• Ένα πειραματόζωο νεκρό κάθε 8 δευτερόλεπτα!

    Κάθε οκτώ δευτερόλεπτα, σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό Animal Aid, σε κάποιο εργαστήριο ένα ανυπεράσπιστο ζώο θυσιάζεται… Υπολογίζεται πως κάθε χρόνο, μόνο στις ΗΠΑ, περίπου 70 εκατομμύρια ζώα…

  • ΧΩΡΑ-ΣΤΑΘΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΕΞΩΤΙΚΩΝ ΖΩΩΝ Η ΕΛΛΑΔΑ…

    «Η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες-κόμβους διακίνησης σπάνιων ειδών» μας λέει ο γενικός διευθυντής της οργάνωσης «Αρκτούρος», Λάζαρος Γεωργιάδης. Οι αρχές κάνουν ό,τι μπορούν για να ελέγξουν την κατάσταση…

  • Oι κόκκινες αλεπούδες «εισβάλλουν» στην Αρκτική…

    «Εκπλαγήκαμε όταν συναντήσαμε μια κόκκινη αλεπού στην περιοχή μελέτης μας, στην τούνδρα της Αρκτικής Ρωσίας, γιατί το είδος αυτό απαντάται πολύ σπάνια σε εδάφη στο Βορρά», δήλωσε στο BBC η ερευνήτρια…

  • Ανθρώπινα τέρατα στην Ρόδο...

    Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του τηλεοπτικού σταθμού «Κόσμος», άγνωστοι «έριξαν» άγρια σκυλιά στο καταφύγιο μικρών ζώων και εν προκειμένω γατιών, στην Καλλιθέα της Ρόδου, με αποτέλεσμα να κατασπαράξουν πολλά μικρά γατάκια…

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΞΕΡΑΤΕ ΟΤΙ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΞΕΡΑΤΕ ΟΤΙ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων


 Ο πιο επαναστάτης σκύλος της Ελλάδας, ο Λουκάνικος που δεν χάνει πορεία για πορεία και επεισόδια για επεισόδια, ανακηρύχθηκε σκύλος της χρονιάς, σύμφωνα με το περιοδικό TIME. 
To περιοδικό TIME χαρακτήρισε τον Έλληνα σκύλο, σκύλο της χρονιάς έχοντας ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό από όλες σχεδόν τις πορείες που έχει δώσει ηχηρό παρόν.

Εξαιρετικά δυσοίωνο προμηνύεται το μέλλον του Διάβολου της Ταζμανίας, ο οποίος κυριολεκτικά εξαφανίζεται από προσώπου γης, λόγω μιας εξαιρετικά μεταδοτικής μορφής καρκίνου του προσώπου. Οι επιστήμονες που εδώ και καιρό προσπαθούν να ανακόψουν τη μετάδοση της θανατηφόρας νόσου, είδαν με απόγνωση το τελευταίο τους «χαρτί» να καταστρέφεται, καθώς αποδείχθηκε ότι η θανάτωση των άρρωστων διαβόλων όχι μόνο δε φαίνεται να λύνει το πρόβλημα, αλλά μάλλον το επιτείνει. Οι πληθυσμοί του Μαρσιποφόρου έχουν μειωθεί κατά 60-90% τα τελευταία χρόνια και το εγχείρημα της διάσωσής τους δυστυχώς φαντάζει όλο και δυσκολότερο. Οι επιστήμονες προσπαθούν μέσω πειραμάτων ήδη από το 2004 να βρουν μια θεραπεία, δοκιμάζοντας ακόμα και την ευθανασία στα άρρωστα μαρσιποφόρα.
Η μεταδοτική φύση της ασθένειας όμως καθιστά την παρεμπόδιση της εξάπλωσής της πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη, καθώς η μορφή αυτή του καρκίνου μεταδίδεται με το δάγκωμα, φαινόμενο καθημερινό μεταξύ των διαβόλων.
Η θνησιμότητα της ασθένειας αγγίζει το 100% και δυστυχώς, οι ρυθμοί μετάδοσής της είναι διαρκώς αυξανόμενη. . «Όσα μοντέλα κι αν χρησιμοποιήσαμε, είδαμε ότι για να αντιμετωπίσουμε την ασθένεια, οι ρυθμοί θανάτωσης θα πρέπει να επιταχυνθούν τόσο που είναι αδύνατο στην πράξη», δηλώνει ο βιολόγος του πανεπιστημίου της Ταζμανίας Νικ Μπίτον, προσθέτοντας ότι μετά από αυτήν τη διαπίστωση οι μελέτες σταμάτησαν.

Όλες οι ελπίδες διάσωσης του διαβόλου της Ταζμανίας πλέον εναποτίθενται στη δημιουργία πληθυσμών ασφαλείας (σε ειδικά διαμορφωμένα πάρκα και ελεγχόμενους βιοτόπους), ή στην επιτυχία των προσπαθειών ανάπτυξης ενός εμβολίου που θα αντιμετωπίζει την ασθένεια όγκων προσώπου των δαιμόνων (DFTD).

Το μόνο κατά κάποιον τρόπο αισιόδοξο μήνυμα είναι η επιβραδυμένη ταχύτητα που εμφανίζει η μετάδοση του καρκίνου στα ζώα εκείνα που ζουν στα βορειοδυτικά της Αυστραλίας, με τους επιστήμονες να διατηρούν κάποιες επιφυλακτικές ελπίδες ότι ίσως οι συγκεκριμένοι πληθυσμοί να έχουν αναπτύξει κάποια μορφή γενετικής αντίστασης στην DFTD, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει το «κλειδί» για μια θεραπεία.
ΖΟΥΓΚΛΑ.GR 

Οι Ουκρανοί προετοιμάζονται για τη φιλοξενία του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου UEFA 2012 και η κυβέρνηση παίρνει τα απαραίτητα μέτρα για την υποδοχή χιλιάδων επισκεπτών , μεταξύ αυτών και τη σφαγή των αδέσποτων ζώων...

Για πολλά χρόνια , οι ακτιβιστές διαμαρτύρονται στην Ουκρανία ενάντια στις απάνθρωπες πρακτικές που χρησιμοποιούνται για τη λύση του προβλήματος των αδέσποτων ζώων.
Με το θέμα του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, η κατάσταση χειροτερεύει...
Εξολοθρεύονταν παλαιότερα αδέσποτοι σκύλοι και γάτες με απαγορευμένα δηλητήρια, κάτι που σταμάτησε πρόσφατα.
Τώρα χρησιμοποιούν έναν περισσότερο "σύγχρονο" τρόπο εξολόθρευσης των ζώων και μάλιστα ασφαλή από περιβαλλοντικής πλευράς.
Αφού πιάσουν τα αδέσποτα, τα μεταφέρουν σε ένα κινητό κρεματόριο, μέσα στο οποίο τα πετάνε και τα καίνε ζωντανά σε 900 βαθμούς.
Παρά τις διαμαρτυρίες των ζωόφιλων στην Ουκρανία, η "σύγχρονη" και "ασφαλής" αυτή μέθοδος συνεχίζεται κανονικότατα.
Πριν μία εβδομάδα μάλιστα, ο πρόεδρος της UEFA, Michel Platini, επισκέφθηκε τη χώρα και δήλωσε ιδιαίτερα ευχαριστημένος από την πρόοδο των ετοιμασιών, ενώ όλες οι διαμαρτυρίες και οι αντιδράσεις για τη θανάτωση τόσων ζώων πέφτουν στο κενό... 
 κείμενο : animalpressblogspot.com 
photo:adespoto.gr

Μεσογειακός χαμαιλέων της Σάμου

Ένας Μεσογειακός χαμαιλέων (Chamaeleo chamaeleon) βρέθηκε από μικρό παραθεριστή στη Χώρα της Σάμου, μεταφέρθηκε στην Αθήνα, οι γονείς απευθύνθηκαν στην ΑΝΙΜΑ και τώρα το μοναδικό αυτό ερπετό ταξιδεύει πίσω στο νησί του.
Στη Σάμο αποκλειστικά διαβιεί αυτό το μοναδικό για την Ευρώπη είδος. Η τουριστική ανάπτυξη και ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός τροχοφόρων απειλεί τον σαμιώτικο χαμαιλέοντα. Ελπίζουμε ο δικός μας, που επιστρέφει άμεσα στη Σάμο σε συνεργασία με την οργάνωση Αρχιπέλαγος η οποία δραστηριοποιείται εκεί, θα καταφέρει να επιβιώσει και να αφήσει απογόνους. Πληροφορίες για το είδος θα βρείτε εδώ.
ΑΝΙΜΑ

Η αρχαία ελιά που βλέπετε στη φωτογραφία, βρίσκεται στην Κρήτη και είναι ένα από το επτά ελαιόδεντρα στην περιοχή της Μεσογείου που η ηλικία τους ξεπερνάει τα 3.000 χρόνια. Αν και η ακριβής ηλικία του δεν μπορεί να επαληθευτεί, η Μνημειακή Ελιά των Βουβών -όπως ονομάζεται- θεωρείται ότι είναι το αρχαιότερο ελαιόδεντρο από τα επτά και γι αυτό το λόγο έχει χαρακτηριστεί «σαν διατηρητέο μνημείο της φύσης, λόγω του ιδιαίτερου αισθητικού, οικολογικού και ιστορικού ενδιαφέροντός του».
Αν και η ακριβής ηλικία της ελιάς είναι δύσκολο να υπολογιστεί, υπολογίζεται μεταξύ 3.000 και 5.000 ετών. Το συγκεκριμένο αιωνόβιο, ζωντανό και καρπερό σήμερα, ελαιόδεντρο έχει χαρακτηριστεί-παγκοσμίως μνημείο της φύσης και εκατοντάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο το επισκέπτονται κάθε χρόνο.Βρίσκεται στο χωριό Βούβες στα Χανιά της Κρήτης (και συγκεκριμένα στις κάτω Βούβες).
Πηγή:eleodentro
ΖΟΥΓΚΛΑ.GR

Τι σχήμα έχουν οι κόκκοι της άμμου;

Αν και με γυμνό μάτι η κοινή άμμος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως και αρκετά αδιάφορη, στην πραγματικότητα και μεγεθυμένα 250 φορές, οι κόκκοι αποτελούν ένα όμορφο μωσαϊκό χρωμάτων και σχεδίων.

Ο καθηγητής Gary Greenberg του UCL της Αγγλίας χαρακτηριστικά αναφέρει «Είναι αδιανόητο να σκεφτείς πως όταν περπατάς πάνω στην αμμουδιά, πρακτικά πατάς πάνω σε αυτούς του μικροσκοπικούς θησαυρούς».











ΑΠΟ NEWSBEAST

Ένα μικρό πουλί, η καστανοστριτσίδα, έκανε την εμφάνισή της για πρώτη φορά στα Αντικύθηρα. Η καστανοστριτσίδα έγινε αντιληπτή από μέλη της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας στα πλαίσια παρακολούθησης της μετανάστευσης των πουλιών και αποτελεί σπάνιο είδος που ζει στην Ισπανία και την Αφρική.

Η εμφάνιση αυτού του μικρού πουλιού αυξάνει τον αριθμό των επίσημα καταγεγραμμένων πουλιών στην Ελλάδα στα 445.


Η επιβεβαίωση του νέου είδους δεν ήταν εύκολη υπόθεση, όπως επισημαίνει ο γραμματέας της Επιτροπής Αξιολόγησης Ορνιθολογικών Παρατηρήσεων Νίκος Προμπονάς. Κι αυτό διότι όπως τονίζει «δεν είναι εύκολα διακριτό από τα συγγενικά του είδη και διαφέρει εμφανισιακά μόνο σε μικρές χρωματικές διαφορές και βιομετρικά χαρακτηριστικά».

Ειδικοί επιστήμονες της άγριας ζωής κάνουν μια τελευταία προσπάθεια να σώσουν το κουνελάκι Columbia Basin pygmy rabbit, το οποίο θεωρείται ότι έχει εξαφανιστεί από τη Φύση από τα μέσα του 2004.

Το συγκεκριμένο είδος κουνελιού είναι το μικρότερο που υπάρχει στη Βόρεια Αμερική, καθώς χωράει στην παλάμη ενός ανθρώπου.


Τα ενήλικα ζυγίζουν λιγότερο από μισό κιλό!


Οι προηγούμενες προσπάθειες για την αναπαραγωγή του pygmy, που έγιναν το 2007, απέτυχαν παταγωδώς, καθώς τα μικρά έπεσαν θύματα των θηρευτών τους.


Αυτή τη φορά οι επιστήμονες άφησαν ελεύθερα σε περιορισμένο με σύρματα χώρο περίπου 100 κουνελάκια. Τα μικρά, που μεγάλωσαν υπό αιχμαλωσία, θα πρέπει να μάθουν μόνα τους να βρίσκουν την τροφή τους, να αναπαράγονται και… να αποφύγουν να… γίνουν τροφή τα ίδια!
ΑΠΟ NEWSBEAST 

Η κλιματική αλλαγή έχει θέσει υπό εξαφάνιση το τροπικό ψάρι – κλόουν, καθώς φαίνεται πως χάνει την ακοή του εξαιτίας της αύξησης της οξύτητας των ωκεανών και της ανόδου της θερμοκρασίας. Αυτό έχει ως συνέπεια να μην μπορεί να αντιληφθεί τις απειλές για τη ζωή του, αφού κινείται σε ένα απειλητικό περιβάλλον γεμάτο καρχαρίες και μπαρακούντα.

Οι ωκεανοί γίνονται διαχρονικά πιο όξινοι, καθώς απορροφούν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο εκλύεται στην ατμόσφαιρα εξαιτίας των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων.

Προηγούμενες έρευνες έχουν, επίσης, δείξει ότι σε νερά με αυξημένα οξύτητα τα ψάρια χάνουν την ικανότητά τους να μυρίζουν τον κίνδυνο, ενώ δυσκολεύονται ακόμα και να βρουν ταίρι για αναπαραγωγή.

Οι ερευνητές έκαναν πειράματα με μικρά «κλοουνόψαρα» που μεγάλωσαν σε δεξαμενές νερού με διαφορετικό βαθμό οξύτητας η κάθε μία. Ένα υποθαλάσσιο μεγάφωνο έβγαζε ήχους ανάλογους με αυτούς των ψαριών-θηρευτών.

Αποδείχτηκε ότι όσο αύξανε ο βαθμός οξύτητας των νερών (φτάνοντας σε επίπεδα που αναμένονται να επικρατήσουν στις θάλασσες έως το τέλος του αιώνα λόγω της κλιματικής αλλαγής), τόσο περισσότερο το ψάρι δεν έδειχνε να ακούει τους απειλητικούς ήχους και δεν απομακρυνόταν από αυτούς, όπως θα έπρεπε υπό κανονικές συνθήκες.

Οι ωκεανοί εκτιμάται ότι μέχρι σήμερα έχουν απορροφήσει περίπου το μισό (142 δισεκατομμύρια τόνους) από το πρόσθετο διοξείδιο του άνθρακα που έχει εκλυθεί στην ατμόσφαιρα στη διάρκεια της Βιομηχανικής Εποχής.

Όπως είπε ο Σίμπσον, πολλά ψάρια δεν έχουν άλλη αίσθηση πλην της ακοής, συνεπώς, αν χάσουν κι αυτήν, θα κινδυνεύουν άμεσα με εξαφάνιση.

Οι ερευνητές, που εκτιμούν ότι έως το μέσον του αιώνα μας ο Νέμο και άλλα ψάρια θα έχουν ουσιαστικά απολέσει την ακοή τους, θέτουν το ερώτημα αν τα ψάρια θα μπορέσουν τελικά να προσαρμοστούν στο νέο πιο όξινο περιβάλλον και σχεδιάζουν πρόσθετα πειράματα στο μέλλον.

Η αύξηση της οξύτητας πλήττει ιδιαίτερα και τα κοράλλια, που αποτελούν επίκεντρο και πηγή ζωής για πολλά θαλάσσια οικοσυστήματα. 
ΑΠΟ ΖΟΥΓΚΛΑ

Οι γάτες επιτίθενται συχνά σε οπόσουμ 
Στα σπίτια των ιδιοκτητών τους ζητείται να παραμένουν στη διάρκεια της νύχτας οι γάτες σε πολλά προάστια του Σίδνεϊ. Οι τοπικές Αρχές σχεδιάζουν να επιβάλουν απαγόρευση της κυκλοφορίας, με στόχο να περιοριστούν οι επιθέσεις σε μαρσιποφόρα και κυρίως στα οπόσουμ.

Η απόφαση ελήφθη από τις τοπικές αρχές του Λάιχαρντ, ενός προαστίου στα δυτικά του Σίδνεϊ, μετά την διάσωση από τον γιο της αντιδημάρχου, Μισέλ Μακίνζι, ενός οπόσουμ και του βρέφους του, τα οποία είχαν δεχτεί επίθεση από γάτα.


Μόνο τον τελευταίο χρόνο έχουν καταγραφεί 564 επιθέσεις από γάτες σε οπόσουμ.


Σύμφωνα με την υπηρεσία προστασία της άγριας ζωής WIRES, τα μαρσιποφόρα αυτά είναι ο κυριότερος στόχος των επιθέσεων από γάτες.


«Δεν είναι μεγάλο πράγμα να ζητήσεις από τους ιδιοκτήτες να κρατούν μέσα στα σπίτια τους τις γάτες τους, αν έτσι θα προστατεύεται η εγχώρια άγρια ζωή» λέει η Μ.Μακίνζι.


Αν και η απαγόρευση δεν μπορεί να εφαρμοστεί αυστηρά, οι τοπικές αρχές θα αποστείλουν ένα εκπαιδευτικό και ενημερωτικό φυλλάδιο στους ιδιοκτήτες γατών με το οποίο θα καλούνται να κρατούν μέσα στα σπίτια τα κατοικίδιά τους από την ώρα που θα νυχτώνει μέχρι το χάραμα, να παρακολουθούν τις κινήσεις της γάτας τους στη διάρκεια της ημέρας και να τοποθετήσουν στο κολάρο της δύο κουδούνια.


Το μέτρο αφορά τα προάστια Μπαλμέν, Ροζέλ, Λίλιφιλντ, Άναντεϊλ και Λάιχαρντ.


«Οι σκύλοι μπορούν να κάνουν φρικτά πράγματα σε ένα οπόσουμ, αλλά δεν τα πιάνουν συχνά γιατί δεν σκαρφαλώνουν σε δέντρα» πρόσθεσε η Μ.Μακίνζι.


Υπάρχουν επίσης σχέδια για την επανένταξη στην περιοχή του Σίδνεϊ ενός άλλου είδους οπόσουμ, μικρότερο από εκείνο μεγέθους γάτας που δέχθηκε την επίθεση και οι αρχές επιθυμούν να δώσουν στα ζώα αυτά όσο το δυνατόν καλύτερες ελπίδες για να επιβιώσουν.


Οι πιθανότητες είναι εναντίον των οπόσουμ αν συνεχίσουν να δέχονται επιθέσεις από γάτες, οι οποίες σκαρφαλώνουν τις νύχτες στα δέντρα για να τα κυνηγήσουν.



Πώς περνά ένα πουλί μέσα από τα κλαδιά των δέντρων; Πώς προσαρμόζει το πέταγμά του στις διαφορετικές συνθήκες που αντιμετωπίζει καθώς μετακινείται; Το BBC κατέγραψε σε συνθήκες in vitro το πέταγμα ενός γερακιού, της Ellie, χαρίζοντάς μας απίστευτα στιγμιότυπα.

Για να καταλήξει στο θήραμά της η Ellie καλείται να περάσει μέσα από μία τρύπα στον τοίχο, οι διαστάσεις της οποίας μεταβάλλονται. Το πέταγμα της Ellie μαγνητοσκοπείται και η slow motion προβολή αποκαλύπτει όλη τη δυναμική του σώματος του γερακιού, την ευπλαστότητά του και τη λειτουργία των φτερών.






Κάθε οκτώ δευτερόλεπτα, σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό Animal Aid, σε κάποιο εργαστήριο ένα ανυπεράσπιστο ζώο θυσιάζεται… Υπολογίζεται πως κάθε χρόνο, μόνο στις ΗΠΑ, περίπου 70 εκατομμύρια ζώα, από ποντίκια μέχρι πιθήκους, βασανίζονται σε πειράματα που αφορούν ιατρική, καλλυντικά, χημικά προϊόντα, γενετική και πολεμική βιομηχανία. Άλλοι υποστηρίζουν ότι τα πειραματόζωα αυτά θυσιάζονται στο βωμό της επιστήμης, άλλοι το θεωρούν τουλάχιστον εγκληματικό.

Όπως και να 'χει, αυτή είναι η ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν τα πειραματόζωα. Η περασμένη Κυριακή ήταν η Παγκόσμια Ημέρα κατά των Πειραμάτων σε Ζώα. Πάρα πολλά φάρμακα, θεραπευτικές αγωγές, κρέμες, λοσιόν, καλλυντικά που χρησιμοποιούμε καθημερινά και διατίθενται στο εμπόριο, έχουν περάσει πρώτα από δοκιμές ανυπεράσπιστων ζώων. Οι δοκιμές σε ζώα αποτελούν διαδεδομένη πρακτική, είτε μιλάμε για πανεπιστημιακές ιατρικές σχολές είτε για εταιρείες καλλυντικών ή φαρμάκων. Η λίστα με τις διεθνούς φήμης εταιρείες που μεταχειρίζονται με τέτοιο τρόπο τα ζώα, τεράστια…

Αμφιβολία για τα συμπεράσματα
Από την Αnimal Aid, αλλά και από άλλες οργανώσεις ανά το παγκόσμιο, που μάχονται για τα δικαιώματα των ζώων, εκφράζεται η αμφιβολία ως προς την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων που προέρχονται από πειράματα που γίνονται σε ζώα. «Όχι μόνο η έρευνα πάνω σε ζώα βλάπτει τα ίδια, αλλά πιθανώς και τους ίδιους τους ανθρώπους. Διαφορετικά είδη ζώων αντιδρούν με διαφορετικό τρόπο στα διάφορα είδη φαρμάκων και μεθόδων», αναφέρει στην εξαγγελία του για την Παγκόσμια Ημέρα ο οργανισμός Animal Aid. Υπάρχει και η άλλη κυρίαρχη άποψη. Ουσίες που μπορεί να φανούν ασφαλείς για τα ζώα, ίσως τελικά αποδειχθούν επικίνδυνες για τον άνθρωπο, ενώ παράλληλα, πολλές θεραπείες για τον άνθρωπο μπορούν να χαθούν, απλώς επειδή δεν πέτυχαν στα ζώα, υποστηρίζει η αναγνωρισμένη φιλοζωική οργάνωση. Το Journal του American Medical Association τον Απρίλιο του 1998 ανέφερε ότι οι έντονες και οξείες αντιδράσεις σε συνταγογραφούμενα φάρμακα (τα οποία φυσικά έχουν περάσει ένα πλήθος πειραμάτων σε ζώα και έχουν θεωρηθεί ασφαλή για ανθρώπινη χρήση), είναι αιτία θανάτου περισσότερων από 100.000 ανθρώπων ετησίως. Τα πειράματα που έγιναν σε ζώα απέτυχαν να προβλέψουν τους κινδύνους αυτούς.

Ένα πειραματόζωο νεκρό κάθε 8 δευτερόλεπτα

Ο Ανώτερος Γενετιστής Δρ Λεωνίδας Φυλακτού, του Ινστιτούτου Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου, όσον αφορά την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων που εξάγονται ανέφερε ότι όντως ο κάθε οργανισμός, ανθρώπου και ζώου, αντιδρά διαφορετικά. «Τα πειράματα με τα ζώα θα πρέπει να περιοριστούν όσο γίνεται περισσότερο και οι επιστήμονες καλούνται να δικαιολογούν ότι όντως χρησιμοποιώντας ένα ζώο σε πείραμα θα εξάγουν κάποια αποτελέσματα». Στην αντίπερα όχθη αντιπαραβάλλεται ότι τα τελευταία χρόνια εφαρμόζονται και άλλες μέθοδοι, ώστε οι επιστήμονες να διεξάγουν συμπεράσματα χωρίς να χρησιμοποιούν ζώα. Μια τέτοια μέθοδος, όπως εξηγεί στη «Σ» ο Δρ Φυλακτού, είναι η απομόνωση κυττάρων, όπου φυλάγονται σειρές σε κατάψυξη για να διατηρούνται. Παράλληλα, υπάρχουν κάποια λογισμικά τα οποία με τη μοντελοποίηση ουσιαστικά εξομοιώνουν την όλη διαδικασία, χωρίς να χρειάζονται τα πειραματόζωα. Όπως όμως τονίζει, το χάσμα μεταξύ της εργαστηριακής δοκιμής και της διάθεσης και εφαρμογής ενός φαρμάκου κανονικά στο εμπόριο πρέπει πρώτα να δοκιμαστεί σε έναν ζωντανό οργανισμό.

Τι προβλέπει η νομοθεσία
Όσον αφορά την ευρωπαϊκή νομοθεσία που διέπει το ζήτημα, αναφέρει ότι η εκτέλεση πειραμάτων επί ζώων επιτρέπεται μόνο σε πτυχιούχους Κτηνιατρικής ή Ιατρικής Σχολής ή Σχολής Βιολογικών ή Φυσικών Επιστημών, Δασολόγους και Γεωπόνους. Η νομοθεσία διασαφηνίζει ότι κατά την έρευνα, πρέπει να εξασφαλίζονται οι νόμιμες συνθήκες διαμονής, διατροφής και φύλαξης των ζώων, ενώ απαγορεύεται η χρήση άγριων ζώων που απειλούνται με εξαφάνιση, καθώς και αδέσποτων ζώων συντροφιάς. Ειδικότερα για τις δοκιμές για κοσμητικά προϊόντα, όπως η ευρωπαϊκή οδηγία ορίζει, πρέπει να εφαρμόζονται εναλλακτικές μέθοδοι όταν δύναται να αποφεύγονται τα πειράματα σε ζώα.

Παρότι η διαδικασία για οριστική απαγόρευση των δοκιμών σε ζώα για είδη καλλωπισμού καθυστερεί, ήδη κάποιες εταιρείες έχουν αντιληφθεί ότι τα πειράματα αυτά δεν είναι η μόνη λύση στη δημιουργία καλλυντικών προϊόντων. Υπολογίζεται δε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα θεσπίσει το νόμο αυτό το 2013. Σε αντίθεση με τα είδη καλλωπισμού, για τα φάρμακα υπάρχει νόμος που να υποχρεώνει τη δοκιμή τους πρώτα σε ζώα και έπειτα στους ανθρώπους. Στην περίπτωση των οικιακών προϊόντων, όπως τα προϊόντα καθαρισμού, η Ευρωπαϊκή Νομοθεσία αναφέρει ότι θα πρέπει απλώς να αναγράφονται στην ετικέτα οι πιθανοί κίνδυνοι που συνδέονται με τη χρήση του προϊόντος.

Πειράματα στην Κύπρο
Στην Κύπρο, οι αρμόδιες Αρχές που ελέγχουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διεξάγονται τα πειράματα με ζώα είναι οι Κτηνιατρικές Υπηρεσίες. Πάντως, πέραν του Ινστιτούτου Νευρολογίας και Γενετικής, το οποίο διεξάγει πειράματα με ζώα (κυρίως ποντίκια) στα οποία δημιουργούνται μοντέλα ασθενειών, ώστε να βρεθούν οι μηχανισμοί για να καταπολεμηθεί αυτή η ασθένεια, ελάχιστοι είναι οι οργανισμοί και επιστήμονες που απασχολούνται συστηματικά με τα πειράματα. Όπως συμπληρώνει ο Δρ Φυλακτού, αυτήν τη στιγμή για τις γενετικές έρευνες σε συνδυασμό με τις επιδημιολογικές αποδείξεις, που αποκαλύπτουν ποια γονίδια του ανθρώπου είναι υπεύθυνα για προδιαθέσεις και κληρονομικά προβλήματα όπως δυσπλασίες ή άλλες γενετικές επιπλοκές, καρκίνους και καρδιακά προβλήματα δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις και αν σταματήσουν τα πειράματα στα ζώα ίσως ανακοπεί και η ανάπτυξη της διερευνητικής δραστηριότητας.

Ν’ αναπτύξουν εναλλακτικές μεθόδους δοκιμής
ΚΑΘΕΤΑ εναντίον της χρησιμοποίησης ζώων σε πειράματα παρουσιάζεται η Πρόεδρος της Φωνής για τα Ζώα της Κύπρου, Μαίρη Αναστάση. Σε δηλώσεις της στη «Σ» τονίζει ότι οι επιστήμονες πρέπει ν' αναπτύξουν και για τα φάρμακα εναλλακτικές μεθόδους δοκιμής. «Δεν υπάρχει κανένας λόγος να βασανίσεις ένα ζώο για να κάνεις καλλυντικά, απορρυπαντικά, κρέμες, πούδρα κ.λπ. Για τα φάρμακα και κάποιες θεραπείες που πρέπει να χρησιμοποιούνται τα ζώα, σίγουρα επιβάλλεται να εξασφαλίζονται όλες οι νόμιμες συνθήκες διαμονής και διατροφής τους». Η κ. Αναστάση, μάλιστα, έκανε λόγο και για άσκοπα πειράματα στο χώρο των εταιρειών που κατασκευάζουν καλλωπιστικά προϊόντα, με τον ανηλεή ανταγωνισμό που επικρατεί στο εμπόριο να μην επιτρέπει μεταξύ τους να ανταλλάσσουν τεχνογνωσία και άλλες πληροφορίες, με αποτέλεσμα περισσότερα ζώα να οδηγούνται στα εργαστήρια για πειραματισμό. Ο Ανώτερος Γενετιστής Λεωνίδας Φυλακτού συμφωνεί ως προς την κινητοποίηση και ανάμειξη των οργανώσεων που προασπίζουν τα δικαιώματα των ζώων στο χώρο, αφού όπως σημειώνει, «εξασκούν πιέσεις προς επιστήμονες και Αρχές, οι οποίες δημιουργούν τους νόμους και κανονισμούς για τη χρήση των ζώων σε πειράματα, ώστε η διαδικασία να είναι πιο δίκαιη έναντί τους».

Όπως δημοσιεύσαμε στο adespoto.gr, η εβδομάδα 17-24 Απριλίου ήταν η Παγκόσμια Εβδομάδα για τα ζώα στα πειραματικά εργαστήρια, για να μας θυμίζει τον πόνο και τη δυστυχία των 100.000.000 ζώων που κάθε χρόνο ανά τον κόσμο, βασανίζονται, ακρωτηριάζονται και θανατώνονται στο βωμό των αναγκών του «ανώτερου» όλων ζώου, του ανθρώπου.

Γιατί συνεχίζεται αυτό το έγκλημα;

Γιατί υπάρχει μια βιομηχανία πολλών εκατομμυρίων που χρηματοδοτείται από το δημόσιο ντορβά σε τεράστια κλίμακα και που αφορά ένα πολύπλοκο δίκτυο
από επιχειρήσεις, κυβερνήσεις, πανεπιστημιακά εργαστήρια, κατασκευαστές κλουβιών, εταιρίες τροφίμων, εκτροφείς ζώων, εμπόρους και μεταφορείς.
Η βιομηχανία αυτή και οι άνθρωποί της παράγουν κέρδος από τη νόμιμη εκμετάλλευση και κακοποίηση των ζώων.

Η θέση της ΠΣΕΖΣ και της ΠΦΠΟ

Η δοκιμή φαρμάκων σε άνθρωπο είναι επιτρεπτή στο βαθμό που έχουμε τη συγκατάθεση του ίδιου του ανθρώπου. Η δοκιμή φαρμάκων και χημικών
ουσιών σε ζώα γίνεται χωρίς, φυσικά, καμία τέτοια συγκατάθεση ή συναίνεση. Αυτό αυτόματα αποτελεί μια τεράστια αδικία που γίνεται εις βάρος των ζώων. Τι δικαίωμα έχουμε εμείς οι άνθρωποι να αρπάζουμε ένα ζώο, να το αιχμαλωτίζουμε και το υποβάλλουμε σε μαρτύρια και βασανισμό, για τους δικούς μας σκοπούς, επιλογές και συνήθειες; Μόνο να σκεφτούμε ότι βασανίζουμε άλλα πλάσματα επειδή εμείς σακατεύουμε την υγεία μας με τις επιλογές μας, επειδή θέλουμε να καπνίσουμε, να πυροβολούμε, να φοράμε κρέμες και άλλα καλλυντικά, και ό,τι άλλο. Είναι ένα παράλογο. Tα ζώα είναι συναισθανόμενα όντα και η ζωή τους έχει αξία από μόνη της. Δεν
αποτελούν μέσα για τους σκοπούς του ανθρώπου. Τα πειράματα σε ζώα είναι απάνθρωπα και άτοπα αφού ξεκινάνε από το λανθασμένο συλλογισμό ότι τα ζώα μας ανήκουν.
Εμείς ρωτάμε τους πειραματιστές: Αν δεν υπήρχαν τα ζώα τι θα έκαναν; Πάνω σε τι θα πειραματίζονταν; Και αν τότε θα έπρεπε να βρουν άλλες λύσεις, γιατί δεν το κάνουν και τώρα;

O Μαρκ Τουέιν είπε: «Δεν με ενδιαφέρει να ξέρω αν η ζωοτομή παράγει αποτελέσματα και είναι ωφέλιμη για το ανθρώπινο είδος...Ο πόνος στον οποίο υποβάλλουμε τα ζώα είναι ο λόγος της σφοδρής αντιπαράθεσής μου ως προς αυτή και είναι από μόνος του αρκετός που δεν μου επιτρέπει να εξετάσω παραπέρα το ζήτημα».

Ο Αϊνστάιν δήλωσε σχετικά με τα πειράματα στα ζώα: «κανένας σκοπός δεν είναι τόσο υψηλός που να δικαιολογεί τόσο χαμερπείς μεθόδους», ενώ ο Γκάντι τα χαρακτήρισε ως «το πιο σκοτεινό απ’όλα τα εγκλήματα».

Η Παγκόσμια Εβδομάδα για τα Ζώα στα Πειραματικά Εργαστήρια καθιερώθηκε λοιπόν για να μας θυμίζει ότι ο πειραματισμός στα ζώα είναι κακή επιστήμη, κατάχρηση έρευνας και βιασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.


Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΖΩΟΦΙΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΦΙΛΟΖΩΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

Πληροφορίες: Μάριζα Χριστοδούλου, 6979 314028
ΑΠΟ ΑΔΕΣΠΟΤΟ

 
Η αρκετά γνώριμη εικόνα ενός γουρουνιού μέσα σε λάσπες ίσως έχει εξελικτικό υπόβαθρο, υποστηρίζει Ολλανδός επιστήμονας, αποδίδοντας την στη συγγένεια των τετράποδων με άλλα θηλαστικά όπως οι ρινόκεροι και οι φάλαινες.

Τα γουρούνια κυλιούνται μέσα στη λάσπη για να δροσιστούν αφού δεν έχουν ιδρωτοποιούς αδένες, όπως για παράδειγμα ο άνθρωπος, κάτι που θα τους βοηθούσε να κρατήσουν τη θερμοκρασία τους σταθερή.


Ο Μάρκ Μπράκε ερεύνησε την συμπεριφορά και άλλων ζώων που παρουσιάζουν ανάλογη συμπεριφορά, όπως οι ρινόκεροι που ζουν κατά κύριο λόγο μέσα στο νερό ή τα ελάφια που κυλιούνται στο έδαφος για να αφήσουν το αποτύπωμα της οσμής τους.


Εκτιμά ότι σχετίζεται με την αναπαραγωγική διαδικασία και προσθέτει ότι τα γουρούνια έχουν αυτή τη τάση γιατί την ανέπτυξαν και άλλα συγγενικά τους είδη όπως οι ιπποπόταμοι και οι φάλαινες (που προέρχονται από ζώα της ξηράς).


Αυτή η αγάπη για το νερό και τη λάσπη ήταν ο λόγος που δεν ανέπτυξαν ιδρωτοποιούς αδένες, προσθέτει για να καταλήξει ότι ίσως πρόκειται για μία διαδικασία που προκαλεί ευχαρίστηση στα γουρούνια.


Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Applied Animal Behaviour Science.

 
Βιέννη, Αυστρία
Στον πόλεμο των δύο φύλων, τα αρσενικά σκυλιά θα έχαναν σε μερικές τουλάχιστον μάχες: στα πειράματα Αυστριακών ψυχολόγων, οι θηλυκοί σκύλοι καταλάβαιναν πότε μια μπάλα άλλαζε μέγεθος με «μαγικό» τρόπο, ενώ τα αρσενικά δεν έδειχναν να παίρνουν  χαμπάρι.

Οι ερευνητές στο Εργαστήριο Έξυπνων Σκύλων του Πανεπιστημίου της Βιέννης έφτασαν σε αυτή τη διαπίστωση σχεδόν κατά τύχη, αφού το πείραμα δεν ήταν σχεδιασμένο να συγκρίνει τα δύο φύλα.


Ο γνωσιακός ψυχολόγος Κόρσιν Μίλερ και οι συνεργάτες του ήθελαν απλώς να εξετάσουν αν τα σκυλιά διαθέτουν μια ικανότητα που εμφανίζεται από νωρίς στους ανθρώπους. Από την ηλικία του ενός έτους, τα μωρά αντιλαμβάνονται ότι ένα αντικείμενο που μόλις εξαφανίστηκε από το οπτικό τους πεδίο πρέπει να διατηρεί το ίδιο μέγεθος όταν ξαναεμφανιστεί.

Στην έρευνα του Μίλερ, την οποία δημοσιεύει η επιθεώρηση Biology Letters, συμμετείχαν 25 αρσενικά και 25 θηλυκά σκυλιά, καθαρόαιμα και μη. Στο δωμάτιο του πειράματος, ένας ερευνητής κρυβόταν πίσω από ένα παραβάν και τραβούσε μια μπάλα με μια πετονιά. Στη συνέχεια, εμφάνιζε στην άλλη πλευρά του παραβάν είτε την ίδια μπάλα είτε μια άλλη, ίδιας εμφάνισης αλλά διαφορετικού μεγέθους.

Τα αρσενικά σκυλιά δεν έδειχναν να αντιλαμβάνονται το τρικ. Κοιτούσαν τη μπάλα για το ίδιο χρονικό διάστημα είτε είχε αλλάξει είτε είχε παραμείνει η ίδια (ο χρόνος παρατήρησης είναι ενδεικτικός της προσοχής γι΄αυτό και χρησιμοποιείται ευρέως και στις έρευνες με βρέφη).


Αντίθετα, τα θηλυκά σκυλιά κοιτούσαν τη μπάλα τρεις φορές περισσότερο χρόνο αν είχε αλλάξει μέγεθος.


«Πραγματικά έμεινα έκπληκτος» σχολιάζει στο δικτυακό τόπο του Science ο Δρ Μίλερ. Όπως επισημαίνει, οι ερευνητές που χρησιμοποιούν σκύλους ως πειραματόζωα θα πρέπει στο μέλλον να λαμβάνουν υπόψη αυτές τις φυλετικές διαφορές.

Ο ερευνητής τονίζει επίσης ότι η αυξημένη παρατηρητικότητα δεν σημαίνει απαραίτητα ότι τα θηλυκά σκυλιά είναι πιο έξυπνα. Σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες, τα αρσενικά δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στα οσφρητικά ερεθίσματα, πιθανώς επειδή έπρεπε να κυνηγούν όταν οι πρόγονοί τους ζούσαν σε άγρια κατάσταση.

Αντίθετα, τα θηλυκά ίσως εξελίχθηκαν να δίνουν έμφαση στα οπτικά ερεθίσματα, πιθανώς για να προσέχουν καλύτερα τα μικρά τους, τα οποία μυρίζουν όλα σχεδόν το ίδιο.


Τέτοιες διαφορές υπάρχουν εξάλλου και στους ανθρώπους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το ένα φύλο είναι εξυπνότερο. Όπως σχολιάζει ο Μίλερ στο LiveScience.com «στους ανθρώπους υπάρχουν άπειρες διαφορές, ωστόσο για κάθε ικανότητα στην οποία οι άνδρες είναι καλύτεροι, υπάρχει και μια άλλη στην οποία είναι καλύτερες οι γυναίκες».
ΑΠΟ IN.GR

 
Ατλάντα
Ένα μοναχικό μυρμήγκι κινδυνεύει να πνιγεί αν πέσει στο νερό, αν έχει παρέα, όμως, μάλλον θα γλιτώσει. Τα αμερικανικά κόκκινα μυρμήγκια Solenopsis invicta, γνωστά για την επιθετικότητά τους, ενώνονται και σχηματίζουν σχεδίες σωτηρίας όταν η αποικία τους πλημμυρίσει.

Οι βιολόγοι γνώριζαν εδώ και χρόνια αυτή την παράξενη τακτική των μυρμηγκιών, μέχρι σήμερα όμως αγνοούσαν πώς τα καταφέρνουν αυτοί οι εξάποδοι ναυαγοί. Το μυστήριο λύνουν τώρα μηχανικοί του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Τζόρτζια, οι οποίοι βιντεοσκόπησαν τα μυρμήγκια με κάμερες υψηλής ταχύτητας και τα πάγωσαν στη θέση τους με υγρό άζωτο.

Ο εξωσκελετός των μυρμηγκιών είναι σχετικά υδρόφοβος, όχι όμως αρκετά για να σώσει ένα έντομο από τον πνιγμό. Η μόνη λύση σε περίπτωση πλημμύρας είναι λοιπόν η συνεργασία.

Η ανάλυση έδειξε ότι τα έντομα που κινδυνεύουν να πνιγούν αρχικά ενώνονται χρησιμοποιώντας τις δαγκάνες τους. Σχηματίζουν έτσι μια ενιαία, ελαστική μάζα η οποία όχι μόνο επιπλέει αλλά είναι ουσιαστικά αδιάβροχη και αεροστεγής.

Χάρη στα τριχίδια με τα οποία είναι καλυμμένο το σώμα τους, ακόμα και τα μυρμήγκια που βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια του νερού συγκρατούν πάνω τους λίγο αέρα και μένουν έτσι εντελώς στεγνά.

«Αν το νερό δεν μπορεί να έρθει σε επαφή με ένα μυρμήγκι, ή με το διπλανό του, ο αέρας δεν μπορεί να περάσει» στο εσωτερικό της σχεδίας, εξηγεί ο μηχανολόγος μηχανικός Νέιθαν Μλοτ, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης στο Proceedings of the National Academy of Sciences.

Παγώνοντας τις ζωντανές σχεδίες με υγρό άζωτο, ώστε να ακινητοποιήσουν όλα τα μυρμήγκια στη θέση τους, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι η δύναμη με την οποία κάθε μυρμήγκι στηρίζεται στο διπλανό του είναι 400 φορές μεγαλύτερη από το ίδιο του το βάρος.

Η ίδια η «σχεδία» συμπεριφέρεται σαν ρευστό υλικό υψηλού ιξώδους, στο οποίο κάθε μυρμήγκι αντιστοιχεί σε ένα μόριο.

Προκειμένου να μελετήσουν αυτή τη συνεργατική συμπεριφορά του Solenopsis invicta, οι ερευνητές χρειάστηκε να μεταφέρουν στο εργαστήριο ολόκληρες αποικίες μυρμηγκιών από τα δάση της Ατλάντα. Η συλλογή των εντόμων ήταν πάντως εύκολη υπόθεση: απλά μαζεύεις μια μπάλα χώματος, την πετάς σε έναν κουβά με νερό και περιμένεις να ανέβουν στην επιφάνεια τα έντομα.

«Μαζεύουν τα αβγά τους από την αποικία και ανεβαίνουν στην επιφάνεια μέσω του υπόγειου δικτύου στοών. Όταν το νερό ανέβει πάνω από το έδαφος, ενώνονται το ένα με το άλλο και σχηματίζουν αυτές τις σχεδίες» αναφέρει ο Δρ Μλοτ.
ΑΠΟ IN.GR

Λούζουν σκυλιά και γάτες με καυτό λάδι, τα κρεμάνε, τα πυροβολούν, τα τιμωρούν, τα πνίγουν, τα εγκαταλείπουν μέσα σε σφιχτά δεμένες πλαστικές σακούλες, τα βάζουν να παλεύουν μεταξύ τους και τα δηλητηριάζουν με φόλες. Αποτρόπαια εγκλήματα που σημειώνονται σε όλη την Ελλάδα και φυσικά και στο εξωτερικό.
Άλλες φορές κάποια ζώα επιβιώνουν έστω και με τεράστιες πληγές όταν σωθούν από φιλόζωους, ενώ για άλλα είναι πολύ αργά και ανακαλύπτονται μόνο τα κουφάρια τους. Πολλές φορές οι δολοφόνοι-ύποπτοι-δράστες επικηρύσσονται από φιλοζωικά σωματεία, γίνονται μηνύσεις σε αστυνομικά τμήματα και αρκετές φορές συλλαμβάνονται και τιμωρούνται από δικαστήρια.

Παρ'όλα αυτά, στη χώρα μας οι εξαγοράσιμες ποινές και τα φιλοζωικά ή μη αισθήματα κάθε δικαστή ή εισαγγελέα, προδιαγράφουν την τιμωρία των δραστών, που σπάνια ικανοποιεί τους φιλόζωους που θεωρούν ότι η απώλεια μίας ζωής δεν μπορεί να μένει ατιμώρητη.


Στο εξωτερικό χαρακτηριστικές είναι εκτός από τις μεγάλες χρηματικές τιμωρίες και ποινές φυλάκισης, οι σοβαρές προσπάθειες που γίνονται για τον εντοπισμό όσων εγκαταλείπουν (η ελαφρότερη μορφή κακοποίησης) ή κακοποιούν.......


Αυτές οι γκρίζες φάλαινες είναι τόσο φιλικές και ήρεμες που όχι μόνο δεν τους ενοχλεί, αλλά φαίνεται να απολαμβάνουν ιδιαίτερα τα χάδια και τα φιλιά των τουριστών! Τα πολύ φιλικά αυτά πλάσματα κολύμπησαν μέχρι το πλοιάριο με την ομάδα τουριστών, αφήνοντας τους να τη φωτογραφίσουν από απόσταση αναπνοής. Το μήκος τους ξεπερνά τα 13 μέτρα, ενώ το βάρος τους αγγίζει του 40 τόνους!
Δεν είναι λίγοι αυτοί που επιλέγουν να ταξιδέψουν μέχρι τη λιμνοθάλασσα San Ignacio, στις δυτικές ακτές της Baja στο Μεξικό, όπου κάθε χρόνο μεταναστεύουν οι φάλαινες προκειμένου να γεννήσουν.









 ΑΠΟ NEWSBEAST


Έρευνα κατέγραψε σε κοτόπουλα συναισθήματα στενοχώριας και άγχους

Τί γίνεται άραγε με όλα τα ζώα σε φάρμες και εργαστήρια ή σφαγεία ;

Μια νέα μελέτη του πανεπιστημίου του Bristol έδειξε ότι τα κοτόπουλα μπορούν να νοιώσουν συμπάθεια και στενοχώρια , συναισθήματα που συνήθως αφορούν - ή θα έπρεπε λογικά να αφορούν - αποκλειστικά και μόνο τους ανθρώπους. Στην έρευνα αυτή δοκιμάστηκε το μάδημα των φτερών τους με φύσημα αέρα ...



Τα κοτόπουλα έδειξαν σημάδια άγχους και στη μητέρα τους αντικατοπτρίστηκε άμεσα η στενοχώρια και το άγχος τους.
Οι ερευνητές κατέγραψαν τα σημάδια του ψυχολογικού άγχους που απεικονίστηκε στη μητέρα των μικρών κοτόπουλων αμέσως μετά το άγχος των ίδιων. Επίσης κατέγραψαν ταχυκαρδία και εγρήγορση , σημάδια δυσαρέσκειας και άγχους από τα κοτοπουλάκια.
Οι επιστήμονες που εργάζονται στο πανεπιστήμιο του Bristol , όπως επίσης και ομάδες "Συμπόνοιας σε παγκόσμια εκμετάλλευση εκτροφής ζώων", έχουν σημειώσει για αξιοποίηση την επίδραση αυτής της εμπειρίας όσον αφορά στην προστασία των ζώων σε αγροκτήματα, εκτροφεία και εργαστήρια.
Ανάμεσα στις πλέον τροματικές εμπειρίες που θα πρέπει να βιώνουν τα ζώα σε φάρμες ή σε εργαστήρια είναι να γίνονται αυτόπτες μάρτυρες άλλων ζώων που βασανίζονται ή σκοτώνονται ...
Η συγκεκριμένη έρευνα δείχνει ότι τα ζώα που συνήθως σφάζονται για την τροφή των ανθρώπων , όχι μόνο νοιώθουν πόνο και φόβο για τον εαυτό τους, αλλά τρομοκρατούνται και αγχώνονται με όσα βλέπουν να συμβαίνουν στα άλλα ζώα δίπλα τους και γύρω τους.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες σκοτώνονται περίπου 9 εκατομμύρια κοτόπουλα για τροφή ετησίως, χωρίς να μετρηθούν τα αρσενικά πουλάκια που σκοτώνονται στη γέννησή τους και τα θηλυκά που γεννάνε και περνάνε τη ζωή τους μέσα σε κλουβάκια.
Ας σκεφθεί κάποιος και τον αριθμό των 100 εκατομμυρίων βοοειδών που σφάζονται για το κρέας τους...

Αποδείχθηκε ότι τα κοτόπουλα νοιώθουν αγωνία, στενοχώρια και άγχος για τα άλλα που υποφέρουν δίπλα τους και το μόνο που μένει να αποδείξουμε όλοι μας είναι ότι, ως ανθρώπινες υπάρξεις με συναισθήματα , μπορούμε να νοιώσουμε συμπάθεια και στενοχώρια για τα κοτόπουλα και για όλα τα άλλα ζώα που υποφέρουν δίπλα μας ...

ΑΠΟ ANIMALSPRESS

Ένα καταφύγιο γεμάτο αγάπη

Το Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων της κας Βάσως Χατζημανώλη, λειτουργεί εδώ και 15 χρόνια, 24 ώρες το 24ωρο, βοηθώντας όχι απλά τα αδέσποτα ζώα του Δήμου Θεσσαλονίκης, αλλά κυρίως δύσκολες περιπτώσεις ζώων από όλη την Ελλάδα που πολλοί θεωρούσαν ότι δεν θα τα καταφέρουν.

Το Καταφύγιο ιδρύθηκε απο τον John Laden, έχει έκταση 7 στρεμμάτων όπου εκεί υπάρχουν κτήριο νοσηλείας, χειρουργείο, γατόσπιτα και φυσικά χώροι φιλοξενίας σκύλων απο 20 μέχρι 300 τ.μ. ο καθένας. Σήμερα στο Καταφύγιο φιλοξενούνται περίπου 200 σκύλοι και 50 γάτες, σε ένα καθαρό περιβάλλον, ζουν όλα μαζί φροντισμένα, προστατευμένα και χορτάτα, περιμένοντας τη νέα τους οικογένεια να τους χτυπήσει την πόρτα. Εκτός από τα δεκάδες ενήλικα ζώα και τα κουτάβια που σώζουν κατά καιρούς, στα σπιτάκια φιλοξενείας ή στον κήπο μπορεί κανείς να δει τυφλά, τρίποδα και ηλικιωμένα ζώα καθώς επίσης και πολλά ζώα που εγκαταλείφθηκαν από συγγενείς ηλικιωμένων όταν αυτοί απεβίωσαν ή κλείστηκαν σε γηροκομεία. Κύριοι σκοποί του καταφυγίου είναι οι εξής:

1) Η περισυλλογή αδέσποτων και τραυματισμένων ζώων. Επιπλέον επεμβαίνει σε περιπτώσεις παραμέλησης, κακομεταχείρησης και γενικότερα σε θέματα που αφορούν αδέσποτα στην ευρύτερη περιοχή της Βορείου Ελλάδος και όχι μόνο.

2) Η κτηνιατρική φροντίδα των ζώων από επιλεγμένους κτηνιάτρους, ενώ όλα τα σκυλιά και οι γάτες που ζουν ή φροντίζονται από το Καταφύγιο, στειρώνονται.

3) Η επιλεγμένη και προσεκτική υιοθεσία των ζώων, μετά την στείρωση και αφού έχουν γίνει όλες οι εξετάσεις.

4) Παρεμβάσεις και διαμαρτυρίες σε θέματα που αφορούν στα ζώα.

Το Καταφύγιο έχει σύμβαση με το Δήμο Θεσσαλονίκης για στειρώσεις αδέσποτων στην περιοχή ευθύνης του, αλλά οι κύριοι πόροι της λειτουργίας του είμαστε όλοι εμείς, οι φιλόζωοι. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη δράση του καταφυγίου ή αν θέλετε να το στηρίξετε οικονομικά μπορείτε να στείλε e-mail στο animalrefuge.katafigiozoon@gmail.com ή να επισκευθείτε τη σελίδα του στο facebook, http://www.facebook.com/group.php?gid=133399640615&ref=ts#!/group.php?gid=133399640615&v=wall


ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Θύματα της πρόσκαιρης μόδας


Δεκάδες χιλιάδες ιγκουάνα έχουν πεθάνει την τελευταία δεκαετία στη χώρα μας, επειδή οι ιδιοκτήτες τους τα εγκαταλείπουν, μη γνωρίζοντας πώς να τα φροντίσουν.

Τα εξωτικά ζώα που κατοικούν αποκλειστικά στην κεντρική και νότια Αμερική και στα νησιά της Καραϊβικής, έγιναν διάσημα στην Ελλάδα την περίοδο 2011-2002, εξαιτίας μιας δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς.

«Τότε έγινε το μεγάλο μπαμ», αναφέρει στην «Real Planet» ιδιοκτήτης Pet Shop. Οι περισσότεροι που αγοράζουν τέτοια ζώα ως κατοικίδια, δεν γνωρίζουν σχεδόν τίποτα για αυτά, όμως τα επιλέγουν επειδή είναι της μόδας αλλά και επειδή κοστίζουν φθηνά-περίπου 20 ευρώ το ένα.

Αυτό που κυρίως δεν ξέρουν, είναι ότι μέσα σε 1-2 χρόνια, το μικρό ιγκουάνα μπορεί να ξεπεράσει το ένα μέτρο σε μήκος και να φτάσει ακόμα και το 1,70 μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Εξίσου σημαντικό και άγνωστο στους περισσότερους είναι ότι για να επιβιώσει, χρειάζεται μεγάλους χώρους, υψηλή θερμοκρασία και υγρασία.

Ο μεγάλος αριθμός εγκαταλελειμμένων ζώων δείχνει ότι οι περισσότεροι αγοραστές δεν μπορούν να τα φροντίσουν, ούτε έχουν υπολογίσει εξ΄ αρχής το κόστος συντήρησης.

Η μεγάλη ζήτηση των ιγκουάνα, είχε ως αποτέλεσμα να πωλούνται εκατοντάδες σε όλη την Ελλάδα. Τα ζώα βρίσκονταν σε συνθήκες εξαθλίωσης-παγωμένα στους 15 βαθμούς- και τα περισσότερα πέθαναν.

ΑΠΟ NEWSBEAST