Υπόσχομαι να
είναι το τελευταίο γλυκό με φράουλες που φτιάχνω φέτος και γράφοντας αυτές τις αράδες
έχω ήδη αθετήσει την υπόσχεση στο μυαλό μου γιατί μόλις σκέφτηκα κάτι ακόμα. Αχόρταγη
σε όλα μου.
Υπόσχομαι να
είναι το τελευταίο γλυκό με φράουλες που φτιάχνω φέτος και γράφοντας αυτές τις αράδες
έχω ήδη αθετήσει την υπόσχεση στο μυαλό μου γιατί μόλις σκέφτηκα κάτι ακόμα. Αχόρταγη
σε όλα μου.
Με λίγα λόγια και
λίγα υλικά το φαγητό σήμερα τα σπάει. Πολύχρωμο σαν την άνοιξη, πανεύκολο και
γευστικό με την βασική προϋπόθεση ότι τρως τις πιπεριές.
Την ώρα που όλοι
πέφτουν γύρω μου σαν τα κοτόπουλα από τη γρίπη, εγώ έχω πέσει σαν κοράκι πάνω
στο κέικ. Τη συνταγογράφηση για το παρόν την κάνω εγώ και θα σου έρθει άυλη στο κινητό ή στο
τάμπλετ ή σε όποιο μέσο έχεις συνδεθεί και διαβάζεις αυτή τη στιγμή. Τί να λέμε
τώρα γι΄ αυτό το κέικ? «Φάρμακο» δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν. Το τρως
και ξεχνάς το 39,5 που γράφει ο υδράργυρος. Παραμιλάς και παραμασάς ή αντίστροφα!