«Τίνα απολογίαν;», δηλαδή «ποια απολογία;» ή, σε πιο κατανοητή διατύπωση «τι θα απολογηθούμε εμείς;», το ερώτημα που με απασχολεί, σύντροφοι. Περισσότερα στο έμμετρο ανάγνωσμά μου που ακολουθεί, για τον εμετό που μας παρακαλουθεί:
Φαμπριανά τα πέη
Παλλόμενα τα πέη,
κι ας τρέχουνε τα χρέη
―αμφότερα αισίως
ογκούνται δημοσίως.
Τσουτσούνες που σαλεύουν,
λογαριασμοί που τρέχουν
―εκβιασμοί που πνίγουν
χωρίς ποτέ να λήγουν.
Η φάμπρικα του Γιάννη
και καθενού αλάνη
σα μια παρτίδα τάβλι
στην πλάτη μας τη μαύρη.
Μαστακουνάς(*): Ω τέχνη!
Χαρά στον που την έχει!
Κι αλί που δεν κατέχει
κι ουδέ τηνε αντέχει!
Φαμπριανά τα πέη της ζωής ημών,
επώδυνα, επαίσχυντα, μνημονικά,
και τίνα απολογίαν, την επί του φοβερού βήματος του Λαού, αιτησώμεθα;
(*) ”Μαστακουνάς”: Ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά του βελγικού ανθρωπωνυμίου “Fabre” (κατά λέξη: “χειρώνακτας” ―Χμμμ!…)
Από τη Θεία Λειτουργία του Ιωάννου του Χρυσοστόμου
http://k003.kiwi6.com/hotlink/t52m8iqgv7/Fabriana_Pei.mp3
