Hayatin Neresindeyim

Ben geldim, nasil geldim bilmiyorum ama bir baktimki gelmisim...Aslinda uzakta degildim ama yolum biraz degisti...
Benim yoklugumu farkedip hatirlayan cici arkadaslarima ve son 1 aydir olmadigim sayfamada ugrayan herkese tesekkurumu edeyim en basindan...
Son 1, 5 aydir hayatimda rutin olan seyler degisti ama yerini dahada rutin olan seylere birakti, bu aralar biraz hayattan koptum ben, aslinda sebebi coook guzel ama suanki yarattigi durum itibari ile biraz yorucu...Bu yaz hayatimda coook seyler degisti , bazilarindan memnun olduk bazilarindan olamadik. Bu degisikliklerin icinde istenerek ve planlanarak cagrilan bir can var...
Evet , hayatimiza bir can daha girecek Allahin izniyle...Misafirimi 1,5 ay oncesi ogrendigimde, yaptigim testte cift cizgiyi gordugumde nekadar heyecanlandim anlatamam , her ne kadar 3. kez yasayacak olsamda heyecanliydim ben, cunku anne olmanin tadina 3. kez varacaktim. Aradan 4,5 gun gecmediki ben, bulanti-kusma kabusu ile tanistim.Benim icin cok erkendi. Diger hamileliklerimde bu durumlarla , bu kadar erken ve bu kadar fazla karsilasmadigim icin tecrubesiz sayilirdim. Yaklasik 1,5 aydir gunlerim kabus gibi...Mutfagimin onunden bile gecemiyorum...Su aralar cok zor geciyor gercekten. Ama dunku doktor kontrolumde onu gordugumuzde esimle, inandim her bebek ayri heyecan, Allahin mucizesi , icindeki o cani dusundukce. Daha 2 aylik dedi doktorum ama herseyi olusmustu, kollarini kafasini bacaklarini cok net sectik ve bize el sallar gibi, sol kolunu asagi yukari 5, 6 defa oynatti, inanamadik, sasirdik...Simdilik beni hayattan uzaklastirsada, onumdeki 7 ay nasil gececek diye dusunsemde, beni zorlayacagini bilsemde, bu duyguyu yasamak cooook guzel...Allahim butun isteyenlere herkese anne olmayi nasip etsin...
Bu yuzden uzaktayim, herseyde isteksiz oldugum gibi bilgisayarin basinada son 15 gundur hic oturmadim , hayret!!
Suan ise nasil olduysa kendimi burada buldum, pek bahsetmeyi dusunmuyordum nedense ama fikrim degisti. Tabii bu sayfada onada yer var artik dimi....