Wat een week.....

Wat een week....deze begon zo leuk en eindigde erg vreemd. Deze week was het weer zover de modeshow bij Chanty zat er weer aan te komen.
Maandag,dinsdag en donderdag zou het weer een gezellige boel worden dacht ik.....maandag heel gezellig gelopen met de meiden veel lol gehad. En dinsdag ochtend kreeg ik een telefoontje van mijn moeder dat oma was opgenomen in het ziekenhuis omdat ze een longontsteking had. Aangezien haar leeftijd 102 jaar is,is het schrikken dat ze er lag. Want ja het is een hoge leeftijd maar het mensje was altijd zo kern gezond en had nog nooit in het zieknehuis gelegen. In de ambulance had ze nog een grapje gemaakt met de broeder zo van het ergste wat ze ooit had gekregen was een brilletje. Woensdag en donderdag heeft ze heel erg slecht gelegen ze at niet meer en dronk ook niet meer en dat wilde de verpleging wel heel graag dat ze dat deed omdat als ze zelf zou drinken ze meer kans zou maken.Ze Mijn ouders en ooms en tantes hadden een rooster gemaakt om maar steeds bij haar te zijn om te waken. Inmiddels begon gisteravond de antibiotica te werken en oma begon vandaag weer een beetje te praten en te drinken. Zo vreemd en onwerkelijk want je hebt 2 dagen al verdriet van binnen en dan alleen al bij de gedachte .....Waar je absoluut niet aan wilt denken. En hoe leg je de meiden uit dat we omi kunnen gaan verliezen. Je wilt dat ze het goed begrijpen wat er zoal kan gaan gebeuren .En op hun beurt krijg je ook vragen van wat als dit of wat als dat,en wat gaat er nu gebeuren en waar gaat ze heen. Allemaal vragen van kinderen die niet weten wat er te wachten staat.... Zo moeilijk.
Als alles goed blijft gaan dan gaan we toch morgen maar even naar het ziekenhuis om te kijken hoe het met haar gaat. Laten we hopen dat we haar nog lang bij ons mogen hebben !........pffffff.......wat een week....