The AVA skirt: μια φούστα για όλες τις ώρες

Καλησπέρα σε όλους!

Και να που σήμερα έχω επιτέλους να σας δείξω κάτι που αφορά στη ραπτική! Και να φανταστείτε ότι αυτή η φούστα προέκυψε εντελώς τυχαία. 

Η αλήθεια είναι ότι αγόρασα το πατρόν σε pdf με σκοπό ν' αξιοποιήσω ένα ρετάλι από την περσυνή φούστα που έραψα για τη μαμά μου (δείτε εδώ). Κι επειδή έπρεπε να φοδράρω και τη φετινή φούστα, αγόρασα μια βαμβακερή ποπλίνα σε ναυτικό μπλε, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι θα ήταν μια καλή επιλογή. Και λέω ψευδαίσθηση, γιατί τελικώς ήταν αρκετά χοντρό το ύφασμα για να δουλέψει ως φόδρα!

τα γατάκια δε λείπουν από
το σπίτι μας

Κανένα πρόβλημα, σκέφτηκα. Μια μονόχρωμη, μπλε φούστα σε άλφα γραμμή είναι πάντα πολύ χρήσιμη. Κι έτσι αποδείχθηκε, αφού  μπορώ να τη συνδυάσω με πολλά από τα μπλουζάκια που ήδη διαθέτω, είτε καθημερινά είτε λίγο πιο καλά. 

Στα του πατρόν, όπως βλέπετε κι εσείς είναι ένα απλό σχέδιο σε άλφα γραμμή που κλείνει με φερμουάρ και κόπιτσα στο ζωνάκι. Στο μπροστινό μέρος υπάρχουν δυο πενσάκια και στο πίσω μέρος τέσσερα. Ομολογουμένως, δεν τα έφτιαξα και με μεγάλη επιτυχία, ειδικά τα πίσω, αλλά έκανα τα στραβά μάτια μιας και πέρασε από σαράντα κύματα μέχρι να ολοκληρωθεί η φούστα. 

Οι τσέπες είναι προαιρετικές, αλλά εγώ τις πρόσθεσα, γιατί είναι πάντα χρήσιμες. Βέβαια, νομίζω ότι για το δικό μου σώμα, θα έπρεπε να έχουν λίγο μεγαλύτερο άνοιγμα. 

από την κατασκευή της φούστας, το χρώμα 
του υφάσματος βέβαια έχει αλλοιωθεί... 

Στις οδηγίες του πατρόν, η φούστα φτιάχνεται με απλό φερμουάρ, αλλά εγώ χρησιμοποίησα κρυφό μιας και το είχα πρόχειρο. Κι επειδή πάει καιρός από τότε που είχα ξαναράψει κάτι ανάλογο, βρήκα πολύ χρήσιμές τις οδηγίες σε αυτό το βίντεο. Επίσης, στο πατρόν δεν διατίθενται οδηγίες για φόδρα, αλλά εγώ έφτιαξα μία από φυτικό μετάξι σε μπλε σκούρο χρώμα κι ακολούθησα τις οδηγίες αυτού του βίντεο για να τη ράψω πάνω στη φούστα μου. Εντελώς συμπτωματικά, στο βίντεο χρησιμοποιείται η Ava φούστα ως δείγμα.   

Το Πάσχα κατάφερα κι έραψα ένα ακόμα Emily top, αυτή τη φορά για μένα και μπορώ να πω ότι συνδυάζεται άψογα με τη νέα μου φούστα. Τί λέτε; Πώς σας φαίνεται; Βέβαια, σε αυτό το μπλουζάκι παρέλειψα τις μόστρες (facings στα αγγλικά) ενώ χρησιμοποίησα λοξό ρέλι και γαλλικές ραφές για να κρύψω τα ξέφτια. 

Αύριο, μεθαύριο θα έχω ολοκληρώσει και τη λουλουδάτη Ava φούστα μου, οπότε αναμείνατε στις οθόνες σας. 

Φιλάκια, 

Ευγενία 

Οι μεταποιήσεις του καλοκαιριού: κόντεμα φουστανιού

Γεια χαρά σας και πάλι!

Οι υψηλές θερμοκρασίες των τελευταίων ημερών με έχουν κρατήσει μέσα στο σπίτι και οι εργασίες στον κήπο περιορίζονται μόνο στο πότισμα και τη συγκομιδή όταν έχει πια δύσει ο ήλιος. Επίσης, για να καταπολεμήσω τη ζέστη έφτιαξα για πρώτη φορά παγωτό με γεύση σοκολάτας, το οποίο έγινε υπέροχο! Με την πρώτη ευκαιρία θα αναρτήσω τη συνταγή, η οποία είναι πανεύκολη. Και μιας και περνάω πολλή ώρα εντός του σπιτιού αποφάσισα ν' ασχοληθώ με εκείνες τις μεταποιήσεις που σας έλεγα σε πρόσφατη ανάρτησή μου. 

Σήμερα σας παρουσιάζω την πρώτη και πιο απλή μεταποίηση που έκανα, κονταίνοντας ένα καλοκαιρινό  φουστάνι που μου έδωσε πριν καιρό η πεθερά μου, ξεσκαρτάροντας τη δική της ντουλάπα. Βρήκα το φόρεμα γουστόζικο, άνετο κι ευκολοφόρετο μιας και στην πλάτη έχει σφηκοφωλιά. Το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να το κοντύνω, μιας και μου έφτανε στο μέσο της γάμπας, μήκος που δεν πολυσυμπαθώ. 

Τις καρφίτσες τις είχα στερεώσει όσο μέναμε στη Σάμο, αλλά το φόρεμα επέστρεψε έτσι στην Αθήνα και λίγο πριν μετακομίσουμε για την Κέρκυρα το έχωσα σε μια κούτα με τα υπόλοιπα ραπτικά μου. Στο τέλος του Ιούνη το πήρα απόφαση και το κόντυνα, αφού πρώτα αγόρασα μια ασορτί κλωστή. 

Το πώς να κονταίνουμε ρούχα μας το έμαθε η μαμά μας να το κάνουμε στο χέρι. Βλέπετε, εκείνη  δεν κατάφερνε να συντονιστεί με την ποδοκίνητη μηχανή της γιαγιάς, οπότε όλες τις μεταποιήσεις έμαθε να τις κάνει στο χέρι. Για να πω την αλήθεια είναι πολύ χρήσιμο να ξέρει κανείς να κάνε τέτοιου είδους μικροδουλειές μόνος του κι αν υπάρχει και ραπτομηχανή γίνονται ακόμη πιο γρήγορα. Αν και στο διαδίκτυο υπάρχουν σχετικές οδηγίες τράβηξα κι εγώ λίγες φωτογραφίες για να σας δείξω πώς κόντυνα το φόρεμα. 

Αρχικά, αποφάσισα πού ήθελα να τελειώνει το φόρεμα κι έβαλα μια καρφίτσα για σημάδι. 

Έπειτα, μέτρησα με μεζούρα πόσο ήταν το ύφασμα που περίσσευε. Γύρισα το φόρεμα από την ανάποδη και δίπλωσα προς τα μέσα όλο το περισσευούμενο ύφασμα του υπάρχοντος ποδόγυρου. 

Στη φωτογραφία το φόρεμα είναι γυρισμένο
από την καλή. Πρώτα το στερέωσα όπως σας λέω 
στις οδηγίες και μετά γύρισα το φόρεμα από την καλή.

Με μια βελόνα και κλωστή σε διαφορετικό χρώμα από εκείνο του φορέματος έκανα τρύπωμα (μεγάλες βελονιές) κατά μήκος του νέου ποδόγυρου για να βάλω ουσιαστικά ένα σημάδι που να δείχνει πού θα τελειώνει ο νέος ποδόγυρος. 

Έπειτα, έχοντας πάντα το φουστάνι από την ανάποδη μεριά με τη βοήθεια ενός χάρακα μέτρησα 4 εκατοστά (μιάμιση ίντσα) κάτω από το σημάδι της άσπρης κλωστής (τρύπωμα) τραβώντας μια γραμμή με σαπουνάκι ραπτικής. 

Μετά έκοψα με το ψαλίδι το περιττό ύφασμα πατώντας πάνω στη μπλε γραμμή από το σαπουνάκι. 

Μετά, έχοντας πάντα το φόρεμα από την ανάποδη γύρισα το τελείωμα του φουστανιού προς τα πάνω και το δίπλωσα ώστε να φτάνει στο άσπρο σημάδι που είχα κάνει πιο πριν (τρύπωμα).  Καθώς έκανα αυτή τη δουλειά πάταγα με το σίδερο αυτή την δίπλωση ώστε να σταθεί καλά το ύφασμα στη θέση του. 

Μετά ξαναδίπλωσα προς τα πάνω το ύφασμα τόσο ώστε να φανεί το άσπρο σημάδι, με σκοπό να καλύψω τα ξέφτια του υφάσματος.

Καθ' όλη τη διαδικασία πάταγα με το σίδερο και στερέωνα με καρφίτσες. 

Για το τέλος, πέρασα στη μασουρίστρα και στη ραπτομηχανή την ασορτί που είχα αγοράσει και έκανα ένα ευθύ γαζί πολύ κοντά στο τελείωμα του στριφώματος για να το στερεώσω. 

Στο τέλος αφαίρεσα και την άσπρη κλωστή και το φουστανάκι μου ήταν πανέτοιμο!

Δεν ξέρω αν οι οδηγίες μου ήταν εντελώς κατανοητές, ελπίζω να σας βοήθησαν οι φωτογραφίες για να καταλάβετε τα βήματα που ακολούθησα. Γενικώς, η ιδέα είναι ότι διπλώνουμε δύο φορές το τελείωμα ενός υφάσματος για να κρύψουμε τα ξέφτια. Επίσης, εγώ προτίμησα το στρίφωμα (η τελική δίπλωση) να έχει πάχος δύο εκατοστά, γι' αυτό άφησα αρχικώς τέσσερα εκατοστά επιπλέον ύφασμα πιο κάτω από το άσπρο σημάδι που είχα βάλει. Ουσιαστικά, την πρώτη φορά δίπλωσα δύο εκατοστά και τη δεύτερη άλλα δύο. Βέβαια, το  φάρδος το στριφώματος εξαρτάται από το γούστο του καθενός κι από το τί ταιριάζει σε κάθε ένδυμα. 

Το φορεματάκι το έβαλα με την πρώτη ευκαιρία και το μήκος του μου φάνηκε άκρως ικανοποιητικό! 

Σας εύχομαι καλή βδομάδα και σύντομα θα σας δείξω και τις άλλες μεταποιήσεις που έχω κάνει ως ώρας!

Ευγενία  

Ράβοντας μια κασετίνα για τα προϊόντα μακιγιάζ.

Καλημέρα και καλό μήνα!

Θήκη σας έδειξα σε πρόσφατη ανάρτηση, θήκη σας παρουσιάζω και σήμερα. Κι αν η προηγούμενη χαρακτηριζόταν για την απλότητά της, τούτη εδώ είναι από τα πιο σύνθετα πράγματα που έχω ράψει τώρα τελευταία! 

Η ιδέα μου ήρθε πραγματικά την τελευταία στιγμή, παίρνοντας έμπνευση από τις τελευταίες γραμμές της προηγούμενης ανάρτησης κι έτσι άρχισα να κατασκευάζω μια θηκούλα για να δωρίσω στην αδερφούλα μου, που γιόρταζε την ημέρα του Ευαγγελισμού! Το σχέδιο το βρήκα εύκολα εδώ. 

Αυτό που μου τρώει πάντα τον περισσότερο χρόνο είναι να επιλέξω τα υφάσματα, για να ταιριάζουν με τα γούστα του αποδέκτη του δώρου. Ανασκαλεύοντας μέσα στα συρτάρια μου βρήκα το πιο ταιριαστό για την Ευαγγελία. Ένα ύφασμα που μου είχαν στείλει κατά λάθος με θέμα τον Πίτερ Παν, μια από τις αγαπημένες ιστορίες της αδερφούλας μου. 

Τα παστέλ χρώματά μου φάνηκαν πολύ ταιριαστά για την κατασκευή και με βάση το κεντρικό ύφασμα διάλεξα και τα υπόλοιπα που θα πλαισίωναν την κατασκευή: ένα λινό σε φυσικό τόνο για το φόντο, ένα απαλό πράσινο για τις φόδρες κι ένα ροζ καρό για τις λεπτομέρειες. 

Ο χρόνος που είχα ήταν ελάχιστος, οπότε τη μια μέρα έκοψα όλα τα υφάσματα, κόλλησα ό,τι θερμοκολλητικό χρειαζόταν κι έραψα το νεσεσέρ με το φερμουάρ. Την Πέμπτη που θα αναχωρούσαμε για Αθήνα, άρχισα από νωρίς το υπόλοιπο ράψιμο κι έκανα προσευχές να προλάβω! 

Είχα δίπλα απ' τη ραπτομηχανή τον υπολογιστή, έβλεπα το βιντεάκι κι εκτελούσα. Όχι το πιο αγαπημένο μου, αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια... Ευτυχώς, το βίντεο είναι αναλυτικό και κατανοητό για όποιον θέλει να φτιάξει κάτι παρόμοιο. 

Εννοείται ότι το κομμάτι που με ανησυχούσε ήταν η τοποθέτηση του νεσεσέρ. Άλλαξα τη βελόνα μου κι έβαλα 16 νούμερο, την πιο ανθεκτική που υπάρχει. Δεν ήθελα επ' ουδενί ούτε να ζορίσω τη μηχανή μου ούτε να σπάσει κάποια λεπτότερη βελόνα την τελευταία στιγμή. Τελικώς ράφτηκε εύκολα και για το τέλος έμεινε μόνο το ρέλιασμα. Ήμουν τόσο τυχερή που είχα έτοιμο ταιριαστό ρέλι, γιατί αν έπρεπε να το φτιάξω εγώ μπορεί και να μην προλάβαινα να ολοκληρώσω την κατασκευή. Είχα και μια βαλίτσα να ετοιμάσω... 

Μπήκε και το ρέλι λίγο πριν το μεσημέρι και με ανακούφιση αντίκρυσα την κατασκευή μου. Δεν το κρύβω, μου άρεσε πάρα πολύ αν και όταν άρχιζα το project μου έπαιρνα ένα ρίσκο, μιας και έπρεπε να δείξω απόλυτη εμπιστοσύνη στο βιντεάκι και να κάνω μια ευχή ότι είχα κάνει καλή επιλογή! 

Το δωράκι άρεσε πάρα πολύ στην Ευαγγελία, αλλά όχι μόνο! Οι ανηψούλες μου ήδη άρχισαν τις παραγγελίες κι έτσι κι εγώ σαν καλή θεία θα τους κάνω το χατήρι! Αλώστε, το ομολογώ, αυτή η κατασκευή είναι πολύ γουστόζικη και πρακτική. 

Προβλέπω οι ανηψιές μου να γεμίζουν τις δικές τους θήκες με μαρκαδόρους, ξυλομπογιές και τα δικά τους πολύτιμα αντικείμενα αν και δεν θα αργήσει ο καιρός που θα βάζουν τα δικά τους καλλυντικά!  

Σας αποχαιρετώ, 

Ευγενία  

Μαξιλαράκια patchwork φτιαγμένα με υφασμάτινες λωρίδες.

Γεια χαρά σε όλους σας!

Όταν μιλάμε για πάτσγορκ το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό είναι τετράγωνα υφάσματα ραμμένα μεταξύ τους. Ίσως, βέβαια, αυτή να είναι η πιο παραδοσιακή του μορφή, αλλά τώρα τελευταία βρίσκω τις υφασμάτινες λωρίδες πολύ πρακτικές και πολυδιάστατες! 

Με αυτές μπορείς να δημιουργήσεις εύκολα και γρήγορα ένα σωρό μοτίβα: ευθείες, διαγώνιες, σταυρούς, ρόμβους, το παραδοσιακό log cabin... Φαντασία και κέφι να υπάρχει κι ακόμη και το πιο μικρό ρεταλάκι βρίσκει τη θέση του μέσα σε μια μεγάλη σύνθεση.

Τα απομεινάρια από το πάπλωμα της Ειρήνης ήταν κάμποσα κι έτσι σκέφτηκα να ράψω για αρχή δυο ασορτί μαξιλαράκια. Οι λωρίδες ήταν το πρώτο που σκέφτηκα, κυρίως γιατί με βόλευε να κόψω σ' αυτό το σχήμα τα ρετάλια, αλλά και γιατί ήθελα να φτιάξω κάτι φρέσκο και μοντέρνο που θα ταίριαζε εύκολα στο παιδικό δωμάτιο των ανηψιών μου. 

Για το πρώτο μαξιλαράκι ακολούθησα τις οδηγίες από αυτό το βίντεο. Ο τρόπος ραφής είναι πολύ εύκολος και γρήγορος, αφού ουσιαστικά ράβεις τις λωρίδες πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί, που μετά το αφαιρείς. 

Εγώ κράτησα την κεντρική ιδέα και την προσάρμοσα πάνω στις ανάγκες μου. Προτίμησα να παίξω με το πάχος της κάθε λωρίδας και τη σειρά που έβαλα τα χρώματα, διατηρώντας ωστόσο μια σχετική συμμετρία. 

Για το δεύτερο μαξιλαράκι περιορίστηκα σε δύο μόνο χρώματα και βασίστηκα σε μια ιδέα που βρήκα στο Pinterest, που την βρήκα απλή, αλλά πρωτότυπη. 

Κι εδώ έκανα κάποιες μετατροπές, μιας και πρόσθεσα μια επιπλέον λωρίδα με σκοπό να μεγαλώσω το τελικό τετράγωνο. Πραγματικά η σύνθεση αυτού του πάτσγορκ έγινε στο άψε σβήσε! Και είναι τόσο εντυπωσιακό το πώς οι απλές λωρίδες μετασχηματίζονται σ' ένα τόσο ενδιαφέρον σχέδιο.

Αφού έφτιαξα τις δυο patchwork επιφάνειες τις καπιτονάρησα ράβοντας ακριβώς πάνω στην ένωση των δύο λωρίδων, αυτό που στα αγγλικά ονομάζεται  stitch in the ditch. 

Για την τελική σύνθεση του μαξιλαριού ακολούθησα τις οδηγίες από αυτό το κανάλι, το οποίο σας το συστήνω ανεπιφύλακτα μιας κι έχει πολύ ωραίες ιδέες για μαξιλαράκια ραμμένα με λωρίδες. 

Το βίντεο δείχνει διάφορους τρόπους για να ολοκληρώσεις το μαξιλάρι κι εγώ αυτή τη φορά διάλεξα να προσθέσω φερμουάρ και πατλέτα -αν το λέω σωστά- για να κρύψω το φερμουάρ και να δώσω ένα όμορφο τελείωμα.

Το τριήμερο που μας πέρασε κάναμε ένα ταξίδι στην Αθήνα κι εννοείται ότι δε χάσαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε την αδερφή μου, η οποία και γιόρταζε, και τις φοβερές ανηψούλες μας που είχαμε να τις δούμε από το καλοκαίρι! Παρέλαβαν τα μαξιλαράκια τους, τα οποία τους άρεσαν πολύ και φυσικά πρωταγωνίστησαν και στην τελική φωτογράφιση! 

Ελπίζω να σας έδωσα έμπνευση για να δημιουργείστε κι εσείς με τις λωρίδες που σας έχουν περισσέψει. 

Καλή βδομάδα σας εύχομαι, 

Ευγενία

Ιδέες και οδηγίες για να ράψουμε πρακτικά δωράκια για τα Χριστούγεννα!

Γεια χαρά σε όλους σας και χρόνια πολλά σε όσους κι όσες γιορτάζουν!

Φτάσαμε σχεδόν στα μέσα του Δεκέμβρη και λίγο προτού έρθουν τα Χριστούγεννα νοιώθω μεγάλη ικανοποίηση που φέτος καταφέραμε να διαλέξουμε και να στείλουμε τα δώρα μας στα βαφτιστήρια μας εγκαίρως και να ετοιμάσω μικρά χειροποίητα δωράκια για τους φίλους μας. Ειδικά μετά την παραλυσία των ταχυμεταφορών κα των ΕΛΤΑ της προηγούμενης χρονιάς θέλαμε ν' αποφύγουμε το στρες που δημιουργείται πάντα λίγο πριν τα Χριστούγεννα. 

Η αλήθεια είναι ότι από τα μέσα Νοέμβρη άρχισα να ράβω τα μικροδωράκια που θα στείλουμε σε μικρούς και μεγάλους φίλους μαζί με τις χριστουγεννιάτικες κάρτες μας. Τα κριτήρια για τα δωράκια ήταν τρία: να είναι πρακτικά, να ράβονται γρήγορα και να γίνονται κατά βάση με ρετάλια. Έτσι κατέληξα στις εξής κατασκευές:

-υφασμάτινες μάσκες για μικρούς και μεγάλους (δείτε το βίντεο με οδηγίες και πατρόν εδώ)

-scrunchies για τα μαλλιά (δείτε το βίντεο με οδηγίες εδώ)

-μικρά πορτοφολάκια με μεταλλικό κρικάκι (δείτε το βίντεο με τις οδηγίες εδώ)

-πουγκάκια με λεβάντα για τα ρούχα (δείτε το tutorial εδώ)

-σκουφάκια για τα μαλλιά για όσους τα χρειάζονται για την εργασία τους (δείτε το βίντεο με τις οδηγίες και πατρόν εδώ)

-διακοσμητική πάτσγορκ καρδούλα (δείτε το tutorial εδώ)  

Σχετικά με τις μάσκες, στο βίντεο που σας προτείνω μπορείτε να βρείτε πατρόν για 9 διαφορετικά μεγέθη. Εγώ χρησιμοποίησα καιρό πριν το kids medium για να ράψω για την Κωνσταντίνα που είναι 6, το kids large για την Ειρήνη που είναι 9 και για την αδερφή μου το kids xl. Εννοείται ότι διαθέτει και για ενήλικες. 

Η αλήθεια είναι ότι αρχικά απέρριψα τις μάσκες για χριστουγεννιάτικο δώρο, αλλά ακόμη και σήμερα είναι τόσο αναγκαίες, που αναθεώρησα. Ωστόσο, σκέφτηκα να ράψω σετάκια με το ίδιο ύφασμα για μπαμπά-γιο και για μαμά-κόρη. Πιστεύω ότι και οι χριστουγεννιάτικες μάσκες θα έχουν πολύ γούστο!

Τα scrunchies που έραψα και δώρισα πέρυσι έκαναν πάταγο και τα συστήνω ανεπιφύλακτα! Γίνονται γρήγορα, είναι κεφάτα και φτιάχνουν πολύ τη διάθεση σε μικρά και μεγάλα κορίτσια. 

Το πρώτο που έφτιαξα για δείγμα το κράτησα για μένα και το φοράω καθημερινά! Στα θετικά, πλένονται και δεν σπάνε τις τρίχες!

Τα μικρά boxy πορτοφολάκια τα ανακάλυψα πρόσφατα και πραγματικά είναι πολύ γουστόζικα και μικρά (8x5x2 εκ.) όσο χρειάζεται! 

Τα προορίζω για τους μικρούς μας φίλους που πάνε σχολείο και που θα μπορούν να τα κρεμάσουν στη σχολική τους τσάντα. Χωράνε άνετα χρήματα, usb, ακουστικά...

Για να φτιάξω ένα μου παίρνει σχεδόν 50 λεπτά, παρά του ότι πρέπει να καπιτονάρω το εξωτερικό ύφασμα και να βάλω φερμουάρ. Σας συστήνω να τα δοκιμάσετε!

Τα πουγκάκια αυτά τα πρωτοέφτιαξα για να αρωματίσω τις ντουλάπες και τα συρτάρια μας πέρυσι. Είναι οικολογικά, φτιαγμένα και γεμισμένα με φυσικά υλικά, ό,τι καλύτερο για να μειώσουμε τα χημικά και τα πλαστικά στο σπιτικό μας. 

Αυτό το δωράκι νομίζω είναι ιδανικό για κάθε νοικοκυρά που προσέχει την κάθε λεπτομέρεια!

Αυτά τα σκουφάκια για έκανα έκπληξη στην αδερφή μου λίγους μήνες πριν με αφορμή δυο ποδιές που χρειαζόταν για τη δουλειά της.

Το tutorial που σας προτείνω είναι πρακτικότατο, το σκουφάκι δεν φοδράρεται, οπότε γίνεται γρήγορα και δεν τρώει πολύ ύφασμα.  

Για το τέλος, η καρδούλα αυτή είναι από τα πρώτα tutorial που φτιάξαμε για το μπλογκ μας. Με ταξιδεύει πίσω στο 2013, όταν βρισκόμασταν στη Χίο και παρά του ότι δεν είναι ένα πρακτικό δωράκι, μπορεί να γίνει ένα όμορφο διακοσμητικό για το σπίτι ή και να το γεμίσουμε με λεβάντα για να αρωματίσουμε τα ρούχα μας. 

Ελπίζω να σας έδωσα ιδέες για τα φτιάξετε κι εσείς μικρά πρακτικά δωράκια για φίλους κι αγαπημένους σας! 

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία        

Κατασκευάζουμε βήμα βήμα ένα memory box!

Γεια χαρά σε όλους και καλό μήνα!

Η σημερινή μας ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε μια κατασκευή που επιμελήθηκε η Ευαγγελία με τις κόρες της για να τη δωρίσουν σε δυο αδερφούλες, που γιόρτασαν πρόσφατα τα γενέθλιά τους. Τί καλύτερο από ένα χειροποίητο δώρο γεμάτο αναμνήσεις και φωτογραφίες με την οικογένεια και τα φιλαράκια! 

Πραγματικά, το memory box πρόκειται για μια εύκολη και γρήγορη κατασκευή, που αξίζει να δοκιμάσετε και που σίγουρα θα ενθουσιάσει μικρούς και μεγάλους!

Η Ευαγγελία επιμελήθηκε ένα φωτογραφικό tutorial για να σας δείξει πώς κι εσείς μπορείτε να φτιάξετε το δικό σας memory box. Τα υλικά και τα εργαλεία που θα χρειαστείτε είναι τα εξής:

3 κουτιά, το ένα να μπαίνει μέσα στο άλλο

8 φωτογραφίες

κορδέλα

κοπίδι, κόλλα ή πιστόλι σιλικόνης

μικρές λιχουδιές ή ένα μικρό δωράκι

Βήματα: 

Παίρνουμε το κοπίδι και κόβουμε από τα δύο μεγαλύτερα κουτιά τις κατακόρυφες ακμές τους ώστε να μπορούν να ξεδιπλωθούν οι έδρες κάθε κύβου στο ανάπτυγμά τους. 

Κολλάμε στο εσωτερικό κάθε έδρας (όχι στη βάση) από μια φωτογραφία. Αν έχουμε παραπάνω φωτογραφίες μπορούμε να κολλήσουμε και στο εσωτερικό από τα καπάκια των κουτιών. 

Γεμίζουμε το τρίτο κουτί, που είναι και το μικρότερο, με τις λιχουδιές ή το δωράκι μας. 

Για να συνθέσουμε το memory box βάζουμε το μικρό κουτί μέσα στο μεγαλύτερο και τοποθετούμε το καπάκι του από πάνω για να κρατήσει τις έδρες του ενωμένες και μετά βάζουμε τα δυο κουτιά μέσα στο μεγαλύτερο κουτί και το καπακώνουμε κι αυτό. 

Τέλος, παίρνουμε την κορδέλα μας και τυλίγουμε το δώρο μας σχηματίζοντας ένα μεγάλο φιόγκο, όπως άλλωστε αρμόζει σε κάθε δωράκι! 

Η κατασκευή μας είναι έτοιμη! Για δείτε και την Κωνσταντίνα ν' ανοίγει ένα ένα τα κουτιά!!!

Τί λέτε, λοιπόν; Δεν είναι εξαιρετική ιδέα για δωρίσουμε σε φίλους κι αγαπημένους μας; 

Τα κορίτσια ξετρελάθηκαν με το δικό τους memory box κι εμείς περιμένουμε πώς και πώς να δημιουργήσουμε το επόμενο!   

Σας αποχαιρετώ, 

Ευγενία