725 yılında T'ang döneminde Çang-an'da, adayların şiir sanatındaki yeteneklerini de kanıtlamak zorunda oldukları bir devlet sınavı yapılmış. O yılki şiir konusu, Nanşan'daki son kışın karıymış.
Bu sınava aday olarak katılan genç şair Dsu Yung aşağıda yer alan şiiri sunmuş:
Kuzeydeki dorukların öğlen dağları
İncecik bulutların kenarında kar.
Gökteki eterin saydamlığında ormanlar,
Ve gece yağdırıyor kıra, kente soğukları.
Sınavdan sorumlu memur bu şiirden hoşnut kalmamış. Adaya, bu şiirin bir bitirme sınavı için çok kısa olduğunu, en az sekiz ya da daha fazla dizeden oluşması gerektiğini azarlayarak söylemiş ve şiiri geri vermiş. Dsu Yung yalnızca "idjin" demiş yanıt olarak: "anlam tükendi". Memur şiiri geri almış ve yeniden incelemiş. Gerçekten de şiirin söylenebilecek her şeyi içerdiğini itiraf etmek zorunda kalmış ve şiiri kabul etmiş. Dsu Yung'un ifadesi zamanla şiirlerin değerlendirilmesi açısından geçerli bir ölçüt olmuş.