Γνωρίζετε φίλες μου τις αληθινές ιστορίες που "κρύβονται" πίσω από τα πασίγνωστα παραμύθια;;; Σήμερα θα σας αποκαλύψω την αληθινή ιστορία της ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑΣ , οι πληροφορίες μου, σας βεβαιώνω ότι προέρχονται από αξιόπιστη πηγή . Θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια, και τις σκέψεις σας...
Η αληθινή ιστορία της Σταχτοπούτας….
Καιρός είναι πιά να γνωρίσουμε την αληθινή ιστορία της Σταχτοπούτας , του γνωστού παραμυθιού, που είναι όμως γεμάτο ανακρίβειες και μυθεύματα…..
Στην πραγματική ιστορία, υπάρχει μητριά αλλά όχι κακιά, ζηλιάρα και φθονερή όπως χαρακτηρίζεται εντελώς άδικα και αυθαίρετα από το παραμύθι, αλλά μία δυναμική και πανέξυπνη γυναίκα που χήρεψε πολύ νέα και παντρεύτηκε στα 35 της, σε δεύτερο γάμο, τον Υπουργό των Οικονομικών της χώρας που ζούσε, έναν αρκετά μεγαλύτερό της άνδρα, χήρο επίσης, με μεγάλο αξίωμα, καλοστεκούμενο, ευκατάστατο από ευγενική γενιά και πατέρα δύο κοριτσιών ηλικίας τότε 8 και 9 ετών…
Η γυναίκα αυτή λοιπόν, αμέσως κατάλαβε ότι αυτά τα κορίτσια θα αποτελούσανε το μοναδικό πρόβλημα στο γάμο της , μιας και ήτανε ατίθασα και κακομαθημένα, μεγαλωμένα με νταντάδες και κάποιες γυναίκες του περιβάλλοντος της εκλιπούσας μάνας τους ,που φροντίζανε να μην τους χαλάνε χατήρι, να υποκύπτουνε σε κάθε καπρίτσιο τους, να τις κανακεύουνε και να τις κολακεύουνε ασύστολα… Ο πατέρας τους αφοσιωμένος στα υψηλά καθήκοντά του και παραδομένος στη θλίψη του για το θάνατο της αγαπημένης του συζύγου, δεν είχε ασχοληθεί προσωπικά με την επιμέλεια των κοριτσιών του, φρόντιζε όμως να τους παρέχει άφθονα υλικά αγαθά.
Τι νομίζετε ότι έκανε η πανέξυπνη αυτή γυναίκα;;;Εκανε κάτι πρωτόγνωρο και εντελώς έξω από τα αναμενόμενα. Αφιέρωσε πολύ χρόνο για να προσεγγίσει τα κορίτσια, έδειξε αληθινό ενδιαφέρον και προσπάθησε με κάθε τρόπο, να κερδίσει τη συμπασθεια και την εμπιστοσύνη τους. Προσέλαβε τους κατάλληλους ανθρώπους, δασκάλους και παιδαγωγούς για να βάλει με τη βοήθειά τους, μία σειρά στη ζωή τους, να τους μάθει καλούς τρόπους, συμβουλεύτηκε ψυχολόγους και ειδικούς….και με πολύ κόπο μπόρεσε να φέρει τις αναγκαίες αλλαγές ώστε η συμβίωσή τους να μην είναι μαρτυρική….
Βέβαια τα προβλήματα δεν έλειπαν και πολύ συχνά ξεσπούσανε καυγάδες, φωνές και κλάματα κι εκείνη με θαυμαστή υπομονή και σύνεση διευθετούσε τις κρίσεις, παρηγορούσε, συμβούλευε, οριοθετούσε….τα παιδιά είχανε βαθειά τραύματα, ατίθασο χαρακτήρα και τις περισσότερες φορές… ανεξέλεγκτη συμπεριφορά.
Εκείνη πάντως , ομολογουμένως , έκανε τα πάντα για διατηρεί την οικογενειακή γαλήνη και κυρίως για να τις προετοιμάσει για τον ερχομό και του δικού της παιδιού, που δεν άργησε να συμπληρώσει την οικογένεια και να προκαλέσει εκρήξεις ζήλιας, θυμού και οργής στις μεγαλύτερες θυγατέρες του Υπουργού των Οικονομικών.
Ετσι ο ερχομός ενός ακόμη κοριτσιού, ενός πανέμορφου μωρού που χάρισε απέραντη χαρά και ευτυχία στους δύο γονείς, πυροδότησε όλα τα αρνητικά συναισθήματα των μεγαλύτερων κοριτσιών και η ζωή στο σπίτι έγινε πραγματικά ανυπόφορη….
Η μητριά έφτασε στα όρια των αντοχών της, αλλά και πάλι κατάφερε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της γεμίζοντας την καθημερινότητα των δύο νεαρών με ενδιαφέροντα πράγματα, εκτός από τα κανονικά μαθήματά τους, σπόρ, εκδρομές, συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα, θεατρική ομάδα, μουσική…..και όσο μεγαλώνανε και φθάσανε στην εφηβεία, φρόντισε η ίδια να τις συνοδεύει σε επισκέψεις στα κομμωτήρια, στα σπά, και τα ινστιντούτα αισθητικής για αποτριχώσεις, θεραπείες και τα συναφή.
Παρ΄όλα αυτά, ο κακός χαρακτήρας τους , ο εγωκεντρισμός, η γρουσουζιά, αλαζονεία και η ζήλεια τους ,εκδηλωνόντουσαν σε κάθε ευκαιρία, γι΄αυτό δεν είχανε πραγματικές φίλες ούτε ήτανε αγαπητές στις παρέες….
Ο καιρός περνούσε, η μικρή μεγάλωνε επίσης, ένα χαριέστατο πλάσμα, ευγενικό, καλοσυνάτο και πανέμορφο που προκειμένου να μην προκαλεί τις εκρήξεις θυμού των μεγαλύτερων αδελφών του, ζούσε στο δικό του κόσμο, με τα παιχνίδια, τα βιβλία , τις ζωγραφιές και τα μαθήματά του, αθόρυβα και ήρεμα. Η αγαπημένη της θέση ήτανε πραγματικά δίπλα στο μεγάλο τζάκι της κουζίνας , σ΄ένα σκαμνάκι που περνούσε τις ομορφότερες ώρες της διαβάζοντας ή κεντώντας…. μακριά από τη βαβούρα , τις κακίες και τα νεύρα των αδελφών της. Η μητέρα της, ήτανε τόσο απασχολημένη με τα μεγαλύτερα κορίτσια που εκείνη, είχε ελάχιστο χρόνο να περνάει μαζί της, παρ΄όλα αυτά δεν παραπονιότανε ούτε ζήλευε, γέμιζε τον ελεύθερο χρόνο της με όλα όσα τη γέμιζαν χαρά, τις φίλες της, τα αγαπημένα της βιβλία και τα κεντήματά της .
Εφθασε ο καιρός που η μητριά έπρεπε να φροντίσει για την αποκατάσταση των μεγαλύτερων κοριτσιών , ο πατέρας τους τότε , ήτανε νύχτα μέρα στο Υπουργείο, γιατί η χώρα είχε μπεί σε Μνημόνια και φυσικά ούτε κατά διάνοια δεν μπορούσε να ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα, οπότε εκείνη με μεγαλύτερο ζήλο, τις έτρεχε σε ράφτρες και κομμωτήρια, άρχισε να οργανώνει συνεστιάσεις, να καλεί κόσμο, να τις συνοδεύει σε διάφορες εκδηλώσεις, εγκαίνια, εκθέσεις προκειμένου να διευρυνθεί ο κύκλος των γνωριμιών και να προκύψει το ποθούμενο…. Μάταια όμως, οι μεγαλύτερες κόρες δεν κατάφερναν να προσελκύσουν κανέναν επίδοξο γαμπρό ….και τα χρόνια περνούσανε και το πρόβλημα παρέμενε βασανιστικό και άλυτο με όλα τα συνεπακόλουθά του….
Ωσπου έφθασε η χρονιά εορτασμού του Ιωβηλαίου του βασιλιά, μιάς χρονιάς γεμάτης με ιδιαίτερα λαμπρές εκδηλώσεις, τελετές, έκδοση αναμνηστικών με αποκορύφωμα το μεγάλο ετήσιο Χορό στην επίσημη αίθουσα δεξιώσεων του παλατιού.
Σ΄αυτή την αίθουσα λάμβανε χώρα παραδοσιακά, κάθε χρόνο, ένας ιδιαίτερος εορτασμός για να τιμηθούνε οι εξέχοντες καλλιτέχνες υποδηματοποιοί της χώρας, γιατί πρέπει να πούμε, ότι στη χώρα αυτή, ζούσανε και δημιουργούσανε οι σπουδαιότεροι σχεδιαστές και κατασκευαστές παπουτσιών στον κόσμο !!! Το σημαντικότερο εξαγωγικό προϊόν της χώρας ήτανε τα φίνα, πανάκριβα και ξεχωριστά παπούτσια !!!
Με την ευκαιρία αυτή, γινόντουσαν παραδοσιακά και τα προξενιά μεταξύ των αρχόντων και των μελών των ανώτερων κοινωνικά και οικονομικά τάξεων κι αυτό χάρη στη προνοητικότητα μιάς πανέξυπνης βασιλομήτωρος, αιώνες πριν, που είχε τη λαμπρή ιδέα, προκειμένου να παντρέψει τους τρεις γιούς της, με τις νύφες της επιλογής της, να καθιερώσει το εξής έθιμο : Οι πιο διακεκριμένοι υποδηματοποιοί εξέθεταν τις δημιουργίες τους, σε μία καταπληκτική έκθεση που συγκέντρωνε το ενδιαφέρον όχι μόνο των ντόπιων αλλά κυρίως ξένων αγοραστών. Είδική επιτροπή έκανε την ετήσια απονομή βραβείων και τιμητικών τίτλων. Οι βραβευμένοι με τη σειρά τους, δημιουργούσαν ειδικά για την περίσταση, από ένα μοναδικό ζευγάρι χειροποίητων γυναικείων παπουτσιών, συνήθως κεντημένων με πολύτιμες πέτρες, στολισμένα με κάθε λογής διακοσμητικά, μεταξωτά λουλούδια, αγκράφες, φιόγκους….ονειρεμένα , πανάκριβα και ιδιαίτερα !!! Ενα παπούτσι λοιπόν στελνότανε σαν πρόσκληση στην επιλεγμένη νύφη ( και μη φανταστείτε, είχανε προνοήσει να είναι στο σωστό νούμερο, οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας, κάνανε σωστά τη δουλειά τους και χειριζόντουσαν με λεπτότητα αυτά τα ευαίσθητα ζητήματα) το άλλο παπούτσι έμενε στα χέρια του επιλεγμένου γαμπρού, οπότε στο χορό, ταιριάζανε τα ζευγάρια των παπουτσιών και φυσικά ο γάμος μεταξύ των επιλεγμένων ατόμων, ήτανε προαπαιτούμενο !!!Τα σχετικά με γυάλινα γοβάκια, αντιλαμβάνεστε ότι είναι εντελώς αναληθή. Ποιο πόδι δεν θα υπέφερε φρικτά μέσα σ΄ενα γυάλινο παπούτσι;;;;
Η μητριά αντιλήφθηκε αμέσως ότι αυτή ήτανε η τελευταία και μοναδική της ευκαιρία να τακτοποιήσει την εκκρεμότητα της αποκατάστασης των θυγατέρων του Υπουργού, 0πότε φρόντισε να συσφίξει τους δεσμούς της με τις κυρίες της βασιλικής αυλής, παρ΄όλο που τις περισσότερες τις θεωρούσε ανόητες, ψωροπερήφανες και αντιπαθητικές, με εξαίρεση την κουμπάρα της και νονά της κόρης της, που τύχαινε να είναι γραμματέας της βασιλομήτορος….Κατά σύμπτωση και η βασιλομήρωρ εκείνη τη χρονιά, είχε αποφασίσει ότι θα έπρεπε ο μοναδικός της γιός και διάδοχος, να νοικοκυρευτεί, γιατί τα τελευταία χρόνια είχε επιδοθεί ασύστολα στη ντόλτσε βίτα, είχε εμπλακεί σε αρκετά σκάνδαλα και τελευταία κυκλοφορούσε η φήμη ότι διατηρούσε δεσμό με μία ωραία παντρεμένη αριστοκράτισσα 12 χρόνια μεγαλύτερή του….οπότε θα έπρεπε να δράσει άμεσα….
Το κοινό συμφέρον, το επείγον του θέματος και η επιθυμία για οριστική διευθέτηση, ένωσαν τις 3 γυναίκες, που με άκρα μυστικότητα και αμοιβαία υποστήριξη μελέτησαν ενδελεχώς τις υποψηφιότητες και μετά από ατέλειωτες ώρες στοχασμού και αυτοσυγκέντρωσης επέλεξαν τους κατάλληλους γαμπρούς για τις σιτεμένες κόρες του υπουργού, δυό μισόχαζους γιούς αριστοκρατικών οικογενειών που είχανε μείνει στα αζήτητα εδώ και χρόνια, τον κατάλληλο γαμπρό για την κόρη της νονάς , έναν νεαρό πολλά υποσχόμενο Αξιωματικό, Υπασπιστή του διαδόχου, γόνο παλιάς οικογένειας Στρατιωτικών και τέλος η επιλογή για την κατάλληλη νύφη και μέλλουσα βασίλισσα, τις βασάνισε κυριολεκτικά μέχρι εξαντλήσεως, τις άφησε άγρυπνες νύχτες ολόκληρες, τις προβλημάτισε και τις έφερε στα πρόθυρα της κατάρρευσης για να καταλήξουνε τελικά….στην Σταχτοπούτα , που παρ΄όλο ότι δεν συμπεριλαμβανότανε αρχικά στις λίστες των υποψηφίων, λόγω του νεαρού της ηλικίας της, προτάθηκε ξαφνικά και εντελώς αυθόρμητα από τη νονά της !!!
Αμέσως αρχίσανε οι προετοιμασίες, μυστικά, μεθοδικά με λεπτούς χειρισμούς και ιδιαίτερη διακριτικότητα. Η βασιλομήτωρ άρχισε να προετοιμάζει το βασιλιά, η νονά επίσπευσε την ετοιμασία των προικιών της κόρης της, η μητριά ξεπέρασε τον εαυτό της στην προσπάθεια να σουλουπώσει τις δυό μεγαλύτερες κόρες, δίαιτες, μασάζ, θεραπείες, πομάδες, καταπλάσματα, ακόμη και σε κάποιες μικροπλαστικές τις έπεισε να υποβληθούν, ενώ ιδροκόπησε για να βρεί φορέματα που να τους ταιριάζουνε, να τις κολακεύουνε, και να τους αρέσουνε ταυτόχρονα . Ευτυχώς για τα προικιά τους είχε φροντίσει πολύ ενωρίτερα, οπότε το θέμα αυτό ήτανε ήδη τακτοποιημένο. Για για τη Σταχτοπούτα δε χρειάστηκε να κάνει και πολλά, εκτός από το να παραγγείλει ένα σικάτο βραδινό φόρεμα χορού και να κλείσει ραντεβού για χτένισμα και μακιγιάζ σε καλό κομμωτήριο .
Η συνέχεια και η κατάληξη είναι ήδη γνωστή, έγινε ο λαμπρός χορός, κατέφθασαν οι καλεσμένοι, απονεμήθηκαν τα βραβεία στους εξέχοντες υποδηματοποιούς , όλοι διασκεδάσανε θαυμάσια, οι κυρίες βρήκανε την ιδανική ευκαιρία να επιδείξουνε τις πανάκριβες τουαλέτες τους, τα περίτεχνα χτενίσματά τους και φυσικά τα υπέρκομψα παπούτσια τους, χορέψανε με κέφι, φάγανε του σκασμού, τα μονά παπούτσια βρήκανε τα ταίρια τους, τα επιλεγμένα ζευγάρια γνωριστήκανε, πολύ σύντομα έγιναν και οι γάμοι τους, σύμφωνα με την παράδοση και το πρωτόκολλο και όλοι συνεχίσανε τη ζωή τους όπως τους όρισε η μοίρα τους !!!
Οι κακότροπες κόρες του Υπουργού, παρέμειναν κακότροπες, γκρινιάρες, ανικανοποίητες και αντιπαθητικές, η μητριά , η βασιλομήρωρ και η νονά εξακολούθησαν να κάνουνε στενή παρέα και φυσικά να οργανώνουνε τους ετήσιους επίσημους χορούς καθώς και τα προξενιά των γόνων των αριστοκρατικών οικογενειών. Η φήμη τους μάλιστα για τα επιτυχημένα προξενιά που κάνανε, διαδόθηκε άμεσα και τις έκανε διάσημες ακόμα και έξω από τα όρια της χώρας τους και εκ των πραγμάτων οδηγηθήκανε στη ίδρυση επίσημου γραφείου κοινωνικών σχέσεων όπου η βασιλομήτωρ συμμετείχε με το ψευδώνυμο κυρία Βασιλική και ήτανε κατενθουσιασμένη, γιατί στο παλάτι βαριότανε θανάσιμα και είχε απαυδήσει από τις ίντριγκες και τα κουτσομπολιά των κυριών της αυλής.
Ο Υπουργός των Οικονομικών συνέχισε να ξημεροβραδιάζεται στο Υπουργείο, αναγκάστηκε μάλιστα να υπογράψει άλλα δύο Μνημόνια, η κόρη της νονάς, μετά από πέντε εξωσωματικές, απέκτησε δίδυμα, η Σταχτοπούτα με το διάδοχο, συνεχίζουν να ταξιδεύουνε μ΄αεροπλάνα και βαπόρια , έχουνε ήδη κάνει 3 φορές το γύρο του κόσμου και έρχονται κάποιες στιγμές , που η Σταχτοπούτα αναπολεί το σκαμνάκι της δίπλα στο τζάκι… εξακολουθεί πάντως να διαβάζει και να κεντάει…..
