η Κυριακή της ανθρωπιάς

-
" έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλο από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί "   Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές

                                            

Σχόλια

  1. Ανώνυμος15 Δεκεμβρίου 2013 στις 11:00 π.μ.

    Καλημέρα Κάτια μου!! Τι είπε ο άνθρωπος;;; Εχω ανατριχιάσει ολόκληρη!!!
    Σε ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας!!
    Φιλιά κοπέλα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. syros2js15 Δεκεμβρίου 2013 στις 3:11 μ.μ.

    Ε, μετά από αυτό, τί να γράψω εγώ??
    Υποκλίνομαι!!!
    Φιλάκια, κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Hengeo15 Δεκεμβρίου 2013 στις 9:54 μ.μ.

    Σωστό.. Απλά μου τη δίνουν ορισμένοι που σχολιάζουν αφ'υψηλού με ύφος δέκα καρδιναλίων!

    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κατια Μαρκουϊζου15 Δεκεμβρίου 2013 στις 10:54 μ.μ.

    σε φιλω και παντα τυχερή !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. nikol15 Δεκεμβρίου 2013 στις 11:31 μ.μ.

    Επιβάλλεται να το θυμόμαστε αν θέλουμε να νοιώθουμε άνθρωποι
    Σε φιλώ γλυκά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΦΛΩΡΑ16 Δεκεμβρίου 2013 στις 12:27 π.μ.

    Μεγάλη αλήθεια...
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κική Κωνσταντίνου16 Δεκεμβρίου 2013 στις 9:38 π.μ.

    !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Katerina V • Pause blog16 Δεκεμβρίου 2013 στις 6:38 μ.μ.

    Έτσι..
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

καλως όρισες !!!!!! Διαλεξε τα πιο χρωματιστά κραγιόνια σου και ξεκινα να γραψεις το σχολιο σου .......

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

της αγαπης το παιχνιδι για την Κικη μας

-
Εικόνα
και ετσι ξαφνικά η αγάπη ξεχυλισε μέσα απο ένα εκφραστικό παιχνιδι , το παιχνιδι της λατρεμενης μας Κικης   σκεφτικά λοιπόν και διάλεξα ένα τραγούδι αγάπης δίχως μέτρο  που ερμήνευε ο  Χ Θηβαίος σε μια ελληνική σειρά τον Μεγάλο θυμό 1998 Στίχοι:   Κατίνα Παΐζη Μουσική:   Βασίλης Δημητρίου 1. Χρήστος Θηβαίος Πόσο πολύ, πόσο πολύ,  πόσο πολύ σ’ αγάπησα πόσο πολύ σ’ αγάπησα ποτέ δε θα το μάθεις Απ’ τη ζωή, απ’ τη ζωή,  απ’ τη ζωή μου πέρασες κι αλάργεψες κι εχάθης καθώς τα διαβατάρικα  κι αγύριστα πουλιά Πόσο πολύ σ’ αγάπησα,  ποτέ δε θα το μάθεις Κι αν δεν προσμένεις να με δεις κι αν δεν προσμένεις να με δεις Κι εγώ πως θα ξανάρθεις,  εσύ του πρώτου ονείρου μου γλυκύτατη πνοή Αιώνια θα το τραγουδώ,  αιώνια θα το τραγουδώ κι εσύ δε θα το μάθεις,  πως οι στιγμές που μου `δωσες αξίζουν μια ζωή Πόσο πολύ σ’ αγάπησα,  ποτέ δε θα το μάθεις «Η αγάπη αποτελείται από μία ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα» Αριστοτέλης  το βραβείο της βδομάδας λοιπόν της πρώτης του κ
Διαβάστε περισσότερα