Bijna een jaar geleden kreeg ik van Wien-Art Fabrics een Liebster Award.
Ik was echt wel heel blij met deze blijk van waardering, maar ik heb er uiteindelijk nooit iets mee gedaan. Tot vandaag. Er wordt blijkbaar nogal rondgegooid met Liebster Awards de laatste periode en normaal doe ik nooit echt mee aan zo van die kettingbrieven, maar nu kan ik dit niet meer weigeren ;-), want intussen kreeg ik ook de Liebster Award ook van Heidi van Patat en Kroket, van Lindsy van Stannel en van Cindy van MamaCin. Waarvoor dank! Ik ga dus mijn best doen alle vragen te beantwoorden en jullie zo een kleine inkijk in mijn leven te geven.
Mijn antwoord op de vragen van Wien-Art Fabrics:
1) Wat doe je in het dagelijks leven en waar word jij echt blij van?
Ik werk op het Belgisch Instituut voor Ruimte-Aeronomie in Ukkel (http://www.aeronomie.be). Tot voor kort deed ik er wetenschappelijk onderzoek i.v.m. de ozonlaag, maar op 1 maart heb ik de pure wetenschap achter me gelaten en ben ik veranderd van functie: nu leid ik er de communicatiedienst. Samen met mijn team probeer ik ons instituut wat meer naambekendheid te bezorgen, organiseer ik de opendeurdagen (noteer alvast 11-12 oktober voor een bezoekje aan het BIRA, het KMI en de Sterrenwacht van Belgie), werken we samen met scholen, onderhouden we de contacten met de pers, organiseren we allerlei expo's en dit jaar zijn er ook allerlei activiteiten rond ons 50-jarig bestaan. Dit is voor mij altijd mijn droomjob geweest, en nu ik eindelijk de kans krijg, hoop ik dat dat voor de rest van mijn leven zo mag blijven :-)
Ik
kan er zo van genieten van blije mensen te zien! Niets doet me dan ook
meer plezier dan zelf voor die lach op een gezicht te kunnen zorgen. Zoals ik het ook in mijn profiel omschrijf: ik
word helemaal vrolijk van blije mensen, verrassingen, een stralend
zonnetje, geocachen, nieuwe dingen ontdekken, een trein die op tijd
komt, experimenteren, brol, recy(c/k)leren, creëren.
Ik word ook blij van jullie leuke reacties op mijn blog en complimentjes op mijn zelfgemaakte spulletjes.
2) Hoe is de naam van jouw blog ontstaan?
Eigenlijk heb ik over de naam van mijn blog niet al te diep nagedacht. Ik wou gewoon starten met bloggen zonder nog een maand te twijfelen over een goeie naam. Mijn beste vrienden noemen me meestal Karo of Karootje in plaats van Karolien. Die naam opende ook perspectieven naar een later meer gepersonaliseerde blog met een eigen ontwerp voor een banner of een labeltje. Je kunt Karootje namelijk ook zien als "een worteltje" of als het verfranste "ruitjes". Omdat ik niet alleen naai, maar ook wel graag andere dingen knutsel, hield ik het bij het algemene "Creatief met Karolien" als ondertitel :-)
3) Stof of papier?
Geef mij maar stof. En nog liefst van die met heel kleurrijke, vrolijke printjes. Tegenwoordig kan ik me nooit inhouden als ik een stoffenwinkel passeer, maar ik hou ook enorm van recykleren.
4) Wat is jouw favoriete tool?
De schaar! Zo veelzijdig inzetbaar :-)
5) Wat is jouw lievelingskleur?
Alle tinten paars en rood, maar ook wel turquoise.
6) Met welke kleur kun je echt niets?
Voor kledij vind ik oranje wel een moeilijke kleur, maar dat betekent niet dat ik oranje niet mooi vind.
7) Ben jij een winter- of zomertype?
Hoewel ik enorm kan genieten van de gezellige sfeer in huis tijdens donkere dagen, ben ik toch meer een zomertype. Daarvoor geniet ik teveel van het zonnetje, het buiten zijn, de uitstapjes in het weekend, de babbeltjes met de buren buiten tot 's avonds laat en het feit dat iedereen op slag zoveel beter gehumeurd is als het zonnetje schijnt.
8) Wat is jouw inspiratiebron?
Mijn grootste bron van inspiratie is zonder twijfel Pinterest en jullie blogs!
9) Wat zijn jouw favoriete accessoires?
Oorringen! Hoewel mijn collectie helemaal niet uitgebreid is, ga ik nooit buiten zonder oorringen. Anders voel ik me zo... "kaal".
10) Noorwegen of Turkije?
Noorwegen! Het lijkt me echt een prachtig land qua natuur en ik wil er dus zeker ooit nog eens naartoe!
11) ... wat wil jij nog meer vertellen?
Wat ik nog meer wil vertellen? Wel, dat kun je later lezen, wanneer ik verderga met het beantwoorden van de vragen van mijn andere nominatoren ;-)
donderdag 17 april 2014
maandag 14 april 2014
Oepsie...
Ik geloof dat jullie mijn excuses verdiend hebben.
Een maand lang heb ik niets meer van me laten horen, noch op mijn eigen blog, noch als reactie op jullie berichtjes. Ik kan het mijn volgertjes dus niet kwalijk nemen als ze me verlaten, want ik heb hen zelf zonder boe of ba in de steek gelaten.
Maar... ik beloof dat ik heel binnenkort de tijd ga nemen om mijn achterstand van zo'n 550 te lezen berichten bij te werken. Bovendien heb ik eigenlijk zelf best wel nog een en ander te bloggen, maar in het selecteren en bewerken van de fotootjes en het schrijven van een bijhorend tekstje kruipt natuurlijk wat tijd. En daar wrong nu net het schoentje. Die ontbrak me de voorbije maand even.
Een nieuwe job, die op 1 maart van start ging en die ik een maandlang combineerde met het afsluiten van mijn vorige job (allebei op hetzelfde wetenschappelijke instituut), heeft daar heel wat mee te maken. Nu dat met een receptie en een welverdiend weekje vakantie afgesloten werd, hoop ik stilletjesaan weer tijd te vinden om jullie af en toe weer eens met wat nieuwtjes te verwennen.
Hopelijk tot heel binnenkort dus!
Dikke knuf,
Karolien
Een maand lang heb ik niets meer van me laten horen, noch op mijn eigen blog, noch als reactie op jullie berichtjes. Ik kan het mijn volgertjes dus niet kwalijk nemen als ze me verlaten, want ik heb hen zelf zonder boe of ba in de steek gelaten.
Maar... ik beloof dat ik heel binnenkort de tijd ga nemen om mijn achterstand van zo'n 550 te lezen berichten bij te werken. Bovendien heb ik eigenlijk zelf best wel nog een en ander te bloggen, maar in het selecteren en bewerken van de fotootjes en het schrijven van een bijhorend tekstje kruipt natuurlijk wat tijd. En daar wrong nu net het schoentje. Die ontbrak me de voorbije maand even.
Een nieuwe job, die op 1 maart van start ging en die ik een maandlang combineerde met het afsluiten van mijn vorige job (allebei op hetzelfde wetenschappelijke instituut), heeft daar heel wat mee te maken. Nu dat met een receptie en een welverdiend weekje vakantie afgesloten werd, hoop ik stilletjesaan weer tijd te vinden om jullie af en toe weer eens met wat nieuwtjes te verwennen.
Hopelijk tot heel binnenkort dus!
Dikke knuf,
Karolien
donderdag 13 maart 2014
On the road...
Ongeveer een maand terug kocht ik bij Sandra van de blog Jade & Stig Muisjes via FB een hele hoop Ottobre's (zelfs het recentste nummer deed ze al bij haar pakketje!) en een aantal oudere Knipmodes en Knippies. Ik had al zoveel positiefs gehoord over die Ottobre's maar ik had er zelf nog nooit iets uit gemaakt. Tot nu dus: ik maakte voor het eerst een T-shirtje, naar het patroon "On the Road" uit Ottobre 1/2013. Gisteravond om 23u afgewerkt, vanmorgen om 8u al meteen aan om naar school te vertrekken :-)
De felle kleurtjes spatten van het scherm af. Hij lijkt er in elk geval heel blij mee :-)
De stof had ik al bijna een maand of 10 in mijn kast liggen, meegebracht van het stoffenspektakel in Maastricht vorig jaar. Ik was me er toen duidelijk nog totaal niet bewust van dat je echt niet veel stof nodig hebt voor zo'n kleutertje. Ik geloof dat ik nog een T-shirt of 3 uit die stof kan maken, maar toch ga ik deze meerekenen in mijn stashbusting, want uiteindelijk heb ik het gebruikt waarvoor het bedoeld was ;-)
Status Stashbusting 2014:
Out: 22
In: 27
De stof had ik al bijna een maand of 10 in mijn kast liggen, meegebracht van het stoffenspektakel in Maastricht vorig jaar. Ik was me er toen duidelijk nog totaal niet bewust van dat je echt niet veel stof nodig hebt voor zo'n kleutertje. Ik geloof dat ik nog een T-shirt of 3 uit die stof kan maken, maar toch ga ik deze meerekenen in mijn stashbusting, want uiteindelijk heb ik het gebruikt waarvoor het bedoeld was ;-)
Status Stashbusting 2014:
Out: 22
In: 27
dinsdag 11 maart 2014
Welkom, Marit!
Marit gaf het voorbije weekend haar allereerste feestje. Er was een ongelooflijk ruime keuze aan superlekker homemade gebak, drank met en zonder bubbeltjes, allerlei randanimatie voor de kleintjes en natuurlijk ook kadootjes! Ook wij kwamen vanzelfsprekend niet met lege handen!
Het werd dit keer mijn allereerste Noodlehead Divided Basket. Ik had al zoveel mooie exemplaren zien passeren en het leek me ook zo'n geweldig handig mandje, dat ik maar gewoon beslist heb het eindelijk eens aan te schaffen. Van "peer pressure" gesproken... :-)
De stofjes waren twee van mijn zondes van dit jaar, en wat heb ik ervoor moeten lijden!
Maar zie zelf maar: het paste gewoon helemaal in het thema van het geboortekaartje. Kon ik dat dan aan mijn neus voorbij laten gaan?
Leeg ziet dat er zo uit:
Voor de handvaten gebruikte ik als basis, lach niet, een judogordel die ik een jaar of zo terug in de kringloopwinkel had zien liggen. Mij leek het meteen een ideale tassenband! Van misvorming gesproken ;-) In plaats van ze slechts gedeeltelijk te omwikkelen, pakte ik ze helemaal in. Stevig zijn ze wel! En ik heb nog genoeg gordel over om nog een versie of 3 te maken.
Voor grote zus kocht ik er een lammetjesknuffel bij. Dat was namelijk haar "thema" op haar eigen geboortekaartje een paar jaar terug.
En zo kwam het dan uiteindelijk op het feest aan:
Welkom, Marit!
Status Stashbusting 2014:
Out:21
In: 27
Het werd dit keer mijn allereerste Noodlehead Divided Basket. Ik had al zoveel mooie exemplaren zien passeren en het leek me ook zo'n geweldig handig mandje, dat ik maar gewoon beslist heb het eindelijk eens aan te schaffen. Van "peer pressure" gesproken... :-)
De stofjes waren twee van mijn zondes van dit jaar, en wat heb ik ervoor moeten lijden!
Maar zie zelf maar: het paste gewoon helemaal in het thema van het geboortekaartje. Kon ik dat dan aan mijn neus voorbij laten gaan?
Voor de handvaten gebruikte ik als basis, lach niet, een judogordel die ik een jaar of zo terug in de kringloopwinkel had zien liggen. Mij leek het meteen een ideale tassenband! Van misvorming gesproken ;-) In plaats van ze slechts gedeeltelijk te omwikkelen, pakte ik ze helemaal in. Stevig zijn ze wel! En ik heb nog genoeg gordel over om nog een versie of 3 te maken.
Voor grote zus kocht ik er een lammetjesknuffel bij. Dat was namelijk haar "thema" op haar eigen geboortekaartje een paar jaar terug.
En zo kwam het dan uiteindelijk op het feest aan:
Status Stashbusting 2014:
Out:21
In: 27
donderdag 27 februari 2014
Onzen cowboy viert carnaval
Deze week is "Gekke week" bij Willem op school, met vandaag als uitschieter het groot carnavalfeest! En daar horen natuurlijk verkleedkleertjes bij.
Omdat kleutertjes als hij nog minstens 6 keer per dag naar toilet moeten, zijn pakjes die ze volledig moeten uit en aan doen natuurlijk uit d'n boze. We moeten de juf toch wel een klein beetje sparen.
Dus, in tegenstelling tot de prachtige creaties die ik al her en der in blogland en in de naailes zag passeren, hield ik het heel eenvoudig. Ik schraapte wat restjes leer bijeen die ik ooit van de buurvrouw kreeg, puzzelde wat om er net een volledig giletje uit te kunnen krijgen, maakte uit de achterkant van diezelfde stof een medaille met zijn initiaal en maakte zo van onze zoon een ware cowboy :-)
Lekker stoer, pistool in de broek, knie licht gebogen. Willem voelt zich helemaal in zijn nopjes met zijn outfit.
En natuurlijk weerklinkt niet veel later "Ook! Ook!"
De hoed kreeg ik ooit, in een lang verleden, in Chupiteria 69 in Granada (wie de Chupiteria kent, weer wel wat je daarvoor moet doen) en hangt voor mij boordevol mooie herinneringen, dus ik hoop dat ik hem vanavond nog heelhuids terug zie ;-)
Het patroon komt uit Homemade Mini Couture en gebruikte ik een paar maanden geleden al eens om een fluojasje voor Willem uit te maken (waarvan ik nu merk dat ik deze precies nooit eerder heb laten zien).
Status Stashbusting 2014:
Out: 19
In: 27
Omdat kleutertjes als hij nog minstens 6 keer per dag naar toilet moeten, zijn pakjes die ze volledig moeten uit en aan doen natuurlijk uit d'n boze. We moeten de juf toch wel een klein beetje sparen.
Dus, in tegenstelling tot de prachtige creaties die ik al her en der in blogland en in de naailes zag passeren, hield ik het heel eenvoudig. Ik schraapte wat restjes leer bijeen die ik ooit van de buurvrouw kreeg, puzzelde wat om er net een volledig giletje uit te kunnen krijgen, maakte uit de achterkant van diezelfde stof een medaille met zijn initiaal en maakte zo van onze zoon een ware cowboy :-)
Lekker stoer, pistool in de broek, knie licht gebogen. Willem voelt zich helemaal in zijn nopjes met zijn outfit.
En natuurlijk weerklinkt niet veel later "Ook! Ook!"
De hoed kreeg ik ooit, in een lang verleden, in Chupiteria 69 in Granada (wie de Chupiteria kent, weer wel wat je daarvoor moet doen) en hangt voor mij boordevol mooie herinneringen, dus ik hoop dat ik hem vanavond nog heelhuids terug zie ;-)
Het patroon komt uit Homemade Mini Couture en gebruikte ik een paar maanden geleden al eens om een fluojasje voor Willem uit te maken (waarvan ik nu merk dat ik deze precies nooit eerder heb laten zien).
Status Stashbusting 2014:
Out: 19
In: 27
dinsdag 25 februari 2014
Prinses Pénélope
Lang lang geleden (toch wel zeker 2 maand! ;-)) werd in Belgenland een lief klein prinsesje geboren. Haar naam, Pénélope, heeft ze in elk geval niet gestolen. Net als de beeldschone Griekse Penelope, echtgenote van Odysseus, zal zij omwille van haar schoonheid ongetwijfeld menige harten sneller doen slaan. Dat zie ik nu al!
Prinsesjes horen in de watten gelegd te worden, dus toen haar mama aankondigde dat ze 3 dagen later op het werk langs zou komen, schoot ik meteen in actie, zodat ik haar met dit pakje kon verwelkomen.
Benieuwd naar de inhoud? Misschien heb je al een klein vermoeden. Vlindertjes, knoopjes en een randje afgewerkt met paspel...
Help je even mee het pakje open te maken?
Ooooh, het is een jasje! Een babyjasje uit Zo Geknipt! Dat was nog eens lang geleden!
Uit het stofje waar eerder ook al de afscheidskadootjes voor de creche rolden.
Ooooh, en daaronder zit nog een dekentje verstopt. Ideaal om kleine prinsesjes warm te houden tot het jasje past.
De combinatie vlinders en bloemetjes heb ik natuurlijk niet zomaar willekeurig gekozen. Nee, ik vond dat het perfect bij het geboortekaartje paste, ook al is het dan in een iets andere kleur.
Poppemie wil met veel plezier wel even showen.
En met een echt prinsesje ziet dat er dus zo uit :-)
En? Voel jij ook je hart weer sneller slaan?
Zeg niet dat ik het niet gezegd had he! ;-)
Status Stashbusting 2014:
Out: 18
In: 27
Prinsesjes horen in de watten gelegd te worden, dus toen haar mama aankondigde dat ze 3 dagen later op het werk langs zou komen, schoot ik meteen in actie, zodat ik haar met dit pakje kon verwelkomen.
Benieuwd naar de inhoud? Misschien heb je al een klein vermoeden. Vlindertjes, knoopjes en een randje afgewerkt met paspel...
Help je even mee het pakje open te maken?
Ooooh, het is een jasje! Een babyjasje uit Zo Geknipt! Dat was nog eens lang geleden!
Uit het stofje waar eerder ook al de afscheidskadootjes voor de creche rolden.
Ooooh, en daaronder zit nog een dekentje verstopt. Ideaal om kleine prinsesjes warm te houden tot het jasje past.
De combinatie vlinders en bloemetjes heb ik natuurlijk niet zomaar willekeurig gekozen. Nee, ik vond dat het perfect bij het geboortekaartje paste, ook al is het dan in een iets andere kleur.
Poppemie wil met veel plezier wel even showen.
En met een echt prinsesje ziet dat er dus zo uit :-)
Zeg niet dat ik het niet gezegd had he! ;-)
Status Stashbusting 2014:
Out: 18
In: 27
vrijdag 21 februari 2014
Sushi
Vandaag was de laatste werkdag van een Britse vriendin voordat ze binnenkort voorgoed terug naar haar vaderland verhuist. Ik ken haar intussen al zo'n 10 jaar als collega en dat op twee verschillende wetenschappelijke instituten. Het zal dan ook wel een beetje raar doen nu ze er ineens niet meer zal zijn.
Ook al leggen we natuurlijk met een heel deel collega's samen voor een groot cadeau, ik wou haar toch graag iets persoonlijks geven. Ik was er al een tijdje over aan het nadenken, maar toen ik begin deze maand bij MiM's Tasjes haar sushi-bord zag, toen wist ik het meteen. Deze vriendin is namelijk dol op sushi! Dus speelde ik een beetje van copycat.
Ik kocht een mooi wit vierkant bord,
tekende met een dun zwart stiftje eerst alle grote lijnen uit (je zult er meteen een groot deel van MiM's Tasjes haar tekeningen in herkennen!),
kleurde het daarna met een penseeltje en speciale porceleinverf in en dan enkel nog een uurtje op 150 graden de oven in.
De vriendin was content en ik dus ook! :-)
Meer nog, hierdoor kregen we zo'n zin in sushi, dat we beslisten om ineens ook eens te proberen om zelf sushi te maken. En mijn ventje deed dat ongelooflijk goed. Oordeel zelf maar!
En ik kan jullie verklappen dat het er niet alleen superlekker uit zag, maar dat het ook echt ongelooflijk lekker was: een meer dan geslaagd experiment!
Ook al leggen we natuurlijk met een heel deel collega's samen voor een groot cadeau, ik wou haar toch graag iets persoonlijks geven. Ik was er al een tijdje over aan het nadenken, maar toen ik begin deze maand bij MiM's Tasjes haar sushi-bord zag, toen wist ik het meteen. Deze vriendin is namelijk dol op sushi! Dus speelde ik een beetje van copycat.
Ik kocht een mooi wit vierkant bord,
tekende met een dun zwart stiftje eerst alle grote lijnen uit (je zult er meteen een groot deel van MiM's Tasjes haar tekeningen in herkennen!),
kleurde het daarna met een penseeltje en speciale porceleinverf in en dan enkel nog een uurtje op 150 graden de oven in.
De vriendin was content en ik dus ook! :-)
Meer nog, hierdoor kregen we zo'n zin in sushi, dat we beslisten om ineens ook eens te proberen om zelf sushi te maken. En mijn ventje deed dat ongelooflijk goed. Oordeel zelf maar!
Abonneren op:
Posts (Atom)