Lourdes en een gsm kwijt.

Nadat onze dochters hun eerste communie deden werden ze misdienaars. Een leuke bende daar bij de deken in Tienen op de Veemarkt. Hij houdt wel van een grapje en weet de jeugd te boeien! Elk jaar trakteert hij hen op een uitstapje. Dit jaar werd het een reis van 5 dagen naar Lourdes. Alleen Eva wilde heel graag mee. Vandaag komt ze terug naar huis. Op haar blog ga je zeker het verhaal kunnen lezen. Sam ging maandag en dinsdag 2 dagen wildkamperen met de KSJ en de fiets in Fumal, ergens in de Walen. Dinsdagmorgen kreeg Peter telefoon van haar : "Papa, ik ben mijn gsm verloren in de wei!" Geen van ons beiden keek verrast. Vorig jaar verloor ze op kamp in Kroatië haar identiteitskaart. Maar we zijn zonder problemen de grenscontrole gepasseerd. Dinsdagavond was ik niet echt te genieten toen Sam thuis kwam. Gelukkig was er ook nog even het Leuvens Stiksel. Ik had een verzekering genomen voor Sam haar gsm, dus ik naar de winkel. "Mevrouw, u bent enkel verzekerd voor diefstal met geweld." Oké!! Thuis, pakten we onze laarzen, ik stelde de gps in, pikte mijn oom op met zijn metaaldetector en we reden richting Fumal. Een echt avontuur : langs een bospad rijden waar je niet mag rijden, onder de prikkeldraad kruipen, een wei met hopelijk alleen koeien doorlopen om dan uiteindelijk in de wei te belanden waar ze kampeerden. Je kon het kampvuur nog zien. Door die wei liep een grachtje zonder water. "En hierover hebben we onze rugzakken gegooid." Met de detector, die om de haverklap piepte, doorzochten we de gracht. Na een kwartier zoeken in het natte hooi, vond ik de gms. Sam blij, ik blij! En die gsm had enkele regenbuien overleefd.
Ik had een rustig dagje achter mijn stikmachien gepland. Het liep even anders!
Ja, foto's vergat ik natuurlijk te nemen!