Απ΄τις αντιστασιακές οργανώσεις στον ΕΑΣΑΔ

 Όπως είχαμε δει εδώ, ο βασικότερος (αν όχι ο αποκλειστικός) λόγος της όποιας ενδυνάμωσης του ΕΑΣΑΔ στην Θεσσαλία, ήταν η βίαιη δράση του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ εναντίον αντιφρονούντων Ελλήνων.
 Όπως αναλύσαμε στην προαναφερθείσα ανάρτηση, αυτό ώθησε πολλούς εξ'αυτών να ενταχθούν στον ΕΑΣΑΔ είτε ελλείψει άλλης επιλογής, είτε για να αυτοπροστατευτούν είτε ακόμη και για να εκδικηθούν.

 Ας δούμε κάποια σχετικά παραδείγματα. Υπενθυμίζουμε ότι τα στοιχεία τα πήραμε απ΄το έργο του Σταύρου Παπαγιάννη "ΕΑΣΑΔ - Τα Τάγματα Ασφαλείας της Θεσσαλίας".


 "Πολλούς εδεσίτες, το τελευταίο τρίμηνο του 1943 και στις αρχές του 1944, θεωρούμενους απ΄την εαμική αντίσταση ως αντιδραστικούς και δυνάμει προδότες, τους είχαν συλλάβει οι εαμικές οργανώσεις για να τους εκφοβίσουν, για να τους συμβουλεύσουν να καθίσουν ήσυχα, ενώ μερικούς τους κακοποίησαν κιόλας. Κάποιοι όμως απ΄τους διωκόμενους εδεσίτες της επαρχίας Τυρνάβου που διέφυγαν την σύλληψη κατέφυγαν στην Λάρισα και εντάχθηκαν στον ΕΑΣΑΔ. Ανάμεσα σ'αυτούς ήταν ο Δημήτριος Μαλλιάρας, δάσκαλος απ΄τον Αμπελώνα, και άλλοι συγχωριανοί του όπως ο Δημήτριος Ψαθάς, και μερικοί απ΄τα γύρω χωριά. Αυτούς τους αξιοποίησαν καταλλήλως οι Γερμανοί."
 (σελ.168)

 Το δεύτερο υπογραμμισμένο όνομα ο Δημήτριος Ψαθάς είναι αυτός που εκτελέστηκε απ΄τους Γερμανούς μαζί με τον Ελευθέριο Αλεξόπουλο, όπως είχαμε δει εδώ.

 Για τον άλλο τον Μαλλιάρα, ο συγγραφέας παραθέτει και κάποιες επώνυμες μαρτυρίες:

 "Για τον Δημήτρη Μαλλιάρα ο ίδιος αφηγητής κατέθεσε και τα εξής: ... ήταν δάσκαλος. Όταν τον πρωτόβλεπες, φαινόταν καλό παιδί. Πήγαν ελασίτες να τον συλλάβουν. Αλλά ίσως να ήταν και από αυτούς που εναντιώνονταν στην Εθνική Αντίσταση. Ναι, ήταν απ΄τους αντιδραστικούς. Ήταν στον ΕΔΕΣ. Και αντί να φύγει για να γλιτώσει, εντάχθηκε στον ΕΑΣΑΔ"
 (σελ.228-229)

 "Για τον Μαλλιάρα, τον δάσκαλο που πήγε με τον ΕΑΣΑΔ, οι κομμουνιστές τον είχαν για εδεσίτη. Ξέρω τι λέγεται. Εγώ πιστεύω ότι πήγε γιατί τον είχαν κυνηγήσει πολύ οι εαμικές οργανώσεις. Πήγε στον ΕΑΣΑΔ από ανάγκη. Σου λέει: 'προκειμένου να με καθαρίσουν'... Στον ΕΔΕΣ δεν μπορούσε να φτάσει. Πήγαιναν ο Κωστάκης ο Κουκούλης και ο Σακαντάκης ο Πρίαμος και τους έπιασαν στον δρόμο οι ελασίτες (...) Ο Κώστας ο Κουκούλης που ήταν έφεδρος αξιωματικός προσχώρησε στους αντάρτες του ΕΛΑΣ. Ο Πρίαμος Σακαντάκης δεν δέχτηκε και επειδή και επειδή του απαγόρευσαν να πάει στον Ζέρβα, τον υποχρέωσαν να γυρίσει στο σπίτι του. Αυτά μου τα διηγήθηκε ο ίδιος ο Πρίαμος. Παρ'ολ'αυτά, οι εαμίτες σκότωσαν την μάνα και την αδελφή του Κουκούλη, εφέδρου αξιωματικού του ελληνικού στρατού που υπηρετούσε ως αξιωματικός στον ΕΛΑΣ.
 Δεν συνάντησα ποτέ τον Μαλλιάρα, ούτε ήθελα να τον συναντήσω. Αλλά είμαι βέβαιος ότι ο άνθρωπος πήγε στον ΕΑΣΑΔ επειδή τον καταδίωκαν. Αυτό δεν το βγάζει κανείς απ΄το μυαλό μου. Είχαν πάει για τον ΕΔΕΣ πρωτύτερα άλλοι και στον δρόμο τους έπιασε ο ΕΛΑΣ. Μπορούσε να φύγει;"
 (σελ.239-240)


 Αναφέρεται επίσης η ενδιαφέρουσα περίπτωση της οικογένειας του Χρήστου Μακρή, εφημέριου του  χωριού Άγιος Γεώργιος.
 Γράφει γι'αυτόν:
 "Όλα τα μέλη της οικογένειάς του στην αρχή ήταν μέλη των εαμικών αντιστασιακών οργανώσεων. 
 Ο γιος του Νικόλαος πήγε στο αντάρτικο και είχε συλληφθεί απ΄τους Ιταλούς. Έμεινε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Λαμίας και μόλις τον άφησαν ελεύθερο, ξαναπήγε αντάρτης στον ΕΛΑΣ. Τον Χρήστο Μακρή (παπα-Μακρή) το 1943 τον συνέλλαβαν οι αντάρτες και τον κακοποίησαν, προφανώς γιατί εγκατέλειψε το ΕΑΜ και εμφανίστηκε ως εδεσίτης, ενώ παράλληλα ο ΕΛΑΣ δήμευσε την περιουσία του. Ο άλλος γιος του ο Γεώργιος κατατάχθηκε στον ΕΑΣΑΔ.
 Στις 24 Απριλίου 1944, γερμανική φάλαγγα στην οποία μετείχε και ο Γεώργιος Μακρής, περικύκλωσε το χωριό (...) Ο παπα-Μακρής και οι άλλοι του γιοι (σ.σ: είχε συνολικά 6) ένοπλοι υποδέχτηκαν τους Γερμανούς και τους διευκόλυναν στις έρευνες, τις συλλήψεις και τις λεηλασίες που ακολούθησαν.
 Τη νύχτα που προηγήθηκε, ή πριν τα χαράματα της ίδιας μέρας, αντάρτες του ΕΛΑΣ ίσως γιατί γνώριζαν τις προθέσεις του, συνέλαβαν την σύζυγό του και τις θυγατέρες του"
 (σελ.300-301)

 Σύμφωνα με μαρτυρίες συγχωριανών που κατατέθηκαν στο δικαστήριο μεταπολεμικά, οι τρεις απ΄τους έξι γιους του παπα-Μακρή εκτελέστηκαν απ΄τον ΕΛΑΣ. Ήταν οι Θεοχάρης, Γιώργος και Νίκος Μακρής. (σελ.311)
 Ο τελευταίος ήταν -όπως είδαμε και παραπάνω- πρώην ελασίτης. Δεν είναι σαφές το πώς και το πότε ακριβώς εντάχτηκε στον ΕΑΣΑΔ. Πιθανότατα η αλλαγή στρατοπέδου στην οποία προέβη θα σχετιζόταν με την ρήξη της οικογένειάς του με το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.
 Ο συγγραφέας αναφέρει ότι σύμφωνα με μαρτυρία του καπετάνιου του ΕΛΑΣ Μίμη Μπουκουβάλα στον ίδιο, ο Νίκος Μακρής αφοπλίστηκε στο Κιλκίς (πιθανώς μετά την μάχη του Νοεμβρίου του 1944) και μεταφέρθηκε πεζός στην Λάρισα όπου και τον εκτελέσαν. (σελ.307)


 Πρώην εαμίτης ήταν και ο Κώστας Καραγεώργος.
 Αυτός ήταν αρχικά ενταγμένος στις εαμικές οργανώσεις και συγκεκριμένα στην Επιμελητεία του Αντάρτη (Ε.Τ.Α) της οποίας ήταν ο υπεύθυνος στην περιοχή. Τσακώθηκε με τον συνεργάτη του στην διοίκηση της ΕΤΑ και συνελήφθη απ΄τους ελασίτες. Τον άφησαν ελεύθερο, και έφυγε με την οικογένειά του στην Λάρισα όπου και εντάχτηκε στον ΕΑΣΑΔ.
 (σελ.330-1)
 Όπως είχαμε δει εδώ, ο πρώην εαμίτης Κ.Καραγεώργος στην πορεία ανεδείχθη σε στρατιωτικό διοικητή του ΕΑΣΑΔ στην Λάρισα!!

Οι διώξεις του ΕΛΑΣ σε βάρος αντιφρονούντων ωθούσαν πολλούς αντιστασιακούς στις τάξεις του γερμανόφιλου ΕΑΣΑΔ

 Με αφορμή την γνωστή ιστορία με τον πρόγονο του Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλου, καλό είναι να αναφερθούν κάποια πράγματα για τους ανθρώπους εντάχθηκαν τότε στον ΕΑΣΑΔ. Πηγή μας φυσικά είναι το έργο του Σταύρου Παπαγιάννη "ΕΑΣΑΔ - Τα Τάγματα Ασφαλείας της Θεσσαλίας" που είναι μακράν το πληρέστερο πάνω στο θέμα.

 Εκτός απ΄τους καιροσκόπους, τα εγκληματικά στοιχεία και κάποιους ελάχιστους γερμανόφιλους που εντάχθηκαν στον ΕΑΣΑΔ, η οργάνωση αυτή αποτέλεσε ουσιαστικά μία σανίδα σωτηρίας για πολλούς διωκόμενους απ΄τον ΕΛΑΣ.

 Ας δούμε τι λέει ο συγγραφέας:

 "Στον ΕΑΣΑΔ κατέφυγαν επίσης και άλλοι που ήταν ενταγμένοι στον ΕΔΕΣ ή ακόμα και στο ΕΑΜ, οι οποίοι κατα καιρούς είχαν εκδιωχθεί απ΄τις γραμμές του. Αυτοί εντάχθηκαν στον ΕΑΣΑΔ για ν'αποφύγουν τις διώξεις και την εξόντωσή τους και για να εκδικηθούν τους διώκτες τους."
 σελ.23

 και παρακάτω:

 "Ανάμεσα στους νεοσύλλεκτους ΕΑΣΑΔίτες υπήρχαν και νέοι "αντιδραστικών" οικογενειών που είχαν εκδηλωθεί ως ΕΔΕΣίτες. Από αυτούς αναδείχτηκαν οι πιο σκληροί και ανάλγητοι διώκτες των εαμιτών."
σελ.23-24

 "Οι απηνώς διωκόμενοι απ΄τις εαμικές αντιστασιακές οργανώσεις ΕΔΕΣίτες, και γενικώς οι διωκόμενοι αντιφρονούντες ή απλώς διαφωνούντες με την γραμμή της οργάνωσής τους, βασίμως ή αβασίμως χαρακτηρίζονταν ως "αντιδραστικοί". Στην Θεσσαλία αυτοί οι "αντιδραστικοί" για να αποφύγουν τις εναντίον της ζωής τους συνέπειες, είχαν στην διάθεσή τους κυρίως δύο οδούς διαφυγής: η μία οδηγούσε στην Ήπειρο και στις ένοπλες ομάδες του ΕΔΕΣ και η άλλη στον ΕΑΣΑΔ. Κάποτε, όπως σημειώθηκε, είχαν και έναν πρόσθετο λόγο για να προκρίνουν την καταφυγή τους στον ΕΑΣΑΔ: τους παρείχε την δυνατότητα της άμεσης αντεκδίκησης κατά των διωκτών τους, παρά το γεγονός ότι θα την πραγμάτωναν με την βοήθεια των Γερμανών. Αψηφούσαν δηλαδή και το στίγμα του προδότη."
 σελ.27

 Η λογική λέει ότι:
 "ένας άψογος πατριώτης και ανυποχώρητος αντικομμουνιστής όφειλε να καταφύγει στην Ήπειρο και να ενταχθεί στις αντάρτικες δυνάμεις του Ζέρβα. Έαν όμως μία τέτοια οδός διαφυγής ήταν μπλοκαρισμένη απ΄τις δυνάμεις που τον κυνηγούσαν, που θα μπορούσε να καταφύγει για να σώσει την ζωή του; Ή αν ο νους του είχε θολώσει απ΄τι μίσος που του προκαλούσαν οι αδικαιολόγητες διώξεις του και η ορθοφροσύνη τον εγκατέλειπε, τι θα αποφάσιζε να πράξει;
   Να καταφύγει στην Αθήνα, θα ήταν μία πρόχειρη απάντηση [...] Όμως την επιλογή αυτή, ελάχιστοι χωρικοί θα την αποδέχονταν επειδή προϋπέθετε ανθηρά οικονομικά"
 σελ.38

 Επίσης, συμπληρώνουμε εμείς, η επιλογή της εσωτερικής μετανάστευσης δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση για έναν αγρότη που είναι δεμένος με την γη του και ζει από αυτή. Στην Αθήνα που δεν θα υπήρχε χώρος για αγροτικές εργασίες πως θα ζούσε;
 Το προβλημα γινόταν κατά πολύ μεγαλύτερο αν ο καταδιωκόμενος είχε και μία οικογένεια για να φροντίσει.

 Όλα τα παραπάνω είχαν σαν αποτέλεσμα, από ένα σημείο και μετά οι επιλογές των "αντιδραστικών" (δηλαδή των οπαδών του ΕΔΕΣ) να είναι οι εξής δύο: "παραμονή στο χωριό και ένταξη στις εαμικές οργανώσεις (αν απέφευγε την ένταξη και παρέμενε αμέτοχος, η σύλληψή του ήταν ζήτημα χρόνου και το μέλλον του άδηλο) είτε καταφυγή στον ΕΑΣΑΔ, όπου δεδομένης της συνεργασίας του με τους Γερμανούς, ήταν πράξη επονείδιστη και απολύτως ασυγχώρητη και καταδικαστέα."
 σελ.39

  Απ΄ότι φαίνεται λοιπόν, πέραν της αναγνωρισμένα αντικοινωνικής και εγκληματικής δράσης αρκετών μελών του ΕΑΣΑΔ, η πραγματικότητα είναι ότι οι κομμουνιστές με την στάση τους αποτέλεσαν εμμέσως τον καλύτερο στρατολόγο για τον ΕΑΣΑΔ.


 Σε επόμενη ανάρτηση θα δούμε και συγκεκριμένα παραδείγματα πρώην αντιστασιακών που μεταπήδησαν στον ΕΑΣΑΔ για όλους αυτούς τους λόγους που είδαμε παραπάνω.

Όταν ο Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος έλεγε ότι "τον παππού μου τον σκότωσαν οι Γερμανοί" έλεγε την μισή αλήθεια, διότι "ξέχασε" να αναφέρει τον πραγματικό λόγο της εκτέλεσης

 Στην χθεσινή ανάρτηση αναφερθήκαμε στον ανεξάρτητο πλέον βουλευτή Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλο. Δεν θα επιμείνουμε άλλο στα της ανεξαρτητοποίησής του, αλλά θα σταθούμε σε μία ιστορική αναφορά που είχε κάνει παλαιότερα ο ίδιος για τον παππού του.

Υπενθυμίζουμε τα ακριβή λόγια του από συνέντευξή του περίπου 2 χρόνια πριν:
   "Στη Χρυσή Αυγή εντάχθηκα το 1996 και κατάγομαι από κεντρώα οικογένεια. Όσο για τα περί «ναζισμού», αυτά δεν έχουν καμία σχέση με μένα και την οικογένειά μου. Ο παππούς μου, Ελευθέριος Αλεξόπουλος, συνελήφθη σε ηλικία 33 χρόνων έπειτα από ενέδρα, το 1944 στη Γιάννουλη γιατί μετέφερε εφόδια και τρόφιμα στους αντάρτες. Οι Γερμανοί προς παραδειγματισμό τον κρέμασαν στην πλατεία του χωριού, αφήνοντας το πτώμα του να αιωρείται για έξι ημέρες".

  Στην χθεσινή ανάρτηση κρατήσαμε μία επιφύλαξη σχετικά με το αν ο κ.Αλεξόπουλος έλεγε την αλήθεια σχετικά με τον παππού του. 
  Συγκεκριμένα γράψαμε:
  "Δεν γνωρίζουμε φυσικά αν το περιστατικό που ανέφερε είναι αληθές. Μπορεί να είναι, μπορεί και να μην είναι."

  Καλώς πράξαμε και είμασταν επιφυλακτικοί, διότι με μία στοιχειώδη έρευνα ανακαλύψαμε ότι ο ανεξάρτητος βουλευτής δεν έλεγε την αλήθεια.
 Η έρευνά μας στηρίχτηκε στο βιβλίο "Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσης" του Σταύρου Παπαγιάννη το οποίο μπορεί κανείς εύκολα να το βρει είτε στα βιβλιοπωλεία είτε σε ηλεκτρονική μορφή στο διαδίκτυο.
 Ο Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσης (γνωστός με το ακρωνύμιο ΕΑΣΑΔ) ήταν μία ένοπλη οργάνωση της Θεσσαλίας που δρούσε σε συνεργασία με τους Γερμανούς το 1944.
 Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις η δράση των μελών της ξεπέρασε τα όρια του θεμιτού και καθ'ολά σεβαστού αντικομμουνιστικού αγώνα και κατέστη αντικοινωνική. Δεν θα αναφερθούμε, προς το παρόν, ευρύτερα στο θέμα του ΕΑΣΑΔ.

 Στο βιβλίο αυτό, αναφέρεται και το γεγονός της εκτέλεσης του Ελευθέριου Αλεξόπουλου απ΄τους Γερμανούς. Ας δώσουμε τον λόγο στον συγγραφέα (σελ.33):





 Σύμφωνα με τον συγγραφέα λοιπόν, όντως ο Ελευθέριος Αλεξόπουλος εκτελέστηκε απ΄τους Γερμανούς, αλλά όχι επειδή "πιάστηκε σε ενέδρα όταν μετέφερε τρόφιμα στους αντάρτες" όπως ισχυρίζεται ο Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος, αλλά επειδή σαν μέλος του ΕΑΣΑΔ είχε προβεί σε εγκληματικές πράξεις του κοινού ποινικού δικαίου που εξόργισαν τους Γερμανούς.
  Δικάστηκε και καταδικάστηκε για την ληστεία και τον φόνο του προέδρου του τοπικού γεωργικού συνεταιρισμού.


 Στην δράση του Ελευθέριου Αλεξόπουλου αναφερόταν και μία επίσημη ανακοίνωση του στρατιωτικού διοικητή του ΕΑΣΑΔ Λαρίσης, Κώστα Καραγιώργου (σελ.242):




 Απ'ότι φαίνεται λοιπόν βάσει των στοιχείων που παραθέτει ο Σταύρος Παπαγιάννης, η εγκληματική δράση του Ελευθέριου Αλεξόπουλου υπήρξε πολυσχιδής. Βιασμοί, ληστείες, δολοφονίες.
  Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι ο Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος είναι υπόλογος για την εγκληματική δράση του προγόνου του.
 Το μεμπτό για τον ανεξάρτητο βουλευτή είναι ότι προσπάθησε να παρουσιάσει τον εν λόγω πρόγονό του ως εκτελεσθέντα λόγω της δήθεν αντιστασιακής του δράσης, κάτι που όπως είδαμε είναι μέγιστο ΨΕΜΑ. Ο Ελευθέριος Αλεξόπουλος δεν ήταν βέβαια αντιστασιακός (κάθε άλλο) και ο λόγος της εκτέλεσής του απ΄τους Γερμανούς είχε να κάνει με σοβαρότατα κακουργήματα.
 Προφανώς ο Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος προέβη σε αυτήν την παραπληροφόρηση προκειμένου να γίνει αρεστός στο καθεστώς, διότι ως γνωστόν το ελασίτικο οικογενειακό παρελθόν αποτελεί τίτλο τιμής στο μεταπολιτευτικό ελλαδιστάν. Εδώ πέρα, κοτζάμ πρόεδρος της δημοκρατίας είναι πρώην ελασίτης...
Ένας άνθρωπος όμως που απ΄την πρώτη στιγμή της κοινοβουλευτικής παρουσίας του προσπαθεί να γίνει αρεστός στο ανθελληνικό καθεστώς λέγοντας ψέματα και πουλώντας ελασιτιλίκι, δεν μπορεί παρά να είναι αναξιόπιστος.
 Κρίμα για τον ίδιο και την πολυετή παρουσία του στην Χρυσή Αυγή.
 Όσο για τους ψηφοφόρους του, ας κάνουν την αυτοκριτική τους έστω και κατόπιν εορτής.