Λόγος εἰς τήν ἁγία Πεντηκοστή (Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Λόγος εἰς τήν ἁγία Πεντηκοστή (Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 12-06-2011

 

Πώς ἐνεργεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα-Πεντηκοστή, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πώς ἐνεργεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα-Πεντηκοστή, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, 22-6-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Στήν Ἁγία Πεντηκοστή. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

Αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Χρυσοστόμου

ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

Είναι μεγάλα, αγαπητοί, και ξεπερνούν κάθε ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μας δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι᾿ αυτό λοιπόν ας χαιρόμαστε όλοι μαζί και χορεύοντας από χαρά ας υμνήσουμε τον Κύριό μας. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μας εορτή και πανήγυρη. Όπως δηλαδή η μία εποχή διαδέχεται την άλλη και το ένα ηλιοστάσιο το άλλο, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και μας πηγαίνουν από τη μία στην άλλη. Πριν από λίγες ημέρες λοιπόν εορτάσαμε τον Σταυρό, το Πάθος, την Ανάσταση, ύστερα από αυτά την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στον ουρανό. Σήμερα όμως συναντήσαμε την ίδια την κορυφή των αγαθών, φθάσαμε στη μητρόπολη των εορτών, βρισκόμαστε στην πραγματοποίηση της υπόσχεσης του Κυρίου: «Ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω,ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς (:Σας συμφέρει να φύγω εγώ· διότι εάν δεν πεθάνω επάνω στο σταυρό και δεν φύγω, ο Παράκλητος δεν θα έλθει σε σας. Αν όμως προσφέρω πάνω στον σταυρό την εξιλαστήρια θυσία μου και φύγω από τον κόσμο αυτόν για να πάω στον Πατέρα μου, θα σας στείλω τον Παράκλητο)» [Ιω. 16, 7].

Είδατε ενδιαφέρον; Είδατε άπειρη φιλανθρωπία; Πριν από λίγες ημέρες ανέβηκε στον ουρανό, ξανακάθισε στο βασιλικό θρόνο, πήρε τη θέση στα δεξιά του Πατέρα και μας χαρίζει σήμερα την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και έτσι μας δίνει τα άπειρα ουράνια αγαθά. Γιατί, πες μου, ποιο από αυτά που συντελούν στη δική μας σωτηρία δεν το έχει δώσει το Άγιο Πνεύμα; Αυτό μας απαλλάσσει από την πνευματική δουλεία, μας καλεί στην ελευθερία, μας οδηγεί στην υιοθεσία και, γενικά, μας ξαναγεννά από την αρχή, και μας ξεφορτώνει το βαρύ και αποκρουστικό φορτίο των αμαρτιών. Με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος βλέπουμε τους πολλούς ιερείς και έχουμε τα τάγματα των διδασκάλων. Από την πηγή αυτή βγήκε και το προφητικό χάρισμα και η δύναμη να θεραπεύουν ασθένειες. Και όλα τα υπόλοιπα, τα οποία στολίζουν συνήθως την Εκκλησία του Θεού, από εκεί έχουν την προέλευση.

Τό ὕδωρ τό ζῶν- Πεντηκοστή, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος καί Ν. Σωτηροπούλου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Τό ὕδωρ τό ζῶν- Πεντηκοστή, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος καί Ν. Σωτηροπούλου, 23-6-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς:«Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, ὁ δάκτυλος τοῦ Πατρός» π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ[:Πράξεις 2, 1-11]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ, Ο ΔΑΚΤΥΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 19-6-1994]

[Β299]

Ζούμε πάλι, αγαπητοί μου, ἐν ἑορτῇ την χαρά της Πεντηκοστής. Είναι η χαρά από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, που υπεσχέθη ο Κύριος εις τους μαθητάς Του, αλλά και σε όλη την Εκκλησία, διαμέσου των αιώνων. Και ο Κύριος είπε: « Ἀπὸ Ἱεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι, ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ μου(:«Μη χωριστείτε από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να περιμένετε την υπόσχεση του Πατέρα μου, που σας την έχω πει») ὅτι Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας (:«ο Ιωάννης εβάπτισε με νερό, σεις θα βαπτισθείτε με το Πνεύμα το Άγιον, όχι ύστερα από πολλές ημέρες»). Και η υπόσχεσις του Χριστού εξεπληρώθη δέκα ημέρες μετά την Ανάληψή Του. Και για να έρθει το Πνεύμα το Άγιον, έπρεπε να ανέλθει ο Υιός προς τον Πατέρα. Γι΄αυτό ο Κύριος είπε ότι «Συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω(:Σας συμφέρει εγώ για να φύγω). Ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω(:διότι αν δεν φύγω), ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς (:ο Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον, δεν θα έλθει σε σας)· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς(:Όταν δε πάω στον ουρανό, τότε εγώ θα σας στείλω τον άλλον Παράκλητον, το Πνεύμα το Άγιον)».

Διότι και ο Υιός λέγεται Παράκλητος, το δεύτερον πρόσωπον. Και το τρίτον πρόσωπον ομοίως λέγεται Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον. Και τούτο γιατί έπρεπε να αλλάξει η ζωή των ανθρώπων, κι αυτό θα εγίνετο όχι με την διδασκαλία του Χριστού, αλλά με την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Δηλαδή η θυσία του Χριστού θα άνοιγε τον δρόμο στο Πνεύμα το Άγιον, που θα εθέωνε τους ανθρώπους. Διότι από τον Πατέρα το Πνεύμα το Άγιον ανεκλήθη, από τους ανθρώπους, όταν αμάρτησαν. Οι πρωτόπλαστοι άμα αμάρτησαν, πολύ δε περισσότερον κατά την περίοδο του Κατακλυσμού, προ του Κατακλυσμού, όταν είπε ο Θεός ότι «Οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐπ’ αὐτοῖς διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας(:Δεν θα μείνει ανάμεσά τους το Πνεύμα το Άγιον, γιατί έγιναν σαρκικοί άνθρωποι, υλισταί άνθρωποι)».

Ο Υιός και το Πνεύμα το Άγιον είναι τα δύο πρόσωπα της Αγίας Τριάδος που αποστέλλονται από τον Πατέρα εις τον κόσμον δια να σωθεί δι’ αυτών ο κόσμος. Και το Πνεύμα το Άγιον δείχνει τον Υιόν εις τον κόσμον, δίνει την μαρτυρία Του περί του Υιού εις τον κόσμον, αλλά και ο Υιός συστήνει το Πνεύμα το Άγιον εις τον κόσμον. Έχομε μίαν αμοιβαίαν μαρτυρίαν. Το ένα πρόσωπο, ο Ένας Παράκλητος, παρουσιάζει τον έτερον Παράκλητον. Είναι αυτή η αμοιβαία συνεργασία του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, των δύο δηλαδή επαναλαμβάνω, Παρακλήτων, του δευτέρου και του τρίτου προσώπου. Προσέξτε, αμοιβαία συνεργασία.

Ἡ Πεντηκοστή (Θεοφάνης ὁ Κρής)

Η Πεντηκοστή δεν είναι μια απλή συνέπεια ή συνέχεια της Ενσαρκώσεως. Η Πεντηκοστή έχει όλη την αξία της καθ’ εαυτή, είναι η δεύτερη πράξη του Πατρός: Ο Πατήρ αποστέλλει τον Υιό και τώρα αποστέλλει το Άγιο Πνεύμα. Η τέλεια αποστολή του, ο Χριστός επανέρχεται προς τον Πατέρα για να κατέλθει τώρα το Άγιο Πνεύμα ως Πρόσωπο. Η Πεντηκοστή εμφανίζεται έτσι ως το έσχατο τέλος της τριαδικής οικονομίας της σωτηρίας. Κατά τους Πατέρες ο Χριστός είναι ο μεγάλος Πρόδρομος του Αγίου Πνεύματος.

Ο Μέγας Αθανάσιος λέγει: “ο Λόγος έγινε σάρκα… ίνα οι άνθρωποι ενωθέντες πνευματικά, γίνουν ένα Πνεύμα“. Επίσης κατά τον άγιο Συμεών: “Αυτός ήταν ο σκοπός και ο προορισμός κάθε έργου της σωτηρίας μας από το Χριστό, να πάρουν δηλαδή οι πιστοί το Άγιο Πνεύμα“.

Δοσμένο στον άνθρωπο κατά τη θεία εμφύσηση, τη στιγμή της δημιουργίας, το Άγιο Πνεύμα του αποδίδεται πάλι την ημέρα της Πεντηκοστής και του γίνεται πιο εσωτερικό, πιο οικείο από αυτόν τον ίδιο. “Πυρ ήλθα να βάλω στη γη” (Λουκ. 12, 49), αυτή η φωτιά είναι το Άγιο Πνεύμα.

Κάτω από την εικόνα των πυρίνων γλωσσών, η θεία ενέργεια θεοποιεί, εισέρχεται και αγκαλιάζει με την αλήθειά της τη φύση. Εάν ο Χριστός ανακεφαλαιώνει και ολοκληρώνει την ανθρώπινη φύση στην ενότητα του σώματός του, το Άγιο Πνεύμα, αντίθετα, αναφέρεται στη προσωπική αρχή της φύσεως, στα ανθρώπινα πρόσωπα, και κάνει κάθε ένα χαρισματικό. Όπως λέγει ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, έχουμε συγχωνευθεί σε ένα μόνο Σώμα, αλλά διαιρεθεί σε προσωπικότητες.

Στήν Ἁγία Πεντηκοστή. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

Αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Χρυσοστόμου

ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

Είναι μεγάλα, αγαπητοί, και ξεπερνούν κάθε ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μας δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι᾿ αυτό λοιπόν ας χαιρόμαστε όλοι μαζί και χορεύοντας από χαρά ας υμνήσουμε τον Κύριό μας. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μας εορτή και πανήγυρη. Όπως δηλαδή η μία εποχή διαδέχεται την άλλη και το ένα ηλιοστάσιο το άλλο, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και μας πηγαίνουν από τη μία στην άλλη. Πριν από λίγες ημέρες λοιπόν εορτάσαμε τον Σταυρό, το Πάθος, την Ανάσταση, ύστερα από αυτά την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στον ουρανό. Σήμερα όμως συναντήσαμε την ίδια την κορυφή των αγαθών, φθάσαμε στη μητρόπολη των εορτών, βρισκόμαστε στην πραγματοποίηση της υπόσχεσης του Κυρίου: «Ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω,ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς (:Σας συμφέρει να φύγω εγώ· διότι εάν δεν πεθάνω επάνω στο σταυρό και δεν φύγω, ο Παράκλητος δεν θα έλθει σε σας. Αν όμως προσφέρω πάνω στον σταυρό την εξιλαστήρια θυσία μου και φύγω από τον κόσμο αυτόν για να πάω στον Πατέρα μου, θα σας στείλω τον Παράκλητο)» [Ιω. 16, 7].

Είδατε ενδιαφέρον; Είδατε άπειρη φιλανθρωπία; Πριν από λίγες ημέρες ανέβηκε στον ουρανό, ξανακάθισε στο βασιλικό θρόνο, πήρε τη θέση στα δεξιά του Πατέρα και μας χαρίζει σήμερα την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και έτσι μας δίνει τα άπειρα ουράνια αγαθά. Γιατί, πες μου, ποιο από αυτά που συντελούν στη δική μας σωτηρία δεν το έχει δώσει το Άγιο Πνεύμα; Αυτό μας απαλλάσσει από την πνευματική δουλεία, μας καλεί στην ελευθερία, μας οδηγεί στην υιοθεσία και, γενικά, μας ξαναγεννά από την αρχή, και μας ξεφορτώνει το βαρύ και αποκρουστικό φορτίο των αμαρτιών. Με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος βλέπουμε τους πολλούς ιερείς και έχουμε τα τάγματα των διδασκάλων. Από την πηγή αυτή βγήκε και το προφητικό χάρισμα και η δύναμη να θεραπεύουν ασθένειες. Και όλα τα υπόλοιπα, τα οποία στολίζουν συνήθως την Εκκλησία του Θεού, από εκεί έχουν την προέλευση.

Και φωνάζει ο Παύλος λέγοντας: «Πάντα δὲ ταῦτα ἐνεργεῖ τὸ ἓν καὶ τὸ αὐτὸ Πνεῦμα, διαιροῦν ἰδίᾳ ἑκάστῳ καθὼς βούλεται (:Και όλα αυτά τα πολλά και ποίκιλα χαρίσματα ενεργεί το ένα και το αυτό Άγιο Πνεύμα, το οποίο μοιράζει ιδιαιτέρως και χωριστά στον καθένα σύμφωνα με τη Θεία του θέληση. Και η θέληση Του αυτή δεν είναι μεροληπτική και αυθαίρετη, αλλά πάντοτε αποβλέπει από συμφέρον και εκείνου στον οποίου δίνεται χάρισμα, αλλά και όλου του σώματος της εκκλησίας)»[Α´ Κορ 12, 11]. «Όπως θέλει», λέγει, «όχι όπως διατάχθηκε»· «μοιράζει», δεν μοιράζεται. Έχει εξουσία, δεν βρίσκεται κάτω από εξουσία. Γιατί την ίδια ακριβώς εξουσία, που βεβαίωσε στον Πατέρα, αναθέτει ο Παύλος και στο Άγιο Πνεύμα. Και όπως λέγει για τον Πατέρα: «Καὶ διαιρέσεις ἐνεργημάτων εἰσίν, ὁ δὲ αὐτός ἐστι Θεός, ὁ ἐνεργῶν τὰ πάντα ἐν πᾶσιν(:Υπάρχουν και διανομές δυνάμεων, που εκδηλώνονται ως έκτακτες υπερφυσικές ενέργειες και πράξεις. Ο ίδιος όμως ο Θεός ενεργεί όλα αυτά σε εκείνους μέσα από τους οποίους ενεργούνται, όπως και σε εκείνους για των οποίων την ευεργεσία γίνονται αυτά)» [Α´ Κορ. 12, 6]. «Και όλα αυτά τα χαρίσματα», λέγει, «τα ενεργεί το ένα και μοναδικό Άγιο Πνεύμα, το οποίο τα μοιράζει χωριστά στον καθένα όπως θέλει»[βλ. παραπάνω, Α΄Κορ.12,11].

Ἡ σύγχρονος βλάσφημος πλάνη τῆς «Οἰκονομίας τοῦ Πνεύματος»

ΤΗΝ ΑΓΙΑ Πεντηκοστὴ ἑορτάζουμε τὴν ἐπιδημία τοῦ Παναγίου Πνεύματος στὸν κόσμο, γιὰ νὰ μείνει «εἰς τὸν αἰῶνα», ὁδηγώντας μας «εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν» (Ἰωάν.16,13), μοιράζοντάς μας χαρίσματα καὶ κάνοντάς μας κοινωνοὺς τοῦ Θεοῦ, μέσῳ τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Συγκρότησε τὸ θεσμὸ τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ νὰ εἶναι ἡ μοναδικὴ πύλη σωτηρίας, τὸ μοναδικὸ πνευματικὸ θεραπευτήριο γιὰ ὅσους θέλουν νὰ...σωθοῦν.

Καὶ ὅμως, στοὺς σύγχρονους χρόνους τῆς ἀποστασίας, τοὺς προδρομικοὺς χρόνους τοῦ Ἀντιχρίστου, πολλοὶ κληρικοὶ ὅλων τῶν βαθμῶν καὶ θεολόγοι διέστρεψαν τὴν πίστη τῆς Ἐκκλησίας περὶ Ἁγίου Πνεύματος. Ὡς προωθητὲς τοῦ συγχρόνου θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ καὶ οἰκουμενισμοῦ, διετύπωσαν βλάσφημες θεωρίες.

Πεντηκοστή καί παγκοσμιοποίηση

Πεντηκοστή καί παγκοσμιοποίηση

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος - Θεολόγος

Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχε­ε, διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος. Ὅτε τοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσεν…». Ὅταν κατέβηκε ὁ Ὕψι­στος καί ἐπέφερε σύγχυση στίς γλῶσσες, διαχώριζε τά ἔθνη. Ὅταν μοίρασε τίς γλῶσσες τοῦ πυρός, κάλεσε ὅλους σέ ἑνότητα… Τό κοντάκιο τῆς Πε­ντηκοστῆς ἀνακαλεῖ στή μνήμη μας τή γνωστή ἱστορία τοῦ πύργου τῆς Βα­βέλ. Ἡ Παλαιά Διαθήκη μᾶς πληροφορεῖ ὅτι ἀρχικά οἱ κάτοικοι τῆς γῆς μιλοῦσαν μία γλώσσα. Ὅταν ἀποφάσισαν νά διασπαροῦν καί σέ ἄλλα μέρη, συμφώνησαν μεταξύ τους νά κατασκευάσουν μία πόλη καί σ᾽ αὐτήν ἕναν πύργο τόσο ψηλό, πού ἡ κορυφή του νά φτάνει στούς οὐρανούς, ὥστε νά ἀφήσουν τό ὄνομά τους γνωστό σέ ὅλη τή γῆ καί σέ ὅλη τήν ἱστορία. Αὐτό ὅμως συνιστοῦ­σε ἔργο ἀλαζονικό καί καταφρονητικό κατά τοῦ Θε­οῦ.

«Κατέβηκε» ὁ Θεός, εἶ­δε τήν κατασκευή τους καί δέν τήν εὐλόγησε· ματαίωσε τά προγράμματά τους. Ἔβαλε σύγχυση στή μία γλώσσα τους, μέ ἀποτέλεσμα νά δημιουργηθοῦν πολλές, νά μήν μποροῦν νά συνεννοηθοῦν οὔτε καί νά συνεργαστοῦν. Ἀναγκάστηκαν ἔτσι νά διασπαροῦν. Ἡ πόλη ἐκείνη ὀνομάστηκε Βαβέλ, δηλαδή σύγχυση. Στή συνέχεια οἱ ἄνθρωποι διαιρεμένοι, ἀλλόγλωσσοι καί ἀσυνεννόητοι, μέ τό πέρασμα τοῦ χρόνου, γέμισαν τή γῆ (βλ. Γέ 11,1-9)· καί ὁ Θεός διαμέρισε τά ἔθνη καί ὅρισε τά σύνορα μεταξύ τους (βλ. Δε 32,8). Ἡ ἀνθρώπινη ὑπεροψία καί αὐτοπεποίθηση προξένησε τή σύγχυση καί διαίρεση τῶν γλωσσῶν καί τή διασπορά τῶν ἐθνῶν.

Ἀπέναντι ὅμως ἀπό τή Βαβέλ ὀρ­θώ­νεται ἡ Ἰερουσαλήμ, ἡ πόλη τοῦ Θε­οῦ, ὅπου κατά τήν Πεντηκοστή ὑπερνικήθη­κε ἡ διαίρεση καί ἐγκαινιάσθηκε ἡ ἐν Πνεύματι ἑνότητα. Τήν ἡμέρα τῆς Πε­ντηκοστῆς, πού ὁ Ὕψιστος διένειμε τίς γλῶσ­σες τοῦ πυρός, κάλεσε τούς ἀν­θρώπους νά γίνουν ἕνα, νά ἑνωθοῦν μέ­σα στήν Ἐκκλησία σέ ἕνα σῶμα. Ἡ γλώσ­­σα, τό σύμβολο, τό αἴτιο καί τό ἀ­πο­τέ­λε­σμα τοῦ χωρισμοῦ, γίνεται τώρα σύμβολο τῆς ἐν ἁγίῳ Πνεύματι ἑνότητας τοῦ νέου λα­οῦ τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι, ὁ κατακερματισμένος καί διεσπασμένος εἰδωλολατρικός κό­σμος μέ τήν ἐξάπλω­ση τῆς Ἐκκλησίας βρῆκε στό κήρυγ­μα τοῦ Χριστοῦ ἕνα σπουδαῖο ἑνο­ποιητικό παράγοντα, ὁ ὁποῖος κατά μοναδικό καί ἀνεπανάληπτο τρόπο ἕνωσε ὅλους τούς ἀνθρώπους σέ μία νέα, χριστιανική οἰκουμένη. Αὐτή τήν ἀλήθεια ἀπηχεῖ τό στιχηρό: «Γλώσσαις ἀλλογενῶν ἐκαινούργησας, Χριστέ, τοὺς σοὺς μαθητάς, ἵνα δι᾽ αὐτῶν σὲ κηρύξωσι…».

Στήν φανέρωση καί διανομή τοῦ θείου Πνεύματος κατά τήν ἡμέρα της Πεντηκοστῆς_Δ΄ μέρος, Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ_Στην φανέρωση και διανομή του θείου Πνεύματος κατά την ημέρα της Πεντηκοστῆς_Δ΄ μέρος, Αγ. Γρηγορίου Παλαμά, 13-6-2022, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Στήν φανέρωση καί διανομή τοῦ θείου Πνεύματος κατά τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς_B΄ μέρος Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Στην φανέρωση και διανομή του θείου Πνεύματος κατά την ημέρα της Πεντηκοστῆς_Β΄ μέρος, Αγ. Γρηγορίου Παλαμά, 12-6-2022, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Στήν φανέρωση καί διανομή τοῦ θείου Πνεύματος κατά τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς_Α΄ μέρος Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ_Στην φανέρωση και διανομή του θείου Πνεύματος κατά την ημέρα της Πεντηκοστῆς_Α΄ μέρος Αγ. Γρηγορίου Παλαμά, 11-6-2022, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς. «Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, ὁ δάκτυλος τοῦ Πατρός».π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ[:Πράξεις 2, 1-11]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ, Ο ΔΑΚΤΥΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 19-6-1994]

(Β299)

Ζούμε πάλι, αγαπητοί μου, ἐν ἑορτῇ την χαρά της Πεντηκοστής. Είναι η χαρά από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, που υπεσχέθη ο Κύριος εις τους μαθητάς Του, αλλά και σε όλη την Εκκλησία, διαμέσου των αιώνων. Και ο Κύριος είπε: « Ἀπὸ Ἱεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι, ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ μου(:«Μη χωριστείτε από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να περιμένετε την υπόσχεση του Πατέρα μου, που σας την έχω πει») ὅτι Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας (:«Ο Ιωάννης εβάπτισε με νερό, σεις θα βαπτισθείτε με το Πνεύμα το Άγιον, όχι ύστερα από πολλές ημέρες»). Και η υπόσχεσις του Χριστού εξεπληρώθη δέκα ημέρες μετά την Ανάληψή Του. Και για να έρθει το Πνεύμα το Άγιον, έπρεπε να ανέλθει ο Υιός προς τον Πατέρα. Γι΄αυτό ο Κύριος είπε ότι «Συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω(:Σας συμφέρει εγώ για να φύγω). Ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω(:διότι αν δεν φύγω), ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς (:ο Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον, δεν θα έλθει σε σας)· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς(:Όταν δε πάω στον ουρανό, τότε εγώ θα σας στείλω τον άλλον Παράκλητον, το Πνεύμα το Άγιον)».

Διότι και ο Υιός λέγεται Παράκλητος, το δεύτερον πρόσωπον. Και το τρίτον πρόσωπον ομοίως λέγεται Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον. Και τούτο γιατί έπρεπε να αλλάξει η ζωή των ανθρώπων, κι αυτό θα εγίνετο όχι με την διδασκαλία του Χριστού, αλλά με την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Δηλαδή η θυσία του Χριστού θα άνοιγε τον δρόμο στο Πνεύμα το Άγιον, που θα εθέωνε τους ανθρώπους. Διότι από τον Πατέρα το Πνεύμα το Άγιον ανεκλήθη, από τους ανθρώπους, όταν αμάρτησαν. Οι πρωτόπλαστοι άμα αμάρτησαν, πολύ δε περισσότερον κατά την περίοδο του Κατακλυσμού, προ του Κατακλυσμού, όταν είπε ο Θεός ότι «Οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐπ’ αὐτοῖς διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας(:Δεν θα μείνει ανάμεσά τους το Πνεύμα το Άγιον, γιατί έγιναν σαρκικοί άνθρωποι, υλισταί άνθρωποι)».

Ο Υιός και το Πνεύμα το Άγιον είναι τα δύο πρόσωπα της Αγίας Τριάδος που αποστέλλονται από τον Πατέρα εις τον κόσμον δια να σωθεί δι’ αυτών ο κόσμος. Και το Πνεύμα το Άγιον δείχνει τον Υιόν εις τον κόσμον, δίνει την μαρτυρία Του περί του Υιού εις τον κόσμον, αλλά και ο Υιός συστήνει το Πνεύμα το Άγιον εις τον κόσμον. Έχομε μίαν αμοιβαίαν μαρτυρίαν. Το ένα πρόσωπο, ο Ένας Παράκλητος, παρουσιάζει τον έτερον Παράκλητον. Είναι αυτή η αμοιβαία συνεργασία του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, των δύο δηλαδή επαναλαμβάνω, Παρακλήτων, του δευτέρου και του τρίτου προσώπου. Προσέξτε, αμοιβαία συνεργασία.

Στήν Ἁγία Πεντηκοστή. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

Αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Χρυσοστόμου

ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

Είναι μεγάλα, αγαπητοί, και ξεπερνούν κάθε ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μας δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι᾿ αυτό λοιπόν ας χαιρόμαστε όλοι μαζί και χορεύοντας από χαρά ας υμνήσουμε τον Κύριό μας. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μας εορτή και πανήγυρη. Όπως δηλαδή η μία εποχή διαδέχεται την άλλη και το ένα ηλιοστάσιο το άλλο, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και μας πηγαίνουν από τη μία στην άλλη. Πριν από λίγες ημέρες λοιπόν εορτάσαμε τον Σταυρό, το Πάθος, την Ανάσταση, ύστερα από αυτά την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στον ουρανό. Σήμερα όμως συναντήσαμε την ίδια την κορυφή των αγαθών, φθάσαμε στη μητρόπολη των εορτών, βρισκόμαστε στην πραγματοποίηση της υπόσχεσης του Κυρίου: «Ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω,ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς (:σας συμφέρει να φύγω εγώ· διότι εάν δεν πεθάνω επάνω στο σταυρό και δεν φύγω, ο Παράκλητος δεν θα έλθει σε σας. Αν όμως προσφέρω πάνω στον σταυρό την εξιλαστήρια θυσία μου και φύγω από τον κόσμο αυτόν για να πάω στον Πατέρα μου, θα σας στείλω τον Παράκλητο)» [Ιω. 16, 7].

Είδατε ενδιαφέρον; Είδατε άπειρη φιλανθρωπία; Πριν από λίγες ημέρες ανέβηκε στον ουρανό, ξανακάθισε στο βασιλικό θρόνο, πήρε τη θέση στα δεξιά του Πατέρα και μας χαρίζει σήμερα την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και έτσι μας δίνει τα άπειρα ουράνια αγαθά. Γιατί, πες μου, ποιο από αυτά που συντελούν στη δική μας σωτηρία δεν το έχει δώσει το Άγιο Πνεύμα; Αυτό μας απαλλάσσει από την πνευματική δουλεία, μας καλεί στην ελευθερία, μας οδηγεί στην υιοθεσία και, γενικά, μας ξαναγεννά από την αρχή, και μας ξεφορτώνει το βαρύ και αποκρουστικό φορτίο των αμαρτιών. Με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος βλέπουμε τους πολλούς ιερείς και έχουμε τα τάγματα των διδασκάλων. Από την πηγή αυτή βγήκε και το προφητικό χάρισμα και η δύναμη να θεραπεύουν ασθένειες. Και όλα τα υπόλοιπα, τα οποία στολίζουν συνήθως την Εκκλησία του Θεού, από εκεί έχουν την προέλευση.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς τῆς Πεντηκοστῆς. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

Κατά Ιωάννην, κεφ. Ζ’, εδάφια 37-52 και κεφ. Η΄, εδάφιο 12

37 ᾿Εν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. 38 ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. 39 τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα ῞Αγιον, ὅτι ᾿Ιησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη.

40 Πολλοὶ οὖν ἐκ τοῦ ὄχλου ἀκούσαντες τὸν λόγον ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης· 41 ἄλλοι ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· ἄλλοι ἔλεγον· μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; 42 οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυῒδ καὶ ἀπὸ Βηθλεὲμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυῒδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται; 43 σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι' αὐτόν. 44 τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτόν, ἀλλ' οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ' αὐτὸν τὰς χεῖρας.

45 ῏Ηλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν; 46 ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος. 47 ἀπεκρίθησαν οὖν αὐτοῖς οἱ Φαρισαῖοι· μὴ καὶ ὑμεῖς πεπλάνησθε; 48 μή τις ἐκ τῶν ἀρχόντων ἐπίστευσεν εἰς αὐτὸν ἢ ἐκ τῶν Φαρισαίων; 49 ἀλλ' ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μὴ γινώσκων τὸν νόμον ἐπικατάρατοί εἰσι! 50 λέγει Νικόδημος πρὸς αὐτούς, ὁ ἐλθὼν νυκτὸς πρὸς αὐτόν, εἷς ὢν ἐξ αὐτῶν· 51 μὴ ὁ νόμος ἡμῶν κρίνει τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν μὴ ἀκούσῃ παρ' αὐτοῦ πρότερον καὶ γνῷ τί ποιεῖ; 52 ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· μὴ καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλιλαίας εἶ; ἐρεύνησον καὶ ἴδε ὅτι προφήτης ἐκ τῆς Γαλιλαίας οὐκ ἐγήγερται.

Κεφ.Η΄ 12 Πάλιν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐλάλησε λέγων· ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ' ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

37 Την τελευταία και πιο επίσημη ημέρα απ’ όλες τις άλλες ημέρες της εορτής στάθηκε όρθιος ο Ιησούς και με ζωηρή φωνή είπε: «Εάν κανείς αισθάνεται πόθο και δίψα όχι για αγαθά υλικά και φθαρτά, αλλά για την εσωτερική γαλήνη και τη μακαριότητα της θείας ζωής, ας έρχεται σε μένα με πίστη και ας πίνει ελεύθερα.

Π. Γεώργιος Καψάνης: «Σέ κάθε θεία Λειτουργία στήν Ἐκκλησία μας ἔχουμε Πεντηκοστή..»

Ἀρχιμ. Γεωργίου Καψάνη

Ἐκκλησία τῆς Πεντηκοστῆς εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας. Καὶ γιατί εἶναι αὐτή; Διότι εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῆς σαρκώσεως καὶ ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ, τοῦ σταυρικοῦ Του θανάτου, τῆς Ἀναστάσεώς Του καὶ τῆς Πεντηκοστῆς. Ὅταν ἀπὸ τὸ ὅλο ἔργο τοῦ Χριστοῦ ἀπομονώσουμε ἕνα μόνο σημεῖο, τὸ ὑπερτονίσουμε καὶ λανθασμένα τὸ ἐξηγήσουμε, αὐτὸ γίνεται μονομέρεια καὶ αἵρεσις.

Μόνο ἡ Ἐκκλησία ποὺ δέχεται καὶ βιώνει ὅλο τὸ ἔργο τοῦ Χριστοῦ, συμπεριλαμβανομένης τῆς Πεντηκοστῆς, εἶναι ἡ ἀληθινὴ Ἐκκλησία τῆς Πεντηκοστῆς. Χωρὶς Σταυρὸ γίνεται Ἀνάστασις; Χωρὶς νὰ σταυρωθῇ ὁ ἄνθρωπος μὲ τὴν νηστεία, τὴν προσευχή, τὴν μετάνοια, τὴν ταπείνωσι, τὴν ἄσκησι, μπορεῖ νὰ ἰδῆ τὸν Θεό; Προηγεῖται ὁ Σταυρὸς στὴν ζωὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ χριστιανοῦ, καὶ ἕπεται ἡ Ἀνάστασις καὶ ἡ Πεντηκοστή. Ἐνῶ αὐτοὶ θέλουν Ἀνάστασι καὶ χαρίσματα πνευματικά, χωρὶς νὰ σταυρώσουν τὸν ἑαυτὸ τοὺς διὰ τῆς μετανοίας, τῆς ἀσκήσεως, τῆς νηστείας, τῆς ὑπακοῆς στὴν Ἐκκλησία. Καὶ γι᾿ αὐτὸ δὲν ἀποτελοῦν αὐτοὶ τὴν Ἐκκλησία τῆς Πεντηκοστῆς.

Σὲ κάθε θεία Λειτουργία στὴν Ἐκκλησία μας ἔχουμε Πεντηκοστή. Πῶς ὁ ἄρτος καὶ ὁ οἶνος γίνονται Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ; Δὲν γίνονται μὲ τὴν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Νὰ ἡ Πεντηκοστή! Κάθε Ἁγία Τράπεζα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι καὶ ὑπερῶον τῆς Πεντηκοστῆς. Σὲ κάθε Βάπτισμα Πεντηκοστὴ ἔχουμε. Μὲ τὴν χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὁ ἄνθρωπος γίνεται χριστιανὸς καὶ ἐνσωματώνεται στὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Κάθε χειροτονία διακόνου, ἱερέως καὶ μάλιστα ἀρχιερέως εἶναι μία νέα Πεντηκοστή. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα κατεβαίνει καὶ κάνει ἕνα ἄνθρωπο λειτουργὸ τοῦ Θεοῦ.

Στήν Ἁγία Πεντηκοστή. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

Αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Χρυσοστόμου

ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

Είναι μεγάλα, αγαπητοί, και ξεπερνούν κάθε ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μας δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι᾿ αυτό λοιπόν ας χαιρόμαστε όλοι μαζί και χορεύοντας από χαρά ας υμνήσουμε τον Κύριό μας. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μας εορτή και πανήγυρη. Όπως δηλαδή η μία εποχή διαδέχεται την άλλη και το ένα ηλιοστάσιο το άλλο, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και μας πηγαίνουν από τη μία στην άλλη. Πριν από λίγες ημέρες λοιπόν εορτάσαμε τον Σταυρό, το Πάθος, την Ανάσταση, ύστερα από αυτά την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στον ουρανό. Σήμερα όμως συναντήσαμε την ίδια την κορυφή των αγαθών, φθάσαμε στη μητρόπολη των εορτών, βρισκόμαστε στην πραγματοποίηση της υπόσχεσης του Κυρίου: «Ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω,ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς (:σας συμφέρει να φύγω εγώ· διότι εάν δεν πεθάνω επάνω στο σταυρό και δεν φύγω, ο Παράκλητος δεν θα έλθει σε σας. Αν όμως προσφέρω πάνω στον σταυρό την εξιλαστήρια θυσία μου και φύγω από τον κόσμο αυτόν για να πάω στον Πατέρα μου, θα σας στείλω τον Παράκλητο)» [Ιω. 16, 7].

Είδατε ενδιαφέρον; Είδατε άπειρη φιλανθρωπία; Πριν από λίγες ημέρες ανέβηκε στον ουρανό, ξανακάθισε στο βασιλικό θρόνο, πήρε τη θέση στα δεξιά του Πατέρα και μας χαρίζει σήμερα την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και έτσι μας δίνει τα άπειρα ουράνια αγαθά. Γιατί, πες μου, ποιο από αυτά που συντελούν στη δική μας σωτηρία δεν το έχει δώσει το Άγιο Πνεύμα; Αυτό μας απαλλάσσει από την πνευματική δουλεία, μας καλεί στην ελευθερία, μας οδηγεί στην υιοθεσία και, γενικά, μας ξαναγεννά από την αρχή, και μας ξεφορτώνει το βαρύ και αποκρουστικό φορτίο των αμαρτιών. Με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος βλέπουμε τους πολλούς ιερείς και έχουμε τα τάγματα των διδασκάλων. Από την πηγή αυτή βγήκε και το προφητικό χάρισμα και η δύναμη να θεραπεύουν ασθένειες. Και όλα τα υπόλοιπα, τα οποία στολίζουν συνήθως την Εκκλησία του Θεού, από εκεί έχουν την προέλευση.

Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς:«Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, ὁ δάκτυλος τοῦ Πατρός».π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ[:Πράξεις 2, 1-11]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ, Ο ΔΑΚΤΥΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 19-6-1994]

(Β299)

Ζούμε πάλι, αγαπητοί μου, ἐν ἑορτῇ την χαρά της Πεντηκοστής. Είναι η χαρά από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, που υπεσχέθη ο Κύριος εις τους μαθητάς Του, αλλά και σε όλη την Εκκλησία, διαμέσου των αιώνων. Και ο Κύριος είπε: « Ἀπὸ Ἱεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι, ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ μου(:«Μη χωριστείτε από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να περιμένετε την υπόσχεση του Πατέρα μου, που σας την έχω πει») ὅτι Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας (:«Ο Ιωάννης εβάπτισε με νερό, σεις θα βαπτισθείτε με το Πνεύμα το Άγιον, όχι ύστερα από πολλές ημέρες»). Και η υπόσχεσις του Χριστού εξεπληρώθη δέκα ημέρες μετά την Ανάληψή Του. Και για να έρθει το Πνεύμα το Άγιον, έπρεπε να ανέλθει ο Υιός προς τον Πατέρα. Γι΄αυτό ο Κύριος είπε ότι «Συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω(:Σας συμφέρει εγώ για να φύγω). Ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω(:διότι αν δεν φύγω), ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς (:ο Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον, δεν θα έλθει σε σας)· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς(:Όταν δε πάω στον ουρανό, τότε εγώ θα σας στείλω τον άλλον Παράκλητον, το Πνεύμα το Άγιον)».

Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ[:Ιω. 7,37-52 και 8,12]

YΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος (: κατά την τελευταία και επισημότερη από τις άλλες ημέρες της εορτής[της Σκηνοπηγίας] στάθηκε όρθιος ο Ιησούς και με δυνατή φωνή είπε: εάν κανείς αισθάνεται πόθο και δίψα, όχι για αγαθά υλικά και φθαρτά, αλλά για πνευματικά και αιώνια, για την εσωτερική γαλήνη και τη μακαριότητα της θείας ζωής, ας έλθει κοντά Μου μέσω της πίστεως και ας πίνει την αλήθεια που προσφέρω, για να ικανοποιηθούν έτσι οι πλέον μύχιοι και ευγενείς πόθοι του. Εκείνος που πιστεύει σε Εμένα, σύμφωνα με τους λόγους της Γραφής, θα γίνει αστείρευτη πνευματική πηγή· και από την καρδιά και τα βάθη της ψυχής του θα αναβλύζουν ποταμοί από ολόδροσο τρεχούμενο νερό, για να ξεδιψά όχι μόνο ο ίδιος αλλά και όλοι όσοι έρχονται σε επικοινωνία με αυτόν)»[:Ιω.7 ,37-38]·[ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτου Τρεμπέλα].

Εκείνοι οι οποίοι προσέρχονται για να ακούσουν το θείο κήρυγμα και είναι προσεκτικοί στα θέματα της πίστης, πρέπει να επιδεικνύουν τον έντονο πόθο όσων διψούν για να ξεδιψάσουν και ανάλογη επιθυμία να ανάπτουν μέσα τους, διότι έτσι θα μπορέσουν να συγκρατήσουν με ασφάλεια όσα λέγονται. Άλλωστε και οι διψασμένοι, όταν πάρουν στα χέρια τους ένα ποτήρι με νερό, το πίνουν με μεγάλη προθυμία και τότε πια σβήνουν τη δίψα τους και ησυχάζουν.

Κατά όμοιο λοιπόν τρόπο και οι ακροατές των θείων λόγων, εάν τους ακούνε και τους δέχονται με πραγματική δίψα, δεν θα κουραστούν ποτέ , μέχρις ότου μάθουν τα πάντα. Για το ότι πρέπει συνεχώς να διψάμε και να πεινάμε για τα πνευματικά λέγει ο Κύριος: «Μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται(:μακάριοι είναι εκείνοι οι οποίοι με σφοδρό εσωτερικό πόθο σαν πεινασμένοι και διψασμένοι επιθυμούν τη δικαιοσύνη και την τελειότητα, διότι αυτοί θα χορτάσουν καθώς θα ικανοποιηθούν πλήρως οι πόθοι τους)»[Ματθ.5,6]. Και εδώ λέγει ο Χριστός: «ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω». Οι λόγοι αυτοί έχουν την ακόλουθη σημασία: «Κανέναν δεν προσελκύω αναγκαστικά και με τη βία, αλλά εάν κανείς έχει μεγάλη προθυμία, εάν φλέγεται από τον πόθο για τα αιώνια αγαθά, αυτόν προσκαλώ εγώ».

Και για ποιον λόγο επεσήμανε ο Ευαγγελιστής ότι αυτό συνέβη «κατά την τελευταία ημέρα τη μεγάλη της εορτής»; Διότι η πρώτη και η τελευταία μέρα της εορτής αυτής της Σκηνοπηγίας θεωρούνταν μεγαλύτερες σε σημασία και επισημότερες, ενώ τις ενδιάμεσες περισσότερο τις κατανάλωναν σε διασκέδαση και τρυφή.

Και γιατί ο Κύριος ομιλεί «κατά την τελευταία» ημέρα; Διότι κατ’ αυτήν ήσαν όλοι συγκεντρωμένοι. Βέβαια την πρώτη ημέρα δεν είχε παρευρεθεί ο Ιησούς στην εορτή [της Σκηνοπηγίας] και είχε πει στους αδελφούς Του την αιτία [πρβλ. Ιω.7,1-9.: «Καὶ μετὰ ταῦτα περιεπάτει ὁ Ἰησοῦς ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ· οὐ γὰρ ἤθελεν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ περιπατεῖν͵ ὅτι ἐζήτουν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι ἀποκτεῖναι. ἦν δὲ ἐγγὺς ἡ ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων ἡ σκηνοπηγία. εἶπον οὖν πρὸς αὐτὸν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ͵ Μετάβηθι ἐντεῦθεν καὶ ὕπαγε εἰς τὴν Ἰουδαίαν͵ ἵνα καὶ οἱ μαθηταί σου θεωρήσουσιν [σοῦ] τὰ ἔργα ἃ ποιεῖς· οὐδεὶς γάρ τι ἐν κρυπτῷ ποιεῖ καὶ ζητεῖ αὐτὸς ἐν παρρησίᾳ εἶναι. εἰ ταῦτα ποιεῖς͵ φανέρωσον σεαυτὸν τῷ κόσμῳ. οὐδὲ γὰρ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἐπίστευον εἰς αὐτόν. λέγει οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς͵

Ψυχοσάββατο τῆς Πεντηκοστῆς

Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής,  Τι είναι - Τι κάνουμε το ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής - Τι δεν κάνουμε

Πως προετοιμαζόμαστε για το Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής, 

Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής

Το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής, λέγεται – «Σάββατο των Ψυχών» ή Ψυχοσάββατο.

Είναι το τελευταίο από τα δύο ψυχοσάββατα του έτους (το πρώτο επιτελείται το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Απόκρεω).

Τι είναι το ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής

Ο λόγος που η Εκκλησία μας καθιέρωσε το ψυχοσάββατο είναι πως πολλοί άνθρωποι κατά καιρούς πέθαναν σε συνθήκες που δεν τους επιτρέπουν να αξιωθούν από συγγενείς τα μνημόσυνα που κάνουν κατά καιρούς.

Έτσι οι Πατέρες της Εκκλησίας με φιλάνθρωπο πνεύμα θέσπισαν τα δύο ψυχοσάββατα ” υπέρ πάντων των άπ’ αιώνος εύσεβώς τελευτησάντων Χριστιανών”.

Τι κάνουμε το ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής – Τι δεν κάνουμε

Θα πρέπει, τέλος, να εξηγήσουμε ότι πολλά λάθη από την άγνοια του παρελθόντος έχουν φτάσει ως τις μέρες μας, και θα πρέπει άμεσα να διορθωθούν.

α) Τα μνημόσυνα θα πρέπει να γίνονται ακριβώς την ημέρα που πρέπει και όχι νωρίτερα η αργότερα.

β) Το σπάσιμο γυάλινων αντικειμένων η άλλων τοιούτων, είναι άκρως ειδωλολατρική συνήθεια και αμαρτάνουν όσοι το πράττουν.