Πως βάζω τα παιχνίδια του Νικόλα σε μια τάξη...

      Το έχω ξαναγράψει...με έχει πιάσει μανία για τάξη και οργάνωση...ίσως γιατί μαζί με τον Νικόλα μεγαλώνει και το χάος που επικρατεί στο σπίτι μας...τα παιχνίδια του πλέον έχουν εισβάλλει σε κάθε συρτάρι και ντουλαπάκι που υπάρχει ...το πρωί με την τσίμπλα στο μάτι σκουντουφλάω ανάμεσα σε σωρούς από τραινάκια και τρακτέρ χώρια που κινδυνεύω καθημερινά να βρεθώ πάνω στη νταλίκα του παριστάνοντας τον Γιεβγένι Πλούσενκο (αυτόν του καλλιτεχνικού πατινάζ)....μόνο ο Κωστάλας θα λείπει να σχολιάσει την τούμπα που θα τρώω την ώρα που επιχειρώ τριπλό σάλτο...
   Όσα κουτιά και αν πάρω ποτέ δεν είναι αρκετά...αν είναι πολύ μεγάλα χωράνε την Άρτα και τα Γιάννενα και ο Νικόλας  είναι ικανός για να ανακαλύψει το κόκκινο αυτοκίνητακι που θυμήθηκε ότι του είχε πάρει πέρσι ο παππούς του να τα αναποδογυρίσει με ότι αυτό συνεπάγεται...και βέβαια ποτέ δεν "θυμάται" να τα συμμαζέψει...

    Έτσι και εγώ παρακάλεσα ένα φίλο ταβερνιάρη να μου κρατήσει τα άδεια πλαστικά δοχεία από μεγάλες συσκευασίες γιαουρτιών, αλοιφών κλπ...το μέγεθος τους είναι ιδανικό....ο Νικόλας τα σέρνει όπου πάει...και επειδή δεν χωράνε πολλά πολλά παιχνίδια όταν τα αναποδογυρίζει το κακό είναι μικρό....

     Τα έπλυνα και έβγαλα τις ετικέτες τους....αυτό ομολογουμένως με παίδεψε...αν το επιχειρήσετε μουλιάστε τα πρώτα σε ζεστή σαπουνάδα και τα υπολείμματα από κόλες τρίψτε τα με ασετόν ή οινόπνευμα.

 'Εκοψα σχήματα από τσόχα και πέρασα δυο όμορφα απογεύματα φτιάχνοντας σύννεφα, ήλιους, καραβάκια, αυτοκινητάκια και σπιτάκια...τα κόλλησα στα δοχεία με θερμοκόλλα.

Ελπίζω η ιδέα μου για αποθήκευση παιδικών παιχνιδιών να σας φάνηκε χρήσιμη (γιατί οικονομική είναι σίγουρα)

Φιλιά πολλά

χχχ

Η συμμετοχή μου στην ανταλλαγή δώρων...

που οργάνωσαν οι φίλες μου και κοντοχωριανές (βλέπε Βόρεια Ελλάδα) ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί...Αυτό που θα δείτε παρακάτω είναι μισοτελειωμένο-εξού και η βελόνα...αλλά επειδή ούτε η Θεά Έμπνευση δεν με βοηθάει ούτε ο Χρόνος θα μου φτάσει μέχρι την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς (γιατί με περιμένουν ένα σωρό άλλες...όχι τόσο ωραίες δουλειές....) και επειδή θέλω ΤΟΣΟΟΟΟΟΟΟΟ πολύ να συμμετέχω σε αυτήν την κίνηση....σας το παρουσιάζω...

 Τελάρο κεντήματος με λουλούδια από φελτ...

Είναι κάτι παρόμοιο με αυτό που έστειλα στην Καλυψώ για τον ένα χρόνο του blogspot μου...

αλλά και κάτι παρόμοιο με αυτό που έστειλα στην Xadimas

για την ανταλλαγή δώρων, που οργάνωσε το Greecycle

Με πολύ αγάπη για μια καλύτερη χρονιά...

Φιλιά πολλά xoxo

Το δώρο της νονάς...

     Μεγαλώνοντας μακριά (χιλιομετρικά αλλά κυρίως ψυχικά ) από την νονά μου, αισθανόμουν τέτοιες μέρες μεγάλη απογοήτευση...νομίζω ότι αυτός είναι και ο βασικός λόγος που πάντα  φροντίζω να δίνω στα βαφτιστήρια μας (τέσσερα το σύνολο) όλο το χρόνο, αλλά λίγο περισσότερο αυτές τις μέρες δώρα και πολύ αγάπη ...τα δωράκια είναι άλλοτε μικρά και άλλοτε μεγάλα αλλά η αγάπη είναι πάντα απεριόριστη... πιστεύω ότι όσα παιχνίδια και αν έχει ένα παιδάκι το δώρο του νονού/νονάς είναι πάντα ξεχωριστό και πάντα το περιμένει με ανυπομονησία...
    Τα τελευταία χρόνια, που ανακάλυψα πόσο πολύ μου αρέσει να δημιουργώ πραγματάκια πάντα φροντίζω μαζί με το δώρο να τους κάνω και κάτι από τα χεράκια μου...ελάτε να δείτε τα πρώτα δωράκια που έφτιαξα  για να στολίσουν το δωμάτιο τους χριστουγεννιάτικα...

      Για τον Βασιλάκη, το πρώτο βαφτιστήρι του Ανέστη έκανα αυτό το δεντράκι από προ-φελτ και τσόχα...το γέμισα με ακατέργαστο μαλλί και το προόριζα για διακοσμητικό στην πόρτα του δωματίου του...Εκείνος το κοίταξε καλά και  μου είπε με σοβαρό ύφος ότι αν το κρεμάσει εκεί η πόρτα δεν θα κλείνει. Τελικά μετά από πολύ σκέψη...

...το κρέμασε πάνω από το γραφείο του, δίπλα στο τρακτέρ από τα γενέθλια του Νικόλα .

     Για τον Δημήτρη, τον αδελφό του έκανα αυτήν την κατασκευή και την γέμισα γλειφιτζούρια και σοκολάτες....

 'Οταν τελειώσουν τα γλυκά μπορεί να βάλει τα μολύβια του ή ότι άλλο θέλει....

      Πήγα μια βόλτα και στο Jumbo και έπεσαν τα αυτιά μου...ότι βάλει ο νους του ανθρώπου είναι εκεί...και σε πολύ φτηνές τιμές...Εντάξει μπορεί να μην μπορούμε να ανταγωνιστούμε τα κινέζικα αλλά τα δικά μας δωράκια είναι μοναδικά και φτιαγμένα αποκλειστικά και μόνο για το παιδάκι στο οποίο απευθύνονται..και αυτό από μόνο του τα κάνει ξεχωριστά....φέτος αν δεν φτιάξετε εσείς το δωράκια για τα μικρά σας (μιας και όλες είστε χρυσοχέρες) για τις αγορές σας απευθυνθείτε σε μαγαζάκια με χειροποίητα πράγματα και στηρίξτε τους ανθρώπους αυτούς...μαζί με το αντικείμενο θα πάρετε και όλη την θετική ενέργεια εκείνου που εργάστηκε με μεράκι και αγάπη πάνω του...είναι κάτι που έχει ανεκτίμητη (κατά την άποψη μου) αξία...

     Έπεται συνέχεια με δωράκια για Κική και Αργύρη, Χρύσα και Δημήτρη...οι βελόνες μου θα πάρουν φωτιά!!!!!!!!!!!!

Μέχρι την επόμενη-Χριστουγεννιάτικη σίγουρα-ανάρτηση,

φιλιά πολλά

Η επέλαση των τρακτέρ στο σαλόνι μας....

     Σας έχω ήδη πει ότι τα ψαλίδια, η σιλικόνη, οι τσόχες και ένα σωρό άλλα υλικά έχουν πάρει φωτιά εδώ και μέρες...όταν ξεκίνησα τα δωράκια για τους καλεσμένους του Νικόλα δεν φανταζόμουν ότι θα είχαν τόση δουλειά...τρεις μέρες μετά ήταν έτοιμα...αλλά....κουράστηκα....ελπίζω να τους αρέσουν...

     Θα παραδεχτώ ότι αγαπώ να κάνω πράγματα από υλικά που έχω ήδη στο χέρι...Έχω ξοδέψει τόσο χρόνο και χρήματα σε προμήθειες που απλά περιμένουν να έρθει η σειρά τους να αξιοποιηθούν και τώρα (που τα οικονομικά μας στένεψαν και πλέον η ενασχόληση με τέτοιου είδους τέχνες θεωρείται πολυτέλεια) ψάχνω για τρόπους να χρησιμοποιήσω αυτά που ήδη έχω....

      Πάλι δυο ειδών δωράκια έκανα...ε, τι στα κοριτσάκια δεν πάνε τα τρακτέρ.....

      Βαμμένο  με ακρυλικά θαλασσόξυλο (Ρέναααααααααααααα) και τσόχα κομμένη στη μορφή του τρακτέρ...αυτό δεν θα είναι πάρτυ....θα είναι το κλείσιμο των Τεμπών από τους αγρότες....

Και για τα κοριτσάκια...το μικρό σπίτι στο...Ροδίτη

     Ο Νικόλας πάει έρχεται και όλο τα φιλάει...για το δωμάτιο του έχω σκοπό να κάνω (όταν με το καλό συμμαζευτώ μετά το πάρτυ) ένα αναμνηστικό που να περιλαμβάνει και τα τρακτέρ των αγοριών και τα σπιτάκια των κοριτσιών....

     Αν θέλετε να δείτε πως γίνεται το φύλλωμα του δέντρου σας παραπέμπω εδώ. Ουσιαστικά πρόκειται για τριαντάφυλλο αλλά νομίζω ότι κάνει και για ....δέντρο....είμαι τελείως σουρεάλ τύπος....

     Από αύριο συμμάζεμα υλικών (που έχουν γίνει αχταρμάς και με πιάνει πονοκέφαλος που θα μπει τι) και μετά προετοιμασία για το φαγητό...Το πάρτυ μας θα θυμίζει σε όλα ...μια φάρμα...

      Προς το παρόν ελπίζω να μην έχετε πάρει overdose από τα τρακτέρ μας...

Φιλιά πολλά-Καλό απόγευμα

Μαριονέττες για παιδικά δαχτυλάκια!

    Ένα από τα αγαπημένα τραγούδια του Νικόλα αυτήν την εποχή είναι το "όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι"...Μιμείται με εξαιρετική επιτυχία τις φωνές από όλα τα ζώα...Του έφτιαξα λοιπόν τσόχινα ζωάκια μαριονέττες για τα δαχτυλάκια του...ώστε να "ανεβάζουμε" κάθε μέρα το δικό μας μιούζικαλ....

   Και μιας και δεν κάθεται σε ένα μέρος ήσυχος για να τον βγάλω φωτογραφία,"φόρεσα" τις μαριονέττες μας στις ξυλομπογιές του....

Το γουρουνάκι

 Η αγελαδίτσα

 Ο βάτραχος

 Το προβατάκι

 Και το σκυλάκι

     Γελάμε πολύ κάθε φορά που παίζουμε με αυτές τις μαριονέττες...ένα θέμα έχουμε μόνο...ο μπαμπάς μας δεν έχει καθόλου φαντασία και μονίμως περνάει την αγελάδα για το πρόβατο...αν είναι ποτέ δυνατόν..."μουουουου" του κάνει ο Νικόλας και του κουνάει την αγελάδα...."μπεεεεεε" απαντάει εκείνος...

     Με αυτήν την ανάρτηση δηλώνω συμμετοχή  στο δημιουργικό διαγωνισμό της a pink dreamer για το μήνα Σεπτέμβριο με θέμα τα ζώα....
                                                                        Φιλιά πολλά

Η ισχύς εν την ενώσει....ή αλλιώς ομαδική δουλειά !

Χτες έδειξα στην Αλέκα και την Νατάσα (από τις λίγες αλλά τακτικότατες αναγνώστριες μου  χωρίς όμως καθόλου όρεξη να κάνουν σχόλια....τεσπά) το τριανταφυλλάκι από φελτ που είχα φτιάξει την προηγούμενη...Η Νατάσα (η πιο νέα της παρέας) είπε ότι θα το φορούσε ανεπιφύλακτα στο αυτί...Η Αλέκα έτυχε να κουβαλάει μαζί της ένα παπαγαλάκι και σε δευτερόλεπτα δημιουργήθηκε το σκουλαρίκι που βλέπετε και που κοσμεί πλέον το αυτί της Νατάσας....