Οι δαντέλες της...μαμάς και της πεθεράς!!!!

     Κυριακή πρωί, συμμαζεύω το σαλόνι...Τινάζω τα μαξιλάρια του καναπέ...Μου τα έφτιαξε η μαμά  με ύφασμα που περίσσεψε από τις κουρτίνες και τα στόλισε με σιρίτι...και να σου η ιδέα...Να τα ανανεώσω με κομμάτια δαντέλας...η ιδέα δεν μου ανήκει...την δανείστηκα από εσάς...για αυτό μου αρέσει τόσο πολύ η αλληλεπίδραση που έχουμε η μια στην άλλη...το σκέφτεται κάποια από την άλλη άκρη του Ατλαντικού το διαδίδει μέσω ιντερνετ και η καθεμία που το βλέπει δίνει στην  ιδέα σάρκα και οστά  με το δικό της μοναδικό τρόπο.

     Προς το παρόν οι δαντέλες δεν είναι ραμμένες στα μαξιλάρια, είναι απλά στρωμένες. Αφενός μεν περιμένω να μου πείτε ποια δαντέλα από όλες σας αρέσει  και αφετέρου σκοπεύω να κάνω έκπληξη στην μαμά, που νομίζει ότι τις έχει καλά καταχωνιασμένες στο συρτάρι της προίκας της...που να ήξερε ότι όσο έλειπε ένας ποντικός τρύπωσε στο σπίτι και τις πήρε...Ελπίζω να της αρέσουν και να την πείσω να μου τις δώσει....και να τις ράψει...Δεν είναι πολύ πιο ωραίες στα μαξιλάρια από ότι στα συρτάρια;;; Δεν αποπνέουν ρομαντισμό άλλης εποχής;;;;

     Και μιας που πήρα φόρα με τις δαντέλες...αυτό ήταν ένα μακρύ κομμάτι δαντέλα, που η πεθερά μου είχε σκοπό να το βάλει σε ένα σεντόνι...της το ζήτησα και μου το έδωσε...έχει εκατοντάδες από δαύτα...δεν ήθελα να το κόψω...προτίμησα να το δέσω φιόγκο σε ένα άλμπουμ...όπως βλέπετε στη θέση αυτή ήταν ένα πράσινο διακοσμητικό που ο Νικόλας θεώρησε σωστό να βγάλει...ε, δεν τον κατηγορώ...η δαντέλα της γιαγιάς του ταιριάζει πολύ περισσότερο...δεν νομίζετε;;;;; 

 

 

Ο φιόγκος ακόμα δεν έχει κολληθεί στο εξώφυλλο μιας και θέλω να πλύνω την δαντέλα...Αλήθεια με τι πλένετε τις δαντέλες που έχουν κιτρινίλες;;;

 Αν θέλετε να δείτε ακόμα πιο πολλά μαξιλάρια με δαντέλες όπως το παρακάτω αναζητήσετε στο google  lace pillow case diy, repurposed lace for pillow case .

πηγή

 Σας φιλώ

Καλή "κουτσουρεμένη" εβδομάδα-Καλή Πρωτομαγιά

ΥΓ. Μικραίνω τις φωτογραφίες και προσπαθώ να τις σύρω τη μια δίπλα στην άλλη αλλά δεν πιάνει. Υπάρχει άλλος τρόπος να το κάνω;;;;

Οι θησαυροί μας...

      Η αγάπη που έχουμε για το διάβασμα και τα βιβλία ήταν από τα πρώτα κοινά στοιχεία που ανακαλύψαμε με τον Ανέστη. Επιστρέφοντας από τις πρώτες μας διακοπές  οι βαλίτσες ήταν ασήκωτες από τα βιβλία που είχαμε αγοράσει...ήμασταν η χαρά των υπαίθριων βιβλιοπωλών στην Αλόνησσο, που έτριβαν τα χέρια τους βλέποντας μας...κάθε βράδυ σε εκείνους τους υπαίθριους πάγκους με τα χρωματιστά λαμπιόνια ανακαλύπταμε και έναν καινούργιο θησαυρό...γιατί θησαυρούς ανεκτίμητους θεωρούμε τα βιβλία...
      Ένα από αυτά που έλειπαν εδώ και καιρό από το σπίτι μας ήταν  μια βιβλιοθήκη για να βρουν επιτέλους θέση όλα αυτά που ήταν στοιβαγμένα στην εργένικη βιβλιοθηκούλα του Ανέστη (που είχε γείρει από το βάρος), σε χαρτόκουτες και στο πατρικό μου σπίτι...
      Και επιτέλους ήρθε η μέρα που η σκέψη έγινε πραγματικότητα....μια βιβλιοθήκη από σίδερο και ξύλο, που την σχεδίασα εγώ -έχοντας στο μυαλό ράφια βιομηχανικού τύπου και την έφτιαξαν τα  ευλογημένα χεράκια του πατερούλη μου... Ο τοίχος στον οποίο είναι στερεωμένος βάφτηκε (τουλάχιστον πέντε φορές) από τον Ανέστη (που είχε για συνεργό του στη σκανταλιά τον Νικόλα) Και μόνο το γεγονός ότι εργάστηκε όλη η οικογένεια  την κάνει ξεχωριστή και μοναδική...

      Την τοποθετήσαμε στο δωμάτιο  που εξαρχής προορίζαμε για γραφείο... εδώ και τρία χρόνια που μετακομίσαμε στο σπίτι, εκείνο το δωμάτιο θύμιζε πιο πολύ αποθήκη παρά γραφείο...Τώρα κάθε μέρα διαμορφώνεται όλο και περισσότερο, αποκτά χαρακτήρα και μας αρέσει πολύ...οι ελλείψεις είναι πολλές αλλά δεν βιάζομαι...θα έρθει η ώρα που όλα θα μπουν στη θέση τους σαν κομμάτια ενός παζλ...
    Και ενώ οι μέρες μου κουβαλάνε πολύ  κούραση, φρόντιζω να ξεκλέβω λίγη ώρα για να ασχοληθώ με την βιβλιοθήκη...

  Τα βιβλία βγήκαν από τα κιβώτια και από τις διάφορες γωνιές του σπιτιού που ήταν διάσπαρτα και αφού ξεσκονίστηκαν τακτοποιήθηκαν στα ράφια...έγινε ένα πολύχρωμο συνοθύλευμα από ετερόκλητα βιβλία που δεν σταματώ να χαμογελάω κάθε φορά που το κοιτάω...

    Αν κάποιος κάνει τον κόπο να κοιτάξει προσεκτικά τους τίτλους των βιβλίων  έναν προς έναν θα πιστέψει ότι πρόκειται για την βιβλιοθήκη του μίστερ Τζέκιλ και Χάιντ...πως αλλιώς να εξηγήσεις αυτό το πάντρεμα των ποιητικών συλλογών του Ανέστη με τα δικά μου-λίγο πιο ανάλαφρα- αναγνώσματα (τα αντίθετα)...  Τα βιβλία των οικονομικών πανεπιστημίων (που τόσα χρόνια και άγχος έφυγαν πάνω τους για να φτάσουμε τελικά στο συμπέρασμα ότι μπορεί οι αριθμοί να μην λένε ψέματα αλλά μάλλον κάτι λάθος κάναμε και δεν εφαρμόσαμε σωστά την θεωρία στην πράξη) πλάι πλάι με τα κλασσικά λογοτεχνήματα του Λουντέμη, Καζαντζάκη, Φακίνου, Παπαδάκη και τόσων άλλων αξιόλογων συγγραφέων (τα αταίριαστα) Τα βιβλία με δίαιτες και θερμιδομετρητές φλερτάρουν με βιβλία συνταγών-βόμβες θερμίδων (τα παράδοξα)....

     Η βιβλιοθήκη μας γέμισε επίσης από επιτραπέζια παιχνίδια, φωτογραφίες μας,  αναμνηστικά (όπως ο φτωχός βιολιστής, που τον κουβαλάω από τα φοιτητικά μου χρόνια και η μαμά μου τον έβαλε στο πλυντήριο πιάτων με αποτέλεσμα να χάσει τα χρώματα του...για αυτό και εγώ τον έβαψα άσπρο) (αυτά που ομορφαίνουν τη ζωή μας) περιοδικά διακόσμησης, χάρτες από τα ταξίδια μας, φωτογραφικά άλμπουμ, κλωστουφαντουργικές μελέτες, αλλά και ελαιοκομία και μελισσοκομία, ιστιοπλοϊα, βιβλία για κοσμήματα (τις μεγάλες μας αγάπες)...

  Όταν είδε τελειωμένη τη βιβλιοθήκη ο Νικόλας, πήγε και πήρε το καλάθι με τα παραμύθια του και τα έβαλε στο τελευταίο ράφι μαζί με το τρακτέρ του...μας πως το ξέχασα...αυτή η βιβλιοθήκη είναι και δική του...ελπίζω να έχει και εκείνος το ίδιο μεράκι για το διάβασμα...

     Τα βράδια καθισμένη στον υπολογιστή, η ματιά μου πολλές φορές φεύγει από την οθόνη και κοιτάει το πρόσφατο δημιούργημα μας...
     Δυο τόσο διαφορετικοί κόσμοι, δυο τόσο διαφορετικοί άνθρωποι, ο ένας από τον Άρη και η άλλη από την Αφροδίτη, η ήρεμη δύναμη (του) και η τρέλα (μου), ένωσαν τις ζωές τους, τους θησαυρούς τους και έγιναν οικογένεια, ένα πολύχρωμο συνοθύλευμα...τι και αν σε πολλά πράγματα έχουμε διαφορετικές απόψεις;;; Έχουμε κοινά που μας δένουν γερά...και ένα από αυτά είναι η αγάπη μας για το καλό βιβλίο...

Σας φιλώ
Καλό Σαββατοκύριακο

ΥΓ. Μπαμπά, με την πρώτη ευκαιρία μπορείς να μου φτιάξεις και ένα ασορτί γραφείο;;;

Απλά ψεκάστε τα!

     Όλες έχουμε σκουλαρίκια στη μπιζουτιέρα μας, που δεν φοράμε, είτε γιατί τα βαρεθήκαμε είτε γιατί έφυγαν από τη μόδα...αν θέλετε να τα ξαναφορέσετε σκεφτείτε να τα αλλάξετε  χρώμα....σε πρόσφατη εξόρμηση μου στα μαγαζιά, βρήκα αυτά τα μεταλλικά στοιχεία και σκέφτηκα ότι θα ήταν μια καλή αφορμή για να πειραματιστώ με λίγο άσπρο σπρέι που μου είχε μείνει από όταν είχα βάψει άσπρα όλα τα ψάθινα καλάθια του σπιτιού! Και ιδού το αποτέλεσμα...εμένα μου άρεσε εσάς;;;;

                                                  

αφού τα ψέκασα πέρασα μια στρώση γκλίτερ την κεντρική πεταλούδα και από τις τρυπούλες πέρασα  λιλά κηροκλωστή

Μικρά μυστικά (που όμως κάνουν τη διαφορά):

* "Σπρεί-κάστε" τα σε καλά αεριζόμενο χώρο (κατά προτίμηση εξωτερικό).

* Τοποθετήστε μια εφημερίδα για να μην λερώσετε
* Προτιμήστε μέρα που να μην φυσάει (για ευνόητους λόγους!!!)
* Φροντίστε το αντικείμενο που θα ψεκάσετε να είναι καθαρό από σκόνη και βρωμιά
* Κουνήστε πολύ καλά το κουτί με το σπρέι, τουλάχιστον ένα λεπτό με τη μύτη του να κοιτάει προς τα κάτω
* Ψεκάστε από απόσταση 30 εκατοστών (είναι σημαντικό για να μην κάνει το χρώμα φυσαλίδες αλλά και για να μην τρέξει)..αν δεν είστε ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα περάστε ακόμα ένα χέρι σπρέι μετά από τουλάχιστον 20 λεπτά.
* Περιμένετε να στεγνώσει καλά, πριν επιχειρήσετε να κάνετε οτιδήποτε άλλο!!!
* Μην αμελήσετε να σφραγίσετε τη βαφή...χρησιμοποιήστε από ατλακόλ, διάφανη κόλλα, σπρέι ακόμα και σκληρυντικό νυχιών....
* Για να μην μπουκώσει η μύτη από το σπρέι όταν τελειώσετε με τα ψεκάσματα γυρίστε το μπουκάλι ανάποδα και πατήστε να φύγει το χρώμα που έχει μείνει στο σωληνάκι.
Και επειδή είπαμε το όριο για την φαντασία είναι ο ουρανός ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΤΕ...κολλήστε τριανταφυλλάκια, χάντρες, περάστε κορδέλες, κάντε λεπτομέρειες με γκλίτερ...Βάψτε τα κίτρινα, μωβ, γαλάζια...ότι χρώματα ταιριάζουν με τα ρούχα σας και τη διάθεση σας!!!!

Όπως αυτά τα τριαντάφυλλα

                                       

                                     

                                   

αλλά και αυτά

πηγή

 και αυτά

πηγή

Με όλα αυτά τα χρώματα δεν κάνουμε μεγάλα βήματα προς το καλοκαίρι ακόμα και αν ο καιρός δεν είναι με το μέρος μας;;;;

Φιλιά και καλή εβδομάδα!!!

ΥΓ. Επόμενο βήμα;;;; Να βάψω κάτι αλυσίδες που δεν μου αρέσουν...:))))))))
ΥΓ2 : Ξέρει κάποια να μου πει αν τα  σπρέι της KRYLON κυκλοφορούν στην Ελλάδα;;;;;
ΥΓ3: Αν σας άρεσε η ανάρτηση θα χαρώ να μου στείλετε τα "ψεκασμένα" δημιουργήματα σας!!!!

Τελάρα κεντήματος από μια άλλη οπτική γωνία

         Ένα ένα επανέρχονται στη μόδα πράγματα που με κάνουν να  μετανιώνω για την αδιαφορία που έδειχνα  όταν η μαμά μου με κυνηγούσε για να μου δείξει...κέντημα, πλέξιμο, βελονάκι....Ίσως έχετε και εσείς μνήμες με τη μαμά σας να κεντάει δίπλα στο παράθυρο. Προσωπικά περίμενα με ανυπομονησία  να τελειώσει το εργόχειρο της για να...παίξω με το τελάρο...τα έκανα βραχιόλια (τα πιο μικρά μεγέθη), στεφάνια γάμου, πέπλο μαζί με ένα τούλι μπομπονιέρας...η φαντασία μου οργίαζε από τότε...

           Δείτε πως μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διαφορετικά αυτά τα τελάρα...

Μπορείτε να κάνετε μια χαριτωμένη  θήκη για τα ραπτικά σας

πηγή

Με μια μαξιλαροθήκη που δεν θέλετε πια και ένα τελάρο κεντήματος έχετε μάνι μάνι ένα επιπλέον σάκο για τα άπλυτα

πηγή

Μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε αντί για κορνίζες

πηγή

ή να κάνετε χαριτωμένα μόμπιλε για παιδικά δωμάτια και όχι μόνο

πηγή

Εγώ από την άλλη τα αξιοποίησα 

* για να κορνιζώσω το μεγάλο μας απωθημένο, που δεν είναι άλλο από ένα ιστιοπλοϊκό

με αυτόν τον τρόπο στόλισα οικονομικά ένα τοίχο από το γραφείο μας,

που σιγά σιγά αποκτά χαρακτήρα (αλλά αυτό είναι μέρος άλλης ανάρτησης)

*για να οργανώσω τα σκουλαρίκια μου

το τελάρο στερεώθηκε στην εσωτερική πλευρά της πόρτας της ντουλάπας μου με blue tac

Και αυτή είναι η πρώτη μου προσπάθεια να κεντήσω...Τώρα στολίζει το δωμάτιο της κορούλας της Καλυψώς

πηγή

     Τα τελάρα βγαίνουν σε διάφορα μεγεθη, είναι οικονομικά, μπορείτε να τα χρωματίσετε και να παίξετε μαζί τους δημιουργώντας όμορφες γωνιές στο σπίτι σας...ελπίζω να σας έδωσα αρκετές ιδέες!

Να περάσετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο

Φιλιά

Κατόπιν εορτής...

     Η διαδικτυακή γειτονιά μας αυτές τις μέρες ήταν γεμάτη με εικόνες από κόκκινα αυγά, τσουρέκια, ανθισμένες πασχαλιές, λουκούλεια γεύματα, και πολλές πολλές ευχές! Με κείνα και με τα άλλα  πότε πέρασαν οι μέρες ούτε που κατάλαβα...από Τρίτη τα κεφάλια μπήκαν μέσα και επιστρέψαμε όλοι στις δουλειές και την ρουτίνα μας....μέχρι να έρθει η Πρωτομαγιά...

      Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές που αφήσατε στο σπιτάκι μου και να ευχηθώ με τη σειρά μου "Χριστός Ανέστη"! Μαζί Του ελπίζω να "αναστηθούν" και όλοι όσοι περνάνε δύσκολα...άνθρωποι που έχουν χάσει τη δουλειά τους ή ακόμα χειρότερα τους δικούς τους αλλά ποτέ να μην χάσουν την ελπίδα για μια καινούργια αρχή, για μια ανάσταση σε όλους τους τομείς...

      Το Πάσχα του 2012 είναι πλέον ιστορία και θα το αποχαιρετήσω με τις λαμπάδες που έκανα για τα βαφτιστήρια μου...Κάθε χρόνο σπάω το κεφάλι μου πως να τις διακοσμήσω. Φέτος η κατασκευή τους έγινε πολύ πιο εύκολη χάρη στις ιδέες μιας ταλαντούχας φίλης από την γειτονιά μας. Angie ευχαριστώ για την έμπνευση...ελπίζω να τις αντέγραψα σαν καλή Κινεζούλα!!!!

Για τον Δημήτρη

Για τον Βασίλη

Για την Κική

Καλό ξημέρωμα! 

Μια μεγάλη φασαριόζικη οικογένεια...

     Η συκωταριά με όλα τα παρελκόμενα της ήρθε αποστειρωμένη στο ταπεράκι από τη μαμά του Ανέστη. Καθάρισα κρεμμυδάκια, μαρούλι, άνιθο δυόσμο, τα ψιλοέκοψα σε αναλογίες που δεν ήξερα αν είναι σωστές και μέσα μου βλαστήμησα όλα τα προηγούμενα έτη που δεν έδειξα κανένα απολύτως ενδιαφέρον για την προετοιμασία της μαγειρίτσας...μετά από αμέτρητα τηλέφωνα σε μαμά και πεθερά (που παρεμπιπτόντως η καθεμία την μαγειρεύει διαφορετικά)- ίντερνετ δεν τόλμησα να ανοίξω γιατί θα μπερδευόμουν χειρότερα-τα έβαλα να βράσουν. Σε λίγα λεπτά περίεργη άνοιξα το καπάκι της κατσαρόλας και  τα αρώματα από τα μυρωδικά ξεχύθηκαν...είναι απίθανο που μπορεί να σε ταξιδέψει μια μυρωδιά...και εμένα με πήγε περίπου 400 χιλιόμετρα μακριά...στο Ομόλιο, το χωριό της μαμάς μου....εκεί που είναι μαζεμένη όλη η οικογένεια μου, οι γονείς και τα αδέλφια μου με τις δικές τους οικογένειες...εκεί που κάθε χρόνο κάνουμε Πάσχα από παιδιά...σήμερα η μαμά μου θα είναι όλη μέρα στην κουζίνα για να ετοιμάσει μαγειρίτσα και ο μπαμπάς θα έχει καταπιαστεί να κάνει τη σούβλα και τον έξω χώρο...τα αδέλφια μου θα κουνάνε τις κόρες τους στην κούνια που πριν από τριαντα χρόνια ο μπαμπάς είχε κάνει για εμένα...

      Είναι η οικογένεια μου...είμαστε πολλοί και φωνακλάδες...εκεί που μαλώνουμε για τις αγεφύρωτες διαφορές μας εκεί αγκαλιαζόμαστε...μια τυπική Ελληνική οικογένεια....με όλα τα καλά και τα κακά της...γιατί ποτέ δεν βρίσκεις μόνο το ένα από τα δυο...τα αντίθετα είναι εντελώς αδιαίρετα και αλληλοεξαρτώμενα και δεν μπορεί  το ένα να υπάρξει χωρίς το άλλο. 

     Αυτή η οικογένεια αυτές τις μέρες μου λείπει φοβερά...Χριστούγεννα και Πάσχα είναι γιορτές που θέλω να τους έχω όλους τριγύρω μου...να συζητούν δυνατά μέχρι να με πονοκεφαλιάσουν, να ετοιμάζουν ένα σωρό φαγητά και να τρώνε για μέρες αυτά που έχουν φτιάξει για μια μόνο μέρα, να προσπαθούν να λύσουν τα άλυτα και να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα, να με μαλώνουν για τα κιλά μου (όλοι τους)...και να ρίχνουμε και ένα χορό...

    Μου λείπει και το Πάσχα στο χωριό...η συνάντηση με αγαπημένους συγγενείς, η περιφορά του Επιταφίου στο μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου πριν βραδιάσει, το βράδυ της Ανάστασης το χωριό να σείεται από τα βαρελότα, το τσούγκρισμα των αυγών στο προαύλιο της εκκλησίας, η περισσή φροντίδα να φτάσει το Άγιος Φως στο σπίτι για να σταυρωθεί η εξώπορτα...η μέρα του Πάσχα όλοι γύρω από ένα τραπέζι να κοιτάμε σκασμένοι από το φαγητό ο ένας τον άλλο και να υποσχόμαστε ότι δεν θα το ξανακάνουμε...λόγω της δουλειάς του Ανέστη ήταν αδύνατον να πάμε...και αυτό με έκανε να τους αποζητώ όλους ακόμα πιο πολύ ...να νοσταλγώ ακόμα και τα πιο μικρά καθημερινά πράγματα... 

     Η μαγειρίτσα έγινε, περιμένει να την αυγοκόψω....σήμερα θα κάνουμε Ανάσταση στην εκκλησία του Ροδίτη...ενός χωριού που νιώθουμε δικό μας από τότε που χτίσαμε το σπίτι μας και στο οποίο μεγαλώνει η οικογένεια μας...αύριο περιμένουμε τους κουμπάρους μας και τα βαφτιστήρια μας, που τους νιώθουμε σαν δεύτερη οικογένεια....θα φάμε για πρωινό ότι περίσσεψε από την μαγειρίτσα και θα βουτήξουμε το τσουρέκι μας στον καφέ...ελπίζω να κάνει ωραίο καιρό για να ξεχυθούμε στην αυλή, να μαζέψουμε ήλιο και όμορφες αναμνήσεις...ήρθε η ώρα που εγώ και ο Ανέστης θα πρέπει να χτίσουμε τις δικές μας αναμνήσεις...τις δικές μας συνήθειες και αγαπημένες ρουτίνες...αυτές της οικογένειας Λαζαρίδη....για να μας θυμάται το ίδιο γλυκά όταν μεγαλώσει ο Νικόλας!

Όπου και να είστε να περάσετε όμορφα...όπως ακριβώς επιθυμείτε

Καλή Ανάσταση

Μυστικά για το βάψιμο των αυγών

     Το βάψιμο των αυγών είναι ένα όμορφο έθιμο, στο οποίο μπορούν να συμμετέχουν μεγάλοι και μικροί...βρήκα μερικές συμβουλές και θέλησα να τις μοιραστώ μαζί σας

* Το βράδυ της Μ.Τετάρτης  βγάλτε τα αυγά από το ψυγείο και  βουτήξτε τα σε μπωλ με νερό ξύδι και αλάτι

* Διαλέξτε  αυγά με άσπρο τσόφλι για καλύτερη απόδοση των χρωμάτων

*Για να αποφύγετε το σπάσιμο και κατά τη διαδικασία βαφής, καλό είναι μόλις πάρουν την πρώτη βράση, να χαμηλώστε αμέσως τη φωτιά. Εγώ επίσης  στρώνω  και ένα βετέξ στον πάτο της κατσαρόλας

* Χρησιμοποιήστε ξύδι και μάλιστα σε γενναίες ποσότητες. Είναι αυτό που θα δώσει ζωή και θα τονώσει το χρώμα των αυγών σας.

---------------------

       Εμείς φέτος είπαμε να κάνουμε μερικές δοκιμές με τις υπέροχες ιδέες που βρήκαμε στα μπλογκάκια σας....αφού βράσαμε τα αυγά κάναμε αφηρημένα σχέδια με κηρομπογιές. Μετά τα βουτήξαμε σε ένα μπωλ που είχαμε ανακατέψει χλιαρό νερό, με σταγόνες μπλε χρώματος ζαχαροπλαστικής και ξύδι....και ιδού...τα σουρεάλ αυγά μας...τα πρώτα με την υπογραφή  του μεγάλου καλλιτέχνη Νικόλα!!!ε, εντάξει στις μουτζούρες βοήθησε και λίγο η μαμά!!! Το αποτέλεσμα μας άρεσε πολύ, χώρια που όσα θα σωθούν από το τσούγκρισμα και από τα χεράκια του καλλιτέχνη θα έχουν και μοναδική αξία σε πολλά χρόνια από τώρα....

επίσης δοκίμασα να βάψω αυγά με φλος κλωστές....

Για να κάνετε πουά αυγά χρησιμοποιήστε τα στρόγγυλα λευκά αυτοκόλλητα με τρύπα στη μέση που βάζαμε παιδιά όταν σκίζονταν οι σελίδες του ντοσιέ...

Αύριο Μεγάλη Πέμπτη  θα βάψουμε κόκκινα αυγά, όπως προστάζει το έθιμο!!!

Φιλιά πολλά

Λινάτσα...αγάπη μου!!!

     " Η λινάτσα είναι το γνωστό χοντρό ύφασμα από λινάρι ή καναβάτσο που χρησιμοποιείται για την κατασκευή τσουβαλιών. Είναι αντιδάνειο από το Ιταλικό linazza, το οποίο με την σειρά του ετυμολογείται εκ του λινάριον.
     Στην αργκώ το λινάτσα και οι παραλλαγές του (μωρή λινάτσα, παλιολινάτσα, κ.λπ.) αποτελεί βρισιά, η οποία απονέμει στους αποδέκτες της τις ίδιες ιδιότητες που φέρει και το ομώνυμο ύφασμα: 1. Φθήνια, έλλειψη τιμής και αρχών.2. Χείριστη ποιότητα χαρακτήρα ή/και ταπεινή καταγωγή. Στην τελευταία περίπτωση, χρησιμοποιείται με σνομπιστική και απαξιωτική διάθεση. 3. Ελεεινή εμφάνιση (βλ. επίσης πατσαβούρα). 4. Εμφανή ταλαιπωρία από πάσης φύσεως χρήσεις και καταχρήσεις. Έτσι χρησιμοποιείται συχνά στην Κρήτη (βλ. παράδειγμα). Σύμφωνα δε με την λαϊκή σοφία, τέτοιας μορφής λινάτσες έχουν τραβήξει του λιναριού τα πάθη. Το μωρή λινάτσα αποτελεί μπινελίκι- πασπαρτού και μπορεί να απονεμηθεί εξ' ίσου επιτυχώς σε άτομο οιουδήποτε σεξουαλικού προσανατολισμού (πηγή http://www.slang.gr/lemma/show/linatsa_6870)"

...Και όμως αυτό το τόσο ευτελές ύφασμα μου αρέσει πολύ. Το χάζευα εδώ και καιρό σε κατασκευές από ξένα μπλογκς και σε μια απογευματινή βόλτα στα μαγαζιά της πόλης, το μάτι μου έπεσε σε ένα ρολό, αφημένο πίσω από την γυάλινη εξώπορτα του μαγαζιού με μια πινακίδα χάρτινη...3,50 Ευρώ το μέτρο...αν το καλοσκεφτείς είναι σχετικά ακριβό για ένα κομμάτι λινάτσα ένα επί ένα...για βδομάδες το είχα στο μυαλό μου αλλά δεν πλησίαζα...μου τη δίνει να ακριβοπληρώνω πράγματα που αλλού τα πουλάνε με το κιλό...έκανα όμως την καρδιά μου πέτρα, και πήγα...ήθελα νά κάνω ένα τσουβαλάκι για να βάλω μέσα τους βολβούς που θα έστελνα στην Kiyoko....και με το υπόλοιπο που περίσσεψε έκοψα λωρίδες και το έκανα στεφανάκι....

Επίσης την χρησιμοποίησα σαν background για τις φωτογραφίες από τις καλοκαιρινές μας διακοπές!

Αγαπώ λινάτσα και ανυπομονώ να αυτοσχεδιάσω πολλές φορές μαζί της!

Καλά να περάσετε τις μέρες που έρχονται!!!

Φιλιά πολλά

ΥΓ. Μόλις πήρατε μια γεύση από την καινούργια μας βιβλιοθήκη...

Βγάλτε τις δαντέλες της γιαγιάς από το μπαούλο!

      Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια που θυμάμαι τη μαμά μου να κεντάει σαν τρελή, να ψάχνει μετά μανίας καινούργια σχέδια για πλεκτά, να πληρώνει όσο όσο  σε κεντήστρες για να κεντήσουν μονογράμματα στα σεντόνια της προίκας μας...και όλα αυτά...για το τίποτα...τα καινούργια έπιπλα είναι πολύ μεγαλύτερα σε όγκο από τα παλιά με αποτέλεσμα τα τραπεζομάντηλα να χάνονται μπροστά τους, οι πλάσμα τηλεοράσεις δεν έχουν πια χώρο για να απλώσεις ένα σεμεδάκι και πάνω τους να βάλεις ένα πορσελάνινο διακοσμητικό βρε αδελφέ (!)....ακόμα και τα κρεβάτια πλέον είναι πολύ μεγαλύτερα σε μέγεθος και τα σεντόνια τους κάθονται σαν να βάζεις σε μεγάλο παιδί το βαπτιστικό του κουστούμι...και μετά από όλα αυτά θεωρώ υπερβολή να προσθέσω το πόσο-καθόλου- πρακτική είναι όλη αυτή η προίκα που μόνο για να πλυθεί και σιδερωθεί θέλει μια μέρα και ένα ολόκληρο μέριτο (το θυμάστε;;; Αυτό με την λαβή!)...

    Οι παλιές νοικοκυρές επένδυσαν χρόνο χρήμα και πολύ περισσότερο μεράκι για να κάνουν την προίκα μας. Δεν είναι  κρίμα να τα κρατάμε  στις βαλίτσες;;;

    Σήμερα σας έχω συγκεντρώσει μερικές ιδέες πως μπορούμε να τα ανακυκλώσουμε και να δημιουργήσουμε όμορφες γωνιές διακόσμησης μέσα στο σπίτι μας...και εσείς οι παλιότερες μην μου κάνετε μούτρα...οι επόχες αλλάζουν...πειράζει αν τελικά το σεμεδάκι δεν το στρώσουμε στο τραπεζάκι του σαλονιού αλλά το κρεμάσουμε στον τοίχο;;;; Εκεί  θα φαίνεται ακόμα περισσότερο και θα κάνει πιο πολύ αίσθηση...

Μπωλ από δαντέλα...

πηγή

runner φτιαγμένο από διαφορετικές δαντέλες

πηγή

βαζάκια διακοσμησμένα...Λαμπρινή διαβάζεις;;;;

πηγή

κηροπήγια από μαύρη δαντέλα με πιο ατμοσφαιρική διάθεση

πηγή

φωτιστικό

πηγή

λάμπα που γίνεται όπως το φωτιστικό με σπάγγο

πηγή

 αγκράφες για να στολίστε τα παπούτσια σας

πηγή

ή μπορείτε να τις μετατρέψετε σε πετσετοθήκη

πηγή

δεν θα ήταν υπέροχο να φορέσετε κάτι που έφτιαξε η μαμά σας πριν από χρόνια στο γάμο σας;;;;

πηγή

και τέλος μπορείτε να κάνετε κάτι για να οργανώσετε τα κοσμήματα σαςοργάνωση κοσμημάτων

πηγή

Τι λέτε;;; Σας έψησα να κάνετε κάτι από όλα τα παραπάνω;;;;

Τα φιλιά μου