Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα δέντρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα δέντρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

10 Μαρτίου 2012

Αμυγδαλιά





ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΠΕΡΑΝΤΖΑΣ (1888-1962)

ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ

Ωχρό φωτίζει απόψε το φεγγάρι
τις στράτες του χωριού, στη σιγαλιά.
Γυρτή πίσω απ’ το φράχτη κι έχει πάρει
μια ανήσυχη έγνοια η άσπρη αμυγδαλιά.

Στεφάνια έχει ανθοπλέξει ένα ζευγάρι
δεσμούς για την αγάπη την παλιά.
Κι οι πόθοι της στου ονείρου όλη τη χάρη
Πετούν, ξαναγυρνούν, τρελά πουλιά.

Γλυκέ ερωμένε, Μάρτη, Μάρτη, ακόμα
δε φαίνεσαι, να σμίξτε στόμα στόμα
στην ήμερη ησυχία του χωριού

Κι η νύφη από κλωνάρι, από μιαν άκρη
τρεμάμενο να στάξει αφήνει δάκρυ
διαμάντι μες στο φως του φεγγαριού.

(το ποίημα βρήκαμε αναρτημένο στο anemologio.gr)


22 Ιανουαρίου 2012

τα δέντρα




(δέντρα κοντά στη Δημητσάνα)


ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ

Τι δίκαια και πόσο σιωπηλά είναι τα δέντρα.
Δε ζητάνε στάλα παραπάνω απ’ αυτό που τους αναλογεί.
Είτε σε έρημο είτε σε πολυσύχναστη πλατεία,
η λεύκα λεύκινα, η λεμονιά λεμονένια θα ντυθεί.
Ή πάλι μετατρέπονται σε οικοτροφεία και ξενώνες
για της πλάσης τα στρουθιά – αληθινό περίττωμα η λέξη έξωση.
Στο παραμικρό αεράκι πιάνουν το τραγούδι.
Οταν τα πληγώσεις, δε βογκάνε˙ δεν τραβάνε τα πλούσια
μαλλιά τους. Δακρύζουνε κρυφά κι ακούν
οι ρίζες. Ομως καμιά φορά πεισμώνουν όταν ο άνθρωπος
τα βασανίζει. Αγριεύουν τότε, συστρέφονται, φτύνουν
τον καρπό. Εκδικούνται το χέρι που τα καίει.
Ρίχνουν χώρια μες στις πλημμύρες.
Με δένδρινα μυαλά νουθετούνε. Με θεσπίσματα
θεία αφανίζουνε φυλές.

(Μανόλης Πρατικάκης)


από: http://www.e-poema.eu

16 Ιανουαρίου 2012

ο δρόμος




Όλοι θέλουμε την πρόοδο,
αλλά αν είσαι σε λάθος δρόμο, 
πρόοδος σημαίνει να κάνεις μεταβολή
 και να γυρίσεις πίσω 
στο σωστό δρόμο. 
Σ’ αυτήν την περίπτωση, αυτός που γύρισε πίσω πιο γρήγορα, 
είναι ο πιο προοδευτικός.

C.S. Lewis ( 1898-1963 , Ιρλανδός συγγραφέας)

πηγή: gnomikologikon.gr