De wilgenhut

Je merkt het... ik ben al een paar weken in lentestemming. Terug buiten kunnen komen na een koude en natte winter... daar lééft een mens toch voor. De moestuin is omgespit  (Bedankt voor de hulp, schoonpapa!), de eerste groentjes worden stilaan gezaaid, ... Maar ook onze pagadders vinden het weer heerlijk om op die malse grassprietjes te spelen.

Toen de eerste zonnestraaltjes sporadisch kwamen piepen - het was nog winter - troffen wij onze eerste voorbereidingen. De wilgen werden geknot. De takken werden aan de onderkant een beetje afgestript, samengebonden en in water gezet.

Een week of 3 later werden ze in een halve cirkel in de grond geplant, bovenaan samengebonden (wat eigenlijk mislukte, maar het bouwwerk hield stand), zodanig dat ze een soort van tipi vormden. En zie... onze eerste, eigenste, natuurlijke wilgenhut werd een feit.

  

De bedoeling is dat hij wortel schiet, de takken bladeren vormen en zichzelf zo laat dichtgroeien. We 'planten' onze wilgenhut net voor de laatste winterprik. Het vroor toen toch nog stevig gedurende een aantal dagen. Eerlijk gezegd zag ik ons projectje een beetje de 'vries' ingaan. 

Maarrrrrr.... mijn hartje maakte vanmiddag een heuse vreugdesprong! Wat zag mijn opmerkelijk oog...

De eerste blaadjes vormen zich!! En bij het appelboompje dat we onlangs verplaatsten, vormen zich de eerste bloesems.

Het komt in orde. Ergens in de verte ruiken wij de zomer al (alsof het nog niet snel genoeg gaat ;-)). Een zomer vol appeltjes in de wilgenhut... 't Is gewoon nog even wachten totdat deze heer en zijn dames hun jasje mogen uitdoen.

O ja, ik verkocht dit weekend wat spulletjes van mijn pagadderkes op een tweedehandsbeurs. Ik liep er een heel interessante mevrouw tegen lijf. Neem maar eens een kijkje op haar blog: miezemuizen.blogspot.com

Het Peggy-rokje

Mijn naaimachine en ik... we worden steeds betere vriendinnen. Na het maken van het eerste rokje, kreeg ik de kriebels helemaal te pakken. Nu, steeds dezelfde rokjes maken, zou een beetje eentonig voor me worden. Het internet afschuimend kwam ik op het Pinterest-board van deze dame. Ik weet niet of ze dit rokje zelf al eens maakte, maar 't is echt een easy-peasy exemplaar. De handleiding is zo duidelijk dat zelfs ik het kan maken .

Nu alleen nog leren fotograferen ;-)). Had ik het rokje op een kapstokje met knijpertjes gehangen was het effect van de plooitjes niet weggeweest.

Nu Grote Zus weer een rokje bij heeft, wordt het tijd dat Kleine Zus er ook eentje krijgt. Het modelletje is hetzelfde als het allereerste rokje dat ik maakte, maar dan zonder een extra laagje.  Supermakkelijk!! Ik wilde het toch ietsje extra geven en naaide er een groen biaislintje op (Oke, ik geef het toe, ook op het internet gevonden en dankjewel, Mme ZsaZsa voor de makkelijke handleiding. Zonder zou ik het niet gekund hebben) Stilaan geraak ik thuis in de wereld van de naaitermen...

Laat het zonnetje nu maar schijnen, dan kunnen we gaan flaneren met de nieuwe rokjes. Een rokje voor mezelf... daar waag ik me nog niet aan. (Daar zou trouwens ook véééééél te veel stof inkruipen ;-)). Maar ik kan wel mee gaan pronken met de dochters. Ik maakte voor mezelf een nieuw halssnoer

Een rood topje heb ik al. Nu enkel nog op zoek naar het blauwe kleedje. Elk excuus is goed genoeg om eens goed te gaan shoppen...

Het rokje

Het eerste rokje is een feit!!!! Het is me dan toch gelukt... op een paar beginnersfoutjes na. Zo vergat ik bij het knippen een 5tal cm bij te tellen voor de omslag van de elastiek... Oeps!! Nou ja, dan wordt het maar een zomerrokje in plaats van een lenterokje. (Trouwens, echt verloren is het niet, want het rokje krijgt zowiezo een tweede kans bij kleine zus ;-))

Het maken van het rokje deed me goesting krijgen in meer.  Met 1 rokje gaat Grote Zus de zomer niet doorkomen en Kleine Zus kan ook nog wel wat lente-/zomerrokjes gebruiken. Ik ging op zoek naar stofjes en vond dit:

Fleurig, vind je niet?  Dat is weer goed voor mijn lentegevoel... Aaaaaaaahhhhh, de lente is in aantocht.... ik voel het, ik proef het, ... ja, ik weet het zeker. Draakje, de poes, denkt er net zo over. Ze ligt al de hele middag te soezelen in de zon. De eerste zonnestraaltjes werden haar iets te warm, want deze namiddag vond ik haar onder de tuintafel.... Betrapt!!! 

 

 

Oh, ja... nu ik helemaal into rokjes ben, kijk ik natuurlijk uit naar het boek van deze madam. En ik ben niet alleen, denk ik....

Kleur

Na een lange, grijze periode begint het verlangen naar de lente toch wel heel erg groot te worden. Ik mis de warme zonnestralen op mijn bolleke, de zomerrokjes, de sandalen, de terrasjes, .... maar vooral KLEUR!!! Wat ben ik die zwarte truien, grijze broeken en donkerpaarse t-shirts beu!!! Je wordt er haast depressief van. Tijd om mezelf een beetje een lentegevoel te geven.
Ik maakte alvast wat kleurrijke juweeltjes

En.... (joepiedepoepie!!) ik vond een geschikt stofje om er eindelijk het rokje van te maken. Het wordt er eentje in 2 laagjes: het donkergroen gaat de eerste laag vormen
en de sterretjes het bovenste laagje. (Eigenlijk wilde ik er vanavond mee beginnen, maar de elastiek legde ik weeral eens veel te netjes weg. Zo goed zelfs, dat ik het niet meer terugvind, helaas. Morgen dus weer naar de winkel)

Ik volgde deze week ook nog een workshop fimo-kralen. Heerlijk, echt!!! Het zorgde voor een instant-lente-boost!!!! Ik tel af...3,2,1....LENTE!!!!!!!

 

Kiezen

Heel, heel stilletjes komt de lente kijken. De krokussen staan al te paraderen in de tuin en hier en daar komt een tulpje voorzichtig piepen. En dan is er dat moment dat je naar je kinderen kijkt en denkt... 'Hey, is die broek nu gekrompen?', 'Was dat rokje niet ietsje langer?' Nee, ze zijn weer een stukje gegroeid, mijn kleine kotertjes.
Tijd dus voor een nieuw 'projectje'. Een rokje voor de meisjes en een korte broek voor de zoon. Inspiratie haalde ik hier en hier. Gelukkig heb ik nog even tijd, maar ik ben toch stilaan stof aan het kiezen. Hier wringt het schoentje.... ik KAN NIET KIEZEN!!! Twijfel overvalt me bij elk nieuw stofje dat ik zie.
Ik zou het mezelf een stuk makkelijker kunnen maken en het kiezen overlaten aan de kids. Helaas hebben zíj ook mijn genen.
Ik schuim de webshops van Vermiljoen, Bambiblauw, Koekepeertje, Julia's shop af. Het aanbod is zo groot en omdat ik nog maar een beginnende naaister ben, wil ik wel een makkelijk stofje. Dus..........HULP!!