Przecież każdy ma coś na głowie

A skoro tak, to może jednak chcemy wyróżnić się z tłumu?
Z szarego, jesiennego tłumu... A jak to zrobić najłatwiej, najładniej, najlepiej i samodzielnie? Już podpowiadam:)

Wykorzystam kilka gumek do włosów, starą metalową opaskę i spinkę do włosów, aby je odnowić wystarczą ścinki kolorowego filcu i klej (ja użyłam pistoletu na gorący klej, ale może też być "kropelka").
No to do dzieła!



Wykorzystując szablony, odrysowałam i wycięłam filc, tak by po złożeniu utworzył kokardę. Wycięty kształt składam tak jak na zdjęciu i w miejscu łączenia sklejam klejem.

Poznajcie Pana Kota

Dziś nie będzie pomysłów, dziś nie będzie prezentów, ani niespodzianek. Dziś jest dzień wolny, w całości poświęcony dla...

Pana Kota!
Jeżeli jeszcze się nie znacie, oto on: Kot Gaik :)

Urodzinowy ciąg dalszy

Nie wiem jak dla Was, ale dla mnie nie ma urodzin bez tortu! Oczywiście mam na myśli urodziny wszystkich z mojego otoczenia, nie moje. Sobie tortu piekła nie będę:)

Jak wiadomo, głównym składnikiem każdego tortu jest biszkopt i tu właśnie zaczyna się problem... Mogłoby się wydawać, że jeżeli będziemy postępowali zgodnie z przepisem, wszystko powinno się udać- nic bardziej mylnego. Przez ostatnich kilka lat, przy każdej okazji próbowałam robić biszkopt z nowego przepisu, a to dlatego że za każdym razem coś szło nie tak: biszkopt nie wyrastał, a gdy wyrósł- po chwili opadał i wyglądał jak podeszwa, gdy raz wyrósł i nie opadł okazało się, że jest niejadalny, i tak dalej... Aż do momentu gdy pewnego razu biszkopt udał się na 100%, następnym razem także się udał i tak jeszcze kilka razy. Tym sposobem znalazłam przepis na to, by najsmaczniejsza atrakcja tego wielkiego dnia udała się bez żadnego problemu!

Pracownik na smyczy

Od pewnego czasu pracuję w miejscu, gdzie nie należy ruszać się nigdzie bez karty dostępu do pomieszczeń. Każde drzwi, każdy dział jest zamknięty i odizolowany od reszty firmy, więc żeby przedostać się z punktu A do dowolnego punktu B na terenie budynku należy "piknąć" kartą przynajmniej kilka razy.
Zanim minął mój pierwszy tydzień pracy, kilka razy udało mi się zapomnieć karty i utknąć na korytarzu (do wyjścia z pomieszczenia karta nie jest potrzebna). W każdej z tych sytuacji, ktoś w końcu przychodził mi z pomocą... w końcu...
Z natury jestem zapominalska, więc żeby zapobiec takim kłopotliwym sytuacjom, musiałam stać się Pracownikiem na Smyczy:)

Pamiętajmy o urodzinach :)

Mam pewien problem i osoby z mojego otoczenia są tego świadome. Ale całą resztę z góry przepraszam, lub jeżeli kiedyś zaniedbałam wasze święto- błagam wybaczcie, obiecuję poprawę!
Wszystko przez to, że brakowało mi nośnika informacji urodzinowych. Oczywiście, w telefonie mam kalendarz- ale czy ktoś nauczy mnie go obsługiwać? Zdarzyło mi się nawet zanotować w nim informację o zbliżających się urodzinach koleżanki, ale z jakiegoś powodu mój telefon uznał, że najlepiej będzie przypomnieć mi o tym z tygodniowym wyprzedzeniem. No cóż, jak możecie się sami domyśleć- przez ten tydzień udało mi się zapomnieć o fakcie urodzin:/ Mamy także kalendarze: stare, dobre kalendarze książkowe lub ścienne. Ale co z tego, skoro trzeba je co rok wymieniać, żeby nie straciły na aktualności?

Coś dla Bab

Dla odmiany coś do zrobienia, ale i zjedzenia!

Babeczki marchewkowe… wzdycham do nich i czasami śnią mi się po nocach.

Przerabiałam ten przepis już wiele, wiele razy więc mogę z czystym sumieniem polecić go także wam.

Wielorazówka

Z myślą o moim zdrowiu [i o portfelu] często zdarza mi się zabierać ze sobą do pracy jedzenie. Mimo, iż Pan Kanapka chyba ze trzy razy zagląda do naszego budynku, a później odwiedza nas jeszcze Pan Sushi, wolę moje własne, domowe, często wczorajsze jedzenie.

Nie udaje mi się upchnąć obiadu do torebki, więc można czasami zobaczyć mnie jak spaceruję z jednorazową foliową siatką, wypełnioną jedzeniem. Chcąc to zmienić…

Tym razem będzie można z niego pić

Kiedyś zdarzyło mi się chodzić na ceramikę (jeszcze raz- dzięki Dziewczyny!!) i na pierwszych zajęciach wymyśliłam, że muszę zrobić Adamowi kubek. Robiłam, lepiłam, szkliwiłam, wypiekałam i  gotowe. Byłam z niego bardzo dumna! Niestety już po chwili okazało się, że niezbyt dobrze służy jako naczynie do picia herbaty, kawy i całej reszty płynów… przeciekał :/ Więc dziś poszłam trochę na skróty. W trakcie ostatniej wizyty w Ikei kupiłam prosty, gładki, biały kubek, a ponieważ Adam wyjechał na jeden dzień, uznałam że jest to najlepszy moment żeby przerobić kubek i zrobić mu niespodziankę.

co zrobić z taką ilością książek...

Siedzę sobie rano z kubkiem kawy w dłoni i patrzę na nasz pokój, tak bardzo przyzwyczaiłam się już do tego widoku, że nie zauważyłam co dzieje się z książkami. Zaraz po przeprowadzce dostaliśmy sporą część księgozbioru z mojego domu rodzinnego, ponieważ nie miałam wtedy głowy do ich układania, segregowania, zastananawiania się nad nimi- po prostu ustawiłam je po kolei, jedna książka za drugą, tak jak wyjmowałam je z pudełek.
Ale gdy chcę jakąś odszukać, albo po prostu zastanawiam się czy dalej ją mam- po prostu nie mogę jej znaleźć...
Głównie z tego powodu, ale także dlatego, że mam dzień zupełnie wolny- postanowiłam zmierzyć się z tym tematem. Jest wiele sposobów segregacji książek, jak je ułożyć? Alfabetycznie?- nie. Tematycznie?- nie (!). Kolorami?- TAK!!!

... (mijają dwie godziny)

Oto efekt dzisiejszej metamorfozy:

Jestem niezdarą, ale nie chcę go uszkodzić

Mój poprzedni komputer dzielnie żył ze mną przez kilka lat. Ale ostatnio zaczął podupadać na zdrowiu, pewnego dnia coś w nim pękło [konkretnie to był element łączący obie ruchome części, więc wyświetlacz stał w pionie tylko gdy był czymś z tyłu podpierany...] i od tego dnia wszystko się zmieniło. Stopniowo gubił przyciski, suwak służący do otwierania klapy odpadł i przeważnie gdzieś mi się chował- więc starałam się by komputer cały czas był otwarty i oczywiście podparty, następnie okazało się, że bez kabla nie jest już w stanie funkcjonować- wtedy stało się dla mnie jasne, że długo już nie pożyje... Nadszedł czas na zmiany!

Powitanie

Oto jestem :)

Może najpierw o pomyśle... dlaczego piszę i co wam pokażę?
Pokaże Wam elementy każdego z moich dni, gdyż każdego dnia przychodzi mi do głowy coś nowego. Pokażę Wam co robię, a robię różne rzeczy, prezenty dla przyjaciół, dla rodziny, czasami też coś dla siebie:), rzeczy dla domu, wszystko co wnosi trochę koloru w nasze życie. Bo warto jest włożyć trochę serca, czasu i pracy, w to co nas otacza. Warto jest pokazać ważnym dla nas ludziom, jak bardzo są dla nas ważni- zamiast kupić kolejną parę skarpetek lub książkę- zrobić prezent samemu.
Pokażę Wam moje inspiracje i to co się z nich rodzi w mojej głowie.
Bo ja po prostu nie umiem usiedzieć w miejscu i nic nie robić...