Η πρώτη μέρα του ταξιδιού είναι πάντα δύσκολη: πυρετώδης προετοιμασία, αναμονή στο αεροδρόμιο, απογείωση, προσγείωση αλλαγή ώρας, αλλαγή κλίματος, απορύθμιση κιρκάδιου κύκλου.
Είναι όμως και η πιο συναρπαστική: προσδοκάς να δεις νέους τόπους, (ή παλιούς αγαπημένους), να δεις άλλους ανθρώπους, άλλες συνήθειες, να μιλήσεις μια άλλη γλώσσα.
Ο ενθουσιασμός θα είναι η πυξίδα σου σήμερα (αν και γνωρίζω ταξιδιώτες που δεν ενθουσιάζονται εύκολα).
Θαυμάσιο πράγμα ο ενθουσιασμός της πρώτης μέρας! Σε συναρπάζει! Σήμερα παλιές γνώριμες φωνές πλέκονται με νέους ήχους, παλιές εικόνες ξαναζωντανεύουν με νέα χρώματα.
Παντού διαφορετικές οι όψεις των ανθρώπων, διαφορετικό το βλέμμα των κτιρίων, διαφορετικό το παιχνίδι του ήλιου και της σκιάς στους δρόμους.
Ο ενθουσιασμός του ταξιδιώτη μεστώνει.
Παιχνίδια, βλέπω, παίζουν οι ταξιδιώτες στους νέους τόπους. Αχ αυτή η τρελή διάθεση να γνωρίσεις τα πάντα, να παίξεις με όλους, να σεργιανίσεις όλους τους δρόμους, να ρουφήξεις την κάθε στιγμή.
Φρόντισε μόνο να πάρεις μαζί σου και αναμνήσεις, όχι αυτές που μπαίνουν στο άλμπουμ, ή στο συρτάρι της λησμονιάς, αλλά βιώματα που θα σε κατευθύνουν σε άλλα ταξίδια.
Τα βιώματα, οι εικόνες, οι εμπειρίες ωριμάζουν τον ταξιδιώτη. Τώρα ξέρει καλά σε ποιους τόπους θα οδηγήσει τα βήματά του, σε ποια χρώματα θα ρίξει το βλέμμα του, σε ποιους ήχους θα στήσει αυτί, σε ποιες γεύσεις θα παρασύρει τη γλώσσα του, σε ποια χέρια θα εμπιστευθεί την καρδιά του.
Όλα στη ζωή είναι κύκλος. Κάθε αρχή φέρνει το τέλος της και αυτό παρασύρει μαζί του μια νέα αρχή.
Αχ ο ταξιδιώτης της επιστροφής τι να κουβαλάει στις αποσκευές του; Τι να έχει φορτώσει στην ψυχή του; Πόσα γνώρισε στους τόπους που επισκέφθηκε! Μα και πόσα θα έχει να μοιραστεί εκεί πίσω με αυτούς που τον περιμένουν!
Γιατί άραγε το ηλιοβασίλεμα ντύθηκε την πορφύρα, γιατί η σελήνη φορά τα χρυσά της;
Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου