Quiltentoonstellingen in Bunschoten en Bussum

Afgelopen zaterdag zijn Charles en ik lekker op stap geweest. Hij had me kort ervoor verteld over een quilttentoonstelling in Bunschoten-Spakenburg. Daar zouden 100 quilts hangen, vooral gemaakt van de oude klederdrachtstofen. De tentoonstelling was die zaterdag voor het laatst en heette Van Ootje's Goet.

Het was niet moeilijk te vinden, GPS doet wonderen tegenwoordig en was ook niet duur om te bezoeken. Er hingen prachtige, mooie en leuke quilts en een enkeling waarbij zelfs ik de wenkbrauwen optrok. Ik mocht alleen de standaardzalen fotograferen, de echte topstukkenzaal niet. Helaas.

Een aantal van de quilts kende ik al van een vorig bezoek aan het Klederdracht- en Visserijmuseum in Spakenburg. Een bezoekje zeker de moeite waard. Vooral als je net als ik van die oude paarse stoffen houdt, die ze in Spakenburg verwerken in hun kleding en quilts.

Ik vond het wel jammer dat het exposeren van de quilts nogal wat te wensen overliet. Voor een prijzenkast, waardoor de kast hinderlijk aanwezig was. Voor een raam, met half gesloten lamellen erachter en dan in deze felle zon. Om te zorgen dat wij, quiltsters, ( en ze hebben wel gelijk) er niet met onze vingertjes aan zouden zitten, stonden er stoelen voor, met de ruggen naar de kijker. Dus je kon soms niet genieten van het mooie quiltwerk. En nu ik bezig ben voor Heidi, ben ik extra geinteresseerd in het quilten van samplers. En in de klassieke blokken in Samplers.

De "zenuwbol" in Spakenburgs paars en wit. Heel mooi

In de grote zaal hingen dus de topstukken. Bij binnenkomst hing mijn fototoestel nog (wel gesloten) om mijn nek en ik werd direct door een dame aangesproken of ik wel wist dat ik daar niet mocht fotograferen. ( Ik had het bij binnenkomst nagevraagd en er hing een duidelijk bordje in de deuropening) Dus toestel maar demonstratief opgeborgen. De quilts die er hingen, waren absoluut de moeite waard. Veel prachtige stoffen, veel klassieke patronen en heel soms ook een modern vrij patroon, maar toch weer met "oude" stoffen gemaakt. Er waren stukjes kant van mutsen in verwerkt, stukjes borduurwerk, leuk en mooi. Veel van dezelfde quiltster, ene Tiny. Jammer genoeg geen verdere gegevens van deze persoon.

Opeens hoorde ik en gesprek van de bewuste dame met een andere dame, die duidelijk een beginster was. "Quilts, die machinaal gemaakt zijn, zijn lelijk, zijn plat, lijken wel geplakt, leven niet. Kortom, zij zijn niet het echte werk". Zij stonden voor een quilt die ik even ervoor bewonderd had. Prachtig machinaal gepatchd, alle puntjes perfect op elkaar en heel mooi, machinaal, gequild, net naast de ditch. Mooie paarse kleuren met lichte bloemen als contrast, een klassieke Lemoynestar. Echt een hele, hele mooie quilt.

Ik meldde dat ik het niet met haar eens was. Er bestaat geen quiltpolitie en iedereen moet genieten van het maken van de quilt, hoe dan ook. Zou iemand die niet met de hand kan of wil werken, dan niet mogen quilten? Het antwoord was " Dan is het niet Gods werk." Op dat moment heb ik gezegd dat ik die discussie niet met haar aanging en ben verder gelopen om te genieten van de vele mooie quilts. Ik vind het zo jammer dat een quitster in de handen van zo iemand valt. Ik heb de beginnende mevrouw later buiten opgewacht en nog een tijdje met haar staan praten en mijn mening gegeven, dat je moet genieten van de hobby, hoe dan ook. Dat het niet uitmaakt hoe je quilt, als je je vaardigheden maar tot een mooi resultaat laat komen en dat het belangrijk is om een goede beginnerscursus te volgen. 'k Heb nog net geen visitekaartjes van het Quiltgebeuren meegenomen. (Moet misschien toch eens een stapeltje in mijn zak steken.)

De "handquilt" dame zag ik even later in een duidelijk machinaal gemaakte jurk in een machinaal gemaakte auto stappen. Ze pakte haar machinaal gemaakte telefoon om iemand te bellen.

Een tweede tentoonstelling was in de Maria- of Koepelkerk aan de Brinklaan in Bussum. Gewoon een kleine tentoonstelling van lokale quiltsters. De quilts zouden erg geinspireerd zijn op bijbelse voorstellingen, dus ik had me geharnast. Hoe bedrogen kwam ik uit. Er hingen leuke, vrolijke, mooi gepatchte en gequilte quilts. Soms klassieke patronen, soms een leuk panel gequild en afgewerkt, soms heel modern. Veel batiks, een favoriet van mij. Leuke quilts, mooie kerk, kortom gelukkig zag ik deze tentoonstelling na die Bunschoter dame, dit maakte mijn middag weer goed.

Later die middag zijn we nog lekker door gegaan naar vrienden in Huizen. Een wandelingetje in de felle zon over een orchiedeeenveldje in de buurt leverde weer wat leuke foto's op.
Het was een warme, maar leuke zaterdag.

http://www.mijnalbum.nl/Album=YQNSXCZ8