Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ζώα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ζώα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου 2017
Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017
Αυτή είναι η δουλειά του ανθρώπου... να τα φροντίζει...
Κουράστηκε το καημένο....
Αυτή είναι η δουλειά του ανθρώπου... να τα φροντίζει...
Σώζοντας μία Αμερικανική έλαφο... (Moose... )
Lamprini T.
https://www.facebook.com/WeatherNation/videos/10155043517899874/?hc_ref=NEWSFEED
Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2016
το σώσαμε το ζωντανό!
το σώσαμε το ζωντανό!
He saved this turtle...
ΠΗΓΗ!!! https://www.facebook.com/Animalanimal2015/videos/696808507151069/?hc_ref=NEWSFEED
Lamprini T.
Παρασκευή 8 Απριλίου 2016
ΖΩΟΦΙΛΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ
ΣΚΑI 'ΤΩΡΑ' 8/1/16 - ΖΩΟΦΙΛΙΚΟΣ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟ...
Δημοσιεύτηκε από ΖΩΟΦΙΛΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ στις Σάββατο, 9 Ιανουαρίου 2016
Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015
«Πονηρή Αλεπουδίτσα» στην Εθνική Λυρική Σκηνή
ΠΗΓΗ!! http://www.athensvoice.gr/article/culture/theater/%CE%B8%CE%B5%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF/%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%8D-%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BB%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%AD%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82
RE
Ένας κόκορας ...
ένας ασβός που εκδιώκεται, ένας σκύλος με φαντασιώσεις, κότες που εξεγείρονται και διεκδικούν τα δικαιώματά τους, πουλιά που κουτσομπολεύουν, ο δασοφύλακας, ο δάσκαλος, ο παπάς και η επιθυμία τους γιατη γυναίκα… του άλλου , η πανταχού παρούσα αλλά αόρατη Τέρυνκα –το αντικείμενο το πόθου τους-και πάνω απ’ όλα η γοητευτική Αλεπουδίτσα «με τα κοφτερά αυτιά», που ανακαλύπτει τον κόσμο και τους ανθρώπους, παγιδεύεται από αυτούς, διεκδικεί και κερδίζει την ελευθερία της, φλερτάρει με την Αρσενική Αλεπού, κάνει παιδιά μαζί του και πεθαίνει για να γίνει ένα… μανσόν. «Κάτι χαρούμενο με λυπημένο τέλος» όπως έλεγε ο Γιάνατσεκ…
Η «παιδική» όπερα του Λέος Γιάνατσεκ,ανέβηκε στις 28 Μαρτίου, για πρώτη φορά,στο θέατρο «Ολύμπια». Η ΕΛΣ μας επεφύλασσε μια ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη παρουσιάζοντας το αριστουργηματικό έργο του Τσέχου συνθέτη, σε μια ιστορική παραγωγή , μια συνεργασία της Εθνικής Όπερας της Ουαλίας με την Εθνική Όπερα της Σκοτίας.
Χάρη στην ευφυέστατη σκηνοθεσία του Ντέιβιντ Πάουντνι , τα τρισδιάστατα σκηνικά και τα έξοχα κοστούμια της Μαρία Μπγαίρνσον, τη χορογραφία του Στιούαρτ Χοπς και τους ονειρικούς φωτισμούς του Νικ Τσέλτον,αποκαλύφθηκε μπροστά στα μάτια μας ένα πανόραμα της φύσης, γεμάτο χρώματα που ακολουθούν την εναλλαγή των εποχών, με αγρίμια, πουλιά, ζωύφια και έντομα του δάσους,καθένα με τη δική του ξεχωριστή προσωπικότητα, για να μπει στο πλάνο, λίγο αργότερα , σε δεύτερο επίπεδο, ο άλλος κόσμος, των ασήμαντων ανθρώπων και των οικόσιτων ζώων τους, τον Λαπάκ τον σκύλο, τη Χόχολκα την κότα, τον Κόκορα...
Αν όλα αυτά συνεχίζουν να σας θυμίζουν παιδικό νατουραλιστικό παραμύθι, κάνετε λάθος. Η «Πονηρή Αλεπουδίτσα» είναι μια όπερα κατά βάθος μελαγχολική, μια ελεγειακή νοσταλγία, όπως λέει ο Μίλαν Κούντερα, για το χρόνο που φεύγει, τα γηρατειά, τη ζωή και το θάνατο-κοινή μοίρα για ανθρώπους και ζώα. Οι χαρακτήρες της, προσωποποιημένα ζώα και άνθρωποι , έχουνσυχνά αμοραλιστικές συμπεριφορές, είναι αδίστακτοι, μέσα από τα λόγια τους περνούν υπονοούμενα για τη σεξουαλικότητα, αλλά καισατιρίζουν απολαυστικά την ερωτική ανικανότητα των ανδρών και το φόβο τους απέναντι στη γυναικεία χειραφέτηση … Τίποτα όμως δεν θα ήταν ξεκάθαρο αν δεν φρόντιζε ο Λέος Γιάνατσεκ να τονίσει με ανεξάντλητη μουσική και ενορχηστρική ευρηματικότητα, αυτόν τον μοναδικό, γεμάτο αντιθέσεις, συναισθήματα, σιωπές, ποίηση και μαγεία κόσμο…
Τα μέλη της Ορχήστρας της Λυρικής, με την καθοδήγηση του Τσέχου αρχιμουσικού Γιάροσλαφ Κύζλινκ ,κατόρθωσαν , τόσο σαν σύνολο όσο και σαν σολίστ- όργανα όπως το αγγλικό κόρνο, το φαγκότο, ή η άρπα έχουν ξεχωριστό ρόλο- να αποδώσουν με λεπτότητα, ευαισθησία, διαύγεια και μελωδικότητα, το άλλοτε ονειρικό και λυρικό κι άλλοτε ορμητικό ηχόχρωμα της φύσης.
Η «Πονηρή Αλεπουδίτσα»ευτύχησε όμως και στη διανομή. Όλοι οι συντελεστές , στους πρωταγωνιστικούς αλλά και τους δευτερεύοντες ρόλους της πολυπρόσωπης αυτής όπερας, ως τα μέλη της Χορωδίας και της Παιδικής Χορωδίας της ΕΛΣ –απολαυστικές κότες και χαριτωμένα αλεπουδάκια- έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, τραγουδώντας μάλιστα σε μια δύσκολη, άγνωστη γλώσσα. Η υψίφωνος Μίνα Πολυχρόνου μας χάρισε μια γοητευτική, σέξι, πονηρή αλεπουδίτσα, με ανάλαφρη κίνηση και κρυστάλλινη, αβίαστη φωνή. Δίπλα της η Έλενα Κελεσίδη, έφτιαξε έναν αφάνταστα αστείο, ερωτιάρη Αλεπούδο. Εξαιρετικός,τόσο ερμηνευτικά όσο και υποκριτικά, ο Καναδός Ράνταλ Τζέικομπς στο ρόλο του Δασοφύλακα. Τέλος, η παράσταση οφείλει πολλά στους σπουδαστές της Ανωτάτης Σχολής Χορού της Λυρικής, που έδωσαν ζωή με την πλαστικότητα της κίνησής τους σε λιβελούλες, πουλιά, σκιουράκια, μύγες ,λαγούς και σκαντζόχοιρους…
Συμπέρασμα: Δεν χρειάζεστε καν άλλοθι –ανιψάκι, βαφτιστήρι κλπ.-για να απολαύσετε αυτό το μικρό αριστούργημα της λυρικής τέχνης. Ένα γοητευτικό παραμύθι , σε μια άρτια παραγωγή που ελπίζουμε να επιστρέψει σύντομα στη σκηνή της Λυρικής για να τη χαρούν ακόμα περισσότεροι, μικροί και μεγάλοι.
Lamprini T.
Lamprini T.
Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015
Φίλοι... σαν αδελφοί!
ΠΗΓΗ!! https://www.facebook.com/video.php?v=683916778409667
Βοήθεια από φίλους...
Xελώνες... και η δύναμη της φιλίας...
Κλικ στον σύνδεσμο!
Lamprini T.
Τρίτη 7 Ιουλίου 2015
Άνθρωποι που βοηθούν ζώα...
https://www.facebook.com/video.php?v=686577521476926
Αν θες... βρίσκεις τρόπο...
Lamprini T.
Παρασκευή 1 Μαΐου 2015
Έβαλαν... ρόδες σε ανάπηρη χελώνα για να ξαναπερπατήσει!
ΠΗΓΗ!!! http://filotimo2015.blogspot.gr/2015/04/photos-video.html
Έβαλαν... ρόδες σε ανάπηρη χελώνα για να ξαναπερπατήσει! (Photos & Video)
Έναν πρωτότυπο και συγκινητικό τρόπο να βοηθήσεί μια ανάπηρη χελώνα βρήκε μια οικογένεια στην Ουαλία. Χρειάστηκε αγάπη, φαντασία και ένας... μηχανολόγος μηχανικός.
Όταν αρουραίοι έφαγαν τα μπροστινά πόδια της "κυρίας T", όπως ονομάζεται το ηλικίας 90 ετών ερπετό, οι ιδιοκτήτες του φοβήθηκαν για το χειρότερο.
Ωστόσο, τη λύση έδωσε ο μηχανικός - μηχανολόγος της οικογένειας Ryder που έχει υιοθετήσει το ερπετό τα τελευταία 50 και πλέον χρόνια.
Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο προσάρμοσε στο καβούκι της χελώνας... ρόδες από ένα αεροπλάνο - μινιατούρα, το οποίο της έδωσε τη δυνατότητα να κινείται κανονικά και μάλιστα δύο φορές πιο γρήγορα!
Η κυρία T είναι ακόμη μικρή σε ηλικία για χελώνα. Μπορεί να ζήσει για πολλά χρόνια ακόμη και το μόνο που χρειάζεται είναι μια αλλαγή στα… λάστιχα κάθε τόσο!
Οι επιθέσεις σε χελώνες από τρωκτικά δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο. Η γηραιότερη χελώνα της Βρετανίας, ο Thomas, πέθανε το 2013 μετά από δάγκωμα αρουραίου.
Βίντεο:
Tortoise, 90, gets wheels for legs after rat attack
..............................................
Εκπληκτικό!!! και τι καλοί άνθρωποι!!! Ναναι καλά!!!
Lamprini T.
Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015
Πάμε βόλτα!!
Όποιος θέλει να πάει βόλτα, είναι πολύ εύκολο!!! Υπάρχει ένας όμορφος τρόπος, αλλά όχι τόσο γρήγορος!!!! Όμως, δεν έχει σημασία ο τρόπος. Η φαντασία είναι που μετράει, κι ο κύριος της φώτο... έχει πολύ!!!
Βόλτα... με το άλογο...
Lamprini
Τρίτη 3 Μαρτίου 2015
O πιστός σκύλος... άλλο πράγμα!
ΠΗΓΗ: http://www.athensmagazine.gr/portal/bestofathens/articles/168669
ΣΠΑΡΑΚΤΙΚΟ:Αυτός ο σκύλος πηγαίνει κάθε μέρα στην εκκλησία! Ο λόγος θα σας ραγίσει την καρδιά
02 Μαρτίου 2015
Ένας γερμανικός ποιμενικός ονόματι Τόμι πηγαίνει στη λειτουργία… σχεδόν κάθε μέρα και κάθεται υπομονετικά μπροστά στο ιερό.
Ο δωδεκάχρονος σκύλος πηγαίνει
εκεί από αγάπη. Περιμένει την ιδιοκτήτριά του. Μια ιστορία που θα
λυγίσει και την πιο σκληρή καρδιά!
Ο λόγος που ο Τόμι πηγαίνει κάθε
μέρα στη λειτουργία στη συγκεκριμένη εκκλησία είναι επειδή εκεί είδε
τελευταία φορά την αφεντικίνα του.
Η κηδεία της έγινε σε αυτή την εκκλησία.
Τώρα, την περιμένει υπομονετικά να γυρίσει. Κουλουριάζεται μπροστά στο ιερό και περιμένει τη Μαρία.
Ο Τόμι πηγαίνει εκεί κάθε μέρα και παρακολουθεί με καρτερία όλες τις λειτουργίες, κρατώντας σιωπηρά σκοπιά και περιμένοντάς τη.
Η αφοσίωση και η αγάπη των σκύλων κάποιες φορές σαν κι αυτή συγκλονίζουν. Το θέαμα του Τόμι που θρηνεί ακόμη κάθε μέρα είναι σπαρακτικό.
Η αφοσίωση και η αγάπη των σκύλων κάποιες φορές σαν κι αυτή συγκλονίζουν. Το θέαμα του Τόμι που θρηνεί ακόμη κάθε μέρα είναι σπαρακτικό.
Lamprini
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
