όπου η λειτουργία γίνεται με τη συντροφιά των φιδιών.
Το άρθρο μου αυτό θα είχε την σωστή θέση να αναρτηθεί μέσα στον Αύγουστο όπου συμβαίνει να είναι και το πανηγύρι. Όμως λόγω της απουσίας πολλών φίλων σε καλοκαιρινές διακοπές θεώρησα καλό να παραβλέψω και να το αναρτήσω σήμερα.
Εκατοντάδες τα ονόματα με τα οποία οι Έλληνες συνοδεύουν την παρουσία της Παναγιάς και ακόμη πιό πολλές οι εκκλησιές, που είναι αφιερωμένες στο όνομά της. Διάσπαρτες σε όλη την Ελλάδα συγκεντρώνουν τους πιστούς την ημέρα της γιορτής της.
Η 15η Αυγούστου έχει μιά εξέχουσα θέση στο ορθόδοξο ημερολόγιο. Είναι η μέρα της Κοίμησης της Θεοτόκου και εθνική γιορτή για την επέτειο του τορπιλισμού της «Έλλης»
Σ’ όλη την Ελλάδα οι πιστοί μαζεύονται στις εκκλησιές, τις αφιερωμένες στην Παναγία.
Στην Κεφαλονιά, στο χωριό Μαρκόπουλο υπάρχει η εκκλησιά της Παναγίας της Λαγκουβάρδας, η οποία είναι γνωστή σαν «η Παναγιά η Φιδού» για το πλήθος των ακίνδυνων φιδιών που βρίσκονται μέσα στο χώρο της κατά την διάρκεια των εορτών.
Μια τέτοια μέρα πριν διακόσια πενήντα χρόνια, οι κάτοικοι του Μαρκόπουλου, ενός χωριου στη Νότιανατολική πλευρά της Κεφαλονιάς, μαζεύτηκαν για να γιορτάσουν την Κοίμηση της Παναγιάς στη νεόκτιστη εκκλησιά τους. Όμως οι πιστοί που είχαν συγκεντρωθεί εκεί, έμειναν έκπληκτοι βλέποντας να εμφανίζονται φίδια στο καμπαναριό. Σκέφτηκαν τότε ότι ήσαν τα φίδια που προστάτεψαν τη Μονή από τους πειρατές, όπως λέει ο θρύλος.. Τα περιμάζεψαν και τα πήγαν μέσα στην εκκλησία. Τα φίδια πήγαν κατ’ ευθείαν στην εικόνα της Παναγίας, μέσα στην εκκλησιά και σύρθηκαν πάνω στην εικόνα. Έκπληκτοι οι παρευρισκόμενοι είδαν πάνω στα κεφάλια των φιδιών ένα λευκό σταυρό. Παρατηρώντας προσεχτικά είδαν το ίδιο σημάδι και στη γλώσσα. Και η ταραχή τους έγινε χαρά όταν βεβαιώθηκαν ότι τα φίδια δεν είχαν πρόθεση να βλάψουν. Ο ιερέας καθησύχασε τους πιστούς κι’ αποφάσισε να συνεχίσει τη λειτουργία.
Όταν άνοιξε ένα μεγάλο χρυσό ευαγγέλιο για να διαβάσει το παραδοσιακό απόσπασμα της γιορτής, δυό φίδια κατέβηκαν από την εικόνα, ανέβηκαν στο αναλόγιο και έμειναν στις ανοικτές σελίδες του Ευαγγελίου. Δεν εμπόδισαν τη Θεία λειτουργία και ο ιερέας συνέχισε να διαβάζει το Ευαγγέλιο.
Όταν η ανάγνωση τελείωσε τα φίδια γύρισαν στην εικόνα και έμειναν με τα άλλα φίδια ώσπου τελείωσε ο εορτασμός. Μετά τον εορτασμό τα φίδια αποσύρθηκαν στο καμπαναριό και εξαφανίστηκαν, Ο λόγος που πάντα αποσύρονται στο καμπαναριό, σύμφωνα με τον θρύλο, είναι ότι εκεί είχανε κρυφτεί οι μοναχές για να γλυτώσουν από τους πειρατές και μεταμορφώθηκαν σε φίδια. Από τότε ο θρύλος αυτός και η πεποίθηση ότι πρόκειται για θαύμα εντείνονται με την πάροδο του χρόνου.
Το παληό καμπαναριό βρίσκεται ακριβώς πίσω από τον πέτρινο φράχτη της εκκλησιάς. Εκεί, στα χαλάσματα του παλιού καμπαναριού κάθε χρόνο, την ημέρα της γιορτής εμφανίζονται τα φίδια. Άλλοτε πιό πολλά άλλοτε πιό λίγα όμως κάθε χρόνο θα κάμουν την εμφάνησή τους. Οι ντόπιοι αλλά και οι επισκέπτες τα αγαπούν πάρα πολύ και τους έχουν δώσει το όνομα «Τα φίδια της Παναγίας» γιατί ζουν στο χώρο της εκκλησίας και μόνο εκεί εμφανίζονται. Αυτό το γεγονός, όπως λένε οι κάτοικοι της περιοχής, εκανε γνωστό το χωριό τους, το Μαρκόπουλο, αφού το θαύμα έχει γίνει γνωστό σε όλο τον κόσμο. Μάλιστα τελευταία και η αμερικανική τηλεόραση είχε ένα αφιέρωμα στα «φιδάκια της Παναγιάς» Κάθε χρόνο χιλιάδες κόσμου επισκέπτονται τη Μονή. Πολλοί διανυκτερεύουν στον αυλόγυρο ώστε να δούνε πρώτοι το πρωί το φαινόμενο με τα φίδια και να μπορέσουν πρώτοι να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας. 
Στις 6 Αυγούστου ημέρα της γιορτής της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και μετά το τέλος του εσπερινού γύρω στις 10 η ώρα, οι πιστοί βγαίνουν και αρχίζουν να ψάχνουν πάνω στα χαλάσματα του παλιού καμπαναριού για τα φίδια μέσα στη νύχτα. Πολλές φορές ψάχνουν μέχρι τις πρωινές ώρες. Πιστεύουν πως όποιος έρχεται με πίστη να προσκυνήσει στη Μονή θα τα βρει τα φίδια. Όποιος τα βρει έχει καλή τύχη αυτός και η οικογένειά του. Όταν βρεθούν τα φίδια συνοδεύονται μέσα στο ναό. 
Τα φίδια αυτά θεωρούνται ιερά και απολαμβάνουν της προστασίας όχι μόνο των ντόπιων αλλά και όλων των επισκεπτών. Υπάρχουν πολλές χαρακτηριστικές ιστορίες για όσους θέλησαν να βλάψουν τα φίδια.
Αναφορικά με την εκκλησιά αυτή στο Μαρκόπουλο είναι χαρακτηριστικά τα όσα αναφέρει ο καθηγητής Δημ. Λουκάτος στο βιβλίο του «Κεφαλλονίτικη Λατρεία 1946» όπου αφιερώνει ιδιαίτερο κεφάλαιο με τίτλο «Τα φίδια στο Μαρκόπουλο» Γράφει σχετικά «Μέσα στην εκκλησιά τις ώρες της ακολουθίας του πανηγυριού, σ’ όλες τις γωνιές, στα έπιπλα και τα στασίδια, περπατάνε τα φίδια. Ζωντανά τα φίδια, είκοσι και πολλές φορές τριάντα ανεβαίνουνε στο τέμπλο, στο θρόνο, στους ανθρώπους, με όλη τους την άνεση, ξεθαρρεμένα, ακίνδυνα, υποταχτικά»
Άξιο προσοχής είναι ότι, όπως αναφέρει ο καθηγητής Λουκάτος ,... «το 1924 με την αλλαγή του ημερολογίου ο κόσμος περίμενε να κανονίσει τη θέση του από τα φίδια. Εκείνα βγήκαν με τις νέες ημερομηνίες κι’ έτσι δεν έμεινε κανένας παλαιοημερολογίτης στην περιοχή»
Σύμφωνα με τον θρύλο τα φίδια αυτά δεν είναι τίποτε άλλο από τις μοναχές που μεταμορφώθηκαν σε φίδια για να γλυτώσουν την επίθεση των Σαρακηνών πειρατών στη Μονή.
Η εκκλησιά της Παναγιάς στα Αγρίνια
Τελευταία όμως και στην εκκλησιά του γειτονικού χωριού Αργίνια έχουν παρουσιαστεί παρόμοια φίδια και μεταξύ των δύο χωριών υπάρχουν κάποιες αντιπαραθέσεις προκειμένου να τραβήξουν τους πιστούς.
Παρ’ όλα αυτά η μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης, η γιορτή της Παναγιάς σε όλη την Ελλάδα είναι μια μεγάλη ημέρα για την ορθοδοξία, αλλά και χαρακτηριστική του φαινομένου των φιδιών για το νησί της Κεφαλονιάς.
