Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Management. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Management. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

«Ανέκδοτες ιστορίες για μάνατζερ και συμβούλους επιχειρήσεων»


Ιστορία Α΄

Ένας πολύ πετυχημένος μάνατζερ Ένας καλοντυμένος κύριος 40 με 45 ετών κάνει βόλτα με το προσωπικό του αερόστατο. Έπειτα από μία δίωρη περιήγηση στον ελληνικό ουρανό διαπιστώνει ότι έχει χάσει τον προσανατολισμό του. Ύστερα από απέλπιδες προσπάθειες να βρει τον δρόμο του αποφασίζει να προσεγγίσει το έδαφος και να ρωτήσει έναν περαστικό. Αφού είναι σε ένα ικανοποιητικό ύψος ώστε να ακούγεται, του λέει:

- Καλημέρα σας. Έχω ένα πρόβλημα και παρακαλώ να με βοηθήσετε. Ξεκίνησα να κάνω μια βόλτα με το αερόστατό μου αλλά διαπίστωσα ότι έχω χαθεί. Προσπάθησα να προσανατολιστώ αλλά μάταια. Μήπως θα μπορούσατε να μου πείτε πού βρίσκομαι;

Ο ευγενικός κύριος που έτυχε να περνάει εκείνη τη στιγμή, κοιτάει το αερόστατο, κάνει κάποιους γρήγορους υπολογισμούς στο μυαλό του και του απαντά:

- Βεβαίως, κύριε. Βρίσκεστε στο νότιο άκρο των Βαλκανίων σε ύψος 4 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, γεωγραφικό πλάτος 39ο 00 και γεωγραφικό μήκος 22ο 00.

Ο καλοντυμένος κύριος τον κοιτάει με απορία και απογοήτευση συνάμα. Ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα αμηχανίας λέει:

- Εάν δεν γίνομαι αδιάκριτος, να σας ρωτήσω κάτι ακόμα; Μήπως είστε πληροφορικάριος - προγραμματιστής;

- Ακριβώς! του απαντά με έκπληξη ο περαστικός. Πώς το καταλάβατε;

- Είναι πολύ απλό. Κατ' αρχάς, η απάντηση που μου δώσατε τεχνικώς μπορεί να είναι σωστή, πλην όμως πολύ εξειδικευμένη και καθόλου πρακτική. Συγγνώμη, αλλά εμένα προσωπικά δεν με βοηθήσατε καθόλου.

Ο περαστικός χωρίς δισταγμό τού λέει:

- Να σας ρωτήσω και εγώ κάτι με τη σειρά μου;

- Βεβαίως.

- Μήπως είσαστε manager;

Ο κύριος από το αερόστατο, με βλέμμα μεγάλης απορίας, κουνά συγκαταβατικά το κεφάλι του και ρωτάει με τη σειρά του:

- Μα καλά, πώς το καταλάβατε;

- Είναι πολύ απλό, του απαντά ο πληροφορικάριος: Κατ' αρχάς βρισκόσαστε στο ύψος αυτό χάρη σε μια μεγάλη φούσκα! Δεν ξέρετε πού είσαστε, ούτε πού πάτε। Δημιουργείτε προβλήματα και βάζετε τους «από κάτω σας» να τα λύσουν. Σας δίνουν λύσεις στα προβλήματα που εσείς δημιουργείτε, αλλά δεν ξέρετε ούτε και μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε. Επιπλέον, κατά έναν περίεργο και μοναδικό τρόπο τώρα το δικό σας πρόβλημα το κάνατε δικό μου.



Ιστορία Β΄

Ένας ακριβοπληρωμένος σύμβουλος επιχειρήσεων Ένας βοσκός με τα πρόβατά του σε μια απόμερη τοποθεσία βλέπει από μακριά να πλησιάζει μια αστραφτερή BMW. Ο οδηγός, ένας νεαρός ντυμένος με κουστούμι Versace, παπούτσια Gucci, γυαλιά ηλίου Ray Ban και Yves Saint Laurent γραβάτα, σταματάει, κατεβάζει το παράθυρο και του λέει:

- Αν σου πω ακριβώς πόσα πρόβατα έχεις στο κοπάδι σου, θα μου δώσεις ένα;

Ο βοσκός κοιτάει τον γιάπη νεαρό και του απαντά ήρεμα:

- Ναι, γιατί όχι;

Αμέσως λοιπόν ο γιάπης κατεβαίνει από το αυτοκίνητο μαζί με ένα
laptop Dell, το οποίο συνδέει με ένα κινητό Motorola με παγκόσμια σύνδεση. Αφού συνδέεται με το Internet, πηγαίνει σε μια σελίδα της NASA και επιλέγει ένα σύστημα δορυφορικού προσδιορισμού τοποθεσίας GPS, το οποίο υπολογίζει την ακριβή θέση και στέλνει τα στοιχεία αυτά σε έναν άλλο δορυφόρο, ο οποίος σκανάρει την περιοχή και βγάζει μια φωτογραφία. Αφού επεξεργάζεται τη φωτογραφία, στέλνει την εικόνα σε ένα εργαστήριο ερευνών και έπειτα από μερικά δευτερόλεπτα λαμβάνει στο Palm Pilot του ένα e-mail που επιβεβαιώνει ότι η φωτογραφία έχει αναλυθεί και τα στοιχεία έχουν καταχωρηθεί σε μία βάση δεδομένων. Μέσω μιας σύνδεσης ODBC εισχωρεί σε μια MS-SQL database και καταχωρεί όλα τα στοιχεία σε ένα φύλο Excel, το οποίο και στέλνει μέσω e-mail στο Blackberry του. Μετά εκτυπώνει μια έκθεση 150 σελίδων με έγχρωμες φωτογραφίες από τον καινούριο του HP εκτυπωτή και λέει στον βοσκό:

- Έχεις ακριβώς 1.586 πρόβατα!

- Σωστά, απαντά ο βοσκός. Λοιπόν, μπορείς να πάρεις όποιο πρόβατο θέλεις - και κοιτάει τον νεαρό καθώς διαλέγει το ζώο και το μεταφέρει στο πορτ-μπαγκάζ. Μετά λέει στον νεαρό:

- Αν βρω ακριβώς τι δουλειά κάνεις, θα μου επιστρέψεις το πρόβατο;

Ο γιάπης το σκέφτεται και μετά απαντάει:

- ΟΚ, γιατί όχι;

- Είσαι σύμβουλος επιχειρήσεων, λέει ο βοσκός.

- Απίστευτο, αναφωνεί αποσβολωμένος ο νεαρός, έτσι είναι! Μα πώς το μάντεψες;

- Δεν είναι και τόσο δύσκολο, λέει ο βοσκός. Ήρθες από το πουθενά. Χωρίς να σ' το ζητήσει κανείς. Θέλεις να βρεις για εμένα μια απάντηση που ήδη γνωρίζω. Σε μια ερώτηση που δεν σε ρώτησε κανείς. Και θες να πληρωθείς γι'αυτό. Και το καλύτερο: Δεν έχεις ιδέα από πρόβατα! Τώρα θα μου δώσεις πίσω τον σκύλο μου;!...


Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Τέσσερεις διδακτικές ιστορίες…


A!

Ο αγώνας

Ήταν κάποτε μία ελληνική ομάδα κωπηλασίας. Η Ελλάδα και η Ιαπωνία συμφώνησαν να κάνουν έναν ετήσιο αγώνα κωπηλασίας. Σε κάθε ομάδα θα συμμετείχαν 8 άτομα. Και οι δύο ομάδες δούλεψαν σκληρά για να είναι σε φόρμα. Την ημέρα του αγώνα και οι δύο ομάδες ήταν σε παρόμοια φυσική κατάσταση. Παρ' όλα αυτά, οι Γιαπωνέζοι νίκησαν με 1 χιλιόμετρο διαφορά. Η διάθεση της Ελληνικής ομάδας είχε πιάσει πάτο. Η διοίκηση αποφάσισε ότι έπρεπε πάσει θυσία να κερδίσουν την επόμενη χρονιά. Έτσι, προσέλαβαν μία ομάδα αναλυτών για να παρακολουθήσουν κατάσταση και να προτείνουν μία κατάλληλη λύση. Μετά από μακροχρόνιες αναλύσεις και έρευνες, οι αναλυτές δήλωσαν ότι η Γιαπωνέζικη ομάδα είχε επτά κωπηλάτες κι έναν μόνο καπετάνιο. Φυσικά, η Ελληνική ομάδα είχε επτά καπετάνιους κι έναν μόνο κωπηλάτη. Έχοντας ένα τόσο σημαντικό πρόβλημα, η διοίκηση έδειξε εκπληκτική σοφία: Προσέλαβαν την ομάδα των συμβούλων για να αναδιοργανώσουν την Ελληνική ομάδα. Μετά από αρκετούς μήνες, οι σύμβουλοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπήρχαν πάρα πολλοί καπετάνιοι κι ελάχιστοι κωπηλάτες σην Ελληνική ομάδα. Πρότειναν μία λύση γι' αυτό το πρόβλημα: Η σύσταση της Ελληνικής ομάδας έπρεπε ν' αλλάξει! Έτσι, από σήμερα, θα υπήρχαν τέσσερις καπετάνιοι στη βάρκα, οι οποίοι θα έδιναν εντολές σε δύο προϊσταμένους, σε έναν τμηματάρχη και σε έναν κωπηλάτη. Πέρα απ' αυτό, οι σύμβουλοι πρότειναν να βελτιωθεί το περιβάλλον εργασίας του κωπηλάτη και να υπάρχει ανταγωνισμός. Την επόμενη χρονιά, οι Γιαπωνέζοι κέρδισαν με 2 χιλιόμετρα διαφορά. Η Ελληνική ομάδα αμέσως απέλυσε τον κωπηλάτη από την ομάδα λόγω της μη ικανοποιητικής απόδοσής του. Μα στην διοίκηση δόθηκε μεγάλο χρηματικό ποσό ως επιβράβευση για την μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλλε η ομάδα κατά τη διάρκεια των προπονήσεων. Η ομάδα συμβούλων αμέσως ετοίμασε και δεύτερη ανάλυση, η οποία έδειχνε πως τα κίνητρα υπήρχαν, η διάθεση υπήρχε, μα το μέσο έπρεπε ν' αλλάξει. Αυτή τη στιγμή η Ελληνική ομάδα σχεδιάζει νέα βάρκα.


Β!

Χρηματιστήριο (1)

Μια φορά και έναν καιρό σ´ ένα χωριό, ένας άντρας, ο Χάρης, ανακοίνωσε στους χωρικούς ότι θα αγόραζε μαϊμούδες προς 10 δολάρια τη μία. Ξέροντας οι χωρικοί ότι υπήρχαν πολλές μαϊμούδες γύρω στο δάσος πήγαν και τις έπιασαν. Ο Χάρης αγόρασε χιλιάδες προς 10 δολάρια τη μία όπως είπε. Το εμπόρευμα όμως λιγόστευε και οι χωρικοί σταμάτησαν να κυνηγάνε μαϊμούδες.

Ο Χάρης ξαναανακοινώνει ότι θα αγόραζε μαϊμούδες για 20 δολάρια τη μία. Οι χωρικοί έτρεξαν και έπιασαν και άλλες μαϊμούδες. Σύντομα όμως οι μαϊμούδες λιγόστεψαν κι άλλο, οι χωρικοί επέστρεψαν στα κτήματά τους.

Ο Χάρης ανακοινώνει πάλι ότι επειδή δεν υπάρχουν πλέον πολλές μαϊμούδες θα αγόραζε τη μία προς 25 δολάρια. Οι χωρικοί πιάνουν και τις λίγες που έμειναν.

Ο Χάρης τούς λέει καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχουν πλέον παρά ελάχιστες μαϊμούδες γι' αυτό και εγώ θα σας δώσω 50 δολάρια τη μία. Αλλά επειδή πρέπει να φύγω για την πόλη για δουλειές θα αναλάβει την αγοροπωλησία ο βοηθός μου.

Ο βοηθός φωνάζει τους χωρικούς και τους λέει. Κοιτάξτε τι έκανε ο Χάρης. Γέμισε ένα στάβλο γεμάτο με μαϊμούδες, θα σας τις πουλήσω εγώ για 35 δολάρια τη μία και όταν γυρίσει ο Χάρης τού τις πουλάτε εσείς για 50 δολάρια τη μία.

Οι χωρικοί στριμώχτηκαν μάζεψαν όλες τις οικονομίες τους και αγόρασαν όλες τις μαϊμούδες.

Δεν ξαναείδαν ούτε τον βοηθό ούτε τον Χάρη.

Καλώς ήρθατε στη Wall Street.


Γ!

Χρηματιστήριο (2)

Ο Billy πήγε στο Τέξας και αγόρασε από ένα αγρότη ένα γάιδαρο έναντι του ποσού των 100 δολλαρίων. Ο αγρότης συμφώνησε να του τον παραδώσει την επόμενη μέρα.

Την επόμενη μέρα ο αγρότης του είπε: “Συγνώμη αλλά έχω άσχημα νέα, ο γάιδαρος ψόφησε”.

Billy: “Τότε δώσε μου τα λεφτά μου πίσω”.

Aγρότης: “Δεν μπορώ να το κάνω γιατί τα έχω ήδη ξοδέψει”.

Billy: “Εντάξει, τότε δώσε μου τον νεκρό γάιδαρο”.

Αγρότης: “Τι θα τον κάνεις;”

Billy: “Θα τον βγάλω σε λοτταρία”.

Αγρότης: “Αποκλείεται να βγάλεις σε λοταρία τον ψόφιο γάιδαρο”.

Billy: “Φυσικά και μπορώ, απλά δεν θα πω σε κανένα ότι είναι ψόφιος”.

Ένα μήνα αργότερα ο αγρότης βρέθηκε ξανά με τον Billy και τον ρώτησε: “Τι έγινε με τον ψόφιο γάιδαρο;”

Billy: “Τον έβγαλα σε λοταρία. Πούλησα 500 εισιτήρια προς δύο δολάρια το ένα και έτσι εισέπραξα 1.000 δολλάρια!”

Aγρότης: “Καλά, κανένας δεν παραπονέθηκε;”

Billy: “Μόνο ο τύπος που τον κέρδισε, και για να μην φωνάζει του έδωσα πίσω τα δύο του δολάρια”.

Ο Billy τώρα εργάζεται για την Goldman Sachs.


Δ!

Επιτυχία και Ζωή

Σε ένα νησί του Αιγαίου ένας Αμερικάνος κάθεται το παραλιακό καφενείο πίνοντας ούζο. Σε λίγο καταφθάνει μια ψαρόβαρκα. Από μέσα βγαίνει ένας ψαράς κρατώντας τρία ωραία ψάρια.

- Ωραία ψάρια, λέει ο Αμερικάνος, τι θα τα κάνεις;

- Το ένα θα το πάρω στην οικογένειά μου και τα άλλα δύο τα πουλάω.

- Πόση ώρα σου πήρε να τα ψαρέψεις;

- Δύο ώρες , απαντά ο ψαράς.

- Γιατί δεν ψαρεύεις περισσότερες ώρες για να βγάλεις περισσότερα ψάρια; Τι κάνεις τον υπόλοιπο καιρό;

- Ξυπνάω κατά τις 9 το πρωί και παίρνω το πρωινό μου μαζί με τα παιδιά και τη γυναίκα μου. Παίζουμε λιγάκι και μετά ξεκινάω για ψάρεμα. Πιάνω τρία ψάρια και γυρνάω. Ψήνουμε το ψάρι, καθόμαστε όλοι στο τραπέζι και συζητάμε και γελάμε. Μετά ρίχνω έναν υπνάκο μέχρι το απόγευμα. Παίζω με τα παιδιά μου και μετά κατεβαίνω στο καφενείο να βρω την παρέα μου. Πίνουμε κανένα ουζάκι, φιλοσοφούμε, καλαμπουρίζουμε, τσιμπάμε κανένα μεζέ και μετά πιάνουμε την κιθάρα μέχρι το βραδάκι, οπότε γυρνάμε στο σπίτι.

- Έχεις σκεφτεί ότι αν δούλευες έξη ή οκτώ ώρες θα έπιανες 9 ψάρια , θα κρατούσες το ένα , θα πουλούσες τα 8 και θα έβγαζες περισσότερα χρήματα;

- Και μετά; του λέει ο ψαράς;

- Μετά θα προσλάμβανες άλλον έναν ψαρά, θα αγόραζες και δεύτερη βάρκα και θα έπιανες 18 ψάρια.

- Και μετά;

- Μετά θα αγόραζες σιγά-σιγά και άλλες βάρκες, έως ότου θα είχες έναν μικρό στόλο. Θα έπιανες του κόσμου τα ψάρια, θα μπορούσες να εμπορευτείς μόνος σου τα ψάρια, χωρίς τον ενδιάμεσο ψαρέμπορα που χωρίς αμφιβολία θα σε κλέβει.

- Και μετά; ρωτάει ο ψαράς

- Μετά θα μάζευες και από τα γύρω νησιά τα ψάρια και θα έφτιαχνες μια μεγάλη επιχείρηση. Φυσικά μια μεγάλη επιχείρηση χρειάζεται να βρίσκεται κάπου κεντρικά, στον Πειραιά για παράδειγμα.

- Και μετά ;

- Μετά όταν η εταιρεία σου θα είναι πολύ μεγάλη, θα την εισάγεις στο χρηματιστήριο και θα βγάλεις πολλαπλάσια χρήματα.

- Και μετά ;

- Όταν θα έχει φθάσει η μετοχή στα ύψη , θα την πουλήσεις .

- Και μετά; ρωτάει ξανά ο ψαράς.

- Μετά, θα πάρεις τα χρήματα και θα αποσυρθείς. Θα πας σε ένα νησάκι στο Αιγαίο. Θα ξυπνάς στις 9 το πρωί, θα παίρνεις το πρωινό με τα παιδιά σου και θα φεύγεις για ένα δίωρο ξεκούραστο ψάρεμα, θα γυρίζεις το μεσημέρι και θα τρως με την οικογένειά σου…



Πέμπτη 24 Ιουλίου 2008

Το μυρμήγκι


Μου έστειλαν τις προάλλες, με e-mail, υπό μορφή αρχείου παρουσίασης του Powerpoint, το ακόλουθο κείμενο – ιστορία, που, σύμφωνα με σχετική επισήμανση, έχει προσαρμοσθεί στα ελληνικά από κάποιες (άγνωστές μου – καλά να είναι!...) Εμανουέλα Σ. και Μελίνα Σ.

Το μυρμήγκι

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένα ευτυχισμένο παραγωγικό Μυρμήγκι, που ξεκινούσε κάθε μέρα, πρωί – πρωί, για τη δουλειά του. Περνούσε όλη τη μέρα δουλεύοντας και τραγουδώντας, μέσα στην καλή χαρά! Του άρεσε πάρα πολύ να εργάζεται και, φυσικά, η απόδοσή του ήταν εξαιρετική. Μόνο που, δυστυχώς, στην επιχείρηση δεν υπήρχε manager να το κατευθύνει…
Ο Κηφήνας, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας αποφάσισε πως αυτή η κατάσταση δεν μπορούσε να συνεχιστεί κι έτσι δημιούργησε μια θέση manager, για την οποία προσέλαβε μία ιδιαίτερα έμπειρη Πασχαλίτσα. Πρώτο μέλημα της Πασχαλίτσας ήταν να εποπτεύσει το ωράριο του Μυρμηγκιού και γι’ αυτό προχώρησε αμέσως στην οργάνωση ενός συστήματος ελέγχου με κάρτες. Βέβαια σύντομα χρειάστηκε να προσλάβει μία γραμματέα, που ανέλαβε να ετοιμάζει τους φακέλους αναφοράς, με τη βοήθεια μιας νέο-προσληφθείσας Αράχνης. Η Αράχνη επιφορτίστηκε με το σύστημα αρχειοθέτησης, καθώς και με το τηλεφωνικό κέντρο.
Στο μεταξύ, το ευτυχισμένο παραγωγικό Μυρμήγκι συνέχισε να δουλεύει, να δουλεύει, να δουλεύει…
Ο Κηφήνας, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος, ήταν τόσο ευχαριστημένος με τις καθημερινές αναφορές που λάμβανε απ’ την Πασχαλίτσα, ώστε της ζήτησε να του ετοιμάσει μια συγκριτική μελέτη, με γραφήματα και ανάλυση τάσεων. Έτσι, απευθύνθηκαν σε μια Κατσαρίδα, στην οποία μάλιστα αγόρασαν ένα νέο σετ υπολογιστή – εκτυπωτή, για να βοηθήσει στην εκπόνηση της μελέτης.
Το ευτυχισμένο παραγωγικό Μυρμήγκι άρχισε δειλά – δειλά να διαμαρτύρεται για όλη αυτή τη γραφειοκρατία και το χαρτοβασίλειο. Μοιραία οι ρυθμοί της δουλειάς του άρχισαν να μειώνονται…
Ο Κηφήνας, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της επιχείρησης, αποφάσισε πως έπρεπε να πάρει αμέσως μέτρα γι’ αυτή την απαράδεκτη κατάσταση και έφερε επειγόντως έναν ειδικό διευθυντή, αρμόδιο να επιβλέπει το ευτυχισμένο παραγωγικό Μυρμήγκι. Τη θέση, λοιπόν, ήρθε να καλύψει ένας Τζίτζικας, που άλλαξε αμέσως τη φθαρμένη επίπλωση του γραφείου του και ζήτησε μια ειδική εργονομική πολυθρόνα κι έναν υπολογιστή με επίπεδη οθόνη. Βέβαια, με τόσους υπολογιστές πια, η εταιρεία προχώρησε αναγκαστικά στην αγορά ενός server.
O νέος διευθυντής ένιωσε σύντομα την ανάγκη να φέρει έναν υποδιευθυντή (που ήταν παλιά βοηθός του), ώστε, με τη βοήθειά του, να καταστρωθεί ένα στρατηγικό πλάνο, καθώς και ο προϋπολογισμός του νέου αυτού τμήματος.
Όσο γίνονταν όλα αυτά, το Μυρμήγκι ένιωθε όλο και λιγότερο ευτυχισμένο, όλο και λιγότερο παραγωγικό…
Ο Τζίτζικας δεν έχασε χρόνο: “Πρέπει να παραγγείλουμε μια έρευνα σχετικά με τα προβλήματα του επαγγελματικού περιβάλλοντος και τις αντιδράσεις των εργαζομένων” είπε. Μόνο που, μια μέρα, μελετώντας τις αναφορές και τα στοιχεία, ο Κηφήνας, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος, συνειδητοποίησε ότι ο τομέας στον οποίο προσέφερε τις υπηρεσίες του το ευτυχισμένο παραγωγικό Μυρμήγκι, δεν ήταν πλέον τόσο κερδοφόρος. Αμέσως ζήτησε από μια περιζήτητη σύμβουλο, την Κουκουβάγια, να γνωμοδοτήσει πάνω στο θέμα και να εισηγηθεί κάποιες λύσει. Τρεις μήνες αργότερα η Κουκουβάγια έφερε την έκθεσή της, που κατέληγε ως εξής: “Στην επιχείρηση υπάρχει, σαφώς, πλεόνασμα προσωπικού”. Χωρίς δεύτερη σκέψη, ο Κηφήνας, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος, ακολούθησε τη συμβουλή της και… απέλυσε το Μυρμήγκι!...

Συμπέρασμα: Από το να είσαι ένα ευτυχισμένο παραγωγικό Μυρμήγκι, καλύτερα να είσαι ένα ανίκανο τίποτα, άχρηστο για ο,τιδήποτε. Άλλωστε, όπως όλοι γνωρίζουμε, οι ανίκανοι δεν έχουν καμία ανάγκη εποπτείας. Τι να την κάνουν; Αν, παρ’ όλ’ αυτά, επιμένεις να είσαι παραγωγικό Μυρμηγκι, τουλάχιστον μη δείχνεις ότι είσαι, ταυτόχρονα, ευτυχισμένο… Δεν θα σου το συγχωρέσουν ποτέ! Αν πάλι, επιμένεις ξεροκέφαλα να είσαι ένα ευτυχισμένο παραγωγικό Μυρμήγκι, φρόντισε να δημιουργήσεις δική σου επιχείρηση, ώστε, τουλάχιστον, να μην πρέπει να συντηρείς Κηφήνες, Πασχαλίτσες, Αράχνες, Τζιτζίκια, Κουκουβάγιες και Κατσαρίδες. Δυστυχώς όλα τα παραπάνω βασίζονται σε έγκυρες πανεπιστημιακές έρευνες που δείχνουν ότι η πλειονότητα των ανθρώπων έχουν την τάση να γίνουν παράσιτα…

[Προσαρμογή στα ελληνικά: Εμανουέλα Ν., Μελίνα Σ.]