Δεν έχουν ιερό και όσιο!! Η ηρωίδα Ηλέκτρα Αποστόλου… «πρότυπο» της Έφης Αχτσιόγλου στη… μάχη για την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης»!!!

Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας ήταν η χτεσινή και στην ειδική συνεδρίαση που έγινε στην Ολομέλεια της Βουλής πρώτη το λόγο πήρε η υπουργός Εργασίας, Εφη Αχτσιόγλου, για να πει ανάμεσα σε άλλα πως «είναι μια μέρα υπόσχεσης, εγρήγορσης αγωνιστικής και αλληλεγγύης προς τις γυναίκες όλου του κόσμου που πάλεψαν και παλεύουν ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο» και «μέρα ξεχωριστής τιμής στις πρωτοπόρες εκείνες γυναίκες», «όπως την Ηλέκτρα Αποστόλου», «που με τα λόγια τους και τις πράξεις τους έδειξαν ότι τα όρια υπάρχουν για να ξεπερνιούνται».

Τρεις γυναίκες συγγραφείς γράφουν για την Ηλέκτρα Αποστόλου

Συμπληρώνονται φέτος 70 χρόνια από τον μαρτυρικό θάνατο, τη δολοφονία της Ηλέκτρας Αποστόλου. Ήταν 26 Ιουλίου 1944. Το ιστολόγιο ofisofi τιμώντας την κομμουνίστρια, την  αγωνίστρια, την  ηρωίδα, τον άνθρωπο, τη γυναίκα, τη μάνα Ηλέκτρα Αποστόλου  αφιερώνει τρεις αναρτήσεις  με κείμενα γραμμένα από τρεις γυναίκες συγγραφείς  Είναι η Μέλπω Αξιώτη, η Έφη Πανσελήνου και η Διδώ Σωτηρίου.

Η Ηλέκτρα…και το σήμερα

Στις 26 Ιούλη του 1944, βρίσκεται πεταμένο στους δρόμους της Αθήνας ένα γυναικείο σώμα, παραμορφωμένο και μισοκαμένο: Ήταν το πτώμα της Ηλέκτρας Αποστόλου. Την είχε συλλάβει η Ειδική Ασφάλεια και την οδήγησε στο άντρο της οδού Ελπίδας. Εκεί την υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια για να της αποσπάσουν μυστικά για την οργάνωση της Αντίστασης και το μηχανισμό του ΚΚΕ, αφού η Ηλέκτρα ήταν μέλος της Επιτροπής Πόλης της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του Κόμματος. Λίγο πριν ξεψυχήσει, είχε τον εξής διάλογο με τους δημίους της:

«Σκότωσαν μια Ηλέκτρα και ξεπήδησαν χιλιάδες» - Εκδήλωση για την Ηλέκτρα Αποστόλου

Σε μια αγωνιστικά, αλλά και συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση που διοργάνωσε η Τομεακή Οργάνωση Καλλιτεχνών του ΚΚΕ με θέμα «Η Ηλέκτρα Αποστόλου και η πείρα από τη δράση των καλλιτεχνών σε συνθήκες ανόδου του φασισμού και πολέμου» την Κυριακή 9 Φλεβάρη στον κινηματογράφο «Αλεξάνδρα» στην Καλλιθέα.

«Η Ηλέκτρα Αποστόλου και η πείρα από την δράση των καλλιτεχνών σε συνθήκες ανόδου του φασισμού και πολέμου»: Εκδήλωση - αφιέρωμα στη μεγάλη ηρωίδα στις 9/2

Εκδήλωση - αφιέρωμα στην Ηλέκτρα Αποστόλου

Την Κυριακή, 9 Φλεβάρη, στις 6.30 το απόγευμα, στον κινηματογράφο «Αλεξάνδρα», από την ΤΟ Καλλιτεχνών του ΚΚΕ

«Στα 1925, μια μέρα σ' έναν κεντρικό δρόμο της Αθήνας στεκόταν ένα κοριτσάκι με δύο μαύρες κοτσιδούλες κι ένα κολλαριστό άσπρο φουστανάκι κι έριχνε κρυφές ματιές τριγύρω. "Βρε τι κάνεις εδώ;", της λέει ένας γνωστός που περνά και που ήξερε καλά την οικογένεια. "Σουτ, του γνέφει η μικρή, μην πεις τίποτα στο σπίτι. Μοιράζω προκηρύξεις". Από τότε αρχίζει η πολιτική δράση της Ηλέκτρας Αποστόλου. Ηταν τότε 13 χρόνων. Καταγόταν από αστική οικογένεια. Μα, από μικρό παιδί είχε προσέξει τη φτώχεια και την αδικία που υπάρχει στον κόσμο, και το μυαλό της άρχισε να ψάχνει για να καταλάβει τις αιτίες που χώριζαν την κοινωνία στα δύο, και τον τρόπο για να λείψουν οι αδικίες» (Μ. Αξιώτη: «Η Ελληνίδα», περιοδικό «Ελληνική Αριστερά»).

«ΗΛΕΚΤΡΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ, η αθάνατη ηρωίδα του έθνους» - Ένα σπάνιο βιβλίο στην e-βιβλιοθήκη Οικοδόμος

"…Όπως πηγαίναμε ν’ αρχίσουμε τη συνεδρίαση, μας λέει: «Δεν ακούτε κάτι περίεργο, σαν κάποιο κρότο;» Εγώ τότε δεν είχα μικρό ρολόι, κι όταν ήταν κανένα σοβαρό ραντεβού στο δρόμο, για να μην τυχόν το χάσω, έπαιρνα μαζί μου ένα μεγάλο ρολόι του τραπεζιού. Κατάλαβα τι άκουγε η Ηλέκτρα και βγάζω το ρολόι από την τσάντα  και το δείχνω. Η Ηλέκτρα γελούσε σα μικρό παιδί, γελούσαμε κι εμείς, σταματούσε και ξανάρχιζε, λες και δεν είχε στο νου της καμιάν άλλη φροντίδα. Ύστερα σοβάρεψε και λέει: «Με συγχωρείτε, σύντροφοι, μα η αλήθεια είναι πως είχα καιρό να γελάσω». Κι άρχισε αμέσως τη συνεδρίαση.

"Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή πίστευε ότι μπορούσε να είναι ζωντανός και ευτυχισμένος μόνο εάν ήταν και οι άλλοι."* 2) ΗΛΕΚΤΡΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Στα 68 χρόνια από το μαρτυρικό θάνατό της.

«Θυμάμαι που εβολεύτηκε στο ντιβάνι και την ίδια στιγμή ετράβηξε μπροστά της ένα σκαμνί κι ανάπαψε απάνω τα πόδια της. Εφαινότανε κατάκοπη από μεγάλη πεζοπορία. Οτι ήτανε πιτσιλισμένη από χώμα και λασπόνερα.  Μας ζήτησε συγγνώμη που θα έβγαζε τα παπούτσια της. Χοντρόπετσα κι αυτά, όπως οι κάλτσες της και το φόρεμά της. Καθώς επάσχιζε να βολευτεί εις τη θέση της, είδε και τη Λένα που ανάδευε τη φουφού της. Την ίδια στιγμή που εβόλευε στη φωτιά ένα κατσαρολάκι για το φασκόμηλο.

- Μωρέ συ κορίτσι μου, της είπε, εσύ, εδώ μέσα δε βρίσκεσαι πια στη Νεάπολη ή τα Εξάρχεια, αλλά στον παράδεισο...».

Αυτή ήταν η πρώτη εικόνα που είχε από την Ηλέκτρα ο Δημ. Κανελλόπουλος χωρίς να γνωρίζει τη νέα γυναίκα που ήταν μπροστά του. Θα το μάθαινε μετά το μαρτυρικό της θάνατο... («Στο βηματισμό της Ηλέκτρας» Δημήτρη Κανελλόπουλου - Εκδόσεις Κ. Καπόπουλου).

Ηλέκτρα Αποστόλου

-Πώς σε λένε;

-Ελληνίδα.

-Πού κατοικείς;

-Στην Ελλάδα.

-Ποιοι είναι οι συνεργάτες σου;

-Οι Έλληνες.

-Τι έκανες;

-Υπηρετούσα το λαό.

- Από πού παίρνεις εντολές;

- Από την πατρίδα.