I T ` S A B I T lonely...

To blog in 2015 is a lonely experience.

When I started i 2009, the idèa was to create a creative network.

To be in contact with others, to get out of my bubble.

These days blogging means something quite different.

I share my pictures, without expecting comments back. It`s OK.

But sometimes it feels meaningless? You have no idea if your readers like what they see?

Instagram is the new way. And I see it is less complicated. Not all the words, and fixing the pictures from your phone. Maybe it`s time to give up blogging? 

Thank`s to the few of you still posting a comment!

You make a difference for me, I have to admit.

You find me on instagram as DRAUMESIDENE

Elin

L I V I N G R O O M second floor

We have grey weather today, It`s snowing? Typically April-weather

in the west-coast of Norway. Suddenly the sun breaks through, and the white have to give up...

I`m inside painting, trying to finish some of my projects.

Elin

Oh my, I got a Dream Warrior office...

Ein herleg ettermiddag med rydding,

og meir forandring i huset. Likar å finne nye måtar å bruke tinga mine på.

Denne arbeidsplassen inspirerer, og står akkurat no på loftstova. Setter pris på mange

vindu, og masse lys i ein av dei mørkaste månedane.

Elin

Winter in the loft

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

I have tried to post something on my blog every day in december. Sometimes I have to show old pictures, if I`m not home in the middle of the day. We don`t have much light this month. But today the world is turning, so we up north can look foreward to a fantastic journey towards daylight 24/7. I get bubbles of joy in my body thinking of it!

 

I always dance on the 21. of december,

celebrating the return of light.

 

The picture is showing my father in a skijump. I loved him very much, and think much

of him at christmastime. I know he would be proud of me and all the things I have managed the last year. He always said : You can do whatevere you want Elin, and become whatever you would like to be... Words I have had in my head during 2013.

 

 

 

Elin

 

 

 

 

 



Vinter på loftstova, og minner om pappaen min

 

 

 

 

 

 

 

Eg saknar pappaen min. Han døydde i juni 2007. Pappa vart åtti år, så mange sa at eg måtte akseptere at han vart sjuk og døydde, åtti år er ein respektabel alder. Men inni meg var eg berre ei lita jente, som sat att redd og forvirra, fordi min store mentor og førebilde var borte. Pappa lærte meg alt det praktiske eg kan. Han lot meg snekre, bygge, støype, setje garn, hjelpe til i skogen. Eg innser meir og meir for ein fantastisk pappa han var, og kor mykje han lærte meg dei 36 åra vi fekk saman. Eg saknar han veldig. Men eg er også veldig takksam for den tida vi hadde i lag. All lærdomen, all kjærleiken. Han brukte å seie til meg, at eg kunne klare, og bli, akkurat det eg ville, viss eg gjekk hardt nok inn for det. Eg ser nok at dette har fått meg over mang ein kneik i livet mitt.

 

Pappa var veldig glad i idrett, og dreiv aktivt både sommar og vinter. I dag har eg funne fram eit bilde av han i eit luftig svev i hoppbakken på fjellet. Eg føler meg heldig som har slike fotografiske minner, i tillegg til det eg huskar frå dei åra vi delte. Og eg veit at pappa er kjempeglad fordi eg dreg meg opp av stolen og får tatt bilder, uansett kor dårleg eg føler meg. -for eg kan klare kva som helst, berre eg prøvar hardt nok... :)

 

 

Ynskjer alle ei fin farsdagshelg!

 

 

 

Elin

 

 

 



Huset vårt i Vakre Hjem & Interiør

 

 

 Det er dagen derpå, reportasjebesøket eg har grugleda meg til i månedar er over. For eit menneske i full form er eit slikt prosjekt godt overkomeleg. Men eg må innrømme at eg var så sliten i går kveld, at eg lurte på om eg kunne stå opp i dag? Men det gjekk fint. Må rekne med nokre rekonvalesentdagar framover, men eg satsar på at ryggen tek seg inn igjen. Eg gjorde ingenting i går, bortsett frå å finne fram lys, fyrstikker og anna praktiske småtteri. Anna og Carina fekk styre som dei ville, det hadde eg bestemt på forhånd. Eg hadde heller ikkje klart å engasjere meg i alt rundt, det visste eg ville bli for mykje. Ein kjenner sjølvsagt presset psykisk også. Eg var kjemperedd for å få ein slik dag der eg knapt rullar ut av senga, eller ein slik der hovudet og nakken verker så eg ikkje klarer å sjå skikkeleg. Men det var ein fin morgen i går. Vi hadde streif av sol på terrassen, sjølv om det var meldt regn. Alt i alt flaks med det meste :)

 

I forkant av reportasjen hadde eg vurdert om eg skulle låne ting til huset, men fann fort ut at eg ville ha mine eigne ting. Det eg imidlertid ikkje har i hus, eller ser grunn til å investere i, er eit sengeteppe. Så vart også fristelsen for stor med nokre nydelege puter frå DAY HOME. Herlighet-damene lånte villeg ut begge deler. Eg er dei stor takk skuldig! Det har vore veldig flott å få så fin sørvis der! Likedan vil eg takke Anita og Bjørn på Ølen Møbel, som let meg handle sjølv om dei ikkje har nettbutikk! Det var så fint å få putte litt nytt i hyllene før bilda skulle bli tatt.

 

 

Eg er ein av dei som stadig skriv om kor viktig det er å bruke oppatt, men selvfølgelig er det meir morsomt å blogge når ein kan vise fram nye ting. Og eg må innrømme at eg har vore som eit barn på julaften når eg har fått mine nye ting i forkant av reportasjen. Likevel innsåg eg i går, at mange av tinga eg har framme, har vore her i fleire år. Og eg går som regel for rimelege løysingar, kreative prosjekt, i staden for nyinnkjøpte, ferdige ting. Storesøster hjalp meg å snekre saman 9 stillasplankar før i veka. Deretter tok vi på kalkmåling. Resultatet er nytt bord på loftstova. Materialen kosta 150kr. Og vi ELSKAR vårt nye bord! :) Og så håpar eg at jenta får sansen for slikt, og tek det med seg i livet vidare.

 

 

 

Så med dette vil eg takke Anna og Carina og alle andre som har vore med på å verkeleggjere draumen min om å klare dette løftet. Tusen takk også til storesøster Kristin som har strikka flotte puter til meg! Skal vise desse i eit anna innlegg. Og ikkje minst takk til mannen min (som er sliten no) og mine to fantastiske barn som har stått på fordi eg ikkje klarer... Er frykteleg spent på korleis omgivelsane reagerar på at vi er med på dette? Bur i grisgrendte strøk, der Jantelova til tider kan vere beinhard.

 

Uansett; artikkelen kjem i Vakre Hjem & Interiør, oktober 2012

 

Så får det gå som det vil,

eg kjenner meg ganske så tøff

som har gjennomført dette!

 

 

Elin

 

 

 



Kreativ på kommando?

 

 

 

Ikkje mogeleg, ville eg ha svart for nokre månedar sidan. Eg har hatt den laid back`e unnskyldninga i alle år. "Kreativitet er noko som kjem til ein..." Nix, eg har lært. På torsdag kjem imidlertid to flinke damer som skal lage reportasje i heimen her. Og sjølvsagt fylgjer det eit visst press med å skulle kome på trykk i eit interiørmagasin. Siste dagane har eg funne på mange ting, som eg aldri tidlegare har tenkt på? Nesten overraska over at eg er i ein positiv flow med tanke på kreativitet?

 

 

 

Og ja, skuvsenga har fått ein makeover, trass i alle kommentarar om at ho var så fin trefarga.

Så får eg sjå om eg angrar på måling denne gongen. Har aldri gjort det før.

 

Det nærmar seg også treårsjubileum for Draumesidene.

Er så oppteken med denne reportasja, at eg ikkje har planlagt noko ekstra.

Men det kan nok hende at eg finn på noko neste veke?

 

 

Velkommen til alle nye følgjarar!

Og tusen takk for alle besøk!

Så kjekt at dette er beste månaden for

bloggen nokon sinne :)

 

Kunne ikkje fått betre treårspresang!

 

 

Elin

 

 

 



Utprøving av møblar på loftstova

 

 

Stolar IKEA Storsele, puter Princess. DIY hjerte av messingstreng og DIY stjerne av lerkegreiner.

Vase og skål frå Herlighet.

 

 

Det kjekkaste med å ha tatt grovarbeidet med å flikke litt og pusse opp i huset, er å kunne setje på plass møblar og ting igjen. Likevel synes eg at det er vanskeleg. Sjølv om eg får høyre av kjentfolk; at det huset ditt er vel berre til utstilling? Så er nok ikkje det tilfelle. Det skal vere praktisk og brukarvennleg også. Kanskje nokon fnys av at eg seier dette, og værsågod! Men eg meiner det. Loftstova er lillebroren sitt domene, der er sjelden råd å gå over golvet uten å sjå seg godt for. Det går faktisk ikkje an å rydde ofte, for der er berre slike ting ein lillebror treng kvar dag! Han et der også, og koser seg i skuvsenga som brukar å stå innunder skråtaket. Optimistisk var nok eg, når eg forsøkte meg med to stolar der i dag. Eg forstod fort at dette ikkje er ein del av lillebroren sin draum.

 

Eg har berre to slike IKEA Storsele stolar, viss nokon lurte. Dei har vore avbilda både på stove, kjøkken, hagestove og no loftstove. Grunnen er at dei er så fykande lette, at til og med eg kan løfte dei! Viss ting er flyttbare i Elin-målestokk, har dei det med å finne nye opphaldsstader... Eg veit jammen ikkje kvar eg likar dei best? Dei er på toppen av alt gode å sitje i også.

 

Det har blitt søndag, og siste frist for å melde seg på GiveAwayen min,

der eg loddar ut sengetøy frå BeachHouseCompany. Er du usikker på om det er noko å satse på? Vel, då kan eg fortelje at mannen min har uttalt at heretter skal vi KUN ha slike her i huset! :) Han uttalar seg ikkje så veldig om noko som helst som har med interiør å gjere, så eg trur det må vere ein uttalelse med tyngde i? Dei er supergode å sove i! Og fine å sjå på; det er greit det også? ;) 

 

Du kan trykkje HER viss du vil melde deg på.

Fristen går ut ved midnatt.

 

 

Ynskjer alle ei flott, ny veke!

Tusen takk for alle kommentarar og besøk.

Tenk at Draumesidene snart fyller tre år, kven skulle

tru at eg kom til å halde på så lenge?

 

 

Elin

 

 

 

Endeleg kvite golv på loftet!

Mannen måla gangen og loftstova sist helg, og det vart berre lekkert!

Lillebror har venta og venta for å få tilbake "rommet sitt", men er så glad for at der ikkje er noko å rydde før helga ;) Aldri så gale... I dag har vi vore i Geiranger, der storesøster har vore med på eit hesjestaurprosjekt. Passar jo godt, sidan mora også er hekta! Det var ein fin tur, turistane er på plass, kaoset har starta på veiane her. Men det er slik sommaren skal vere. Utstillinga av staur er ved  Fjordsenteret, anbefalar alle eit besøk til den vakre fjordbygda, og det flotte opplevelsessenteret!

Elin

Bilder frå loftstova

Eit rom som er lite blogga om, men mykje brukt. Som nevnt i eit innlegg før, er dette lillebror sitt domene. Det medfører eit visst kaos, sjølv om lillebror seier at han har "kontroll". -eg kan ikkje rydde alt mamma, for eg TRENG det snart! :)

Men i ettermiddag, med snøvbyger i fjorden, sette vi vaksne i gang. Golvet skal målast snart, og det var på høg tid å fjerne kolonien med hybelkaninar. Og når eg først var i gang, vart det litt rundtsnuing og bytte av puter. Min bedre halvdel beheld arbeidslysta, og fortsette med senga eg sukka over i går. Idèen var god likevel, og eg er rett glad for at han tok over heile prosjektet. Avslappande rett og slett. Då kunne eg ta nokre bilder i staden for ;) 

Desse bilda vart tatt i kveld, og eg måtte ha stativ for å få dei lyse og skarpe nok. Har fått nokre spørsmål om stativbruk, og eg skal bli flinkare å bruke dette, fordi det avlastar veldig rygg og nakke. At kameraet er tungt er jo ein ting;  ein får også bedre bilder i dårleg lys, og det utvidar mogelegheitene til å "leike deg" med kameraet ditt. Så ja; eg anbefaler stativ og fjernkontroll for spesielt interesserte!

Må putte på litt tilleggsinformasjon; lillebror likte loftstova når han kom heim att i kveld, men gav meg beskjed om å fjerne "det lilla", for det er faktisk ein jentefarge...

 

Ynskjer alle ei fin fin veke!

Husk på Giveawayen min lengre nede her,

du kan melde deg på ved å trykkje HER!

Elin

Og så var loftstova rydda. MANGE bilder i dag, men får du julestemning?

Eg veit ikkje kor mange gongar eg sa i går; jau, eg har ein nisse i kjøkkenvinduet, så no kan jula kome. Prøvde å vere morsom, og sjølvironisk. Men det er jo ikkje slik eg vil her skal vere pir lissje julaftan... I dag har den enegiske timen blitt brukt på loftet, der lillebror regjerar med lego og tusjar. Han hadde rydda i går kveld, men tinga hans var aldri komne inn att på rommet hans. Og eg har ei kjensle av at før julaften, er dei tilbake på loftstova? Men, men. Støvet er borte, og kattevask er utført. Og eg er glad inni meg ein stad, for at eg har ordna nok eit rom. Og så har eg tatt bilder. Og i dag vart det så mange? Har nokon som helst glede av å sjå så mange bilder, tenkjer eg. Ikkje er dei så fulle av jul kanskje? For meg er dei likevel det. Ro, kos og fred. Slik vi brukar å ha det når høgtida kjem. Difor er eg glad. For om ikkje alt blir gjort som vanleg, har eg byrja å få rette stemninga.

Håper at alle saman følgjer rådet til Alf Prøysen :

 no sett vi øss å kvile, og pusta på ei stund...

Det gjer i alle fall eg! :)