Τετάρτη 19 Ιουλίου 2017

«Για εμένα Survivors είναι αυτοί που δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι…»



 
Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που δεν απασχολούν τα φώτα της δημοσιότητας για την κώμη τους, το τατουάζ που «χτύπησαν», το σπορ μοντέλο ή τη «μοντέλα» που κυκλοφορούν, δεν συχνάζουν στις νυχτερινές πίστες, δεν τηλεφωνούν στους παπαράτσι και… διαβάζουν Γκαλεάνο και Καζαντζάκη. Που το λεξιλόγιό τους υπερβαίνει τις εκατό λέξεις των πανομοιότυπων δηλώσεων της πλειονότητας των συναδέλφων τους. Που η σκέψη τους δραπετεύει από τον πίνακα με τα συστήματα του προπονητή και τις τέσσερις γωνίες του γηπέδου και συναντιέται με ό,τι κινείται, ανασαίνει, πονά και αγωνίζεται στην κοινωνία, με κατεύθυνση προς την πρόοδο και το κοινό καλό.

Διακήρυξη των Κουβανών Bloggers


H Κούβα υπάρχει επίσης και στην μπλοκόσφαιρα. Είναι η καθημερινή μαρτυρία και το ελεύθερο πνεύμα ενός έθνους και ενός λαού με όλη την πολυποίκιλη κουλτούρα αντίστασης και ζωής. Λόγω αυτού ακριβώς του πατριωτισμού που μας καθορίζει ως κοινότητα, καταγγέλλουμε τις πρόσφατες δηλώσεις του Προέδρου των ΗΠΑ, ως επιθετικές και προσβλητικές για τον λαό μας. Ο Τραμπ σταματά, πισωγυρίζει και εξαρθρώνει την ιστορία, υιοθετεί τις χειρότερες θέσεις και το κάνει περιτριγυρισμένος από εγκληματικά στοιχεία.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ




Απορρίφτηκε από το Εφετείο Αναστολών το αίτημα αποφυλάκισης της Ηριάννας Β.Λ  και του Περικλή και ο υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ Σ. Κοντονής από το βήμα της Βουλής χαρακτήρισε την απόφαση «δυσάρεστη έκπληξη» δικαιολογώντας τους δικαστές για την απόφασή τους, γιατί είναι κι αυτοί άνθρωποι και «ως άνθρωποι κάνουν λάθη», ενώ το τμήμα δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, του κόμματος που περιστασιακά ξεχνά  πως βρίσκεται στην κυβέρνηση, σε ανακοίνωσή του καταφέρεται εναντίον της απόφασης του δικαστηρίου, υπενθυμίζοντάς μας πως «η δικαιοσύνη  δεν είναι ουδέτερη» αλλά έχει «τη δική της μεροληπτική κοινωνική και ταξική ματιά» και διαβεβαιώνοντας «πως μια μάχη χάσαμε» αλλά « έρχονται άλλες, θα τις κερδίσουμε». 

Τα ψέματα της κυβέρνησης και η πραγματικότητα...



Μία μόλις ημέρα αφότου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προχώρησε στο παραπέρα «ξήλωμα» της κυριακάτικης αργίας, ακολουθώντας τα χνάρια των προηγούμενων κυβερνήσεων, ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε το υπουργείο Εργασίας για να προβάλει το «φιλεργατικό» της έργο. Και τι δεν επικαλέστηκε ο Αλ. Τσίπρας στην παρέμβασή του: Τη «μείωση της ανεργίας», την αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης», το χτύπημα της απλήρωτης εργασίας, τις λύσεις που δίνει στους εργαζόμενους με «μπλοκάκι», τη «λύση» στο Ασφαλιστικό, μέχρι και αύξηση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα διαπίστωσε ο πρωθυπουργός!
Από την πρωθυπουργική παρέμβαση, γίνεται φανερό ότι οι εργαζόμενοι δεν βρίσκονται αντιμέτωποι μόνο με την όξυνση της αντεργατικής επίθεσης, βιώνουν ταυτόχρονα και την απροκάλυπτη κοροϊδία και τον κυνισμό μιας κυβέρνησης που, αντιστρέφοντας πλήρως την πραγματικότητα, συνεχίζει να κάνει το μαύρο άσπρο, πιστή στην προπαγανδιστική συνταγή «πες - πες ψέματα, στο τέλος κάτι θα μείνει».

Τα δικά τους ερωτήματα...


Ο λαός να μη δεχτεί να πληρώσει για άλλη μια φορά την «νύφη», αλλά πρέπει να ορθώσει το ανάστημά του διεκδικώντας την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του
Ο λαός να μη δεχτεί να πληρώσει για άλλη μια φορά την «νύφη», αλλά πρέπει να ορθώσει το ανάστημά του διεκδικώντας την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του
Θα βγει ή δεν θα βγει η Ελλάδα στις αγορές; Θα είναι ή δεν θα είναι τα επιτόκια μικρότερα από την προηγούμενη έξοδο; Θα επηρεάσει ή όχι η απόφαση του ΔΝΤ για το ελληνικό κρατικό χρέος; Με αυτά και άλλα ερωτήματα προσπαθούν να «ζαλίσουν» τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα κυβέρνηση και αστικά επιτελεία, τις μέρες αυτές, λίγο - πολύ παλεύοντας να τους κάνουν «κοινωνούς» της αγωνίας του κεφαλαίου, που ζητάει επιπλέον «ζεστό» χρήμα και πρόσβαση σε φτηνό δανεισμό. Για το λαό, βέβαια, άλλα πρέπει να είναι τα ερωτήματα: Θα πληρώσει ή όχι για μια ακόμα φορά την «ανάκτηση της εμπιστοσύνης» των αγορών με νέα δυσβάστακτα μέτρα, όπως ήδη έχει ψηφίσει η κυβέρνηση; Υπάρχει ποτέ περίπτωση να «ξεμπλέξει» από τα αντιλαϊκά μέτρα που απαιτούν οι «αγορές», σήμερα για την έξοδο και αύριο για τη διατήρηση και σταθεροποίηση σε αυτές; Και το βασικότερο, υπάρχει περίπτωση τα σχέδια και οι στόχοι του κεφαλαίου να συμπίπτουν στο παραμικρό με τις δικές του σύγχρονες ανάγκες ή πρέπει να τις διεκδικήσει σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και τους στόχους του; Ερωτήματα ρητορικά...

Τρίτη 18 Ιουλίου 2017

Ανακοίνωση για την απόρριψη της αίτησης αποφυλάκισης της Ηριάννας Β.Λ.




Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για την απόρριψη της αίτησης αποφυλάκισης της Ηριάννας Β.Λ., αναφέρει:

«Η επιμονή των δικαστηρίων στην άδικη φυλάκιση της Ηριάννας Β.Λ., χωρίς κανένα σοβαρό αποδεικτικό στοιχείο, μετά και τη χθεσινή απόφαση του πενταμελούς Εφετείου της Αθήνας, είναι απαράδεκτη, προκλητική, απέναντι στο κοινό περί δικαίου αίσθημα κι επικίνδυνη για τις λαϊκές ελευθερίες.

Σοβαρές ευθύνες επωμίζεται και η κυβέρνηση που, όχι μόνο διατηρεί άθικτο το αυταρχικό-κατασταλτικό νομοθετικό πλαίσιο των προηγούμενων κυβερνήσεων, που τυλίγει ανθρώπους σε μια "κόλλα χαρτί" και αποτελεί τη βάση τέτοιων απαράδεκτων δικαστικών αποφάσεων, αλλά και το εμπλουτίζει συνεχώς, στο πλαίσιο και της προσαρμογής της ελληνικής νομοθεσίας στις αντιδραστικές ευρωενωσιακές κατευθύνσεις.

Εσχάτως μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ -μέσω του δημοσιογραφικού του οργάνου- υιοθετεί όλο το αντιδραστικό ιδεολογικό οπλοστάσιο, μέχρι και τη θεωρία των δύο άκρων, ενισχύοντας το γενικότερο κλίμα καταστολής κι αυταρχισμού.
Κατά συνέπεια, οι αντιδράσεις στελεχών της κυβέρνησης κατά της δικαστικής απόφασης υπηρετούν άλλους σχεδιασμούς, στο φόντο της γενικότερης αντιπαράθεσης γύρω απ’ τη "δικαιοσύνη", ενώ περιέχουν κι αρκετή δόση υποκρισίας, όσο δεν ακουμπούν το αυταρχικό νομοθετικό πλαίσιο, όπως για παράδειγμα αυτό της λεγόμενης "αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας"».

Προκλητική απάντηση της Επιτροπής σε ερώτηση για την πληρωμή εργαζομένων με κουπόνια




Η πληρωμή των εργαζομένων με κουπόνια αντί για μισθό «αποτελεί κοινή πρακτική σε πολλά κράτη μέλη» της ΕΕ! Την παραπάνω κυνική και προκλητική απάντηση δίνει η Επίτροπος Απασχόλησης Μ. Τίσεν σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, Σωτήρη Ζαριανόπουλου, με την οποία κατήγγειλε την απαράδεκτη πρακτική πολλών επιχειρήσεων να πληρώνουν τμήμα του μισθού, μέχρι και 25%, σε κουπόνια σούπερ μάρκετ, εξασφαλίζοντας έτσι και αφορολόγητο για τις επιχειρήσεις και αποφυγή καταβολής ασφαλιστικών εισφορών, διευρύνοντας την κερδοφορία τους.

Η «έξοδος» και η «είσοδος»


Από τη χτεσινή απεργιακή κινητοποίηση για την κυριακάτικη αργία
Από τη χτεσινή απεργιακή κινητοποίηση για την κυριακάτικη αργία
Αν επιβεβαιώνεται κάτι από τη συζήτηση γύρω από την «έξοδο ή όχι στις αγορές», που κλιμακώνεται τις τελευταίες μέρες, είναι ότι όποια απάντηση και να δοθεί, αυτή θα συνοδεύεται από τη σηματοδότηση για ένταση της επίθεσης στα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Από τη μία, η κυβέρνηση επιδιώκει να βγει στις αγορές, παίζοντας το χαρτί της αποφασιστικότητάς της για προώθηση όλων των βάρβαρων αναδιαρθρώσεων που εφαρμόζει με τα προηγούμενα και τα νέα μέτρα. Από την άλλη, όσοι συμφωνούν ότι είναι θετική εξέλιξη, προβληματίζονται αν πρέπει να γίνει τώρα ή αργότερα, εστιάζουν στην ανάγκη η κυβέρνηση πιο αποφασιστικά να σαρώσει ό,τι απέμεινε από εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Διαβάζουμε π.χ. στον αστικό Τύπο ότι την εμπιστοσύνη των αγορών «την κερδίζεις και την ξανακερδίζεις εφαρμόζοντας με συνέπεια όσα τους υποσχέθηκες», οι αγορές «επιβάλλουν μια πειθαρχία που, από ορισμένη άποψη, είναι πιο σκληρή από την πειθαρχία της τρόικας». Οτι πρέπει να επισπεύσουμε «την υλοποίηση όσων έχουν συμφωνηθεί - τώρα, όχι από το φθινόπωρο», π.χ. συνδικαλιστικός νόμος. Οτι πρέπει να υπάρξει «σχέδιο δημοσιονομικής και οικονομικής πολιτικής για μετά τον Αύγουστο του 2018», με ρυθμίσεις σε Ασφαλιστικό, Φορολογικό κ.λπ. Είναι απάτη, λοιπόν, η προσπάθεια να πειστούν οι εργαζόμενοι ότι η «έξοδος στις αγορές» βάζει τέρμα στην επιθετικότητα που βιώνουν από την κυβέρνηση και το κεφάλαιο. Απ' ό,τι φαίνεται, η «έξοδος» αυτή για τους εργαζόμενους θα είναι «είσοδος» σε μια άλλη συζήτηση: Στο τι παραπάνω θα θυσιάσουν για «να διατηρηθεί» μια οποιαδήποτε επίδοση των ελληνικών ομολόγων στις διεθνείς χρηματαγορές...

Δευτέρα 17 Ιουλίου 2017

Το σχέδιο των «παράλληλων πληρωμών» και οι απλήρωτοι




Το σχέδιο των «παράλληλων πληρωμών» και οι απλήρωτοι

 

 
 
Ζούμε στη χώρα τους ενός εκατομμυρίου απλήρωτων εργαζομένων. Ζούμε στη χώρα που ο Άρειος Πάγος αποφάσισε ότι «δεν είναι βλαπτικό» – για τον εργαζόμενο – να μην πληρώνει ο εργοδότης τα δεδουλευμένα. Και όμως. Σε αυτή τη χώρα είναι που ο κ. Βαρουφάκης, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και λοιπές μνημονιακές δυνάμεις τσακώνονται μεταξύ τους για το πώς τάχα μου θα μας …πλήρωναν ή δεν θα μας πλήρωναν με αφορμή τα περί «παράλληλων συστημάτων πληρωμών».

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, βρήκε «δουλειά». Εδώ και μερικές μέρες περιφέρεται από κανάλι σε κανάλι. Προβαίνει σε «αποκαλύψεις» για το περιβόητο σχέδιο των «παράλληλων πληρωμών».

Ειρήνη και πόλεμος στην εποχή του ιμπεριαλισμού


Εκτενή αποσπάσματα από την τοποθέτηση του ΚΚΕ στο Σεμινάριο που διοργάνωσε το ΚΚ Βοημίας - Μοραβίας (Τσεχία)

Σκίτσο για τη νίκη του Κόκκινου Στρατού στη μάχη του Στάλινγκραντ
Σκίτσο για τη νίκη του Κόκκινου Στρατού στη μάχη του Στάλινγκραντ
Στις 31 Μάη και 1 Ιούνη 2017, το Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας - Μοραβίας φιλοξένησε στην Πράγα Διεθνές Σεμινάριο προς τιμήν των 100 χρόνων της Οκτωβριανής Επανάστασης, με θέμα «100 χρόνια από το "Διάταγμα για την Ειρήνη" - Η συμβολή της ΕΣΣΔ στη διατήρηση της Ειρήνης». Στο Σεμινάριο πήραν μέρος 11 αντιπροσωπείες Κομμουνιστικών Κομμάτων από την Ευρώπη, δόθηκε η ευκαιρία να αναδειχθεί ο ρόλος της ΕΣΣΔ και των κομμουνιστών στην πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
 Ταυτόχρονα, αναπτύχθηκε έντονη διαπάλη σε πλευρές γύρω από το χαρακτήρα του πολέμου και τη στάση των κομμουνιστών σε αυτόν, τις οξυμένες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα να προασπιστεί η ειρήνη και να αποφευχθεί ο πόλεμος μέσω διάφορων μορφών διακρατικής συνεργασίας, Οργανισμών του Διεθνούς Δικαίου κ.ά.

Δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη η αντιπαράθεση που αναπτύσσεται μεταξύ Κομμουνιστικών Κομμάτων στο ζήτημα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, εάν αναλογιστούμε ότι ο Α' Παγκόσμιος Ιμπεριαλιστικός Πόλεμος οδήγησε το εργατικό κίνημα της περιόδου του στην πρώτη μεγάλη του διάσπαση, όπου ξεκαθάρισε η επαναστατική γραμμή από την οπορτουνιστική σοσιαλσοβινιστική.

Αντιαπεργιακό μπαράζ...


Από την απεργιακή κινητοποίηση στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη την περασμένη Πέμπτη 13/7
Από την απεργιακή κινητοποίηση στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη την περασμένη Πέμπτη 13/7
Μετά την «Αυγή», που σε πρόσφατο λιβελογράφημα έγραφε ότι οι απεργίες «τιμωρούν τη χώρα» και ότι «ορισμένοι κρίσιμοι για τα κοινωνικά και εθνικά συμφέροντα κλάδοι δεν έχουν το δικαίωμα της απεργίας», τη σκυτάλη πήρε η «Καθημερινή». Με πανομοιότυπη φρασεολογία, σε κύριο άρθρο της για τις απεργίες, κάνει λόγο για «ομηρία των μειοψηφιών» (για... «ομηρία των πολιτών» μιλούσε το άρθρο της «Αυγής») και πανηγυρίζει ότι «η αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου από την κυβέρνηση θα είναι μια πολύ θετική εξέλιξη». Και στο μεσοδιάστημα, όμως, δεν έγιναν λίγα: Απανωτές δικαστικές αποφάσεις που έβγαζαν «παράνομη και καταχρηστική» μια ακόμα απεργία (των εργαζομένων στον «Τοξότη»)... Το «ρεπορτάζ» και στην «Καθημερινή», που, παραμονές της απεργίας στη Ζώνη, έγραφε ότι προϋπόθεση για τις επενδύσεις στην ναυπηγοεπισκευή είναι να πάψουν τα φαινόμενα των μεγάλων καθυστερήσεων που προκαλούν οι απεργίες... Και, τέλος, η τοποθέτηση του προέδρου του Συνδέσμου Τουριστικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΕΤΕ), ο οποίος χαρακτήρισε ως... «πληγή στο σώμα του Τουρισμού» την απεργία των εργαζομένων του κλάδου που τσακίζονται στις γαλέρες των ξενοδοχείων!

Κυριακή 16 Ιουλίου 2017

Η Αυγή και η θεωρία των δύο άκρων



 
Αν δεν το πρόδιδε ο τίτλος μας, θα μπορούσε να γίνει και κουίζ. Μαντέψτε σε ποιο έντυπο μπορείτε να διαβάσετε αυτά τα αποσπάσματα.
Το μίσος που χωρίζει τις ιδεολογίες της Άκρας Δεξιάς και της Άκρας Αριστεράς δεν είναι μίσος πολιτικό, ούτε ταξικό. Είναι μίσος θρησκευτικό. Προκύπτει μάλιστα περισσότερο από τις ομοιότητες και λιγότερο από τις διαφορές τους. Οι παλιές θρησκείες είχαν στο κέντρο τους τον Θεό, οι νέες θρησκείες του φασισμού και του σταλινικού κομμουνισμού είχαν στο κέντρο τους το κράτος.

Μπίζνες εκατομμυρίων με το λαθρεμπόριο



Από την αρχή της δράση του το «Ισλαμικό Κράτος» έδειξε τον ...επαγγελματισμό του. Διέθετε αξιόμαχους πρώην στρατιωτικούς, ξένους μισθοφόρους που έμπαιναν σωρηδόν από την Τουρκία, τεχνοκράτες και επιστήμονες. Στηρίχτηκε σε τμήματα της αστικής τάξης της Συρίας και του Ιράκ, αλλά και από ιμπεριαλιστικά κέντρα και μονοπωλιακούς ομίλους. 

ΗΡΩ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Με δεκαεπτά σφαίρες, όσες και τα χρόνια της…





ΗΡΩ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
Με δεκαεπτά σφαίρες, όσες και τα χρόνια της…

 

 
 
Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου γεννήθηκε, σαν σήμερα, 16 Ιουλίου 1927. Δεκαεπτά χρόνια μετά, στις 5 Σεπτεμβρίου 1944, λίγες μόνο μέρες πριν την απελευθέρωση της Αθήνας, οι Γερμανοί κατακτητές εκτελούν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής 50 Έλληνες πατριώτες. Μεταξύ των εκτελεσθέντων και η 17χρονη ΕΠΟΝίτισσα, Ηρώ Κωνσταντοπούλου, μια ξεχωριστή μορφή στον μεγάλο κατάλογο των αγωνιστών- μαρτύρων που έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας, μέσα από τις γραμμές της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ. 

Η «ανάπτυξή» τους θα έχει μόνιμα θύματα τα εργατικά - λαϊκά στρώματα


MotionTeam
Ως μέρες «γενικής επιθεώρησης» μοιάζουν οι τελευταίες για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με αντικείμενο τα βήματα που επιτυγχάνει προς την πολυπόθητη καπιταλιστική ανάκαμψη. Η ανακοίνωση του κλεισίματος της διαδικασίας «υπερβολικού ελλείμματος» από την Κομισιόν, τα περιφερειακά συνέδρια της παραγωγικής ανασυγκρότησης που ξεκίνησαν από την Κοζάνη, η συντηρούμενη φιλολογία για επικείμενη έξοδο στις αγορές περιλαμβάνονται στο «success story» που φιλοτεχνεί για λογαριασμό του κεφαλαίου.
 Στο φόντο αυτής της συζήτησης γίνονται διάφορες παρεμβάσεις από αστικά κόμματα, επιχειρηματικούς φορείς και άλλα επιτελεία, που «επιθεωρώντας» με τη σειρά τους το κυβερνητικό έργο, είτε το επιβραβεύουν, είτε εκφράζουν προβληματισμούς για τη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου, κάνοντας συστάσεις, ώστε να γίνει πιο αποφασιστικό στην προώθηση των μέτρων/«μεταρρυθμίσεων» που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Ετσι, τα βέλη της κριτικής επικεντρώνονται σε συγκεκριμένα πρόσωπα που χαρακτηρίζονται «βαρίδια», μια αντιπαράθεση που προφανώς αντανακλά και ανταγωνισμούς ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους οι οποίοι δείχνουν τις προτιμήσεις τους.