Ο άνθρωπος του Θεού μεθάει χωρίς κρασί
Ο άνθρωπος του Θεού χορταίνει χωρίς κρέας
Ο άνθρωπος του Θεού είναι χαμένος και σαστισμένος
Ο άνθρωπος του Θεού δεν τρώει ούτε κοιμάται
Ο άνθρωπος του Θεού χορταίνει χωρίς κρέας
Ο άνθρωπος του Θεού είναι χαμένος και σαστισμένος
Ο άνθρωπος του Θεού δεν τρώει ούτε κοιμάται
Ο άνθρωπος του Θεού είναι βασιλιάς κάτω από τον μανδύα του δερβίση
Ο άνθρωπος του Θεού είναι θησαυρός μέσα σε ερείπια
Ο άνθρωπος του Θεού δεν είναι από αέρα και γη
Ο άνθρωπος του Θεού δεν είναι από φωτιά και νερό
Ο άνθρωπος του Θεού είναι άπειρη θάλασσα
Ο άνθρωπος του Θεού είναι θησαυρός μέσα σε ερείπια
Ο άνθρωπος του Θεού δεν είναι από αέρα και γη
Ο άνθρωπος του Θεού δεν είναι από φωτιά και νερό
Ο άνθρωπος του Θεού είναι άπειρη θάλασσα
Ο άνθρωπος του Θεού βρέχει μαργαριτάρια χωρίς σύννεφο
Ο άνθρωπος του Θεού έχει εκατοντάδες φεγγάρια και ουρανούς
Ο άνθρωπος του Θεού έχει εκατοντάδες ήλιους
Ο άνθρωπος του Θεού είναι σοφός από την αλήθεια
Ο άνθρωπος του Θεού δεν έμαθε από βιβλία
Ο άνθρωπος του Θεού είναι πέρα από πίστη και απιστία
Για τον άνθρωπο του Θεού το σωστό και το λάθος είναι το ίδιο
Ο άνθρωπος του Θεού έχει ξεφύγει από το μη είναι
Ο άνθρωπος του Θεού δοξάζεται από όλους
Ο άνθρωπος του Θεού είναι κρυμμένος, Σάμσι-Ντιν
Τον άνθρωπο του Θεού να ψάξεις και να βρεις.
Ποίημα του Ρουμί
Jalal ad-Din Muhammad ar-Rumi (1207-1273).
Έζησε στην Περσία και μετά στην Τουρκία (Κόνυα – Ικόνιο). Μυήθηκε στον μυστικισμό σούφι, από έναν περιφερόμενο δερβίση, τον Σάμσι Ντιν, που εξαφανίστηκε γρήγορα από την ζωή του. Του αφιέρωσε τα ωραιότερα ποιήματά του. Οι μαθητές του ίδρυσαν το τάγμα των Μαβλαβίγια μοναχών (Μεβλεβήδων), των στροβιλιζόμενων δερβίσηδων. Περιστρεφόμενοι και περιδινούμενοι εκστασιάζονται και σμίγουν με το Θείο.Η μετάφραση από την αγγλική του Reynold A. Nicholson. Τράβηξα τις φωτογραφίες το βράδυ της 28ης Απριλίου, στην Πόλη, με Panasonic Lumix TZ3
Δεν μπορούσα να μην μοιραστώ μαζί σας αυτές τις φωτογραφίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα δεν είναι πιο συγκλονιστικό για έναν άθεο από το να βιώνει την έκσταση του Θείου στους άλλους...
Kαλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια φορά μόνο έχω δει δερβίσηδες να χορεύουν (ομολογώ ζαλίστηκα, σαν να είχα πιεί λίγο παραπάνω).
Οι στίχοι (ιδίως το "μεθάει χωρίς κρασί" και "είναι θησαυρός μέσα σε ερείπια") είναι πολύ όμορφοι.
Υ.Γ. - Πολύ χαίρομαι που ο Doncat είναι εδώ!
Υ.Γ. 1 - Κατόρθωσα ν' ακούσω τη συνέντευξη στο Τρίτο (χάρη στον Stavros (Isisdoros), η μουσική επιλογή ήταν πολύ ωραία - ιδίως η άρια από την La Wally, τραγουδισμένη από την Callas, φέρνει δάκρυα στα μάτια.
'Ὁ Δερβίσης ὁ πλάνης κατῆλθεν εἰς τὸ βάθος τῆς σήραγγος. Ἴσως ἤλπιζε να εὕρῃ περισσότερο ἀπάγκειο ἐκεῖ. Ἐκάθισεν, ἀκούμβησεν. Ἐσκέπτετο τὸ ἄστατον τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων. Ἂσκ ὀλσοὺν τσιβιρινέκ. Χαρὰ σ’ ἐκεῖνον ποὺ μπορεῖ νὰ περιστρέφει τὸν κόσμον αὐτόν.'
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζω doncat και ακούω την εκπομπή του 3ου. Νικόδημου overdose!
Καλώς μας ήρθες!
Να υποθέσω, στην Πόλη πήγατε οδικώς,ε;?! Με την Beba ή το Forester όμως?!?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή επάνοδο!
Στέφανος
Αυτό το ταξίδι ήταν ό,τι έπρεπε και για τον ΝΔ που πέρασε πολύ όμορφα, αλλά και για μας, αφού ξεκλείδωσε το blog!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝ.Δ.
ΑπάντησηΔιαγραφήWelcome Back!!!
Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες. Ο χορός των δερβίσιδων λένε πως αναφέρεται στην ελικοειδή γραμμή της χρυσής τομής που συναντάται σχεδόν παντού στην φύση. Ο χορός είναι...γεωμετρία δλδ., ίσως και ο Θεός ο ίδιος μαθηματικός...(σας ξενέρωσα τώρα;)
Δεν έχω δει ποτέ δερβίσιδες και ζηλεύω...ειδικά όταν βλέπω τι όμορφοι που είναι μερικοί από αυτούς...(φωτό # 7,8)
Μουσική υπόκρουση στο ιδιο κλίμα:
Omar Faruk Tekbilek.
Ανάγνωσμα: Συναντήσεις με αξιόλογους ανθρώπους. Γ.Γκουρτζίεφ.
Καλή μέρα σε όλους και να μην χανόμαστε...
Ωραίες φωτογραφίες! Σε τεκέ ήταν;
ΑπάντησηΔιαγραφή(Shams-i-Din σημαίνει "ήλιος της θρησκείας").
Και ο Rumî ("Ρωμαίος", "Ρωμιός") λέγεται έτσι επειδή υπηρέτησε στο Σουλτανάτο του Rum ("Ρωμανία").
ΑπάντησηΔιαγραφήekeinoS said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα υποθέσω, στην Πόλη πήγατε οδικώς
----------------------------
Mπα που τέτοιες αντοχές. Οδικώς είχα πάει το 92.
________________
Ein Steppenwolf said...
Ωραίες φωτογραφίες! Σε τεκέ ήταν;
-------------------------
Όχι - σε ένα γεύμα, στην δεξαμενή Binbirdirek Sarnici (των 1001 κιόνων -στην πραγματικότητα 264) όχι τόσο ωραία όσο η μεγάλη Yerebatan Sarayi και με πολύ δύσκολο φωτισμό...
Ευχάριστο come back Γάτε μου, με φορτισμένες τις μπαταρίες πιστεύω, από την επίσκεψη στην Πόλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είχα καν ιδέα το τι είναι Δερβίσης μέχρι τώρα.
Καταπληκτικές φωτογραφίες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω, τέτοιες φωτογραφίες με κάνουν και πιστεύω, πως το photo-blog είναι ίσως μια κάποια λύση....
Καλώς ορίσατε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζουμε να ακολουθήσουν και άλλες φώτο από την πανέμορφη Πόλη.
Δηλαδη το blog ξαναλειτουργει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως και να'χει παντως εχετε το νου σας
εκει στην Τουρκια. για κανενα πραξικοπημα.
Προσπαθώ εδώ και ώρα να στείλω σχόλιο. Με έχει ξεχάσει ο blogger.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν έχουν έρθει τα προηγούμενα σβείστε αυτό εδώ.
Ελπίζω να είστε όλοι καλά και όταν περνάμε να μπορούμε να αφήνουμε και κανένα σχόλιο.
Για τον άνθρωπο του Θεού το σωστό και το λάθος είναι το ίδιο...
ΑπάντησηΔιαγραφή------------------------
Δυστυχώς η φράση αυτή ισχύει στο έπακρο (και με την κακή της έννοια) και για τους δικούς μας "ανθρώπους του Θεού"!
Εν πάση περιπτώσει,
wellcome στα πάτρια.
Πιστεύω να περάσατε καλά στην Πόλη.
(όσο για το κινητό, έχασα 3 πέρσι, δεν είναι σοβαρό)
και να γυρίσατε με νέες δυνάμεις για blogάρισμα.
giasafox
P.S. Ωραίες φωτογραφίες
Ευτυχώς, γιά σε είχε και πλοίο και οδό. Γι αυτην την Πόλη. Και γιά μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπου είχε γραφτεί ότι το Ρουμί υποδήλωνε ελληνική καταγωγή από την πλευρά της μητέρας του, αλλά δεν αναφέρεται σε καμμία επίσημη βιογραφία.
"When the rose is gone and the garden faded
you will no longer hear the nightingale's song.
The Beloved is all; the lover just a veil.
The Beloved is living; the lover a dead thing.
Ύπάρχουν κάποιες εξαιρετικες ιστοσελίδες, στα αγγλικά γιά τον καταπληκτικό ποιητή, μυστικιστή και φιλόσοφο π.χ.
http://www.khamush.com/
http://www.rumi.net/rumi_by_shiva.htm
Και κάπου, σε κάποιο ράφι, έχω 2 ελληνικες μεταφράσεις. Ο Αγαπημένος, νομίζω...
Οσο γιά τις φωτογραφίες; Αντάξιες του θέματος και του γεγονότος της επανόδου. Υπέροχες
Με ευχαριστίες
Ελπίζουμε και σε άλλες φωτογραφίες καθώς και σε ταξιδιωτικές στιγμές.
ΑπάντησηΔιαγραφήMην ανησυχείτε - έφερα πίσω 240 φωτο (έχοντας σβήσει αρκετές). Με τον νέο ρυθμό, θα αρκούσαν για δεκάδες ποστ. Φυσικά το μπλογκ δεν θα ασχοληθεί μόνο με την Πόλη - αλλά θα επανέλθει συχνά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεόδωρος Α Πέππας said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπου είχε γραφτεί ότι το Ρουμί υποδήλωνε ελληνική καταγωγή από την πλευρά της μητέρας...
----------------------------
Πρόκειται για τους γνωστούς μύθους που θέλουν κάθε σημαντικό άνθρωπο να έχει ελληνική καταγωγή (Buonaparte=Καλομέρης κλπ).
Θα σας πρότεινα να ανοίξετε έναν κωδικό στο flickr και να ανεβάσετε τις φωτογραφίες που θέλετε (παλαιές και νέες). Θα ήταν για όλους μας ενδιαφέρον και βολικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά θα με ενδιέφεραν καταγραφές όσφρησης ή και γεύσης από την "Πόλη σας".
Καλως σε ξαναβρηκαμε ΝΔ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας λειψατε παρα πολυ!!!
Δεν εχω παει στην πολη...
Ο Ρουμι απο τους πολυ αγαπημενους....
Απο οτι εχω διαβασει σχεδον ζουσε εναν ανεκπληρωτο ερωτα για τον Δερβιση,τον Σαμ....Εβλεπε μεσα σε αυτον την εικονα του Θεου...
Ενας αγαπημενος μου στιχος
<< Ξακουσμένο μου φεγγάρι φώτισε με, μια αχτίδα απο το φώς σου θα μετέτρεπε τον κόσμο μου σε κήπο με τριαντάφυλλα.ΤΩΡΑ ΘΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΩ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ,ΣΑΝ ΤΟ ΠΙΟΝΙ ΣΤΟ ΣΚΑΚΙ,ΠΑΡΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗ ΖΩΗ ΝΑ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΑ ΜΟΥ. >>
Στα ελληνικα κυκλοφορουν λιγα βιβλια του ( Ο αγαπημενος,ο κηπος του αγαπημενου,μεσνεβι )
Ε και να μη ξεχασω τραγουδα και ενα ποιημα του η Φωτεινη Δαρρα στο δισκο της Δελτιο Ανεμων ( ειμαι και δεν ειμαι )
Και πολύ καλά κάνατε και τις μοιραστήκατε μαζί μας Κύριε Δήμου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω ο Doncat που επέστρεψε από την μικρή "αυτοεξορία" του, να συνεχίσει να εξωτερικεύει τις σκέψεις του, για καλό όλων μας..
Υ.Γ.
Εκπληκτικές φωτογραφίες, εκπληκτικοί στίχοι και θα μου επιτρέψετε να σας αφιερώσω ένα μικρό στίχο του π'αγαπώ:
"Δε φοβάμαι την Πύρινη Ρομφαία,
τις αλυσίδες τα δεσμά...
Καθώς καίγομαι έτσι γρήγορα, δοκιμάζω και λίγο κόλαση.
Δε φαντάζεσαι πόσο λίγο με νοιάζει τι λένε για μας..."
Τζ. Ρουμί
Καλό σας βράδυ Mr. Doncat!!
Βοήθεια, βοήθεια, έχασα το αβατάρ μου με την φωτογραφία του γατούλη από το blog που είχα κάνει για να σχολιάζω εδώ. Με στείλανε σε άλλο blogger και έχασα την επικοινωνία με το παλιό μου blog. 'Αλλαξα εν τω μεταξύ και email και καθώς δεν είμαι και εξπέρ στο κομπιούτερ δεν ξέρω τι να κάνω. Πώς να ξαναανεβάσω τη φωτογραφία στο internet και μετά να την κάνω να φαίνεται στο καινούριο blog.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ εκ των προτέρων για την βοήθεια.
Μου άρεσαν οι φωτογραφίες καθώς μεταδίδουν κάτι από την κατάνυξη των Δερβίσηδων. Αλλά περισσότερο μου άρεσε το ποίημα. Και να σκεφτείτε πως ούτε κι εγώ πιστεύω στο Θεό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα συμπληρώθηκε ένας μήνας από την αναστολή του Doncat. Ένας μήνας που νομίζω μας έκανε καλό (εμένα σίγουρα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συνεχίσουμε με πιο αργούς ρυθμούς και moderation.
evihaeviha προτιμώ τις φωτογραφίες μου να τις έχω αποκλειστικά στο blog μου.
Καλησπέρα, Καλώς ήρθατε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν κάποιοι βιώνουν την έκσταση του Θείου, ειρηνικά και κάποιοι άθεοι το εισπράττουν,τότε μήπως κάτι υπάρχει?
Χαρισμένο στην Παράγραφο και σας, το παληό τραγούδι"τι ν'αυτό που το λένε αγάπη..."
Καλησπέρα. Καλό -νέο- ξεκίνημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μου είναι συμπαθείς οι Δερβίσηδες. Θεωρώ ανόητο αυτό το είδος χορού: καμία περίτεχνη ενέργεια, έναν ατέλειωτο στροβίλισμα που καταλήγει... σε πονοκέφαλο -κυρίως για όσους βλέπουν!(αυτοί είναι συνηθισμένοι)
Νομίζω περιγράφει σε έναν βαθμό τη χώρα: καμία πρόοδος...(γυρίζουν-γυρίζουν αλλά δεν πάνε πουθενά. Δείτε και τις ειδήσεις των ημερών...)
8 χρονών επιχείρησα να μιμηθώ τους δερβίσηδες. Ένα ανθρωπάκι τόσο δα, ούτε 25 κιλά, αψηφώ τα ανυποψίαστα θύματα-παιδάκια που παίζουν στο πάρκο, ανοίγω τα χέρια κι αρχίζω τις σβούρες λυσσασμένα. Δεν είχα σκεφτεί πότε και πώς θα σταματήσω. Και δεν χρειάστηκε. Ζαλίστηκα, έπεσα, έσπασα κι ένα δόντι.
ΑπάντησηΔιαγραφή1 χρόνο μετά, αποφασίζω να προσεγγίσω το "άθλημα" με επαγγελματισμό... Κρατάω ερμητικά κλειστό το στόμα, παίρνω όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις (απομακρύνουμε, δηλαδή, τα άλλα παιδάκια) κι αρχίζω και πάλι τις σβούρες. Αρκεί να έχω στο νου μου να μην προσγειωθώ και πάλι μπρούμυτα κι η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη, σκέφτομαι. Προφανώς το ανάσκελα δεν το είχα υπολογίσει κι έπεσα πίσω με το κεφάλι. Ο θόρυβος ήταν εντυπωσιακός - βεβαιωθήκαμε τουλάχιστον ότι δεν είναι κούφιο. Μετωπιαίος, κροταφικός, βρεγματικός, ινιακός, ό,τι διαθέτω σε λοβό, μαζί και τα λοιπά ζουληχτά περιεχόμενα του εγκεφάλου ταρακουνήθηκαν για τα καλά.
Από τότε προτιμώ να απολαμβάνω τις σβούρες των δερβίσιδων σε φωτογραφίες.
Προτάσεις για μελλοντικά ποστ(με την άδειά σας, χερ Οικοδεσπότα):
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Τί είναι πιο εύκολο: να πιστεύει κάποιος στον Θεό ή να λέει "είμαι Άθεος";
2) Κάποιο ποστ αναφορικά με το Σύμπαν-Διάστημα. Βγήκα για λίγο έξω από το σπίτι μου(ισόγειο)να πάρω λίγο αέρα και κοιτάζωντας ψηλά, με έπιασα -για πρώτη φορά- να σκέφτομαι: πόσο θα ήθελα να ξέρω τι συμβαίνει εκεί έξω...(μετά από την έκρηξη της τεχνολογίας τον 20ο αιώνα, η Γη μοιάζει πλέον με χωριό. Λίγο-πολύ, ξέρουμε ανά πάσα στιγμή τα πάντα για τα πάντα...)
Καλή Συνέχεια, Νίκο. Έκανες καλά.
Welcome back ... whirling cat!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉρθες από την πόλη, πάω να βάλω κανέλα στην κορυφή αμέσως.
doctor
Καλώς ήρθες ΝΔ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, μάλλον σου έκανε καλό που έλειψες...
Έλειψες όμως και σε εμάς...!
Αλήθεια...
Σας καλωσορίζουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδα δερβίσηδες να χορεύουν στην tv. Εντυπωσιακή η αντοχή τους. Είναι άραγε θέμα πίστης ή τεχνικής η ικανότητα του στροβιλίσματος χωρίς να φέρνει ζαλάδα. Πάντως το πρόσωπό τους όταν χορεύουν έχει μια γαλήνη.
Γράψτε μας και για τις γεύσεις της Πόλης.
@zizugataki
ΑπάντησηΔιαγραφή΄Εχω πάθει ακριβώς το ίδιο. Χάθηκε το avatar και ενώ ενεργοποιώ το profil μου δεν γίνεται τίποτα.
Τι ωραίος συνδυασμός στίχων και εικόνων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας θυμήθηκα στίχους του Ρουμί που δεν μιλούν για το θείο αλλά για τον έρωτα. Αν και εδώ που τα λέμε γιατί να μην είναι το ίδιο; Ο έρωτας μπορεί και να ποτίζει τον θεό που έχουμε μέσα μας.
"....Αφού γυρεύεις το φεγγάρι
μην αποφεύγεις την νύχτα.
Αφού γυρεύεις το ρόδο
μην αποφεύγεις τ’ αγκάθια.
Αφού γυρεύεις τον αγαπημένο
μην αποφεύγεις τον εαυτό σου."
και
"...Για χρόνια χτυπούσα την πόρτα
κι είδα όταν άνοιξε
πως χτυπούσα από μέσα..."
Καλό μήνα!
By the straights of Istanbul
ΑπάντησηΔιαγραφήthere u sat down
u may have wept
as u remembered your blog.
Πρεπει να γυρισουμε ολα τα Βαλκανια,για να βρουμε τις αληθινες μας ριζες.
Απο τα προσωπα των ντερβισηδων ειναι φανερο οτι ειμαστε καρντασηδες.
Same face,same race.
ND said
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα δεν είναι πιο συγκλονιστικό για έναν άθεο από το να βιώνει την έκσταση του Θείου στους άλλους...
Άθεος; Δεν είσασταν αγνωστικιστής;
ΝΔ said: “Τίποτα δεν είναι πιο συγκλονιστικό για έναν άθεο από το να βιώνει την έκσταση του Θείου στους άλλους...”
ΑπάντησηΔιαγραφή-------------
Είναι πολύ παλιά μέθοδος των θρησκειών να φέρνουν το σώμα στα άκρα για να δημιουργείται η αίσθηση της έκστασης και της επαφής με το θείο.
Από την εποχή της Πυθίας... Εκστασιάζετο υπό την επήρεια υπογείων αναθυμιάσεων, που εκλύοντο στο συγκεκριμένο σημείο των Δελφών.
Οι ερυθρόδερμοι... Εκστασιάζοντο χορεύοντας... Το ίδιο και οι Δερβίσηδες.
Είναι εντυπωσιακό το πως ακολουθούν τα ίδια μονοπάτια, οι κουλτούρες των λαών, ακόμα και όταν είναι άσχετοι μεταξύ τους! (Χοροί ερυθροδέρμων-χοροί δερβίσηδων-έκσταση της Πυθίας)
Διαβάζω στο λεξικό τουρκ. dervis, περσ. (φαρσί) darwes, σημαίνει «επαίτης», ο πολύ φτωχός, ο έχων απαρνηθεί τα εγκόσμια.
Κάποτε οι δερβίσηδες χορεύανε στους «αέρηδες», στην Πλάκα.
Το ποίημα του Ρουμί πολύ ωραίο.
Μόνο έτσι –κατά την άποψή μου- έχει νόημα και περιεχόμενο η έννοια «άνθρωποι του θεού»... Και όχι ως φορείς της εξουσίας...
Νικόδημε,
Καλώς ήρθες!
Καλημέρα και καλό μήνα, στην παρέα μας του blog!
Κάποτε, σε αυτό το μπλογκ είχε τεθεί το θέμα της δημιουργίας τέχνης με κίνητρο, ίσως και αποδέκτη, τον όποιο θεό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚίνητρο για τέχνη μπορεί να είναι το οτιδήποτε εξάπτει τα ανώτερα αισθήματα του ανθρώπου.
Μας είπαν πως το ανώτερο είναι η θρησκεία.
Και αναλόγως κινούνται και οι μορφές έκφρασης τέχνης.
Είναι όμως ισάξιες;
Αν κρίνω από παρόμοιους χορούς που έχω δει, μάλλον όχι.
Αλλιώς θα πρέπει να παραδεχτώ πως έχουμε πολύ περιορισμένο 'λεξιλόγιο' κινήσεων επειδή απλά δεν θα μπορούσαμε...
Οταν έχεις το απόλυτο (έτσι επίσης μας είπαν) σαν αναφορά, υπάρχουν δυσκολίες.
Αν το κίνητρο ήταν η καθαρή φύση, τι αποτέλεσμα θα είχαμε;
Πραγματικά πολύ ευχάριστη έκπληξη η επάνοδος.Οι φωτγραφίες σε συνδυασμό με τον στίχο δημιουργούν ένα θαυμάσιο συνδυασμό. Εύχομαι καλή δύναμη καθώς λένε οι άνθρωποι του λαού μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλό μήνα σε όλους!
ΑπάντησηΔιαγραφή("Ο Μάιος μας έφθασε...κλπ" - μόνο που φέτος είχε έρθει από τον ...Μάρτιο).
Antonios Liolios said...
Άθεος; Δεν είσασταν αγνωστικιστής;
----------------------------
Υποκειμενικά η διαφορά είναι ανύπαρκτη. Και ο ένας και ο άλλος δεν πιστεύουν.
Απλώς ο ένας είναι βέβαιος για την μη ύπαρξη του Θεού - ενώ ο άλλος αφήνει το θέμα (θεωρητικά) ανοιχτό.
Δερβίσικη επιστροφή! Η ΙΘΑΚΗ ας περιμένει.Το ΤΑΞΙΔΙ συνεχίζεται....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα Ν.Δ.
Καλως όρισες στα πάτρια. Ευχαριστώ για τις φωτό, μου θύμισαν ανάλογη εμπειρία στο Κάιρο. Ζαλίζεσαι να τους κοιτάς ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι η Πόλη! Αχ η Πόλη! Είχαμε πάει το 2005 με τη σύζυγο (εγώ ύστερα από 45 χρόνια). Τι συναισθήματα γεννά αυτή η Πόλη ... Ελπίζω να μας γάψεις κάτι σχετικό.
Υ.Γ. Διαβάζω την Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του Kinross. Πόσοι και πόσοι μύθοι καταρίπτονται ...
Καλημέρα! Καλό Μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι μία ευχή....... Δεν τα πάω καλά με τα ευχολόγια......αλλά αξίζει, παρ΄όλα αυτά, να την κάνω:
Καλύτερη πορεία του blog αυτή την φορά!
Σχετικά με τους δερβίσηδες. Τους είδα πρώτη φορά, σε μία παράσταση τους, στη Στοκχόλμη. Μία παράσταση που μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα. Δεν με ενθουσίασε. Με προβλημάτισε.
oi δερβισιδες των Αθηνων γυρνανε στροφες τα ομολογα
ΑπάντησηΔιαγραφήεδω να δεις ζαλαδες
οσο για πιστη σε ... θεο
εξαρταται
και παιζεται
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως μια συζήτηση για τις τρέχουσες εξελίξεις στην Τουρκία να είναι απαραίτητη αυτές τις ημέρες.
Διότι "Η δίνη του Θεού" παρασύρει...
Περιμένουμε και φωτογραφίες με belly - dance!
Spitogata said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως μια συζήτηση για τις τρέχουσες εξελίξεις στην Τουρκία να είναι απαραίτητη αυτές τις ημέρες
------------------------
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα είναι το δίλημμα εκεί: Ανάμεσα σε Εκσυγχρονιστές κοσμικούς στρατοκράτες ή σε (συγκαλυμμένους) φανατικούς ισλαμιστές, ποιο είναι το μη χείρον;
Καλημέρα και καλό μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επιστροφή σου με βρίσκει να συμμετέχω σε ανθοκομική έκθεση στον Πειραιά (σας περιμένω όλους!)
και να τρέχω και να μην φτάνω!
Το χάρηκα όμως πολύ!
Στην πόλη είχα βρεθεί σε μικρή ηλικία (9ετών).
Είχα τρελλαθεί από τις μυρωδιές και τις εικόνες.
Με προβλημάτισε η φτώχεια των συνομήλικων τότε παιδιών που τριγυρνούσαν στους δρόμους και φώναζαν Γιώργο Γιώργο και Μαρία Μαρία (φωνάζουν ακόμη τους άντρες Γιώργο και τις γυναίκες Μαρία?)
Θυμάμαι οτι γύρισα στο δωμάτιο μου και έκλαιγα από την στενοχώρια μου για τα παιδιά!
Παρακαλούσα τον πατέρα μου να αγοράζει πράγματα από τα πιτσιρίκια για να ξεπουλήσουν και να προλάβουν έτσι να παίξουν.
Φοβερές εικόνες.
Γύρισα εντυπωσιασμένος και έχοντας αλλάξει ολοκληρωτικά γνώμη για τους "εχθρούς" Τούρκους.
Στο σχολείο κάθε φορά που οι καθηγητές άνοιγαν την κουβέντα τους προκαλούσα.
Ήταν νωπές οι εικόνες από το ταξίδι, ξεροκέφαλος εγώ πόλεμος στην τάξη!!
Καλημέρα καλωσόρισες Νίκο.
Μαζευτήκαμε πάλι έτσι? :))
Βιβλία για την Πόλη: ο Lord Kinross (που αναφέρει ο Τακης) ελιναι σπουδαίος ιστορικός. Το καλύτερο βιβλίο για την Πόλη είναι το "Constantinople, City of the World's Desire" του Philip Mansel (Penguin, 1995, 528p.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου Παμούκ μιλάει περισσότερο για τον ίδιο και λιγότερο για την πόλη.
Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήλθες!
Αυτά τα γλυκά της Πόλης...αξεπέραστα,βρε παιδί μου!
Μου άρεσαν πάντα οι περιστρεφόμενοι δερβίσηδες αλλά δεν τους έχω δει ποτέ από κοντά.
Με συγκινεί και μου προκαλεί δέος η έκσταση με το Θείο,με όποια μορφή κι αν εκφράζεται.
Καλημέρα κ καλό μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο πρέπει να ήταν αυτό το ταξίδι. Κ οι φώτο φοβερές, ευχαριστούμε.
Στην Πόλη δεν έχω πάει, αλλά φέτος θα πάω με τη γιαγιά μου, της το υποσχέθηκα. Θα με ξεθεώσει, αλλά χαλάλι της.
Ωραία, έρχεται καλοκαίρι, άνοιξε το doncat, τι άλλο να ζητήσω?
zoi20 said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία, έρχεται καλοκαίρι, άνοιξε το doncat, τι άλλο να ζητήσω?
-----------------------------
Ένα "καλό παιδί";
χαχαχαχαχαχαχαχαχ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΖωή σε πήρε χαμπάρι και τ'αφεντικό και θα σε ταράξει στην καζούρα????
Έγραψε!!!
Εγώ το στολισμό!!!
χαχαχαχααχαχχα
Χμμ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γατορουφήχτρα χρόνου άνοιξε και πάλι.
Καιρός να μαζευόμαστε ξανά όλοι εμείς οι ορθολογιστές για να αποδείξουμε ότι μπορούμε να εξασκήσουμε τον ανορθολογισμό καλύτερα απο όλους.
Γιατί τι άλλο απο ανορθολογισμός είναι, να βάζεις στην άκρη δουλειές και υποχρεώσεις και να ασχολείσαι με..δερβίσηδες η δεν ξέρω εγώ τι άλλο θα κατεβάσει του γάτου η γκλάβα.
Δεν σας κρύβω ότι διακατέχομαι απο ανάμικτα συναισθήματα.
Απο τη μία χαίρομαι και μάλιστα πολύ που ο γάτος γύρισε.
Απο την άλλη ξέρω ότι ο χρόνος που θα ροκανίσουμε εδώ μέσα θα είναι και πάλι μπόλικος.Ελπίζω να καταφέρω να μείνω όσο γίνεται στο πεδίο της απλής ανάγνωσης που δεν σου τρώει τόσο χρόνο όσο ο σχολιασμός.
Γατούλη welcome back!
Καλό Μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήλθatε.
Ζηλεύω το ταξίδι σας.
Δεν έχω πάει στη Πόλη.
Ελπίζω ο Μάιος να φερέι πιο ήπιο κλίμα στο blog.
Καλο μεσημέρι και καλό μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω οι νεοέλληνες σήμερα να μην αποτελειώσουμε τα αρνάκια και τα κατσικάκια που τη γλίτωσαν το Πάσχα.
Να σας πω ότι εγώ ζαλίζομαι και μόνο που βλέπω τις φωτογραφίες. Ο στροβιλισμός δεν ήταν ποτέ το αγαπημένο μου.
Και, γουάου, ξαναβρήκα το αβατάρ μου. Είναι απλό, αφού ξοδέψεις ένα τρίωρο να το βρεις.
Νίκος Δήμου said…
ΑπάντησηΔιαγραφήAntonios Liolios said...
Άθεος; Δεν είσασταν αγνωστικιστής;
----------------------------
Υποκειμενικά η διαφορά είναι ανύπαρκτη. Και ο ένας και ο άλλος δεν πιστεύουν.
Απλώς ο ένας είναι βέβαιος για την μη ύπαρξη του Θεού - ενώ ο άλλος αφήνει το θέμα (θεωρητικά) ανοιχτό.
--------------------------------------------
Νικόδημε, μας αρέσεις ό,τι και αν πιστεύεις. Νομίζω όμως ότι μας αναγνωρίζεις το δικαίωμα στον καθένα για το πότε αρέσεις περισσότερο. Σε ό,τι με αφορά προτιμώ τον ΝΔ των «αηδονιών»:
“Τι θαύμα αυτό το πουλί το μικρό, το ταπεινό, το ελάχιστο. Μόνο του αποτελεί ένα λόγο να πιστέψεις πως υπάρχει θεός. Γιατί αύτη τη μουσική του, την υπερβατική, ποια λογική (του τυχαίου) μπορεί να την εξηγήσει»; Και πιο κάτω:
«Όμως εγώ πιστεύω πως αν κάτι θα γλυκάνει τις τελευταίες μου στιγμές – εκεί που ζυγίζονται όλα και ζυγίζουν λειψά – θα 'ναι δυο-τρία πράγματα που είδα -τοπία, φως- και ένα άκουσμα. Αυτό το απότομο ξεπέρασμα, το τρελό, το αδύνατο κι όμως πραγματικό. Αυτό το τέντωμα στα όρια, που δείχνει, πως ο κόσμος μπορεί και να έχει νόημα – απροσδόκητο σαν το τίναγμα της τρίλιας στην πιο ψηλή ομορφιά».
Σύμφωνα με τον ορισμό σου ταιριάζεις πιο πολύ με το «αγνωστικιστής» παρά με «άθεος». Εν πάσει περιπτώσει πιο πολύ με «ευφραίνουν» τα «αηδόνια» από τους «Δερβίσηδες».
Ένα "καλό παιδί";
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω την αίσθηση πως ένα "καλό ποντίκι" θα ήταν σαφώς πιο ενδιαφέρον ;)
Καλή Πρωτομαγιά!
Δεν έχω πάει στην Πόλη. Την γνωρίζω μόνο από ντοκυμαντέρ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο στην Σμύρνη και στην Έφεσο έχω πάει και εκεί, τρέχοντας.
Έχω ακούσει άπό πολλούς ότι είναι η ομορφότερη πόλη του κόσμου.
Με τη ζωή που κάνουν οι κάτοικοι της σίγουρα δεν θέλουν Ισλαμικά καθεστώτα.
Νίκο ευχαριστούμε που ξαναήρθες.
Έστω και με αργούς ρυθμούς
( αποφάσισε εσύ πως )θα είναι καλά να συνεχιστεί το blog.
Ωραίες οι φωτογραφίες.
Αυτοί που βρίσκουν το θεό και γεμίζει η ψυχή τους υποπτεύομαι πως είναι τυχεροί.
Μπράβο ΝΔ κ εσείς Σταύρο, αμέσως να δουλέψετε το συνάνθρωπο που βρίσκεται στην ανάγκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια βέβαια, είναι ότι όταν έγραφα το προηγούμενο σχόλιο αυτό σκεφτόμουνα. Αλλά μετά είπα 'Ζωή αρκετά, έχεις καταντήσει η κα Κοκοβίκου της μπλογκόσφαιρας' κ έτσι το έριξα στις ταξιδιωτικές εντυπώσεις κ τα καλοκαίρια.
Όμως άντε να κρυφτείς από το ΝΔ
:)))))
Yosemite Sam said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γατορουφήχτρα χρόνου άνοιξε και πάλι.
---------------------------------
Ελπίζω να μην ρουφάω πια πολύ χρόνο (ούτε δικό μου). Λιγότερα πόστ, περισσότερες φωτό, πιο ήπια θέματα, μόνιμη moderation: όλα αυτά υπόσχονται πιο αργούς ρυθμούς.
Το ζητούμενο είναι να κρατήσει η παρέα.
Αντι για τον Μαη,πιασαμε συννεφιά σημερα. Περιμενουμε φωτο,να ταξιδεψουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήCarry me photoblog,take me away...
Hey!
ΑπάντησηΔιαγραφήWhat? Νο Efi Thodi fans here catching the May with her in the greek great outdoors?
Εμ, Γάτος ειναι αυτός... Με νόστιμα καυτερά μπαχάρια και μεθυστικές βαρειές μοσχοβολιές απέ την Πόλλλη...
Το ποίημα είναι μαγικό. Αρρμ! Προσοχή! Ακουνήτου και Καγγέλου γωνία.
Το δε "Τίποτα δεν είναι πιο συγκλονιστικό για έναν άθεο από το να βιώνει την έκσταση του Θείου στους άλλους..." είναι απίστευτα βαθύ.
Το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω και ακούω την ηχώ του στο μυαλό μου.
Κι αν βάλει κανείς στο "άθεος"/"Θείο" κάποιο άλλο ζευγάρι σοβαρών αντίθετων, του ίδιου βαρέων-βαρών φάσματος, όπως "ανέραστο" με "Ερωτα", ε, θα κολλήσουμε κανονικά...
Welcome Don, any way you look at it!
mickey welcome back!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όσο για δερβίσηδες... είναι να χάνεσαι μαζί τους κανονικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πιο stylistcally sharp εκδοχή τους σε σκηνές στο εκπληκτικής ομορφιάς βίντεο Bedtime Story.
Το συγκεκριμένο δε βίντεο "as recently as 2005, ... has been screened in contemporary art galleries (including the Museum of Modern Art, where it is stored in the permanent collection), and is now often considered to be one of the strongest examples of the music video medium." (wiki.
Υπάρχει για τους αμετανόητους (παρούσα!) και σε dance /trance remix εδώ.
(αν είχε και φωνή που να την πάρει!!!)
Μετά από αυτά που διάβασα στο blog του κ. Δήμου στης Ζωής και στην Ελληνική λογοτεχνία νόμιζα ότι ήρθε το τέλος των βλογίων. Όλο και περισσότερα έκλειναν μέρα με τη μέρα. Εντάξει η πληθώρα πειράζει καμμιά φορά αλλά μετά εξισορροπούν τα πράγματα. Ελπίζω να μείνουν λίγα και καλά για να κάνουμε καμμιά βόλτα που και που να αφήνουμε τα "βαθυστόχαστα" σχόλιά μας. 'Ετσι για μια καλή παρέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία-μία, ένας-ένας, επιστρέφουν όλοι, θεές και θνητές, άνθρωποι και ποντίκια. Τι ωραία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αυτή τη φορά δεν θα αφήσουμε κανένα να το χαλάσει.
zizugataki - blogs are here to stay! Πολλά θα κλείσουν, περισσότερα θα ανοίξουν, η φυσική επιλογή θα κάνει την δουλειά της, το κοινό θα επιμεριστεί ανάλογα με τα ενδιαφέροντά του - αλλά δεν νομίζω πως θα εξαφανιστούν. Αποτελούν μία μεγάλη κατάκτηση του ανθρώπου που είναι και πρακτικά χρήσιμη και ψυχικά ωφέλιμη.
ΑπάντησηΔιαγραφή"nikos dimou said:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία-μία, ένας-ένας, επιστρέφουν όλοι, θεές και θνητές, άνθρωποι και ποντίκια. Τι ωραία!
Κι αυτή τη φορά δεν θα αφήσουμε κανένα να το χαλάσει."
OLE! OLE!! OLE!!!
Χάρηκα πολύ που μαζευτήκαμε και πάλι, έτσι μου'ρχεται ν'ακούσω... Σαββόπουλο!
ΑπάντησηΔιαγραφήdoctor
Αν και εν μέρει συμφωνώ με τον ανδέας-θωμάς, δεν μπορώ να μην καταθέσω το τι μου θύμησε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤότε, που ο Νίκος Δήμου 'ενόχλησε' (για άλλη μία φορά!) γράφοντας σε μία εφημερίδα.
Και ο εκδότης της του είπε: Μα ..σας αναθέσαμε τη στήλη για να γράφετε για αηδόνια! Δεν μπορείτε να γράφετε για αηδόνια?
Τσίου!
Νομίζω πως το πνεύμα, τρόπο σκέψης του Νίκου μπορεί κανείς να το δει στον όποιο τρόπο έκφρασης του, με όποιο θέμα και αν καταπιάνεται.
Σε ευχαριστούμε:)
kalwsorises gate...eulogeite.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτήν την πραγματικά μαγευτική και εντυπωσιακή πόλη, έχω πάει 13-14 φορές, συνήθως για δουλειά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο '92 είχα την τιμή να ξεναγηθώ απο 80χρονο Πολίτη, στην "άλλη Πόλη".
Μια διαδρομή-γροθιά στο στομάχι, σε μέρη για τα οποία η μνήμη δεν θα διαγράψει ποτέ την παραμικρή λεπτομέρεια.
Για ένα απ΄αυτά, όρος για να δώ, ήταν να μην μιλήσω ποτέ δημόσια. Το τήρησα, για να έχω την ανάμνηση της στιγμής. Και δεν μετάνοιωσα!
Στο τέλος της βόλτας, βουβοί, καταλήξαμε σε ένα φτωχικό ταβερνάκι στο Φανάρι, σχεδόν αντικρυστά με την συναγωγή.
Το ταβερνάκι ήταν του πατέρα του και το πήραν οι τούρκοι με τον τελευταίο διωγμό.
Οι σημερινοί ϊδιοκτήτες, μόλις τον αντίκρυσαν, σηκώθηκαν με σεβασμό απο τις καρέκλες τους. Κοίταζαν με ντροπή και συστολή το βρώμικο μωσαικό στο πάτωμα.
Μας φίλεψε η Εσμέ, η 12χρονη κόρη τους, ότι καλύτερο διέθεταν.
Ήταν και παραμένουν φτωχοί. Μιλήσαμε για ώρες. Τους μετέφεραν νύχτα απο την περιοχή της λίμνης Βάν, 19 ώρες με το στρατιωτικό καμιόνι.
Τους άδειασαν μπροστά στην ταβέρνα.
"Τώρα είναι δική σας"! διέταξε ο λοχαγός.
Στον τοίχο, πάνω απο το ψυγείο, παραμένουν απείραχτες οι φωτογραφίες των παλιών ιδιοκτητών. Ξεθωριασμένες και γεμάτες λίγδα εικόνες απο ελληνικό γλέντι. Ημερομηνία : Αυγουστος 1939...
Ενδιαφέρον σχετικό άρθρο στο Βήμα της Κυριακής, 18 Ιουλίου 1999 - Αρ. Φύλλου 12640, σελ.: B03
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.phys.uoa.gr/~nektar/arts/music/petros_peloponnhsios.htm
Ο Γ. Πλεμμένος γράφει για τον Πέτρο Πελοποννήσιο, συνθέτη των περισσότερων έργων θρησκευτικής μουσικής που ακούγονται ως σήμερα στην ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, και για τη σημαντική αποκάλυψη ότι είχε προσχωρήσει στο τάγμα των δερβίσηδων Μεβλεβί.
Δεν είναι κρίμα να θεωρείτε σεις κ. Δήμου ως «συγκαλυμμένο φανατικό ισλαμιστή» τον Ερντογάν. Κρίμα είναι να τον θεωρεί ως τέτοιον ο Μπους και ο Γούλφοβιτς.
Bourchas αν μελετήσετε το Κοράνι θα δείτε ότι δεν υπάρχουν μη-φανατικοί ισλαμιστές. Άλλωστε κάθε θρησκεία κηρύττει το απόλυτο, το δογματικό και το αποκλειστικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά δεν θα ανεχόμουν ούτε ένα Χριστιανικό κόμμα. Το μείγμα πολιτικής και θρησκείας είναι ό,τι το πιο αντι-δημοκρατικό.
Στην δεύτερη Σούρα, "Η Αγελάδα", στ. 7, το Κοράνι λέει για όλους τους άπιστους: "...τους περιμένει τρομερή τιμωρία".
Mου αρέσει τόσο πολύ που μαζευόμαστε, ώστε -ως [συνειδητή] θνητή (μη σας μπερδεύει το Athanasia)- πίνω τον καφέ μου καπνίζοντας και διαβάζοντας σχόλια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία μέρα αργίας...
:)))
Καλησπέρα και καλό μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν δυο εβδομάδες σχεδόν είδα και εγώ από κοντά τους δερβίσηδες να "χορεύουν" σε εκστασιακούς ρυθμούς. Μάλιστα γυρίσαμε και ένα σύντομο βίντεο το οποίο ανέβασα στο youtube...
Μου επιτρέπετε;
http://www.youtube.com/watch?v=Uvo17C5Ub-4
Πραγματικά εντυπωσιακό!
Με ενθουσίασε η μορφή τους και το γεγονός ότι καθώς χόρευαν, το ένα χέρι κοιτούσε προς τη γη και το άλλο προς τον ουρανό... Μεταξύ στεριάς και ουρανού/θείου χόρευαν και κινούνταν εκστασιακά :)
Μέμα (http://wheretheangelsplay.pblogs.gr)
"Ο άνθρωπος του Θεού δεν έμαθε από βιβλία". Και ποτέ ποτέ φυσικά δεν θα το κάνει γιατί απλούστατα είναι ο άνθρωπος του θεού. Τι τα χρειάζεται τα βιβλία αφού κατέχει την αλήθεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ χαίρομαι που επιτέλους απανεμφανίστηκε ο παλιος καλός DON..
Ευχαριστούμε και το link της συνέντευξης στο τρίτο.
Keep on rockin'
@nikos dimou "...τους περιμένει τρομερή τιμωρία".
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω σαν και αυτά μπορείτε να φανταστείτε πόσο κακούς κάνουν τους ανθρώπους. Γιατί αν κάποιος πιστεύει ότι είμαι "άξια τρομερής τιμωρίας" ποιος ο λόγος να με αγαπήσει. Αντιθέτως σιγά-σιγά με την πλύση του εγκεφάλου με μισεί κιόλας. Και αυτό συμβαίνει σε κάθε θρησκεία και σε κάθε φανατικό. Γι αυτό μετά δεν έχουν κανέναν ενδιασμό να σκοτώσουν τους "απίστους" ή να τους περιθωριοποιήσουν στις "χριστιανικές" θρησκείες. Και δεν νιώθουν καθόλου τύψεις. Αντίθετα αισθάνονται και συνεργοί του Θεού. Του "φιλεύσπλαχνου" και "πανάγαθου" θεού που ενώ δεν νοιάζεται για τα εκατομύρια παιδάκια που πεινούν και πεθαίνουν κάθε μέρα ενδιαφέρεται για την εξαφάνιση όλων αυτών που δεν πιστεύουν αλλά λέει συγχρόνως και "όποιος θέλει ας με ακολουθήσει". Η επιτομή της παράνοιας.
Να καλοσωρίσω και εγώ λοιπόν τον γάτο μας. Δεν θα πω τα τετριμένα, μόνο ότι πραγματικά χαίρομαι που αποφάσισες να γυρίσεις πίσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε γοήτευσαν οι παρακάτω στίχοι...
"Ο άνθρωπος του Θεού είναι πέρα από πίστη και απιστία
Για τον άνθρωπο του Θεού το σωστό και το λάθος είναι το ίδιο
Ο άνθρωπος του Θεού έχει ξεφύγει από το μη είναι
Ο άνθρωπος του Θεού δοξάζεται από όλους
Ο άνθρωπος του Θεού είναι κρυμμένος, Σάμσι-Ντιν
Τον άνθρωπο του Θεού να ψάξεις και να βρεις."
έχω βρεί 2 τέτοιους ανθρώπους, έναν ορθόδοξο παπά και έναν ραββίνο.
harrygreco said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντί για τον Μάη, πιάσαμε συννεφιά σήμερα.
---------------
Με συννεφιά είναι καλά, εδώ έβρεξε.
Τελικά μάλλον στην προσπάθειά της να περάσει το μήνυμα της αποκέντρωσης, παραπληροφορεί η ΕΜΥ
(αλλά ως γνωστόν: στων αμαρτωλών τη χώρα, το Μάη μήνα...)
:)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς μας ήρθατε και πάλι! Έχω την ίδια αίσθηση για την Πόλη: μεθυστική, ανατολίτικη, βυζαντινή δεν δέχεται εύκολους χαρακτηρισμούς αλλά επαναπροσδιορίζεται αέναα μέσα στη μνήμη και τις εικόνες της. Σε όλα αυτά που γράψατε ξεχάσατε και τα υπέροχα χαμάμ της που είναι ένα είδος θρησκείας για μας τους κομματάκι μυημένους. Καλό μήνα να έχουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταρχήν καλό μήνα και καλορίζικη η επάνοδος...
ΑπάντησηΔιαγραφήοι στίχοι μου άρεσαν πολύ... τώρα με το θέαμα δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάζομαι, αν και θα ήθελα να το παρακολουθήσω έστω και μία φορά...
σταύρο ίσως ο γάτος να αξίζει ένα όμορφο μπουκέτο από αυτά τα τριαντάφυλλα που μου έλεγες προχτές...
καλώς μας ήρθες πόντικα... :-)
όσο για την ζωή... η ζωή αξίζει πολλά και "άτακτα" καλά παιδιά... μιλώντας για αποκλειστικότητα νομίζω ότι την αδικούμε...
@ Bourchas
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Πέτρος ο Πελοποννήσιος (Αλατζάς ήταν το επίθετό του) εκτός του ότι είχε προσχωρήσει στο τάγμα των δερβίσηδων Μεβλεβί, είχε γίνει και Χότζας της τούρκικής μουσικής.
Μεγάλο ταλέντο, δάσκαλος και μουσικοσυνθέτης που συγκρίνεται - τηρουμένων των αναλογιών - άνετα με τον W.A.Motzart.
Υ.Γ. Δικό του έργο είναι το "τροπάριο της Κασσιανής"
Μα doratsirka δεν έχω πει ακόμα τίποτα για την Πόλη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο τις φωτογραφίες των δερβίσιδων ανέβασα γιατί ήταν απάνθρωπα δύσκολες στο τράβηγμα (σκοτάδι) και ήθελα να τις μοιραστώ.
Αν συνεχίσω για την Πόλη μπορώ άνετα να καλύψω ένα εξάμηνο. Από τις παλιές μου επισκέψεις έχω 500 slides και από την τελευταία 250 ψηφιακές... όσο για εμπειρίες - άλλες τόσες!
(.... στα κλεφτά, μη με πάρει και χαμπάρι και με κυνηγάει μετά....)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον είδα εγώ τον Μίκυ, κι αναρωτιόμασταν πού εξαφανίστηκε...
αλλάζει ρε παιδιά ο άνθωπ... εεεε... το ποντίκι?
Από πού νομίζετε ότι πήραν την ιδέα για τον κατακτησομετρητή?
Άμα βγει το χαρέμι του στους δρόμους και χορέψει την έκστασή του, πάει... τόσες γυναίκες-σβούρες δε θα έχετε ματαξαναδεί!
Σόρρυ για την παρέμβαση Γάτε μου, αλλά παλιοί λογαριασμοί. Και δε θα μας το χαλάσει κανείς το κλίμα, ό-έ-ο!!!
Κι αν καθόμασταν πίσω από τον Γάτο, λέτε να τους βλέπαμε κι εμείς να στροβιλίζονται?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχει πάντως και παραστάσεις τους, όρεξη νά'χετε να ψάξετε!
Καλώς ήρθατε και πάλι! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως να 'ταν καλά να μπορούσαμε να γίνουμε δερβίσηδες, χωρίς να έχουμε ανάγκη από θεούς και δαίμονες! Εκστασιασμένοι αποκλειστικά από τη στιγμή...
Πολλά post για την πόλη τελευταία στα μπλογκς. Με κάνουν να ζηλεύω που δεν έχω πάει ποτέ! Κρίμα που δεν υπάρχει χρόνος...
ΝΔ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα δεν είναι πιο συγκλονιστικό για έναν άθεο από το να βιώνει την έκσταση του Θείου στους άλλους...
--------------------
Το συγκλονιστικοτερο ειναι ενας αθεος να βιωσει την εκσταση του Θειου στον εαυτο του!!!!
υγ.Welcome Back!!!
Troll said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο συγκλονιστικοτερο ειναι ενας αθεος να βιωσει την εκσταση του Θειου στον εαυτο του!!!!
--------------------------
Μπα αυτό είναι σύνηθες. Δες και Bush (reborn Christian). Κάθε μέρα χιλιάδες συνθηκολογούν μπροστά στον φόβο του αγνώστου...
καλος ο δερβισης αλλα εχουμε τους γεροντες Παϊσιο και Πορφυριο ( δεν κανω μεγαλη ιστορικη αναδρομη ) που ενοιωθαν τη μεθεξη χωρις να στροβιλιζονται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένε, άλλοι σε ψάχνουν στο τζαμί
ΑπάντησηΔιαγραφήκι άλλοι κοιτάζουν να σε βρουν στην εκκλησιά
Δεν σε γνωρίζει όποιος συχνάζει σ’ αυτά τα δυό.
Λένε μερικοί: «έχουμε ανάγκη από τάγμα και δερβίση»
την έξοδο απ’ το σκοτάδι εκεί ζητάν.
Σακάτικα μυαλά! Αυτό που είναι φως φανάρι δεν το βλέπουν
είναι απάτη όλα τούτα, σαν τον ντουνιά.
Αχ αυτή η άχρονη ζωή…γεννάει αγάπη!
μες απ’ τους χίλιους που κοιτάν ο ένας βλέπει:
είναι μια γέφυρα λεπτότερη κι από την τρίχα
που τη διαβαίνεις πάνω στο άτι του Έρωτα.
Ισμαήλ Εμρέ
ΠΝΟΕΣ (Εκδόσεις ΔΟΜΟΣ)
Υ.Γ.Χαιρόμαστε για την επάνοδο σας. Εμείς -έτσι κι αλλιώς- σας περιμέναμε
O Yunus Emre που πέθανε το 1321 θεωρείται ο μεγαλύτερος ποιητής της Τουρκίας και είναι σαφώς επηρεασμένος στα μυστικιστικά του ποιήματα από τον δύο γενιές πρεσβύτερό του Rumi. Έγραψε στην καθομιλούμενη τουρκική γλώσσα και υπήρξε πηγή έμπενυσης για την ανανέωση της τουρκικής ποίησης τον 20 αιώνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ιταλογραικοι ( απο το Marcello) αρχισουν τουρκοφαγικους μυθους,θα παρεμβω με...αληθειες. Ας μη χαλασουμε τη μερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αθεια ειναι ζορικη. Ολοι οι λαοι ειναι ενθεοι. Απλα χρειαζομαστε αποβαρβαροποιηση των υπαρχουσων θρησκειων
Η παραλιακη με το ηλιοβασιλεμα ηταν σαν Μαιαμι ...Μπεατς.
Περιμενουμε ανθολογια απο τις 500 φωτο.
Please pardon the message in English. The Greek Symbol font will not separate words.
ΑπάντησηΔιαγραφήThere is a very powerful (and valid) reason why people seek these moments of ecstatic fusion. Such efforts are attempts to recapture the ineffable feelings that arise after another overwhelming experience: orgasm.
Separation of the sacred and the profane has been both a blessing and a curse for humanity. On one hand, seeing matters holistically is a sign of a sophisticated consciousness. On the other hand, the constant effort to recreate such moments leaves humans vulnerable to demagogic movements that require dissolution of the self -- most cults, including fascism.
einai zwntano...
ΑπάντησηΔιαγραφήsaleuei akomi...
Την καλησπέρα μου σ όλη την παρέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓάτος said,
"Ελπίζω να μην ρουφάω πια πολύ χρόνο (ούτε δικό μου). Λιγότερα πόστ, περισσότερες φωτό, πιο ήπια θέματα, μόνιμη moderation: όλα αυτά υπόσχονται πιο αργούς ρυθμούς.
Το ζητούμενο είναι να κρατήσει η παρέα."
----------------------------------
Συμφωνώ απόλυτα.
Υ.Γ Χαίρομαι και γιά την εμφάνιση του Πόντικα.
Υπάρχουν άπειροι δρόμοι για το θεό, μόνη σίγουρη οδηγός είναι η ομορφιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Νικόδημε, ελπίζω να αρχίσεις να κόβεις τις παπαγαλίες του harrygreco περί γραικίας - καταντά μονότονος και κουραστικός. Ένα δύο σχόλια το καταλαβαίνω αλλά μην αρχίσει τα επαναλαμβανόμενα κηρύγματά του πάλι ...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ manosnikol said
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σας, αγαπητέ, και μην παραπονιέστε ότι δεν σας διαβάζουμε και δεν σας σχολιάζουμε. Κάπου, κάπου έχουμε και εμείς καμιά αργία και την περνάμε βολτάροντας στα blogs. Ηθελημένα βέβαια γιατί μας έχει κουράσει το έξω και προτιμάμε το σπιτάκι μας.
Αν περνουν σχολια που δυσφημουν αδελφους λαους,θα περνουν & σχολια αποκαταστασης αληθειας.
ΑπάντησηΔιαγραφήharrygreco και ghost - ειρήνη υμίν. Μην με υποχρεώσετε να αρχίσω το φιλτράρισμα - μέχρι τώρα δεν έκοψα κανένα σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήzizugataki
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέφθηκα πολλές φορές να το σβήσω –εννοώ το συγκεκριμένο «παραπονιάρικο» post- γιατί φανέρωνε μια αδυναμία μου, μια παρόρμηση της στιγμής και το οποίο ΤΩΡΑ δεν θα το έγραφα ποτέ.
Όμως αν το έκανα αυτό, δεν θα ήμουν έντιμος απέναντι σας -ρετουσάροντας το image μου- αλλά ούτε και απέναντι στον εαυτό μου...
Έτσι το άφησα μιας και τα λάθη μας έχουν αξία όταν είναι εκεί, οδοδείκτες που μας προειδοποιούν για επόμενες επικίνδυνες στροφές…
Επι του θεματος,ο Gerardo του Πλαισιου εφερε μια φωτομηχανη 10αρα στα Ε 150.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μας ηταν ενδιαφερον,αν ο Δημου της εκανε ενα τεστ ντραηβ & ανεβαζε τις φωτο,σε συγκριση με 6αρες & κινητα 3αρια. Τα καλα προιοντα,θελουν στηριξη,οπως & τα κακα θαψιμο.
Στο Αμερικα,γνωμες σοβαρων προσωπων,σε μπλογκ ή περιοδικα,μετρουν πολυ στους καταναλωτες.
Ετσι,μας ενδιαφερει & ενας οδηγος Δημου για Πολη.Χοτελ,ρεστωραν,καφε,μαγαζια,εθνικ στοιχεια μη " τουριστικα ".
Πολλή δουλειά μου βάζεις Χάρυ - και τεστ μηχανών και ταξιδιωτικό οδηγό... Πάντως μην σε θαμπώνουν τα πίξελ (από 6 κσι επάνω επαρκούν)πρώτο θέμα είναι ο φακός!
ΑπάντησηΔιαγραφήWelcome back Doncat!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήYπεροχη η Πολη και οι δερβισηδες..
Νομιζω πως θα σ΄ενδιεφερε η παρασταση "Δερβισηδες σε Εκσταση", σκηνοθετημενο απο τον αγαπητο μου Robert Wilson (και αν καταλαβα καλα βασιζεται και σε στιχους του Ρουμι;) που ερχεται σε παγκοσμια πρεμιερα στο Παλλας, 28-31 Μαιου.
sounds soo interesting (&τι φοβερο timing!) :)))
Μα κανείς δεν βλέπει το ματς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρετώ τους φίλους του blog αυτού. Είπα και εγώ να ενταχθώ στην παρέα σας, ύστερα από χρόνια απαθή επίσκεψη μου σε αυτήν. Ευχαριστώ τον φιλόξενο εμπνευστή Νίκο Δήμου για την δερβίσικη φαντασμαγορία που μας προσφέρει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα ΝΔ. Καλησπέρα σε όλους. Θερμές ευχαριστίες που ξανάνοιξες το μπλογκ. Προσωπικά δέχομαι τους όρους σου απολύτως. Και χαίρομαι να βλέπω πολύ γνώριμο κόσμο. Inshallah να βαδίσουμε ειρινικά και όμορφα.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το θέμα. Εκπληκτικό. Ζητούσαμε φωτό από την Πόλη. Η αλήθεια είναι ότι δεν φαντάστικα ότι θα ξεκινούσες από δερβίσιδες. Δεν έχω δει ποτέ μου. Η ιδέα του εκστασιασμού με συναρπάζει.
Οι φωτογραφίες πρέπει να σου έβγαλαν την πίστη (άν είχες...που δεν έχεις. Στον θεό). Ο φωτισμός πολύ χαμηλός. Έχεις καμία με μεγαλύτερη έκθεση όπου να φαίνεται ολόκληρος ο κύκλος, πιο έντονη η κίνηση? Πάντως στις συγκεκριμένες αποτύπωσες το συναίσθημα, τα πρόσωπα, τις στιγμές. Πολύ καλές πράγματι.
Απορίες ενός άσχετου:
Ο χορός έχει την έννοια ενός show όπου πληρώνεις ? Είναι εστιατόριο ? Θέατρο ? Οι θεατές είναι καθιστοί ? Από τις φωτογραφίες και τα κείμενα, αντιλαμβάνομαι ότι τα άτομα αυτά το νιώθουν. Παράλληλα όμως είναι και ένα performance ?
Οι φωτογραφίες επιτρέπονταν ? Ή θεωρείται κάτι ιερό και απαγορεύονται ? Το φλάς ? Αν και υποθέτω ότι με το built in της φωτογραφικής σου θα ήταν από εκπληκτικά δύσκολο εώς αδύνατον να πετύχεις καλές φωτογραφίες με φλας.
Όσο για το κείμενο, το ποίημα... Είναι τόσο όμορφο και rewarding να ανακαλύπτεις τόσο όμορφα και σημαντικά πράγματα την στιγμή που νοιώθεις ότι απλά 'παίζεις' στο διαδίκτυο.
Αναμένουμε εναγωνίως τα επόμενα της Πόλης.
...It's not a job,it's an adventure...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλα καταλαβαινει κανεις για τον χαρακτηρα των λαων απο την οδηγηση.
Σε Πετρουπολη & Μοσχα μου εκανε εντυπωση οτι κανενας δεν εβαζε ζωνη,αλλαζαν λωριδα καρεκλαδικα,χωρις φλας & δεν ειδα ουτε ενα 2κυκλο,κανενος ειδους. Επισης,δεν ακουσα/ειδα ασθενοφορο.
Εγκληματικοτητα μηδενικη. Νοιωθεις ασφαλης παντου & παντα. Στα μπακαλικα/"προντουκτι" που διανυχτερευουν,δεν υπαρχει σεκιουριτυ.Μια λαοθαλασσα ησυχων ανθρωπων.
Οι καρντασηδες ?
Ψάχνοντας την πληροφορία του neutrino, βλέπω ότι τον Μάιο - Ιούνιο θα έχουμε στο Παλλάς Σάρλοτ Ράμπλιγκ, τους Δερβίσιδες, και Ντεπαρντιέ-Φανύ Αρντάν....
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_qsite3_30_18/04/2007_187890
Ωραία θα ήταν αν ακούγονταν και ήχοι της Πόλης στο post. Πιο ολοκληρωμένη εμπειρία! (ΟΚ απ' την άλλη, αν θέλει κανείς πιο ολοκληρωμένη εμπειρία, ας πάει ο ίδιος!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΞυπναω & δεν βλεπω σεντονια.
ΑπάντησηΔιαγραφήMaybe we got too old for that...sheet.
Προτεινω η νυχτα (1-9) να ειναι μοντερεσι-φρη,να ξεσαλωνουν καλοι & κάλοι & το πρωι να πεφτει...Δημοκλεια σπαθη.
Καλή επάνοδο κ.Δήμου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και έχω διαφωνήσει αρκετές φόρες μαζί σας στα λίγα ποστ που έχω κάνει,θεώρω ότι το μπλογκ έχει μια ιδιαιτερότητα που το κάνει να ξεχωρίζει και αξίζει να συνεχίσει(δεν είναι κολακεία,θεωρώ ότι είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που μπορεί να επικοινωνήσει κάποιος με ένα πνευματικό άνθρωπο,όσο και τα μέσα στις μέρες μας να έχουν εξελιχθεί).
Ελπίζω η διακοπή να σας ξεκούρασε, και σιγά σιγά θα βρείτε το ρυθμό να μπείτε και σε πιο "καυτά" θέματα!!!
Ο άνθρωπος του θεού - όποιου θεου, δεν είναι showman. Και αν κάποιοι showmen παρουσιάζονται ως άνθρωποι του θεού, ίσως θα ήταν καλύτερα να τους κρινουμε γι' αυτο που πραγματικά είναι και όχι γι΄αυτό που προσποιούνται οτι είναι (κάπως να ζήσουν επιζητούν κι αυτοί και καλά κάνουν). Ας αφήσουμε τους ανθρώπους του θεού στον θεό τους και ας ασχοληθούμε με τους ανθρώπους του κόσμου- εκεί τα καταφέρνουμε οι περισσότεροι καλύτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι επειδή περί Istanbul ο λόγος (ή για μερικούς περί της σκιάς μιας Πόλης), την βρίσκω τόσο καταθλιπτική, που την δεύτερη φορά που βρέθηκα εκεί δεν έμεινα μια μέρα. Ευτυχώς που υπάρχουν τα Πριγκηπονήσια και ο Βόσπορος...
Στροβιλιστίκαμε κι εμείς αρκετά γύρω από αυτό το blog και τελικά νά το φως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ άνθρωπος του Θεού δεν έμαθε από βιβλία
Αν είναι αλήθεια, αλίμονό μου.
Τους χαιρετισμούς μου σε όλους!
Χαιρετώ σας, καλή επαναρχή. Καταπληκτικό το ταίριασμα φωτογραφιών και στοίχων. Περιμένω κι'άλλα απο την Πόλη που γεννήθηκα κι έχω να την δώ 36 χρόνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερί showmen - θυμάμαι μια ομιλία του Γιανναρά εδώ στις Βρυξέλλες όπου αναφέρθηκε στην κυριακάτικη λειτουργία ως εβδομαδιαία παράσταση αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Du sublime au ridicule il n'y a qu'un pas ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για φωτογραφίες από την Πόλη έπεσα τις προάλλες σ'ένα ιστολογιο μιας συμπαθητικής Τουρκάλας με καθημερινές φωτό από εκεί. Αποτελεί μάλιστα τμήμα ολόκληρου δικτύου ...
Takis Alevantis said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερί showmen - θυμάμαι μια ομιλία του Γιανναρά εδώ στις Βρυξέλλες όπου αναφέρθηκε στην κυριακάτικη λειτουργία ως εβδομαδιαία παράσταση αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Du sublime au ridicule il n'y a qu'un pas ...
-----------------
Η Θεία Λειτουργία και γενικά τα τελετουργικά της χριστιανικής λατρείας έχουν προέλθει από τον ιουδαϊσμό και τα λοιπά ανατολικά θρησκεύματα (π.χ. μιθραϊσμός).
Η προσπάθεια των συγκολλητών για να προέλθει ο ελληνοχριστιανισμός είναι χαριτωμένη πάντως...
Στην θρησκευτική τελετουργία ισχύει το "ο κλέψας του κλέψαντος" και οι αντιγραφές αρχαίων ελληνικών εθίμων έγιναν για να επιβληθεί ευκολότερα ο χριστιανισμός.
Τα ξέρει αυτά ο κ.Γιανναράς αλλά προκειμένου να υπηρετήσει το ιδεολόγημα του ελληνοχριστιανισμού προβαίνει σε εκπτώσεις της επιστημονικής σοβαρότητάς του.
doctor
Καλημέρα σε όλους από μένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα moderation είναι τελικά δίκοπο μαχαίρι. Δεν σπαταλάμε χρόνο ανεχόμενοι τους απροσάρμοστους αλλά από την άλλη χάνουμε σε ζωντάνια και αμεσότητα, χαθήκν οι νυκτερινές ανταποκρίσεις. Είναι σκληρή η ζωή για μας τους ξενύχτηδες.
Λυπάμαι Αντώνη αλλά η moderation είναι αδιαπραγματευτη. Καλύτερα αργότερη ροή σχολίων παρά καθόλου blog.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε με τα ειδικά τεχνικά μέσα, ανάμεσα στις 7 το πρωί και τις 1 το βράδυ η ροή γίνεται κάθε μισή ώρα - το αργότερο.
doctor said
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ξέρει αυτά ο κ.Γιανναράς αλλά προκειμένου να υπηρετήσει το ιδεολόγημα του ελληνοχριστιανισμού προβαίνει σε εκπτώσεις της επιστημονικής σοβαρότητάς του.
Πάντα με εντυπωσίαζε η προσπάθεια ατόμων με "ακαδημαική ευχέρεια του λόγου" (για να μην υποτιμήσω τον όρο "ευφυία") όταν υποστηρίζουν ιδεολογήματα, ιδιαίτερα θρησκευτικά.
Τον κ. Γιανναρά είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω στο Άγιο Όρος. Μας συνδέει μια προπαίδεια με τις συντηρητικές χριστιανικές οργανώσεις και τους περιορισμούς που αυτές βάλαν στην ζωή μας και στην σκέψη μας στην παιδική και εφηβική μας ηλικία (θέμα που το θίγει στα βιβλία του).
Το ερώτημα είναι, μπορεί κανείς να απελευθερωθεί από τέτοιου είδους επιρροές όταν μάλιστα συνέβησαν σε ηλικία που η κοσμοθεωρία του ανθρώπου είναι εν τω γίγνεσθαι;
Μπορεί ο ορθός λόγος να γίνει το εργαλείο με το οποίο ο άνθρωπος θα αποτινάξει από πάνω του προηγούμενες εγγραφές;
Μπορεί ο σκύλος του Pavlov να καταργήσει τα αντανακλαστικά ττου αφέντη του;
Προσωπικά φοβάμαι πως όχι.
Οι πρώιμες εμπειρίες μας χαράζουν τόσο βαθιά που οι περισσότεροι από μας περνάμε το υπόλοιπο της ενήλικης ζωής μας χρησιμοποιώντας τον ορθό λόγο για να υπερασπιστούμε τα ιδεολογήματα μας.
Τι λέτε κ. Δήμου;
Και μια παρατήρηση για το θέμα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δερβίσηδες δεν έχουν καμιά σχέση με το θεό. Στην συγκεκριμμένη περίπτωση επαγγελματίες άνθρωποι είναι που δίνουν παράσταση για τους εύπορους ευρωπαίους τουρίστες.
Το μειλίχειο ύφος του Τούρκου χορευτή τα λέει όλα.
Αγαπητέ κ. Δήμου μου δίνετε την εντύπωση ότι ψάχνετε τον θεό. Αν δεν κάνω λάθος, τότε θα αρχίσετε να τον βρίσκετε παντού!
Antonios Liolios said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μια παρατήρηση για το θέμα:
Οι δερβίσηδες δεν έχουν καμιά σχέση με το θεό. Στην συγκεκριμμένη περίπτωση επαγγελματίες άνθρωποι είναι που δίνουν παράσταση για τους εύπορους ευρωπαίους τουρίστες.
Το μειλίχειο ύφος του Τούρκου χορευτή τα λέει όλα.
------------------------------
Ο ένας χορευτής - χωρίς μούσι - δεν έχει μειλίχιο ύφος. Αλλά και οι ιερείς επαγγελματίες είναι. Η σχέση με τον Θεό είναι εντελώς υποκειμενική αντίληψη - αντικειμενικά κανείς δεν έχει σχέση με κάτι που δεν υπάρχει, παρά μόνο μέσα του.
Μακάρι να πυκνώσουν οι φωνές, σαν τη δική σας, που μας θυμίζουν ότι μουσουλμανισμός δεν είναι μόνο οι Αγιατολλάδες κι οι Ουαχαμπίτες, είναι κι οι στροβιλιζόμενοι δερβίσηδες, η ποίηση του Ρουμί, η Αλάμπρα, οι 1000+1 νύχτες, η Κόρδοβα, η Άλγεβρα, η (Αλ)χημεία, ο Αβερρόης, ο Αβικέννας κλπ. κλπ. κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπρόσμενη και ευχάριστη αναστολή της αναστολής!
Antonios Liolios said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ κ. Δήμου μου δίνετε την εντύπωση ότι ψάχνετε τον θεό. Αν δεν κάνω λάθος, τότε θα αρχίσετε να τον βρίσκετε παντού!
--------------------------
Το παντού ισούται με πουθενά. Εδώ και δεκαετίες έπαψα να ασχολούμαι με τον Θεό. Αν θέλει να με βρει εκείνος, ξέρει την διεύθυνση μου.
Nikos Dimou said
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ και δεκαετίες έπαψα να ασχολούμαι με τον Θεό. Αν θέλει να με βρει εκείνος, ξέρει την διεύθυνση μου.
Μα ζει μαζί σας χρόνια τώρα και σας παρακολουθεί.
Έχει μουστάκια και γούνα και ίσως και να βρίσκεται στην αγκαλιά σας τώρα που γράφετε αυτά τα σχόλια. Δεν περιμένατε έναν παππού με γένια και φωτοστέφανο έτσι δεν είναι;
Κωνσταντινουπολίτης και ο εθνικός ήρωας Παναγιώτης Γιαννάκης έτσι που τον ακούς να επαναλαμβάνει τη διαφήμιση σε άσχετες εμφανίσεις της προσωπικόητος του και σκέφτεσαι: αυτός ο άνθρωπος πιστεύει το τίποτον και το ζει και δεν έχει άλλο ανθρώπινο περιεχόμενο τίποτα εκτός από την υπερθέρμανση του πλανήτη Ερμή που αγωνίζεται να τον σώσει μαζί με την οφ σορ ουέφα-ουέφα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν του πεις καλημέρα θα σου απαντήσει πως καλημέρα μεν αλλά να μην ξεχνούμε να ζούμε και την πιο ασήμαντη στιγμή του τρωικότατου πολέμου.
Να καθόμαστε να θυμόμαστε πόσο πολύ εντατικά κοιλοπόνησε ο Παναγιώτης Γιαννάκης μια στιγμή για να μας φέρει και άλλη μια στιγμή να θυσιαστεί για να μας περάσει από την κερκόπορτα να διατηρηθούμε στη ζωή μακριά από τις επιβουλές του προφήτη Τρότσκι που καθοδήγησε το Νίο να πατάξει το μέιτριξ και το φοτοσοπ.
Και εξακολουθεί να ταξιδεύει μέσα στο μαύρο σκοτάδι η Γη σε μια πορεία που δεν αποφασίσαμε και είμαστε οι χαζοχαρούμενοι στη μέση του πουθενά και κάνουμε θυσίες, ζούμε τη στιγμή, ερχόμαστε από την Κωνσταντινούπολη και μας αποκαλούνε τούρκους οι ομοφυλόφιλοι τροτσκιστές...
Νικάμε όμως στους τίμιους αγώνες και έτσι διαφημίζουμε την ανώτατη καταγωγή μας.
vrennus said
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να πυκνώσουν οι φωνές, σαν τη δική σας, που μας θυμίζουν ότι μουσουλμανισμός δεν είναι μόνο οι Αγιατολλάδες κι οι Ουαχαμπίτες, είναι κι οι στροβιλιζόμενοι δερβίσηδες, η ποίηση του Ρουμί, η Αλάμπρα, οι 1000+1 νύχτες, η Κόρδοβα, η Άλγεβρα, η (Αλ)χημεία, ο Αβερρόης, ο Αβικέννας κλπ. κλπ. κλπ.
Το θέμα ειναι γιατί να χρειαζόμαστε εχέγγυα από κάθε θρησκεία ότι δεν είναι μονάχα ενοχική και καταπιεστική;
Γιατί να χρειαζόμαστε την θρησκεία;
Nikos Dimou said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θέλει να με βρει εκείνος, ξέρει την διεύθυνση μου.
Να πω τη μαύρη αλήθεια ούτε εμένα με αξίωσε με μια τέτοια επίσκεψη.
Antonios Liolios said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει μουστάκια και γούνα και ίσως και να βρίσκεται στην αγκαλιά σας τώρα που γράφετε αυτά τα σχόλια.
-------------------------------
To και ο Σεφέρης για τους γάτους: "οι μικροί εφέστιοι θεοί".
Antonios Liolios said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί να χρειαζόμαστε την θρησκεία;
----
Tη χρειαζόμαστε;
Ίσως μερικοί να τη χρειάζονται (για παρηγοριά, για καθοδήγηση, για "απαντήσεις" σε ό,τι δεν ελέγχουν και δεν προβλέπουν, για προσωπική ανάδειξη ή για όποιο άλλο λόγο).
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι "τη χρειαζόμαστε".
Stavros Isisdoros said
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πω τη μαύρη αλήθεια ούτε εμένα με αξίωσε (ο Θεός) με μια τέτοια επίσκεψη.
Είσαι σίγουρος;
Αν διαβάσεις για την ημέρα της κρίσεως στα ευαγγέλια ο Χριστός επαινεί αυτούς που τον αναγνώρισαν στην μορφή ενός ζητιάνου, ενός περιθωριακού, ενός ασήμαντου κατά τα τρέχοντα κοινωνικά πρότυπα.
Αντίθετα καταδίκασε αυτούς που τον ζητούσαν με κάθε επισημότητα στους ναούς.
Ή κατά το πρωτότυπο
"Επείνασα γαρ και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα και εποτισατέ με, ξένος ήμην και συνηγάγετέ με, γυμνός και περιεβάλετέ με, ησθένησα και επισκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην και ήλθατε πρός με..."
Βαριά η καλογερική....
Γιατί χρειαζόμαστε τις θρησκείες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή υπάρχουν ακόμα πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Μερικοί (λίγοι) μπορούν να ζουν με αυτά. Άλλοι (οι συντριπτικά περισσότεροι) χρειάζονται μία άνωθεν παραμυθία (και δικαιολογία...)
Γιατί χρειαζόμαστε τις θρησκείες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή υπάρχουν ακόμα πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Μερικοί (λίγοι) μπορούν να ζουν με αυτά. Άλλοι (οι συντριπτικά περισσότεροι) χρειάζονται μία άνωθεν παραμυθία (και δικαιολογία...)
Μήπως τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα επειδή τα προσεγγίζουμε με λάθος τρόπο; Μήπως ο νους δεν αρκεί;
Η ορθοδοξία και άλλες μυστικιστικές θρησκείες μιλάνε για το βίωμα, την προσωπική αποκάλυψη του θεού του θεού στον άνθρωπο.
Αν κατάλαβα σωστά τόσα χρόνια που σας διαβάζω αυτό που σας ενοχλεί είναι ο μετασχηματισμός αυτού του βιώματος σε οργανωμένο δόγμα και ομαδική προσέγγιση του θείου. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το βίωμα αυτό δεν υπάρχει.
Παρακαλώ μην με παρεξηγήσετε, δεν κάνω κύρηγμα ούτε διαθέτω απαντήσεις. Απλά βιώνω την αγωνία της έλλειψης νοήματος της ζωής, αυτής της φάρσας που καταλήγει σε βέβαιο θάνατο κάθε πρωί όταν ξυπνάω.
Δυστυχώς δεν είχα ποτέ κάποια προσωπκή αποκάλυψη.
Μήπως κανείς συν-μπλόγκερ είχε κάποια κάποτε και θα ήθελε να την μοιρατεί μαζί μας;
Μήπως εσείς κ. Δήμου;
Αντώνη προσπάθησα να τον βρώ ανάμεσα στα τόσα παιδιά που γεννιούνται για να πεθάνουν στην Αφρική χωρίς να προλάβουν να γνωρίσουν καν τι θα πει Ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα!
Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένω και εγώ περισσότερες εντυπώσεις απο την Πόλη. Την είχα επισκευτεί την προηγούμενη χρονιά και μου άρεσε πολύ. Πιστεύω ότι θα ξαναπάω.
Μήπως επισκεύτηκες το υπόγειο υδραγωγείο (Ιουστινιανού;) μου είπαν ότι είναι εντυπωσιακό αλλά δεν το είδα.
Οι άνθρωποι πολύ φιλικοί, ένας αστυνομικός μας εξυπηρέτησε αμέσως όταν είχαμε κάποιο πρόβλημα με κάποιο ταξιτζή γνωρίζοντας ότι είμαστε Έλληνες.
Θα ήθελα να δω και κάτι απο τα βάση της Τουρκιάς γιατί η Πόλη αντιπροσωπεύει περισσότερο το ευρωπαϊκό πρόσωπο της Τουρκίας. Εντυπωσιακό πάντως παραμένει το γεγονός ότι ο στρατός και οι δικαστές είναι το προδευτικό κομμάτι της κοινωνίας!!!.
Stavros said
ΑπάντησηΔιαγραφή....που γεννιούνται για να πεθάνουν...χωρίς να προλάβουν να γνωρίσουν καν τι θα πει Ζωή.
Ποιά Ζωή; Αυτήν απ' τη Λάρισσα;
;-))))
harrygreco said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ιταλογραικοι ( απο το Marcello) αρχισουν τουρκοφαγικους μυθους,θα παρεμβω με...αληθειες.
Γιατί δε λες τις αλήθειες σου στο δικό σου μπλογκ; Εκεί θα μπορούσαμε να συζητήσουμε χωρίς να ενοχλούμε κανένα.
Η μόνη μορφή θρησκευτικότητας που ειλικρινά συμπαθώ είναι ο Σουφισμός. Εκείνο το:
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιος κι αν είσαι, ξαναέλα!
Άπιστος, Ιουδαίος ή πυρολάτρης.
Το δικό μας το μοναστήρι δεν είναι της απελπισίας.
Κι εκατό φορές να 'χεις πατήσει τον όρκο σου, ξαναέλα!
ή το
"Ο έρωτάς για Σένα μου έκλεψε εμένα"
του Yunus Emre... Πώς να πει μετά ο Πέτρος όχι;
Κι απ' τις πολλές φωτογραφίες του βιβλίου του Mazower για τη Θεσσαλονίκη, σ' αυτή με τους περιδινούμενους δερβίσηδες επιστρέφω πάντα.
Ποίημα του Ρουμί έχω δει κρεμασμένο σε τοίχο τουρκικού σουβλατζίδικου στη Γερμανία.
harrygreco said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ιταλογραικοι ( απο το Marcello) αρχισουν τουρκοφαγικους μυθους,θα παρεμβω με...αληθειες.
Γιατί δε λες τις αλήθειες σου στο δικό σου μπλογκ; Εκεί θα μπορούσαμε να συζητήσουμε χωρίς να ενοχλούμε κανένα.
Κι έλεγα, τι διάλο, 140 comments πιάσαμε, δεν θα μαλώσουμε;
Ρε παιδιά έτσι για αλλαγή, δεν τα βρίσκουμε; Έλα ρε Χάρυ, κάνε το πρώτο βήμα!
Antonios Liolios said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ορθοδοξία και άλλες μυστικιστικές θρησκείες μιλάνε για το βίωμα, την προσωπική αποκάλυψη του θεού του θεού στον άνθρωπο.
-----------------------------
Κατ αρχήν η Ορθοδοξία δεν είναι μυστικιστική θρησκεία (πόρρω απέχει).
Αποκαλύψεις και εκστάσεις μπορεί να προκαλέσουν πολλά πράγματα: ποτά, ουσίες, χορός (στροβιλιστός) μουσική, σεξ, διαλογισμός... όλα αυτά αρχίζουν και τελειώνουν μέσα στο συνειδητό μας.
Είτε οραματιστώ τον Θεό, είτε ένα ροζ ελέφαντα - είναι το ίδιο.
Δήμου είπε
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίτε οραματιστώ τον Θεό, είτε ένα ροζ ελέφαντα - είναι το ίδιο.
Πάει, πάει, στην κόλαση θα καείτε, τζάμπα και ο προσυλητισμός μου διάολε...
Antonios Liolios said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά βιώνω την αγωνία της έλλειψης νοήματος της ζωής, αυτής της φάρσας που καταλήγει σε βέβαιο θάνατο κάθε πρωί όταν ξυπνάω.
Δυστυχώς δεν είχα ποτέ κάποια προσωπκή αποκάλυψη.
Μήπως κανείς συν-μπλόγκερ είχε κάποια κάποτε και θα ήθελε να την μοιρατεί μαζί μας;
____
Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλο νόημα στη ζωή πέραν του ότι ζούμε και ότι εξαρτάται [και] από εμάς να ζούμε καλύτερα.
"Καλύτερα" δεν σημαίνει για μένα "ευτυχέστερα" (αφελές μου φαίνεται αυτό).
Σημαίνει απλώς πληρέστερα, δηλαδή σημαίνει να αισθανόμαστε τα καλά και τα κακά που μας συμβαίνουν, να τ' αφήνουμε να πάρουν τον χρόνο τους, να μην τα προσπερνάμε σαν τουρίστες που βιάζονται να δουν το επόμενο αξιοθέατο ή να αποφύγουν κάθε ταλαιπωρία που δεν ήταν στο προσπέκτους του ταξιδιωτικού γραφείου.
Όσο για την αποκάλυψη, δεν ξέρω τί σημαίνει για τον καθένα αυτό, αν μπορώ να βρώ κάτι ίσως αντίστοιχο (;) που να λέει κάτι σε μένα, αυτό μάλλον θα ήταν οι στιγμές εκείνες που αυτό που αισθανόμαστε κι αυτό που μας συμβαίνει εναρμονίζονται ως προς τη στιγμή και το περιεχόμενο και μας επιτρέπουν το αίσθημα της γαλήνης και της πληρότητας.
Φαντάζομαι -και πάντως ελπίζω- ότι όλοι μας έχουμε τέτοιες στιγμές "αποκάλυψης". Αν όχι, μάλλον καλό είναι να ψάχνουμε τί πρέπει να αλλάξουμε, είτε στον τρόπο που σκεφτόμαστε είτε στον τρόπο που ζούμε.
Antonios Liolios said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιά Ζωή; Αυτήν απ' τη Λάρισσα;
Μα ποιά άλλη να εννοούσα;
Μία είναι η Ζωή!
Για αυτη τη δινη του Θεου, ο Παυλος Σιδηροπουλος ειχε θεσει το ερωτημα "πες μας ρε φιλε ποιος Θεος σ' όριζει, ποιος σε γεμιζει με ενοχες?"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστευω ειναι η απαντηση του γιατι υπαρχουν θρησκειες. Απαντηση με ερωτηση? Ναι, γιατι οχι?
Εξερευνητες των ανθρωπινων ψυχων,ανακαλυψτε την Πολη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκλονιστικη πολη,υπεροχοι ανθρωποι.
Πολλα χαιρετισματα απο το Bebek την πιο ομορφη συνοικια του Βοσπορου.
Πολύ χαίρομαι που επέστρεψε ο Ντον μετά άπό το διάλειμα που έκανε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαράξενο δεν είναι να διαβάζουμε ότι χρειαζόμαστε τη θρησκεία για τους ίδιους τους λόγους που θα απαντούσαμε ότι δημιουργήσαμε την τεχνολογία; Και να λέμε και εξευτελιστικές εκφράσεις όπως "σχέση με το θεό".
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα προσπαθούμε να πιστέψουμε ότι υπάρχει κάτι το ανθρώπινο εκεί που καλώς γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει τίποτα.
Ποιους μάγκες εξυπηρετώ εγώ και τι αποτέλεσμα φέρνω σε μενα όταν δικαιολογώ παραλογισμούς και πράξεις που τους ακολουθούν; Μήπως λέω στον εαυτό μου ότι πρέπει να έχει πρόβλημα οπωσδήποτε και μήπως μετά τις ζω τις φοβερές συνέπειες; Μικρό είναι το να σε έχουν υποχρεώσει να είσαι κοπελιά και να νιώθεις ασφαλής σε ένα χώρο εργασίας;
Καλή η θεωρία μας συντρόφισσα. Τι γίνεται με τα χαμένα αδέλφια μας που στη θεωρία παίρνουν άριστα και στην πράξη υποφέρουν; Εκτός αν πούμε και για τούτους ότι πια ενεφανίζουν μεγάλη ανάγκη και υποχρέωση τους να υποφέρουν.
Τι σου αποκαλύπτω όταν σου πω ότι η ανασφάλεια που νιώθεις θεραπεύεται με θεωρίες και δόγματα; Σου λέω ότι δεν σε αγαπάω. Σου λέγω δηλαδή ότι δεν μπορώ να σε αγαπάω επειδή έχω επιλέξει να είμαι αδιάφορος. Σου λέγω ότι εγώ σε θέλω να είσαι απελπισμένη.
Σκότωσε με.
στο μόνο πράγμα όπου το θείο για μένα υπάρχει και κυριαρχεί είναι ο έρωτας... όλα τα υπόλοιπα για μένα είναι παραισθήσεις... όσο ορθολογικά και θα θέλουμε να τον εξηγήσουμε προτιμάμε το γλυκό του παραμύθι, τα χρώματά του που μόνοι μας φτιάξαμε για να χαθούμε μέσα τους... είναι εκεί που λατρεύουμε με όλες τις αισθήσεις μας το άλλο άτομο... σαν να μαθαίνουμε εμάς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩχ,επεσε κουλτουρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ΄τη ζωη στο θανατο ειν' ενα μονοπατι...
Παρακάμπτω τους στίχους από το ποίημα του Σουρή, που περιέχει το "ανωτέρω" σχόλιο του Harry και σχολιάζω, έστω και λίγο καθυστερημένα γιατί ήδη έχει ανεβεί νέο ποστ...
ΑπάντησηΔιαγραφήAthanasia said: …"Καλύτερα, δεν σημαίνει για μένα "ευτυχέστερα" (αφελές μου φαίνεται αυτό).
Σημαίνει απλώς πληρέστερα, δηλαδή σημαίνει να αισθανόμαστε τα καλά και τα κακά που μας συμβαίνουν, να τ' αφήνουμε να πάρουν τον χρόνο τους, να μην τα προσπερνάμε σαν τουρίστες που βιάζονται να δουν το επόμενο αξιοθέατο ή να αποφύγουν κάθε ταλαιπωρία που δεν ήταν στο προσπέκτους του ταξιδιωτικού γραφείου.
……………………………………………
Φαντάζομαι -και πάντως ελπίζω- ότι όλοι μας έχουμε τέτοιες στιγμές "αποκάλυψης". Αν όχι, μάλλον καλό είναι να ψάχνουμε τί πρέπει να αλλάξουμε, είτε στον τρόπο που σκεφτόμαστε είτε στον τρόπο που ζούμε.»
-------------------
Δηλαδή… “be a traveler not a tourist”
Ποιά είναι η διαφορά μεταξύ ενός ταξιδιώτη –στην ζωή- και ενός τουρίστα;
Το να αποδέχεσαι και κάποτε να αναζητάς την περιπέτεια, να αντιμετωπίζεις τα πράγματα με υπευθυνότητα προσπαθώντας να αντιληφθείς και να μαντεύσεις τα «προσιόντα», να μην αισθάνεσαι θεατής αλλά συμμετέχων. Να είσαι εσύ ο manager της ζωής σου και να μην έχεις αναθέσει την δουλειά κατ’ αποκοπήν σε άλλους, going the hard way ενίοτε. Να μαθαίνεις από ό,τι βλέπεις –αντί απλώς να βλέπεις με προκατάλειψη και προκατασκευασμένες απόψεις-και να έχεις ανοικτά τα μάτια και τα αυτιά στο τραγούδι των σειρήνων.
(Πόσο ταιριάζει σε ένα πραγματικό ταξιδιώτη «Η Ιθάκη» του Καβάφη!)
Οσο για την αποκάλυψη... Αν ξέραμε τι θέλαμε και τι προσπαθεί να μας πεί ο εαυτός μας... Πότε πραγματικά συγκινείται... Αν μπορούσαμε να ακούσουμε τις «μουσικές αξαίσιες... Τις φωνές...» Θα ήταν μιά αποκάλυψη...
Ποιός τολμάει είναι το θέμα!
Πόσο πιο βολικός είναι ο αυτοθαυμασμός του τουρίστα που φωτογραφίζεται στα αξιοθέατα, για να τον δούν, από την διαρκή αναζήτηση και αυτοδοκιμασία του ταξιδιώτη!
Αχ! Tι μου έκαναν οι δερβίσηδες!
Βάλθηκα να σκέφτομαι πότε ήμουν ταξιδιώτης και πότε τουρίστας στην ζωή... Στο παρελθόν αλλά κυρίως στο παρόν.
Πολύ δύσκολο θέμα διότι δεν έχει σημασία μόνο το τι κάνεις αλλά -και ίσως περισσότερη- το πως!
Τι αποτέλεσμα και τι συνέπειες θα έχει κάθε μας επιλογή;
Πόσο πρέπει να επιμένουμε σε μια πορεία;
Πότε κρατάμε εμείς το τιμόνι της ζωής μας και πότε ο πανικός και τα άλλοθι;
Πότε –απλώς- το βάζουμε στα πόδια και το ωραιοποιούμε με λόγια του αέρα;
athanasia, ως συνήθως μπορώ να προσυπογράψω όλα τα σχόλιά σας...
ΑπάντησηΔιαγραφήAthanasia said
ΑπάντησηΔιαγραφή"Καλύτερα" δεν σημαίνει για μένα "ευτυχέστερα" (αφελές μου φαίνεται αυτό).
Εμένα μου φαίνεται από την άλλη κονφορμισμός ή και εθελοτύφλωση να μην δεχόμαστε την απλή αλήθεια ότι ευτυχέστερα είναι καλύτερα και ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ψάχνουμε την χαρά και την ικανοποίηση. Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο αποφεύγουμε τα κακά όσο περισσότερο μπορούμε.
Τώρα άλλο αν δεν γίνεται να τ' αποφύγουμε, κάνουμε την ανάγκη φιλότιμο, μιλάμε για ταξίδια με συνημμένες ταλαιπωρίες και γενικά υπερασπιζόμαστε τα ιδεολογήματα μας
Δύσκολο πράγμα η απλή αλήθεια ...
@Αntonios Liolios,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιθέτως, κατά τη γνώμη μου κονφορμισμός είναι το κυνήγι της ευτυχίας, της ικανοποίησης ή της χαράς, με βάση ένα τυποποιημένο (one size fits all) ανέφελο πρότυπο (αρκεί να δούμε γύρω μας τις διαφημίσεις, για παράδειγμα).
Το οποίο κυνήγι, βεβαίως, όταν γίνεται μ' αυτούς τους όρους, οδηγεί συχνά στη μιζέρια που λέγεται "τίποτα καλό δεν συμβαίνει σε μένα", και καταλήγει να αποκλείει κάθε ευχαρίστηση.
Δεν είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω απο κοντά του δερβίσηδες. Τους έχω δει μόνο στην tv και με εντυπωσίασαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσορίσατε don, είμαι πολύ χαρούμενη που ξαναγυρίσατε
Μας μεταφέρατε εκεί με τις εικόνες και τα λόγια που τις ντύσατε. καλώς ορίσατε
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιχα επισκεφτει την Κωνσταντινουπολη (Ινσταμπουλ για τους πολιτικαλ κορεκτ) οταν ημουν γυρω στα 10. Βασικα δεν θυμαμαι και πολλα, ετσι κι αλλιως αλλα τα ματια ενος μικρου παιδιου. Θυμαμαι μονο τον θορυβο, την κινηση, το απιστευτο κυκλοφοριακο και καποια μνημεια που επισκεφτηκαμε, βυζαντινα και της οθωμανικης αυτοκρατοριας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο που μου ειχε κανει εντυπωση ομως, ειναι πως ενω περιμενα να νοιωσω αβολα (μα εκδρομη στην τουρκια ρε μπαμπα?) αντιθετα ενοιωσα μια ζεστασια που δεν την ξαναενοιωσα σε αλλες ευρωπαικες χωρες που ετυχε να επισκεφτω.
Αυτο μου εχει μεινει, το συναισθημα οτι ειχα παει σε μερος οχι ξενο. Ελπιζω να επανελθω καποια στιγμη, μεχρι τοτε ας ειναι καλα ο ΝΔ με τις φωτο του (και ο Μαμαλακης με τις συνταγες που παρουσιαζει απο την Πολη...)
Υ.Γ ασχετο με το θεμα αλλα πιστευω σοβαρο. Στο μπλογκ του Γκαζι Καπλλανι (gazikapllani.blogspot.com) εχει θεμα αυτη τη στιγμη τη λογοκρισια στο ιντερνετ και του τι μπορει να παθει κανεις σε καποιες χωρες. Οσοι θελουν ας κανουν μια επισκεψη, αξιζει.