Jako entuzjastka, jednak wciąż amatorka uprawy warzyw na miejskim balkonie, początkowo nie chciałam ryzykować z cukinią. Bo po pierwsze duża, po drugie wymagająca - gdzie ja ją pomieszczę i może to w ogóle za trudne już w pierwszym sezonie? Ale cukinia przyszła do mnie sama, przysłana przez znajomą ogrodniczkę z Irlandii w postaci kilku dużych, kuszących nasion - pestek, które wszyscy znamy ze środka owocu. Moja filozofia życiowa nakazuje mi brać, co przynosi los - bo po coś widocznie przynosi. Więc co było robić, widocznie cukinia była mi pisana i tyle ;)
