Από SIGMALIVE:

"20 Ιουλίου 1974. Το εορτολόγιο έλεγε, Προφήτου Ηλίου του Θεσβίτου. Μια μέρα που φαινότανε ήσυχη, ήρεμη. Σαν όλες τις άλλες μέρες στην Κερύνεια μας. Κανείς δεν μπορούσε να μαντέψει το κακό. Τον πόνο, τον ξεριζωμό, την προσφυγιά, κανείς δεν μπορούσε να τα μαντέψει, κανείς…"

Να γελάσω ή να κλάψω;
Να γελάσω για τον ευσεβοποθισμό ή να κλάψω για την κατάντια;

Μια μέρα που φαινότανε ήσυχη μας λέει η κυρία που έγραψε το άρθρο... ήσυχη από τι; Από το πραξικόπημα; Από τις διώξεις των δημοκρατικών ανθρώπων του τόπου; Από τα εγκλήματα εναντίων άμαχου ΤΚ πληθυσμού εκείνες τις μέρες; Από τις δολοφονίες αθώων ανθρώπων μεσόστρατα; Από τους ΕΟΚΑ Βτζήδες που σαν Ταλιμπάν έβγαιναν 10-10 πάνω στα αυτοκίνητα με τα όπλα τους και τρομοκρατούσαν τον κόσμο; Που ανάγκαζαν τον κόσμο να μένει κλειστός σπίτι του από τις 6 το απόγευμα; ΗΣΥΧΗ ΜΕΡΑ;;;;;;


Και όντως, κανείς δεν μπορούσε να μαντέψει το κακό;;;; Έλεος.... κι η κουτσή Μαρία ήξερε πως η τουρκία θα έκανε εισβολή.... Πόσο ΓΕΛΟΙΟΙ τελικά είμαστε κάθε 20 Ιουλίου.... πόσο γελοίοι....

The wind of change...

Και εκεί που όλος ο κόσμος (εκτός εμείς κι η Ελλάδα) μιλούσε για την απομόνωση των ΤΚ και ήμασταν το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης, εκεί που από θύματα αντιμετωπιζόμασταν σαν θύτες και υπαίτιοι της κατάστασης στην Κύπρο, εκεί που μας έβλεπαν σαν αδιάλακτους και ξεροκέφαλους, εκεί που οι ξένοι κτηματομεσίτες διαφήμιζαν και πουλούσαν τις περιουσίες μας κάθε μέρα... ξαφνικά, μέσα σε 5 μήνες όλα έχουν ανατραπεί.

Η εκλογή του Χριστόφια στην προεδρία, έφερε πολλούς προ τετελεσμένων. Πρώτα τον Ταλάτ και την Άγκυρα που δεν μπορούσαν άλλο να κρυφτούν πίσω από την αδιαλλαξία, απορρηπτισμό και ξεροκεφαλιά του Τάσσου και μετά τον διεθνή παράγοντα που αναγκάστηκε να ενδιαφερθεί ξανά για το πρόβλημα στην Κύπρο, χωρίς αυτή τη φορά να έχει λόγους να κατηγορεί την πλευρά μας για την υφιστάμενη κατάσταση.

Το μεγαλύτερο καλό όμως που μας έφερε η εκλογή Χριστόφια είναι η αλλαγή για την εικόνα που έχουμε στην κοινή γνώμη, στο εξωτερικό. Αμερικανικά και Αγγλικά(!) έντυπα γράφουν για την Κύπρο και -όσο απίστευτο κι αν είναι- μιλάνε για κατοχή, εισβολή και δακτυλοδείχνουν σαν υπαίτιο την Τουρκία... ενώ μόλις λίγους μήνες πριν, όλοι αυτοί μιλούσαν για απομόνωση των ΤΚ και μας χρέωναν την διαιώνιση του προβλήματος.

Η Αγγλική κτηματομεσιτική εταιρία KnightFrank, στις 16 Ιουλίου, κάλεσε τον κόσμο στην Αγγλία "να μείνουν μακριά από την βόρεια Κύπρο" και να επενδύσει στο "νόμιμο ελληνικό μέρος του νησιού", και συγκεκριμένα στην Λάρνακα. Τονίζει πως τα πράγματα τώρα οδεύουν σε επίλυση του πολιτικού προβλήματος με την εκλογή Χριστόφια, και πως όσοι αγοράσουν ή επενδύσουν στα κατεχόμενα πιθανών να χάσουν τις περιουσίες τους στους "νόμιμους ιδιοκτήτες", όπως (ορθώς) τους ονομάζει. (http://www.knightfrank.com/news/directnews/Stay_away_from_northern_Cyprus,_investors_told_01182.aspx)


Το αγγλικό περιοδικό "The tribune magazine" σε χθεσινό του άρθρο μεταξύ άλλων αναφέρει πως χθες ήταν η επέτειος της τουρκικής εισβολής και πως η εκλογή Χριστόφια στην εξουσία έφερε πολύ κοντά τους ηγέτες των δύο κοινοτήτων σε μια λύση. Επίσης, ξεκάθαρα λέει πως τα πράγματα δεν είναι εύκολα και πως "το σοβαρότερο πρόβλημα παραμένει η Τουρκία. Ο στρατιωτικός έλεγχος που ασκεί στην βόρεια Κύπρο με την παρουσία χιλιάδων στρατιωτών, εποίκων και τις συνεχής βλέψεις της [τουρκίας] στο νησί, είναι όλοι παράγοντες που δεν μπορούν να αγνοηθούν", λέει.


Η Κάθριν Κάμερον Πόρτερ, πρόεδρος του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με χθεσινό της άρθρο για την επέτειο της εισβολής στην εφημερίδα Washngton Times είναι ακόμη πιο καυστική. Μιλά για εισβολή, παράνομη κατοχή, για την ανοχή και εμπλοκή του Κίσσινγκερ για να διαπραχτεί μια αδικία αντίθετη με το διεθνές δίκαιο αλλά και για το γεγονός πως τα κατεχόμενα είναι η πιο στρατικοποιημένη περιοχή του κόσμου, ξεπερνώντας και την αμερικανική παρουσία στο Αφχανιστάν. Επίσης, μιλά για κακοποίηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κατεχόμενα, για συστηματική προσπάθεια δημογραφικής αλλαγής στο νησί με τους έποικους και για εθνική κάθαρση των ΕΚ από τα κατεχόμενα. Κατηγορεί ευθέως την αμερικανική εξωτερική πολιτική στο Κυπριακό για άδικο χειρισμό του προβλήματος και την παρουσιάζει σαν ένα λόγο που η δημοτικότητα την πολιτικής των ΗΠΑ στο εξωτερικό έπιασε πάτο, ανάμεσα σε πολλά άλλα... (http://www.washingtontimes.com/news/2008/jul/20/cyprus-solution-please/)


Τα συμπεράσματα... ΟΛΑ δικά σας.

Γιατί ο Τάσσος, ο Βάσος και οι λοιποί ανυπομονούν για τους εορτασμούς της ντροπής

Σε 3 μέρες, όπως γίνεται κάθε χρόνο εδώ και τόσα χρόνια, αναμένονται στα κατεχόμενα οι παράνομες και επαίσχυντες εκδηλώσεις - πανηγυρισμοί του ψευδοκράτους για την "ειρηνική" τους επιχείρηση το 1974.

Μια επιχείρηση που τόσο ειρηνική ήταν που σκόρπισε το θάνατο σε τόσο κόσμο, σε αθώους ΕΚ και ΤΚ αμάχους, που ξεσπίτωσε από τις ρίζες τους τόσο κόσμο, που έφερε την φτώχεια, την μιζέρια και τον απόλυτο πόνο σε όλη την Κύπρο. Ακόμη και για αυτούς τους ΤΚ (τους υποστηρικτές των γνωστών φίλων του τέως εννοώ) που τότε χάρηκαν για την τουρκική επέμβαση-πόλεμο, τους βγήκε ξινή η όλη κατάσταση. Απομόνωση, στασιμότητα, διεθνής αποκλεισμός (ας είναι καλά ο Τάσσος που τους βοήθησε σε αυτό), οικονομική εξάρτηση από την Τουρκία, κατάρρευση του ονείρου τους για διπλή ένωση-διχοτόμηση, εποικισμός και μια δικτατορική-φασιστική κυβέρνηση (Ντενκτάς) που φίμωνε κάθε φωνή διαμαρτυρίας, είτε αυτή προερχότανε από πολιτικούς, δημοσιογράφους ή απλό κόσμο.

Αυτήν λοιπόν την επέτειο, την μαύρη επέτειο για όλους τους Κύπριους, ειδικά τους ΕΚ, αναμένεται να την γιορτάσουν οι ηγεσίες, οι έποικοι και η μερίδα των ΤΚ που ανήκουν στην δεξιά και εθνικιστική παράταξη. Ενώ εγώ, εσείς και οι πλείστοι πολιτικοί θα νευριάζουμε και θα αγανακτούμε για τους εορτασμούς αυτούς, κάποιοι άλλοι ανάμεσα μας τους αναμένουν με ανυπομονησία! Διότι χαίρονται. Και μάλιστα πάρα πολύ.

Και ασφαλώς μιλώ για τον Τάσσο, τον Βάσο και την υπόλοιπη συνοπαρτσιά τους που ακούνε Δ. Δ. Ομοσπονδία και βγάζουν σπυριά. Γιατί χαίρονται θα αναρωτιέται κανείς. Σίγουρα δεν χαίρονται γιατί τους αρέσει να βλέπουν τον τουρκικό στρατό να πανηγυρίζει. Ούτε και χαίρονται γιατί η μισή μας πατρίδα ακόμη στάζει αίμα (αν και αυτό παίζεται λίγο... με τυχόν επανένωση ίσως χάσουν την θέση τους στην ελίτ, ας μην το ξεχνάμε...). Χαίρονται διότι είναι μια τέλεια ευκαιρία γι’ αυτούς να εκμεταλλευτούν τους εορτασμούς για εσωτερική κατανάλωση, ενάντια στην λύση που έρχεται...

Και ξηγιέμαι. Φέτος που το κόμμα του Ερντογάν διώκεται ποινικώς με σκοπό το κλείσιμο του, και τώρα που η εθνικιστική δεξιά στα κατεχόμενα αναδιοργανώνεται και αφήνει κατά μέρους τις διαφορές ανάμεσα στα κόμματα που την εκφράζουν με σκοπό να πλήξουν τον Ταλάτ για την αποδοχή της ΔΔΟ, της μίας ιθαγένειας, υπηκοότητας και διεθνούς εκπροσώπησης, αναμένεται φέτος οι εορτασμοί να είναι ιδιαίτερα έντονοι. Έντονοι όσο αφορά την παρουσία του στρατού, την ένταση των εορτασμών αλλά και τις έντονες, ίσως και εμπρηστικές δηλώσεις, της πολιτικής ηγεσίας. Πιο προκλητικές και εμπρηστικές και από τις δηλώσεις που έκανε για τόσα χρόνια ο Ραούφ Ντενκτάς. Γιατί; Μα φυσικά για δική τους εσωτερική κατανάλωση. Τώρα που οι αντιδράσεις της δεξιάς στην λύση γίνονται έντονες, και τώρα που διαφάνηκε πως ο πατέρας και υιος Ντενκτάς μαζί με τους Τούρκους στρατηγούς σχεδίαζαν πραξικόπημα το 2004 εναντίων του Ερντογάν επειδή αποδέχτηκε το σχέδιο Ανάν, τόσο ο Ταλάτ όσο και ο Ερντογάν θα θελήσουν να δείξουν στους εκεί εθνικιστές πως δεν "ξεπουλούν" το τουρκικό και τουρκοκυπριακό "έθνος". Θα θελήσουν να κατευνάσουν τις φωνές διαμαρτυρίας. Θα θελήσουν να απαντήσουν στις κατηγορίες των εθνικιστών και των εχθρών της λύσης.

Αυτό ακριβώς ο Τάσσος και ο Βάσος περιμένουν να γίνει. Εμπρηστικές δηλώσεις, προκλητικές δηλώσεις για να έρθουν μετά να μας πουν "μα είναι με αυτούς που θέλετε λύση ΔΔΟ και να ζήσετε μαζί;" Τα ΜΜΕ επίσης αναμένουν με ανυπομονησία τις δηλώσεις αυτές. Η έκταση για το θέμα που θα δοθεί από τα ΜΜΕ, υποκινούμενα πάντα από το απορριπτικό μέτωπο, θα είναι τεράστια. Στόχος; Μα φυσικά το λαϊκό αίσθημα. Το αίσθημα του απλού Κυπρίου που ακόμη δεν είναι σε θέση να κρίνει από μόνος του τα γεγονότα και ακούει ότι του πουν το κόμμα του.

Προετοιμαστείτε λοιπόν όσοι δεν είστε προετοιμασμένοι. Θα ακούσετε πάρα πολλά. Και σκληρά. Μην πέσετε στην παγίδα αυτών που είναι ταγμένοι εχθροί στην λύση. Στην μοναδική λύση που μπορούμε να έχουμε. Όσοι ονειρεύεστε μια λύση και μια επανενωμένη πατρίδα, μακριά από στρατούς και ξένες εγγυήσεις, μην παρασυρθείτε. Πραξικόπημα στον Χριστόφια δεν μπορούν να κάνουν (ξανά...). Το μόνο τους όπλο είναι η παραπληροφόρηση και η μάζα του κόσμου που του έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου. Θα επιδιώξουν να ξυπνήσουν μίση και πάθη ενάντια στους ΤΚ, ενάντια στις προσπάθειες της παρούσας κυβέρνησης και της "αντιπολίτευσης" του ΔΗΣΥ.

Αλλά καταλάβετε ένα πράγμα όλοι σας: το Κυπριακό δεν μπορεί να λυθεί μόνο από εμάς. Χρειάζεται και η τουρκική θέληση. Και στα χρονικά του Κυπριακού, από τον προηγούμενο αιώνα μέχρι σήμερα, ο Ερντογάν είναι ο μοναδικός πολιτικός που αναίρεσε το δόγμα των προηγουμένων τουρκικών κυβερνήσεων πως "το κυπριακό λύθηκε το 1974". Ο Ταλάτ είναι ο μοναδικός ΤΚ ηγέτης που δέχθηκε την μια ιθαγένεια και μια υπηκοότητα, που αποτελούσαν πάγιες θέσεις μας. Αλίμονο αν φύγουν αυτοί από την εξουσία. Όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, είναι ότι καλύτερο και πιο διαλλακτικό είχαμε ποτέ από την αντίπαλη πλευρά... και η λύση ΔΔΟ είναι η μόνη που μπορεί να αποτρέψει την διχοτόμηση και την κατάντια να καταστούμε για πρώτη φορά στα χρονικά μειονότητα στον ίδιο μας τον τόπο και να μειοψηφούμε έναντι στους Τούρκους, εκ Τουρκίας.

Τι πρέπει να σημαίνει η επέτειος του πραξικοπήματος

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ξυπνάνε οι μνήμες των μαύρων σελίδων της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας. Μέρες γεμάτες σκοταδισμό, φανατισμό, μισαλλοδοξία και -κυρίως- πολιτικής ανωριμότητας. Ανωριμότητας κάποιων πολιτικών που ακόμη και σήμερα σχετίζονται με τα πολιτικά δρώμενα του τόπου.

Πολλοί τέτοιες μέρες θυμούνται τους αδικοσκοτωμένους συγγενείς και φίλους τους. Άλλοι απλά θυμούνται τι επέφερε την Τουρκική εισβολή. Άλλοι απλά βρίσκουν μια ευκαιρία να ρίξουν την χολή τους για τους υποστηρικτές του αντίπαλου δέους. Τόσα χρόνια οι ίδιες ιστορίες και τίποτα απολύτως δεν αλλάζει. Μίσος, διχόνοια...

Παρόλο που χρεώνω στον Μακάριο αμέτρητα λάθη και που τον θεωρώ σαν την αρχή της ανάμιξης των παπάδων στα πολιτικά του τόπου αλλά και "πατέρα" του ρουσφετιού, είμαι εξ'αυτών που κατακρίνει έντονα τους αμετανόητους πραξικοπηματίες. Αλλά ως εκεί. Δεν τους μισώ. Τους κατακρίνω διότι έκαναν μια εγκληματική πράξη που στίχισε την ζωή σε χιλιάδες συνανθρώπους μας και στέρησε από τους μισούς από εμάς τον τόπο τους. Ήταν μια πράξη που έδωσε το τέλειο άλλοθι στην τουρκία να μας διαλύσει. Όχι μόνο στρατιωτικά και οικονομικά. Αλλά και κοινωνικά. "Οι προδότες πραξικοπηματίες" από την μια, και οι "προδότες ανθέλληνες" από την άλλην. Διχασμός, φανατισμός... και απέναντι ο τούρκος εισβολέας να τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση.

Κι εδώ είναι που πρέπει να καταλάβουμε όλοι πως πρέπει επιτέλους να μάθουμε κάτι από όλα αυτά. Να καταλάβουμε πως η δημοκρατία είναι το μόνο μας όπλο απέναντι στην καταστροφή. Να καταλάβουμε πως ΠΡΕΠΕΙ να ξεπεράσουμε τα λάθη του παρελθόντος και η νέα γενιά να μπορέσει να αναλάβει τις τύχες του τόπου τούτου. Χωρίς πάθη και μίση. Χρειάζεται ταυτόχρονα μια δημόσια απολογία των ανθρώπων που έλαβαν μέρος σε αυτή τη εγκληματική πράξη. Να προσέλθουν στην δικαιοσύνη όλοι εκείνοι οι ελληναράδες, είτε Ελλαδίτες, είτε Κύπριοι, για να μπορέσει να επέλθει και η κάθαρση. Μόνο έτσι ο λαός θα μπορέσει να αφήσει πίσω του το μίσος. Όσο νιώθει ο συγγενής ενός σκοτωμένου από τους πραξικοπηματίες πως η πολιτεία δεν τον δικαιώνει, τόσο πιο πολύ μεγαλώνει το μίσος μέσα του.

Μια ώριμη κοινωνία, μια ώριμη πολιτεία, μια σύγχρονη χώρα πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίσει τα λάθη της. Το έκαναν οι Γερμανοί και κέρδισαν πίσω την εκτίμηση όλου του κόσμου. Το έκαναν οι Γάλλοι. Το έκαναν οι Αυστραλοί. Οι Αυστριακοί. Οι Ιταλοί. Οι Πορτογάλοι. Οι Βέλγοι. Αναγνώρισαν την απανθρωπιά με την οποία οι προγόνοι τους αντιμετώπιζαν τους ντόπιους στις αποικίες τους στην Αφρική. Σήμερα αυτοί οι λαοί μπορούν να προχωρούν και να εξελίσσονται. Εμείς, που κανείς δεν μας ξέρει στον κόσμο, γιατί να μην μπορούμε να το κάνουμε; Η πολιτεία, το κράτος, η κυβέρνηση... ΟΦΕΙΛΕΙ να καθοδηγήσει τον λαό σε ολική συμφιλίωση και να λειτουργήσει σωστά την δημοκρατία. Δεν είναι θέμα να δικαστεί κάποιος. Ούτε είναι θέμα απλά να αποζημιωθεί ο συγγενής ενός πεσόντα. Είναι απλά η ανάγκη για κάθαρση.

Σήμερα, 34 χρόνια μετά, είμαστε μπροστά σε ένα σοβαρό ενδεχόμενο λύσης. Απαιτείται η συμφιλίωση μεταξύ μας για να μπορέσουμε να συμφιλιωθούμε και τους υπόλοιπους Κύπριους, τους ΤΚύπριους. Προσωπικά χαιρετίζω την στάση των δύο αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων του τόπου που από το 2005 έκαναν το πρώτο σοβαρό βήμα επαναπροσέγγισης μεταξύ τους, δημιουργώντας και ανάμεσα στον κόσμο τους μια πρωτοφανή αλληλοκατανόηση των διαφορών τους. Χαιρετίζεται η στάση του Νίκου Αναστασιάδη, που κατάλαβε μετά από χρόνια πως μόνο με μια στροφή 180 μοιρών θα μπορούσαμε να λύσουμε το πρόβλημα μας. Θυμάμαι ακόμη τον Νίκο που χλεύαζε τον Χριστόφια όταν ο δεύτερος αποκαλούσε τους ΤΚ αδελφούς μας. Σήμερα, και μπράβο του, τα λέει αυτά ο ίδιος ο Αναστασιάδης. Χαιρετίζεται η στάση του Νίκου Αναστασιάδη γιατί αυτή η στροφή χρειαζότανε δύναμη, θάρρος, υπευθυνότητα και συνέπεια και πήρε ΑΡΙΣΤΑ σε όλα. Χαιρετίζεται η στάση του πρόεδρου Χριστόφια που αντιμετωπίζει την αντίθετη παράταξη με σεβασμό και δεν επιδίδεται σε ανούσιες αντιπαραθέσεις απλά για να μαντρώνει οπαδούς. Χαιρετίζω ακόμη και την στάση του τέως, του Τάσσου Παπαδόπουλου, που με την ηλίθια και εγκληματική τακτική του να μοιράσει τον λαό σε προδότες, τουρκοπροσκυνημένους και πατριώτες έφερε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα: τα δύο αντίπαλα δέη πιο κοντά και την δική του υποψηφιότητα στον λάκκο.

Τέτοιο πνεύμα είναι που χρειαζόμαστε. Να αναγνωρίζουμε τις διαφορές μας και να τις σεβόμαστε. Και κυρίως να καταλαβαίνουμε πως μόνο με μια κοινή προσπάθεια θα μπορέσουμε να φέρουμε την επανένωση του τόπου μας. Όσο είμαστε διχασμένοι, τίποτε, μα τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει. Αυτό ακριβώς πρέπει να σκεφτόμαστε όλοι αυτές τις μέρες των μαύρων επετείων. Πως ο διχασμός μας φέρνει όλο και περισσότερες καταστροφές.

Αυτόν ήθελαν κάποιοι να ξαναβγάζαμε πρόεδρο;

Θαυμάστε τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας που για 5 χρόνια μας πήρε αιώνες πίσω. Τον ψευδο-εθνάρχη του 30% που "έσωσε" την Κύπρο από τους ξένους που ζουν και αναπνέουν για να κατασπαράξουν τον Κυπριακό Ελληνισμό.

Θαυμάστε την πείρα του, για την οποία μας τα έπριξε, και η οποία κατά τα άλλα θα μας οδηγούσε σε μια δίκαιη λύση του Κυπριακού, μακρυά από τα ξενόφερτα σχέδια Ανάν και τους "φιλότουρκους" ξένους.

Θαυμάστε τον πρόεδρο που για 4 χρόνια στιγμάτισε το 1/4 του πλυθησμού μας σαν προδότες, τους πολιτικούς του αντιπάλους μειοδότες και την διαφορετική άποψη σαν φιλότουρκη.

Αυτός λοιπόν ο πρόεδρος, οφείλει ΣΗΜΕΡΑ κάποιες εξηγήσεις. Γιατί σήμερα; Διότι τα γεγονότα τον εκθέτουν. Ανεπανόρθωτα.

Με τα όσα βγήκαν στην φόρα τις τελευταίες μέρες σχετικά με την οργάνωση Εργκένεκον στην Τουρκία, η πολιτική ΚΡΙΣΗ και εμπειρία του Τάσσου έχουν πάθει ανεπανόρθωτη ζημιά. Πλέον, στα μάτια του κάθε λογικά σκεπτόμενου πολίτη, ο Τάσσος θα πρέπει να είναι ένας πολιτικός του κλώτσου και του πάτσου.

Η ανάμειξη του Ραούφ Ντενκτάς στα σχέδια της Εργκένεκον για να ανατρέψουν με πραξικόπημα τον Ερντογάν είναι πλέον δεδομένη. Και ο λόγος δεν ήταν ούτε οι μαντίλες ούτε το Ισλάμ. Ο λόγος ήταν η αποδοχή του σχεδίου Ανάν από τον Ερντογάν. Οι δημόσιες αντιπαραθέσεις του Ερντογάν και του Ντενκτάς ήταν καθημερινές... Η Τουρκία δεν είχε άλλη επιλογή από το να αλλάξει την πολιτικής της. Με την ένταξη μας στην ΕΕ και την Τουρκία να θέλει ημερομηνία έναρξης διαπραγματεύσεων ένταξης, ο Ερντογάν άφησε το δόγμα του "το Κυπριακό λύθηκε το 74" και δέκτηκε πλέον να δεσμευτεί για μια οριστική λύση του Κυπριακού.

Ο Ντενκτάς, μέρος του βαθέως κράτους της τουρκίας και στενά συνδεδεμένος με τον Τουρκικό στρατό, αντέδρασε έντονα. Σήμερα, μαθαίνουμε πως ήταν και αναμεμιγμένος στις προσπάθειες τότε του Στρατού της Τουρκίας να ανατρέψει τον Ερντογάν με πραξικόπημα.

Όλες αυτές οι κόντρες και το μίσος του Ντενκτάς για τον Ερντογάν, ήταν τότε για τον Τάσσο "επικοινωνιακά τεχνάσματα" για να μας ξεγελάσουν να δεχθούμε το σχέδιο Ανάν. Τις αντιπαραθέσεις του Ερντογάν με τον Ντενκτάς, όπως και τις εξηγήσεις που έδινε ο έμπειρος μίνι-"εθνάρχης" μας περί επικοινωνιακών τεχνασμάτων, Τάσσος Παπαδόπουλος, μπορείτε να τις δείτε στο βίντεο του Μακάριου Δρουσιώτη "το δηλητήριο" (σχετικός σύνδεσμος βρίσκεται στο αριστερό πλαίσιο της σελίδας).

Ο Τάσσος λοιπόν, με την σωστή κρίση, την εμπειρία και την διαπραγματευτική του δεινότητα, θεώρησε πως όλα εκείνα που συνέβηκαν το 2004 ήταν επικοινωνιακά τρίκς των Τούρκων. Τι έγινε όμως και δεν έγινε τελικά το πραξικόπημα; Ποιός έσωσε την τουρκία από την τρομερή αυτή κρίση;

Καθίστε καλά. Αυτός που έσωσε την κατάσταση στην Τουρκία, βγάζοντας τους ΤΚ από την "απομόνωση" και στρέφοντας όλους τους ξένους ενάντια στην τότε κυβέρνηση μας, ήταν ο ίδιος ο ελληναράς, αυτοαποκαλούμενος εθνάρχης ΤΑΣΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ !!! Αυτός που μας έσωζε τάχα από τους εχθρούς, τους οποίους δεν είχαμε!

Μαζί με τον Ραούφ Ντενκτάς ο Τάσσος πήγαν στην Νέα Υόρκη και τούμπαραν τις συνομιλίες. Προκαλεί φόβο το γεγονός πως πρώτος ο Τάσσος έθετε εμπόδια για την έναρξη της απευθείας διαπραγμάτευσης του σχεδίου Ανάν (το οποίο είχε ήδη δεχθεί πιστεύοντας πως η τουρκία θα το απέρριπτε εφόσον έκανε επικοινωνιακά τρικς!!!) και ο Ραούφ Ντενκτάς, αυτός που έβαψε πολλάκις τα χέρια του με ελληνικό αίμα, τον στήριζε και συμφωνούσε σε ότι έλεγε ο Τάσσος!!! Και σαν να μην έφτανε αυτό, στην Λουκέρνη, όπου θα έβγαινε το τελικό σχέδιο, ο Τάσσος πήγε κρυφά και έδωσε τις θέσεις μας στον υιό Ντενκτάς, πως εμείς δεν θα δεχθούμε το σχέδιο Ανάν.

Τότε ήταν που όλα ξεκαθάρισαν. Οι στρατηγοί στην τουρκία και ο Ντενκτάς ήταν ήσυχοι πως το κόστος της απόρριψης του σχεδίου Ανάν θα το αναλάβουν οι Ελληνοκύπριοι και ο Τάσσος, ο οποίος ταυτόχρονα θα γλίτωνε την τουρκία από την σοβαρότερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών και θα την έβγαζε και ενισχυμένη στα μάτια του διεθνούς παράγοντα... Και εφόσον ο τάσσος θα απέρριπτε το σχέδιο Ανάν, δεν υπήρχε ούτε και λόγος φυσικά να βάλουν μπρος τα σχέδια τους για πραξικόπημα... Ο Τάσσος τους έδωσε τη λύση ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ.

Να τον χαρείτε λοιπόν όσοι τον νοσταλγείτε... να χαίρεστε που θέλατε για ακόμη μια πενταετία "αυτόν τον άνθρωπο", τον ήρωα, που δεν είχε μειωμένες αντιστάσεις, για πρόεδρο σας. Ευτυχώς για μας, αλλά και για σας που τον θέλατε, πήγε στο σπίτι του από τον πρώτο γύρο. Λέω ευτυχώς και για σας, κι ας μην καταλάβετε ποτέ το γιατί...

Περί ανέμων και υδάτων...

- Μερικοί πολιτικοί και μερικές καταστάσεις είναι σαν τις σειρές των Κυπριακών καναλιών στην τηλεόραση. Κάτι σαν "δύο ξένοι", κάτι σαν "Κωνσταντίνου και Ελένης" ή κάτι σαν "Είσαι το ταίρι μου". Δηλαδή, δεν έχουν τι να πάιξουν και παίζουν ελληνικές σειρές σε επανάληψη. Έτσι κι οι πολιτικοί οι συγκεκριμένοι. Επαναλαμβάνουν εαυτόν όποτε δεν έχουν τίποτε να πουν για τις εξελίξεις που τους προσπερνούν. Έγινε η νέα συνάντηση του Ταλάτ με τον Χριστόφια και άρχισαν πάλι, σε πλήρη συντονισμό με τους απέναντι ΤΚ εθνικιστές, να διαμαρτύρονται. Βγήκε ο Τάσσος με το έγγραφο του να διαμαρτυρηθεί, τσακ να κι ο κολλητός του ο Σερντάρ Ντενκτάς να κατηγορεί τον Ταλάτ για ξεπούλημα. Βγήκαν τα τασσούθκια του ΔΗΚΟ, Κολοκασίδης και Αγγελίδης να διαμαρτυρηθούν, τσακ να κι η θυγατρική της ΤΜΤ στα κατεχόμενα να καλεί τον ΤΚ "λαό" σε αντίσταση. Βγήκε ο Λυσσαρίδης κι ο Κουτσού (η πλέον γελοία πολιτική φυσιογνωμία του τόπου) που δεν ξέρει που πάνε τα πέντε του, τσακ να κι ο Ραούφ και το εθνικιστικό κόμμα των κατεχομένων να πούνε πως η συμφωνία μεταξύ Χριστόφια-Ταλάτ υπονομεύει την ζωτικότητα του ψευδοκράτους τους. Είναι να απορεί πάντως κανείς... πως γίνεται τόσο "τυχαία", πάντα μα πάντα, οι θέσεις των απορρηπτικών της δικής μας πλευράς να ταυτίζονται με τις θέσεις του τούρκικου στρατού, του Ραούφ Ντενκτάς και του υιού, των ΤΚ εθνικιστών και της θυγατρικής οργάνωσης της ΤΜΤ. Άξιον απορίας!



- Πριν από λίγες μέρες ήταν κι η παγκόσμια μέρα Ομοφυλοφίλων. Άκου μου τζει... γιατί δεν υπάρχει και παγκόσμια μέρα των στρέϊτ δηλαδή; Μόνο τζίνοι έχουν την τιμητική τους; Σοβαρά τώρα... κανένα πρόβλημα με τους ομοφυλόφιλους. Μακάρι να ζούσαν όλοι σε ένα πιο ανθρώπινο κόσμο και να είχαν τα δικαιώματα τους. Πχ να παντρεύονται κτλ. Στο κάτω κάτω, πέστε μου... ποιός έχει περισσότερο δικαίωμα στο γάμο; Ο γκέυ που ζει και συντηρείται μόνος του και αγαπά έναν άλλο άνθρωπο και θέλει να ζήσει μαζί του την ζωή του ή ένας (συνήθως Κύπριος ή Έλληνας) στρέϊτ που είναι 35 χρονών και ακόμη ζει με τη μαμά του ή δεν έχει ακόμη ξεκολλήσει από τη φούστα της; Ε σόρρυ δηλαδή... να λέμε και του στραβού το δίκαιο. Αλλά ρε παιδί μου, τι τα θέλουν αυτά τα parade τους; Παρελάσεις μέσα στους δρόμους για την μέρα της περηφάνειας τους, λένε. Δηλαδή εμείς που τα βλέπουμε από την τηλεόραση τι να πιστέψουμε; Πως γκέυ είναι να ντύνεσαι γυναίκα, να βάφεσαι και να χοροπηδάς πάνω-κάτω με τάνγκα; Έλεος δηλαδή... είναι σαν να λένε οι ίδιοι στον υπόλοιπο κόσμο "εξευτελίστε μας, βρίστε μας, κοροϊδέψτε μας". Ύστερα έχουν και παράπονο... δεν βρίσκεις την ίσια τους. Ναί πρέπει όλοι να δεχόμαστε το διαφορετικό, να σεβόμαστε την προσωπική ζωή των άλλων και να καταλάβουμε πως δεν είναι επιλογή να είσαι ομοφυλόφιλος αλλά αυτές οι παρελάσεις και τα καραγκιοζλίκια δεν χρειάζονται. Τέλοσπάντων, όλοι χωράμε σε αυτό το κόσμο.



- Ξέρετε τί είναι αυτό που πληγώνει δύο άνθρωπους όταν χωρίζουν, περισσότερο και από τον ίδιο τον χωρισμό; Είναι που προσπαθούν να ξεπεράσουν ο ένας τον άλλον μισώντας τον, ειδικά όταν αυτό είναι αποτέλεσμα μυθομανίας. ΑΝΩΡΙΜΟΤΗΤΑ Κυπριακή. Την είδαμε αμέτρητες φορές... Σκεφτείτε δηλαδή... είναι να μην τύχει σε άνθρωπο. Να δίνει όλη του την ενέργεια σε μια σχέση, ένα γάμο, να δίνει πολύ περισσότερα από όσα παίρνει και στο τέλος, επειδή απλά κουράστηκε και θέλησε να προχωρήσει με την ζωή του, να τον μισάνε από πάνω, να του λένε του κόσμου τις ανυπόστατες κατηγορίες απλά γιατί είναι πιο εύκολο να τον ξεπεράσουν. Ε, κατανόηση χρειάζεται... αλλά έχει κι αυτή τα όρια της. Το πιο τραγικό φυσικά είναι που οι Κύπριοι χωρισμένοι προσπαθούν να πείσουν τα παιδιά τους να μισάνε τον ένα από τους δύο γονείς. Εκεί να δείτε πλάκα...



- Ο Ττόμης ο Βου αλλιώς γνωστός κι ως Αθυρόστομος ο Β΄, ξέχασε να κατηγορήσει τον εθνάρχη μίνι του 30%-με-το-ζόρι Τάσσο Παπαδόπουλο για την έλλειψη νερού. Πώς να τον κατηγορήσει άλλωστε; Αφού αυτός ήταν που έδωσε άδεια του Τραουλλοπαπά να κάμει και γήπεδο γκόλφ στην Τσάδα και ας εγγράφτηκε στην Αρχιεπισκοπή Πάφου... Και ύστερα σου λένε, σεβασμό στους υπηρέτες του Θεού.


- Οι Κύπριες μισάνε τις Ρωσίδες επειδή τους κλέβουνε τους άντρες. Μα καλά, εν με το ζόρι δηλαδή που πάνε οι άντρες με αυτές και αφήνουν τις Κύπριες στα κρύα του λουτρού; Ή ακόμη χειρότερα, είναι χωρίς λόγο και αιτία; Άντε, να μην γίνω κακός... θα μείνω ως εδώ και ο νοών νοείτω!

Ο πατριωτισμός του Ττόμη-Βου

Γέλασα με την καρδιά μου. Πήγε ο Αρχιεπίσκοπος Μπανανίας μας Ττόμης-Βου στο ΡΙΚ να μιλήσει για τα περί εκκλησίας. Δεν πρέπει μας είπε να πληρώνει φόρο η εκκλησία διότι έχει μεγάλη περιουσία, και σε περίπτωση λύσης ΔΔΟ, τότε ο φόρος που θα πληρώνει θα πηγαίνει ο μισός στους Τούρκους (ακόμη δεν έμαθε την λέξη του-ρκο-κύ-πριος προφανώς...), δηλαδή στην κεντρική ομόσπονδη κυβέρνηση.


Μάλλον όμως ιδέα δεν έχει για το θέμα. Όπως κι ο Πάρης Ποταμίτης που δεν μπήκε στον κόπο να διορθώσει (αν ήξερε) ή να ζητήσει διαυκρινήσεις. Διότι όπως διάβασα και στην εφημερίδα "Πολίτης", η περιουσία της ελληνορθόδοξης εκκλησίας δεν θα έχει αλισβερίσια με την κεντρική κυβέρνηση του κράτους αλλά αποκλειστικά και μόνο με την ΕΚ διοίκηση.


Αλλά από όσα είπε μπορούμε να εξάξουμε και άλλα συμπεράσματα. Ακόμη λύση δεν βρέθηκε και ο Αθυρόστομος Βου άρχισε να σκέφτεται... ανταγωνιστικά. Σκεφτείτε τώρα μετά από μια φάουσα χρόνια να λυθεί το Κυπριακό και εμείς να κοιτάζουμε τι πάει σε εμας και τι στους "τούρκους". Δηλαδή, πάλι ανταγωνισμός, πάλι προσπάθεια επικράτησης της μιας κοινότητας πάνω στην άλλη κτλ κτλ κτλ. Τι είχες, ότι είχα πάντα με λίγα λόγια. Κατίσιη μας και μαύρη η τύχη μας με αυτόν τον άνθρωπο, και όλους τους άλλους γέρους που σκέφτονται έτσι (τέως και μη). Ακόμη δεν έχουν καταλάβει πως η λύση για να δουλέψει, η όποιαδήποτε λύση, θα πρέπει να είναι μια ΚΟΙΝΗ προσπάθεια ΕΚ και ΤΚ για το καλό του κράτους πάνω από όλα και όχι των κοινοτήτων τους μόνο.


Τέλοσπάντων... απλά μια ερώτηση έχω να κάνω στον Ττόμη-Βου. Μας είπε να μην μας φοβίζει και τόσο η διχοτόμηση. Η εκκλησία θέλει να μην χάσει ούτε ένα σεντ στους τούρκους, σε περίπτωση λύσης με βάση την ΔΔΟ.


Το ερώτημα είναι: είναι προτιμότερο να χαθεί η μισή περιουσία της Εκκλησίας της Κύπρου ή η μισή μας πατρίδα;

ΟΧΙ στην καταστροφή εθνικών δασικών πάρκων Αθαλάσσας / Ακαδημίας

ΕΣΥ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ:

Τη νύφη για το κυκλοφοριακό χάος που δημιούργησε η Πολεοδομία στην περιοχή του νέου Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας θα την πληρώσουν τα δύο Εθνικά Δασικά Πάρκα Ακαδημίας και Αθαλάσσας;

Eαν αντιτίθεσαι σε αυτούς τους σχεδιασμούς της Πολεοδομίας, εάν δίνεις αξία στην ποιότητα ζωής των πολιτών με την προστασία και διατήρηση αυτών των μοναδικών πνευμόνων πρασίνου της ευρύτερης Λευκωσίας, ένωσε τη φωνή σου με τη δική μας! Εάν δεν έχεις ήδη υπογράψει το σχετικό έντυπο διαμαρτυρίας, υπόγραψε πηγαίνοντας στην πιο κάτω ηλεκτρονική διεύθυνση

http://www.petitiononline.com/ACADEM00/petition.html

και προώθησε επειγόντως σε όσα περισσότερα άτομα μπορείς!

Επιτροπή Πρωτοβουλίας Περιοχής ΑΤΙ /ΡΙΚ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 22-428818, 99-405850