Αναγνώστες

ANAPARASTASIS (ΤΡΕΙΛΕΡ)

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Εμφύλιος στη χώρα;

>> Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Ενα άρθρο στην "Μανιφέστο", οι βανδαλισμοί στο Κολωνάκι και τα νέα μέτρα αστυνόμευσης.


Του Στέλιου Κούλογλου απο το TVXS .




Τα πράγματα εξελίχθηκαν όπως μπορούσε να προβλέψει ακόμη και μαθητής Γυμνασίου: οι κουκουλοφόροι βανδάλισαν το Κολωνάκι την Παρασκευή. Το Σαββατοκύριακο τα ΜΜΕ άσκησαν σκληρή κριτική στην κυβέρνηση ρωτώντας που ήταν η αστυνομία. Και τη Δευτέρα η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη δημιουργία νέων αστυνομικών «μονάδων ταχείας επέμβασης» και μεγαλύτερη αστυνόμευση. (Παρεπιμπτόντως τέθηκε ξανά θέμα πανεπιστημιακού ασύλου καθώς οι κουκουλοφόροι, μετά το καίριο χτύπημα που κατάφεραν στην μπουρζουαζία, κατέφυγαν για να ξαποστάσουν στη Νομική Σχολή.)

Δεν είναι καθόλου δύσκολο να προβλέψει κανείς και τη συνέχεια.

Σενάριο 1. Κάποιοι άλλοι κουμπουροφόροι «επαναστάτες» θα χτυπήσουν τις νέες μονάδες ταχείας επέμβασης ή τα ΜΑΤ ή απλούς αστυνομικούς ή κάποιον επώνυμο στόχο. Τα ΜΜΕ αλλά και ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας θα ζητήσουν πιο αυστηρά μέτρα για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, απο νέους νόμους μέχρι κάμερες και μπλόκα που θα στηθούν με τη βοήθεια της Σκότλαντ Γιαρντ.


Σενάριο 2. Κάποιοι παρακρατικοί θα προσπαθήσουν να δολοφονήσουν αθώους, που έχουν όμως σχέση με το χώρο της κοινωνικής αμφισβήτησης, όπως έγινε με την χειροβομβίδα στο Στέκι Μεταναστών στα Εξάρχεια (παρένθεση πολύ ενδιαφέρουσα: σε χθεσινοβραδυνή συζήτηση στη ΝΕΤ, ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ χαρακτήρισε τον δράστη της επίθεσης με χειροβομβίδα ...«ανόητο» και μόνο μετά από αντιδράσεις παραδέχθηκε ότι η πράξη ήταν εγκληματική). Σε απάντηση της δολοφονικής επίθεσης, οι κουμπουροφόροι θα αναλάβουν να πάρουν εκδίκηση. Επιστροφή στο σενάριο 1.


Δράση - Ανελεύθερα μέτρα - Αντίδραση εναντίον των τελευταίων - Περισσότερα ανελεύθερα μέτρα. Πώς είναι δυνατόν κάτι που μοιάζει με μαθηματική εξίσωση Πρώτης Γυμνασίου να μην μπορούν να το καταλάβουν οι δράστες και οι υποστηρικτές τους; Διότι η τυφλή αντιπαράθεση που έχει ξεκινήσει δεν στηρίζεται στη λογική αλλά στην ιδεολογία. Οι μεν θιασώτες της τρομοκρατίας γνωρίζουν καλά ότι η δράση τους προκαλεί αστυνομικά μέτρα. Θεωρούν όμως ότι όσο περισσότερο καταπιέζεται ο λαός, τόσο πιο γρήγορα θα πάρει τα όπλα για την απελευθέρωσή του.


Η θεωρία κρατάει από τη δεκαετία του '30 και ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε: όσο περισσότερο φτωχαίνουν οι άνθρωποι και χάνουν τα δικαιώματα τους, τόσο περισσότερο ανασφαλείς αισθάνονται καταφεύγοντας σε συντηρητικές λύσεις. Οι φτωχοί και φοβισμένοι από το οικονομικό κραχ του 1929 στον Χίτλερ κατέφυγαν, όχι στη Γ' Διεθνή. Απλώς ορισμένοι είναι αρκετές δεκαετίες πίσω.


Παρόμοια ιδεολογική προσέγγιση και από το αντίπαλο στρατόπεδο. Είναι φανερό ότι η «διάχυτη τρομοκρατία» που εκδηλώνεται μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου έχει κοινωνικές αιτίες που αφορούν την Ελλάδα: οργή και αγανάκτηση για την ανικανότητα και τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος, διευρυνόμενες ανισότητες, αντίδραση στις αστυνομικές αυθαιρεσίες που ενθαρύνθηκαν από μια παντελώς ανίκανη κυβέρνηση, πλήρης διάλυση του εκπαιδευτικού συστήματος.


Επομένως, η αντιμετώπισή της δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο σε αστυνομικά μέτρα, αλλά θα πρέπει να προσπαθήσει να απαντήσει και στις βαθύτερες κοινωνικές και πολιτικές αιτίες. Δεν δικαιούνται τα συγκροτήματα Τύπου να ζητούν αυστηρή εφαρμογή των νόμων και συγχρόνως να στηρίζουν ποικοιλοτρόπως την κυβέρνηση που τα έκανε θάλασσα σε όλους τους τομείς. Δεν μπορείς να δικάζεις τους μαθητές στην Λάρισα που συνελήφθησαν τον Δεκέμβρη με τον αντιτρομοκρατικό νόμο ρίχνοντας λάδι στην φωτιά. Δεν βλέπουν ότι χρειάζεται κάτι περισσότερο από αστυνομικά μέτρα ;


Σίγουρα τους εμποδίζει η δική τους ιδεολογία περί νόμου και τάξης. Αλλά επειδή είναι πιο έμπειροι από τους (συν-πλην) δεκαοχτάχρονους που ξεκίνησαν την... επανάσταση από το Κολωνάκι, ξέρουν ότι ο φαύλος κυκλος τελικά αυτούς θα ωφελήσει. Αυτά που συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη συντηρητικοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας και στην πολιτική ανάσταση των κομμάτων του νόμου και της τάξης, ανεξάρτητα από την επίσημη ονομασία τους...


Από την αντιπαράθεση ανάμεσα στην τρομοκρατική Σκύλλα και την ανελεύθερη-παρακρατική Χάρυβδη τίποτα θετικό δεν πρόκειται να προκύψει. Οταν το λόγο παίρνουν τα όπλα και η αστυνομία, οι πολίτες, οι εργαζόμενοι, ο δημοκρατικός διάλογος και η κοινωνική δικαιοσύνη αποσύρονται από την ημερήσια διάταξη. Δεν είναι άστοχο ότι η ιταλική εφημερίδα «Μανιφέστο» μιλάει για πιθανό εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν δύο συγκροτημένα στρατόπεδα για μεγάλης έκτασης πόλεμο, βρισκόμαστε όμως μπροστά σε ένοπλες συγκρούσεις, που ίσως θα μοιάζουν με μίνι εμφύλιο πολέμο. Λείπει η ενέργεια που θα κηρύξει επισήμως την έναρξη του.

Read more...

ΟΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ

>> Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

Κείμενο συμπαράστασης

ΟΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ

Καθρέπτης σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω...

Η σιωπή αρχίζει να σπάει. Το μπετό της φυλακής έχει αποκτήσει ρωγμές. Οι κραυγές δεν κρύβονται. Τα κελιά δεν μπορούν να φυλακίσουν την οργή. Η κοινωνία ακούει, βλέπει... Οι ανθρωποφύλακες, ότι και αν κάνουν, δεν μπορούν να σταματήσουν την αλληλεγγύη. Είκοσι άνθρωποι, πανεπιστημιακοί, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, δικηγόροι, γιατροί, πρώην κρατούμενοι, αλλά και δύο νέα παιδιά, δηλώνουν τη συμπαράστασή τους στους κρατούμενους και τις κρατούμενες, που τις πρώτες μέρες του Νοέμβρη, θα αρχίσουν αποχή συσσιτίου και απεργία πείνας.



«Οι μεταφορές των βαρέως ασθενούντων στα νοσοκομεία να γίνονται με ασθενοφόρα και όχι με υπηρεσιακά τζιπ και δεμένοι πισθάγκωνα.»


Ένα από τα αιτήματα που οι κρατούμενοι όλων των φυλακών της χώρας απευθύνουν στον υπουργό Δικαιοσύνης. Τραγικό μες στην απλότητά του, συμπυκνώνει τη βαρβαρότητα και τον παραλογισμό του «σωφρονιστικού» συστήματός μας. Είναι χαρακτηριστικό ότι η επίλυση της μεγάλης πλειονότητας των αιτημάτων των φυλακισμένων απαιτεί κατά κύριο λόγο πολιτική βούληση. Πολιτική βούληση και κυρίως ανθρωπιά χρειάζονται για να γίνεται σεβαστός ο Σωφρονιστικός Κώδικας, για να μη μένουν στη φυλακή τοξικοεξαρτημένοι, ψυχικά πάσχοντες και ανίατα ασθενείς, για να μη φυλακίζονται για ψύλλου πήδημα χιλιάδες μετανάστες, για να σταματήσει το αίσχος των εκδικητικών πειθαρχικών και μεταγωγών, ο εκβιασμός της καθυστέρησης της αποφυλάκισης με αναστολή.


Μόνο πολιτική βούληση και ανθρωπιά χρειάζονται, που όμως απουσιάζουν. Γι’ αυτό ο υπουργός Δικαιοσύνης το μόνο που κάνει είναι να φτιάχνει νέες φυλακές. Γι’ αυτό όλες οι εξαγγελίες για βελτίωση των συνθηκών κράτησης ξεχνιούνται όταν οι κολασμένοι των φυλακών κυνηγημένοι από τα ΜΑΤ εγκαταλείπουν τις ταράτσες και κλειδώνονται στα κελιά τους. Γι’ αυτό ενώ ο Υπουργός Δικαιοσύνης γνωρίζει πολύ καλά τα προβλήματα, εξακολουθεί να αγνοεί τους κρατούμενους και τα αιτήματά τους.


Μα εδώ ο κόσμος καίγεται, η οικονομική κρίση απειλεί τα πάντα και τους πάντες, είναι ώρα για τέτοια, θα αναρωτηθούν πολλοί – όχι απαραίτητα κακόπιστοι. Επιτρέψτε μας: Μπορεί ο κόσμος να καίγεται, αλλά κάποιοι είναι κυριολεκτικά καμένοι. Στοιβαγμένοι σε αποθήκες ψυχών, εγκαταλειμμένοι και απαξιωμένοι, προϊόντα μιας μεγαλύτερης και χειρότερης κρίσης, της κοινωνικής και ηθικής κρίσης της εποχής μας, αποτελούν τον αποδιοπομπαίο τράγο της διάχυτης βίας των καιρών μας, της βίας στους δρόμους, στα σπίτια, στα κέντρα διασκέδασης, στις πλατείες, στην έγχρωμη TV και στην ασπρόμαυρη ζωή μας. Επιτρέψτε μας: Όταν αυξάνεται ο πληθυσμός των φυλακών, δεν προστατεύεται η κοινωνία, αλλά, αντίθετα, ασθενεί σοβαρά. Και όταν ταλαιπωρούνται, εξευτελίζονται και βασανίζονται οι φυλακισμένοι, τότε η «αντεγκληματική» πολιτική του κράτους αποδεικνύεται διπλά εγκληματική: Αφενός απογοητεύει και εξαγριώνει τους κρατούμενους και, αφετέρου, αποηθικοποιεί και όλους εμάς τους «κανονικούς», κάνοντάς μας να αποδεχτούμε ότι υπάρχουν αναλώσιμοι άνθρωποι και περιττά δικαιώματα.


Ενώνουμε τη φωνή μας με αυτή των έγκλειστων συμπολιτών μας και κάθε ανθρώπου ή συλλογικότητας που σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς εξακολουθεί να πιστεύει ότι η αξιοπρέπεια είναι κοινό και αδιαπραγμάτευτο αγαθό, σαν τον αέρα και το νερό, και χωρίς αυταπάτες ότι η φυλακή μπορεί να γίνει ανθρώπινη και οι άρχοντες να αποκτήσουν ανθρωπιά, δηλώνουμε το αυτονόητο: Οι φυλακισμένοι τιμωρούνται με τη στέρηση του μεγαλύτερου αγαθού μετά τη ζωή, της ελευθερίας. Δεν αρκεί αυτό; Πρέπει να τους διαλύσουν τη ζωή, να τους τσαλαπατήσουν την ψυχή, να τους ρημάξουν της ανθρωπιά τους;


Ποιοι – ποιες υπογράφουν



Αλαβάνος Αλέκος Πρόεδρος Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Βαλαβάνη Νάντια συγγραφέας, Βογιατζή Σοφία εκπαιδευτικός, Γαβρόγλου Κώστας, πανεπιστημιακός, Γιαννόπουλος Νίκος, διορθωτής - επιμελητής κειμένων, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα Δημητρόπουλος Γιάννης πρώην κρατούμενος, Δούκα Μάρω συγγραφέας, Δρόσου Ιωάννα κοινωνιολόγος, Καρυστιάνη Ιωάννα συγγραφέας, Κούρτοβικ Γιάννα δικηγόρος, Κουκουτσάκη Αφροδίτη πανεπιστημιακός, Κούλογλου Στέλιος, δημοσιογράφος, Κρητικού Αφροδίτη μαθήτρια, Κριωνάς Έκτορας μαθητής, Λάμπρου Πάνος δημοσιογράφος –Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, Μανιός Νίκος γιατρός, Πούτου Κατερίνα κοινωνική λειτουργός, Ρήγος Άλκης πανεπιστημιακός, Ρούσος Χρήστος πρώην κρατούμενος, Σπαθής Μάκης αντιπρύτανης ΕΜΠ, Χριστοδουλοπούλου Τασία δικηγόρος

Read more...

  © Blogger template Romantico by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP