ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Συζητώντας με τούς συμπατριώτες μας τις τελευταίες μέρες, τις αθλιότητες που εξελίσσονται, εν όψει των επερχόμενων δημοτικών εκλογών, το μυαλό που πήγε πολλά χρόνια πίσω. Το 1982! Τότε που σαν νέος 23 ετών, έβλεπα για πρώτη φορά κατά πρόσωπο, εντελώς άμεσα, αυτό που παλαιότεροι περιέγραφαν και χαρακτήριζαν ως συμπεριφορά πολιτικής μάφια με κύρια χαρακτηριστικά την χυδαιότητα και την αλητεία!

1982 λοιπόν. Λίγους μήνες μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, προκηρύσσονται οι δημοτικές εκλογές. Η (κραταιά τότε) τοπική οργάνωση του ΠΑΣΟΚ αποφασίζει να προτείνει και να υποστηρίξει για δήμαρχο τον οδοντίατρο Γιάννη Μπουμπάρη. Έναν άνθρωπο που όπως έδειξε η κατοπινή του πορεία υπήρξε ίσως ο μοναδικός δήμαρχος με όραμα και σχεδιασμό βάσει του οποίου κινήθηκαν όλοι οι επόμενοι. Και αυτό το ομολογώ ενω οι ιδεολογικές μας διαφορές ήταν τεράστιες. Αλλά, για να επανέλθουμε στην ιστορία μας, παρά την απόφαση της οργάνωσης, το κόμμα κεντρικα αποφάσισε την στήριξη άλλου υποψήφιου (ας μην αναλωθούμε στα “πως” και τα “γιατί”). Ο Γιάννης Μπουμπάρης αποφασίζει να κατέβει μόνος του στις εκλογές, το ΠΑΣΟΚ τον διαγράφει και έτσι μαθαίνουμε και στην Χίο τον όρο “αντάρτης”! Ο αντάρτης υποψήφιος λοιπόν ζητά (και παίρνει), στήριξη εκτός των πολιτικών του φίλων και απο ένα μικρό αριστερό κόμμα, το ΚΚΕ εσ. Για να μην παραξενευτούν οι αναγνώστες για αυτή την επιλογή του Μπουμπάρη, να επισημάνω οτι το μικρό αυτό κόμμα διέθετε δύο πράγματα εξαιρετικά σημαντικά για την έκβαση ενός εκλογικού αγώνα. Πρώτον, μία αρκετά δυναμική νεολαία, ικανή να φέρει σε πέρας τη “χαμαλοδουλειά” και δεύτερον (και σημαντικότερο), μερικά απο τα πλέον καταξιωμένα πρόσωπα στον χώρο της ΤΑ (π.χ τον αείμνηστο Ανδρέα Λοΐζο)! Σαν τοπικό στέλεχος λοιπόν αυτού του κόμματος τότε, έζησα απο πρώτο χέρι όσα θα σας διηγηθώ.

Το ΠΑΣΟΚ κεντρικά, αντιδρά με σφοδρότητα στην “αντάρτικη” υποψηφιότητα! Αρχικά διαγράφοντας τον “αντάρτη”, όπως ήδη έχω αναφέρει, και αργότερα στέλνοντας στη Χίο ένα απο τα κατοπινά επιφανή του στελέχη, τον Μιλτιάδη Παπαϊωάννου (αν δεν με απατά η μνήμη μου), για “διαπραγματεύσεις”. Το τι επακολούθησε ήταν κάτι που ο νούς ενός 23χρονου νέου δεν μπορούσε ούτε να συλλάβει και κυρίως ούτε να εξηγήσει. Για κάποιον που έζησε αυτά τα γεγονότα, οι σημερινές χυδαίες συμπεριφορές των Παγκαλοβενιζέλων, είναι απλώς η φυσική συνέπεια εκείνων των συμπεριφορών και μάλιστα στην πιό light εκδοχή της. Ο Παπαϊωάννου αρχίζει να απειλεί θεούς και δαίμονες! Συναντάται με έναν – έναν απο όσους εφημολογείτο οτι θα συμμετείχαν στο ψηφοδέλτιο Μπουμπάρη και τούς απειλεί άμεσα και ευθέως! Άλλους με απόλυση απ' τη δουλειά τους, άλλους με κλείσιμο των μαγαζιών τους! Λαμβάνει πληροφορίες για τυχόν ιδιαίτερα προβλήματα κάποιον και προσπαθεί να τούς εκβιάσει με όπλο αυτά! Το αποκορύφωμα είναι η συνάντηση που κάνει με την αντιπροσωπεία του ΚΚΕ εσ. στην πλατεία του νησιού. Χωρίς καμία ντροπή ο θρασύδειλος, απειλεί με διώξεις ανθρώπους που είχαν γυρίσει μόλις πρίν απο λίγα χρόνια απο τις εξορίες. Ακόμη αντηχούν στα αυτιά μου, τα λόγια του περήφανου (και καταδικασμένου τρις εις θάνατον), Δημήτρη Καζάνα του αείμνηστου: Παιδί μου είσαι ηλίθιος; Δεν φοβήθηκα το απόσπασμα, θα φοβηθώ έναν καθυστερημένο γυαλάκια;

Παρ' όλα αυτά ο Μπουμπάρης εξελέγη πανηγυρικά (και σ'αυτήν και στις επόμενες εκλογές). Ο δε επίσημος υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ (και του ΚΚΕ παρακαλώ!!!) “πάτωσε”. Έκτοτε οι εκλογικές διαδικασίες κυλούσαν ομαλά, με μικρα (σε σχέση με αυτά του '82) παρατράγουδα. Οι δήμαρχοι του ΠΑΣΟΚ διαδέχονταν αυτούς της ΝΔ και τα πράγματα κυλούσαν ήρεμα. Έπρεπε να περάσουν 34 ολόκληρα χρόνια για να μας ξαναέρθουν στη μνήμη οι ζοφερές εικόνες του '82! Και δεν μιλώ για τις καταγγελίες που βλέπουν το φώς της δημοσιότητας απο τις επίσημες ανακοινώσεις των παρατάξεων. Για απόπειρες χρηματισμού, εκβιασμούς και απειλές προκειμένου είτε να αποσυρθεί κάποια υποψηφιότητα απο το ψηφοδέλτιο του αντιπάλου είτε να μην υπάρξει αντίδραση για την συμπερίληψη σε ψηφοδέλτιο κάποιου ο οποίος “δεν έχει ιδέα”! Ούτε μιλώ για τα οθαλμοφανέστατα. Τα περίπτερα και τα πολιτιστικά κέντρα που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια εν μία νυκτί, παραμονές των εκλογών. Ή την χρηματοδότηση αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ορεινά χωριά, στα οποία υπάρχει έντονο ψηφοθηρικό ενδιαφέρον! Αν τα όσα κυκλοφορούν (ανεπίσημα φυσικά) στη χιακή κοινωνία, έχουν παραμικρά ψήγματα αλήθειας, τότε πράγματι τα όσα έχουν δει το φώς της δημοσιότητας δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου! Ακούμε απίστευτα πράγματα που δεν μένουν στις απλές μαφιόζικες μεθοδολογίες του εκβιασμού, του χρηματισμού, ή του προσωπικού ρουσφετιού. Μέχρι για εκμετάλλευση σοβαρού οικογενειακού δράματος, προκειμένου να επιστρέψει ο ”άσωτος” στο μαντρί έχουμε ακούσει! Σύμφωνα με εκτίμηση εμπειρότατου αυτοδιοικητικού, ένα 70% των υποψηφίων συγκεκριμένου συνδυασμού, έχει δει το όνομα του στο ψηφοδέλτιο χωρίς να ερωτηθεί! Και φυσικά κατόπιν πιέσεων ή εκβιασμών, δεν τολμά καν να το διαψεύσει!!!

Μέχρι στιγμής, με όποιον συμπατριώτη μου συζητήσω, έχει να μου διηγηθεί μία ανάλογη ιστορία! Είναι αληθεια όλα αυτά; Δεν ξέρω! Ούτε ισχυρίζομαι κάτι τέτοιο! Κυρίως επειδή δεν τα πάω καλά με τα δικαστήρια σε αντίθεση με άλλους που δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν αγωγές και να ζητούν τεράστια ποσά απο αγωνιστές δημότες οι οποίοι τολμούν να αντιδρούν. Ποιός ξεχνά την αγωγή εναντίον ενός ανθρώπου που έχει αναλώσει τη ζωή του στούς αγώνες για το περιβάλλον και τους συνανθρώπους του! Τού Δημήτρη (Μίμη) Μουτσάτσου! Επαναλαμβάνω λοιπόν: Δεν υιοθετώ τίποτα απο αυτά που ακούω! Δεν έχω αποδείξεις για τίποτα! Απλώς καλώ τούς συμπατριώτες μου να συμψηφίσουν αυτά που γνωρίζουν (αλλα δεν μπορούν να αποδείξουν) με όσα επισήμως βλέπουν το φώς της δημοσιότητας, που είμαι βέβαιος οτι θα πληθαίνουν όσο πλησιάζουμε στις εκλογές! Και ας κρατήσει ο καθείς την εκτίμηση του για το αληθές ή το ψευδές! Κυρίως όμως την ώρα της κάλπης, ας πράξει σύμφωνα με την λογική του! Εγω απλώς επισήμανα τις ομοιότητες της ζοφερής σημερινής ατμόσφαιρας με εκείνη του '82! Ξεκίνησα την διήγηση μου, λέγοντας οτι ο νούς ενός 23χρονου δεν μπορούσε τότε να εξηγήσει όλο αυτό το μένος και την ένταση της επίθεσης! 32 χρόνια μετά (και με το μυαλό 55χρονου πλέον) μπορώ να πω με σιγουριά οτι υπήρχε εξήγηση! Ήταν η φυσιολογική αντίδραση του θηρίου που έβλεπε το τέλος να πλησιάζει! Λέτε το ίδιο να ισχύει και σήμερα; Θα δείξει! Μόνο που δεν αρκεί να “δείξει” απο μόνο του! Πρέπει να βάλουμε και μείς το χεράκι μας!

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΒΥΡΗΣ

Read more...

Ο ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ

Αλεξ. Τσίπρας: Πιστεύουμε ότι η αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο αλλά και η αλλαγή της μεταναστευτικής πολιτικής είναι δύο σημεία στα οποία συμπλέουν οι θέσεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με τις αξίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Δεκέβρης του 1999 και στην Αθήνα ψιλοχιονίζει και κάνει φοβερό κρύο! Σε μία πάροδο της Μητροπόλεως, υπάρχει μία εκκλησία (δεν γνωρίζω όνομα). Κάτω απ το υπόστεγο της εισόδου έχουν στρώσει κάτι χαρτόκουτες δύο άστεγοι και προσπαθούν να ζεσταθούν. Καθως περνώ έξω απο τον περίβολο, στέκομαι και παρατηρώ! Την ώρα εκείνη, βγαίνει ο παπας απο την εκκλησία, σβήνει τα φώτα, κλειδώνει την πόρτα και αφού ρίχνει μία ματιά σιχαμάρας στούς άστεγους, διασχίζει τον μικρό περίβολο και βγαίνει στο δρόμο! Ρε παπά, του λέω! Τι ψυχή κουβαλάς; Με τέτοιο κρύο αφήνεις τους ανθρώπους έξω; Άνοιξε την πόρτα, βάλε να δουλέψει το θερμαντικό (που σίγουρα σου έχουν εγκαταστήσει οι ενορίτες με τον οβολό τους)! Οι άνθρωποι μπορεί να πεθάνουν απόψε! Τι λες χριστιανέ μου; Μου απαντά! Η εκκλησία είναι ιερός χώρος! Και φεύγει...

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΜΑΛΑΚΑ "ΑΡΙΣΤΕΡΟ" ΠΟΥ ΔΗΛΩΣΕ ΟΤΙ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΔΕΕΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ!!! Ο ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ, Ο ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΣ, Ο ΑΝΕΡΜΑΤΙΣΤΟΣ!

Read more...

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΞΗΡΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΗΣ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ".

Δεν χρειάζεται να αποδέχεται (ή να απορρίπτει) κάποιος τον τρόπο δράσης των Ξηρών ή του Κουφοντίνα, για να αντιληφθεί τον βαθμό ξεγυμνώματος που υφίσταται, απο μία απλή απόδραση, το ρακένδυτο και αναποτελεσματικό πλέον πολιτικό "όπλο"  που αυτάρεσκα και σχεδόν αυτιστικά επιμένει να αποκαλείται "Αστική Δημοκρατία"! Ένα "όπλο" στα χέρια των κοινωνικών τάξεων που πρώτο και κύριο μέλημα τους έχουν την εδραίωση του πιό απάνθρωπου καπιταλισμού!
Λέει ο Μαρξ οτι ο καπιταλισμός θα λυγίσει κάτω απο το βάρος της μεγάλης του αντίφασης, της αναπόφευκτης ανάπτυξης δηλαδή του κυριότερου ταξικού του αντίπαλου, του προλεταριάτου, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη τού ίδιου! Θα μου πείτε τώρα, τί σχέση έχουν όλα αυτά με την απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού. Εξηγούμαι: Οι δεκαετίες που πέρασαν έδειξαν οτι η προσέγγιση του Μαρξ δεν αφορούσε μόνο την οικονομική βάση του καπιταλισμού αλλα και ολόκληρη την περιοχή του "εποικοδομήματος", στην οποία ανήκει η "αστική δημοκρατία"! Με την πάροδο του χρόνου, οι αναλυτές έβλεπαν οτι ολόκληρο το καπιταλιστικό οικοδόμημα ήταν χτισμένο πάνω στα σαθρά θεμέλια των αντιφάσεων! Όταν τα κρατικά όργανα συνέλαβαν τον Ξηρό, είχαν μπροστά τους δύο επιλογές. Την επιλογή να χαρακτηρίσουν την δράση του "πολιτική" με όλα τα αρνητικά και θετικά (για τα ίδια), συνεπακόλουθα. Και την (επικρατήσασα τελικά) επιλογή να χαρακτηρίσουν την δράση του, ως δράση ενός κακοποιού του κοινού ποινικού δικαίου.
Στην πρώτη περίπτωση η απόδραση θα ήταν αδύνατη αφού με το πρόσχημα της "υποχρέωσης" ενός "λαϊκού" αγωνιστή να αποδράσει, θα λαμβάνονταν ειδικά μέτρα και θα καταργούνταν προνόμια (άδειες κ.τ.λ). Αντ' αυτού βέβαια οι καταδίκες θα ήταν μικρότερες και ο κίνδυνος ηρωωποίησης μεγάλος. Κυρίως όμως το μεγάλο πλήγμα θα ήταν η παραδοχή του συστήματος οτι το ίδιο εξωθεί σε πολιτική δράση, αυτού του τύπου.
Επικράτησε η δεύτερη επιλογή! Βολική στην αρχή! Οι αδελφοί Ξηροί και οι υπόλοιποι διασύρθηκαν, οι διαδικασίες δίκης και φυλάκισης τους μπορεί να έγιναν αντικείμενο έρευνας απο διεθνείς οργανισμούς, αλλα το σύστημα (νόμιζε οτι) βγήκε αλώβητο! Να όμως που ήρθε το "πλήρωμα του χρόνου". Απο την στιγμή που ο Χριστόδουλος χαρακτηρίζεται "ποινικός", έχει κάποια δικαιώματα τα οποία (με την δικαιοσύνη ήδη εκτεθειμένη διεθνώς), δεν μπορούν να του αφαιρεθούν! Απο κεί και πέρα τα πράγματα παίρνουν τον δρόμο τους. Όποιος δεν περίμενε ή δεν ήξερε οτι κάποιος που θεωρεί τον εαυτό του "λαϊκό αγωνιστή", δεν θα έκανε τα αδύνατα - δυνατά για να αποδράσει, είναι απλώς βλάκας ή ... Ή εγκλωβισμένος μέσα σε μία απο τις χιλιάδες αντιφάσεις που περικλείει το σύστημα που υπηρετεί! Γιατί η "σύλληψη της 17Ν", μπορεί αρχικά να φάνηκε σαν Ματ υπέρ του συστήματος. Όμως τελικά είναι ένα ξεγύμνωμα της αδυναμίας του να διαχειριστεί τις μεγάλες αντιφάσεις του. Η απόδραση Ξηρού είναι ένα πολύ μικρό κομματάκι στο παζλ. Σε τέτοιες περιόδους ακραίας κοινωνικής όξυνσης, τέτοια φαινόμενα ξεγυμνώματος του "οικοδομήματος", θα πολλαπλασιάζονται με μορφή χιονοστιβάδας! Η Αριστερά είναι έτοιμη να τα εκμεταλλευτεί υπέρ της κοινωνίας ή θα αναλάβουν άλλοι;

Read more...