Pinahangad akong tagay sa tigtimpla
sa kasubo ug kalipay. Magtiwas mi hangtod
makadlawnan sa akong pagpangukoy nganong
niawas ang lawod gikan sa dili maihap nga
mga mata. Gakipat-kipat ko kay gaaso
ang among gisumsoman: kasingkasing
sa unggoy nga giihaw, gilapwaan, giasal
kay gadanguyngoy kuno sa iyang asoy
kabahin sa kaagi sa akong kadugo.
Galutaw akong dunggan sa kalawom
sa gitug-an niyang’ mga tigmo. Kalami unta
ikilaw og buwak, usapon nga pinakagot ug
itutho dayon sa buyog nga giuhaw duyog
sa gakumbira nga mga langaw ibabaw
sa mga mumho ug sinuka gikan
sa kamabaw sa akong katingala.
Gaduka nako. Apan dihang nituyhakaw
ang daygon sa mga manok pahinungod
sa pagbalik sa kahayag, kalit mitaghoy
ang akong katagay ug gidalitan ko niya
og hagit nga gasakdap sa iyang pangutana--
Kahibalo ba kuno ko mamingwit og langgam?
Niadtong adlawa ko nakatilaw og tagam kay
naumod. Nakahalok sa yuta tadlas sa tahas
nga mobarog gikan sa akong pagsukarap,
moagwanta sa pagtilap og lapok
hangtod mahimo kong hinganta.
No comments:
Post a Comment