familieportret

Lieve Marieke ten Berge maakte deze prachtige illustratie van ons gezin, een kadootje van mij voor Ed omdat we zoveel jaar getrouwd waren. Het is nog mooier dan ik hoopte, we zijn er allemaal blij mee, dus eigenlijk is het voor ons allemaal. We komen er nogal gunstig vanaf zo, voor altijd jong en blozend.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sooner than expected I post again: this week we received the long awaited family illustration talented Marieke ten Berge made of us as a present from me to Ed for our anniversary. It's even more beautiful than we hoped and we need to hang it soon, to be able to fully enjoy it. 

maleisië deel I

Wat was het mooi in Maleisië en wat hebben we veel gezien. Met mijn werk zijn wij in april een tijdje op Borneo geweest, in Sabah:

We begonnen met een vergadering in het Maliau Basin, een uniek natuurgebied, regenwoud, tussen alle palmolieplantages. We hebben verse sporen van een olifant gezien, apen, neushoornvogels, enorme vlinders en spinnen, prachtige bomen en de resultaten van de afwezigheid van hectiek en wifi. Het was heerlijk. Ik snapte Freek Vonk wel, alleen de hoeveelheid muggebeten gaven mij iets teveel souvenirtjes mee, in de vorm van jeukende bulten, maar eigenlijk kwam dat ook pas later tijdens mijn verblijf. Nee, eigenlijk was het vooral heerlijk.

Op de weg er naar toe was ik wel echt onder de indruk van de hoeveelheid palmolie: zoveel bos gekapt voor het snelle geld en de alsmaar groeiende behoefte van ons aan Nutella, shampoo, koekjes, pindakaas etc etc. Ik wil niet alles weten wat er speelt, ik wil eigenlijk gewoon mijn kop in het zand steken, maar daar lukte dat even niet. Maar zodra we in het bos waren genoten we juist extra, van het bewaarde bos, de wandelingen, de geluiden. Na een paar dagen gingen we terug naar Kota Kinabalu, de hoofdstad van Sabah. Daarover meer een volgende keer, met mijn huidige tempo iets van volgend jaar ofzo. 

In April my colleagues and I went to Malysia, Borneo, Sabah and we started in the Maliau Basin, where we had a meeting. It was a wonderful place with fresh elephant tracks and small, horn bills, monkeys and without stress and working wifi. It was great. 
On the way from and to Kota Kinabalu I was saddened by the amount of palm oil plantations though. I knew that many forests were cut for this, but to see it in real life... All rivers are brown, because of the run off from all eroded places and no real forests outside the nature reserves. And all because they need a living and we need peanut butter and shampoo. So, I'm trying ban palm oil, but men, that's difficult. It's really everywhere. 

Next post will be about the other places in Malaysia. In my pace that will be next year maybe :).

berlijn

Berlijn is een baken van rust in dit tot nu toe woelige jaar. Hoe optimistisch ik ook begon, de dingen die me te wachten stonden, waren zo druk als ik had verwacht en er bleef weinig over voor iets anders. In april was ik twee en een halve week weg voor mijn werk, 21 mei trouwde mijn broertje en voor beide gebeurtenissen moest van alles voorbereid worden. Beiden zijn nu achter de rug en ik ben nu weer wat aan het normaliseren, terugblikkend en vooruitkijkend.

In maart ben ik met Ed naar Berlijn geweest, ons eerste weekendje weg met zijn beiden sinds we kinderen hebben (Zus wordt in september 10) en we hebben ons meteen voorgenomen dit vaker te doen. Met tips van vrienden en al wat ervaring van Ed gingen we op weg en de vakantie begon zodra we in de trein stapten.

Berlijn is, naast alle grote historische monumenten en de geschiedenis waar je overal bijna over struikelt, ook gewoon een hele interessante stad, en knus, en ruim, en nieuw, en oud. We waren diep onder de indruk van de stukken muur, het Holocaust-monument en de nog altijd tastbare overblijfselen van de niet eens heel oude geschiedenis. De stad was echt verscheurd en nog steeds zijn de verschillen tussen Oost en West merkbaar, lieten wij ons vertellen. Wij hebben ons vooral opgehouden in Oost Berlijn, maar wie weet in een zomers weekend ontdekken wij zelf hoe het is in het Westen.

Maar ik genoot ook zo van fijne wijken, leuke winkeltjes, biebjes op straat en een bij elkaar geknutselde kinderspeelplaats, die me erg deed denken aan My secret valley van heel vroeger. En dan vergeet ik het belangrijkste niet: wat was het fijn om gewoon samen te zijn. Geen haast, uren dwalen door de stad. Ja, dat was luxe. Even ademhalen voor de maanden die ons te wachten stonden.

stakenberg

Deze week hebben de kinderen vakantie, gisteren had ik ook vrij. De zon scheen en buiten zag er zoveel aanlokkelijker uit dan de bergen binnen (zand, afwas en kleren), dat de keuze gauw gemaakt was. Het werd de Stakenberg, met de picknicktas mee en met de klimbomen in het vooruitzicht had zelfs het minderjarige deel van ons gezin zin. Het was ook heerlijk: we wandelden, zaten, klommen en kletsten. En toen we terug gingen namen we een beetje zonlicht mee, en heel veel modder.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
This week the children are having their Spring holiday and yesterday was also my day off. The sun was shining and the great outdoors looked so much nicer than the great mountains indoors (of laundry, sand and dishes) that the choice was easy. With a filled picnickbag and climbing trees as a promise even the minors in our family felt like going. And it was indeed very nice: we walked, sat, climbed and talked. And we got back, we took a little bit of sunlight with us, and lots of mud.

bloem & skoek in 2016

Gewoon af en toe een foto. Misschien lukt dat? Zonder skoek maak ik tot mijn grote spijt helemaal geen foto's meer. Hopelijk raak ik zo weer gemotiveerd om toch de camera te pakken, de ontwikkelingen vast te leggen. Wie weet komen de woorden ook ooit weer terug, maar tot die tijd moeten de beelden spreken.  

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Just an occasional picture, maybe I can do that? I notice that when I'm not blogging, I hardly take any pictures. I find that such a pity, I miss whole seasons of pictures... Let's turn this blog in a photo album, to at least keep track of the visual developments. And the words... They maybe will return. But until they do, the images will have to speak for themselves. 

lillelovaknits

Even iets leuks voor tussendoor: Bloem is gefotografeerd voor Lillelovaknits door de Saar Manche. 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Our little Flower has been photographed for Lillelovaknits by Saar Manche.

herfst

Vroeger was de herfst mijn lievelingsseizoen: ik hield van de kleuren, de geuren en de sfeer. Nu hou ik daar nog steeds van, maar voor ik er aan toen ben om definitief afscheid te nemen van de zomer, moet ik wel een dag of wat, misschien wel weken wennen. Ik wil nog niet dat we korte dagen krijgen, ik wil nog 's avonds in de tuin kunnen, ik wil gewoon herfst, maar dan met lange dagen. Bestaat dat ergens?
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Autumn used to be my favourite season: the colours, the smells, the cosyness. I still love these, but each year it seems like I need more time to really say goodbye to summer and start enjoying autumn. I don't want the short days, I want to be able to run or garden in the evening. Isn't there a place on our earth where there's autumn with long days?

Duurzaamheidsupdate: Het gaat goed! Ik eet nu echt al een hele tijd geen vlees (tenzij ik er niet onderuit kom, fatsoenshalve) en ja, daar voel ik me eigenlijk steeds beter bij. Helemaal nu ik de documentaire Cowspiracy heb gezien, ook op Netflix. Hierin wordt erg duidelijk en interessant uitgelegd wat het verband is tussen de veeteelt en het milieu. Het effect dat het heeft op ontbossing, droogte en een algemeen gebrek aan grond en grondstoffen is enorm en het levert de grootste bijdrage aan de opwarming van de aarde: groter dan alle vervoerssectoren bij elkaar!

Een paar oneliners troffen mij diep:

Als je een hamburger eet, kun je twee maanden douchen (over de hoeveelheid water die een koe in zijn leven drinkt om groot en dik te worden, zodat ie geslacht kan worden voor ons vlees).

Als je echt om de natuur geeft, kun je het je niet meer veroorloven om vlees te eten

Van 1 ha grond kun je 2 vleeseters voeden tegenover 50 veganisten (over dat overbevolking niet echt het probleem is, maar de manier waarop alle mensen zich voeden, namelijk op basis van dierlijke producten.

Ik ben ook nog op pad geweest met een collega van mij: zij is veganist en is dat geworden naar aanleiding van deze docu. Ik heb veel van haar geleerd en interessante gesprekken gevoerd, en vindt veganistisch eten nu in ieder geval niet meer iets wereldvreemds, of compleet onhaalbaar. Maar in 1x om zie ik voorlopig niet gebeuren. Wel heb ik erg veel aan de sites van de Groene Meisjes en de veganchallenge.nl met erg lekkere recepten. En in dit artikel van de Volkskrant, staat in het kader soja en milieu nog even haarfijn uitgelegd dat de grootste soja-eters nog steeds koeien, kippen en varkens zijn en niet vegetariërs.

En iets heel anders, maar ook iets dat me bezig hield: al die bussen shampoo die er door gaan. Nu heb ik een Lush shampoobar gekocht: ik heb mijn haar blij gemaakt en nu veel minder afval. De enige die misschien protesteert is misschien mijn portemonnee, maar ja, vlees is ook duur en daar bespaar ik dan weer op. En tot nu toe doe ik al wel heel lang met dat zeepje.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sustainibility update
It's going really well. Not eating meat isn't hard at all, except for the occasional occasion in which I find it hard to say 'no' or get served meat. I have to think more and harder about what to cook, but I like the end results better and I really feel better in general. Especially now that I saw the documentary Cowspiracy, the sustainibility secret. In this documentary it's really well explained what the linkages are between the meat industry and deforestation, droughts and general depletion of resources. A few one liners really hit me:

Eating a burger costs the same amount of water as showering for two months (about the amounts of water that are necessary to raise and feed a cow and finally serve some people with their meat)

If you actually care about nature, you really can't afford to eat meat anymore

Of 1 ha of  agricultural land you can feed 50 vegans or 2 meat eaters. (overpopulation isn't really the problem, but all the animal based products they are eating is)

And to decrease the use of shampoos and plastic I bought a Lush soap bar. Wow, that really is something! My hair isn't as fluffy anymore, it smells great and an anormous decrease in plastic packaging.