Νέα τάξη πραγμάτων. Με τα πράγματα στις παλιές τους θέσεις;

Ρε Αναστασιάδη.

Είχα ελπίδες για σένα ρε κουμπάρε.

Αλλά να μεν μου βάλεις ούτε και μία γυναίκα στο Υπουργικό ρε κουμπάρε, δεν το περίμενα.

Τουλάχιστον για τους τύπους; Όί α; 

Μην με παρεξηγείτε, δεν έχω αυταπάτες.

Ξέρω ότι οι γυναίκες στο Υπουργικό στην Κύπρο μπαίνουν συνήθως για σκοπούς τυπικούς. Εξάλλου και ο Χριστόφιας κάπως έτσι ξεκίνησε, άλλο αν αναγκάστηκε να τελειώσει με περισσότερες γυναίκες στο Υπουργικό του. Το ότι ο Αναστασιάδης δεν το έκανε, είναι μάλλον για έναν από τους δυο πιο κάτω λόγους: 1. Δεν του πέρασε καν από το νου ή/και 2. Δεν του το θύμισε κανένας. Αν τώρα του το θύμισε κάποιος και είπε "ου δεν βαριέσαι αδερφέ", δεν μπορώ να το ξέρω.

Όποιο από τα δυο και να ισχύει πάντως είναι γελοίο.

Όπως γελοίο είναι να ακούω ότι "πρότεινε στη Γιωρκάτζη και είπε όχι". Δηλαδή δεν υπήρξαν άντρες που τους πρότειναν υπουργοποίηση και αρνήθηκαν;

Επίσης, γελοίο είναι να ακούω "έδωσε άλλα πόστα σε γυναίκες". Ναι ρε. Επίτροπος Περιβάλλοντος, ουάου. Μην παρεξηγηθώ. Πλήρης σεβασμός στον/ην Επίτροπο και μάλιστα πολύ εκτιμώ τη δουλειά του κ. Θεοπέμπτου κι ελπίζω η νέα Επίτροπος να τη συνεχίσει. Αλλά μη γελιόμαστε, αυτοί είναι δευτερεύοντες ρόλοι σε μια κυβέρνηση. Αλλού λαμβάνονται δυστυχώς οι αποφάσεις. Εδώ Επίτροπο Διοίκησης και δε λαμβάνουν υπόψη...

Και επειδή ακούγομαι ήδη αρκετά ως Ταλιμπάν του φεμινισμού (ναι, οξύμωρο, but the best I can do right now), να πω μόνο ότι προσωπικά θεωρώ την υποχρεωτική ποσόστωση ανά φύλο τρελά οπισθοδρομικό μέτρο και δείγμα συντηρητικής κοινωνίας. Ναι, κι εγώ πιστεύω ότι ο καθένας να περνάει με την αξία του. Επειδή όμως τα στοιχεία δείχνουν ότι όχι μόνο η Κύπρος αλλά και όλη η ΕΕ δεν έχει ακόμη ωριμάσει σε αυτό τον τομέα, είναι αναγκαίο μέτρο, μέχρι να αλλάξουν φυσιολογικά τα πράγματα.

Tη μέρα που ανακοινώθηκε το νέο Υπουργικό, ήταν η Μέρα Μισθολογικής Ισότητας στην ΕΕ. Τα στοιχεία δείχνουν ότι για την ίδια δουλειά οι γυναίκες παίρνουν λιγότερα από τους άνδρες με αποτέλεσμα να εργάζονται συγκριτικά με εκείνους 59 μέρες το χρόνο δωρεάν. Οι γυναίκες κατά μέσο όρο πληρώνονται 16% λιγότερο από ό,τι οι άνδρες με τα ίδια προσόντα. 

Περισσότερα εδώ...  http://ec.europa.eu/justice/gender-equality/gender-pay-gap/index_el.htm

Αυτά. Πάω να πλύνω πιάτα or something.

Oσο πιο λλία ξέρεις, τόσο πιο ευτυχισμένος είσαι

Ενας παπάς πριν παντρευτώ, έλεγε σε μένα και στον μέλλοντα σύζυγο διάφορα σοφά, χωρίς καθόλου περισπούδαστο ύφος. Ένα απ’αυτά ήταν ’’όσο πιο λλία ξέρεις, τόσο πιο ευτυχισμένος είσαι’’. Δηλαδή, μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι.
Δίκιο είχε ο άνθρωπος.

Τί καταλαβαίνω εγώ τώρα, δηλαδή που είμαι να σκάσω; Ακούω αυτά που διαδραματίζονται πίσω από κλειστές πόρτες πολιτικών γραφείων και μέσω κινητών τηλεφώνων τελευταίας τεχνολογίας, και είμαι να σκάσω.

Δεν πρόλαβαν να χαρούν οι αθεόφοβοι ότι πέρασαν στη δεύτερη Κυριακή και άρχισαν το γλείψιμο στον Εθνάρχη. Βρε που είσαι αγωνιστής, βρε που έχουμε κοινές θέσεις, βρε που σε εκτιμούμε, βρε που έχουμε δώσει κοινούς αγώνες, γλυψ, γλυψ γλυψ.

Από τη μια ο Φλούφλης, να βγαίνει στα μπαλκόνια (μετά πάντα από τον Σταχτοδοχειοβόλο εννοείται) και να κάνει το πλήθος να κραυγάζει με μίσος σε αναφορές στο Μιάλο Κουπέπι και το κόμμα του, ενώ λίγο μετά να παραληρεί από ευδαιμονία στο άκουσμα του καλέσματος στον Εθνάρχη.
Από την άλλη το Μιάλο Κουπέπι, στις δικές του εξέδρες, να εξυμνεί τον κυρίαρχο λαό και να προσκαλεί τους παλιούς φίλους να ενωθούν μαζί του.

Την επομένη άρχισαν τις επισκέψεις και τα καλέσματα. Και οι δυο. Αγώνας δρόμου, χοντρούληδες αμφότεροι, να λαχανιάζουν ποιος θα δει τον Εθνάρχη, ποιος θα δει τον Βυζαντινολόγο.
Να αναγκάζουν και τον Βυζαντινολόγο να παίρνει τους δρόμους να συναντήσει τον κανακάρη του (τον Εθνάρχη, βρε), ασθμαίνοντας -λέμε τώρα, αφού ήταν με τη Μερσεντάρα- και να του δίνει γραμμή. Γραμμή απευθείας επικοινωνίας με το Θεό φυσικά, και με τη Θέλησή του.
Κορδωτός ο Εθνάρχης, να δέχεται τους υπηκόους του Φλούφλη και Σία και Μιάλο Κουπέπι Λτδ. Όχι τους πρώην υπηκόους του. Τους νυν και αει και εις τον αιώνα τον άπαντα υπηκόους του. Κι αυτοί; Φτάνουν στη βρύση και δεν πίνουν νερό. Τους ξαποστέλνει και τους δυο με τις ευχές του.

Ξημερώνει Μεγάλη Τρίτη. Το Κόμμα του Εθνάρχη ζητάει ΓΡΑΠΤΩΣ την αιώνια υπόσχεση αγάπης και από τους δυο, και φυσικά και την προίκα. ΩΩΩΩΩ... αυτή η προίκα είναι όλα τα λεφτά. Ως τις πέντε το απόγευμα αποφασίζει το κόμμα του Εθνάρχη: θα ευλογήσει ο Θεός αυτή την πενταετία τον Φλούφλη. Στα ΜΜΕ βουίζει ο τόπος. Έδωσε πέντε τσιφλίκια ο Φλούφλης, τρία και τη Βουλή των Κυπρίων το Μιάλο Κουπέπι. Δεν ήθελε νομοθετική το Κόμμα του Εθνάρχη, του πάει καλύτερα η εκτελεστική εξουσία. Πήρε τα πέντε -και το Μιάλο Κουπέπι τα τρία τους.

Οκτώ το βράδυ. Εναγώνιο τηλεφώνημα από φίλη. Ο Εθνάρχης τα πήρε στο κρανίο που το Εθναρχόπουλο δεν θα πάρει τσιφλίκι. Διέταξε αλλαγή πλεύσης. Αποκλείεται, λέω. Έτσι το λένε.

Εννιά το βράδυ. Το Κόμμα βγάζει την απόφαση. Θα πάει με το Μιάλο Κουπέπι. Αυτό ξέρει καλύτερα να τυλίγει κουπέπια από τον Φλούφλη, και γι’αυτό θα το στηρίξουν. Εξάλλου ευκαιρία να μάθει και το Εθναρχόπουλο από εξωτερική πολιτική και η Κύπρος πώς να απλώθει τον τραχανά.

Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι.

Την άλλη Κυριακή θα έχω ένα πόνο στο λωβό του δεξιού μου αυτιού, ο οποίος θα μου προκαλεί παροδικό μουδιασμα στην αριστερή ωμοπλάτη και θα με εμποδίσει από το να πάω να ψηφίσω.

Επίσης θα αρχίσω να μαζεύω ευρώπουλα. Σε πέντε χρόνια θα έχω μαζέψει ένα σεβαστό ποσό και θα βάλω υποψηφιότητα, με κυριότερο αντίπαλο τον Ούτοπο. Το πολιτικό μου παρατσούκλι θα είναι Φρουτοπία. Ίσως κι ο Ούτοπος να θελήσει να συνεργαστούμε. Μπορεί να μου προτείνει κανένα τσιφλίκι. Αν όχι, θα δω τί θα κάνω. Πάντως αναμένω με αγωνία τις επόμενες εκλογές, γιατί πού θα πάει, θα μου φέξει κι εμένα, της προβατίνας.

Ekloges 2008

Άκουα σήμερα το πρόγραμμα του Μιάλον Κουπέπι, αν κερδίσει τις εκλογές, για τον πολιτισμό.

Ναι. Μάλιστα! Για τον πολιτισμό! Άκουσε κανένας άλλος να μιλά υποψήφιος για τον πολιτισμό; Εγώ πάντως όχι. Έλεγε θα τον προωθήσει στέλνοντας καλλιτέχνες στο εξωτερικό και φέρνοντας μεγάλες εκδηλώσεις στην Κύπρο. Ελπίζω να μεν περιοριστεί στο γνωστό μοτίβο ότι καλλιτέχνες είναι μόνο αυτοί που γράφουν εθνικοπατριωτικά ποιήματα και αποκαλούν την Κύπρο η "Κύπρος μας", όπως στις γιορτές του σχολείου, γιατί καήκαμε.

Τώρα που είπα σχολικές γιορτές, θυμήθηκα και τις άπειρες καλλιτεχνικές απόπειρες των φιλολόγων στο σχολείο μου, (και υποθέτω στα απανταχού κυπριακά σχολεία) να "δημιουργήσουν καλλιτεχνικά". Κάτι γιορτές με το Χρυσοπράσινο Φύλλο να είναι number one hit, να ακολουθεί το ποιήμα του Παλληκαρίδη (σε απαγγελία τύπου "μην-απορείτε-που μιλώ-τόσο-περίεργα-δεν-φταίω-εγώ-που-σε-κάθε-τελεία-κάποιος-μου-τραβά-τα-μαλλιά") και με την καθιερωμένη ομιλία κάποιας δύσμοιρης φιλολόγου, που δεν την κανεί που έχει να διορθώσει ένα σκασμό ανορθόγραφες εκθέσεις όταν πάει σπίτι της, έπρεπε να γράψει και λόγο που να κάνει τον διευθυντή να δακρύσει από συγκίνηση και τους μαθητές να κλαίνε από βαρεμάρα. Το ατού των φιλολόγων ήταν βέβαια το θέατρο. Βεεεεεεεβαια. Δεν ήσουν φιλόλογος που να αξίζει τον σεβασμό αν δεν είχες ανεβάσει τουλάχιστον μια Ηλέκτρα (όπου Ηλέκτρα, η καλύτερη μαθήτρια του σχολείου, άσχετο αν δεν σκαμπάζει από υποκριτική και Χορός καμμιά δεκαριά ακούνητες, αγέλαστες που σήκωναν τα χέρια ομαδόν ψηλά, κατά προτίμηση ανά δέκα δευτερόλεπτα).

Ρε λες ο Μιάλον Κουπέπι να θέλει να αναλάβει φιλόλογος την πολιτιστική προώθηση της Κύπρου στο εξωτερικό; Ου χαττάν...