Πειραματίζομαι ...mixed media

Την ζωγραφική την λατρεύω....και δεν έχω κρύψει ότι ζηλεύω όσες είστε Θεσ/νίκη  και μπορείτε να παρακολουθήσετε τα μαθήματα της Μ.Βιλλιώτη...

Το τελευταίο διάστημα πειραματίζομαι όμως πάνω σε διάφορες τεχνικές....Έτσι προέκυψαν τα παρακάτω "έργα" .Το πρώτο που θα σας παρουσιάσω είναι μια παραλλαγή του τρίπτυχου που είχα κάνει παλιότερα....Τελικά μια σειρά λαθών που είχαν γίνει τότε...είχαν ως αποτέλεσμα καλύτερο αποτέλεσμα....αλλά πιστεύω πως και αυτό έχει την χάρη του...παρόλο που τα βασικά σημεία του προσώπου είναι decoupage!!!

Υπάρχει μια χαριτωμένη μικρούλα μαμά που τυγχάνει να είναι μαθήτριά μου... και έιναι από τα παιδιά που άθελά σου ξεχωρίζεις...Θέλησε ένα μικρό δώρο-ενθύμιο ...δεν μπορούσα να της χαλάσω το χατήρι...Υπάρχουν και οι  στιγμές μητρότητας που απεικονίζονται τέλεια στις δημιουργίες της  Katie Berggren ....Διάλεξα μια από τις πολλές που έχω ξεχωρίσει.... ελπίζω να μην πειράζει η αντιγραφή....και προσπάθησα να την αποδώσω....Νομίζω ότι πλησίασα λίγο ....αν και το πέρασα από σαράντα κύματα...και δεν έμεινα απόλυτα ικανοποιημένη ...Της μικρής της άρεσε ή το είπε από ευγένεια...εγώ πάντως της εύχομαι από καρδιάς...να αγαπά...να ονειρεύεται και να κυνηγά τα όνειρά της...ελπίζοντας !!!

Μπήκα σε πιο βαθειά νερά .... ξεχωρίζω κάποια λάθη...αλλά δεν μπορώ σε αυτό το στάδιο να τα διορθώσω....τα χείλη και το μάτι του άνδρα...το χέρι του μου φαίνεται λίγο θυληπρεπή και όχι στιβαρό  όπως το ήθελα....και οι ώμοι μάλλον είναι λίγο πεσμένοι...Πέτυχα όμως  τον "ποπό" της  συντρόφου του ...λέει η κόρη μου...χαχαχαχα...Μπορεί τα χρώματα να μην αποδίδονται στην φωτογραφία όπως πραγματικά είναι αλλά με λίγη επιείκεια ελπίζω να το βρείτε καλούτσικο...

Φτάνω στο τέλος με κάτι που πραγματικά ευχαριστήθηκα περισσότερο....ένα φωτοτυπημένο γράμμα αγάπης....αποκόματα από περιοδικά...κερί....γύψος...στόκος...μεταλλικές βαφές....σιλικόνη...ακρυλικά....κάρβουνο....στήσαν όλα μαζί χορό....να με βοηθήσουν να αποτυπώσω την μοναξιά...το κενό... που μένει στην ψυχή  χάνοντας την αγάπη όσων φεύγουν οριστικά από την επίγεια ζωή μας....Προσπαθείς να φυλάξεις μέσα σου τα πάντα....αλλά υπάρχουν στιγμές που.....αυτό δεν αρκεί... 

Μπορεί να το αδικεί η φωτογραφία.... αλλά θα βρείτε και εδώ λάθη....Όμως ως σύνολο μου αρέσει....ειδικά αν δεν κοιτάω καθόλου χαμηλά στα δαχτυλάκια των ποδιών!!!!!
Τέλος πειραματισμών και παρουσιάσεων για σήμερα.....Σας φιλώ !!!