Πειραματίζομαι ...mixed media

Την ζωγραφική την λατρεύω....και δεν έχω κρύψει ότι ζηλεύω όσες είστε Θεσ/νίκη  και μπορείτε να παρακολουθήσετε τα μαθήματα της Μ.Βιλλιώτη...

Το τελευταίο διάστημα πειραματίζομαι όμως πάνω σε διάφορες τεχνικές....Έτσι προέκυψαν τα παρακάτω "έργα" .Το πρώτο που θα σας παρουσιάσω είναι μια παραλλαγή του τρίπτυχου που είχα κάνει παλιότερα....Τελικά μια σειρά λαθών που είχαν γίνει τότε...είχαν ως αποτέλεσμα καλύτερο αποτέλεσμα....αλλά πιστεύω πως και αυτό έχει την χάρη του...παρόλο που τα βασικά σημεία του προσώπου είναι decoupage!!!

Υπάρχει μια χαριτωμένη μικρούλα μαμά που τυγχάνει να είναι μαθήτριά μου... και έιναι από τα παιδιά που άθελά σου ξεχωρίζεις...Θέλησε ένα μικρό δώρο-ενθύμιο ...δεν μπορούσα να της χαλάσω το χατήρι...Υπάρχουν και οι  στιγμές μητρότητας που απεικονίζονται τέλεια στις δημιουργίες της  Katie Berggren ....Διάλεξα μια από τις πολλές που έχω ξεχωρίσει.... ελπίζω να μην πειράζει η αντιγραφή....και προσπάθησα να την αποδώσω....Νομίζω ότι πλησίασα λίγο ....αν και το πέρασα από σαράντα κύματα...και δεν έμεινα απόλυτα ικανοποιημένη ...Της μικρής της άρεσε ή το είπε από ευγένεια...εγώ πάντως της εύχομαι από καρδιάς...να αγαπά...να ονειρεύεται και να κυνηγά τα όνειρά της...ελπίζοντας !!!

Μπήκα σε πιο βαθειά νερά .... ξεχωρίζω κάποια λάθη...αλλά δεν μπορώ σε αυτό το στάδιο να τα διορθώσω....τα χείλη και το μάτι του άνδρα...το χέρι του μου φαίνεται λίγο θυληπρεπή και όχι στιβαρό  όπως το ήθελα....και οι ώμοι μάλλον είναι λίγο πεσμένοι...Πέτυχα όμως  τον "ποπό" της  συντρόφου του ...λέει η κόρη μου...χαχαχαχα...Μπορεί τα χρώματα να μην αποδίδονται στην φωτογραφία όπως πραγματικά είναι αλλά με λίγη επιείκεια ελπίζω να το βρείτε καλούτσικο...

Φτάνω στο τέλος με κάτι που πραγματικά ευχαριστήθηκα περισσότερο....ένα φωτοτυπημένο γράμμα αγάπης....αποκόματα από περιοδικά...κερί....γύψος...στόκος...μεταλλικές βαφές....σιλικόνη...ακρυλικά....κάρβουνο....στήσαν όλα μαζί χορό....να με βοηθήσουν να αποτυπώσω την μοναξιά...το κενό... που μένει στην ψυχή  χάνοντας την αγάπη όσων φεύγουν οριστικά από την επίγεια ζωή μας....Προσπαθείς να φυλάξεις μέσα σου τα πάντα....αλλά υπάρχουν στιγμές που.....αυτό δεν αρκεί... 

Μπορεί να το αδικεί η φωτογραφία.... αλλά θα βρείτε και εδώ λάθη....Όμως ως σύνολο μου αρέσει....ειδικά αν δεν κοιτάω καθόλου χαμηλά στα δαχτυλάκια των ποδιών!!!!!
Τέλος πειραματισμών και παρουσιάσεων για σήμερα.....Σας φιλώ !!!

Ταξίδι στο όνειρο με βάρκα την ελπίδα...

Το καλοκαίρι μπορεί να μπήκε και επίσημα αλλά ούτε η χρονική στιγμή με όλα όσα συνεχίζουν να συμβαίνουν γύρω μας....μα και ευρύτερα στον κόσμο....ούτε και ο καιρός ο ίδιος, βοηθούν στο να ανέβει πλήρως η  διάθεση...Για μια ακόμη εβδομάδα οι μικροί άνδρες της καρδιάς μου γράφουν διαγωνίσμτα κι εμένα μου έχουν απομείνει 3 ακόμη μαθήματα προς εξέταση και διόρθωση γραπτών...Άλλη μια σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της και η μικρή μου είναι ανυπόμονη να ξεκινήσει η επόμενη, γιατί θα είναι "πρωτάκι"!!!  Εγώ από την άλλη αναμένω απλά τις διακοπές....ξέροντας εκ των προτέρων βέβαια ότι θα μείνουμε....Ναύπακτο !!! Άλλοτε μπορεί να με πείραζε που δεν θα υπήρχαν διακοπές στο πρόγραμμα...αλλά όχι φέτος...Θέλω απλά λίγη ηρεμία!!!

Το τελευταίο διάστημα ταξιδεύω με κάθε ευκαιρία ...αυτά τα ταξίδια που μόνο η σκέψη μπορεί να σου χαρίσει....που σε οδηγούν σε πελάγη πότε ήρεμα και πότε φουρτουνιασμένα....

Ξεκίνησα από το πέλαγος της ψυχής μου... έκανα πολλές βουτιές στο παρελθόν.... σε όμορφες αλλά και σε κρίσιμες στιγμές....σε σημαντικές αποφάσεις πότε λανθασμένες και πότε σωστές... σε όνειρα που πραγματοποιήθηκαν....σε σχέσεις που χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου αλλά και σε σχέσεις που άντεξαν....σε όσα κατά καιρούς συγχώρεσα ή μου συγχώρεσαν....

Άφησα να με περιπλανήσουν τα κύματα "ψάχνοντας" απαντήσεις στα αναπάντητα ερωτήματα που κατά καιρούς έχω στοιβάξει μέσα μου ...στα γιατί πίσω από τα ανεκπλήρωτα θέλω της ζωής μου.... Ναυάγησα πολλές φορές και έψαξα να πιαστώ από οτιδήποτε είχε απομείνει....ένοιωσα την αλμύρα της θάλασσας να γίνεται δάκρυ στα μάτια μου.... τον ήλιο να ζεσταίνει την ψυχή μου...και τελικά το σώμα μου μεταμόρφωθηκε σε βάρκα ....με ένα κουρελιασμένο πανί που όμως άντεξε στο ταξίδι μου στον χρόνο .... και ένα που ανέμιζε καμαρωτά...Με οδήγησαν στην πολυπόθητη στεριά ....ή μήπως νομίζω πως αυτή είναι η στεριά που γύρευα????  Δεν ξέρω... μου αρκεί που τα κύματα καταλάγιασαν και η θάλασσα έγινε πάλι γαλήνια.... Ονόμασα για άλλη μια φορά την βάρκα που ταξίδεψα "Ελπίδα" ...αν και αναρωτήθηκα γιατί δεν την ονομάζω "Πίστη"...Θα μείνω για λίγο ακόμη σε αυτή την στεριά πριν βγω να αναζητήσω νέες θάλασσες....

Επηρεασμένη από αυτό το "ταξίδι" ...έφτιαξα μια ξύλινη βάρκα....την έβαλα να στέκεται πάνω σε ένα κομμάτι ξύλου....και έγινε ένας πίνακας...που θα ανοίξει τα πανιά του για να φτάσει εγκαίρως  στο νοσοκομείο Σωτηρία...ελπίζοντας να διαδώσει παντού ένα μήνυμα χαράς και ελπίδας και να βοηθήσει στην προσπάθεια που γίνεται από τον Σύλλογο Φίλων Περιθαλπομένων του Νοσ. Η ΣΩΤΗΡΙΑ να απαλύνει τις ανάγκες των νοσηλευόμενων....

                       ....ΖΗΣΕ....ΑΓΑΠΑ....ΧΑΜΟΓΕΛΑ...

                                                          LIVE....LOVE....LAUGH 

Φιλάκια, φίλοι μου και να είστε όλοι καλά!!! Καλό Σ/Κ!!!