Merhabalar..
En son geçen sene temmuz ayında uğramışım bloga.
Hayatımdaki büyük adımlardan dolayı ufak bi ara vermekten bahsetmişim.
Daha bir sene olmamış bu yazdıklarımın üstünden geçen zaman dilimi.
Ama ben bu sürede dediğim gibi sizin için önemli olmasa da gerçekten kendim için bacağımı açıp da atmaya korkacağım kadar büyük adımlar attım.
Mesela mezun oldum :
Geçen yıl(2015) 13 Haziran'da mezuniyet törenim vardı.
17 yıl sonunda hayata atıl diyen iç sesimi en yüksek duyduğum gündü mesela o gün.
Ben Sınıf Öğretmenliği mezunuyum Özellikle büyük yazdım ki benim için önemi büyük.
Ayrıca ''ay burayı yanlış yazmışsın'', ''o öyle yazılmaz böyle yazılır''cılar lütfen ilk ışıktan sağa dönüp hızla burayı terkediniz.
Zira bu blogda bolca emek vardır. Ve o emek kimseye yedirtilmez.
Üniversite okurken, üniversitemizin ismi değiştirildi.
Ve böylece alın teriyle kazandığım üniversitenin tüm haklarından yasaların önünde mahrum bırakıldık.
Ve böylece alın teriyle kazandığım üniversitenin tüm haklarından yasaların önünde mahrum bırakıldık.
Yan dal yapma imkanımız falan hep elimizden alındı.
Ben tamamen kendi şehrimde okuyabilmek adına ikinci yıl da çalışıp sınıf öğretmenliği tercih ettim.
Genel olarak öğretmenlik sevdiğim bir meslek: burdan da yanlış şeyler çıkarılmasın lütfen.
Üniversite 2 sınıfta kafama koyduğum ''Özel Eğitim Öğretmenliği''ne okuduğum okulu bırakıp gitmek yemedi doğrusu.
Bir yerlerden duymuştum sertifika programı varmış, bir ay kursa gidip sertifika alıp özel çocukların öğretmeni olabiliyormuşsun.
İlk hedefim buydu.
Olmazsa okulu bitirip tekrar sınava hazırlanıp bölümüne gidecektim.
Okulu bu amaçla
bitirdim.
Son senemde stajımda kaynaştırma öğrencileriyle çalışma imkanı sundular bize.
Bu benim büyük kapım oldu.
Buraya kadar okuduysanız ne mutlu..
Ufak bir kısmetinin nerde olacağı belli olmaz hikayesiyle birlikte şu anda çalıştığım kurumla görüştüm.
Yüreğim ağzımda bir şekilde Milli Eğitim, sertifika programına kabul etti beni.
Bunlar gerçekten önemli adımlardı benim için.
Ankara'da kursa gittim.
Hiç yurtta kalmayan ben, yurt deneyimini hiç sevmedim.
1ay yurtta kaldım.
Sınavımı olup Konya'ya gelip çalışmaya başladım.
Her iş gibi öğretmenlik de sınıfa girdikçe öğrenilen bir meslek .
Her neyse..
Diğer bir adımım :
Evleniyorum:)
4 ay sonra buralarda inşallah evli bir bayan dolanıyor olacak.
Yazacak çok şeyim birikti.
Bazılarını yazmak için geç kaldım.
Ama bundan sonra kafamda kalacağına yazıya dökmek istiyorum.
Bu arada beni ve blogumu yalnız bırakmayanlara teşekkür etmek istiyorum.
Her gün sanki yazı giriyormuşçasına blog trafiğim olmuş.
Merhaba blogum.
Merhaba yeniden..
