Dora

Voordat ik oma werd had ik nog nooit van Dora gehoord. Onze kleindochters zijn helemaal idolaat van Dora, dus kon het niet anders dan dat ik Dora truitjes voor ze zou breien. De meiden groeien toch sneller dan oma dacht. Ze waren voor komende winter bedoeld, maar gelukkig ging het breien stukken sneller dan ik had gepland. Dus konden ze de truitjes nu al aan. Is maar goed ook, want ik mag toch hopen dat ze er komende winter nog in passen. Ik heb ze gebreid in maat 104. Volgende winter zijn Isa en Vera 3,5 jaar dus ik dacht dat ik dat aardig goed had gegokt. Maar ze hadden wel wat groter gemogen. Maakt niet uit, ze zijn er nu blij mee en daar gaat het om. 

1 jaar al weer

Het was vrijdag al weer 1 jaar geleden dat Isa en Vera zijn geboren. Onze eerste kleinkinderen.

Helaas zien we ze niet zo vaak omdat wij 3 uur vice versa moeten reizen om ze te kunnen zien. Maar natuurlijk gingen opa en oma vrijdag wel naar ze toe, want zo'n dag daar wilden we graag bij zijn.

Ondanks dat ze een twee-eiïge tweeling zijn, valt het toch nog niet mee om ze uit elkaar te houden. Gelukkig hadden hun ouders kleine details aangebracht zodat alle opa's en oma's ze uit elkaar konden halen. Ik heb me dan ook direct maar aangeleerd om bij de foto's initialen te zetten, want later weet je het vaak niet meer wie wie is.

Eerst was het nog spannend of we wel heen konden want opa en oma lagen allebei in de lappenmand, maar gelukkig waren we genoeg hersteld om dit feest mee te mogen maken. Wij waren zaterdag nog wel moe van 6 uur reizen, maar het was zeker de moeite waard.

Het is toch heerlijk om te zien hoe die schatten genieten van alle aandacht en kadootjes. En wat is het toch fijn om ze na zo'n tijd weer te kunnen knuffelen. Het weer werkte natuurlijk ook mee zodat we nog een hele tijd buiten hebben kunnen zitten.

Isa 13 mei 2010

Isa 13 mei 2011

Vera 13 mei 2010

vera 13 mei 2011

Dan vergeet ik nog helemaal te vertellen dat ze in de nieuwste uitgave staan van Ouders van nu. Begin dit jaar kreeg ik van Fien een mailtje dat een kennis van haar op zoek was naar blonde babys tussen 8-10 maanden. Fien had bedacht dat het de moeder van de meisjes dit misschien wel leuk zou vinden. Dus heb ik het mailtje doorgestuurd, maar er geen reactie op gekregen. Dus er ook niet weer aan gedacht. Totdat wij gisteren daar kwamen en het tijdschrift op tafel lag. Wat precies op de verjaardag van de meisjes met de post gekomen. Dus als jullie nieusgierig zijn moet je toch even kijken in de schappen van de boekhandel. Ze zitten met zijn tweetjes in bad, maar wel met hun gezichtjes naar beneden.

vestjes gebreid maar niet heus

Ik kan ze nu wel laten zien, omdat ze gisteren in enthousiast in ontvangst zijn genomen.

Al een hele tijd terug wilde ik 2 vestjes breien voor onze kleindochters. Dus ik begon heel ijverig. Direct beide vestjes op de pennen, zodat je zeker weet dat ze gelijk worden. Voor en achterpand dat ging nog wel ook al brak het garen voortdurend en zaten er ook nog heel veel knopen in die door de

fabriek er ingemaakt waren. Maar chenille breidt op zich heel lekker. Maar het zouden vestjes worden met lekkere kabouterpuntmutsen. En daar zat em nu juist het probleem. Wat een onmogelijk patroon. Dus liet ik al in september aan Ellie zien hoever ik was en hoe nu verder. Maar zij vond het geen enkel probleem en zei dat ik er maar 2 bodywarmers van moest maken.
Natuurlijk wil ik jullie een fotootje van de meisjes niet onthouden.
De eerste foto toont een trotse oma met Isa en de tweede is vader Kor met Vera. Het zijn zulk ongelooflijk makkelijke kinderen.

In de auto was Isa al voor half 3 wekker. Toen wij om 4 uur arriveerden had ze alleen maar wat liggen brabbelen. En Vera heeft alleen maar geslapen. Vanaf hun geboorte zijn het al zulk zoete kinderen.