Geen idee of het echt wel een fractal is wat ik heb gemaakt, maar dit is het geworden.
Ik heb geprobeerd een fractal te maken van een putdeksel. Een gewoon putdeksel met allemaal vierkantjes die je overal en nergens ziet.
Na het tekenen, heb ik de stof ingesmeerd met was ..
.. en vervolgens geverfd met procion.
Posts tonen met het label Wietske. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Wietske. Alle posts tonen
maandag 25 juli 2011
maandag 18 april 2011
vrijdag 18 februari 2011
Toren van Babel
En hier is ie dan, de Toren van Babel. Om nog even mijn gedachtensprongen te verhelderen: bij tekst dacht ik aan communicatie. En toen aan miscommunicatie en zodoende kwam ik op het beeld van de Toren van Babel: oftewel de babylonische spraakverwarring.
Ook dit keer heb ik weer iets voor de eerste keer gedaan: namelijk iets maken met kleine stukjes stof wat echt iets voorsteld.
Tot nu toe heb ik altijd iets abstracts gemaakt met kleine stukjes. En als het niet abstract was, dan was het nooit met kleine stukjes gemaakt, maar meestal uit één lap.
Ik vond het wel een uitdaging om te maken. Volgens mijn man staat de toren uit het lood en hij heeft ongetwijfeld gelijk.
Ook dit keer heb ik weer iets voor de eerste keer gedaan: namelijk iets maken met kleine stukjes stof wat echt iets voorsteld.
Tot nu toe heb ik altijd iets abstracts gemaakt met kleine stukjes. En als het niet abstract was, dan was het nooit met kleine stukjes gemaakt, maar meestal uit één lap.
Ik vond het wel een uitdaging om te maken. Volgens mijn man staat de toren uit het lood en hij heeft ongetwijfeld gelijk.
Ik heb het machinaal gequilt, want daar wil ik me beter in bekwamen.
donderdag 4 november 2010
X- en Y-chromosomen
Het idee voor dit quiltje kwam heel snel en ook het maken ging bijna als vanzelf.
Heerlijk om iets te maken zonder veel gepieker.
De blokjes met X en Y-tjes heb ik met de hand gemaakt.
Daarna machinaal aan elkaar genaaid en machinaal gequilt.
Hier nog een detail.
Heerlijk om iets te maken zonder veel gepieker.
De blokjes met X en Y-tjes heb ik met de hand gemaakt.
Daarna machinaal aan elkaar genaaid en machinaal gequilt.
Hier nog een detail.
woensdag 22 september 2010
India
Mijn India-quiltje is gebaseerd op de muurschilderingen zoals deze gemaakt worden door de Warli's, een tribale stam in Maharashtra, India.
De afbeelding heb ik geverfd op handgeverfde stof. De zwarte figuren heb ik machinaal gequilt en de rest is echo quilting met de hand.
Als laatste heb ik kraaltjes langs de rand genaaid.
Het is een vrij woeste afbeelding. Twee mannen met stoer stekeltjeshaar komen te paard een dorp binnenvallen. De dorpelingen proberen een veilig heenkomen te zoeken, maar helaas, er is al één slachtoffer gevallen.
De afbeelding heb ik geverfd op handgeverfde stof. De zwarte figuren heb ik machinaal gequilt en de rest is echo quilting met de hand.
Als laatste heb ik kraaltjes langs de rand genaaid.
Het is een vrij woeste afbeelding. Twee mannen met stoer stekeltjeshaar komen te paard een dorp binnenvallen. De dorpelingen proberen een veilig heenkomen te zoeken, maar helaas, er is al één slachtoffer gevallen.
woensdag 26 mei 2010
zaterdag 23 januari 2010
Verbondenheid
Het thema voor ARTfor12 is 'Verbondenheid' en veel eerder dan verwacht ben ik al klaar. En dat komt omdat ik iets heb gebruikt wat ik al eens eerder had gemaakt.
Het begon zo: Ik had bedacht om het thema 'Verbondenheid' abstract uit te drukken.
Dus ik begon te tekenen en te tekenen, een paar A4-tjes vol totdat ik tevreden was. En toen ik naar de uiteindelijke schets keek, dacht ik: dit komt me wel heel bekend voor.
En het leek inderdaad op een quilt die ik een aantal jaren geleden heb gemaakt. Die quilt heb ik toen afgekeurd om 2 redenen: de kleuren waren niet goed en hij lubberde mij teveel aan de randen. Ik heb die quilt toen opgeborgen en er nooit meer naar gekeken.
Nu heb ik hem weer opgediept uit de kast en ik zag nog steeds de zwakke punten, maar ik zag ook dat er best wel stukken in zaten die goed waren.
En dus heb ik er een stuk uitgeknipt en dat is mijn quiltje geworden voor ARTfor12.
Het doet me wel goed dat ie uiteindelijk toch nog ergens van pas komt.
Het begon zo: Ik had bedacht om het thema 'Verbondenheid' abstract uit te drukken.
Dus ik begon te tekenen en te tekenen, een paar A4-tjes vol totdat ik tevreden was. En toen ik naar de uiteindelijke schets keek, dacht ik: dit komt me wel heel bekend voor.
En het leek inderdaad op een quilt die ik een aantal jaren geleden heb gemaakt. Die quilt heb ik toen afgekeurd om 2 redenen: de kleuren waren niet goed en hij lubberde mij teveel aan de randen. Ik heb die quilt toen opgeborgen en er nooit meer naar gekeken.
Nu heb ik hem weer opgediept uit de kast en ik zag nog steeds de zwakke punten, maar ik zag ook dat er best wel stukken in zaten die goed waren.
En dus heb ik er een stuk uitgeknipt en dat is mijn quiltje geworden voor ARTfor12.
Het doet me wel goed dat ie uiteindelijk toch nog ergens van pas komt.
Labels:
Verbondenheid,
Wietske
vrijdag 18 december 2009
Mooi bont is niet lelijk
Eindelijk is mijn quiltje voor ARTfor12 af. De top was al een paar weken klaar, maar ik kwam er maar niet aan toe om hem af te maken.
Toen ik hoorde dat het thema Bont was, heb ik wel even zitten denken wat ik daar nu mee moest. Als ik iets 'bont' noem, bijvoorbeeld een bonte trui, dan bedoel ik daarmee dat zo'n trui heel veel kleuren heeft (meestal felle kleuren) die niet echt bij elkaar passen. Wel kleurig dus, maar niet smaakvol.
En ja, als je het zo bekijkt dan is het niet zo moeilijk om een bont quiltje te maken. Maar ik vond het wel een uitdaging om met veel kleuren toch iets te maken wat een uiteindelijk een geheel wordt.
Ik ben begonnen met een stof voor de achtergrond in de kleuren rood, oranje en geel. Daar heb ik allemaal stukjes organza op gelegd van alle kleuren die ik had. En dat zijn er best veel, het hele kleurenspectrum is wel voorbij gekomen.
Doordat de organza her en der over elkaar ligt, soms wel 4 lagen dik, komen er steeds nieuwe kleuren bij die de andere kleuren met elkaar verbinden.
Als laatste heb ik een hele lap zwarte organza er overheen gedaan, zodat alles een beetje op z'n plaats bleef liggen. En toen gequilt met allerlei kleuren draad.
Het was leuk om te doen, omdat het iedere keer weer verrassend was wat het effect zou zijn van een kleur draad. De ene keer stak hij duidelijk af bij de achtergrond en de andere keer was hij nauwelijks zichtbaar.
Volgens mij was dit wel een mooie oefening om kleuren te leren kennen.
Toen ik hoorde dat het thema Bont was, heb ik wel even zitten denken wat ik daar nu mee moest. Als ik iets 'bont' noem, bijvoorbeeld een bonte trui, dan bedoel ik daarmee dat zo'n trui heel veel kleuren heeft (meestal felle kleuren) die niet echt bij elkaar passen. Wel kleurig dus, maar niet smaakvol.
En ja, als je het zo bekijkt dan is het niet zo moeilijk om een bont quiltje te maken. Maar ik vond het wel een uitdaging om met veel kleuren toch iets te maken wat een uiteindelijk een geheel wordt.
Ik ben begonnen met een stof voor de achtergrond in de kleuren rood, oranje en geel. Daar heb ik allemaal stukjes organza op gelegd van alle kleuren die ik had. En dat zijn er best veel, het hele kleurenspectrum is wel voorbij gekomen.
Doordat de organza her en der over elkaar ligt, soms wel 4 lagen dik, komen er steeds nieuwe kleuren bij die de andere kleuren met elkaar verbinden.
Als laatste heb ik een hele lap zwarte organza er overheen gedaan, zodat alles een beetje op z'n plaats bleef liggen. En toen gequilt met allerlei kleuren draad.
Het was leuk om te doen, omdat het iedere keer weer verrassend was wat het effect zou zijn van een kleur draad. De ene keer stak hij duidelijk af bij de achtergrond en de andere keer was hij nauwelijks zichtbaar.
Volgens mij was dit wel een mooie oefening om kleuren te leren kennen.
woensdag 15 juli 2009
Schone schijn
Eigenlijk vond ik dat het helemaal niet gequilt hoefde te worden. Maar ja, hoe hou je dan de 3 lagen bij elkaar?
Ik heb wat proeflapjes gemaakt om het met de naaimachine door te quilten. Maar dat werd helemaal niet mooi.
Dus toen heb ik het met de hand gedaan. En niet in de rozen zelf, maar alleen er omheen
Hier zie je een detail. Het was nog niet zo makkelijk om te doen, omdat de stof door het acryl medium vrij dik en stug is geworden. Dus iedere keer een klein stukje
Ik heb wat proeflapjes gemaakt om het met de naaimachine door te quilten. Maar dat werd helemaal niet mooi.
Dus toen heb ik het met de hand gedaan. En niet in de rozen zelf, maar alleen er omheen
Hier zie je een detail. Het was nog niet zo makkelijk om te doen, omdat de stof door het acryl medium vrij dik en stug is geworden. Dus iedere keer een klein stukje
Labels:
rozengeur en maneschijn,
Wietske
zaterdag 11 juli 2009
Schone schijn
Mijn eerste gedachte bij het nieuwe thema was: 'o jé, ik heb niks met dit thema'. Wat moet je als nuchtere friezin met een romantisch thema.
Maar die gedachte duurde gelukkig niet lang. In het woordenboek Nederlands-Engels staat bij Rozengeur en maneschijn: 'It's not all roses there'.
In het boek 'Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden' van F.A. Stoett staat: 'Rozengeur en maneschijn wordt gebezigd om een toestand van gelukzaligheid aan te duiden; veelal in ontkennenden zin'.
Rozengeur en maneschijn wordt dus zowel positief als negatief gebruikt.
Aan de buitenkant lijkt het bij veel mensen rozengeur en maneschijn, maar achter de voordeur is dat toch vaak heel anders. En zo kwam ik bij het idee om iets te doen met schone schijn. Of zoals de engelsen dat zo mooi zeggen: Keeping up appearances.
Allereerst heb ik heel wat proeflapjes gemaakt met deconstructed rubbings. Op mijn blog kun je hier meer over lezen.
Uitgaande van die ene perfecte roos, krijg je verschillende afbeeldingen met een steeds vager wordende roos: het verschil tussen wat je voor ogen hebt (het ideaalplaatje) en de realiteit van alledag.
Van de ongeveer honderd proefjes die ik heb gemaakt, heb ik de 9 mooiste gekozen. Mijn plan was om gewoon 9 plaatjes van 4 bij 4 inch te nemen om zo tot de maat 12x12 inch te komen. Maar toen de afbeeldingen waren gedroogd, bleek dat ze echt behoorlijk gekrompen waren. Ongeveer een halve inch aan beide zijden.
De hoogte was nog wel 4 inch, maar in de breedte haalde ik dat niet. Dus toen heb ik er kleine stukjes tussen gedaan.
Het verrassende is dat het ontwerp daardoor beter is geworden, terwijl het eigenlijk een noodgreep was.
Nu nog verzinnen hoe ik het ga quilten.
Maar die gedachte duurde gelukkig niet lang. In het woordenboek Nederlands-Engels staat bij Rozengeur en maneschijn: 'It's not all roses there'.
In het boek 'Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden' van F.A. Stoett staat: 'Rozengeur en maneschijn wordt gebezigd om een toestand van gelukzaligheid aan te duiden; veelal in ontkennenden zin'.
Rozengeur en maneschijn wordt dus zowel positief als negatief gebruikt.
Aan de buitenkant lijkt het bij veel mensen rozengeur en maneschijn, maar achter de voordeur is dat toch vaak heel anders. En zo kwam ik bij het idee om iets te doen met schone schijn. Of zoals de engelsen dat zo mooi zeggen: Keeping up appearances.
Allereerst heb ik heel wat proeflapjes gemaakt met deconstructed rubbings. Op mijn blog kun je hier meer over lezen.
Uitgaande van die ene perfecte roos, krijg je verschillende afbeeldingen met een steeds vager wordende roos: het verschil tussen wat je voor ogen hebt (het ideaalplaatje) en de realiteit van alledag.
Van de ongeveer honderd proefjes die ik heb gemaakt, heb ik de 9 mooiste gekozen. Mijn plan was om gewoon 9 plaatjes van 4 bij 4 inch te nemen om zo tot de maat 12x12 inch te komen. Maar toen de afbeeldingen waren gedroogd, bleek dat ze echt behoorlijk gekrompen waren. Ongeveer een halve inch aan beide zijden.
De hoogte was nog wel 4 inch, maar in de breedte haalde ik dat niet. Dus toen heb ik er kleine stukjes tussen gedaan.
Het verrassende is dat het ontwerp daardoor beter is geworden, terwijl het eigenlijk een noodgreep was.
Nu nog verzinnen hoe ik het ga quilten.
Labels:
rozengeur en maneschijn,
Wietske
vrijdag 5 juni 2009
Hagedis
Ondanks dat het mijn eigen thema was, was het toch lastig. Mijn eerste poging werd niks en toen ben ik maar iets heel anders gaan doen.
Eerst heb ik een witte lap gevilt. Er zit ook wat lichtpaars in en verder witte en rode zijde.
Uit die lap heb ik een hagedis geknipt.
Deze heb ik vervolgens met een roodblauwe achtergrond vervilt. De hagedis kromp wel iets, maar gelukkig niet te veel.
Daarna heb ik nog een andere lap gevilt en die als achtergrond gebruikt. En vervolgens het geheel gequilt.
Eerst heb ik een witte lap gevilt. Er zit ook wat lichtpaars in en verder witte en rode zijde.
Uit die lap heb ik een hagedis geknipt.
Deze heb ik vervolgens met een roodblauwe achtergrond vervilt. De hagedis kromp wel iets, maar gelukkig niet te veel.
Daarna heb ik nog een andere lap gevilt en die als achtergrond gebruikt. En vervolgens het geheel gequilt.
Eerst ben ik om de hagedis gaan stikken. En toen ik daarmee klaar was, bleek dat de hagedis helemaal omhoog kwam. Vooral toen ik de achtergrond had gequilt, bleek het verschil nog hoger. Het is een heel leuk effect, maar voor mij volkomen onverwacht. Het was eerst een vlakke lap, maar nu is de hagedis ongeveer 3 mm hoog en ligt hij als het ware op de lap.
zondag 8 februari 2009
De kleur van water
Ik had eerst een ander idee voor het thema 'Water'. Terwijl ik bezig was om een stof uit te zoeken voor het water en de stapel om me heen steeds groter werd, bedacht ik me dat water niet in één kleur te vangen is.
Wij zeilen veel en elke keer valt het me weer op hoe het water wisselt van kleur. Als het zonnig is, is het water blauwachtig. Maar als er donkere onweerswolken hangen, dan is het water meer lichtgrijsgroenig en is het lichter dan de lucht. Als er blauwalg heerst, dan stinkt het verschrikkelijk, maar is het water prachtig groen. We waren eens in Noorwegen en daar was een rivier die echt turquoise was. Een prachtig gezicht!
En zo kwam ik op het idee om alle verschillende kleuren van water te verzamelen en op een lap te stikken.
Het is een simpel idee en het quiltje straalt een soort rust uit. Precies de rust die ik ook op het water ervaar. Het mooiste moment van zeilen is als we de haven zijn uitgevaren, de zeilen hebben gehezen en dan de motor uitzetten. Dat is altijd een magisch moment.
Het rustigste moment dat we hebben beleefd was afgelopen zomer. We zeilden van Lemmer naar Enkhuizen en midden op het IJsselmeer was de wind helemaal weg. Windkracht 0 stond er op de teller, het aantal knopen was ook 0 en het was volkomen stil.
Wij zeilen veel en elke keer valt het me weer op hoe het water wisselt van kleur. Als het zonnig is, is het water blauwachtig. Maar als er donkere onweerswolken hangen, dan is het water meer lichtgrijsgroenig en is het lichter dan de lucht. Als er blauwalg heerst, dan stinkt het verschrikkelijk, maar is het water prachtig groen. We waren eens in Noorwegen en daar was een rivier die echt turquoise was. Een prachtig gezicht!
En zo kwam ik op het idee om alle verschillende kleuren van water te verzamelen en op een lap te stikken.
Het is een simpel idee en het quiltje straalt een soort rust uit. Precies de rust die ik ook op het water ervaar. Het mooiste moment van zeilen is als we de haven zijn uitgevaren, de zeilen hebben gehezen en dan de motor uitzetten. Dat is altijd een magisch moment.
Het rustigste moment dat we hebben beleefd was afgelopen zomer. We zeilden van Lemmer naar Enkhuizen en midden op het IJsselmeer was de wind helemaal weg. Windkracht 0 stond er op de teller, het aantal knopen was ook 0 en het was volkomen stil.
zondag 2 november 2008
Dochterlief
Het quiltje is klaar en het is me nu al dierbaar.
Mijn dochter is introvert en vertelt niet veel uit zichzelf. Zo nu en dan laat ze spontaan iets van zichzelf zien en dat zijn bijzondere momenten.
Mijn dochter is introvert en vertelt niet veel uit zichzelf. Zo nu en dan laat ze spontaan iets van zichzelf zien en dat zijn bijzondere momenten.
dinsdag 28 oktober 2008
Dochterlief
Ik was er al snel uit wat ik wilde maken. Namelijk een portret van mijn dochter.
En dan niet een impressie, maar gewoon zoals ze eruit ziet. Herkenbaar dus.
Misschien qua creativiteit niet echt indrukwekkend, maar ik wilde het gewoon op deze manier doen.
Als eerste heb ik een mooie foto gezocht en die bewerkt met een fotoprogramma. Veel details eruit gehaald en uiteindelijk kwam ik op het volgende uit.
Deze afbeelding heb ik vergroot naar 12 x 12 inch.
Ik ben begonnen met het verven van de ogen. Ik dacht de ogen moeten goed zijn, want anders mislukt het hele portret. En dan kan je daar natuurlijk beter mee beginnen.
Gelukkig was ik direct de eerste keer tevreden en ik kan je vertellen dat mijn dochter precies zo kan kijken. Het gevolg is wel dat wanneer ik bezig ben, ik steeds die kritische ogen op mij gericht voel. Zoals een 17-jarige dochter naar haar moeder kan kijken: kritisch, een beetje misprijzend. 'doe je het wel goed!', 'kan je dat wel?'.
Je zou er zenuwachtig van worden!
En dan niet een impressie, maar gewoon zoals ze eruit ziet. Herkenbaar dus.
Misschien qua creativiteit niet echt indrukwekkend, maar ik wilde het gewoon op deze manier doen.
Als eerste heb ik een mooie foto gezocht en die bewerkt met een fotoprogramma. Veel details eruit gehaald en uiteindelijk kwam ik op het volgende uit.
Deze afbeelding heb ik vergroot naar 12 x 12 inch.
Ik ben begonnen met het verven van de ogen. Ik dacht de ogen moeten goed zijn, want anders mislukt het hele portret. En dan kan je daar natuurlijk beter mee beginnen.
Gelukkig was ik direct de eerste keer tevreden en ik kan je vertellen dat mijn dochter precies zo kan kijken. Het gevolg is wel dat wanneer ik bezig ben, ik steeds die kritische ogen op mij gericht voel. Zoals een 17-jarige dochter naar haar moeder kan kijken: kritisch, een beetje misprijzend. 'doe je het wel goed!', 'kan je dat wel?'.
Je zou er zenuwachtig van worden!
zondag 24 augustus 2008
Vlinder
Mijn vlindertje is klaar.
Het zwarte heb ik machinaal doorgestikt en binnen de vleugels heb ik met de hand nog wat steekjes naast het grijze gemaakt.
Het zwarte heb ik machinaal doorgestikt en binnen de vleugels heb ik met de hand nog wat steekjes naast het grijze gemaakt.
donderdag 21 augustus 2008
Rice paper butterfly
Toen het thema zwart/wit bekend werd, had ik geen idee wat ik er mee moest. Uiteindelijk ben ik maar gaan experimenteren met potato dextrin, met zwarte verf op witte stof.
De structuur die ik daarmee kreeg, deed me denken aan vlindervleugels. En zo kwam ik uit bij een heel mooie zwart/wit vlinder, genaamd Rice Paper Butterfly.
Het heeft nog een aantal pogingen geduurd voordat ik tevreden was, maar uiteindelijk had ik een mooie grijs/witte achtergrond.
En daar heb ik met zwarte verf de vlinder op geschilderd.
Hiervoor heb ik de achterkant van de stof gebruikt. Die was nog net iets vager dan de voorkant en daardoor beter geschikt.
Het schilderen was leuk werk, maar ook een beetje eng. Eén foutje en je kan opnieuw beginnen.
Maar gelukkig ging het allemaal goed.
Nu nog nadenken over de afwerking.
De structuur die ik daarmee kreeg, deed me denken aan vlindervleugels. En zo kwam ik uit bij een heel mooie zwart/wit vlinder, genaamd Rice Paper Butterfly.
Het heeft nog een aantal pogingen geduurd voordat ik tevreden was, maar uiteindelijk had ik een mooie grijs/witte achtergrond.
En daar heb ik met zwarte verf de vlinder op geschilderd.
Hiervoor heb ik de achterkant van de stof gebruikt. Die was nog net iets vager dan de voorkant en daardoor beter geschikt.
Het schilderen was leuk werk, maar ook een beetje eng. Eén foutje en je kan opnieuw beginnen.
Maar gelukkig ging het allemaal goed.
Nu nog nadenken over de afwerking.
zondag 10 augustus 2008
Het begin is er
Ik probeer bij mijn opdrachten voor ARTfor12 altijd iets nieuws uit te proberen en dit keer had ik het idee om met potato dextrin de achtergrond te maken.
Als jullie mijn eigen weblog hebben gevolgd, dan hebben jullie kunnen lezen dat ik al een hele tijd bezig ben om een goede achtergrond te krijgen. Ik wilde een achtergrond maken met of zwart/wit of grijs/wit. In het begin kreeg ik het maar niet voor elkaar om een echte zwarte kleur te krijgen en toen ik dat uiteindelijk voor elkaar had vond ik het veel te druk.
Maar gister is het me gelukt een achtergrond te krijgen waar ik mee verder kan.
Nu maar hopen dat de rest minder tijd gaat kosten.
Als jullie mijn eigen weblog hebben gevolgd, dan hebben jullie kunnen lezen dat ik al een hele tijd bezig ben om een goede achtergrond te krijgen. Ik wilde een achtergrond maken met of zwart/wit of grijs/wit. In het begin kreeg ik het maar niet voor elkaar om een echte zwarte kleur te krijgen en toen ik dat uiteindelijk voor elkaar had vond ik het veel te druk.
Maar gister is het me gelukt een achtergrond te krijgen waar ik mee verder kan.
Nu maar hopen dat de rest minder tijd gaat kosten.
woensdag 21 mei 2008
vrijdag 9 mei 2008
De andere kant
Ik heb een hele tijd zitten dubben of ik nou het rechteroog of het linkeroog van Horus zou maken. Welk oog is nou het belangrijkste, de zon of de maan, de mannelijke of de vrouwelijke eigenschappen?
Daar kwam nog bij dat ik twee verschillende vormen van ogen had, waar ik ook niet uit kon kiezen.
Ik kwam er maar niet uit, maar ineens kreeg ik het idee om ze allebei te maken. Want het één kan niet zonder het ander en samen vormen ze het geheel. Bovendien hoefde ik dat ook niet meer te kiezen uit de twee ogen!
En dit wordt dus de andere kant van de quilt, het linkeroog.
Daar kwam nog bij dat ik twee verschillende vormen van ogen had, waar ik ook niet uit kon kiezen.
Ik kwam er maar niet uit, maar ineens kreeg ik het idee om ze allebei te maken. Want het één kan niet zonder het ander en samen vormen ze het geheel. Bovendien hoefde ik dat ook niet meer te kiezen uit de twee ogen!
En dit wordt dus de andere kant van de quilt, het linkeroog.
woensdag 7 mei 2008
Eyes of Horus
De Egyptische god Horus was de zoon van Osiris en diens zuster Isis. Hij werd afgebeeld als valk (of als mens met de kop van een valk).
Hij was de heerser over de hemel en de sterren; zijn linkeroog stond voor de maan en zijn rechteroog symboliseerde de zon. Horus versloeg zijn oom, de kwade god Seth, nadat die Osiris had vermoord. Daarbij werd Horus' linkeroog gewond, maar dat werd genezen door Thot.
Vervolgens gaf Horus zijn oog aan Osiris te eten en gaf zijn vader daarmee zijn oude kracht terug.
Het linkeroog (maan) verbeeldt de vrouwelijke krachten en is verbonden met de rechter hersenhelft, terwijl het rechteroog (zon) de actieve, scheppende en mannelijke krachten verbeeldt en verbonden is met de linker hersenhelft. Beide ogen garanderen de macht van de alwetendheid.
Toen ik bovenstaand plaatje zag, wist ik gelijk dat ik daar iets mee wilde doen.
Ik ben begonnen met het maken van een zeefdruk van egyptische hieroglyphen. Voor de geïnteresseerden: het is een gedeelte uit 'Papyrus van Ani'.
Hij was de heerser over de hemel en de sterren; zijn linkeroog stond voor de maan en zijn rechteroog symboliseerde de zon. Horus versloeg zijn oom, de kwade god Seth, nadat die Osiris had vermoord. Daarbij werd Horus' linkeroog gewond, maar dat werd genezen door Thot.
Vervolgens gaf Horus zijn oog aan Osiris te eten en gaf zijn vader daarmee zijn oude kracht terug.
Het linkeroog (maan) verbeeldt de vrouwelijke krachten en is verbonden met de rechter hersenhelft, terwijl het rechteroog (zon) de actieve, scheppende en mannelijke krachten verbeeldt en verbonden is met de linker hersenhelft. Beide ogen garanderen de macht van de alwetendheid.
Toen ik bovenstaand plaatje zag, wist ik gelijk dat ik daar iets mee wilde doen.
Ik ben begonnen met het maken van een zeefdruk van egyptische hieroglyphen. Voor de geïnteresseerden: het is een gedeelte uit 'Papyrus van Ani'.
Abonneren op:
Posts (Atom)