ΓΙΟΡΤΙΝΕΣ ΕΥΧΕΣ!

Εγκύκλιος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσοστόμου επί τη εορτή των Χριστουγέννων 2018

«Ἡ Γέννησίς Σου, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμω τό φῶς τό τῆς γνώσεως…»

Μέ πόση ἁπλότητα, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὁμιλεῖ γιά τό τρισμέγιστο ἱστορικό Γεγονός τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, γιά τό Γεγονός τό «μόνον καινόν ὑπό τόν ἥλιον», ὁ ἱερός ὑμνωδός τῆς Ἐκκλησίας μας! Χριστέ μου, ψάλλει, ἡ Γέννησή Σου ἀνέτειλε, ἔφερε, στόν κόσμο τό φῶς τῆς γνώσεως… Δηλαδή, θά τολμοῦσε κάποιος νά ἀντείπει στόν ἅγιο ὑμνογράφο, ὁ κόσμος μέχρι τότε, μέχρι ἐκεῖνο τό μοναδικό βράδυ, τήν ἅγια νύχτα, πού μέσα σέ ἕνα ταπεινό, σκοτεινό καί ἀνήλιο Σπήλαιο γεννήθηκε ὁ Θεάνθρωπος, ὁ κόσμος δέν ἤξερε, ὁ κόσμος ἦταν βυθισμένος στό σκοτάδι τῆς ἄγνοιας; Ὁ κόσμος μέ τόσους σοφούς καί ξακουστούς φιλοσόφους, ὁ κόσμος μέ τόσους ἐπιστήμονες καί καλλιτέχνες, μέ τόσα ἐπιτεύγματα πολιτισμοῦ, δέν ἤξερε τίποτε; Καί δέν θά ἤμασταν ἐκτός πραγματικότητος, ἐάν θά βλέπαμε ἐκείνους πού μελετοῦν προσεκτικά τόν ἀρχαῖο πολιτισμό νά ἐξανίσταντο ὀργισμένοι κατά τοῦ ποιητῆ τοῦ τροπαρίου μας, πού φαίνεται μέ ὅσα ψάλλει νά ἀπαξιώνει τόν προχριστιανικό κόσμο.

Ναί! Ὑπῆρχαν μέχρις ὅτου τό Θεῖον Βρέφος γεννηθεῖ στήν ταπεινή Βηθλεέμ, σέ πολλά ἔθνη καί λαούς ἐπάνω στή γῆ καί σοφοί καί σπουδαῖοι φιλόσοφοι καί λαμπροί ἐπιστήμονες   καί καλλιτέχνες, οἱ ὁποῖοι μέ τή σοφία καί τήν τέχνη τους ὕψωσαν θαυμαστά μνημεῖα πολιτισμοῦ. Παρόλα ὅμως αὐτά ὅλοι αὐτοί οἱ ἐξέχοντες ἄνθρωποι δέν μπόρεσαν, στάθηκε ἀδύνατο, νά βοηθήσουν ἀποτελεσματικά τούς συνανθρώπους των. Μέ τί ἔμοιαζε, θά τολμούσαμε νά ποῦμε, ἡ σοφία καί ἡ ἐπιστήμη καί ἡ τέχνη τους; Ἔμοιαζε μέ ἐκεῖνο τό ἀσθενικό, τό χλωμό καί ἀδύναμο φῶς, πού σκορπίζουν ἐκεῖνα τά μικροσκοπικά ζωάκια, πού τά ὀνομάζουμε καταχρηστικά πυγολαμπίδες. Σέ τί μποροῦν νά βοηθήσουν τόν διαβάτη μέσα στό σκοτάδι τά φωτεινά αὐτά ἔμψυχα ὄντα;

Τόση ἦταν δυστυχῶς καί ἡ λάμψη τῆς σοφίας πρό Χριστοῦ. Ἦταν ἀνίσχυρη δραματικά γιά νά φωτίσει τά σκότη τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου καί νά τόν καθοδηγήσει στό δρόμο τῆς ἀλήθειας.  Ἀκριβῶς γι’ αὐτό καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔχοντας κατά νοῦν αὐτήν τήν ἀδυναμία τῆς ἀρχαίας σοφίας νά βοηθήσει τόν ἄνθρωπο στήν ἐπίλυση τῶν προβλημάτων του ὑψώνει τήν φωνή του ἀπευθυνόμενος στόν ἀρχαῖο κόσμο καί  γράφει στούς χριστιανούς τῆς Κορίνθου: «ποῦ σοφός, ποῦ γραμματεύς, ποῦ συζητητής τοῦ αἰῶνος τούτου;  οὐχί ἐμώρανεν ὁ Θεός τήν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου;  ἐπειδή γάρ ἐν τῆ σοφία τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος διά τῆς σοφίας τόν Θεόν εὐδόκησεν ὁ Θεός διά τῆς μωρίας τοῦ κηρύγματος σῶσαι τούς πιστεύοντας» (Α΄ Κορ. 1, 20-21).

«Ἡ Γέννησίς Σου, Χριστέ ὁ Θεός ἠμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμω τό φῶς τό τῆς γνώσεως…». Καί τότε, ἀλλά καί σήμερα! Ἄς ἔχουν περάσει δύο χιλιάδες χρόνια, ἀπό τότε πού πρωτοέλαμψε τό αἰώνιο καί ἱλαρό Φῶς τῆς γνώσεως στό Σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ. Δέν τελείωσε ὁ προορισμός του. Ἔχει καί σήμερα νά φωτίσει τόν κόσμο, τόν κόσμο μας πού πλανᾶται καί ὑποφέρει μέσα στά σκοτεινά μονοπάτια τῆς πλάνης, τῆς ἀθεΐας, τῆς κακίας καί τῶν παθῶν. Νομίζουμε μεθυσμένοι ἀπό τίς καταπληκτικές ἐπιδόσεις τῆς Ἐπιστήμης καί τῆς Τεχνολογίας ὅτι κατέχουμε τό φῶς τῆς γνώσεως. Καί ὅμως ἀγνοοῦμε τό βασικό νόημα τῆς ζωῆς, τόν ἀληθινό προορισμό μας, τό τί περιμένει τήν ἀθάνατη ψυχή μας. Κυκλοφοροῦμε στούς δρόμους τῆς ζωῆς μέ τή βοήθεια τῶν ἀδύναμων πυγολαμπίδων τοῦ ὑλικοῦ καί εὐδαιμονιστικοῦ πολιτισμοῦ μας. Μέ τό ἄγχος καί τήν ἀγωνία. Χωρίς τήν ἐλπίδα καί τή χαρά τῆς πίστεως.

Εἴθε ἡ Γέννησίς Σου Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν νά φέρει καί πάλι καί σέ μᾶς τό φῶς τῆς γνώσεως. Ἀμήν

Εὐχέτης πάντων ἡμῶν πρός τόν δι’ ἡμᾶς Ἐνανθρωπήσαντα Κύριον

Ὁ  χάριτι καί φιλανθρωπία Αὐτοῦ Ἐπίσκοπός σας

† Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΤΗΣ ΑΘΜ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ

Χριστούγεννα !

Δεν είναι μια λαμπρή σελίδα της ανθρωπότητας από το παρελθόν, ούτε μια όμορφη γιορτή που καλλωπίζει το παρόν, αλλά γεγονός που σκοπεύει την αιωνιότητα, εκεί που είναι ενταγμένη και η ζωή μας, αυτή που προσπαθεί να βρει τρόπους να βελτιωθεί και λόγους να δικαιωθεί.


Το ότι είναι μοναδικά και ανεπανάληπτα τα όσα συνέβησαν πριν δύο χιλιάδες και πλέον χρόνια στην Αγία Γη φαίνεται από τις δυνατότητες που προσφέρουν και τις ευκαιρίες που χαρίζουν. Συναντήθηκαν εκεί και τότε η γη και ο ουρανός, οι άγγελοι και ο ύμνος, το αστέρι και Εκείνος. Τότε ανταμώθηκε ο Θεός με τον άνθρωπο, ως Θεάνθρωπος, όχι της κρίσης, αλλά της καταλλαγής∙ όχι της ιστορίας, αλλά της σωτηρίας∙ όχι της απόρριψης, αλλά της συμφιλίωσης.

Μπροστά στην φάτνη του Χριστού τα πάντα αλλάζουν. Οι ισχυροί γίνονται αδύνατοι, οι πλούσιοι φτωχοί, οι σοφοί αμαθείς. Οι πάντες πλέον καταλαβαίνουν την μικρότητά τους, την ατέλειά τους και την εύθραυστη – στην ουσία – δύναμή τους. Αφού ο ίδιος ο Χριστός κατεβαίνει τόσο και γίνεται ένα μ’ όλους μας, τότε οι τίτλοι χάνουν την αξία τους, οι θέσεις την δόξα τους και τα αξιώματα την ισχύ τους.

Τούτη τη συνάντηση την βιώνει και η Αφρικανική Ήπειρος όχι μόνο στις 25 Δεκεμβρίου κάθε έτους, αλλά κάθε λεπτό και στιγμή. Η πιο μικρή γωνιά της μεταβάλλεται σε ταπεινό σπήλαιο Γέννας Χριστού και κάθε ιεραπόστολος γίνεται ταπεινός διακονητής του και γνήσιος εκφραστής του μηνύματος που εκπέμπει, αυτό της ειρήνης και συνεργασίας Θεού και ανθρώπων και εκείνων μεταξύ τους σε μια οικογένεια, στην Εκκλησία Του.

Το αστέρι του ουρανού εκείνης της βραδιάς έρχεται και ρίχνει άπλετο φως στις καρδιές όλων όσων εργάζονται νυχθημερόν στον αγρό της Ορθοδοξίας - εδώ στην Αφρική μας - και εμπνέει αμέτρητες ψυχές ανεξάρτητα από την ηλικία και την καταγωγή, να διδάξουν ή να διδαχθούν το Ευαγγέλιο του Κυρίου. Είναι όλοι αυτοί που συνδράμουν στο λειτουργικό, πνευματικό, κοινωνικό, εκπαιδευτικό, φιλανθρωπικό έργο του Πατριαρχείου μας και που το δέχονται χιλιάδες ψυχές κάθε μέρα. Προσφέρουν τις γνώσεις και τον κόπο τους για να γεννηθεί ο Χριστός στις ψυχές και άλλων ανθρώπων και η εργασία τους λαμβάνει πλούσιες τις ευλογίες από το Θείο Βρέφος.

Η χαρά των όσων βιώνουμε, για μια ακόμη φορά σαν να είναι σήμερα, είναι έκδηλη στις καρδιές όλων μας. Από την προσωπική μου - ως Προκαθημένου του Αποστολικού Θρόνου του Ευαγγελιστού Μάρκου - μέχρι καθενός από τους συνεργάτες μου, των Κληρικών παντός βαθμού και των Λαϊκών κάθε θέσης. Ιδιαίτερα ευλογούμε και ευχαριστούμε τις τοπικές Κρατικές Αρχές που εγκρίνουν, που βοηθούν και που χαίρονται για τα όσα προσφέρουμε στους κατοίκους της όμορφης αυτής γειτονιάς του πλανήτη μας.

Πιστεύουμε και χαρίζουμε Χριστό που ανταμώνει όσους Τον επιθυμούν, που ενδυναμώνει όσους Τον ακολουθούν, που αποκαλύπτεται σε όσους Τον πιστεύουν. Για το Πατριαρχείο μας τα Χριστούγεννα δεν είναι μια ιερή ανάμνηση, μια ώρα τυπικών ευχών, μια ευκαιρία απλού στοχασμού. Είναι γεγονός με διάρκεια, με ζωντάνια, με διδάγματα. Έχει τη θέληση, διαθέτει τις αποδείξεις, διατηρεί το δικαίωμα να  συνεχίζει να μεταβάλει  κάθε Ιεραποστολική πρωτοβουλία σε Γέννα Χριστού, κάθε τόπο σε Βηθλεέμ και κάθε καρδιά σε σπήλαιο.

Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ   Β΄
Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής

 Εν τη Μεγάλη Πόλει της Αλεξανδρείας, Χριστούγεννα 2018

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ 2018

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,

ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ 

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

* * *

Ἱερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι ἀδελφοί, προσφιλέστατα τέκνα ἐν Κυρίῳ,

Δοξάζομεν τόν Πανάγιον καί Πανοικτίρμονα Θεόν, διότι ἠξιώθημεν καί ἐφέτος νά φθάσωμεν εἰς τήν πανέορτον ἡμέραν τῶν Χριστουγέννων, τήν ἑορτήν τῆς σαρκώσεως τοῦ προαιωνίου Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ «δι᾿ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν». Διά τοῦ «ἀεί μυστηρίου» καί «μεγάλου θαύματος» τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως, τό «μέγα τραῦμα», ὁ ἐν σκότει καί σκιᾷ καθήμενος ἄνθρωπος, καθίσταται «υἱός φωτός καί υἱός ἡμέρας»[1] , ἀνοίγει δι᾿ αὐτόν ἡ εὐλογημένη ὁδός τῆς κατά χάριν θεώσεως. Ἐν τῷ θεανδρικῷ μυστηρίῳ τῆς Ἐκκλησίας καί διά τῶν ἱερῶν μυστηρίων της, γεννᾶται καί μορφοῦται ὁ Χριστός εἰς τήν ψυχήν καί τήν ὕπαρξίν μας. «Ὁ τοῦ Θεοῦ Λόγος», θεολογεῖ ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, «ἐφάπαξ κατά σάρκα γεννηθείς, ἀεί γεννᾶται θέλων κατά πνεῦμα διά φιλανθρωπίαν τοῖς θέλουσι· καί γίνεται βρέφος, ἑαυτόν ἐν ἐκείνοις διαπλάττων ταῖς ἀρεταῖς καί τοσοῦτον φαινόμενος, ὅσον χωρεῖν ἐπίσταται τόν δεχόμενον»[2] . Δέν εἶναι «Θεός - Ἰδέα», ὡς ὁ θεός τῶν φιλοσόφων, οὔτε Θεός κεκλεισμένος εἰς τήν ἀπόλυτον ὑπερβατικότητά του καί ἀπροσπέλαστος, ἀλλά εἶναι ὁ «Ἐμμανουήλ», ὁ «Θεός μεθ᾿ ἡμῶν»[3] , εὑρίσκεται ἐγγύτερον εἰς ἡμᾶς, ἀπό ὅσον ἡμεῖς οἱ ἴδιοι εἰς τόν ἑαυτόν μας, εἶναι «καί ἡμῶν αὐτῶν συγγενέστερος»[4].

Ἡ πίστις εἰς τήν ἀπρόσιτον καί ἄσαρκον Θεότητα δέν μεταμορφώνει τήν ζωήν τοῦ ἀνθρώπου, δέν αἴρει τήν πόλωσιν μεταξύ ὕλης καί πνεύματος, δέν γεφυρώνει τό χάσμα μεταξύ οὐρανοῦ καί γῆς. Ἡ Σάρκωσις τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι ἡ φανέρωσις τῆς ἀληθείας περί Θεοῦ καί ἀνθρώπου, ἡ ὁποία σώζει τό ἀνθρώπινον γένος ἀπό τούς σκοτεινούς λαβυρίνθους, τόσον τοῦ ὑλισμοῦ καί τοῦ ἀνθρωπομονισμοῦ, ὅσον καί τοῦ ἱδεαλισμοῦ καί τοῦ δυϊσμοῦ. Ἡ καταδίκη τοῦ νεστοριανισμοῦ καί τοῦ μονοφυσιτισμοῦ ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας σηματοδοτεῖ τήν ἀπόρριψιν δύο καθολικωτέρων τάσεων τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς, καί δή ἀφ᾽ ἑνός τῆς ἀπολυτοποιήσεως τοῦ ἀνθρωποκεντρισμοῦ καί ἀφ᾽ ἑτέρου τῆς ἐξιδανικεύσεως τῆς ἰδεαλιστικῆς ἐκδοχῆς τῆς ζωῆς καί τῆς ἀληθείας, παρεκκλίσεων ἰδιαιτέρως διαδεδομένων καί εἰς τήν ἐποχήν μας.

Ὁ σύγχρονος «νεστοριανισμός» ἐκφράζεται ὡς πνεῦμα ἐκκοσμικεύσεως, ὡς ἐπιστημονισμός καί ἀπόλυτος προτεραιότης τῆς χρηστικῆς γνώσεως, ὡς ἀπόλυτος ἰδιονομία τῆς οἰκονομίας, ὡς αὐτοσωτηρική ἀλαζονεία καί ἀθεΐα, ὡς ὁ «μή πολιτισμός» τοῦ ἀτομοκεντρισμοῦ καί τοῦ εὐδαιμονισμοῦ, ὡς νομικισμός καί ἠθικισμός, ὡς «τέλος τῆς αἰδοῦς» καί ταύτισις τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης καί τῆς μετανοίας μέ τήν λεγομένην «ἠθικήν τῶν ἀδυνάτων», Ὁ «μονοφυσιτισμός» πάλιν ἐκπροσωπεῖται σήμερον ἀπό τάς τάσεις δαιμονοποιήσεως τοῦ σώματος καί τοῦ φυσικοῦ ἀνθρώπου, ἀπό τόν πουριτανισμόν καί τά σύνδρομα «καθαρότητος», τήν ἐσωστρεφῆ ἄκαρπον πνευματικότητα καί τούς ποικίλους μυστικισμούς, ἀπό τήν περιφρόνησιν τοῦ ὀρθοῦ λόγου, τῆς τέχνης καί τοῦ πολιτισμοῦ, ἀπό τήν ἄρνησιν τοῦ διαλόγου καί τήν ἀπόρριψιν τοῦ διαφορετικοῦ, μέ ἐπικίνδυνον ἐκφραστήν, ἐν ὀνόματι τῆς «μόνης καί ἀποκλειστικῆς ἀληθείας», τόν θρησκευτικόν φονταμενταλισμόν, ὁ ὁποῖος τρέφεται ἀπό ἀπολυτοποιήσεις καί ἀπορρίψεις καί τροφοδοτεῖ τήν βίαν καί τήν διάσπασιν. Εἶναι προφανές ὅτι, τόσον ἡ νεστοριανίζουσα ἀποθέωσις τοῦ κόσμου, ὅσον καί ἡ μονοφυσιτίζουσα δαιμονοποίησίς του, ἀφήνουν τόν κόσμον καί τήν ἱστορίαν, τόν πολιτισμόν καί τούς πολιτισμούς, ἐκτεθειμένους εἰς τάς δυνάμεις τοῦ «νῦν αἰῶνος», καί παγιώνουν τοιουτοτρόπως τήν αὐτονόμησιν καί τά ἀδιέξοδά των. 

Ἡ χριστιανική πίστις εἶναι ἡ βεβαιότης τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου ὑπό τοῦ Θεοῦ τῆς ἀγάπης, ὁ ὁποῖος προσέλαβε φιλανθρώπως τήν ἡμετέραν φύσιν καί ἐχαρίσατο ἡμῖν πάλιν τό διά τῆς πτώσεως ἀπολεσθέν «καθ᾽ ὁμοίωσιν», ἱκανώσας ἡμᾶς εἰς τήν κατ᾽ ἀλήθειαν ζωήν ἐν τῷ Σώματι Αὐτοῦ, τῇ Ἐκκλησίᾳ. Σύνολος ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας ἐκφράζει τό μυστήριον τῆς θεανθρωπότητος. Ὁ Θεάνθρωπος Σωτήρ ἀνέλαβεν «ἐκκλησίας σάρκα»[5] καί ἔδειξε, «πρῶτος καί μόνος», «τόν ἀληθινόν ἄνθρωπον καί τέλειον καί τρόπων καί ζωῆς καί τῶν ἄλλων ἕνεκα πάντων»[6] . Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ τόπος τῆς «κοινῆς σωτηρίας», τῆς «κοινῆς ἐλευθερίας» καί τῆς ἐλπίδος τῆς «κοινῆς βασιλείας», εἶναι ὁ τρόπος τῆς βιώσεως τῆς ἐλευθεροποιοῦ ἀληθείας, ὁ πυρήν τῆς ὁποίας εἶναι τό ἀληθεύειν ἐν ἀγάπῃ. Ἡ ἀγάπη αὐτή ὑπερβαίνει τά ὅρια τῆς ἁπλῆς ἀνθρωπιστικῆς δράσεως, καθ᾽ ὅτι ἡ πηγή καί τό πρότυπον αὐτῆς εἶναι ἡ ὑπερβαίνουσα τόν ἀνθρώπινον λόγον θεία φιλανθρωπία. «Ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τόν υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἀπέσταλκεν ὁ Θεός εἰς τόν κόσμον ἵνα ζήσωμεν δι᾽ αὐτοῦ. Ἐν τούτῳ ἐστίν ἡ ἀγάπη, οὐχ ὅτι ἡμεῖς ἠγαπήσαμεν τόν Θεόν, ἀλλ᾽ ὅτι αὐτός ἠγάπησεν ἡμᾶς ... Ἀγαπητοί, εἰ οὕτως ὁ Θεός ἠγάπησεν ἡμᾶς, καί ἡμεῖς ὀφείλομεν ἀλλήλους ἀγαπᾶν»[7] . Ὅπου ὑπάρχει ἀγάπη, ἐκεῖ εἶναι παρών ὁ Θεός.

Αὐτή ἡ σωτηριώδης ἀλήθεια πρέπει νά ἐκφράζεται καί εἰς τόν τρόπον μέ τόν ὁποῖον ἑορτάζομεν τό σεπτόν Γενέθλιον τοῦ ἐπισκεψαμένου ἡμᾶς ἐξ ὕψους Σωτῆρος ἡμῶν. Ἡ ἑορτή εἶναι πάντοτε «πλήρωμα χρόνου», καιρός αὐτογνωσίας, εὐχαριστίας διά τό μέγεθος τῆς θείας φιλανθρώπου ἀγάπης, μαρτυρία τῆς ἀληθείας τῆς θεανθρωπότητος καί τῆς ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας. Ὁ χριστοτερπής ἑορτασμός τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι μία πρᾶξις ἀντιστάσεως εἰς τήν ἐκκοσμίκευσιν, εἰς τόν ἀποχρωματισμόν τῆς ἑορτῆς καί τήν μετατροπήν της εἰς «Χριστούγεννα χωρίς Χριστόν» καί εἰς πανήγυριν τοῦ Ἔχειν, τοῦ καταναλωτισμοῦ καί τῆς ματαιοδοξίας, καί δή εἰς ἕνα κόσμον πλήρη κοινωνικῶν ἐντάσεων, ἀξιολογικῶν ἀνατροπῶν καί συγχύ-σεως, βίας καί ἀδικίας, ὅπου τό «παιδίον Ἰησοῦς» εὑρίσκεται καί πάλιν ἀντιμέτωπον μέ ἄτεγκτα συμφέροντα ποικιλωνύμων ἐξουσιῶν. 

Τιμιώτατοι ἀδελφοί καί πεφιλημένα τέκνα, 

Γενεά παρέρχεται καί γενεά ἔρχεται, καί αἱ ἐπερχόμεναι ἐξελίξεις εἶναι κατ᾿ ἄνθρωπον δυσκόλως προβλέψιμοι. Ἡ γνησία πίστις, ὅμως, δέν ἔχει διλήμματα. Ὁ Λόγος ἐγένετο σάρξ, ἡ «ἀλήθεια ἦλθε» καί «παρέδραμεν ἡ σκιά», μετέχομεν ἤδη τῆς Βασιλείας ἐν τῇ πορείᾳ πρός τήν τελείωσιν τοῦ ἔργου τῆς ἐνσάρκου Θείας Οἰκονομίας. Ἔχομεν ἀκλόνητον τήν βεβαιότητα, ὅτι τό μέλλον ἀνήκει εἰς τόν Χριστόν, ὁ Ὁποῖος εἶναι «χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας»[8] , ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι καί θά παραμένῃ τόπος ἁγιασμοῦ καί ἐνθέου βιοτῆς, ἀνακαινίσεως τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου, πρόγευσις τῆς δόξης τῆς Βασιλείας, ὅτι θά συνεχίσῃ «νά δίδῃ τήν εὐαγγελικήν μαρτυρίαν» καί «νά διανέμῃ ἐν τῇ οἰκουμένῃ τά δῶρα τοῦ Θεοῦ: τήν ἀγάπην Του, τήν εἰρήνην, τήν δικαιοσύνην, τήν καταλλαγήν, τήν δύναμιν τῆς Ἀναστάσεως καί τήν προσδοκίαν τῆς αἰωνιότητος»[9]. Τό σύγχρονον ἰδεολόγημα περί «μεταχριστιανικῆς» ἐποχῆς εἶναι ἄτοπον. «Μετά Χριστόν», τά πάντα εἶναι, καί μένουν εἰς τόν αἰῶνα, «ἐν Χριστῷ».

Κλίνοντες εὐσεβοφρόνως τά γόνατα ἐνώπιον τοῦ Θείου Βρέφους τῆς Βηθλεέμ καί τῆς βρεφοκρατούσης Παναγίας Μητρός Αὐτοῦ, καί προσκυνοῦντες τόν ἐνανθρωπήσαντα «παντέλειον Θεόν», ἀπονέμομεν, ἐκ τοῦ ἀκοιμήτου Φαναρίου, τοῖς ἀνά τήν οἰκουμένην τέκνοις τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας τήν Πατριαρχικήν ἡμῶν εὐλογίαν ἐπί τῷ Ἁγίῳ Δωδεκαημέρῳ, εὐχόμενοι ὑγιεινόν, ἀγλαόκαρπον καί εὐφρόσυνον τόν νέον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου. 

Χριστούγεννα ‚βιη’

† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν

-----------------------
1. Α’ Θεσσ. ε’, 5.
2. Μαξίμου Ὁμολογητοῦ Κεφάλαια διάφορα θεολογικά τε καί οἰκονομικά, PG 90, 1181.
3. πρβλ. Ματθ. α’, 23
4. Νικολάου Καβάσιλα, Περί τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ΣΤ’, PG 150, 660.
5. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ὁμιλία πρό τῆς ἐξορίας, PG 52, 429.
6. Νικολάου Καβάσιλα, Περί τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, Στ´, PG 150, 680.
7. Α´ Ἰωάν. δ´, 9-11.
8. Ἑβρ. ιγ’, 8.
9. Ἐγκύκλιος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Κρήτη 2016), Προοίμιον.

Σε ευχαριστώ σαν εγγονός σου! Σε ευχαριστώ σαν Έλληνας!

Μπορεί να θεωρηθεί ότι επαναλαμβάνομαι, όμως κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, παίρνω αφορμή απο την ιστορική επέτειο για να γράψω μερικές σκέψεις για τον Αριστείδη Μεντίζη, Δεκανέα Πεζικού...

Ήταν ένας από τους ήρωες εκείνους που το χειμώνα του 1940-41 πολέμησαν στα παγωμένα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας. Πολέμησε για την πατρίδα, μάτωσε για την Ελλάδα, έκλαψε για τους φίλους που έχασε μέσα στα χιόνια κρατώντας τους το χέρι. Παρασημοφορήθηκε...

Ήταν ο ίδιος ήρωας που μου έλεγε παραμύθια και ιστορίες, ο ίδιος ήρωας που έπαιζε και γελούσε μαζί μου τις ατέλειωτες ώρες απουσίας των γονιών μου στη δουλειά. Ο ίδιος ήρωας που πεισματικά αρνιόταν να μιλήσει για τον πόλεμο γιατί όπως έλεγε "μακάρι να μην τον γνωρίσει ποτέ ξανά άνθρωπος", κι ας σκοτείνιαζε η όψη του από τις μνήμες. Ο ίδιος ήρωας που μασκαρευόταν για να με κάνει να γελάσω και με στήριζε σε δύσκολες στιγμές. Ο ίδιος ήρωας που μου μάθαινε ιδανικά και αξίες. Ο ίδιος ήρωας που περπατούσε περήφανος στο χωριό κρατώντας με από το χέρι μέχρι το τέλος της ζωής του.

Ήταν ένας από τους ήρωες που τιμάμε σήμερα. Ήταν όμως και ο δικός μου ήρωας! Ήταν ο παππούς μου! Έχοντας το ίδιο όνομα με σένα και κοιτώντας εκεί ψηλά που βρίσκεσαι, σε ευχαριστώ για όλα παππού! Σε ευχαριστώ σαν εγγονός σου! Σε ευχαριστώ σαν Έλληνας! Τιμή και Δόξα στους Ήρωες!

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 2ου Συνεδρίου Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου

Με απόλυτη επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 2ου Συνεδρίου Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου, που πραγματοποιήθηκε το τριήμερο από 19 έως 21 Οκτωβρίου 2018 στο Αμφιθέατρο «Φρ. Παπαχρηστίδης» του Δήμου Παγγαίου στην Ελευθερούπολη. Για ακόμη μια φορά πλήθος κόσμου «αγκάλιασε» από την πρώτη στιγμή τη διοργάνωση, γεμίζοντας το αμφιθέατρο και τις τρεις μέρες,  προκειμένου να παρακολουθήσουν τις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες εισηγήσεις που παρουσιάστηκαν από το βήμα του Συνεδρίου.

Την επιτυχία του εγχειρήματος στήριξαν λαμπροί εισηγητές που ερεύνησαν και παρουσίασαν θέματα για τον τόπο, τα οποία είχαν μεγάλο ενδιαφέρον.  Το πρόγραμμα του 2ου Συνεδρίου πλαισίωσαν  46 εισηγήσεις, πολλές περισσότερες από την προηγούμενη διοργάνωση, που κάλυπταν όλη σχεδόν την περιοχή του σημερινού Δήμου Παγγαίου, από την προϊστορία μέχρι τα νεότερα χρόνια. Ο αυξημένος αριθμός των εργασιών επιβεβαίωσε τη σκέψη ότι το Παγγαίο αποτελεί μια τεράστια δεξαμενή ιστορικής γνώσης που περιμένει την ανάδειξή της.

Μεταξύ μας βρέθηκαν εξέχοντες εισηγητές και εξέχουσες εισηγήτριες, καθηγητές σε διάφορα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού, αρχαιολόγοι, ιστορικοί, γεωλόγοι, αρχιτέκτονες, ιστορικοί ερευνητές, εκπαιδευτικοί και λαογράφοι από την περιοχή μας, από την Καβάλα, τη Δράμα, τις Σέρρες, τη Θεσσαλονίκη, την Αλεξανδρούπολη, το Βόλο, την Αθήνα, αλλά και από τη Νέα Υόρκη.

Το ενδιαφέρον για το Συνέδριο, για ακόμη μια φορά εκφράστηκε  από κάθε γωνιά της χώρας, από τα Βαλκάνια, και από όλο τον κόσμο, μέσω της ομογένειας μας.

Εκφράζουμε θερμές ευχαριστίες στον Δήμο Παγγαίου και στον Δήμαρχο κ. Φίλιππο Αναστασιάδη, για την υλική και ηθική στήριξη της προσπάθειας, στην Ιερά Μητρόπολη Ελευθερουπόλεως και στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Χρυσόστομο, για τη συνεχή και χωρίς περιορισμούς υποστήριξή της.

Θερμές ευχαριστίες εκφράζουμε στην Επιστημονική Επιτροπή του Συνεδρίου, που με μεράκι και ανιδιοτέλεια ενίσχυσε το όλο εγχείρημα, και συγκεκριμένα στους: Χάϊδω Κουκούλη - Χρυσανθάκη, Εμμανουήλ Βαρβούνη, Δημήτρη Δαμάσκο, Στράτο Δορδανά, Φωκίωνα Κοτζαγεώργη, Γεώργιο Κουτζακιώτη, Δημητρία Μαλαμίδου, Πηνελόπη Μάλαμα, Κομνηνό Απότα, Θεόδωρο Λυμπεράκη και Θεόδωρο Βακαλόπουλο.

Ευχαριστούμε τους συνδιοργανωτές μας, την Περιφερειακή Ενότητα Καβάλας της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και την Περιφερειακή Ένωση Δήμων Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Θερμές ευχαριστίες εκφράζουμε και στην ALPHA BANK, που στήριξε αυτό το εγχείρημα.

Επίσης ευχαριστούμε τους χορηγούς επικοινωνίας μας,  την «ΕΡΤ3», την «ΕΡΤ Καβάλας», το «ALPHA Radio 88,6», τον «Μελωδία 88,3», την εφημερίδα «Νέα Εγνατία» και τις ενημερωτικές ιστοσελίδες  kavalapost.gr και dramini.gr.

Ευχαριστούμε ακόμη όλους όσοι εργάστηκαν, συχνά μόνο από αγάπη για τον τόπο μας, για την πραγματοποίηση αυτής της  μεγάλης και οργανωτικά περίπλοκης συνάντησης όπως ήταν αυτό το Συνέδριο.
Κυρίως όμως θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλες και όλους εσάς, που ανταποκριθήκατε στο κάλεσμά μας και παρακολουθήσατε τις εργασίες του Συνεδρίου, με αμείωτο ενδιαφέρον. Αυτό το ενδιαφέρον σας, μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε στην κατεύθυνση της ανάδειξης της τοπικής μας ιστορίας.

2o Συνέδριο Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου

Το Παλαιοχώρι στο 2ο Συνέδριο Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου με "Γκουλιάρια" και "εξηλεκτρισμό"!

Φίλες και φίλοι, θα ήθελα να σας καλέσω και προσωπικά στο 2ο Συνέδριο Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου, όπου συμμετέχω με τις εισηγήσεις:

α)"Τα «Γκουλιάρια» του Παλαιοχωρίου Παγγαίου I: Καταγράφοντας τη λαογραφική διάσταση του θρύλου", στο πλαίσιο κοινής ερευνητικής εργασίας με τον καθηγητή Αναγνώστη Αγελαράκη (Παρουσίαση το Σάββατο 20 Οκτωβρίου, 10.00-10.15 το πρωί), και

β) "Και εγένετο φώς! Ο εξηλεκτρισμός των οικισμών του Παγγαίου. Το παράδειγμα του Παλαιοχωρίου (1926-1956)" (Παρουσίαση το Σάββατο 20 Οκτωβρίου, 19.00-19.15 το απόγευμα).

Θα χαρώ να σας δω από κοντά!!!

Την Παρασκευή ξεκινάμε!

Φίλες και φίλοι, την Παρασκευή στις 5.30 το απόγευμα ξεκινάμε!!! Σας περιμένουμε!

Υπενθυμίζουμε οτι μπορείτε, εφόσον επιθυμείτε, να δηλώσετε τη συμμετοχή σας στο 2ο Συνέδριο Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου online, συμπληρώνοντας την ηλεκτρονική φόρμα (https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfRDoq6e4sT8zt-m4WUasFOqO07SBdMY35GK0OKZvANcBN0rw/viewform). Έτσι μας βοηθάτε στην καλύτερη γραμματειακή οργάνωση.

Το συνέδριο είναι ανοικτό σε όλους και ΔΕΝ υπάρχει κάποια οικονομική επιβάρυνση.

Με τη λήξη του Συνεδρίου θα χορηγηθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης.

Οι καρτ ποστάλ του Συνεδρίου!

Φίλες και φίλοι, σε κεντρικά σημεία της Ελευθερούπολης μπορείτε να βρείτε τις συλλεκτικές καρτ ποστάλ του 2ου Συνεδρίου Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου! Κυκλοφορούν σε περιορισμένο αριθμό και διατίθενται δωρεάν!

Το πρόγραμμα του 2ου Συνεδρίου Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου

(Δελτίο Τύπου)

2^ο Συνέδριο Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου

Η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Παγγαίου στο πλαίσιο της συνέχισης της προσπάθειάς του για καταγραφή και διάδοση της ιστορίας της περιοχής, αποφάσισε τη διεξαγωγή του 2ου Συνεδρίου Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου, από 19 μέχρι 21 Οκτωβρίου 2018, στο Αμφιθέατρο «Φρίξος Παπαχρηστίδης» του Δήμου Παγγαίου. Με την πρωτοβουλία αυτή δίνεται η ευκαιρία σε ανθρώπους που έχουν ασχοληθεί και ασχολούνται με την καταγραφή της τοπικής ιστορίας της ευρύτερης περιοχής, να παρουσιάσουν τις εργασίες τους.

Στόχος είναι ο πλούτος των γνώσεων που θα κατατεθεί στο Συνέδριο, να γίνει κτήμα τόσο της νέας γενιάς όσο και όλων των πολιτών του Δήμου και της περιοχής, κατεύθυνση στην οποία κινήθηκε η Οργανωτική Γραμματεία, με τη διανομή των πρακτικών του 1^ου Συνεδρίου, σε βιβλιοθήκες, φορείς, σχολικές μονάδες κ.λπ.

Στο πλαίσιο αυτό ζητήθηκε η συνεργασία της Ιεράς Μητροπόλεως Ελευθερουπόλεως, που αιώνες τώρα έχει αποτελέσει το συνδετικό κρίκο της ιστορίας και των κατοίκων της περιοχής. Ως συνδιοργανωτές στηρίζουν το Συνέδριο η Περιφερειακή Ενότητα Καβάλας της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, και η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Αν. Μακεδονίας και Θράκης.

            Χορηγοί επικοινωνίας της διοργάνωσης είναι η ΕΡΤ3, η ΕΡΤ Καβάλας, ο «ALPHA Radio 88,6», ο «Μελωδία 88,3», η εφημερίδα «Νέα Εγνατία», και οι ενημερωτικές ιστοσελίδες «kavalapost.gr» και «dramini.gr».

Κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου θα παρουσιαστούν 46 εισηγήσεις από διακεκριμένους πανεπιστημιακούς, επιστήμονες και ερευνητές, από την ευρύτερη περιοχή του Παγγαίου, την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό. Οι εργασίες καλύπτουν το φάσμα της ιστορίας της ευρύτερης περιοχής του Παγγαίου από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή.

Η παρακολούθηση του Συνεδρίου δεν εμπεριέχει κάποιο κόστος, και με τη λήξη των εργασιών θα χορηγηθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης.

Οι εργασίες του συνεδρίου θα μεταδοθούν ζωντανά μέσω διαδικτύου μέσω του ειδικού καναλιού που έχει δημιουργηθεί για το σκοπό αυτό.

Ακολουθεί το αναλυτικό πρόγραμμα του Συνεδρίου:

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018

17.00-17.30    

ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ

17.30-18.30    

ΕΝΑΡΞΗ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

ΑΓΙΑΣΜΟΣ – ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

Α’ ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΝ:

ΧΑΪΔΩ ΚΟΥΚΟΥΛΗ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΗ, Επίτιμη Έφορος Αρχαιοτήτων

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΜΕΝΤΙΖΗΣ, Οργανωτικός Γραμματέας Συνεδρίου

18.30-18.45

Η προϊστορική κατοίκηση μεταξύ του όρους Παγγαίου και της ακτογραμμής: παλαιά και νέα δεδομένα των αρχαιολογικών ερευνών

Δημητρία Μαλαμίδου, Δρ. Αρχαιολόγος, Προϊσταμένη Εφορείας Αρχαιοτήτων Σερρών

18.45-19.00

Η αρχαιολογική έρευνα στην αρχαία Γαληψό :  Ο χώρος και οι άνθρωποι      

Χάιδω Κουκούλη-Χρυσανθάκη, Επίτιμη Έφορος Αρχαιοτήτων

Το τηλεοπτικό σποτ του 2ου Συνεδρίου Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου

Ένας μήνας έμεινε μέχρι την έναρξη του 2ου Συνεδρίου Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου, και μοιραζόμαστε μαζί σας το τηλεοπτικό σποτ του Συνεδρίου!

Άγιος Αριστείδης, ο Φιλόσοφος και Απολογητής

Μέσα στη χορεία των μαρτύρων, αγωνιστών της Πίστεως κατά τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους συναντούμε και τον φιλόσοφο Άγιο Αριστείδη, που είναι γνωστός στην εκκλησιαστική ιστορία από την απολογία την οποία παρέδωσε στο Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό, η οποία αποτελεί και την αρχαιότερη σωζόμενη απολογία.

Του Αριστείδη Χρ. Μεντίζη
Δημοσιογράφου - ιστορικού ερευνητή

Ο Άγιος Αριστείδης ήταν Αθηναίος ευπατρίδης, φιλόσοφος, με καταγωγή από αριστοκρατική οικογένεια, και έζησε στις αρχές του 2ου μ.Χ. αιώνα, επί αυτοκρατορίας Αδριανού. Ο Αριστείδης υπήρξε διαπρεπής φιλόσοφος. Είχε σπουδάσει κλασική φιλοσοφία στην περίφημη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών. Ωστόσο, η παρουσία αλλά και το πύρινο κήρυγμα των επιφανών ιεραρχών των Αθηνών, του Αγίου Ιεροθέου και του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, παρακίνησαν τον φιλόσοφο Αριστείδη, ο οποίος υπήρξε περίδοξος και ευπειθέστατος μαθητής τους, στο να μεταστραφεί στον Χριστιανισμό, και να αναδειχθεί σύντομα σε φλογερό κήρυκα του λόγου του Θεού και σε ένθερμο υπερασπιστή του Χριστιανισμού.

Συνέβαλε αποφασιστικά στην εδραίωση και διάδοση του μηνύματος της χριστιανικής αλήθειας. Γι’ αυτό και ο σοφός Αθηναίος χριστιανός φιλόσοφος ανέλαβε με παρρησία την υπεράσπιση των διωκομένων χριστιανών. Σκοπός της περίφημης αυτής απολογίας, ήταν να αποκρούσει τις άδικες και αήθεις κατηγορίες που εκτοξεύονταν εναντίον των χριστιανών, αλλά και να τονίσει την υπεροχή του Χριστιανισμού και του ήθους των χριστιανών σε σύγκριση με τις άλλες θρησκείες.

Έχοντας βαθιά γνώση τόσο της Αγίας Γραφής όσο και των κυρίαρχων φιλοσοφικών ρευμάτων της εποχής εκείνης, καταπολέμησε με τον απολογητικό του λόγο την πλάνη των ειδώλων και στηλίτευσε με πειστική επιχειρηματολογία τη λατρεία των ψεύτικων θεών, αλλά και τον έκλυτο βίο των ειδωλολατρών. Παράλληλα κάλεσε αυτούς που αμφισβητούν την ορθότητα της χριστιανικής αλήθειας, να μελετήσουν τον λόγο του Θεού μέσα από την Αγία Γραφή και να σταματήσουν τους διωγμούς εναντίον των χριστιανών.

Η ακλόνητη πίστη του Αγίου και ο διαρκής αγώνας του υπέρ των διωκομένων χριστιανών δημιούργησαν έντονη δυσφορία και αγανάκτηση στον Ρωμαίο αυτοκράτορα, ο οποίος αποφάσισε τη δίωξή του. Ο Άγιος μετέβη στη Ρώμη για να απολογηθεί, αλλά στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου υπεβλήθη σε βασανιστήρια χωρίς όμως να πτοείται. Αψηφώντας και τον ίδιο ακόμη τον θάνατο, οδηγήθηκε από τους Ρωμαίους στην κοίλη της αγοράς των Αθηνών, όπου και υπέστη τον δι’ αγχόνης μαρτυρικό θάνατο στις 13 Σεπτεμβρίου του 120 ή του 134 μ.Χ.. Τη μέρα αυτή (13 Σεπτεμβρίου) η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά και εορτάζει την πανίερη μνήμη του. Πρέπει δε να σημειωθεί πως ο Ιερώνυμος έγραψε εγκώμιο για τον Άγιο Αριστείδη και τον χαρακτηρίζει Ισαπόστολο.

Η φλογερή πίστη και το αγωνιστικό φρόνημα του Αγίου υμνούνται και μέσα από την Ακολουθία του, την οποία συνέγραψε το 1990 ο Μέγας Υμνογράφος της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας Δρ. Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας, ο οποίος το 2006 συνέγραψε τον Παρακλητικό Κανόνα και το 2009 τους Χαιρετιστήριους Οίκους προς τιμήν του Αγίου.

Η «Περί Θεοσεβείας» Απολογία

Το κείμενο της Απολογίας είχε απολεσθεί, αλλά στα τέλη του 19ου αιώνα βρέθηκε σε Συριακή μετάφραση στον Κώδικα 16 της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Όρος Σινά. Η ύπαρξη μεταφράσεων, αλλά και η ενσωμάτωσή της στο βίο Βαρλαάμ και Ιωάσαφ, δεικνύει πως προφανώς ήταν αρκετά διαδεδομένη για την εποχή, και έγινε το όργανο για τη μετάδοση του Χριστιανισμού σε πολλά έθνη.

Η Απολογία του Αγίου Αριστείδη χωρίζεται σε κεφάλαια. Αρχίζει την απολογία του με βάση την απόδειξη του ζητήματος της μονοθεΐας, την οποία προσδιορίζει μέσα από την αρμονία του κόσμου και διαχωρίζει τη θρησκευτική συμπεριφορά των ανθρώπων με βάση την πίστη τους σε χριστιανούς, ιουδαίους και ειδωλολάτρες. Επικρίνει τους ειδωλολάτρες λέγοντας πως χειρότεροι όλων είναι οι Αιγύπτιοι, που προσκυνούν ακόμη και ζώα. Όσον αφορά τους ιουδαίους τονίζει πως παρότι έφτασαν κοντά αφού «υπέρ πάντων λατρεύουν Θεόν και όχι τα έργα του» και αυτοί τελικά παραπλανήθηκαν και όρισαν να τηρούν και τυπικές διατάξεις. Έτσι προτάσσει την ανωτερότητα της Χριστιανικής πίστεως που κατέχει την καθαρή περί Θεού ιδέα, την καθαρότητα του βίου, τα φιλάνθρωπα αισθήματα των χριστιανών και επιτίθεται κατά των διωγμών, που τους θεωρεί αδικαιολόγητους. Προβάλλεται η ανώτερη ηθική του Θεού των χριστιανών, ο οποίος δε ζητεί αιματηρές θυσίες, δεν πράττει βαρέα αμαρτήματα, ούτε επιθυμεί τον πόλεμο. Όπως αναφέρει, οι θεοί των ειδωλολατρών αποτελούν κατασκευάσματα και γι αυτό οι άνθρωποι καλούνται να βρουν το δημιουργό των κατασκευασμάτων, δηλαδή τον αληθινό Θεό. Στον επίλογο του, θεωρεί πως τελικά πηγή της επιθετικότητας των Εθνικών είναι η προσπάθεια συγκάλυψης της ανηθικότητάς τους.

Στην Απολογία του ο Άγιος Αριστείδης εντυπωσιάζει τον αναγνώστη διότι πλέον εισέρχεται σε ένα τελείως διαφορετικό συγγραφικό κλίμα. Η απλοϊκή επιχειρηματολογία είναι χαρακτηριστικό του έργου του, το οποίο όμως δεν είναι ξένο προς τη στωική ηθική και την πλατωνική-αριστοτελική σκέψη, θέλοντας έτσι να δείξει στον αυτοκράτορα ότι τα επιχειρήματά του τα αντλεί από τον οικείο, σε αυτόν, φιλοσοφικό χώρο. Για αυτό και από την αρχή προσπαθεί να δημιουργήσει κλίμα ευμενούς επικοινωνίας με τον Αυτοκράτορα, χρησιμοποιώντας στοιχεία της εγγενούς φιλοσοφίας. Ο Άγιος Αριστείδης στην Απολογία του είναι ειλικρινής και δίκαιος στις κρίσεις του και στηρίζεται σε πολλά σημεία στην απολογητική του Αποστόλου Παύλου, όπως διαφαίνεται μέσα από τις επιστολές του.

Το σπήλαιο του Αγίου Αριστείδη

Κάθε χρόνο κατά τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Αριστείδου, στις 13 Σεπτεμβρίου, πολλοί πιστοί προσέρχονται σε ένα κατανυκτικό σπήλαιο, στη νοτιοδυτική πλαγιά του λόφου του Λυκαβηττού. Στο σπήλαιο αυτό σύμφωνα με την προφορική παράδοση ο Άγιος Αριστείδης προσερχόταν συχνά για να προσευχηθεί, και να ενισχυθεί πνευματικά για να συνεχίσει τον αγώνα του για την υπεράσπιση της χριστιανικής πίστεως και των διωκόμενων χριστιανών στην Αθήνα του 2ου μ.Χ. αιώνα.

Βιβλιογραφία:

- Παναγιώτη Χρήστου, «Ελληνική Πατρολογία», Τόμος Β΄, Εκδόσεις Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005
- «Οι Αποστολικοί Πατέρες (80 – 140 μ.Χ.), Πλήρης Οδηγός Μελέτης», Αθήνα 2008
- Θεοδωροπούλου Αριστείδου Γ., «Ο Άγιος Αριστείδης», Εκδόσεις Νεκτ. Παναγόπουλος, Αθήνα 2008


(Φιλοξενήθηκε στο 43ο Τεύχος, Ιουλίου - Σεπτεμβρίου 2014, του περιοδικού "Άμβων Παγγαίου" της Ιεράς Μητροπόλεως Ελευθερουπόλεως)

Η αφίσα του 2ου Συνεδρίου Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου!!!

Breaking the Mold

(Courtesy Anagnostis Pan. Agelarakis)

Female ceramicist remains, Eleutherna, Crete

Researchers at Eleutherna, a fortified city-state in Crete that reached its apogee around 800 B.C., have concluded that a woman whose remains were discovered at the site in 2009 spent her life crafting ceramics. Using a range of technology, including medical imaging and anatomical models, the team, led by anthropologist Anagnostis Agelarakis of Adelphi University, found patterns of skeletal wear consistent with years spent seated and working clay on a kick-wheel-operated turntable, making the woman the only known female master ceramicist in the ancient Greek world. Significantly, Eleutherna has an association with women in positions of importance and power. Four women related to one another and thought to have been priestesses were discovered in ornately furnished burials nearby. “While this is a rare discovery in Greek archaeology,” Agelarakis says, “in some ways it is unsurprising given the importance and privileged social position of the Eleuthernian matriline.”

(Πηγή: Archaeology.org)

Οι αρχαίοι άνθρωποι εξαφανίστηκαν λόγω τεμπελιάς;

(Πηγή: "Ανασκαφή")

Νέα αμφιλεγόμενη μελέτη υποστηρίζει ότι οι πρόγονοι του σύγχρονου ανθρώπου δεν ήταν ιδιαίτερα δραστήριοι με αποτέλεσμα να αφανιστούν.

Στη σύγχρονη κοινωνία, κάποιος μπορεί να είναι τεμπέλης και να μη χρειαστεί ποτέ να αντιμετωπίσει σοβαρές συνέπειες γι' αυτό.

Αν δε μπορείς να μαγειρέψεις, παραγγέλνεις απ' έξω. Αν θες να πας οπουδήποτε, καλείς ένα ταξί. Αλλά σύμφωνα με μία νέα αμφιλεγόμενη μελέτη, δεν θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο για τον Homo erectus, έναν αρχαίο συγγενή του είδους μας. Στην εν λόγω μελέτη επιστήμονες ισχυρίζονται ότι ήταν η νωθρότητα που οδήγησε τον H. erectus στην εξαφάνιση.

Ένας από τους συντάκτες της μελέτης και αρχαιολόγος στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας, ο Ceri Shipton, εξήγησε σε μία δήλωση ότι ο «τεμπέλικος» τρόπος με τον οποίο ο H. erectus έφτιαχνε εργαλεία και συγκέντρωνε πόρους έπαιξε κάποιο ρόλο στην εξαφάνιση του είδους. 

Λέει ότι «φαίνεται πως δεν πίεζαν τον εαυτό τους» και ισχυρίζεται ότι οι αυτοί οι πρώτοι άνθρωποι «δεν είχαν την ίδια αίσθηση περιέργειας που έχουμε εμείς». Αυτός ο ισχυρισμός, βέβαια, είναι προβληματικός για πολλούς λόγους.

Το άρθρο, που δημοσιεύτηκε στο PLOS One στα τέλη Ιουλίου, περιλαμβάνει μία ανάλυση πέτρινων εργαλείων που βρέθηκαν στην αραβική χερσόνησο, αλλά όπως έχουν τονίσει κριτικοί του, δεν αποδεικνύει ότι τα εργαλεία ανήκαν όντως στον H. erectus. 

Ο Chris Stringer, επικεφαλής ερευνών για την ανθρώπινη εξέλιξη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, που δεν έλαβε μέρος στη συγκεκριμένη έρευνα, εξηγεί ότι ο ισχυρισμός πως ο H. erectus ήταν τεμπέλης «φαίνεται σαν μία πολύ μεγάλη εξαγωγή συμπεράσματος από μία μόνο περιοχή» και συμπληρώνει ότι «χωρίς ανθρώπινα απολιθώματα και με ανακριβή χρονολόγηση, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ποιο είδος έφτιαξε αυτά τα εργαλεία».

Εν τω μεταξύ, ο Huw Groucutt, μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και ένας από τους επιστήμονες που συνέταξαν τη μελέτη, εξήγησε στο Twitter ότι ο σχολιασμός που έκανε ο Shipton στη δήλωση του πανεπιστημίου δεν αντανακλούσε τη δική του ερμηνεία για τα ευρήματα.

Στο άρθρο δηλώνεται ότι θα γίνουν νέες επιτόπιες έρευνες στη περιοχή Saffaqah στην κεντρική Αραβία με σκοπό να «γίνει γνωστό το πώς οι ανθρωπίνοι (σ.σ. ευρύτερη ταξινομική βαθμίδα στην οποία ανήκει και ο σύγχρονος Homo sapiens) προσαρμόστηκαν σε αυτή τη περιοχή». 

Ανάλυση του σχεδίου και του βάρους των πέτρινων εργαλείων όπως αιχμηρές πέτρες, τσεκούρια και μπαλτάδες που βρέθηκαν στο Saffaqah έδειξαν ότι οι ανθρωπίνοι που τα χρησιμοποιούσαν ήταν «δυνατοί και επιδέξιοι» αλλά συγχρόνως και «τεχνολογικά συντηρητικοί, χρησιμοποιώντας στρατηγικές με τη λιγότερη δυνατή προσπάθεια για εύρεση τροφή και μεταφορά εργαλείων». 

Με λίγα λόγια, ενώ υπήρχαν καλύτερες πέτρες τριγύρω για την κατασκευή των εργαλείων, οι ανθρωπίνοι που έφτιαξαν αυτά τα αντικείμενα στο Saffaqah είδαν τις πέτρες κοντά στον καταυλισμό τους και αποφάσισαν ότι ήταν αρκετά καλές.

Οι ανθρωπίνοι αυτοί κατασκεύαζαν πέτρινα εργαλεία – ειδικά τα τσεκούρια που οι αρχαιολόγοι έχουν συνδέσει με τον Homo erectus. Από την οπτική του Shipton, η χαμηλή ποιότητα αυτών των εργαλείων υποδεικνύει ότι οι δημιουργοί τους –που πιστεύει ότι ήταν Homo erectus– δεν είχαν ροπή προς την τεχνολογική πρόοδο.

«Για να φτιάξουν τα πέτρινα εργαλεία τους θα χρησιμοποιούσαν ό,τι πέτρες έβρισκαν γύρω από τον καταυλισμό τους, που ήταν σχετικά χαμηλής ποιότητας σε σχέση με αυτά που έφτιαξαν άλλου κατασκευαστές εργαλείων αργότερα», είπε ο Shipton. «Στον χώρο που ερευνήσαμε, υπήρχε μια βραχώδης προεξοχή με ποιοτική πέτρα σε μικρή απόσταση, σε έναν μικρό λόφο... ήξεραν ότι ήταν εκεί, αλλά επειδή είχαν επαρκείς πόρους φαίνεται να σκέφτηκαν "γιατί να ασχοληθούμε;"».

Αν και το σχέδιο αυτών των τσεκουριών συνήθως συνδέεται με τον Homo erectus, κριτικοί της μελέτης διατείνονται ότι δεν παρουσιάζονται επαρκή στοιχεία για να πούμε ότι ο H. erectus έφτιαξε τα εργαλεία στο Saffaqah, πόσο μάλλον να υποστηρίξουμε ότι ήταν τεμπέληδες. 

Όταν ρωτήθηκε αν είναι ασφαλές να προβούμε στο συμπέρασμα ότι οι αρχαίοι άνθρωποι ήταν τεμπέληδες και αν γίνεται να το κάνουμε αυτό με βάση την ποιότητα κάποιων εργαλείων, ο καθηγητής ανθρώπινης εξέλιξης στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσινγκτον, Bernard Wood, απάντησε «όχι» και «όχι». 

Η ερμηνεία του Shipton συγκρούεται και με μία άλλη αμφιλεγόμενη μελέτη για τον Homo erectus, που στην ουσία ισχυρίζεται ότι οι άνθρωποι αυτοί ταξίδευαν στη θάλασσα, σε όλο το κόσμο, και μιλούσαν ο ένας με τον άλλο – κάτι που δεν φαίνεται καθόλου τεμπέλικο. Αλλά οι περισσότεροι επιστήμονες δεν συμφωνούν ούτε και με αυτή την υπόθεση.

Έτσι γυρίζουμε εκεί που ξεκινήσαμε: Γνωρίζουμε ότι οι αρχαίοι άνθρωποι έζησαν 1,89 εκατομμύρια με 143.000 χρόνια πριν, πιθανόν είχαν κάποια διασταύρωση με τον αρχαίο Homo sapiens, και κατά τη διάρκεια της ύπαρξής τους, έγιναν ψηλότεροι, λεπτότεροι και απέκτησαν μεγαλύτερο εγκέφαλο από τους προηγούμενους. Τα υπόλοιπα παραμένουν ένα μυστήριο. 

Το εάν ήταν τεμπέληδες ή όχι παραμένει υπό συζήτηση, αλλά ο H. erectus θεωρείται γενικά το πρώτο ανθρώπινο είδος που έζησε περισσότερο. Εάν ισχύει αυτό, τότε, όσο νωθροί κι αν ήταν, κάτι πρέπει να έκαναν σωστά. 

(Πηγή: "Ανασκαφή", Σ. Σταθοπούλου, LiFO, με πληροφορίες από Inverse)

ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΛΑΞΕΥΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ

Ασύλητος θαλαμοειδής τάφος ανασκάφτηκε στην περιοχή της Ιεράπετρας από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λασιθίου. Συγκεκριμένα, επείγουσα σωστική ανασκαφική έρευνα διενεργήθηκε σε ελαιώνα που βρίσκεται τη θέση Ρουσσές περίπου 800 μέτρα βορειοανατολικά του χωριού Κεντρί Ιεράπετρας, όπου διαπιστώθηκε η ύπαρξη λάκκου διαμέτρου 1,20 μέτρων και βάθους μεγαλύτερου των 2,5 μέτρων. Μετά την ολοκλήρωση της ανασκαφής αποκαλύφθηκε θαλαμοειδής τάφος σκαμμένος στο μαλακό μαργαϊκό ασβεστόλιθο της περιοχής. Η πρόσβαση στον τάφο γινόταν με κάθετο όρυγμα ενώ η είσοδος είχε σφραγισθεί από αργολιθοδομή.​

Το εσωτερικό του τάφου χωριζόταν σε τρείς λαξευμένες κόγχες. Στη νοτιότερη βρέθηκε μια ακέραιη κιβωτιόσχημη λάρνακα με το κάλυμμα στη θέση του. Στο εσωτερικό της υπήρχε ο πολύ καλά σωζόμενος σκελετός ενός ενήλικου ατόμου σε ισχυρά συνεσταλμένη στάση. Στο χώρο μπροστά από τη λάρνακα βρέθηκαν 14 ψευδόστομοι αμφορείς, ένας αμφοροειδής κρατήρας με συμφυές υποστατό και ένα κύπελλο.

Στη βορειότερη κόγχη βρέθηκε μια ακέραιη αλλά θραυσμένη λουτηροειδής λάρνακα χωρίς πώμα και στο εσωτερικό της ο διαβρωμένος σκελετός ενήλικου ατόμου. Στην περιοχή μπροστά από τη λάρνακα βρέθηκαν 6 μικροί ψευδόστομοι αμφορείς και δύο προχοΐδια.  Όλα τα αγγεία είναι ακέραια, καλής τέχνης και άριστης διατήρησης.

Με βάση την κεραμική τυπολογία, και σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, ο τάφος μπορεί να χρονολογηθεί στην Υστερομινωϊκή ΙΙΙΑ2-Β περίοδο, περίπου από το 1400 έως το 1200 π.Χ.

Ο εντοπισμός του τάφου οφείλεται σε τυχαίο γεγονός και η υπόδειξη στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Λασιθίου έγινε από κάτοικο της περιοχής. Κοντά στην ανασκαφή υπήρχε ένδειξη για την ύπαρξη άλλου τάφου και η έρευνα συνεχίστηκε χωρίς όμως να αποδειχθεί κάτι τέτοιο.

Στη σωστική ανασκαφική έρευνα έλαβε μέρος ομάδα φοιτητών Αρχαιολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

(Δελτίο Τύπου ΥΠΠΟ)

Με ιδιαίτερη συγκίνηση η τελετή παράδοσης παραλαβής της Διοίκησης της 193 ΜΠΕΠ (MLRS)

Σε φορτισμένο συγκινησιακά κλίμα πραγματοποιήθηκε το πρωί της Τετάρτης 22 Αυγούστου, η τελετή παράδοσης παραλαβής της Διοίκησης της 193 Μοίρας Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων MLRS, στην Ελευθερούπολη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, η μονάδα έχει αναπτύξει πολυσχιδή κοινωνική δράση στην περιοχή του Παγγαίου και συνεργάζεται άψογα με όλους τους φορείς της περιοχής στην κατεύθυνση της κοινωνικής μέριμνας, της ανάπτυξης αλλά και της διατήρησης της ιστορικής μνήμης.

Η παράδοση της διοίκησης της Μονάδας από τον Αντισυνταγματάρχη (ΠΒ) Δημήτριο Καβούρη, στον Αντισυνταγματάρχη (ΠΒ) Ηλία Πέτα  πραγματοποιήθηκε παρουσία του Διοικητή Πυροβολικού της 1ης Στρατιάς, Ταξίαρχου Ιωάννη Ιντζέ.

Στην τελετή που ευλόγησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσόστομος, παραβρέθηκαν εκπρόσωποι των πολιτειακών και πολιτικών αρχών του τόπου, εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας, διοικητές και αντιπροσωπείες άλλων μονάδων και επίσημοι προσκεκλημένοι.

Η 193 ΜΠΕΠ (MLRS)

Η Μοίρα συγκροτήθηκε αρχικά στις 15 Οκτωβρίου 1959, ως 193 Μοίρα Βαρέως Πυροβολικού στην περιοχή της Λάρισας, και στις 13 Αυγούστου 1963 μεταστάθμευσε κατά κλιμάκια από τη Λάρισα στα Γιαννιτσά. Στις 26 Ιουνίου 1964 η Μονάδα χαρακτηρίστηκε επιχειρησιακά κατάλληλη για τη χρησιμοποίηση πυρηνικών όπλων, ενώ την 1η Οκτωβρίου 1992 αποδεσμεύεται από την πυρηνική της αποστολή, αναδιοργανώνεται και μεταπίπτει σε Μοίρα 8 ιντσών. Στις 11 Ιουνίου 1993 μετονομάζεται από 193 Μοίρα Βαρέως Πυροβολικού σε 193 Μοίρα Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων (MLRS). Την 21η Ιουνίου 1995 η Μοίρα παρέλαβε τους πρώτους εκτοξευτές και η σύνθεσή της ολοκληρώθηκε με την παραλαβή και των υπολοίπων στις 3 Αυγούστου 1997.

Έκτοτε, η Μοίρα διάγει σε μια διαρκή ανοδική πορεία, επιτυγχάνοντας τη διατήρηση της μαχητικής της ισχύος σε υψηλό επίπεδο.  Έντονο είναι παράλληλα το ενδιαφέρον, η ανησυχία και η αγάπη του προσωπικού για το υλικό, αλλά και τις επαγγελματικές σχέσεις που έχουν αναπτύξει μεταξύ τους. Κοινή συνισταμένη των παραπάνω, είναι το «Πνεύμα Μονάδας» που εξασφαλίζει την πλήρη διαθεσιμότητα των μέσων και την  υψηλή επιχειρησιακή ετοιμότητα.

Δήμος Παγγαίου: Ευρωπαϊκή Πόλη Αθλητισμού 2019

Με επιτυχία στέφτηκε η υποψηφιότητα του Δήμου Παγγαίου στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό του Οργανισμού ACES EUROPE, αφού ανακηρύχθηκε Ευρωπαϊκή Πόλη Αθλητισμού για το 2019.
Στην επιστολή που έλαβε επίσημα ο δήμαρχος Παγγαίου Φίλιππος Αναστασιάδης από τον Πρόεδρο του ACES Europe κ. Gian Francesco Lupattelli, δέχτηκε συγχαρητήρια για το βραβείο καθώς και για το ότι έχει επίσης αναπτύξει μια υποδειγματική αθλητική πολιτική με ωραίες εγκαταστάσεις, προγράμματα και δραστηριότητες.
Μεταξύ άλλων ο κ. Lupattelli αναφέρει ότι το Παγγαίο είναι πραγματικά ένα πολύ καλό παράδειγμα αθλητισμού για όλους και αποτελεί μέσο για την υγεία, την ενσωμάτωση, την εκπαίδευση και τον σεβασμό, που είναι οι κύριοι στόχοι της ACES Europe.
Παράλληλα, ο πρόεδρος της ACES Europe επισήμανε ότι δημιουργήθηκε μια νέα διάκριση που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Πόλη Αθλητισμού της Χρονιάς, πράγμα που σημαίνει ότι η καλύτερη βραβευμένη πόλη για το 2019 θα αναγνωριστεί τον επόμενο χρόνο ως πόλη - σημείο αναφοράς για τον Αθλητισμό στην Ευρώπη. Για τον λόγο αυτό κάλεσε τον Δήμο Παγγαίου να θέσει την εν λόγω διάκριση ως επόμενο στόχο.
Ο κ. Αναστασιάδης έχει λάβει πρόσκληση για  να παραστεί μαζί με συνεργάτες του στην  τελετή απονομής του ACES EUROPE στις 4 Δεκεμβρίου 2018 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες όπου θα γίνει και η επίσημη απονομή.
Στην συγκεκριμένη εκδήλωση θα παραστούν επίσης, μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υπουργοί διαφόρων κρατών, δήμαρχοι Ευρωπαϊκών Πόλεων καθώς και εκπρόσωποι διάφορων Διεθνών Αρχών και Θεσμικών Οργανισμών.
Το επόμενο διάστημα ο κ. Αναστασιάδης και η Δημοτική Αρχή θα εξειδικεύσουν και θα παρουσιάσουν τα επόμενα βήματα καθώς και τις ενέργειες που θα ακολουθούσουν μετά αυτή τη μεγάλη αυτή επιτυχία για την πόλη και την ευρύτερη περιοχή.
Από σήμερα ο Δήμος Παγγαίου είναι μέλος της οικογένειας της ACES EUROPE και οι δράσεις που θα υλοποιηθούν το 2019 θα αποτελέσουν διαφήμιση για την πόλη, την ευρύτερη περιοχή, τον Νομό Καβάλας, την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης και την Ελλάδα.

Η επιστολή αναλυτικά αναφέρει τα εξής:

Αγαπητέ κ. Δήμαρχε,

Έχουμε την τιμή να ανακηρύξουμε τον Δήμο Παγγαίου ως Ευρωπαϊκή Πόλη Αθλητισμού 2019.

Συγχαρητήρια για το βραβείο, επειδή η πόλη σας είναι πραγματικά ένα καλό παράδειγμα αθλητισμού για όλους ως μέσο για την υγεία, την ενσωμάτωση, την εκπαίδευση και τον σεβασμό που είναι οι κύριοι στόχοι της ACESEurope.

Έχετε επίσης αναπτύξει μια υποδειγματική αθλητική πολιτική με ωραίες εγκαταστάσεις, προγράμματα και δραστηριότητες. Γι'αυτό σας προσκαλούμε στο επόμενο GalaΑπονομής του ACESEUROPE στις 4 Δεκεμβρίου 2018 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες.

Θα θέλαμε να επεκτείνουμε αυτήν την πρόσκληση και στην ομάδα σας, με μέγιστο αριθμό 10 ατόμων. Δημοσιογράφοι και Μέσα Ενημέρωσης θα είναι ευπρόσδεκτοι.

Πολλοί άνθρωποι θα παραστούν στην εκδήλωση, συμπεριλαμβανομένων μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Υπουργών, Δημάρχων και εκπροσώπων Διαφόρων Αρχών. Η πόλη της Σόφιας θα παραδώσει τον τίτλο της ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας του Αθλητισμού 2018  στη πόλη της Βουδαπέστης για το 2019 σε μία μεγάλη τελετή.

Επιπλέον, όλες οι βραβευμένες μητροπόλεις, πόλεις και οι κοινότητες θα λάβουν τον τίτλο και τη σημαία τους για το 2019. 

Θα είναι επίσης παρών και ο Δήμαρχος της Βουδαπέστης, της Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσας του Αθλητισμού για το 2019. Παρών θα είναι και η Μάλαγα 2020, η Λισαβόνα 2021 και η Χάγη 2022 οι οποίες θα παρουσιάσουν εν συντομία το σχέδιό τους για τιε επόμενες χρονιές.

Αυτή θα είναι μια ιδανική ευκαιρία για εσάς να ανταλλάξετε εμπειρίες και να αλληλεπιδράσετε με τους Δήμους που θα φιλοξενήσουν τον τίτλο τον επόμενο χρόνο.

Από σήμερα η πόλη σας είναι ευπρόσδεκτη στην οικογένεια της ACESEUROPE. Χρειαζόμαστε την συμμετοχή σας ως πόλη μέλος και σας ενημερώνουμε ότι δημιουργήσαμε μια νέα διάκριση που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Πόλη του Αθλητισμού της Χρονιάς, πράγμα που σημαίνει ότι η καλύτερη βραβευμένη πόλη το 2019 θα αναγνωριστεί τον επόμενο χρόνο ως Πόλη - Σημείο Αναφοράς από την άποψη του Αθλητισμού στην Ευρώπη.

Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη συνεργασία σας και ανυπομονούμε να σας υποδεχτούμε στις Βρυξέλλες στις 4 Δεκεμβρίου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Με εκτίμηση,

Gian Francesco Lupattelli

Πρόεδρος ACES EUROPE

Στην τελική ευθεία για το 2ο Συνέδριο Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου

Δύο μήνες έμειναν για το 2ο Συνέδριο Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου, που θα πραγματοποιηθεί από την Παρασκευή 19 έως την Κυριακή 21 Οκτωβρίου, στην Ελευθερούπολη. Συνολικά 47 εργασίες θα παρουσιαστούν από το βήμα του Συνεδρίου και μας υπόσχονται ένα γοητευτικό ταξίδι στο ιστορικό παρελθόν του τόπου μας! Σας περιμένουμε!!!

Δηλώστε συμμετοχή στο 2ο Συνέδριο Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου

Φίλες και φίλοι του Συνεδρίου, μπορείτε να δηλώσετε τη συμμετοχή σας στο 2ο Συνέδριο Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου online, συμπληρώνοντας την παρακάτω ηλεκτρονική φόρμα. Με τη συμπλήρωση της ηλεκτρονικής φόρμας μας βοηθάτε στην καλύτερη γραμματειακή οργάνωση. Υπογραμμίζουμε ότι η παρακολούθηση του Συνεδρίου φυσικά και ΔΕΝ εμπεριέχει κάποιο κόστος και είστε προσκεκλημένοι όλοι. 

Με τη λήξη του Συνεδρίου θα χορηγηθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης.

Συμπληρώστε τα στοιχεία σας στη φόρμα πατώντας ΕΔΩ. 

Σας περιμένουμε...

Λασίθι: Ψάχνουν κι άλλο τάφο μετά τη σπουδαία ανακάλυψη!

Η ανακάλυψη του ασύλητου τάφου της υστερομινωικής περιόδου (1500 π.Χ.), σε χωράφι στην περιοχή του Κεντριού, φαίνεται πως δεν είναι η μοναδική και οδηγεί σε ακόμη περισσότερα ευρήματα!
Όπως αποκάλυψε ο αντιδήμαρχος Τουρισμού Ιεράπετρας κ. Αργύρης Πανταζής, μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Ράδιο Κρήτη, υπάρχουν εξελίξεις με την αρχαιολογική σκαπάνη της οποίας ηγούνται ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Παπαδάτος και η προϊσταμένη της Εφορίας Αρχαιοτήτων Λασιθίου Χρύσα Σοφιανού.
Σύμφωνα με τον κ. Πανταζή, όλα δείχνουν πως σε απόσταση περίπου 5 μέτρων από τον πρώτο τάφο, υπάρχει και ένας δεύτερος!
«Οι αρχαιολόγοι έχουν σκάψει σε ένα χώρο 1.5 επί 2.5 μέτρα και έχουν κατέβει στα 4 μέτρα. Είναι σχεδόν βέβαιο πως έχουν βρει σπουδαία ευρήματα, με πιο πιθανό το ενδεχόμενο να έχουν βρει έναν δεύτερο τάφο», επισήμανε μιλώντας στο Ράδιο Κρήτη ο αντιδήμαρχος.
Σε περίπτωση που επιβεβαιωθεί αυτό το σενάριο, τότε θα μιλάμε για δύο λάρνακες υστερομινωικής περίοδου, με έγχρωμα ανάγλυφα σχέδια. Μαζί τους έχουν βρεθεί και πολλά αντικείμενα, αγγεία, οδηγώντας στο συμπέρασμα πως είμαστε μπροστά σε μια σπουδαία ανακάλυψη.

Ζητούν Μουσείο

Ο κ. Πανταζής, με αφορμή αυτή την ανακάλυψη τόνισε για μια ακόμη φορά την ανάγκη για τη δημιουργία Αρχαιολογικού Μουσείου στην Ιεράπετρα.
«Έχουμε μια αποθήκη 400 τμ, στην οποία τοποθετούνται όλα τα ευρήματα. Κάποια ως σήμερα παραμένουν εκεί, ενώ άλλα έχουν μεταφερθεί σε μουσεία. Νομίζω όμως ότι η Ιεράπετρα πρέπει επιτέλους να αποκτήσει το δικό της Μουσείο», σημείωσε.

Ο πρώτος τάφος

Η ανακάλυψη του πρώτου τάφου έγινε τυχαία από έναν αγρότη που πήγε να ποτίσει το χωράφι του. Ξαφνικά δημιουργήθηκε μια καθίζηση του εδάφους που έφερε στο φως τα ευρήματα. Ενημερώθηκαν οι Αρχές και έτσι ξεκίνησε η αρχαιολογική σκαπάνη. Ήταν ένα τυχαίο περιστατικό, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε πολύ σπουδαίες αρχαιολογικές ανακαλύψεις και πολλές θετικές εξελίξεις για την Ιεράπετρα.


Πηγή: Ανασκαφή, eKriti

Εγκύκλιος Σεβασμωτάτου Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως επί τη Εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου 2018

 Ἀγαπητοί ἀδελφοί καί πατέρες

Δοξάζουμε τόν Ὕψιστο πού μᾶς ἀξίωσε καί ἐφέτος νά γιορτάσουμε τήν Κοίμηση τῆς Παναγίας μας. Ἡ σημερινή γιορτή, ὅπως ξέρετε, εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀπ’ ὅλες τίς θεομητορικές γιορτές τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους καί γιορτάζεται πανηγυρικά σ’ ὅλον τόν Ὀρθόδοξο χριστιανικό κόσμο. Θεωρεῖται, ὅπως εἴπαμε, ἡ κυρίως γιορτή τῆς Παναγίας, ἐνῶ ὁλόκληρος σχεδόν ὁ μήνας Αὔγουστος εἶναι ἀφιερωμένος σ΄ Αὐτήν. Πρίν ἀπό τή γιορτή, ὅπως συμβαίνει στίς μεγάλες γιορτές τῆς πίστεώς μας  τηροῦμε νηστεία 14 ἡμερῶν, νηστεία μάλιστα αὐστηρά. Τά δέ ἀπογεύματα τοῦ Δεκαπενταυγούστου  ψάλλονται οἱ κατανυκτικές Παρακλήσεις στήν Θεοτόκο (διαδοχικά ἡ μεγάλη καί ἡ μικρή Παράκληση).

Μέσα στό πλαίσιο τῆς Ἱερᾶς μας  Παράδοσης  καί τήν πλούσια ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας αὐτές τίς ἡμέρες οἱ πιστοί βιώνουν  εὐλαβικά τήν Κοίμηση (θάνατο) τῆς Παναγίας, διότι ἡ Παναγία μας πέθανε ὅπως ὅλοι μας, ὅπως καί ὁ Υἱός της, ὅμως στή συνέχεια «μετέστη», ἀνέβηκε μέ τήν ψυχή καί τό σῶμα στούς Οὐρανούς καί βρίσκεται ἐκεῖ κοντά στόν Χριστό, νά πρεσβεύει καί νά παρακαλεῖ γιά μας. Γί αὐτό καί ψάλλουμε μέ δικαία καύχηση: «Ἐν τῆ Γεννήσει τήν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῆ Κοιμήσει τόν κόσμον οὐ κατέλιπες, Θεοτόκε..». Ὁ τάφος της, ἐκεῖ στή Γεθσημανή, βρέθηκε κενός τρεῖς μέρες μετά τήν Κοίμησή της, ὅταν ἀνοίχτηκε γιά νά προσκυνήσει τό Πανάγιο Σῶμα της ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς, πού ἔφτασε καθυστερημένος, ὅπως τά  οἰκονόμησε ὁ Θεός. Διότι γιά τούς ἄλλους Ἀποστόλους καί Ἱεράρχες εἶχε οἰκονομήσει ὁ Πανάγαθος νά φτάσουν ἐγκαίρως… πάνω σέ σύννεφα, «μεταρσίως αἰρόμενοι» ὁ καθένας ἀπό τά πέρατα τοῦ κόσμου, ὅπου ἦσαν σκορπισμένοι, γιά νά κηρύττουν τό Εὐαγγέλιο. Ἡ Παναγία εἶχε πληροφορηθεῖ τό θλιβερό κατ’ ἄνθρωπον «νέο» τρεῖς μέρες νωρίτερα· ὄχι ἁπλῶς γιά νά μήν ταραχθεῖ πού θά πέθαινε καί νά προετοιμαστεῖ, ἀλλά καί νά χαρεῖ πού θά πήγαινε στήν αἰώνια Βασιλεία δίπλα στόν ἀγαπημένο Υἱό καί Θεό της. Πῆγε ὅπως συνήθιζε νά προσευχηθεῖ γιά τελευταία φορά στή γῆ καί ἔδωσε τά δύο μοναδικά φορέματά της σέ δύο χῆρες γυναῖκες, πού ἦσαν κοντά της. Ἔπειτα περίμενε τούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ, πού μία δυνατή βροντή τούς ἔφερε ἀμέσως δίπλα στό νεκροκρέβατό της, γιά νά πάρουν τήν εὐλογία της, πρίν ἔρθει ὁ Χριστός μέ τούς Ἀγγέλους γιά νά παραλάβει τήν παναγία ψυχή της. «Καί Σύ, Υἱέ καί Θεέ μου παράλαβέ μου τό πνεῦμα».

 Γιά τήν πάνσεπτη Κοίμηση τῆς Θεοτόκου δέν ὑπάρχουν ἱστορικές μαρτυρίες ἀπό τήν Καινή Διαθήκη. Γι’ αὐτήν ὅμως  μαθαίνουμε ἀπό τίς διηγήσεις σημαντικῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν, ὅπως τῶν Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτη, Μόδεστου Ἱεροσολύμων, Ἀνδρέα Κρήτης, Γερμανοῦ Κωνσταντινουπόλεως, Ἰωάννη Δαμασκηνοῦ κ.ἄ., καθώς καί ἀπό τά σχετικά ὑπέροχα τροπάρια τῆς ἐκκλησιαστικῆς ὑμνολογίας. Στά κείμενα αὐτά διασώζεται ἡ «ἀρχαία καί ἀληθεστάτη» παράδοση τῆς Ἐκκλησίας γι’ αὐτό τό Θεομητορικό γεγονός.

Πάνω στόν τάφο της χτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός, πού ἀποδίδεται στήν Ἁγία Ἑλένη. Μετά τήν καταστροφή του, ὁ αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου Μαρκιανός (450-457) μέ τή δεύτερη σύζυγό του Πουλχερία ἔχτισαν ἕνα νέο ναό, πού ὑπάρχει μέχρι σήμερα…

Μεταξύ, τώρα, τῆς δικῆς μας Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας  καί τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας ὑπάρχει κάποια σημαντική δογματική διαφορά σχετικά μέ τήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου. Ἡ Καθολική Ἐκκλησία πιστεύει στό δόγμα τῆς ἐνσώματης ἀνάληψης τῆς Θεοτόκου. Ἀντίθετα, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία κάνει λόγο πρῶτα γιά Κοίμηση τῆς Θεοτόκου, δηλαδή πραγματικό θάνατο (χωρισμό ψυχῆς καί σώματος) καί στή συνέχεια γιά μετάσταση τῆς Θεοτόκου, δηλαδή ἀνάσταση (ἕνωση ψυχῆς καί σώματος) καί ἀνάληψή της κοντά στόν Υἱόν της.

Ἔτσι, ἀγαπητοί συνεορταστές, ἐν συντομία ἔχει ἡ σημερινή κορυφαία Θεομητορική γιορτή τῆς Ἐκκλησίας μας. Μέ πίστη καί ἀγαλλίαση ψυχῆς ἄς πορευθοῦμε στούς Ναούς μας καί ταπεινά ἄς προσκυνήσουμε τήν ἁγία εἰκόνα τῆς Θεομήτορος καί μέσα ἀπό τή ψυχή μας ἄς παρακαλέσουμε τήν Παναγία Μητέρα μας ὑπέρ ἑαυτῶν καί ἀλλήλων καί προπάντων νά γίνουμε καλοί χριστιανοί χωρίς μέ τίς πράξεις μας νά λυποῦμε τόν Υἱό καί Θεό της. Ἀμήν

Διάπυρος εὐχέτης πρός τόν Υἱόν καί Θεόν της

† Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Σπουδαία ευρήματα στην Ιεράπετρα: Στο… φως Μινωικός τάφος

Ένας αρχαιολογικός θησαυρός ήρθε στο… φως χθες στο Κεντρί Ιεράπετρας κινητοποιώντας την αρχαιολογική υπηρεσία.

Σύμφωνα με πληροφορίες του cretapost, πρόκειται για δύο λάρνακες της υστερομινωικής εποχής μεγάλων διαστάσεων και με ανάγλυφες απεικονίσεις που βρίσκονται σε άριστη κατάσταση.

Μάλιστα, μέσα σε αυτές υπάρχουν δύο σκελετοί, 24 περίπου αγγεία με έγχρωμα ανάγλυφα και απεικονίσεις.

«Το θετικό είναι πως οι τάφοι δεν έχουν συληθεί κι αυτό θα βοηθήσει τους αρχαιολόγους να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία. Πρόκειται για μία μεγάλη ημέρα για την Ιεράπετρα. Όταν βλέπεις πως σ’ ένα λαγούμι 4 μέτρων βρίσκονται τέτοιες σοβαρές αρχαιότητες σε πιάνει δέος», ανέφερε μιλώντας στο cretapost, ο αντιδήμαρχος Τοπικών Κοινοτήτων, Αγροτικών και Τουρισμού Ιεράπετρας, Αργύρης Πανταζής.

Τυχαία ήρθε στο… φως

Με εντελώς τυχαίο τρόπο ήρθε στο… φως το σπουδαίο αυτό αρχαιολογικό εύρημα.

Πρωταγωνιστής είναι ένας αγρότης ο οποίος επιχείρησε να παρκάρει το όχημά του στην περιοχή και υποχώρησε το έδαφος αναδεικνύοντας τον αρχαιολογικό πλούτο που ήταν κρυμμένος στην περιοχή.

«Η υποχώρηση του εδάφους ήταν αποτέλεσμα του ποτίσματος των ελαιοδέντρων που υπάρχουν στην περιοχή καθώς και από μία αρδευτική σωλήνα που έσπασε. Το έδαφος είχε υποχωρήσει μερικώς κι όταν ο αγρότης προσπάθησε να παρκάρει στην σκιά της ελιάς τότε υποχώρησε εντελώς. Αμέσως στο σημείο κλήθηκε η αρχαιολογία και με την διορατικότητα της προϊσταμένης της Εφορίας κ. Σοφιανού αλλά και του κ. Παπαδάτου Ιωάννη διαπιστώθηκε πως πρόκειται για ένα σοβαρό αρχαιολογικό εύρημα», επεσήμανε σχετικά ο κ. Πανταζής.

Ανάδειξη του πολιτισμού

Ο συγκεκριμένος αρχαιολογικός θησαυρός αναμένεται να δώσει πολλά στοιχεία για την Υστερομινωική περίοδο ενώ παράλληλα αποδεικνύει πως στην περιοχή εκείνοι υπήρχαν Μινωίτες.

«Μας χαροποιεί ιδιαίτερα αυτό το σπουδαίο αρχαιολογικό εύρημα καθώς αναμένεται ν’ αναδείξει περεταίρω τον πολιτισμό και την ιστορία μας. Μάλιστα, αποτελεί και μία απάντηση σε όλους όσοι αμφισβητούν ότι υπήρξαν Μινωίτες στην Ιεράπετρα», υπογράμμισε σχετικά ο κ. Πανταζής.

Οι φωτογραφίες είναι από ανάρτηση του Νίκου Πετάση στο facebook.


Πηγή: Ανασκαφή, CretaPost

ΕΞΕΛΙΞΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΣΤΟΝ ΛΟΦΟ ΚΑΣΤΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ

Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού αρκετές φορές κατά το παρελθόν έχει ενημερώσει για την πρόοδο των εργασιών στο ταφικό μνημείο που αποκαλύφθηκε κατά το 2014 στον Λόφο Καστά και αποτελεί μνημείο μεγάλης αξίας και μεγάλης κλίμακας και υψηλών απαιτήσεων ως προς τη διαχείρισή του. Για άλλη μια φορά υπενθυμίζεται ότι το μνημείο, μετά την ανασκαφή του, βρέθηκε εκτεθειμένο στουςμηχανισμούς φθοράς, με κυριότερο πρόβλημα τα φορτία που δεχόταν από τα υπερκείμενα εδάφη και τον περιβάλλοντα χώρο του.

Από το 2015 και μέχρι σήμερα η προστασία και η αποκατάσταση του μνημείου έχει τεθεί σε απόλυτη προτεραιότητα από το ΥΠΠΟΑ με σαφή και αυστηράιεραρχημένο προγραμματισμό δράσεων. Στο πλαίσιο αυτό ηλεκτροδοτήθηκε το μνημείο και πραγματοποιήθηκαν εργασίες εξασφάλισης των πρανών του λόφου και προσωρινής διευθέτησης απορροής των υδάτων με κατάλληλα μέτρα. Επίσης έγιναν σωστικές επεμβάσεις στον τομέα της συντήρησης και ελήφθησαν μέτρα αντιστήριξης του περιβόλου, ενώ σταθερά  παρακολουθούνται μέσω κατάλληλων συστημάτων οι μεταβολές της θερμοκρασίας και της υγρασίας καθώς και οι μικρομετακινήσεις στο εσωτερικό του ταφικού μνημείου. Για τις εργασίες αυτές εκπονήθηκαν οι απαραίτητες μελέτες, οι οποίες και εξετάστηκαν και εγκρίθηκαν από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Βελτιώθηκε ακόμη  η πρόσβαση στο χώρο, και υλοποιήθηκαν περιφράξεις και υποδομές ασφάλειας και φύλαξης. Παράλληλα προωθήθηκαν οι απαιτούμενες διαδικασίες για την αναγκαστική απαλλοτρίωση ων όμορων ιδιοκτησιών πέριξ του μνημείου. Επιπλέον, εκπονήθηκαν και εγκρίθηκαν από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο οι απαιτούμενες μελέτες για την προστασία, αποκατάσταση και ανάδειξή του.

Ταυτόχρονα  πραγματοποιήθηκε ένας μακρόπνοος σχεδιασμός για την μόνιμη προστασία, αποκατάσταση και ανάδειξη του σημαντικού μνημείου σύμφωνα με την επιστημονική δεοντολογία.

Όλες οι εργασίες  πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις εξειδικευμένες μελέτες που εκπονούνται στα διάφορα στάδια. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του έργου στις 10 Ιουλίου τρέχοντος έτους  δημοσιεύθηκε η διακήρυξη του Τεχνικού Συμβούλου του Έργου με κατατακτήρια ημερομηνία στις 9 Αυγούστου, ώστε τον Σεπτέμβριο να εκκινήσουν οι εργασίες ανασχηματισμού της στερεωτικής διάταξης του Ταφικού Μνημείου. Παράλληλα και σε άμεση προτεραιότητα θα γίνει η αναδιαμόρφωση του εργοταξιακού χώρου με την προμήθεια και τοποθέτηση οικίσκων και containers και η διευθέτηση και ομαδοποίηση των πώρινων διασπάρτων αρχιτεκτονικών μελών που προέρχονται από την ανασκαφή του ταφικού μνημείου. Παράλληλα, ολοκληρώνεται η αρχιτεκτονική μελέτη και η μελέτη δομικής παθολογίας του Μνημείου και προετοιμάζονται οι χωματουργικές διαμορφώσεις με την πραγματοποίηση αρχαιολογικών τομών στις επιχώσεις, που θα ξεκινήσουν την 1η Αυγούστου τρέχοντος έτους.

Εντός των αμέσως επόμενων ημερών θα ξεκινήσει η υλοποίηση του έργου «Integrating Bulgaria – Greece cross-border significance historical and archeological assets into one sustainable thematic tourist destination – BORDERLESS CULTURE» («Ολοκλήρωση των ιστορικών και αρχαιολογικών πόρων διασυνοριακής σπουδαιότητας Βουλγαρίας - Ελλάδας σε έναν βιώσιμο θεματικό τουριστικό προορισμό») ενταγμένο στο πρόγραμμα Ευρωπαϊκής Συνεργασίας «ΕΛΛΑΔΑ-ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 2014-2020». Από τον συνολικό προϋπολογισμό του έργου, που ανέρχεται στο ποσό των 1.316.886€, έχουν εγκριθεί 276.000,00€ για έργα στον αρχαιολογικό χώρο της Αμφίπολης, που θα εκτελεστούν από τις Υπηρεσίες του ΥΠΠΟΑ. Αντικείμενο του έργου είναι η δημιουργία δικτύου διαδρομών περιήγησης επισκεπτών στα περισσότερα από τα ανασκαμμένα μνημεία στην κεντρική περιοχή του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Αμφίπολης (η οποία περιλαμβάνει την Χριστιανική Ακρόπολη, καθώς και δύο ξεχωριστές υποενότητες της πόλης, πλησίον και νοτίως της Ακρόπολης).

Συνεπές το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού έχει θέσει σε απόλυτη προτεραιότητα την προστασία, αποκατάσταση του σημαντικού μνημείου στην Αμφίπολη στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου προγράμματος  ανάδειξης του μνημείου και της αρχαίας πόλης της Αμφίπολης στη βάση της επιστημονικής δεοντολογίας της διεπιστημονικής συνεργασίας  με σταθερά  βήματα, συντεταγμένο τρόπο και χωρίς βιασύνη, όπως απαιτεί ένα σύνθετο έργο υψηλής εξειδίκευσης. 

Στόχος μας είναι να αναδειχθεί η Αμφίπολη ως ένας ακόμη αρχαιολογικός προορισμός στη χώρα μας αλλά και να συμβάλλει στην οικονομική ενίσχυση της περιοχής.​

(Δελτίο Τύπου)