"Τα Τσάνια" του 2011

Τα «Τσάνια» το κορυφαίο έθιμο του Παλαιοχωρίου στο Παγγαίο, οι ρίζες του οποίου χάνονται στους αιώνες, αναβίωσε για ακόμη μια φορά χθες, Κυριακή 10 Ιουλίου, και παρά τις δύσκολες συνθήκες προσέλκυσε εκατοντάδες επισκέπτες από όλη τη γύρω περιοχή. Άλλωστε η περίοδος της οικονομικής κρίσης έφερε και πάλι την άνθιση στα χωριά, μια και οι ετεροδημότες σε μεγαλύτερο βαθμό πλέον επιλέγουν τον τόπο καταγωγής τους για τις θερινές τους διακοπές.

Όπως κάθε χρόνο, οι νέοι του Παλαιοχωρίου κατά παράδοση, πηγαίνουν στο όμορφο καστανοδάσος που περιβάλει τον γραφικό οικισμό για να φέρουν ξύλα, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για να βράσει το «κουρμπάνι» που θα μοιραστεί την ημέρα της πανήγυρης του Προφήτη Ηλία.
Το έθιμο, φαίνεται να έχει τις ρίζες του σε κάποια αρχαία ελληνικά δρώμενα, και συγκεκριμένα στις πομπές του θρυλικού Θράκα βασιλιά του Παγγαίου, του Ρήσου, ο οποίος στόλιζε τα άλογά του και κρεμούσε κουδούνια στο λαιμό τους προκειμένου να κάνουν θόρυβο και να τρομάζουν οι εχθροί.

Έτσι λοιπόν οι νέοι, από τα χαράματα, στολίζουν με χάντρες τα χαλινάρια των ζώων τους, τους περνούν μεγάλα κουδούνια, τα γνωστά «Τσάνια, και αφού πάρουν την ευλογία του ιερέα, ξεκινούν από τον αυλόγυρο του Προφήτη Ηλία για το βουνό. Εκεί, μόλις ολοκληρωθεί το κόψιμο των ξύλων, στήνεται μεγάλο γλέντι μέσα στο καστανοδάσος με παραδοσιακή μουσική αλλά και τους ήχους από τα Τσάνια να αντηχούν στις πλαγιές.

Με τη δύση του ηλίου οι νέοι του χωριού κατηφόρισαν προς το χωριό μαζί με τα φορτωμένα ζώα, συνοδευόμενοι από τους ήχους παραδοσιακών οργάνων. Πέρασαν από την πλατεία όπου τους περίμενε ο κόσμος προκειμένου να διαπιστώσει για μια ακόμη χρονιά τη στενή σχέση του ανθρώπου με τη φύση, αλλά και την ανάγκη της πίστης. Από εκεί η πομπή κατευθύνθηκε στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία όπου και ξεφόρτωσαν τα ξύλα, για να επιστρέψουν και πάλι στην πλατεία χορεύοντας.

Η μέρα γιορτής, έκλεισε με το καθιερωμένο πλέον παραδοσιακό πανηγύρι και στο οποίο συμμετείχαν οι εκατοντάδες επισκέπτες που κατέκλυσαν και αυτή τη φορά το Παλαιοχώρι.

"Το Παρτάλι" κέρδισε τους θεατές στο Φεστιβάλ Αθηνών

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε χθες ο κύκλος παραστάσεων για «Το Παρτάλι», το θεατρικό μονόλογο που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Παγγαιορείτη Θόδωρου Γρηγοριάδη, που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών. Στο ρόλο-πρόκληση βρίσκεται ο Χρήστος Στέργιογλου, ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς του.

Σημειώνεται ότι η παράσταση, που είναι μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Νάξου και το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, θα παρουσιαστεί τον Οκτώβριο και στην Καβάλα.


Η υπόθεση

Ένας άνδρας που έμαθε να κυκλοφορεί με γυναικεία ρούχα και να επιβιώνει μετουσιώνοντας την τραυματική ζωή του σε θεαματική σκηνική περφόρμανς είναι το Παρτάλι, το κεντρικό πρόσωπο στο μονόλογο του Θεόδωρου Γρηγοριάδη. Με την τριπλή ιδιότητά του –σκηνοθέτης, ψυχίατρος, δραματοθεραπευτής–, ο Στέλιος Κρασανάκης έχει και στο παρελθόν συναντηθεί με πρόσωπα αποκλίνοντα, που ανοίγουν ένα παράθυρο στον ατομικό και τον συλλογικό ψυχισμό. Στο Παρτάλι, μεταμφίεση, παρενδυσία και κοινωνικό περιβάλλον συνθέτουν ένα σχόλιο για τη διαμόρφωση της σεξουαλικής ταυτότητας και παράλληλα για την υβριδοποίηση της ταυτότητας του Νεοέλληνα, σε μια παράσταση όπου η προσωπική ιστορία συμπλέκεται με την εθνική Ιστορία.

Όπως είπαμε, η παράσταση είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Θεόδωρου Γρηγοριάδη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πατάκη». «Το Παρτάλι» είναι το όνομα του κεντρικού ήρωα αυτού του μυθιστορήματος ο οποίος αναγκάστηκε να ζήσει ντυμένος με γυναικεία ρούχα, φορώντας τα παρτάλια της Ιστορίας. Το Παρτάλι ζει στη Θεσσαλονίκη όταν τον συναντάνε οι υπόλοιποι ήρωες του βιβλίου. Λίγο μετά τη μεταπολίτευση. Είναι γύρω στα σαρανταπέντε, γοητευτικός, αινιγματικός και κρύβει μια παλιά, παράδοξη ιστορία. Ο μύθος γύρω από τη ζωή του αλλά και η εμφάνισή του γίνονται πόλος έλξης για τους νεαρούς φοιτητές της Φιλοσοφικής Σχολής που δραστηριοποιούνται σε πολιτιστικές δραστηριότητες. Ανεβάζουν θεατρικά έργα και οργανώνουν κινηματογραφικές προβολές. Ο Μανουήλ, ο Μάικ και η Ζωή ανάμεσά τους. Ο Μανουήλ στις νυχτερινές περιπλανήσεις του θα συναντήσει το Παρτάλι και θα γοητευτεί από το "μυθικό" του παρελθόν. Ποιος είναι, γιατί είναι ντυμένος έτσι, γιατί αποφεύγει το φως της καθημερινότητας; Όσο θα ξετυλίγεται η ιστορία ενός μικρού αγοριού που το έντυναν κοριτσίστικα στην Κατοχή, τόσο και το Παρτάλι θα αποκτάει δημοσιότητα, θα γίνεται νούμερο σε καμπαρέ, θεατρική παράσταση ακόμη και σε βιβλίο «περίπτωσης μεταμφιέσεων» θα βρεθεί η «περίπτωσή» του. Όμως η παγίδα έχει ήδη στηθεί. Αποκαλύψεις και γεγονότα θα ανατρέψουν το σκηνικό της παράστασης που έχει στηθεί από το Βαρδάρι μέχρι το Πανεπιστήμιο. Τα παιδιά θα δοκιμαστούν με το πέρασμά τους σε έναν οριακό χώρο όπου η αλήθεια και ο μύθος, η καθημερινότητα και το θέαμα συγχέονται. Τα φύλα μπερδεύονται, ο ερωτισμός ανατρέπεται, οι ταυτότητες αμφισβητούνται. Η ιστορία ξαναγράφεται με τα ίδια υλικά μόνο που τώρα θέλει να συμπεριλάβει και νέες «περιπτώσεις».


Συντελεστές

Κείμενο Θεόδωρος Γρηγοριάδης, σκηνοθεσία – επιμέλεια σκηνικού χώρου Στέλιος Κρασανάκης, κοστούμια Κώστας Βεληνόπουλος, φωτισμοί Ελευθερία Ντεκώ, επιμέλεια κίνησης Αμάλια Μπένετ, ηχητικός σχεδιασμός Σπύρος Αραβοσιτάς, βίντεο Χρήστος Δήμας

Όταν η αίθουσα αδειάζει από συμβούλους...

Μερικές φορές είναι απαράδεκτη η εικόνα που παρουσιάζει το Περιφερειακό Συμβούλιο, με τους συμβούλους στην αίθουσα συνεδριάσεων να μειώνονται δραματικά. Τέτοια εικόνα παρουσίασε το Περιφερειακό Συμβούλιο και στην συνεδρίαση της Τετάρτης, θέμα που καυτηριάστηκε όταν ο περιφερειακός σύμβουλος της «Οικολογίας – Αλληλεγγύης» θέλοντας να καυτηριάσει το θέμα ζήτησε να γίνει ονομαστική ψηφοφορία.

Τότε λοιπόν ήταν που διαπιστώθηκε το μέγεθος του προβλήματος, αφού αν και κλήθηκαν ακόμη και όσοι ήταν τριγύρω και όχι μέσα στην αίθουσα ψήφισαν 28 μέλη, από τα 51 που αριθμεί συνολικά το Περιφερειακό Συμβούλιο. Δηλαδή μόλις 2 μέλη πάνω από το όριο της απαρτίας. Πολλοί σχολίασαν το θέμα μια και σίγουρα, την ώρα της συζήτησης, περισσότερα από δύο μέλη ήταν εκτός αίθουσας, κάτι που σημαίνει ότι στη συζήτηση, όσοι παραβρίσκονταν δεν μπορούσαν να δικαιολογήσουν την απαρτία.

Και αυτή η «επικίνδυνη» διαπίστωση άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Σίγουρα έχουν ευθύνες, και σημαντικές ευθύνες, όσοι επιλέγουν το δρόμο της πρόωρης φυγής από τη συνεδρίαση. Αυτό σίγουρα δεν τιμά τους ίδιους στα μάτια των ψηφοφόρων τους, που άφησαν σε αυτούς τις τύχες τους. Αλήθεια τι θέση παίρνουν όταν απουσιάζουν από την ψήφιση θεμάτων της περιοχής τους. Πως μετά θα βγουν στα καφενεία και θα πουν ότι στηρίζουν και υπερασπίζονται τα δίκαια του τόπου, όταν απλά απουσιάζουν.

Από την άλλη πλευρά γεγονός είναι και η κούραση που υπάρχει, αφού πολλές φορές η συζήτηση των προ ημερήσιας διάταξης θεμάτων αναλώνει πολύ χρόνο, με αποτέλεσμα τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, εκ των οποίων πολλά είναι σημαντικά, να πιέζονται χρονικά, ενώ τα τελευταία θέματα της ημερήσιας διάταξης έχουν την ατυχία να συζητιούνται κυριολεκτικά στο πόδι.

Για παράδειγμα στην τελευταία συνεδρίαση που ξεκίνησε στις 6 το απόγευμα, πάνω από μία ώρα αναλώθηκε με το θέμα των ιδιοκτητών ταξί που εισέβαλαν στην αίθουσα, ενώ για τρεις και πλέον ώρες η συζήτηση γινόταν για θέματα εκτός ημερήσιας διάταξης. Μετά τις 9 το βράδυ άρχισε η συζήτηση για τα τακτικά θέματα και ήδη η κούραση ήταν εμφανής. Και η κούραση φέρνει τον εκνευρισμό, και τις αποχωρήσεις.

Όμως αυτό δεν είναι η λύση, δεδομένου ότι ακούστηκαν και παράπονα, κυρίως από την πλευρά της πλειοψηφίας, σύμφωνα με τα οποία πολλοί σύμβουλοι θέλουν να πάρουν το λόγο αλλά δεν το κάνουν για να μην υπάρξει κι άλλη καθυστέρηση. Πως λοιπόν μπορεί να βρεθεί η χρυσή τομή. Πως μπορούν να μην υπάρχουν τόσα πολλά θέματα που έρχονται έκτακτα την τελευταία στιγμή με αποτέλεσμα να «στολίζουν» την προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση που αναλώνει πολύτιμο χρόνο, βρίσκοντας απροετοίμαστα τα μέλη του Συμβουλίου, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό;

Ίσως και σε αυτή την περίπτωση ο πρόεδρος του Συμβουλίου πρέπει να κάνει ακόμη μια σημαντική προσπάθεια, δεδομένου ότι δίνει πραγματικό αγώνα για να τηρήσει τις ισορροπίες και τις αναλογίες, κάτι που όμως δύσκολα επιτυγχάνεται…

Έξι μήνες αιρετό Περιφερειακό Συμβούλιο...

Πέρασαν έξι μήνες λειτουργίας του πρώτου αιρετού Περιφερειακού Συμβουλίου Μακεδονίας Θράκης, του νέου θεσμού που αναμενόταν να ανατρέψει όλα τα αυτοδιοικητικά δεδομένα και να καλλιεργήσει την περιφερειακή συνείδηση. Ωστόσο πολλές είναι οι αδυναμίες που έχουν προκύψει και έχουν καυτηριαστεί από όλες τις παρατάξεις.

Ωστόσο όλες οι πλευρές δείχνουν διατεθειμένες να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη του θεσμού και παράλληλα «δικαιολογούν» μέχρι ένα σημείο κάποια «κενά που έχουν παρατηρηθεί.

«Να επανασχεδιάσουμε το μέλλον»

Κληθείς να σχολιάσει τους έξι πρώτους μήνες λειτουργίας του νέου θεσμού, ο περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης Άρης Γιαννακίδης σημείωσε πως: «Οι πρώτοι αυτοί 6 μήνες της αιρετής περιφέρειας αποτελέσαν για όλους εμάς μία πολύτιμη εμπειρία που εμπέδωσε στην πράξη την νέα προσπάθεια για έναν νέο αναπτυξιακό σχεδιασμό που θα βασίζεται στην αποκέντρωση πόρων και αρμοδιοτήτων ,κυρίως όμως θα στοχοθετεί μία άλλη επιλογή: μία ενιαία και αδιαίρετη περιφερειακή συνείδηση .Θέλω να πιστεύω ότι έχουμε καταφέρει όλοι μαζί στο περιφερειακό συμβούλιο και τις ενεργές περιφερειακές δυνάμεις να αποδείξουμε ότι είμαστε σε θέση να υπηρετήσουμε αυτήν την προοπτική και να επανασχεδιάσουμε το μέλλον σε νέα βάση. Σε μία εποχή ραγδαίων αλλαγών και μετεξελίξεων η αιρετή περιφέρεια, παρά τις αδυναμίες και τα προβλήματα της , έχει αποδείξει ότι η πρόκληση της νέας εποχής και με εργαλείο το ΕΣΠΑ πλέον μπορεί να μας οδηγήσει σε μία νέα μέρα στην οποία η περιφέρεια ΑΜΘ δεν θα είναι ο ουραγός αλλά ο μπροστάρης .Η πρόκληση είναι μπροστά μας».

«Τακτική εύκολων δημοσίων σχέσεων»

«Για να σχολιάσουμε τη λειτουργία ενός σοβαρού αυτοδιοικητικού οργάνου, όπως είναι το Περιφερειακό Συμβούλιο Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, εκτιμώ ότι θα πρέπει να σχολιάσουμε χωριστά την κάθε παράταξη. Αρχικά, όσον αφορά τη διοίκηση, είχε το ελαφρυντικό του νέου θεσμού, και της έλλειψης ύπαρξης προηγούμενου νομικού καθεστώτος, υπήρξε ένα μεταβατικό στάδιο. Ωστόσο παρά αυτό το ελαφρυντικό, κινήθηκε με αργούς ρυθμούς. Επιδιώχτηκε σε πολλές περιπτώσεις η συναίνεση, ενώ η αποτελεσματικότητα και η πυγμή δεν φάνηκαν γρήγορα. Αντίθετα φάνηκε η τακτική των εύκολων δημοσίων σχέσεων, χωρίς σοβαρές αντιδράσεις και συγκρούσεις με την κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια, στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης, να κατεβάσει τον πήχη των διεκδικήσεων. Έτσι περιορίστηκε η διάχυση του οφέλους προς τους πολίτες, που θα ήταν αναμενόμενη, είτε με το πλαίσιο των συνεχιζόμενων έργων που κληρονομήθηκαν από τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις ή με τη δρομολόγηση νέων η οποία προσκρούει σε διάφορα κωλύματα. Ο ίδιος ο περιφερειάρχης επέλεξε την τακτική να μιλάει τελευταίος, να παίρνει πρώτα το στίγμα από όλες τις άλλες παρατάξεις και μετά να μιλά. Αυτό είναι έλλειψη σταθερής πολιτικής βούλησης», παρατήρησε από την πλευρά του, εκ μέρους της «Περιφερειακής Αναγέννησης», ο περιφερειακός σύμβουλος και υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Καβάλας Ανδρέας Μπαλίκας. Όπως είπε «θα ήταν ιδιαίτερα εύκολη η αντιπολίτευση σε ένα τέτοιο όργανο, που όμως δεν μας τιμά, στην πρώτη περίοδο λειτουργίας του. Αντίθετα θεωρούμε ότι προσεγγίζουμε με ιδιαίτερη ευθύνη και σοβαρότητα τα θέματα, ώστε να μην μεγεθύνουμε λάθη και να μην υποβαθμίζουμε επιτυχίες. Σε αυτό το μήκος κύματος κινηθήκαμε, αποφεύγοντας να δρέψουμε εύκολες δάφνες καταγγέλλοντας λάθη. Σε πολλά παραδείγματα, όπως τα διόδια αλλά και το πρόσφατο με τα ταξί, αναδείξαμε με δικές μας υπεύθυνες προτάσεις τα θέματα και κατευθύναμε τη διοίκηση και τις άλλες παρατάξεις σε ομόφωνα ψηφίσματα ή αποφάσεις. Η μείζονα αντιπολίτευση, με κατάθεση προτάσεων και με έγκαιρο τεκμηριωμένο λόγο, και ακούγοντας τα προβλήματα της κοινωνίας πιστεύουμε ότι λειτούργησε παραγωγικά, στηρίζοντας όταν έπρεπε τη διοίκηση ή αναδεικνύοντας θέματα όταν έπρεπε. Όσον αφορά την ελάσσονα αντιπολίτευση αυτή πιστεύω ότι δεν ανταποκρίθηκε επαρκώς στο ρόλο της, εκμεταλλευόμενη πολλές φορές τον κανονισμό του οργάνου αναλωνόμενη σε ατέρμονες συζητήσεις και παρουσιάσεις εκθέσεων ιδεών. Βέβαια πρέπει να πούμε ότι πολλοί συνάδελφοι δεν είχαν την αυτοδιοικητική ή την πολιτική πείρα που απαιτούσε το όργανο, οπότε χρειάστηκε χρόνος για να προσαρμοστούν. Το ζητούμενο είναι όλοι μας να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, και σε μια εποχή ιδιαίτερα δύσκολη, να μην απαξιώσουμε έναν τόσο σοβαρό θεσμό».

«Υπηρετούν βασικές επιλογές της ΕΕ και των κυβερνήσεων»

Εκ μέρους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» ο Χρήστος Τρέλλης ανέφερε χαρακτηριστικά πως «πιστεύουμε ότι η «Λαϊκή Συσπείρωση» και το ΚΚΕ είχαν απόλυτο δίκιο όταν ψηφίστηκε το νέο πλαίσιο για την περιφερειακή και την τοπική αυτοδιοίκηση, ο περίφημος «Καλλικράτης» ότι πρόκειται για όργανα τα οποία δεν έρχονται να προσθέσουν τίποτα στην υπόθεση της αποκέντρωσης, της δημοκρατίας και της περιφερειακής ανάπτυξης αλλά ότι θα αποτελέσουν όργανο του κεντρικού αυταρχικού κράτους και θα υπηρετήσουν στο ακέραιο τις βασικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων, και αυτό το βλέπουμε πλέον καθημερινά στις πράξεις και στις λειτουργίες τόσο της εκτελεστικής εξουσίας και του περιφερειάρχη, όσο και της πλειοψηφίας αλλά και της μείζονος αντιπολίτευσης στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Στα βασικά ζητήματα έχουν ταυτιστεί πλήρως με αυτές τις επιλογές. Εργασιακές σχέσεις: Στη λογική που έχει επιβάλει ήδη η ΕΕ στη λογική δήθεν του λιγότερου κράτους, διάλυση ουσιαστικά των δημοσίων υπηρεσιών, με το να προσλαμβάνονται με συμβάσεις έργου οκταμηνίτες, δηλαδή εργαζόμενοι χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα. Στα ζητήματα της αγροτικής πολιτικής ταυτίστηκαν πλήρως με την πολιτική του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με τα περίφημα καλάθια, δηλαδή τα καλάθια του ξεκληρίσματος της φτωχομεσαίας αγροτιάς της περιοχής μας. Σε ζητήματα που αφορούν την αναπτυξιακή πολιτική και ιδιαίτερα τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τους μικροεπαγγελματίες και τους εμπόρους, πολιτική καθαρά στήριξης των πρωτοβουλιών και των παρεμβάσεων του υπουργείου Οικονομίας ώστε να φορολογούνται και να χτυπιούνται στο κεφάλι όλοι οι επαγγελματίες και μέρα με τη μέρα τα μαγαζιά και οι επιχειρήσεις, η μια μετά την άλλη να κλείνουν. Δυστυχώς και η ίδια η λειτουργία του Περιφερειακού Συμβουλίου είναι μια λειτουργία που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ανταποκριθεί και δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που σήμερα έχει ανάγκη ο λαός της περιοχής μας, δηλαδή ένα Περιφερειακό Συμβούλιο που θα διεκδικήσει ανθρώπινες συνθήκες ζωής, θα διεκδικήσει την ανάπτυξη της περιοχής, να αξιοποιηθούν οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής μας αλλά στην κατεύθυνση του να υπηρετηθούν τα λαϊκά συμφέροντα. Εμείς σαν «Λαϊκή Συσπείρωση» αυτή την πολιτική και προκρίνουμε, και θα στηρίξουμε πλάι βέβαια στο εργατικό, το αγροτικό, και βέβαια στο λαϊκό κίνημα».

«Εμφανής έλλειψη σχεδίου»

Από την πλευρά της Αριστερής Οικολογικής Συνεργασίας, ο Δημήτρης Χαρίτου σημείωσε πως «παρότι το χρονικό διάστημα είναι μικρό, στα πρώτα βήματα του θεσμού βαραίνουν οι αναπηρίες που το κληροδότησε η κυβέρνηση, κυρίως η έλλειψη ουσιωδών αρμοδιοτήτων και οι αναγκαίοι πόροι. Ελλείμματα που μέσα στην βαθιά οικονομική κρίση και τα εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα που γεννά, ιδιαίτερα στους εργαζόμενους και τη νέα γενιά ένας νέος θεσμός κινδυνεύει να γίνει μέρος του προβλήματος ενός πολιτικού συστήματος που παραπαίει. Η έλλειψη σχεδίου και στόχων είναι εμφανής στα πρώτα βήματα της περιφερειακής αρχής. Στις σημερινές συνθήκες δεν αρκεί η εξάντληση στη διαχείριση ενός προϋπολογισμού μιζέριας που όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στις διευρυμένες κοινωνικές ανάγκες άλλα αδυνατεί να καλύψει στοιχειώδη λειτουργία. Εν έτη 2011 τα κουνούπια παραμένουν δυσεπίλυτο πρόβλημα. Η επίκληση του ΕΣΠΑ" που παγώνει και ξεπαγώνει" στο οποίο εναποθέτει ως «κρεμάστρα» όλες οι κοινωνικές ανάγκες πολύ γρήγορα θα οδηγήσει σε διαψεύσεις, ενώ μέχρι στιγμής καμιά συζήτηση δεν έχει γίνει γι΄αυτό στο περιφερειακό συμβούλιο, όταν ήδη από 1/7/11 έχει αναληφθεί η διαχείριση του. Η ανυπαρξία διεκδικητικού πλαισίου όχι μόνο δυσχεραίνει την διαπραγματευτική θέση της περιφέρειας, αλλά την οδηγεί να αποδέχεται αντιλαϊκές κυβερνητικές πολιτικές, όπως η σύμβαση για τη λεγόμενη κοινωνική εργασία, η εγκατάσταση διοδίων, ή να ανακυκλώνει επικοινωνιακούς χειρισμούς όπως για το καλάθι των αγροτικών προϊόντων. Στη σημερινή σκληρή πραγματικότητα του μνημονίου τα διλήμματα θα γίνονται ακόμα πιο πιεστικά. Ο νέος θεσμός ή θα συναντηθεί με τις κοινωνικές ανάγκες και τη δυναμική των κινημάτων σε σύγκρουση με τις κυβερνητικές επιλογές ή δυστυχώς σταδιακά θα απαξιώνεται στη συνείδηση όσων πλήττονται βάναυσα από την κρίση και πριν από όλους η νέα γενιά».

«Σημάδια κόπωσης της πλειοψηφίας»

Εκ μέρους της «Οικολογίας Αλληλεγγύης» ο Θανάσης Μακρής σημείωσε ότι «ρόλος της περιφερειακής αυτοδιοίκησης είναι ο δημοκρατικός σχεδιασμός περιφερειακών πολιτικών για την οικονομία, την κοινωνία, το περιβάλλον και τον πολιτισμό. Η διέξοδος από την κρίση και η βιώσιμη ευημερία είναι άρρητα δεμένα με το σχεδιασμό, συντονισμό και υποστήριξη αυτοδύναμης τοπικής οικονομίας, κοινωνικής αλληλεγγύης, πολιτιστικής δημιουργίας, την προστασία του περιβάλλοντος και την ποιότητα ζωής. Σαν περιφερειακό συμβούλιο δυστυχώς παρά τις συνεχής εκκλήσεις μας εξαιρετικά λίγα έχουν γίνει. Η φοβικότητα απέναντι στις τοπικές κοινωνίες και το έλλειμμα δημοκρατίας (εκλογικό σύστημα, παντοδυναμία περιφερειάρχη, αποκλεισμοί της αντιπολίτευσης) που διαπνέει τον θεσμό αφοπλίζουν σε σημαντικό βαθμό τον δημοκρατικό σχεδιασμό και τη δημιουργία νοοτροπίας συνεργασίας των πολιτικών δυνάμεων. Μια νοοτροπία απολύτως αναγκαία για την απάντηση στην κρίση».

Όπως παρατήρησε «είναι φανερό ότι η αντίληψη/νόμος που έχει την περιφερειακή διοίκηση-«κυβέρνηση» (περιφερειάρχη, αντιπεριφερειάρχες) απόλυτους κυρίαρχους με προίκα το 60% του περιφερειακού συμβουλίου, κάνει το περιφερειακό συμβούλιο διακοσμητικό σε ότι αφορά τον σχεδιασμό των περιφερειακών πολιτικών. Ο θεσμός αφήνει στη διακριτική ευχέρεια του περιφερειάρχη να φέρνει έργα και δράσεις αποσπασματικά ακυρώνοντας την ουσιαστική συμμετοχή των συμβούλων πλειοψηφίας και μειοψηφίας στη διαμόρφωση του διαλόγου και της πολιτικής, επιφυλάσσοντας στους περιφερειακούς συμβούλους τον ρόλο των επικυρωτών προαποφασισμένων επιλογών. Αποτέλεσμα να δείχνει ήδη σημάδια κόπωσης η πλειοψηφία του περιφερειακού συμβουλίου. Η σταδιακή διαμόρφωση περιφερειακής αντίληψης που ζητάει περιφερειακές πολιτικές είναι από τα θετικά αυτού του πρώτου 6μήνου. Για εμάς η παρουσία μας μέχρι στιγμής έχει νόημα καθώς σιγά σιγά γίνεται κατανοητή η σημασία της βιώσιμης ευημερίας και υιοθετείται η αντίληψη των βιώσιμων πολιτικών. Οι πράσινες αντιλήψεις κατακτούν έδαφος και η εναλλακτική πολιτική στάση διαμορφώνει συνειδήσεις και πολιτικές συμπεριφορές που αρχίζουν να γυρνάνε την πλάτη στις πολιτικές και συμπεριφορές που μας έφεραν στην χρεοκοπία. Θεωρούμε ότι η περιφερειακή αυτοδιοίκηση θα έχει δικαιώσει την ύπαρξη της αν πετύχει την τοπική διασύνδεση των τοπικών προϊόντων και υπηρεσιών. Αν πετύχει την ενεργειακή και διατροφική μας αυτάρκεια, τη βιώσιμη διαχείριση των σκουπιδιών, τον προσανατολισμό της γεωργίας στη διατροφική ασφάλεια και προστασία του περιβάλλοντος και του τουρισμού με περιβαλλοντικούς όρους σε μια περιοχή πλούσια σε φυσικά οικοσυστήματα. Αν συντονίσει τη δημιουργία ενός δικτύου κοινωνικής αλληλεγγύης και συμφιλιωθεί με την πολυπολιτισμική της ταυτότητα. Η μείωση του περιβαλλοντικού, οικονομικού και κοινωνικού χρέους που αφήνουμε στις επόμενες γενιές είναι η αγωνία μας σε κάθε συνεδρίαση».

Αφίσα και για τους Καβαλιώτες κυβερνητικούς βουλευτές

Νέος κύκλος διαμάχης μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε μετά τις αλλεπάλληλες, επιθέσεις κατά βουλευτών του κόμματος. Παράλληλα, ακόμη και στην Καβάλα, αναρτήθηκαν αφίσες που τονίζουν ότι οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που ψήφισαν το μεσοπρόθεσμο είναι «ανεπιθύμητοι». Με σκληρή ανακοίνωσή του, το ΠΑΣΟΚ κάνει λόγο για «απαράδεκτη και αντιδημοκρατική πρακτική, με επικεφαλής ως συνήθως οπαδούς και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, με μείγμα και ακροδεξιών στοιχείων».

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα κρούσματα επιθέσεων κατά βουλευτών έχουν αυξηθεί το τελευταίο διάστημα, ενώ το πιο πρόσφατο είναι αυτό εις βάρος του βουλευτή Φθιώτιδας του ΠΑΣΟΚ Νίκου Τσώνη. Ο βουλευτής βρέθηκε αντιμέτωπος με την οργή διαδηλωτών το βράδυ της Παρασκευής στη Λαμία, την ώρα που έβγαινε από κτίριο στην κεντρική πλατεία της πόλης. Το πλήθος προπηλάκισε τον βουλευτή, ο οποίος κυριολεκτικά φυγαδεύτηκε.

Ωστόσο η αφίσα που αναρτήθηκε και την Καβάλα, αφορά τους τρεις κυβερνητικούς βουλευτές, τους οποίους χαρακτηρίζει ως «ανεπιθύμητους» και την υπογράφει η «λαϊκή συνέλευση πλατείας Καπνεργάτη».
«Θα αξιολογηθούμε από τους Έλληνες πολίτες»

Κληθείς να σχολιάσει το θέμα ο υφυπουργός Υγείας Μιχάλης Τιμοσίδης, παρατήρησε πως «η αλήθεια είναι ότι αναγκαστήκαμε να πάρουμε μέτρα σκληρά και δυσάρεστα για τη σωτηρία της χώρας, κάτι ανάλογο που έκαναν και οι κυβερνήσεις της Πορτογαλίας, Ισπανίας, Ιταλίας Βρετανίας και Ιρλανδίας αλλά ακόμη και κυβερνήσεις χωρών της Ευρωζώνης με σαφώς καλύτερους μακροοικονομικούς δείκτες. Τα μέτρα αυτά φυσιολογικά οδηγούν σε αντιδράσεις των πολιτών. Τις κατανοούμε πλήρως, όμως δεν δεχόμαστε σε καμία περίπτωση λεκτικούς και σωματικούς προπηλακισμούς, ανώνυμες και επώνυμες υβριστικές καταγγελτικές αφίσες που προσβάλλουν βάναυσα την προσωπικότητα των εκλεγμένων, από τον λαό, εκπροσώπων κατά συνέπεια τον ίδιο το θεσμό του Κοινοβουλίου. Για το έργο μας, όποιο και να είναι αυτό, θα αξιολογηθούμε από τους Έλληνες πολίτες όταν έρθει η ώρα των εκλογών».

«Υπονομεύονται οι πολίτες»

Από την πλευρά του ο βουλευτής Καβάλας του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Παπουτσής σημείωσε πως «τα επεισόδια αυτά υπονομεύουν τους ίδιους τους πολίτες που δοκιμάζονται, αγωνιούν και με ήρεμο τρόπο θέλουν να εκφράσουν την αγωνία τους και την όποια διαμαρτυρία τους. Δίδουν τα περιθώρια και την ασυλία σε άτομα και σε ομάδες που κινούνται εκτός ορίων και κανόνων μιας ευνομούμενης πολιτείας. Η υπογραφή του μεσοπρόθεσμου ήταν ένα βαρύ καθήκον αλλά το πράξαμε. Δεν κρυφτήκαμε, δεν είπαμε «εμείς συμφωνούμε με τους στόχους, αλλά μια άλλη πολιτική είναι εφικτή και καταψηφίζουμε». Το πράξαμε γνωρίζοντας πως στο τέλος της ημέρας δεν θα είχαμε προσωπικό κέρδος. Ξέραμε ότι αν αποδειχθούμε σωστοί -αν, δηλαδή, το πρόγραμμα εφαρμοστεί- κανείς δεν θα μας θυμάται. Αν αποδειχθούμε λάθος -αν, δηλαδή, το πρόγραμμα στραβώσει- κανένας δεν θα μας ξεχάσει. Καθήκον όλων των πολιτικών είναι να περιφρουρήσουν την ομαλή λειτουργία της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας»,


«Σκοπός ο φόβος»

«Οι ολοένα αυξανόμενες και κλιμακούμενες επιθέσεις εναντίον εκλεγμένων Βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου προέρχονται από «δήθεν» αγανακτισμένους πολίτες που εκμεταλλεύονται τον θυμό και την οργή των πραγματικά αγανακτισμένων πολιτών, και έχουν σκοπό την δημιουργία φόβου στην κοινωνία και πολιτικής αστάθειας στον τόπο», ανέφερε από την πλευρά του ο βουλευτής Καβάλας του ΠΑΣΟΚ Σάββας Εμινίδης, και συμπλήρωσε πως «οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί είναι εύκολο να αναγνωριστούν τόσο εντός όσο και εκτός Βουλής ανάμεσα σε γνωστές μειοψηφίες που μπροστά την δικιά τους προβολή και επιβίωση έχουν μετατραπεί σε κουκουλοφόρους χωρίς κουκούλα».

Ερμηνείες που μάγεψαν, στη συναυλία του Στ. Ξαρχάκου

Μάγεψαν το κοινό που βρέθηκε το βράδυ του Σαββάτου στο κοίλο του αρχαίου θεάτρου των Φιλίππων, οι ερμηνείες της Νατάσας Μποφίλιου και του Γιάννη Χαρούλη, κατά τη διάρκεια της συναυλίας – αφιέρωμα σε τρεις μεγάλους Έλληνες συνθέτες και ποιητές, του Σταύρου Ξαρχάκου, που σηματοδότησε και την έναρξη του Φεστιβάλ Φιλίππων Θάσου 2011.

Η συναυλία ξεκίνησε με το συνθέτη να διαβάζει ένα επίκαιρο όσο ποτέ άρθρο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, στην εφημερίδα «Ακρόπολις», την 1η Ιανουαρίου του 1896. Σύμφωνα με τον Παπαδιαμάντη, «εκ της παρούσης ημών γενεάς τις ημύνθη περί πάτρης; Ημήνθυσαν περί πάτρης οι άστοργοι πολιτικοί, οι εκ περιτροπής μητρυιοί του ταλαιπώρου ωρφανισμένου Γένους; Αμυνα περί πάτρης δεν είναι αι σπασμωδικαί, κακομελέτητοι και κακοσύντακτοι επιστρατείαι, ουδέ τα σκωριασμένης επιδεικτικότητος θωρηκτά. Αμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και του πιθηκισμού, του διαφθείραντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας. Τις ημύνθη περί πάτρης; Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος».

O Σταύρος Ξαρχάκος διηύθυνε τη δωδεκαμελή Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής. Οι μελωδίες του Μίκη Θεοδωράκη, του Μάνου Χατζιδάκι και του Σταύρου Ξαρχάκου, δίπλα στο λόγο σπουδαίων ποιητών όπως του Νίκου Γκάτσου, του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα σε μετάφραση Οδυσσέα Ελύτη, του Νίκου Καζαντζάκη κ.ά. χάρισαν ουσιαστικά μία βραδιά «μυσταγωγίας» σε όλους εκείνους που παρακολούθησαν αυτή τη συναυλία.
Οι ερμηνείες της Νατάσας Μποφίλιου, της νεαρής ερμηνεύτριας που τόσο έχει συζητηθεί τα τελευταία χρόνια για την ξεχωριστή δύναμη, το πάθος και την συγκίνηση των ερμηνειών της, και του Γιάννη Χαρούλη, που, έχοντας σαν κληρονομιά τους ήχους της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Κρήτης, χαράσσει τον δικό του δρόμο στο τραγούδι, υπακούοντας στο ένστικτό του, ταξίδεψαν μουσικά το κοινό για δύο και πλέον ώρες, προκαλώντας το θερμό χειροκρότημα όλων όσων βρέθηκαν εκεί.