Ουρουγουάη - Ν.Κορέα:
Ο αγώνας γίνεται στο Port Elizabeth.
Στο γήπεδο αυτό, η Ν.Κορέα έχει ήδη δώσει ένα παιχνίδι, αυτό με την Ελλάδα.
Στο γήπεδο έχουν γίνει μέχρι τώρα 5 αγώνες, όλοι Under 2,5 γκολ. 2-0, 0-0 και 3 φορές 1-0).
Η Ν.Κορέα έχει σκοράρει και στα 3 της ματς. Ο μόνος αντίπαλος της που δεν σκόραρε εναντίον της ήταν η Ελλάδα.
Η Ουρουγουάη δεν έχει δεχτεί γκολ στα 3 της ματς. Δεν σκόραρε μόνο με τη Γαλλία, στο πρώτο της παιχνίδι.
ΗΠΑ - Γκάνα:
Ο αγώνας γίνεται στο Rusteneburg.
Έχουν παίξει εκεί και οι 2 ομάδες, οι ΗΠΑ με την Αγγλία, η Γκάνα με την Αυστραλία. Και οι 2 αγώνες τελείωσαν 1-1.
Στα άλλα 3 ματς που έγιναν σε αυτό το γήπεδο είχαμε ακόμα ένα 1-1, ένα 0-1 και ένα 1-3.
Οι ΗΠΑ έχουν σκοράρει σε όλα τα ματς, δεν δέχτηκαν γκολ μόνο από την Αλγερία, που δεν σκόραρε έτσι και αλλιώς σε κανένα της αγώνα.
Η Γκάνα έκανε μια νίκη, μια ήττα, μια ισοπαλία με 1-0, 0-1 και 1-1.
Με βάση και αυτά και τις αποδόσεις του ΟΠΑΠ, εγώ θα διάλεγα για το πρώτο ματς ανάμεσα στο Χ ημίχρονο- 1 τελικό (απόδοση 4,2) ή στο "Να σκοράρουν και οι 2" (απόδοση 2,25) και για το δεύτερο θα πάρω το "ακριβές σκορ 1-1" (απόδοση 6,5) ή το "Να σκοράρουν και οι 2" (απόδοση 2,05).
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μουντιάλ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μουντιάλ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Σάββατο 26 Ιουνίου 2010
Παρατηρήσεις από την 1η φάση του Μουντιάλ
- 2 ομάδες δεν δέχτηκαν κανένα γκολ στην πρώτη φάση, η Ουρουγουάη (1ος Όμιλος) και η Πορτογαλία (7ος Όμιλος). Η Ουρουγουάη είχε μια ισοπαλία 0-0 (με Γαλλία) η Πορτογαλία 2 (με Ακτή Ελεφαντοστού και Βραζιλία).
- 2 επίσης ομάδες είχαν τις καλύτερες επιθέσεις, με 7 γκολ. Η Αργεντινή και η Πορτογαλία. Η Αργεντινή όμως τα "μοίρασε" και στα 3 ματς (1 με Νιγηρία, 4 με Ν.Κορέα, 2 με Ελλάδα) ενώ η Πορτογαλία τα έβαλε όλα σε ένα ματς, αυτό με τη Β.Κορέα. Μάλιστα, και τα 7 τα έβαλε με φάσεις (δλδ όχι με στημένα) και όλα μέσα από την περιοχή.
- Μόνο 2 ομάδες πέρασαν με 3 νίκες, Αργεντινή και Ολλανδία.
- Η Ν.Ζηλανδία αποκλείστηκε αήττητη !! (με 3 ισοπαλίες).
- Η Αγγλία προκρίθηκε με τέρματα μόλις 2-1! (μία νίκη, με Σλοβενία, 2 ισοπαλίες, με ΗΠΑ και Αλγερία).
- Η Ισπανία δεν δέχτηκε ούτε μία κάρτα! Δεύτερη η Β.Κορέα με 2 και τρίτη (κρατηθείτε!) η ... Ουρουγουάη! (πάει, χάλασε ο κόσμος!)
- Την πιο καθαρή άμυνα έχει η ... Β.Κορέα. Υπέπεσε σε μόλις 26 φάουλ. (Αν σκεφτείς ότι δέχτηκε 12 γκολ, μήπως απλά δεν τους προλάβαιναν;) Μάλιστα, η Β.Κορεά κέρδισε 48 φάουλ. Δεύτερες έρχονται Ισπανία και Σερβία, με 30 φάουλ.
- Η Ιαπωνία, παρότι έκανε πολύ λίγα σουτ (5η από το τέλος, με 30, η Ελλάδα έκανε 40) είχε όμως την μεγαλύτερη ευστοχία (σουτ προς το τέρμα) με 60%!
- 1η σε αριθμό επιθέσεων η Ιταλία (51)! Η Ελλάδα ήρθε 6η, με 42! Περισσότερες είχαν ακόμα η Βραζιλία 47, η Ισπανία κ Αργεντινή 48 και η Αγγλία, 50.
- 2 επίσης ομάδες είχαν τις καλύτερες επιθέσεις, με 7 γκολ. Η Αργεντινή και η Πορτογαλία. Η Αργεντινή όμως τα "μοίρασε" και στα 3 ματς (1 με Νιγηρία, 4 με Ν.Κορέα, 2 με Ελλάδα) ενώ η Πορτογαλία τα έβαλε όλα σε ένα ματς, αυτό με τη Β.Κορέα. Μάλιστα, και τα 7 τα έβαλε με φάσεις (δλδ όχι με στημένα) και όλα μέσα από την περιοχή.
- Μόνο 2 ομάδες πέρασαν με 3 νίκες, Αργεντινή και Ολλανδία.
- Η Ν.Ζηλανδία αποκλείστηκε αήττητη !! (με 3 ισοπαλίες).
- Η Αγγλία προκρίθηκε με τέρματα μόλις 2-1! (μία νίκη, με Σλοβενία, 2 ισοπαλίες, με ΗΠΑ και Αλγερία).
- Η Ισπανία δεν δέχτηκε ούτε μία κάρτα! Δεύτερη η Β.Κορέα με 2 και τρίτη (κρατηθείτε!) η ... Ουρουγουάη! (πάει, χάλασε ο κόσμος!)
- Την πιο καθαρή άμυνα έχει η ... Β.Κορέα. Υπέπεσε σε μόλις 26 φάουλ. (Αν σκεφτείς ότι δέχτηκε 12 γκολ, μήπως απλά δεν τους προλάβαιναν;) Μάλιστα, η Β.Κορεά κέρδισε 48 φάουλ. Δεύτερες έρχονται Ισπανία και Σερβία, με 30 φάουλ.
- Η Ιαπωνία, παρότι έκανε πολύ λίγα σουτ (5η από το τέλος, με 30, η Ελλάδα έκανε 40) είχε όμως την μεγαλύτερη ευστοχία (σουτ προς το τέρμα) με 60%!
- 1η σε αριθμό επιθέσεων η Ιταλία (51)! Η Ελλάδα ήρθε 6η, με 42! Περισσότερες είχαν ακόμα η Βραζιλία 47, η Ισπανία κ Αργεντινή 48 και η Αγγλία, 50.
Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010
Τελικά, γίναμε Δανία!
Στην πρώτη αγωνιστική του Μουνδιάλ, η Ελλάδα έχασε 0-2 από τη Ν.Κορεα.
Στη δική της πρώτη αγωνιστική, η Δανία έχασε 0-2 από την Ολλανδία.
Στο δεύτερο μας αγώνα, κερδίσαμε τη Νιγηρία 2-1, παρότι χάναμε 0-1.
(αν πάτε στο YouTube να δείτε το βίντεο, θα δείτε ότι ο χρήστης που το ανέβασε είναι Κούρδος και μας εύχεται "καλή τύχη")
Στο δεύτερο της αγώνα, η Δανία κέρδισε 2-1 το Καμερούν, παρότι έχανε 1-0.
(αν πάτε στο YouTube να δείτε το βίντεο, θα δείτε ότι ο χρήστης που το ανέβασε είναι Κούρδος και μας εύχεται "καλή τύχη")
Τελικά, ο ΓΑΠ το είπε και το έκανε: ΓΙΝΑΜΕ ΔΑΝΙΑ!
.
.
Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010
Η δική μας Νότια Αφρική.
Από το "Ποντίκι".
Προσυπογράφω την πρώτη παράγραφο:
"Τι είναι «τριτοκοσμική ματαιοδοξία»; Να διψάνε τα παιδιά και να ποτίζεται το γκαζόν. Να λείπουν τα νοσοκομεία και να περισσεύουν τα αποδυτήρια. Να σκεπάζονται οι κακοφορμισμένες πληγές με στολές φολκλόρ. Να χτίζονται τεχνολογικά βασίλεια για μερικές τηλεοπτικές λήψεις και έξω από την εμβέλεια της κάμερας να πεθαίνουν οι κομπάρσοι από στοιχειώδεις ελλείψεις. Να ταΐζεται μέχρι σκασμού το προσωρινό και να μένει σκελετωμένο το μόνιμο. Για την επιδειξιομανή φλόγα μιας στιγμής να βυθίζεται στο σκοτάδι ένα μεγάλο κομμάτι του μέλλοντος."
Όλο το άρθρο, εδώ.
Προσυπογράφω την πρώτη παράγραφο:
"Τι είναι «τριτοκοσμική ματαιοδοξία»; Να διψάνε τα παιδιά και να ποτίζεται το γκαζόν. Να λείπουν τα νοσοκομεία και να περισσεύουν τα αποδυτήρια. Να σκεπάζονται οι κακοφορμισμένες πληγές με στολές φολκλόρ. Να χτίζονται τεχνολογικά βασίλεια για μερικές τηλεοπτικές λήψεις και έξω από την εμβέλεια της κάμερας να πεθαίνουν οι κομπάρσοι από στοιχειώδεις ελλείψεις. Να ταΐζεται μέχρι σκασμού το προσωρινό και να μένει σκελετωμένο το μόνιμο. Για την επιδειξιομανή φλόγα μιας στιγμής να βυθίζεται στο σκοτάδι ένα μεγάλο κομμάτι του μέλλοντος."
Όλο το άρθρο, εδώ.
Σάββατο 12 Ιουνίου 2010
Μουντιάλ Ν.Αφρικής - 1η Αγωνιστική ημέρα
Ολοκληρώθηκε λοιπόν η 1η ημέρα του Μουντιάλ, με τους αγώνες του Α' Ομίλου.
(Γαλλία, Μεξικό, Ν.Αφρική, Ουρουγουάη).
Ν.Αφρική - Μεξικό:
Το εναρκτήριο ματς, ανάμεσα στη διοργανώτρια Ν.Αφρική και το Μεξικό ήταν που προσέφερε και τις πιο πολλές συγκινήσεις.
Υπό τον ήχο των βουβουζελών, στο Α' Ημίχρονο την υπεροχή είχε το Μεξικό. Έκανε 3-4 καλές ευκαιρίες, με κύριο δημιουργό τον Χαβιέ Αγκίρε και εκτελεστές τους Φράνκο, Βέλα και Ντος Σάντος. Ο Βέλα μάλιστα σκόραρε και ένα γκόλ, που ορθά δεν μέτρησε, μια και ο Βέλα ήταν σε οφ-σάιντ θέση. Οι Νοτιοαφρικανοί είχαν εμφανές άγχος λόγω πρεμιέρας -ε, και ένα κέντρο της άμυνας που θυμίζε έντονα αυτό το ΠΑΟ.
(Να διευκρινίσω εδώ για όσους δεν ξέρουν την λεπτομέρεια: Ο κανονισμός για το οφ-σάιντ δεν λέει ότι η θέση του επιθετικού πρέπει να είναι πίσω από τον τελευταίο αμυντικό, αλλά πίσω από 2 αμυνόμενους -οποιουσδήποτε. Στο συγκεκριμένο ακυρωθέν γκόλ λοιπόν, μπορεί ο τελευταίος αμυντικός να είναι πάνω στη γραμμή του τέρματος, αλλά ο τερματοφύλακας έχει κάνει έξοδο και είναι πιο μπροστά από τον επιθετικό. Έτσι ο επιτιθέμενος είχε μόνο έναν αμυνόμενο μπροστά του. Το μπέρδεμα γίνεται γιατί στην πλειονότητα των φάσεων, ο δεύτερος αμυνόμενος που απαιτεί ο κανονισμός είναι ο... τερματοφύλακας.)
Το δεύτερο ημίχρονο, άρχισε με πιο γρήγορο ρυθμό και η Ν.Αφρική προσπαθούσε με κόντρα επιθέσεις να κάνει κάτι. Και το έκανε με τον αγαπημένο όλων μας -λόγω ονόματος βέβαια- Τσάμπαλαλα. (στους φιλάθλους αρέσει γιατί λέγεται ΤσαΜΠΑΛΑλα. Οι πρόεδροι τον ελληνικών ομάδων τον γουστάρουν γιατί λέγεται ΤΣΑΜΠΑλάλα).
(Γαλλία, Μεξικό, Ν.Αφρική, Ουρουγουάη).
Ν.Αφρική - Μεξικό:
Το εναρκτήριο ματς, ανάμεσα στη διοργανώτρια Ν.Αφρική και το Μεξικό ήταν που προσέφερε και τις πιο πολλές συγκινήσεις.
Υπό τον ήχο των βουβουζελών, στο Α' Ημίχρονο την υπεροχή είχε το Μεξικό. Έκανε 3-4 καλές ευκαιρίες, με κύριο δημιουργό τον Χαβιέ Αγκίρε και εκτελεστές τους Φράνκο, Βέλα και Ντος Σάντος. Ο Βέλα μάλιστα σκόραρε και ένα γκόλ, που ορθά δεν μέτρησε, μια και ο Βέλα ήταν σε οφ-σάιντ θέση. Οι Νοτιοαφρικανοί είχαν εμφανές άγχος λόγω πρεμιέρας -ε, και ένα κέντρο της άμυνας που θυμίζε έντονα αυτό το ΠΑΟ.
(Να διευκρινίσω εδώ για όσους δεν ξέρουν την λεπτομέρεια: Ο κανονισμός για το οφ-σάιντ δεν λέει ότι η θέση του επιθετικού πρέπει να είναι πίσω από τον τελευταίο αμυντικό, αλλά πίσω από 2 αμυνόμενους -οποιουσδήποτε. Στο συγκεκριμένο ακυρωθέν γκόλ λοιπόν, μπορεί ο τελευταίος αμυντικός να είναι πάνω στη γραμμή του τέρματος, αλλά ο τερματοφύλακας έχει κάνει έξοδο και είναι πιο μπροστά από τον επιθετικό. Έτσι ο επιτιθέμενος είχε μόνο έναν αμυνόμενο μπροστά του. Το μπέρδεμα γίνεται γιατί στην πλειονότητα των φάσεων, ο δεύτερος αμυνόμενος που απαιτεί ο κανονισμός είναι ο... τερματοφύλακας.)
Το δεύτερο ημίχρονο, άρχισε με πιο γρήγορο ρυθμό και η Ν.Αφρική προσπαθούσε με κόντρα επιθέσεις να κάνει κάτι. Και το έκανε με τον αγαπημένο όλων μας -λόγω ονόματος βέβαια- Τσάμπαλαλα. (στους φιλάθλους αρέσει γιατί λέγεται ΤσαΜΠΑΛΑλα. Οι πρόεδροι τον ελληνικών ομάδων τον γουστάρουν γιατί λέγεται ΤΣΑΜΠΑλάλα).
Τρελό πανηγύρι στο γήπεδο, πίστη για κάτι καλό από την πλευρά των διοργανωτών.
Όμως, υπήρχε και το πρόβλημα στο κέντρο της άμυνας που λέγαμε.
Έτσι σε μια ασυνεννοησία της άμυνας, βρέθηκαν 3 Μεξικάνοι στο "ξέφωτο" αντί για οφ σάιντ.
Και έτσι, έγινε το 1-1 από τον Μάρκεζ.
Όμως, υπήρχε και το πρόβλημα στο κέντρο της άμυνας που λέγαμε.
Έτσι σε μια ασυνεννοησία της άμυνας, βρέθηκαν 3 Μεξικάνοι στο "ξέφωτο" αντί για οφ σάιντ.
Και έτσι, έγινε το 1-1 από τον Μάρκεζ.
Ουρουγουάη-Γαλλία:
Τελικό σκορ το 1-1, αν και οι Νοτιοαφρικανοί είχαν δοκάρι στο 90' με τον Μπέλα και μια ακόμα πολύ καλή ευκαιρία με τον Μοντίσε στο 72' (και ενώ το σκορ ήταν ακόμα στο 1-0), στην οποία μπορεί και να του έγινε πέναλτυ -αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες. Αξιοσημείωτο για τον Μοντίσε πάντως, είναι ότι παρά το τράβηγμα από τον Ροντρίγκεζ, ολοκλήρωση την προσπάθεια του αντί να κάνει τον πρωταγωνιστή στο Platoon, όπως θα έκανε πχ ο Καραγκούνης -τυχαίο το παράδειγμα -not.
Το βραδινό παιχνίδι δεν αντέχει σε κριτική. Ένα από τα πιο βαρετά παιχνίδια που έχω δει ποτέ μου σε Μουντιάλ -θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αγώνας ελληνικού πρωταθλήματος.
Θα μπορούσε να είναι αλλιώς αν ο Γκοβού δεν αντιδρούσε σαν Πατίκας στο 8' όταν ο Ριμπερί τον έβγαλε μόνο του με το τέρμα. Δεύτερο άλλο αξιοσημείωτο στον αγώνα είναι η κλασσική αποβολή Ουρουγουανού παίκτη, του Λοντέιρο, ο οποίος μπήκε ως αλλαγή στο 63' και στο 81' αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη, σώζοντας την τιμή της ομάδας, η οποία εκτός από αυτόν δέχτηκε μόνο 2 ακόμα κίτρινες. Μοναδική δικαιολογία για την Ουρουγουάη να έχει τόσο λίγες κάρτες είναι ότι έτσι χάλια όπως έπαιζαν και οι Γάλλοι, ούτε να τους κλωτσήσεις δεν έκανε.
Γενική εικόνα από την 1η αγωνιστική του Α' Ομίλου.
Προφανώς, μετά από 2 "Χ" όλα είναι ανοικτά στον όμιλο και κανένας δεν πήρε προβάδισμα.
Πάντως, με τα χάλια που έδειξε χτες η Γαλλία, δεν θα είναι καθόλου έκπληξη αν δεν συνεχίσει στον επόμενο γύρο -όπως και στο Μουντιάλ του 2002, από όπου αποχώρησε χωρίς καν να σκοράρει. Και τον Σισέ να ρίξει ο Ντομενέκ στο χορτάρι, όπως διακαώς επιθυμούν οι Παναθηναϊκοί της χώρας μας, αν δεν βρεθεί άνθρωπος από το κέντρο να του βγάλει τη μπάλα, δεν υπάρχει φως.
Οι Νότιοαφρικάνοι έχουν ελπίδες, παρότι όλοι τους θεωρούσαν ξεγραμμένους.
Ελαφρύ προβάδισμα δίνω στο Μεξικό.
Τελικό σκορ το 1-1, αν και οι Νοτιοαφρικανοί είχαν δοκάρι στο 90' με τον Μπέλα και μια ακόμα πολύ καλή ευκαιρία με τον Μοντίσε στο 72' (και ενώ το σκορ ήταν ακόμα στο 1-0), στην οποία μπορεί και να του έγινε πέναλτυ -αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες. Αξιοσημείωτο για τον Μοντίσε πάντως, είναι ότι παρά το τράβηγμα από τον Ροντρίγκεζ, ολοκλήρωση την προσπάθεια του αντί να κάνει τον πρωταγωνιστή στο Platoon, όπως θα έκανε πχ ο Καραγκούνης -τυχαίο το παράδειγμα -not.
Το βραδινό παιχνίδι δεν αντέχει σε κριτική. Ένα από τα πιο βαρετά παιχνίδια που έχω δει ποτέ μου σε Μουντιάλ -θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αγώνας ελληνικού πρωταθλήματος.
Θα μπορούσε να είναι αλλιώς αν ο Γκοβού δεν αντιδρούσε σαν Πατίκας στο 8' όταν ο Ριμπερί τον έβγαλε μόνο του με το τέρμα. Δεύτερο άλλο αξιοσημείωτο στον αγώνα είναι η κλασσική αποβολή Ουρουγουανού παίκτη, του Λοντέιρο, ο οποίος μπήκε ως αλλαγή στο 63' και στο 81' αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη, σώζοντας την τιμή της ομάδας, η οποία εκτός από αυτόν δέχτηκε μόνο 2 ακόμα κίτρινες. Μοναδική δικαιολογία για την Ουρουγουάη να έχει τόσο λίγες κάρτες είναι ότι έτσι χάλια όπως έπαιζαν και οι Γάλλοι, ούτε να τους κλωτσήσεις δεν έκανε.
Γενική εικόνα από την 1η αγωνιστική του Α' Ομίλου.
Προφανώς, μετά από 2 "Χ" όλα είναι ανοικτά στον όμιλο και κανένας δεν πήρε προβάδισμα.
Πάντως, με τα χάλια που έδειξε χτες η Γαλλία, δεν θα είναι καθόλου έκπληξη αν δεν συνεχίσει στον επόμενο γύρο -όπως και στο Μουντιάλ του 2002, από όπου αποχώρησε χωρίς καν να σκοράρει. Και τον Σισέ να ρίξει ο Ντομενέκ στο χορτάρι, όπως διακαώς επιθυμούν οι Παναθηναϊκοί της χώρας μας, αν δεν βρεθεί άνθρωπος από το κέντρο να του βγάλει τη μπάλα, δεν υπάρχει φως.
Οι Νότιοαφρικάνοι έχουν ελπίδες, παρότι όλοι τους θεωρούσαν ξεγραμμένους.
Ελαφρύ προβάδισμα δίνω στο Μεξικό.
Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010
Ποντικοί στο Μουντιάλ
Για δεύτερη φορά μέσα σε αυτές τις μέρες, διαβάζω την "είδηση" για "ποντικούς" στο Μουντιάλ. Αυτή τη φορά "θύματα" ήταν οι παίκτες της ελληνικής εθνικής ομάδας.
Εδώ οι 2 ειδήσεις:
Γέμισε "ποντικούς" η Νότια Αφρική (ΝΕΑ, 29 Μαϊου)
Λήστεψαν τους διεθνείς (sentragoal.gr, σήμερα, 10 Ιουνίου)
Ομολογώ, ότι την πρώτη φορά που διάβασα τον τίτλο της είδησης, νόμισα ότι αναφερόντουσαν σε κανονικά ποντίκια και όχι σε κλεφτρόνια.
Τα Νέα ξεκινάνε την είδηση γράφοντας "Πλήγμα για την αξιοπιστία των Νοτιοαφρικανών". Και προς το τέλος, περιγράφουν τις οδηγίες των Αμερικανών προς τους ταξιδιώτες τους στη Ν.Αφρική για το Μουντιάλ.
Δεν καταλαβαίνω την έκπληξη, ούτε τη "δαιμονοποίηση" των Νοτιοαφρικάνων.
Σε μια χώρα, που πέρα από τα αστικά κέντρα, το ρεύμα, το νερό αλλά και η δουλειά και το φαγητό είναι ευσεβείς πόθοι, γίνεται μια διοργάνωση δισεκατομμυρίων δολαρίων.
(δείτε μια περίληψη στο άρθρο της ημερησίας).
Κατεβαίνουν παίκτες οι οποίοι (οκ, εννοείται όχι στο σύνολο τους, ένα μεγάλο όμως μέρος) αμείβονται με τεράστια ποσά. Και τουρίστες, οι οποίοι για το ταξίδι θα ξοδέψουν χρήματα τα οποία μπορεί και να αποτελούν το εισόδημα μιας ολόκληρης ντόπιας οικογένειας για ένα χρόνο -μη λέω και λίγα.
Δεν είμαι ενάντια στη διοργάνωση του Μουντιάλ, αλλά ας το βάζουμε στη σωστή του βάση και ας βλέπουμε το σύνολο και όχι μόνο όσα μας βολεύουν.
Για να εξυπηρετηθούν πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες, μια φτωχή χώρα -ή τουλάχιστον με μεγάλο μέρος φτωχού πληθυσμού διοργανώνει μια χλιδάτη φιέστα.
Είναι λογικό, αυτό να αποτελεί πρόκληση για το μεγαλύτερο μέρος του ντόπιου πληθυσμού και φυσικά "ευκαιρία" για κάποια "εύκολα" λεφτά.
Στην τελική, αυτό δεν είναι και το πρόταγμα του καπιταλισμού; "άδραξε την ευκαιρία που θα βρεθεί μπροστά σου";
Εδώ οι 2 ειδήσεις:
Γέμισε "ποντικούς" η Νότια Αφρική (ΝΕΑ, 29 Μαϊου)
Λήστεψαν τους διεθνείς (sentragoal.gr, σήμερα, 10 Ιουνίου)
Ομολογώ, ότι την πρώτη φορά που διάβασα τον τίτλο της είδησης, νόμισα ότι αναφερόντουσαν σε κανονικά ποντίκια και όχι σε κλεφτρόνια.
Τα Νέα ξεκινάνε την είδηση γράφοντας "Πλήγμα για την αξιοπιστία των Νοτιοαφρικανών". Και προς το τέλος, περιγράφουν τις οδηγίες των Αμερικανών προς τους ταξιδιώτες τους στη Ν.Αφρική για το Μουντιάλ.
Δεν καταλαβαίνω την έκπληξη, ούτε τη "δαιμονοποίηση" των Νοτιοαφρικάνων.
Σε μια χώρα, που πέρα από τα αστικά κέντρα, το ρεύμα, το νερό αλλά και η δουλειά και το φαγητό είναι ευσεβείς πόθοι, γίνεται μια διοργάνωση δισεκατομμυρίων δολαρίων.
(δείτε μια περίληψη στο άρθρο της ημερησίας).
Κατεβαίνουν παίκτες οι οποίοι (οκ, εννοείται όχι στο σύνολο τους, ένα μεγάλο όμως μέρος) αμείβονται με τεράστια ποσά. Και τουρίστες, οι οποίοι για το ταξίδι θα ξοδέψουν χρήματα τα οποία μπορεί και να αποτελούν το εισόδημα μιας ολόκληρης ντόπιας οικογένειας για ένα χρόνο -μη λέω και λίγα.
Δεν είμαι ενάντια στη διοργάνωση του Μουντιάλ, αλλά ας το βάζουμε στη σωστή του βάση και ας βλέπουμε το σύνολο και όχι μόνο όσα μας βολεύουν.
Για να εξυπηρετηθούν πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες, μια φτωχή χώρα -ή τουλάχιστον με μεγάλο μέρος φτωχού πληθυσμού διοργανώνει μια χλιδάτη φιέστα.
Είναι λογικό, αυτό να αποτελεί πρόκληση για το μεγαλύτερο μέρος του ντόπιου πληθυσμού και φυσικά "ευκαιρία" για κάποια "εύκολα" λεφτά.
Στην τελική, αυτό δεν είναι και το πρόταγμα του καπιταλισμού; "άδραξε την ευκαιρία που θα βρεθεί μπροστά σου";
Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009
Haka Dance στην Νότιο Αφρική το 2010!
Από e-soccer:
Είναι η δεύτερη φορά στην ιστορία της Νέας Ζηλανδίας που καταφέρνει να προκριθεί στα τελικά ενός Μουντιάλ, με την πρώτη να είναι το 1982 στην Ισπανία, όπου είχε ηττηθεί τρεις φορές από Βραζιλία, Σοβ. Ένωση και Σκωτία.
Άρα υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να δούμε και Χακα στο Μουντιάλ!
Άρα υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να δούμε και Χακα στο Μουντιάλ!
Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009
Bye Bye Νότια Αφρική (πανωσήκωμα στο τέλος)
Η αποστολή της Εθνικής Ομάδας, ας κοιτάξει αυτές τις φωτογραφίες:
...γιατί από ότι φαίνεται, αυτές είναι το μόνο που θα δουν από Ν.Αφρική -τουλάχιστον ως αποστολή.
Οκ, αφού έριξα την χολή μου μπορούμε να πάμε παρακάτω:
Μετά και τα 2 τελευταία αποτελέσματα, το ζητούμενο "πρόκριση στο Μουντιάλ" γίνεται απόμακρο. Θεωρητικά, έχουμε ακόμα ελπίδες ακόμα και για την πρώτη θέση. Πρακτικά, υποτίθεται ότι έχουμε σχεδόν στο χέρι μας την εξασφάλιση της δεύτερης θέσης που οδηγεί σε μπαράζ -εκτός τραγικού απροόπτου να είμαστε οι χειρότεροι δεύτεροι. Ρεαλιστικά, αμφιβάλλω πολύ ακόμα και για αυτό το ενδεχόμενο, που έχει ως προϋπόθεση να κερδίσουμε εδώ τους Λετονούς στις 10 Οκτωβρίου -ή να φέρουμε ισοπαλία και μετά να κερδίσουμε με τα ίδια γκολ διαφορά εμείς το Λουξεμβούργο και οι Λετονοί τους Μολδαβούς.
Κακά τα ψέματα, έτσι όπως παίζει αυτή η Εθνική, δεν αξίζει να πάει στο Μουντιάλ. Όχι γιατί δεν παίζει κάποιο ποδόσφαιρο ποιότητας, δημιουργικό κλπ, όπως κατηγορούν πολλοί. Στην τελική, και πότε έπαιξε? Αλλά γιατί και αυτό που υποτίθεται ότι θέλει να κάνει, δεν το κάνει καλά.
Δεν είναι σύμπτωση, να τρως 2 φορές, σε 2 συνεχόμενους αγώνες γκολ στο τελευταίο δεκάλεπτο, όταν υποτίθεται θες να κρατήσεις σκορ. Κάτι κάνεις στραβά. Και αν μετρήσουμε και το εντός έδρας ματς με την Ελβετία, οι αγώνες είναι 3.
Κάτι λοιπόν δεν κάνεις καλά.
Το βασικό που λείπει από αυτή την Εθνική είναι το καθαρό μυαλό και η δυνατότητα κοντρόλ ποδοσφαίρου. Επίσης λείπει η δυνατότητα δημιουργίας φάσεων, αλλά αυτό δεν το είχε ούτε το 2004. Λείπει το κράτημα της μπάλας στο κέντρο, το οποίο θα περιορίσει την πίεση προς την άμυνα σου και θα δώσει ανάσες -και καθαρό μυαλό στους αμυντικούς σου.
[Όλα αυτά, σεβόμενος τον τρόπο με τον οποίο έχει επιλέξει να παίζει ο Ρεχάγκελ, τρόπο ο οποίος έδωσε την κούπα το 2004 αλλά δίνει και το σημερινό αποτέλεσμα. Το να αρχίσω να αναλύω και να λέω "η Εθνική πρέπει να παίζει επιθετικά, έτσι, αλλιώς, με 4-3-3, 2-4-4, ρόμβους, πιπίνια και κορδέλες είναι εύκολο αλλά χωρίς νόημα. Δεν θα κληθώ ποτέ να προπονήσω την Εθνική και να αποδείξω ότι έχω δίκιο. Όπως και πολλοί εκ των δημοσιοκάφρων.]
Με την Ελβετία, παίξαμε αρχικά με ένα 5-2-3, στο οποίο το ένα μπακ (από αριστερά, ο Σπυρόπουλος) ανέβαινε συχνά. Το "2" στο κέντρο, ήταν ο Κατσουράνης και ο Πατσατζόγλου.
Θα μπορούσε να είναι μια καλή επιλογή -και έτσι έδειχνε το πρώτο ημίχρονο, με ένα βασικό ελάττωμα: και με τις 3 γραμμές σε ευθεία, είναι δύσκολο να αναπτυχθείς. Έχεις απλά 3 ξεκομμένες γραμμές, οι οποίες ναι μεν μπορεί ανεξάρτητα να κάνουν καλά τη δουλειά τους, αλλά όχι για πολύ. Μετά την αποβολή, παίξαμε με το παγκόσμια πρωτότυπο σύστημα 5-1-3, με τη μετάθεση του Πατσατσόγλου στα αριστερά και ΚΑΝΕΝΑΝ να μην βοηθάει δίπλα στον Κατσουράνη. Η πλάκα είναι ότι για κάμποση ώρα, αυτή η παράλογη κίνηση του Ρεχάγκελ, παραλίγο να του βγει (ας έμπαινε μέσα το δοκάρι του Σπυρόπουλου 0-0, και θα βλέπατε τι διθυράμβους θα διαβάζαμε για τον προπονηταρά Ρεχάγκελ που επέστρεψε στα παλιά).
Η άμυνα κράταγε καλά, η μπάλα έφτανε (υπερπηδώντας το κέντρο, λες και είχε τείχος) στην επίθεση οπού εκεί οι 3 που υπήρχαν, το πάλευαν όπως μπορούσαν να κάνουν κάτι-αλλά είπαμε σε ευθεία γραμμή, τι παραγωγή φάσης να κάνεις?
Όμως αυτό το "αμερικανάκι" που παίζαμε (το θυμάστε οι μεγαλύτεροι το "αμερικανάκι" που παίζαμε μικροί?) είχε λογικό και επόμενο, να παίζουν και οι δυο γραμμές -και το σημείο στο κέντρο- να ψοφήσουν από την κούραση. Και όταν ψοφάς από την κούραση, θολώνει το μυαλό και κάνει γκέλες. Στο παιχνίδι είναι.
Με τη Μολδαβία, είδα μόνο το δεύτερο ημίχρονο. Και εκεί, παίξαμε "ρώσικη ρουλέτα". Δεν υπήρχε κανένα σύστημα κρατήματος της μπάλας. Κανένας τρόπος ανάπτυξης. Είναι λογικό, κάποια στιγμή να γίνει η γκέλα. Και αν την γλυτώνεις μια φορά στο δοκάρι και αυτό δεν σου χτυπάει καμπανάκι, θα το πληρώσεις.
Δεν με ενοχλεί το ότι δεν παίζει θεαματικό ποδόσφαιρο ή ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας η Εθνική. Όπως προανέφερα, ποτέ δεν έπαιξε, αλλά και σε εποχές που προσπαθούσε να παίξει δεν έφτανε καν κοντά στις προκρίσεις όπως τώρα. Τώρα τουλάχιστον, είτε προκρινόμαστε (2004, 2008) ή χάνουμε την πρόκριση στο όριο (2006 και κατά πως φαίνεται και τώρα).
Αλλά αυτό που επιλέγει να παίξεις, κάντο καλά και ορθολογικά διάολε.
Τέλος, 2 δηλώσεις που με ενόχλησαν:
Ρεχάγκελ: "Οι παίκτες ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν"
Ωραίο άδειασμα μεγάλε. Μπράβο. Και τί ήταν αυτό? Να μην φάνε γκολ? Σώπα! Αυτό μπορώ να τους το πω και εγώ! ΕΣΥ τι έκανες για αυτό? Μήπως είχες μαζί σου έναν παίκτη, π.χ. τον Νίνη, ώστε να τον βάλεις στη θέση του Καραγκούνη και να μπορεί να κρατήσει μπάλα και να δημιουργήσει?
Χαλκιάς: "Ευτυχώς ή δυστυχώς για μερικούς, η εθνική είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει"
Ναι, μεγάλε. Αλλά αυτό το λες μετά από 1 άτυχο αποτέλεσμα. Μετά από 2, κάνεις τουμπεκί. Γιατί έχω ακούσει από την περασμένη εβδομάδα πολλές φορές το "η Εθνική έχει αποδείξει ότι τα παιχνίδια που θέλει τα παίρνει". Παραδόξως, και με την Ελβετία και πολύ περισσότερο με τη Μολδαβία, ΤΑ ΗΘΕΛΕ τα παιχνίδια. Αλλά δεν τα πήρε.
Και μια δήλωση που με άρεσε:
ΠΑΝΩΣΗΚΩΜΑ:
ΟΚ ΜΑΓΚΕΣ, ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΠΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΜΟΥ... Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΠΑΛΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ... ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΜΕ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ... ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΙΖΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΩΣ ΑΣΧΕΤΟ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ...
Οκ, αφού έριξα την χολή μου μπορούμε να πάμε παρακάτω:
Μετά και τα 2 τελευταία αποτελέσματα, το ζητούμενο "πρόκριση στο Μουντιάλ" γίνεται απόμακρο. Θεωρητικά, έχουμε ακόμα ελπίδες ακόμα και για την πρώτη θέση. Πρακτικά, υποτίθεται ότι έχουμε σχεδόν στο χέρι μας την εξασφάλιση της δεύτερης θέσης που οδηγεί σε μπαράζ -εκτός τραγικού απροόπτου να είμαστε οι χειρότεροι δεύτεροι. Ρεαλιστικά, αμφιβάλλω πολύ ακόμα και για αυτό το ενδεχόμενο, που έχει ως προϋπόθεση να κερδίσουμε εδώ τους Λετονούς στις 10 Οκτωβρίου -ή να φέρουμε ισοπαλία και μετά να κερδίσουμε με τα ίδια γκολ διαφορά εμείς το Λουξεμβούργο και οι Λετονοί τους Μολδαβούς.
Κακά τα ψέματα, έτσι όπως παίζει αυτή η Εθνική, δεν αξίζει να πάει στο Μουντιάλ. Όχι γιατί δεν παίζει κάποιο ποδόσφαιρο ποιότητας, δημιουργικό κλπ, όπως κατηγορούν πολλοί. Στην τελική, και πότε έπαιξε? Αλλά γιατί και αυτό που υποτίθεται ότι θέλει να κάνει, δεν το κάνει καλά.
Δεν είναι σύμπτωση, να τρως 2 φορές, σε 2 συνεχόμενους αγώνες γκολ στο τελευταίο δεκάλεπτο, όταν υποτίθεται θες να κρατήσεις σκορ. Κάτι κάνεις στραβά. Και αν μετρήσουμε και το εντός έδρας ματς με την Ελβετία, οι αγώνες είναι 3.
Κάτι λοιπόν δεν κάνεις καλά.
Το βασικό που λείπει από αυτή την Εθνική είναι το καθαρό μυαλό και η δυνατότητα κοντρόλ ποδοσφαίρου. Επίσης λείπει η δυνατότητα δημιουργίας φάσεων, αλλά αυτό δεν το είχε ούτε το 2004. Λείπει το κράτημα της μπάλας στο κέντρο, το οποίο θα περιορίσει την πίεση προς την άμυνα σου και θα δώσει ανάσες -και καθαρό μυαλό στους αμυντικούς σου.
[Όλα αυτά, σεβόμενος τον τρόπο με τον οποίο έχει επιλέξει να παίζει ο Ρεχάγκελ, τρόπο ο οποίος έδωσε την κούπα το 2004 αλλά δίνει και το σημερινό αποτέλεσμα. Το να αρχίσω να αναλύω και να λέω "η Εθνική πρέπει να παίζει επιθετικά, έτσι, αλλιώς, με 4-3-3, 2-4-4, ρόμβους, πιπίνια και κορδέλες είναι εύκολο αλλά χωρίς νόημα. Δεν θα κληθώ ποτέ να προπονήσω την Εθνική και να αποδείξω ότι έχω δίκιο. Όπως και πολλοί εκ των δημοσιοκάφρων.]
Με την Ελβετία, παίξαμε αρχικά με ένα 5-2-3, στο οποίο το ένα μπακ (από αριστερά, ο Σπυρόπουλος) ανέβαινε συχνά. Το "2" στο κέντρο, ήταν ο Κατσουράνης και ο Πατσατζόγλου.
Θα μπορούσε να είναι μια καλή επιλογή -και έτσι έδειχνε το πρώτο ημίχρονο, με ένα βασικό ελάττωμα: και με τις 3 γραμμές σε ευθεία, είναι δύσκολο να αναπτυχθείς. Έχεις απλά 3 ξεκομμένες γραμμές, οι οποίες ναι μεν μπορεί ανεξάρτητα να κάνουν καλά τη δουλειά τους, αλλά όχι για πολύ. Μετά την αποβολή, παίξαμε με το παγκόσμια πρωτότυπο σύστημα 5-1-3, με τη μετάθεση του Πατσατσόγλου στα αριστερά και ΚΑΝΕΝΑΝ να μην βοηθάει δίπλα στον Κατσουράνη. Η πλάκα είναι ότι για κάμποση ώρα, αυτή η παράλογη κίνηση του Ρεχάγκελ, παραλίγο να του βγει (ας έμπαινε μέσα το δοκάρι του Σπυρόπουλου 0-0, και θα βλέπατε τι διθυράμβους θα διαβάζαμε για τον προπονηταρά Ρεχάγκελ που επέστρεψε στα παλιά).
Η άμυνα κράταγε καλά, η μπάλα έφτανε (υπερπηδώντας το κέντρο, λες και είχε τείχος) στην επίθεση οπού εκεί οι 3 που υπήρχαν, το πάλευαν όπως μπορούσαν να κάνουν κάτι-αλλά είπαμε σε ευθεία γραμμή, τι παραγωγή φάσης να κάνεις?
Όμως αυτό το "αμερικανάκι" που παίζαμε (το θυμάστε οι μεγαλύτεροι το "αμερικανάκι" που παίζαμε μικροί?) είχε λογικό και επόμενο, να παίζουν και οι δυο γραμμές -και το σημείο στο κέντρο- να ψοφήσουν από την κούραση. Και όταν ψοφάς από την κούραση, θολώνει το μυαλό και κάνει γκέλες. Στο παιχνίδι είναι.
Με τη Μολδαβία, είδα μόνο το δεύτερο ημίχρονο. Και εκεί, παίξαμε "ρώσικη ρουλέτα". Δεν υπήρχε κανένα σύστημα κρατήματος της μπάλας. Κανένας τρόπος ανάπτυξης. Είναι λογικό, κάποια στιγμή να γίνει η γκέλα. Και αν την γλυτώνεις μια φορά στο δοκάρι και αυτό δεν σου χτυπάει καμπανάκι, θα το πληρώσεις.
Δεν με ενοχλεί το ότι δεν παίζει θεαματικό ποδόσφαιρο ή ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας η Εθνική. Όπως προανέφερα, ποτέ δεν έπαιξε, αλλά και σε εποχές που προσπαθούσε να παίξει δεν έφτανε καν κοντά στις προκρίσεις όπως τώρα. Τώρα τουλάχιστον, είτε προκρινόμαστε (2004, 2008) ή χάνουμε την πρόκριση στο όριο (2006 και κατά πως φαίνεται και τώρα).
Αλλά αυτό που επιλέγει να παίξεις, κάντο καλά και ορθολογικά διάολε.
Τέλος, 2 δηλώσεις που με ενόχλησαν:
Ρεχάγκελ: "Οι παίκτες ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν"
Ωραίο άδειασμα μεγάλε. Μπράβο. Και τί ήταν αυτό? Να μην φάνε γκολ? Σώπα! Αυτό μπορώ να τους το πω και εγώ! ΕΣΥ τι έκανες για αυτό? Μήπως είχες μαζί σου έναν παίκτη, π.χ. τον Νίνη, ώστε να τον βάλεις στη θέση του Καραγκούνη και να μπορεί να κρατήσει μπάλα και να δημιουργήσει?
Χαλκιάς: "Ευτυχώς ή δυστυχώς για μερικούς, η εθνική είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει"
Ναι, μεγάλε. Αλλά αυτό το λες μετά από 1 άτυχο αποτέλεσμα. Μετά από 2, κάνεις τουμπεκί. Γιατί έχω ακούσει από την περασμένη εβδομάδα πολλές φορές το "η Εθνική έχει αποδείξει ότι τα παιχνίδια που θέλει τα παίρνει". Παραδόξως, και με την Ελβετία και πολύ περισσότερο με τη Μολδαβία, ΤΑ ΗΘΕΛΕ τα παιχνίδια. Αλλά δεν τα πήρε.
Και μια δήλωση που με άρεσε:
Μπράβο ρε Νίκο. Φταίμε εμείς, όχι η κακή τύχη, ο διαιτητής και ο Χατζηπετρής.
(διαβάστε και το κείμενο το Old-Boy που με βρίσκει αρκετά σύμφωνο).
ΟΚ ΜΑΓΚΕΣ, ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΠΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΜΟΥ... Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΠΑΛΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ... ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΜΕ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ... ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΙΖΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΩΣ ΑΣΧΕΤΟ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ...
Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008
Ελλάδα - Ελβετία 1-2
Ελπίζω, τώρα οι παίκτες της εθνικής ποδοσφαίρου να κατάλαβαν γιατί κάποιοι γκρινιάζαμε -καλόπιστα- για τις εμφανίσεις της ομάδας και γιατί δεν πήγαμε στο γήπεδο το Σάββατο -και αρκετοί ούτε χτες το βράδυ.
Όχι, δεν θα τους την πέσω. Δεν με άρεσε που χάσαμε, αλλά ποδόσφαιρο είναι, η ήττα είναι μέσα στο παιχνίδι.
Απλά, όταν δεν παίζεις μπάλα, ακόμα και αν κερδίζεις με 2 & 3-0, κάποια στιγμή θα την πατήσεις. Ειδικά αν δεν το συνειδητοποιείς και νομίζεις ότι φτάνει αυτό που παίζεις. Αυτό φωνάζαμε κάποιοι -οκ, όχι όλοι, αλλά οι στραβοί πάντα υπάρχουν, ειδικά σε αυτή τη χώρα.
Παίξαμε και χάσαμε λοιπόν. Για την ακρίβεια, δεν παίξαμε και πολύ. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο τίποτα. Εμένα μου έδωσε την εντύπωση, ότι αφού -ειδικά μετά την ισοπαλία Λετονίας-Ισραήλ- μας βόλευε η ισοπαλία, μπήκαμε για να μην χάσουμε, να δώσουμε χώρο στους Ελβετούς και σε καμιά κόντρα επίθεση αν κάτσει να βάλουμε και ένα γκολ, έχει καλώς. Όπως 2004. Μόνο που δεν το κάναμε τόσο καλά όπως τότε, και σε μια στραβή φάση, έγινε το πέναλτι και... 0-1.
Στο δεύτερο ημίχρονο, μπήκαμε να το παλέψουμε. Και το παλέψαμε. Όχι τόσο ορθόδοξα, αλλά το κυνηγήσαμε. Και καταφέραμε να ισοφαρίσουμε, σε μια φάση που ξεκίνησε από τον Ελ Σίντ - Καραγκούνη. Ο οποίος μπήκε σε μια αλλαγή που μπορούσε μόνο ο Ρεχάγκελ να κάνει: Σήκωσε τον Καραγκούνη και εκεί που παίζουν τα "στοιχήματα" αν θα βγάλει στόπερ ή μέσο (τον Μπασινά δηλαδή) βγάζει τον... Σαμαρά! Και, κακά τα ψέματα, σχεδόν του βγήκε! Απλά, πάνω στον ενθουσιασμό να πάρουμε όλο το ματς και να μην βολευτούμε με την ισοπαλία, έγινε μια γκέλα πίσω και φάγαμε και δεύτερο. Οκ, είπαμε, ποδόσφαιρο είναι αυτό. Γίνονται αυτά. Και για να λύσω την απορία κάποιων, αφού μας βόλευε η ισοπαλία, γιατί μετά την ισοφάριση δεν κάτσαμε στα αυγά μας, εγώ πιστεύω ότι οι παίκτες, δεν ήθελαν να βολευτούν. Ίσως να ήθελαν να δώσουν και απαντήσεις. Και εμένα, όσο και αν ρεαλιστικά-βαθμολογικά δεν ήταν ότι ποιο σώφρον, αυτό μου άρεσε!
Όπως λοιπόν δεν είχαμε προκριθεί επειδή κάναμε 3 στα 3 και 8-0 με τις Μολδαβολουξεμβουργολετονίες -με την ευκαιρία καθόλου κακό, οι προκρίσεις παίζονται πολύ στα "μικρά" ματς- έτσι δεν έχουμε αποκλειστεί επειδή χάσαμε από τους Ελβετούς.
Τελειώνοντας, θέλω να γράψω κάτι γενικότερο για την εθνική ποδοσφαίρου.
Όπως δεν ήταν δική μου η επιτυχία της εθνικής το 2004, αλλά των παικτών, έτσι δεν είναι και δικές μου οι αποτυχίες της. Η ζωή μου δεν θα αλλάξει ούτε προς το καλύτερο, ούτε προς το χειρότερο από τα αποτελέσματα της εθνικής-και της κάθε ομάδας. Απλά τα καλά της, θα μου βάλουν μια πρέζα ζάχαρη στην καθημερινότητα μου.
Οι παίχτες δεν έχουν να μου αποδείξουν λοιπόν τίποτα. Στραβά κι ανάποδα να τα κάνουν όλα, την καύλα που μου προσέφεραν το 2004, δεν την ξεχνάω. Προσωπικά, και ποτέ να μην ξαναπεράσουν σε τελική φάση διοργάνωσης, το 2004 μένει εκεί που είναι: ψηλά. Αλλά το δικαίωμα να κάνω -καλόπιστα πάντα- κριτική για το πως παίζει, φυσικά και το διατηρώ. Και να έχουν στο μυαλό τους οι παίκτες -και ο Ρεχάγκελ- ότι η επιθυμία μας να παίξει καλύτερα η ομάδα και η κριτική όταν δεν το κάνει, ξεκινάει από το ότι τους πιστεύουμε. Αλλιώς, θα το παίρναμε απόφαση, θα λέγαμε "τι να κάνουμε, τόσο μπορούν, αυτό είναι, δεν πάει παρά πάνω" και θα γυρίζαμε στα προ 2002 δεδομένα: 2-3 χιλιάδες κόσμος στα παιχνίδια της εθνικής, ανάμεσα τους και κάποιοι σαν εμένα που γουστάρουν το ποδόσφαιρο ανεξαρτήτως αποτελέσματος και απλώς θα εκτιμούσαν την προσπάθεια.
Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008
Περί Εθνικής Ποδοσφαίρου...
...και προσέλευσης κόσμου:
Το περασμένο Σάββατο η εθνική Ελλάδας, έπαιζε με την αντίστοιχη της Μολδαβίας για τα προκριματικά του Μουντιάλ. Κέρδισε 3-0.
Στο γήπεδο πήγαν περίπου 13.000 φίλαθλοι. Αρκετοί ποδοσφαιριστές στις δηλώσεις τους παραπονέθηκαν -έως και διαμαρτυρήθηκαν άκομψα-, για την κατά τη γνώμη τους χαμηλή προσέλευση του κόσμου.
Από δημοσιογράφους και τηλεφωνάκηδες των ραδιοφώνων δόθηκαν πολλές ερμηνείες.
Κάποιοι είπαν ότι δεν πήγαν για την εθνική "του Γκαγκάτση", κάποιοι για το ακριβό εισιτήριο, κάποιοι για την κακή μπάλα που παίζει η εθνική και κάποιοι γιατί η εθνική δεν έχει δικούς της οπαδούς αλλά οπαδούς των επιτυχιών της.
Αφήνω απ΄έξω την πρώτη κατηγορία, αυτών που πιστεύουν ότι "είναι η εθνική του Γκαγκάτση", είναι οι μη λογικά σκεπτόμενοι που έχουν ένα συγκεκριμένο κόσμο στο μυαλό τους και δεν είναι δυνατόν να κάνεις λογική συζήτηση μαζί τους.
Η απάντηση είναι λίγο από όλα τα άλλα τρία.
Τα δεδομένα είναι:
Η εθνική προ euro2004 και τροχιάς πρόκρισης προς αυτό, μάζευε 2-3000 κόσμο με το ζόρι και με δωρεάν εισιτήρια σε σχολεία (ξέρω, είχα πάει σε κάποια ματς, στο ΟΑΚΑ).
Μετά το euro και για αρκετό καιρό, δεν έβρισκες εισιτήριο.
Η εθνική Ελλάδας ποτέ δεν έπαιξε και δεν μπορεί να παίξει μπάλα επιπέδου Βραζιλίας. Παίζει ένα συγκεκριμένο στυλ ποδοσφαίρου.
Τα εισιτήρια προχτές ξεκινούσαν από 15€ το φτηνότερο, φαντάζομαι στα πέταλα. Στα προηγούμενα ματς, το φθηνότερο ήταν 20€.
Εγώ θα δώσω την δική μου απάντηση:
Στο προχτεσινό ματς, συζητήσαμε την πιθανότητα να πάμε. Πιστεύοντας ότι δεν θα βρούμε εύκολα εισιτήρια, δεν το προσπαθήσαμε. Όταν είδαμε στην TV το γήπεδο μισοάδειο είπαμε "όχι ρε γαμώτο". Όταν τελείωσε το ματς είπαμε "πω πω, ευτυχώς που δεν πήγαμε".
Γιατί? Όχι γιατί παρά το σκορ, η εθνική δεν έπαιξε μπαλάρα. Αλλά γιατί μετά το 3-0, δεν προσπάθησε να κάνει ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ. Περίμεναν να τελειώσει το ματς. Ήμασταν πίσω από τη σέντρα και περιμέναμε τους Μολδαβούς και τον χρόνο να κυλίσει.
Δεν λέω να σκιστούν. Έρχεται και άλλο ματς, έχουν και τις ομάδες τους, γιατί να τραυματιστούν ή να υπερκουραστούν? Αλλά, ρε αδερφέ, μια προσπάθεια να δείξετε ότι σέβεστε αυτούς τους τύπους που ήρθαν στο γήπεδο να σας δουν. Να κάνεις εμένα που έμεινα στην τηλεόραση μου να πω "μαλακία έκανα, την άλλο φορά να πάω". Και όχι να κοντεύει να με πάρει ο ύπνος.
Και το θέμα της τιμής παίζει. Πώς να δώσω 20€, εγώ ο μισθωτός των 1000€ που ζω μόνος μου, για αυτό το πράγμα? Διευκρινίζω, ότι από άποψη, το ακριβότερο εισιτήριο που δέχομαι να πληρώσω και για ματς της Σούπερ (ο θεός του ποδοσφαίρου να την κάνει) Λίγκας, είναι 15€ για ντέρμπι και 10€ για απλό ματς. Δεν αξιολογώ το προϊόν που μου προσφέρεται για παραπάνω.
Όσο για τους οπαδούς της εθνικής, προ 2004 είχε 2-3 χιλιάδες, τώρα έχει 13 χιλιάδες. Και με τα χάλια που παίζει. Και οι οπαδοί των ομάδων, όταν η ομάδα τους δεν παίζει μπάλα, αραιώνουν. Εκτός αν θέλουμε και η εθνική να έχει οπαδούς που πάνε βρέξει - χιονίσει αλλά μόνο μπάλα δεν βλέπουν και φωνάζουν για το τι κάνει στο κρεβάτι του ο διαιτητής, ο αντίπαλος, η μάνα του και όλοι οι άλλοι.
Για να μαζέψει κόσμο, δικό της η εθνική, εμένα και τους φίλους μου, που δεν είμαστε θέλω να πιστεύω ανεγκέφαλοι αλλά εραστές του ποδοσφαίρου, πρέπει κάτι να δίνει. Λίγη μπάλα, λίγο σεβασμό, λίγη προσπάθεια. Και να τον σέβεται και στην τιμή.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
