Η σταθερότητα της επιλογής (Εις μνήμην Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας)

Του Αρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου Δρ. Θ.

Την Ε´ Κυριακή των Νηστειών η  Εκκλησία μας τιμά τους αγώνες, την μετάνοια και την άσκηση της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Και όπως αναφέρει το Απολυτίκιό της «Εν σοί Μήτερ ακριβώς διεσώθη το κατ᾽ εικόνα», είναι μητέρα μας στην πίστη και στην άσκηση. Παρόλο που ο πρότερος βίος της ήταν μέσα στην ακολασία, όπως συνέβαινε και στην εποχή του Αποστόλου Παύλου στην Κόρινθο, θέμα για το οποίο έγραψε σχετικά και ο ίδιος. Ωστόσο, παραμένουν συχνά μακριά και άγνωστα στοιχεία από τον θησαυρό της εμπειρίας της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.

ΜΙΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΗΡΩΔΗ ΤΟΝ ΜΕΓΑ, ΤΟΝ ΣΦΑΓΕΑ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ

Ακούγοντας οι περισσότεροι το όνομα Ηρώδης τους δημιουργείται άμεσα μια αποστροφή και απέχθεια εξαιτίας της χριστιανικής παιδείας τους και αγωγής, αλλά και της πληροφορίας των Ευαγγελίων (κατά Ματθαίον 2:16 – 18) για την σφαγή αθώων νηπίων στην Ιουδαία κατά διαταγή του, την περίοδο της γέννησης του Χριστού...

ΜΙΚΡΟ ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΛ. ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΣΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΜΟΥ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ

Του Ευστάθιου Μπαρνασά

Αγαπητοί αναγνώστες, σε αυτό το βιογραφικό χρονικό της θρησκευτικής μου αναζήτησης θα προσπαθήσω να μεταφέρω συνοπτικά όσο είναι δυνατόν, τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες μιας ολόκληρης ζωής.

Όλες οι αναφορές είναι αληθινές και δεν έχω ως σκοπό την δυσφήμηση κανενός, θέλω δε να τονίσω, ότι αυτά που θα διαβάσετε είναι εμπειρίες και σκέψεις όπως τις έζησα και τις ανέλυσα μέσα από τις επαφές  μου με τους διάφορους   θρησκευτικούς  χώρους.

Γεννήθηκα το 1956 στην Αθήνα Έλληνας  πολίτης και χριστιανός Ορθόδοξος. Μέχρι τα 12 χρόνια μου εκκλησιαζόμουνα κάθε Κυριακή υποχρεωτικά με το σχολείο μου και μετά την λειτουργία πήγαινα 1 ώρα κατηχητικό...

Ιωάννης Δαμασκηνός: Ο μεγάλος δογματικός της Εκκλησίας μας και υπερασπιστής των εικόνων

Του Ιωάννη Γ. Ζαχαράκη, Μ.Δ.Ε. Θεολογίας

            Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους θεολόγους του 8^ου αιώνα. Έλαβε τον τίτλο του Πατέρα και Διδασκάλου της Εκκλησίας, αφού εκτός από ποιμένας, μοναχός και πρεσβύτερος στη Μονή του Αγίου Σάββα στην Παλαιστίνη, περιοχή που ανήκε στο Αραβικό Χαλιφάτο, υπήρξε και διδάσκαλος της Εκκλησίας. Έφερε, δηλαδή, το ειδικό χάρισμα, το ειδικό προνόμιο και την ειδική ευθύνη να διδάσκει και να ερμηνεύει στους πιστούς την αλήθεια του Θεού, καθώς και να αντιμετωπίζει σθεναρά τα μεγάλα δογματικά προβλήματα και τις ισχυρές θεολογικές κρίσεις στην Εκκλησία. Και μια τέτοια, καίρια για τη σωτηρία των ανθρώπων, θεολογική κρίση που συντάραξε την Εκκλησία για περισσότερα από 100 χρόνια ήταν η αντιπαράθεση σχετικά με την προσκύνηση ή μη των ιερών εικόνων...

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ, ΕΝΑΣ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΜΑΧΗΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

     Ειδήσεις για την δράση και το βίο του Θεόδωρου Στουδίτη βρίσκουμε σε τρεις Βίους αυτού, οι οποίοι έχουν συνταχτεί από δύο μοναχούς με το ίδιο όνομα Μιχαήλ, ο δε τρίτος από κάποιον που μας είναι άγνωστος. Άλλη πηγή πληροφοριών είναι τα ίδια τα συγγράμματα του Αγίου ιδιαίτερα οι επιστολές του.

       Γεννήθηκε το 759 στην Κων/λη, από πλούσια και ευγενή οικογένεια η οποία έδιδε στην τότε πολιτεία αρκετούς ανώτατους υπαλλήλους. Όσον αφορά την στάση της οικογένειας του απέναντι στις εικόνες, επειδή η περίοδος την οποία έζησε υπήρχε η διαμάχη γύρω από αυτές η αποκαλούμενη εικονομαχία, ήταν εικονόφιλη δηλαδή δέχονταν και σέβονταν τις εικόνες. Μεγάλο ρόλο στην στροφή του αγίου στο μοναχισμό έπαιξε το οικογενειακό του περιβάλλον και ιδιαίτερα η μητέρα του Θεοκτίστη η οποία όχι μόνο φρόντισε να λάβει πλούσια μόρφωση αλλά και πνευματική. Σ’ αυτό βοήθησε και αδελφός της Πλάτων, ο οποίος ήταν ηγούμενος σε ένα μοναστήρι που αποκαλούνταν των Συμβόλων στην περιοχή της σημερινής Τουρκίας την Βιθυνία. Ο θείος του λοιπόν Πλάτων ενέπνευσε τα μέγιστα τον Θεόδωρο Στουδίτη, γιατί θαυμάζονταν από όλους για το θάρρος του, την σοφία του και την αγιότητα του βίου του, προσόντα που βρίσκουμε αργότερα και στον ίδιο...

ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ, Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΕΝΟΣ ΓΙΓΑΝΤΑ

ΤΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΑΧΕΙΛΑ

Ο Δομίνικος ή Δομήνικος Θεοτοκόπουλος γνωστός ως Ελ Γκρέκο (Ο Έλληνας), γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1541 και πέθανε στης 7 Απριλίου του 1614 στο Τολέδο, πόλη της Ισπανίας.

            Για τον τόπο της γέννησής του δημιουργήθηκαν όχι λίγες αμφισβητήσεις. Άλλωστε αυτή είναι η μοίρα πολλών μεγάλων. Μετά θάνατον, όταν αποκτούν φήμη να τους διεκδικούν περισσότερες από μία πόλεις, κάτι αντίστοιχο που συνέβει και με το μεγάλο μας επικό ποιητή Όμηρο που τον διεκδικούσαν στην Αρχαιότητα πάνω από επτά πόλεις της Ελλάδας και της Ιωνίας.

           Κατ’ αρχάς τον Γκρέκο τον διεκδικεί το χωριό Φόδελος της επαρχίας Μαλεβιζίου Κρήτης, επειδή υπήρξε στην περιοχή αυτή οικογένεια με την επωνυμία Θεοτόκης. Παρομοίως και το χωριό Μοίρες Καινουρίου Κρήτης ισχυρίζεται πως είναι γενέτειρά του, διότι υπάρχει κάποιο Τουρκικό έγγραφο του 1684 που αναφέρεται σε κάποιο μετόχι επ’ ονόματι κάποιου Μουρίνου Θεοτοκόπουλου.

          Όμως και οι δύο παραπάνω ισχυρισμοί των αναφερθέντων χωριών απορρίπτονται ως μη έχοντα ιστορικές βάσεις.