Çıbanın başı: Kredi Kartları

24 Haziran 2010 Perşembe

Çıbanın başı: Kredi Kartları

Genel olarak toplumun "şekilciliği"nden muzdarip insanoğlu, söylenir söylenmesine de, yine de alır evine plazmasını, 5+1 sistemini.Üzerinde markanın adı yazan tişörte 5 lira verir pazardan alıp, atar havasını cümle elaleme.Gitmek lazım buralardan triplerine girer, organik beslenmenin öneminden dem vurur, yaz gelir memleket nedir umursamaz,atar kendini beş yıldızlı otele...

Geçenlerde 4 çocuklu bir ailenin çocuğu olan arkadaşım şöyle söyledi."Biz küçükken annem ve babam maaş günleri kafa kafaya verir,hesap yaparlardı.'Annem sayardı Ali'nin defteri bitti,Ayşe'nin ayakkabısı yok'.Babam ne yapar ne eder, alınacaklar listesini bize göre düzenlerdi ve biz yok nedir bilsek de hiç yoksulluk çekmezdik"

Şimdi böyle değil.

Çıbanın başı kredi kartları, asıl sorumlusu da iradesizliğimiz.Mahalle arasındaki bakkalı beğenmez olduk.Aynı malı marketten 5'e, bakkaldan 3'e alınca altında bir hinlik aradık.Semt pazarındaki çürük görünümlü meyveyi,dış görüntüsüne aldanıp parlak ve dolgun aslında hormonlu olanla değiştirdik.Onu da marketten aldık, şeffaf poşete sarılı diye.

Bebek olunca işler daha da kompleks oluyor.İsteniyor ki her şeyin güzeli,iyisi onun olsun.Üretici bunun farkında, nasıl vicdanlara oynarım hesabını yapıyor.El kadar bez parçasına dünyanın parasını alıyor.

Vel hasıl, bu oyunlara gelen biz, ne ev ekonomisi yapabiliyoruz ne ay sonunu getirebiliyoruz.Yapılan israf da diz boyu.

Neleri değiştirebiliriz bir ayar çekmek lazım.Önce maaşı karttan çekip elimize almak, hissetmek, 1 ay boyunca dökülen alın terini düşünüp, ufak bir deftere gelir gider hesabını yapmak lazım.Eline sürdüğün o kağıt parçasının nelere, ne kadar gittiğini görünce dank ediyor, öbür türlü banka hesabından yaptığın eft'ler aynı etkiyi yaratmıyor.İnternet bankacılığı Monopoly oynuyorsun hissi yaratıyor insanda.

Temel ihtiyaçlar çıkarılıp -kalırsa- ekstralar için bir miktar, bir miktar da yatırıma ayırmak lazım.Ben burada kadınlar arasında yapılan günlerin aslında ev ekonomisine olan katkısına destekçiyim, yani poğaça,börek yemeden de arkadaş arasında bu gelenek sürdürülebilir.

Temel ihtiyaçlar demişken, komşunun, semtinin, ülkenin ve tüm dünyadaki insanoğlunun ihtiyaçlarına empati kurmak en iyi yöntemdir.Böylece bu akşam marketten küp küp kesilmiş soğan almazsın da, aynı fiyata aldığın 2 kilo soğanla 5 çeşit yemek yapar buzluğa atarsın:)Market buzluğu değil, evin buzluğu kazanır!

İyi alışverişler...