İyi haber - kötü haber

16 Nisan 2010 Cuma

İyi haber - kötü haber

 4 yaşa 2 ay kalınca oyunlarımız epey değişmiş oluyor. Hoplamalı zıplamalılar, kum oyuncakları, kutu oyunları, oyuncak evi, mutfak oyuncakları, meslekler..Hepsi de severek oynadıklarımız. Son 1 senedir "İyi haber/kötü haber" oynuyoruz Alpi ile. Dil gelişimi, problem çözme becerisi, hafıza, olaylara değişik açıdan bakma gibi artıları olan bir oyun. Öğretmenliğe ilk başladığım yıl kafama kazımıştım: Kendi çocuğum olunca mutlaka oynamalıyım. Genellemeye vurunca, en çok 5,5-6 yaş grubu ile eğlenceli ve seri bir şekilde oynanabiliyor. Bununla birlikte çocuğumun sözel-dil, içsel-kişilerarası ve mantıksal-matematiksel zekası yeterince uyarılmış diyorsanız denemeden geçmeyin derim. 
Zorlu kurallar yok. Dikkati dağılmayacak bir ortam seçiyorum ve o günün değerlendirmesi yerine geçebilecek ilk cümleyi kuruyorum. Gün içinde yaşadığım/ız herhangi bir olayı söylüyorum. 
Örn: Sabah dinlemiş olarak kalktım. Bu, iyi bir haber. 
Sıradaki kötü bir haber verecek: Yatağımı toplamayı unuttum.
İyi haber: Bugün beraber çizgi film izledik.
Kötü haber: Atımı kaybettim...


Sıkılana kadar ,yönlendirmek istenilen bir faaliyete ağzının suyunu akıtana kadar veya uyku saati gelene kadar oynamak tavsiye edilir.