Στα Μουσεία του Λονδίνου

 
Η δράση Περπατώντας στα Μουσεία του Λονδίνου με την Greek Library of London μας οδηγεί για τον μήνα Ιούνιο στο London Canal Museum.
 

Η επίσκεψη θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 30 Ιουνίου στις 11:30 πμ και υπόσχεται μια μοναδική περιήγηση στην ιστορία των καναλιών του Λονδίνου και όχι μόνο.
 
Θα έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε περισσότερα για τις πλωτές οδούς τις οποίες όλοι μας έχουμε συναντήσει περπατώντας στην πόλη. Επίσης, θα μιλήσουμε για τα φορτία που μεταφέρονταν μέσω των καναλιών αλλά και για τους ανθρώπους και τα ζώα που ζούσαν και εργάζονταν στις πλωτές οδούς.
 
Θα δούμε ακόμα ένα μοναδικό βικτωριανό πηγάδι πάγου και θα μάθουμε περισσότερα για τη χρήση του στο παρελθόν.
 
Εισιτήρια:
 
Adults (Greek Library members): £18
Young persons & kids: £10
Non-members: £22
 
Υπεύθυνη δράσης: Ελένη Χασιώτη
Στοιχεία επικοινωνίας: eleni@greeklibrary.org
 
Περισσότερες πληροφορίες: Eventbrite

Να με πέρνανε τα κύματα

 
O River Thames, Τάμεσης στα Ελληνικά, ο ποταμός που έχει παρακλάδια,  παραποτάμους και παραποταμάκια   με ανταμώνει στην καρδιά του Λονδίνου. Μόνος του  και χωρίς τα παραπάνω παιδιά του. Αυτός κάτω και εγώ πάνω από την γέφυρα κοντά στην Βουλή Των Κοινοτήτων. 
 

Στο μυαλό μου έρχεται η γέφυρα του Γαλατά. Γέφυρα  η μιά, γέφυρα και η άλλη. Η μιά πάνω από ποταμό, η άλλη πάνω από θάλασσα. Νερό το ένα, νερό και το άλλο με βαπόρια, βάρκες  και βαρκάκια, πλεούμενα λογής - λογής που πάνε και έρχονται, ρίχνουν άγκυρα, σηκώνουν άγκυρα,  αρχίζουν και τερματίζουν ταξίδια...
 
Γλάροι φωνάζουν, πετούν, μαλώνουν, χτυπιούνται και χάνονται για να ξανάρθουν, πλησιάζουν, κάνουν βουτιές και ξαναφεύγουν. Και η γέφυρα του Γαλατά παρελαύνει μπροστά στα μάτια μου και ας είναι μίλια- ναυτικά και μη- μακριά. Οι καλαμιές των ερασιτεχνών ψαράδων στην σειρά -αλήθεια δεν μπερδεύονται;- ανεβοκατεβαίνουν, τα ψάρια τσιμπούν, το τηγάνι έτοιμο και η φρέσκια φραντζόλα κομμένη στα δύο σε αναμονή... Τα "UCAN KUSLAR, MARTILAR..."  του τροβαδούρου  Ζeki Muren, που εγκωμιάζει τους γλάρους και άλλα πετούμενα,  την φύση, τους ερωτευμένους, τα τραγούδια και την θάλασσα, συνοδεία Ince saz (λεπτά έγχορδα  σε ελεύθερη μετάφραση) μίλια και χρόνια μακριά, έρχονται στα αυτιά μου...
 
Η Άνοιξη προς το τέλος της,  αλλά η μέρα μοιάζει χειμωνιάτικη,  μουντή και σκούρα και ας είναι μόνο τρεις το απόγευμα. Ψιλοβρέχει. Όπως λέει και το τραγούδι, “Στον Γαλατά ψιλή βροχή...” Μποτιλιάρισμα και θόρυβος από τις μηχανές των οχημάτων, τις ομιλίες των πεζών, τα πλεούμενα που είπαμε πιό πάνω, αλλά ούτε ένα κλάξον δεν ακούγεται, ούτε μπιμπ-μπιμπ, ούτε ένα πραμ-πραμ, "pathetic", μουρμουρίζει ένας από τους συνταξιδιώτες μου. Από τα Ελληνικά έρχεται η λέξη βέβαια και την  μεταφράζω σιωπηλά... μάλλον απάθεια θα θέλει να πει. Από το δικό μας "πάθος" πόσες λέξεις βγαίνουν, αρχίζω να μετρώ: παθαίνω, πάθημα, συμπάθεια, εμπάθεια, απαθής...
 
Τακ-τακ, γκρ-γκρ, τα σιλετζέκια(1) μπαίνουν σε εφαρμογή, ο θόρυβος τους διακόπτει το μέτρημα μου, η βροχή δυνάμωσε, τα παράθυρα του αυτοκινήτου χουχουλίζονται, κάνω γροθιά την αριστερή μου παλάμη και την ακουμπώ στο τζάμι. Τραβώ το χέρι μου και στο γυαλί μένει ένα σχέδιο καμπουριαστό  στο οποίο με το μικρό μου δάκτυλο, το μικρό,  προσθέτω κάποιες γραμμούλες για ποδαράκια και στα μάτια μου παρουσιάζεται μια μέλισσα, δεν βουίζει, αλλά και να βούιζε δεν θα την άκουγε κανείς. Κλείνω τα μάτια μου και στην θύμηση εμφανίζεται η γιαγιά μου με ένα άλλο μέτρημα, "Μέγας, δείκτης, μέσος, παράμεσος, μικρός..." Ανοίγω τα μάτια μου, όχι δεν δακρύζω, το χουχούλισμα είναι...
 
Μπροστά ένα λεωφορείο, κόκκινο και διώροφο, από τα κλασικά Λονδρέζικα που βλέπουμε και στις τουριστικές κάρτες, κρύβει την θέα και δεν βλέπω τί γίνεται μπροστά μας.  Ενας νομοταγής ποδηλάτης -νομοταγής αφού φορά κράνος- περνά ξυστά από δίπλα μας, παραβλέπει τη δική του απάθεια, προσπερνά την απραξία του, και ανεβαίνει στο πεζοδρόμιο και από νομοταγής πολίτης που φορά κράνος, έκανε παρανομία, δικό του το πρόβλημα.  Τον χάνω από τα μάτια μου.
 
Ξαναγυρίζω στην μέλισσα μου, τείνει να εξαφανιστεί, με το μανίκι μου την εξαφανίζω εγώ.
 
Το κόκκινο όχημα μπροστά μας ξεκίνησε,  και εμείς μαζί, πηγαίνουμε με βήμα σημειωτόν, σε πέντε λεπτά θα αρχίσει η διάλεξη  και εμείς έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, "θα βρούμε μέρος να παρκάρουμε;" αναρωτιέται συνεπιβάτης, "Pathetic" επαναλαμβάνει αυτός που το είπε και πριν. "Νάτο πάλι!" Οι υπόλοιποι; Τσιμουδιά! O καθείς στις σκέψεις του και εγώ στις δικές μου και η απάθεια στο μεγαλείο της. 
 
Πόσες σκέψεις χωρούν στο μυαλό ενός ανθρώπου μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας; Αναρωτιέμαι. Το κάνω πάντα, από παιδί. Από τότε που όταν ρωτούσα τους μεγάλους ερχόταν σχεδόν πάντα η ίδια απάντηση, “τα παιδιά δεν ρωτούνε...”

Επιστρέφω στην απάθεια. Απαριθμώ και βρίσκω πάλι σειρά από λέξεις που σχετίζονται με αυτήν.  Την βρίσκω ακόμα και μέσα στα Εγκώμια της Μεγάλης Παρασκευής, στον Δεύτερο στίχο της  Δεύτερης Στάσης, ...Την γαρ σην παθήμασι έχομεν, την απάθειαν ρυσθέντες της φθοράς...
 
Η κυκλοφοριακή συμφόρηση οχημάτων -για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους- στην γέφυρα πάνω από τον Τάμεση πήρε τέλος, οι ρόδες του αυτοκινήτου τώρα κυλούν με την επιτρεπόμενη ταχύτητα, η βροχή σταμάτησε, το ουράνιο τόξο εμφανίστηκε στον ορίζοντα, ανοίξαμε τα παράθυρα, με δεκάλεπτη αργοπορία φτάσαμε στον προορισμό μας...
 
Κατεβήκαμε και ο οδηγός πάει να βρεί parking, Αυτός σίγουρα θα χάσει την διάλεξη.
 
Χριστός Ανέστη!
 
Νίκη Beales
Μάιος 2024
Buckingham, Αγγλία
 
[1] Υαλοκαθαριστήρες

Μήνυμα στον Υπόγειο

 
Σε πρόσφατη επίσκεψή μου στο Λονδίνο, όπου συμμετείχα σε Διαχριστιανική Σύσκεψη, ταξίδεψα με τον Υπόγειο Σιδηρόδρομο και πέρασα από τον Σταθμό με την επωνυμία Pimlico.
 

Εκεί, καθώς έβγαινα από τον εν λόγω Σταθμό, για να μεταβώ περπατώντας στον χώρο της Σύσκεψης, αντίκρυσα ξαφνικά μπροστά μου την πρώτα εικόνα της παρούσας ανάρτησης. Η άμεση σκέψη μου ήταν: ένας άστεγος συνάνθρωπος κοιμάται κάτω από την... Ακρόπολη!
 

Ύστερα, κοίταξα το μήνυμα που έγραφε σε ένα απλό χαρτόνι και το είχε καρφώσει κάπου εκεί κοντά στο πρόχειρο κατάλυμά του. Το διάβασα, το ξαναδιάβασα, ένιωσα εντονότατη θλίψη και το μεταφέρω εδώ με συγκίνηση και χωρίς σχόλια: «Γεια σας. Καλημέρα. Παρακαλώ βοηθήστε με για πρωϊνό. Για να καθήσω σε τραπέζι και να φάω. Θα είναι η καλύτερη αίσθηση όλης της εβδομάδας. Πολλά ευχαριστώ. Θωμάκος»!

Συνάντηση Ποιητριών

Το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας, στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Λονδίνου 2024, σας προσκαλεί στην εκδήλωση "Ελληνίδες και Βρετανίδες ποιήτριες συνομιλούν για την ποίηση και διαβάζουν ποιήματά τους", την Τετάρτη 13 Μαρτίου στις 19.00 στο Hellenic Center. Επισυνάπτεται η σχετική πρόσκληση.
 

Μπορείτε να εγγραφτείτε στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://www.eventbrite.co.uk/e/greek-and-british-female-poets-talk-about-poetry-and-read-their-poems-tickets-858765349277

Κοπτική εμπειρία

 
Τα μέλη της Επιτροπής Ευαγγελισμού του Συμβουλίου Εκκλησιών της Αγγλίας οργάνωσαν χθες επίσκεψη στον Κοπτικό Ναό της Παναγίας και του Αγ. Γεωργίου στο Ανατολικό Λονδίνο.
 

Ο παρών ιστολόγος αποτελεί μέλος της Επιτροπής αυτής για τρεις ολόκληρες δεκαετίες και εκπροσωπεί σε αυτήν την Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μ.Β.
 

Η εν λόγω επίσκεψη ήταν μια ιδιαίτερη και μοναδική εμπειρία, κατά την οποία είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την τέλεση της Θείας Λειτουργίας.
 

Τελετουργός ήταν ο ελληνικής καταγωγής π. Μιχαήλ Λάμπρου, ο οποίος έχει σπουδάσει Ιατρικός Βιοτεχνολόγος και είναι ένας ευγενέστατος άνθρωπος, πολύ φιλόξενος, πάντα χαμογελαστός και ευπροσήγορος.
 

Η πρώτη εντύπωση καθώς εισέρχεται κανείς στον Ναό, ενώ τελείται η Θεία Λειτουργία είναι πως η ατμόσφαιρα είναι πλημυρισμένη από θυμίαμα και προσευχές. Οι καλλίφωνη μελωδία των διακόνων και των ψαλτών διανθίζει την τελετή.
 

Οικογένειες με παιδιά παρακολουθούσαν την ιερή τελετουργία. Όταν έφθασε η ώρα της Θείας Κοινωνίας, η οποία υπόψιν μεταδόθηκε με ανάλογο τρόπο όπως και στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, όλα τα παιδιά και κάποιοι ενήλικες προσήλθαν να μεταλάβουν.
 

Στο τέλος της Ακολουθίας, ο Ιερέας ράντισε με Αγιασμό όλο το εκκλησίασμα και προσέφερε σε όλους το καθιερωμένο αντίδωρο, το οποίο είχε ετοιμασθεί την ίδια ημέρα ενωρίς το πρωΐ, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο ίδιο κτήριο.

Εντύπωση προκαλεί στον επισκέπτη η εκκλησιαστική τέχνη του Ναού, με τα χαρακτηριστικά κεντήματα και τις όμορφες ιερές εικόνες, που στολίζουν τον ιερό χώρο.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, τα μέλη της Επιτροπής και όλο το εκκλησίασμα φιλοξενήθηκαν στην Ενοριακή Αίθουσα, όπου απολαύσαμε εύγεστα φαγητά και γλυκά, τα οποία είχαν ετοιμάσει ευγενικές και γενναιόδωρες ενορίτισσες.

Μουσείο Φρόϋντ στο Λονδίνο

 
Ο Ελληνικός Κύκλος Βιβλιοφίλων Λονδίνου οργανώνει ενδιαφέρουσα επίσκεψη στο Μουσείο Φρόϋντ στο Λονδίνο. Η σχετική ανακοίνωση αναφέρει τα εξής:
 

Γνωρίζατε ότι ο πατέρας της ψυχανάλυσης, Sigmund Freud, επισκέφτηκε την Αθήνα και τον ιερό βράχο της Ακρόπολης το 1904;
 
Στην επίσκεψη μας στο Freud Museum την Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2023 θα εξερευνήσουμε το ταξίδι τον Freud στην Ακρόπολη μέσω των γραπτών του και αντικείμενων που ο ίδιος συνέλεξε.
 
Θα επισκεφτούμε παρέα την περιοδική έκθεση με τίτλο Tracing Freud and the Acropolis την οποία επιμελήθηκε η Ελληνίδα Μαρίνα Μανιαδάκη με την υποστήριξη σημαντικών φορέων, όπως, μεταξύ άλλων, το Μουσείο Ακρόπολης.
 
Το Freud Museum βρίσκεται στο Βόρειο Λονδίνο, κοντά στο σταθμό Finchley Road, και προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για ενδιαφέρουσες συζήτησεις και ψυχαγωγία.
 
Θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε το πανέμορφο εσωτερικό του σπιτιού στο οποίο έζησε κάποια χρόνια της ζωή του ο Freud αλλά και η κόρη του, επίσης σημαντικό πρόσωπο της ψυχανάλυσης, Anna Freud, απο το 1938 που φυγαδεύθηκαν από την Βιέννη λόγω της ανόδου του ναζισμού.

Αίθουσα Ιερουσαλήμ

 

...στο Αββαείο του Westminster

 
H πρόσφατη Διαχριστιανική εκδήλωση, που έλαβε χώρα στο ιστορικό Αββαείο του Westminster στο Λονδίνο, την Τρίτη 10 Οκτωβρίου τ.έ., πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Ιερουσαλήμ.
 

Αυτή είναι μια ιστορική Αίθουσα, που υπάρχει εκεί από τον 14^ο αι. και σε αυτήν έχουν πραγματοποιηθεί πολύ σημαντικές συναντήσεις, συνεδριάσεις και εκδηλώσεις.
 

Στην εν λόγω Αίθουσα διακρίνουμε κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία τέχνης, όπως ταπετσαρίες, προτομές, και ξυλόγλυπτα.
 

Οι ταπετσαρίες είναι ποικίλης προέλευσης. Μερικές είναι μέρος μιας σειράς που απεικονίζει την Ιστορία του Αβραάμ, που υφάνθηκε στη Γαλλία τον 16ο αιώνα, και της οποίας άλλα μέρη μπορεί να δει κανείς στο Hampton Court.
 

Πάνω από την πόρτα και δεξιά υπάρχουν θραύσματα που απεικονίζουν την επιστροφή της Σάρας από την Αίγυπτο και στην άκρη του δωματίου η Περιτομή του Ισαάκ.
 

Απέναντι από αυτό βρίσκεται μια ταπετσαρία της Ρεβέκκας του 17ου αιώνα στο πηγάδι και στα αριστερά της πόρτας βρίσκεται η μόνη πλήρης ταπετσαρία, που κατασκευάστηκε στην Αγγλία από έναν υφαντή χρησιμοποιώντας φλαμανδικό σήμα στα τέλη του 17ου αιώνα.
 

Αυτή απεικονίζει τον Άγιο Πέτρο να θεραπεύει τον κουτσό στην Ωραία Πύλη του Ναού. Οι δύο τελευταίες ταπισερί δόθηκαν από τον Λόρδο John Thynne, Αναπληρωτή Προϊστάμενο του Westminster, το 1871.

Οι δύο γύψινες προτομές, στο νότιο άκρο της Αίθουσας, αναπαριστούν δύο Βασιλείς της Αγγλίας, τον Ερρίκο Δ' (ο οποίος μάλιστα απεβίωσε σε αυτή την Αίθουσα) και τον Ερρίκο Ε'.

O Γκάντι στο Λονδίνο

 
Σε πρόσφατη επίσκεψη στο Λονδίνο, καθώς κατευθυνόμουν σε Διαχριστιανική Συνάντηση, πέρασα μέσα από τους κήπους της γνωστής Tavistock Square.
 

Εκεί, στο κέντρο των κήπων, βρήκα και φωτογράφησα ένα όμορφο άγαλμα του σπουδαίου Ινδού πνευματικού ηγέτη και πολιτικού Mahatma Gandhi (1869 - 1948), o οποίος είναι γνωστός για τη φιλοσοφία της ειρήνης και της μη βίας.

 
Το άγαλμα, έργο της Βρετανίδας καλλιτέχνιδος Fredda Brilliant, προσφέρθηκε στο Λονδίνο το 1967 από τον Ινδό Ύπατο Αρμοστή στη Βρετανία και αποκαλύφθηκε στις 17 Μαΐου 1968 από τον Άγγλο Πρωθυπουργό Harold Wilson.

 
Ο Γκάντι, που αντιπροσωπεύεται στο εν λόγω έργο, είναι μια καθιστή φιγούρα, ήρεμη και στοχαστική, σε αντίθεση με τον πιο οικείο Γκάντι με το μπαστούνι, που αποτελεί μια ιστορική εικόνα, η οποία έγινε δημοφιλής από τη διάσημη πορεία του προς τη θάλασσα.

Παραιτήθηκε...

...ο Διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου

 

British Museum director quits over stolen treasures

 

Ο Διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου Χάρτβιχ Φίσερ δήλωσε ότι θα παραιτηθεί από τον ρόλο του, μετά την κλοπή θησαυρών από το ίδρυμα του Λονδίνου.
 
Σε μια δήλωση, είπε ότι ήταν προφανές ότι το μουσείο «δεν ανταποκρίθηκε τόσο ολοκληρωμένα όσο θα έπρεπε» όταν του είπαν για τις κλοπές το 2021.
 
Ο κ. Φίσερ απέσυρε επίσης τις παρατηρήσεις που έκανε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα για τον έμπορο έργων τέχνης που ειδοποίησε πρώτος τα αφεντικά των μουσείων.
 
Είπε ότι εξέφρασε «ειλικρινή λύπη» για τα «λανθασμένα» σχόλια.
 
Το μουσείο ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι απέλυσε ένα μέλος του προσωπικού αφού αναφέρθηκαν ότι θησαυροί «αγνοούνται, κλάπηκαν ή είχαν υποστεί ζημιά».
 
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, ο κ. Fischer υπερασπίστηκε την έρευνα του μουσείου το 2021, όταν είχε πει στον έμπορο αντικών Ittai Gradel ότι «όλα τα αντικείμενα είχαν καταγραφεί».
 
Απαντώντας στην παραίτηση του κ. Φίσερ, ο Δρ Γκραντέλ είπε στο BBC News: «Είναι το σωστό, νομίζω ότι έπρεπε να το είχε κάνει νωρίτερα, αλλά αποδέχομαι τη συγγνώμη του».
 
Ο Αυγουστίνος Γαλιάσσος, διαχειριστής της δημοφιλούς ομάδας του Facebook «Ellines sto Londino - Greeks in London (& the UK)» (με 68,8 χιλ. μέλη) σχολίασε χαρακτηριστικά:
 
«Ο διευθυντής του βρετανικού μουσείου μόλις παραιτήθηκε!  Στεναχωριόμαστε πάρα πολύ που το  βρετανικό μουσείο ζει την εμπειρία να του  έχουν κλέψει πολύτιμα αντικείμενα από την συλλογή του».
 
Προφανώς όλη αυτή η «περιπέτεια» που περνά τώρα το Βρετανικό Μουσείο ενισχύει τη θέση και το διαχρονικό αίτημα της ελληνικής πλευράς, για επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα.
 
ΠΗΓΗ: BBC

Στην Ενορία του Σαίξπηρ

 
O Ουΐλιαμ Σαίξπηρ (23 Απριλίου 1564 - 3 Μαΐου 1616) ήταν Άγγλος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός. Θεωρείται ως ο διασημότερος συγγραφέας που έγραψε πρωτοτύπως στην αγγλική γλώσσα.
 

Σε πρόσφατη επίσκεψή μου στον Αγγλικανικό Καθεδρικό Ναό του Southwark στο Νότιο Λονδίνο βρήκα διάφορα μνημεία, στο προαύλιο και μέσα στον Ναό, αφιερωμένα στον σπουδαίο αυτό λογοτέχνη.

 
Ο λόγος είναι πως, ενόσω κατοικούσε στο Λονδίνο, ζούσε και εργαζόταν στην περιοχή εκείνη και εκκλησιαζόταν στο Ναό του Σωτήρος, όπως ήταν στα χρόνια του γνωστός ο εν λόγω Ναός. Για τούτο θεωρείται ως το πιο φημισμένο μέλος της Ενορίας εκείνης.

 
Αξίζει να σημειωθεί πως μέσα στον Ναό αυτό ενταφιάσθηκε ο αδελφός του Έντμουντ, ο οποίος απεβίωσε σε ηλικία 27 ετών.

 
Η ζωή του Ουΐλιαμ Σαίξπηρ γιορτάζεται κάθε χρόνο στον Καθεδρικό Ναό στα γενέθλιά του και οι επισκέπτες ταξιδεύουν από πολύ μακριά για να δουν τα μνημεία του Σαίξπηρ και το βιτρώ, στο οποίο απεικονίζονται ήρωες των έργων του (όπως Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Άμλετ, Βασιλιάς Λήρ, Λαίδη Μάκμπεθ, Οθέλλο κ.ά.).

Αντιρρησίες συνείδησης

 
Σε πρόσφατη επίσκεψή μου στο Λονδίνο, με σκοπό τη συμμετοχή μου σε Διαχριστιανικές συναντήσεις, είχα την ευκαιρία να διασχίσω το πάρκο της Πλατείας Tavistock.
 

Σε εκείνο το πάρκο βρίσκει κανείς και απολαμβάνει αρκετά μνημεία. Σε ένα σημείο βρήκα μια πλάκα που μου δημιούργησε προβληματισμό. Είναι αφιερωμένη στους αντιρρησίες συνείδησης.
 
Πάνω σε αυτή αναγράφονται τα εξής:
 
Σε όλους όσους έχουν θεμελιώσει και διατηρούν το δικαίωμα να αρνηθούν να σκοτώσουν.
Η προνοητικότητα και το θάρρος τους μας δίνουν ελπίδα.
Αυτή η πέτρα αφιερώθηκε στις 15 Μαΐου 1994, Διεθνής Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης.
Για να τιμήσουμε τη μνήμη ανδρών και γυναικών, αντιρρησίες συνείδησης στη στρατιωτική θητεία, σε όλο τον κόσμο και σε κάθε εποχή.
 
Κατ’ αρχάς ίσως να μπορεί να πει κανείς πως η πλάκα αυτή μπορεί να εξυμνεί το ειρηνιστικό πνεύμα και τη διάθεση του μέσου ανθρώπου να απέχει από οποιαδήποτε πολεμική σύρραξη.
 
Όμως, επειδή η πραγματικότητα της ανθρώπινης ζωής και των οργανωμένων ανά εποχή κοινωνιών είναι τέτοια που κυριολεκτικά επιβάλλει τη συμμετοχή μας σε πολεμικές πράξεις, ειδικά όταν αμυνόμαστε Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, τότε θα τολμούσαμε να πούμε πως η εν λόγω πλάκα είναι ουσιαστικά εκτός πραγματικότητας.
 
Ας φανταστούμε πως θα ήταν ο Ελληνισμός χωρίς τις πράξεις αυτοθυσίας των μεγάλων ηρώων του, σε διάφορες ιστορικές εποχές. Δεν επρόκειτο να είχαμε ούτε Έθνος, ούτε Κράτος, ούτε οποιαδήποτε υπόσταση ύπαρξης.
 
Αν υπάρχουν αντιρρησίες συνείδησης υπάρχουν απέναντί τους και ευσυνείδητοι στρατιώτες, που έδωσαν τη ζωή τους στις μάχες ενάντια στο φασισμό, τον ναζισμό, τις κατοχές και τις γενοκτονίες.
 
Η ειρήνη, την οποία απολαμβάνουν οι αντιρρησίες συνείδησης από τον καναπέ τους, εξαγοράσθηκε με αίμα από εκείνους που προσέφεραν τη ζωή τους, για να μπορούμε εμείς σήμερα να έχουμε ελευθερία και να φιλοσοφούμε για τα θέματα αυτά.

Η Αθηνά στο Νότιο Λονδίνο

 
Η θεά της σοφίας Αθηνά παρουσιάζεται σε ένα αφαιρετικό γλυπτό στο Νότιο Λονδίνο, το οποίο είναι τοποθετημένο από το 1996 στη βόρεια πλευρά του Καθεδρικού Ναού του Southwark.
 
Γλύπτης του είναι ο Alan Collins (1928 -2016), ένας καταξιωμένος εικονιστικός γλύπτης και ένας δημόσιος καλλιτέχνης, του οποίου η καθαρή και διαυγής καλλιτεχνική εργασία εμφανίστηκε σε ένα πλήθος σκηνικών, τόσο στη Βρετανία όσο και στις ΗΠΑ.
 
Ο Collins ήταν ιδιαίτερα γνωστός για τα θρησκευτικά του έργα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στον Καθεδρικό Ναό του Guildford. Γεννημένος στο Surrey της Αγγλίας, πέρασε περισσότερα από 20 χρόνια στις ΗΠΑ, ως Καθηγητής Τέχνης σε Πανεπιστήμια Αντβεντιστών της Έβδομης Ημέρας.
 
Το γλυπτό, το οποίο ανατέθηκε στον καλλιτέχνη από την National and Grindlays Bank, είναι κατασκευασμένο από πλαστικό ενισχυμένο με ίνες, με αλουμίνιο σε σκόνη. Κάνει δε μια εντυπωσιακή αντίθεση με το γύρω περιβάλλον. Οπωσδήποτε θα λέγαμε πως τιμά ιδιαίτερα και το αρχαίο ελληνικό πνεύμα.

"Μουσείο" Γ. Σεφέρη στο Λονδίνο

 

Giorgos Seferis - A new ‘Museum’ in the heart of London

 

Φέτος γιορτάζουμε την 60^η επέτειο από την απονομή του βραβείου Νόμπελ στον Έλληνα ποιητή Γιώργο Σεφέρη, για την περίφημη λυρική του γραφή, εμπνευσμένη από ένα βαθύ συναίσθημα για τον ελληνικό κόσμο του πολιτισμού. Έτσι, με πρωτοβουλία της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, κας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, η Πρεσβεία της Ελλάδος στο Ηνωμένο Βασίλειο παρουσιάζει 32 προσωπικά αντικείμενα του νομπελίστα, που βρέθηκαν στη συλλογή της Άννας Λόντου και του Νίκου Παϊσίου.
 
Κατά την ομιλία του στο Δείπνο του Νόμπελ στη Στοκχόλμη, το 1963, τόνισε: «Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα και το φως του ήλιου. Είναι μια μικρή χώρα, αλλά η παράδοσή της είναι τεράστια και έχει παραδοθεί ανά τους αιώνες χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα. Αυτή η παράδοση χαρακτηρίζεται από αγάπη για τον άνθρωπο, η δικαιοσύνη είναι ο κανόνας της. Στις σφιχτά οργανωμένες κλασικές τραγωδίες, ο άνθρωπος που ξεπερνά τα μέτρα του τιμωρείται από τις Ερινύες. Και αυτός ο κανόνας της δικαιοσύνης ισχύει ακόμη και στη σφαίρα της φύσης».
 
Ο Γιώργος Σεφέρης έζησε στην Ελληνική Πρεσβευτική Κατοικία, στην οδό Upper Brook 51, μεταξύ 1957 και 1962, όταν υπηρέτησε ως Πρέσβης στο Λονδίνο. Η Κατοικία είναι ορόσημο για την Ελληνική Κοινότητα στο Ηνωμένο Βασίλειο, τόπος συνάντησης της Ελληνικής και της Βρετανικής κοινωνίας. Το 2000, μια αναμνηστική μπλε πλάκα, από την Υπηρεσία Αγγλικής Κληρονομιάς, τοποθετήθηκε στο κτίριο για να τιμήσει την 100^η επέτειό του.
 
Σήμερα 32 αντικείμενα, μεταξύ των οποίων βιβλία, πίνακες και επίσημα έγγραφα, τοποθετούνται στο γραφείο του στην οδό Upper Brook Street για να σηματοδοτήσουν τα 60 χρόνια από την απονομή του βραβείου Νόμπελ. Τα προσωπικά αντικείμενα του Σεφέρη επιστρέφονται πλέον στον τόπο όπου υπηρέτησε ως Έλληνας πρέσβης στο Ηνωμένο Βασίλειο.
 
ΠΗΓΗ: Greece in UK, Φύλλο No. 44, 2023, σελ. 2.