Showing posts with label istanbul. Show all posts
Showing posts with label istanbul. Show all posts
16.1.09
istanbul beyoglu, 5:20 am
όταν κλείνουν τα μεγάλα gay μαγαζιά, το tek yon, το love, παλιότερα το seven floors, τα τρανσόμπαρα στα στενά, τα τουρκάκια hustlers περιμένουν απέξω και περνάν κατευθείαν στο ψητό. οι τουρίστες και οι άσχετοι, τυφλωμένοι/απελπισμένοι από την ομορφιά, τα πληρώνουν για να φύγουν μαζί. οι υπόλοιποι ξέρουν ότι, επειδή δεν έχουν λεφτά για ταξί, θα βολευτούν αν απλά τους πάρουν στο σπίτι και τους κεράσουν μια μπύρα. το δέρμα τους είναι τραχύ, τα χέρια τους άκαμπτα κι αν δεν έχεις ανοιχτήρι θα ανοίξουν τη μπύρα με τα δόντια τους. δε μιλάν αγγλικά, δε φοράν άρωμα, ούτε προφυλακτικό. το πρωί όταν ξυπνάνε, ντύνονται, σε φιλάνε στα χέρια και επιστρέφουν με το λεωφορείο στο μακρινό προάστιο.
τουλάχιστο ένας τους είχε τη μυρωδιά των προγόνων μου.
20.12.08
istanbul, taksim 2:40 pm
ι
πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση για την παγκόσμια μέρα μνήμης και αλληλεγγύης στην πλατεία ταξίμ από τετρακόσια περίπου άτομα. τηρήθηκαν δεκαπέντε λεπτά σιγής κάτω από δυνατή βροχή. διαβάστηκε/ μοιράστηκε κείμενο το οποίο άρχιζε με αναφορά στη δολοφονία του αλέξη γρηγορόπουλου και συνέχιζε με αναφορές στα θύματα της κρατικής βίας στην τουρκία. πολλοί συγκεντρωμένοι κρατούσαν σελίδες με ονόματα θυμάτων και είχαν βαμμένα τα πρόσωπά τους λευκά. φωνάχτηκαν συνθήματα και η συγκέντρωση διαλύθηκε ήσυχα.
η οργή του κόσμου-φωνή πάνω από τα σύνορα-με συγκίνησε.
η οργή του κόσμου-φωνή πάνω από τα σύνορα-με συγκίνησε.
3.1.08
31.12.07
30.12.07
heybeliada, 12:40 pm
παρτίδα πινγκ πονγκ χωρίς ρακέττες στη δεξιά πτέρυγα της θεολογικής σχολής της χάλκης. αν και κλειστή από το 1971, το πίσχημο κτίριο σε εξαιρετικά καλή κατάσταση. στις σκιές του διαδρόμου κρύβονται μαζί η περιοριστική πολιτική της τουρκικής και η υποκρισία της ελληνικής δημοκρατίας. για την πρώτη έχουν ειπωθεί πολλά, για τη δεύτερη δεν έχει ειπωθεί το προφανές: ότι στην πραγματικότητα αδιαφορεί για την επαναλειτουργία της σχολής. είτε λόγω της εξάρτησής της από τα συμφέροντα της ελλαδικής εκκλησίας, που θέλει το πατριαρχείο στο fener γονατισμένο, είτε γιατί, από την πλευρά της, δεν προτίθεται να τροποποιήσει ριζικά το καθεστώς των διακρίσεων/αποκλεισμών για τους τούρκους, τους πομάκους και το σύνολο των μη-ελληνικών/μη-ελληνόφωνων/μουσουλμανικών πληθυσμών στη δυτική θράκη. οι κλειδωμένες ξύλινες πόρτες της σχολής τη βολεύουν κι αλλιώς. ως μια δραματική [για τα χριστιανικά ακροατήρια] συμβολοποίηση της 'κακής' τουρκίας. ως [ληγμένη] τροφή στο κακό τριπάκι του εθνικού κορμού για τις 'χαμένες πατρίδες'.
29.12.07
28.12.07
istanbul-beyoğlu, 1:10 pm
πρωινή πτήση ba. παραθυράκι ανοιχτό μισό μισό. πάνω στο κρεβάτι σημειώνεις με σύστημα τη βραδυνή πορεία ενώ καθαρίζω την ψαλίδα απ' το μουστάκι μου. οι δρόμοι της μας έχουνε στοιχειώσει. η ισταμπούλ στέλνει τα σημάδια της... μας αγαπάει, την αγαπάμε πολύ.
Subscribe to:
Posts (Atom)
