Verf- en breiwerken

Lang geleden dat ik nog iets schreef, maar ik heb mijn handen vol hier met vanalles en nog wat, vooral met Jos natuurlijk, maar ook met andere werkjes.

Zo heb ik mijn lantaarns aan de voordeur opnieuw geverfd

en ben ik eindelijk begonnen met onze zitbank te verven, enkel nog de zijkanten zwart maken

en klaar is ze.

Van een vriendin kreeg ik een mooi boeketje bloemen voor mijn verjaardag.

De volgende puzzel is ondertussen ook gemaakt, "stijldansen" van Jan van Haasteren.

Door het warme weer ook minder gehandwerkt en ook doordat de zorg almaar meer tijd inneemt.

Maar op verzoek van Liene ben ik gestart met een rode poncho, ze wil roodkapje zijn.

Ook nieuwe sokken gestart voor Jos, het patroon van de facebookgroep "sokken van de maand", het patroon van de maand april.

Al wat gevorderd en

ondertussen tot aan de hiel. 

Mijn testsjaal blijft wat liggen, ik maakte een fout en moet 2 rijen terugbreien,

hier nog een keertje het patroon wat korterbij.

Met het goede weer proberen Jos en ik bijna dagelijks een wandelingetje te maken met de rolstoel, we rijden dan meestal naar een park of een bosje omdat hij, ondanks zijn slechter wordend zicht, nog altijd graag foto's maakt en vooral natuurfoto's.

Ik ga toch pronken met een paar foto's

Toch goed voor iemand die niet goed ziet.

Daarom ook wil ik nog zo vaak mogelijk buitengaan met hem, om hem deze mooie hobby nog te laten doen, hij geniet er zo van elke keer.

Tot mijn spijt moet ik schrijven dat we palliatieve hulp gaan inschakelen, Jos ligt bijna de hele dag in bed, eet terug wat minder de laatste 2 weken en deels ook voor mezelf als hulp.

Wanneer er weer een berichtje komt zal van vanalles afhangen hier.

Afgewerkt en goed en minder goed nieuws

De laatste tijd heb ik nog wat spulletjes gemaakt, alhoewel de poppen me hier ook wel onder druk blijven zetten natuurlijk.

En dan Liene, die was daarstraks hier en had de sokken aan die ik voor haar gebreid had, ze wil die en geen andere aandoen en ook haar schortje dat ik gemaakt heb moet altijd aan hier.

Dus ga ik nog maar wat sokken breien tussenin, liefst met roze (?) en al een maatje groter want deze zijn al krap geworden, nu nog roze sokkenwol vinden :-).

Wat ik zoal gemaakt heb:

een blauwe biscornu

met positieve en negatieve kant telkens,

en een paarse biscornu, deze is al cadeau gedaan

aan een dame die heeeeel graag paars ziet.

Ondertussen ben ik al een nieuwe begonnen.

Ook theelichtjes zijn er nog volop gehaakt, een makkelijk werkje om mee te nemen als je in het ziekenhuis moet wachten.

Meestal probeer ik setjes van 2 of 3 te maken, 

in kleurtjes die wat matchen.

Verder ben ik nog met de sokkenkal bezig, de tweede sok is bijna af, dat moet ook, want maandag begint er een nieuwe mystery kal daar en ik heb me natuurlijk weer ingeschreven, maar ook nog voor een ander project, maar daarover later meer.

Dan nu het andere nieuws, ik ga het beknopt vertellen.

Gisteren is Jos weer voor een scan moeten gaan, de tumors waren hetzelfde gebleven en de laatste week voelde hij zich heel goed.  Maar hij had ook metastasen in een klier en daar zit een ophoping of zwelling, waarvan weten ze niet, maandag wordt een biopsie gedaan.  Ze vermoeden ofwel ophoping van witte bloedcellen (is goed want die bestrijden de kanker met de nieuwe therapie) ofwel uitzaaiing wat natuurlijk minder is een aanpassing van de therapie vraagt.  Ook in zijn hoofd zit een vochtophoping en vraagt om een bijkomende NMR.  Omdat de therapie nog in zijn kinderschoenen staat kunnen ze alles nog niet verklaren of voorspellen.
Duimen dus maar weer voor een goede afloop, hij ziet het nog steeds positief en daar klamp ik me aan vast, want het buikgevoel zegt veel.

Om te eindigen, het cadeautje dat Liene kreeg in het klasje van de paashaas

en een foto van haarzelf, een schat van een kind.

Om te eindigen wat voorjaarsfoto's van de fruitbloesems hier in de buurt

waar Jos foto's van gemaakt heeft.

Volgende week gaan ze helemaal open zijn, genieten!!

Kantbreien en winterwandeling

Het estlands kantbreien begin ik eindelijk onder de knie te krijgen, met veel bloed, zweet, maar geen tranen heb ik met door te zetten om het te willen kunnen, toch zover gekregen dat ik er toch  in geslaagd ben om een stukje te breien en dit keer zonder fouten.

Zo zat ik hier van de week, maar nu toon ik met trots dit stukje kant!

Gelukkig was Jos bereid om een helpende hand te geven met de foto.

Als ooit eenmaal deze sjaal afgeraakt, zal ik supertrots zijn om hem te dragen, echt kantwerk.

En ik moet eerlijk bekennen, nu ik het ken, proeft dit naar meer, hier ga ik me zeker nog aan wagen.

Vorige zondag maakten we een kleine winterwandeling in een parkje hier in de buurt, namelijk aan het kasteel van Hélécine waar Jos zijn nieuwe lessen van de online cursus fotografie wou uittesten in praktijk, hier volgen wat foto's.

Er zullen er vast nog meer volgen in de toekomst, dit is een nieuwe hobby voor hem waarin hij zich echt kan vinden en nog veel kan leren, een nieuwe bezigheid ter vervanging van zijn tekenen wat hij echt niet meer kan door de gebroken ribben.

En al zeg ik het zelf, ik vind dat hij al heel mooie foto's kan maken.

Morgen vrijdag weer chemo en maandag de tweede en laatste les kantbreien.