(31)

… Είναι φορές,
έτυχε πολλές φορές,
το σκοτάδι να θέλω να φωτίσω
και βρισκόμουν στη πρώτη γραμμή,
αιχμή αξιοπρέπειας
και αγωνιούσα,
κρατούσα το λάβαρο της αντίστασης
και το έκανα για όλους μας,
για σένα άνθρωπε•
συννεφιασμένη η σιωπή
υπάρχουν τόσες πολλές φορές
που δεν μιλώ
για να μπορώ να σε μισώ:
για όσα έκανες
και γι’ αυτά που θα έπρεπε να κάνεις•
άνθρωπε,
πόσο εύκολα,
ανθρωπάκος γίνεσαι …

Αλέξανδρος Μηλιορίδης 07-07-2013 2.00 μ.μ (31)

(30)

δεν το φοβάμαι
το σκοτάδι,
με τις σκιές του
νταραβερίζομαι,
ενίοτε όμως
χάνω τον προσανατολισμό,
και τότε,
μεταμορφώνομαι
σε τρωκτικό
επικίνδυνο …

Αλέξανδρος Μηλιορίδης 07-07-2013 13.00 μ.μ (30)

(29)

… Με απείλησαν,
μαύρες λέξεις αρρωστημένες,
δεν ήταν πιωμένοι
και γελούσαν,
μάτια κατακόκκινα,
μου είπαν:
άκου το αίνιγμα
κι αν το λύσεις
ίσως σε αφήσουμε να φύγεις•
στο κρόταφο
είχαν και το περίστροφο:
εξ επαφής με πυροβόλησαν
και το αίνιγμα;
- γιατί είμαι λευκός -
φράση απλή,
που μόνο το χρώμα
αλλάζει στα στόματα,
φαίνεται πως,
να το λύσω δεν μπόρεσα ...

Αλέξανδρος Μηλιορίδης 07-07-2013 11.30 π.μ (29)

(28)

… Δεν ήθελα
να περιορίσω
τις προσδοκίες τους,
ήταν χλωμοί
με κόρες
σαν γέρικα πρεζόνια
και μ έπεισαν:
χαρτονομίσματα
με τη σέσουλα
και η απειλή
πως θα με καθάριζαν
αν δεν τους πήγαινα
αποτελέσματα,
με φόβισε•
όμως,
είμαι άπληστος
και πολύ τσόγλανος,
τα κατάφερα ...

Αλέξανδρος Μηλιορίδης 07-07-2013 10.30 π.μ.(28)

06-07-2013 (27)-1

… Παράξενη
η αισιοδοξία,
εκδοχή αναρχομοντέρνα,
με τηλεφωνώ
στο παρελθόν:
στο παρόν πιο ατελής
για να είμαι
κι έπειτα,
ξαναβρίσκω
τους χαμένους ήχους,
ψώνιο
η κατάσταση,
θέλω να κάνω κάτι τρελό,
πρώτα
χάνω τα ανόητα
πράγματα,
εξαφανίζω
και με σπρέι,
μυρωδιές
λυπηρές
ξεχασμένων σχέσεων
κι είμαι έτοιμος,
εμφυτεύω
μια γερή χούφτα
από μπλουζ ποιητικά
και μαρσάρω,
μόνος,
εγώ και η chopper …

Αλέξανδρος Μηλιορίδης

( AlexMil) (27)

Πηδιόντουσαν
και ο πόνος
κατέφθασε κολασμένος,
η καρδιά του,
μύες διαλυμένοι
και αρτηρίες κτυπημένες
ρετάριζε φοβισμένη:
κατάλαβε,
κακεντρεχής
ο θάνατος
του χάιδευε τα μαλλιά:
την επόμενη στιγμή
θα πέθαινε
και δεν φοβήθηκε,
υπέρτατη η προσπάθεια
και τέλειωσε:
ανατίναξε τη ηδονή
στη σάρκα του
και έπειτα
ευτυχισμένος ξεψύχησε•

Αλέξανδρος Μηλιορίδης ( AlexMil) (27)

μικρο 26

Μυστηριώδεις
οι ευκαιρίες,
ποθητές και καλλίγραμμες,
σαν όσιες δοξάζονται,
βρίσκονται παντού
και μέσα του,
με  ψυχρά
και ασημένια μάτια
κι αυτός,
αιωρείται σε αναμονή,
στο διάδρομο
των προτομών,
έχει σκονισμένο το μυαλό
θέλει να γίνει
και άγιος·
όνειρα και ελπίδες
αποζητά
και διαισθάνεται:
πράγματι,
αίτημα κατέθεσε
που άνευ σχολίων έγινε αποδεκτό
και η εντολή που δόθηκε,
είναι συμπαντική
και άμεσα εφαρμόσιμη:
πρώτα ό χρονισμός,
τη νόηση
στην ουσία του χρόνου κατηύθυνε
κι έπειτα,
την ευκαιρία έκανε ορατή,
εντέλλεται:
να την εκμεταλλευτεί
στο μέγιστο …

Αλέξανδρος Μηλιορίδης ( AlexMil) (26)