ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ

Στις εκλογές που έρχονται, το πρόβλημα της επιλογής της παράταξης, δεν περιορίζεται σε ένα ψευτοδίλλημα μεταξύ μνημονιακών ή αντιμνημονιακών. Το κριτήριο της επιλογής για εμάς τους Ορθόδοξους Έλληνες πρέπει να το ανακαλύψουμε πρώτα μέσα μας και ύστερα να το αναζητήσουμε στα μέλη των παρατάξεων που καλούμαστε να ψηφίσουμε. Πιστεύω πως το μοναδικό δίλλημα που τίθεται απέναντί μας, και σε αυτό καλούμαστε να απαντήσουμε είναι: «Χριστιανοί ή όχι»;

Η επιλογή αυτή αποτελεί αντανάκλαση της δικής μας πίστης. Είναι οι πολιτικοί μας άνθρωποι με πίστη στον Χριστό; Ιδιαιτέρως μέσα στην Αναστάσιμη περίοδο που γίνονται οι εκλογές αυτό το ερώτημα αποκτάει μεγαλύτερα σημασία. Η δυνατότητα σωτηρίας της ψυχής μας, μας έχει δοθεί περίπου 2000 χρόνια πριν από τον Χριστό. Σε αντιπαραβολή αυτής της δυνατότητας, ποια δυνατότητα Εθνικής σωτηρίας μας δίνουν τα σημερινά κόμματα; Πόσο μοιάζει η συμπεριφορά των πολιτικών που φέρουν την ευθύνη για την πορεία της χώρας μας, με τη συμπεριφορά του ενσαρκωμένου Λόγου. του Δημιουργού των πάντων; Κατά πόσο ο Χριστός αποτελεί πρότυπο συμπεριφοράς για τους πολιτικούς μας αλλά και εμάς τους ίδιους;

Τί σημασία έχει η αντιμνημονιακή πολιτική, αν δεν συμβαδίζει με τον Χριστό και δεν συμπεριλαμβάνει την Εκκλησία Του μέσα στις προσδοκίες της για την ανάπτυξη τως πατρίδας μας; Πόση διαφορά υπάρχει μεταξύ άθεων καθεστώτων; Είναι ηθικό το ζήτημα;

Ο Χριστός δεν ήρθε για να μας διδάξει απλώς μία ανθρωποκεντρική ηθική συμπεριφορά, αλλά ήρθε για να μας αναβαθμίσει, να μας παραδώσει τον παράδεισο που εξαρχής είχε φτιάξει για εμάς αλλά εμείς τον χάσαμε λόγω της αποστασίας.

Η ψήφος μας στις εκλογές που έρχονται, αποτελεί εκτός από πολιτική επιλογή, και μία ομολογία πίστεως, σε όσο βαθμό αναλογεί στο κάθε κόμμα που βάζει υποψηφιότητα, αλλά και σε όσο βαθμό αναλογεί μέσα στις καρδιές μας.